Heimskringla - 27.04.1911, Blaðsíða 2

B»fe 8 WINNI^EC, 27. APRÍL 1911.
BBIUSEKIN GCA
Mikilmennið hans
Stephans Thorsonar.
Gunnl. Tr. Jónsson er enn á
lérð' í Ilkr. og slaT nú um sig með
nýjum vopnum. Svo som . ‘kej’tu',
‘fýlu’, ‘ódaun’ ojr öfiru íleiru, sem
J>etta smekkvísa, ^la'sile^a prúfi-
menni finnur tij;n sinni be/t hiefa.
En hégómlojr er sú hugsun, að
nokkrum ‘svíði’ urnlan kákli hans,
í þessum ímyndaða ‘Leirskálda-
bardaga’.
Éijr hefi aldrei, Tr. minn ! reynt
að halda hlíliskildi fyrir leirburði
eða leirskáldum, að óðru kyti en
því, að ég ekki viðurKenni rétt
•þinai eða annara til þess að flatia
íraman að fólki þessu með stráks-
Iegu lirójvi ojr hrakyröum. Nefna
það ‘aula’, ‘golþorska’ og því um
líkt. þótt Stephan Thorson velti
án*gju vönyum og klappi þér á
koll mefi íöðurlegri velþótnan fvr-
ir slíka frainkomu. J»á getur huorki
hann efia þú drejrið vfir götu-
stráks einkennin á þuí atferli þínu.
líg er þér fyliilega sammála um
það að : alt of mikið sé prentað
af leirburði og lélegum hveðskap.
Að öðru leyti er ég þér ósam-
dóma í nálega hverju atriði í rit-
smíðum þínum, er þetta mál
sncrta. Vegna þess að ég hefi lengi
haft rann af þessnm umtalaöa
ljóðavaðli, hefi ég stundum revnt
að bera blak af Ilagyröingafélag-
inu, þá er monn ýmist af vanþekk-
ingu cða persónulegri óvild til
einstakra meðlima, hafa viljað
reyna að bendla það við þennatt
ósóma.
þú játaöir hreinskilnisléga, síð-
ast þegar óg ábti tal við þig, að
þtt þektir Hagyrðiitigafél. eða starf-
semi þess ekki neitt og heföir ekki
haft fvrir þér nema umsögn ann- ;
maöur, en hefir þó nað ’.alsverðri j verið stunduð, hefir hún náð þeirri
viöurkenningu, bæöi hór og heima. | fullkomnun, sem raun er á orðin.
Ileima-blöðin endurprenta oft | Og er þó vaíalaust, aö frá upp-
kvæfii hans, og er það órækur | jjafi hafa fleiri lagt þar hönd að
I
vottur þess, að þau eru talin t,n þ6ir,
skáldskapur. Sigfós Iknedictsson Verið í.
er ekki talinn með leirskáldum af
þeitn mönnum, sem vit hafa á
skáldskap. lin víttur fiefir hann
verið fyrir hranaskap og ófyrir-
leitni í framsetning skoðana ainna.
En væri kveðskapur hans borinn j
saman við ritsmíðar þínar, mun
þaö fljótt koma í 1 jós, að ekki
keinst hann i hálfkvisti við þig,
hvað það snertir. ]>aö ber að eins
meira á honum vegna bess : að
haiin hefir hugrekki tii að ráðast á
það, sem hærra stendur i almtnn-
ingsálibi, heldtir en kvæði R. J.
Davidson og tíyeins tíímonarson-
ar.
ITn mig og aðra meðlimi Hag-
vrfijngaiíél., sein aldrei birta ljóö-
tna'li sín á prenti, get óg veriö fá-
orfi'iir. Vifi höfum enga afsökun aö I nota
gvra, vegna þt-ss, aö |iaö kemur
hvorki Trvggva né öðrum við, ;
hvort við kveðum tnikið eða l’tið. j
Jni veist vel, Tryggvi litli, aö óg ;
hefi aldrei eytt rúmi í blöðunum
eða ásótt þau með kveðskap mín- j
um. Og ált þitt orðagjálfur um i
það, er að eins sprottið af óráð-
vendjui þinni og gremju. þrjár fer- ,
hendur hefir Ilkr. flutt tftir mig. j
Jtafi er alt og sumt. Og mættir þú
vel reyna skarpleik þinn á því, afi
krvfja þær til mergjar cý sýna ;
fram á, aö þær sé leirburfiur.
A einum stafi í síöustu ritgerð
þiiwiii fæ.r-ist þú í ásmegin, þrútnar j
af heilögum hetjumóði og kveðst ;
te l.i að standa við orð þín. það j
er : J»au ummæli þín aö Hagyrð-
ingafél. hefði verið “ritt fyrir-
myndar endemis félag”. Miklir I
menn erum við, Hrólfur minn ! — j
þessu reyni éig ekki að mótmæla
sem fult manntak hefir j
Eða mun ekki ljóðlist ^
vera sömu lögum háð og aðrar j
listir J»að er, að almenn iðkun J
hennar só leiðin til fullkomnunar,
og hjálpi til að draga tram hæfi- !
leika þá, sem til eru. líg skal
á, aö nú á síðustu árum
sýnist vera að lifna vfir fleiri list-
t um á íslandi. tívo sem . sagna-
| skáldskafi, tnyndhöggvara og mál-
! aralist, auk ýmislegra íþrótta. j
I Munu nútíÖar IsL'ivdingar vera
1 I-yt'tri haefileikum bíuiir, lieldur en :
j bær kvnslóöir, sem á landinu hafa j
i búiið áfiur og gengiö til moldar án .
j þess afi láta eftir sig nokkuö, sem
! kvefiur aö í þessum efnuln ? Mnn ,
I ekki ástœfian fremtir vera sú, aö j
! inn í þjóðlífifi hafi borist straum-
j ar, sem hrundifi hafa til starfs og
im
menni, af þeim verfiur seint of
margt. En með tilliti til þess, sem
eftir hann liggur, get óg ekki var-
ist þeirri liugsun, að lengi megi
Thorson um han.n þukla áöur mik-
ilttK-nniis einkennin finnast.
I/æt óg svo úttalaö um þett.i að
sinni. Af því óg álit, aö máliö só
alls ekkí þýsfiángarlaust, hefi ég
gert þá kröfu, afi um það væri
fjíillafi meö hógværfi og skvnsemi.
I <>ðru lagi vegtia þess, afi cins og
málinu var hrundið af stafi, snarti
bað fclk persónulejja, og mér
viöeigandi, aö fara um
þess slíkum böðuls-
fafist ekki
tilfinná tvgar
höndum.
Hjálmar Gíslason.
ara. Ef þú hefðir átt nógu mikinn j vegna þess óg skil J»iað ekki. ...\n
mamnskiap til að kannast einnig eí rótt er aÖ tala um leirbijrð og
váð þetta opániberlega í sifiari rit- j hortitti í óbundnu máli, þá er á-
gerfi þinni, mundi ég hafa leitt hjá j reiðanlegt að þetta er : hálfdansk-
meiningarlaus gleiögosa
mér frekari umræðtir um þetta.
En í þess staö reynir þti til að
telja lesendum Hkr. trú um, afi
þú hafi vitaö, hvafi þú varst aö
xala um Jvarna gægist írain hjá
}>ór óráövendni, sem þú ætti að
reyna að foröast framvegis, — ef
þú hugsar til aö veröa málsmet-
andi maöur. Aö 'fólagiö’ ekki hafi
haít ftind síÖastliðin tvö ár, er
ekki rótt, eftir hverjum sem þú
hefir haft þaö. Síöasti fundur þess
var haldiun seint í febrúar þ. á
Itg víl nú gefa hæði ]>ér og öör-
tim, sem Hkr. lesa, tækifæri á að
líta yfir meölifflaskrá Ilagyröinga-
iélagsins, og um leiö leggja J»að
undir dóm allra sanngjarnra
manna, hvort í okkar hópi só þaö
fólk, sem fyllir blöðin af leirburði,
eða jjefur út þesstt svo nefndu leir-
buröarpósa
Meðlimir fóiagsins eru ;
•tíig. Júl. Jóhannesson,
J>. J>. þorstieinsson,
Hjálmur {>arsteinsson,
O. J. Guttormsson.
Sigfús Benedictsson,
Mrs. Margrét Benedictsson,
Mrs. J. Eldon,
Styrkár Vésteinn.
Ilallur Magnússon,
E. Wium,
G. J. Goodmundson,
Hjálmur Árnason,
þórður Kr. Kristjánsson,
Jón Jóníitainsson,
Thor Bjarnason,
Björn Pétursson,
E. S. Guömundsson.
Hjálmar Gíslason.
Auk Jieirra. sem hér oru taldir,
vár Piáil tí. Pálsson ineölimur fé-
hor-
tittur, og föðtir síits lifandi eítir-
mynd.
J>tt kvartar utn, að cg hafi skrif-
aö utn þig "þjösnalegar rótar
skatnmir”. Kg sagöi blátt áfram
álit mitt á framkomu þinni í j
þessu máli. Enda ert þú, sam-
kvæint þinni cigin “algildu inegin-
reidu”, inór þar samdótna í öllum
I atriöum.
j Kg hefi enga trú á, að þaggað
! verfii uiðtir í lcirsktildun im mefi
htópi t’inii og hrakyröum. Að
I mínu áliti eru aö eins tveir vegir.
i Anaar er sá, acfi opna augu þeirra
j fvrir gtillum þtim, sem eru á kveð-
! skapntim og glæöa íeigurðarsmekk
| þtirra. Kn það verður tkki gert
! meö því einu aö benda á ljóð
]>eírra <>g æpa : leirburÖur’, ‘sví-
viröing’, ‘aitli’, ’golþorskur’. Fólk-
iö helir séð Ijóðmæli siu áður en
þau voru prentuð, og baldið að
þ«u væru góð. (>g því áliti verður
ekki hnekt nema með liógværum,
sannfærandi timræötim og rök-
semduin. tíá, sem g.efur sig fratn
til slíkrar kenslu, veröur aö kunna
sjálfur það, sem hann ætl-ar aö
kt-nna öörtim Jnvö er alls ekki nóg
að sjá gallann, það þarf að gera
grein fyrir Jjeám svo ljóst sé, og
öðrum skiljanlegt. Svo sem : mál-
lvtum, graglýtum, hugsunarv ill-
ttm, stnekkleysum. Kn hvar sést
þess vottur, að Gunnl. Tr. Jóns-
son sé því vaxittn ?
Hinn vegurinn er, að blöðin og
tímagítin hætti aö flytja l>essi of-
atinefndtt ljóð. Kn það stemmir
ekki stig ‘Leirburðarpésanna'.
títephan Thorson talar iiiti af-
heefikikum, scin bjófiin
hefir átt í eigtt sintii ónotaða til
bessa ? Ég er sannfærður uin, að í
íslenzkri mold hvílir margur nár,
sem í lifanda líli hefir haft llstgáf-
ur á borð við þá, sem r.ú sýnast
vera afi slá frægöarljóma \’fir land
og þjóð.
Mig skortir iill föng t l að skrifa
; um gildi alþýðukveöskapar, svo aö
í málittu væri sómd sýnditr, — netna
j viljann. — En bent g.eti ég á skoö-
: anir merkra manna, sein ekki tclja
; ltann einskisvirði.
Kinar Benediktsson kveðttr :
“’Ljóöi hljóðu illa er
okkar blóöi fariö.
Ó'fii þjóöin hefir hér
helgar gló'öir variö”.
Jj'css get óg : að þegar alþvðu-
j skáld ojr hagvrðingar Jxvgna, mttni
í dofita yfir íslanzkri ljoðlist, og
færri afburðamenn fratn koma.
j Ilvað því viðvíkur, að mittna sé
um leiriburöinitt heima en hér
j vestra, hefi óg það að segja : að
I orsök Jxtss, að minna birtist af
honttm í blööum heima mun vera
sú, aö þtw só blaöamenska aö
J>essu leyti á bærra stigi, <ið blaö-
stjórar þar álíta ekki alt lesendum
j sínutn boölegt. Kn alls ekki, aö
I skortur só á ljóðtnælttnum.
Ég gæti bent á tirmul af sliktt,
máli mínu tíl sönnunar, og hvergi
tnttn vera kvefiifi etns mikið og á
Norfiurlatidi, bæfii aí leir og öfirtt.
i En þrátt fyrir þaö koma baöan
j fleiri skáld, en úr öfirum lantls-
| fjórðungum.
Jvessar vísttr set ég til gamans,
j setn sýnishorn :
J>essi vísa er.úr ljóðapósa einttm,
j sem út var gefinn í höíuðstað ís- ;
j lands, og veit ég ekki til afi neitt
| vefittr væri gert út af því ; cn ekki
í tekur það fram 'Dratimsjón’ Guð-
j mttndar :
“J>ar næst ég sólir sá,
sem voru níu.
Upp fara á hvelfing há
himinsins fríu”.
Til kunningja míns.
‘Heiðraði ritstj. Heimskritiiglii.
Ég vil bifija- þig afi gera svo vgl,
aö taka eftirfylgjandi línur til birt
ingar í þitt h'tiðraða blað.
()g J>ó afi J>aö sé riýtt og ný-
mófiins af mór, afi skrifa sendibréf
j til htnnar ‘Kringlu’ mianar, og ]>ó
i aö límtr ]>essar verfii ckki saman-
settar af íorspjallsvísindutn né
heiinspiekil'egttm hugsttnum, J>á
vona 'ég afi kunningi minn fvrirgeíi
mér J>afi.
O'g þó óg sé ekki einn af þeim
jútvöldu, sem fróttaritari Hoims-
kringlu, J>á vona ég afi minn ka'r-
t komni vinttr, ritstjóri blaðsins,
j fyrirgefi mér, svona einusinni, já,
! svona í fyrsta skifti, ]»ó ég grípi
1 til bessaleyfis rétt í þetta sinn ; óg
j skal ekki gera þaö aftur, — það
er að sepjt, ef kunninigi ,nimt, rit-
stjórinn, reiðist mér.
tííðastliðinn vetur hefi ég lesiö í
; íslenzku Winnipeg blööttnum, sér-
staklega Lögburgi, tnargar frótta-
. gr.cin.ar frá ýmsttm bæjum og bygð
, tttn þessa lands, og hafa fróttarit-
aramir lokiö stóru lofsorði á hina
tilfærðu staöi, sem þeir nafa ritað
frá, og af því mcr þykir alt af
gaman að lesa fróðleg iréttabréf
eftir landann, þá hefi óg lesiö á-
minstar greinar meö sórstóku at-
hygli og eftirtekt. Er því ekki
frítt utn, að óg liafi oröið snortinn
af afbrýðissemi, og hugsað eins og
Grímur stúdent í Skuggasvvini ;
“Kg get lofafi minn hest líka”.
“Orsakir eru til allra hluta”,
segir ganvalt orðtak. J>essi afbrýð-
issemi er nú aðalástæöan fvrir því
afi óg legg nú út á ritvöllinn til
til þess aö skrifa þér fáeinar línur
kunniiigi minn. Kg þjáist af ]>eirri
löngun, aö pára þér nokkrar línur
og fæ hana aö eins læknaöa með
framkvæmd.
lagsins um eitt skeiö, en sagði sig stöðu blaöstjóranna í þessu máli ;
úr því. Séra títefán heitinn tíigfús-
sobí var einnig starfandi meðlimur
þess til dauöadags.
Hér er nú upptalið fólkið, sem
þú nefnir '‘þröngsýna, vitgranna
hrohabelgi”, “vitgranna mann-
ræ/la” f.ulla tJ sjálfsáliti”, sem
hvattir hafi veriö til aö vrkja. —
Hagyröingafélagiö heíir aldrei haft
haft þann, tilgang aö hvetja menn
til Ijóðagerðar. Nema því að eins
aö þeir sýndu sig færa um að
kveða svo að vel mætti við una.
Tifgangvtr þess var aðallega, að
hafá bætandi áhrif á smekk með-
iimantia, og læra að meta J>að,
>em gofct væri og fag-urt í skáld-
skap yfirleitt. (>g t'g þori að fttll-
yrða, aö s«ro mikltt leyti sem ]>að
liáfði áHrif vortt þau til góðs. J>au
7ttimtœlt þín, að íélægið Uafi hrttnd-
ið af stað “undiröldu ttndir hina
hneykslanilegu k'irskáldabylgju”, er
>fi eins flcipur út í bláinn. I,eir-
skáldin, sem ]>ú hefir meö höndttm
og önnur þau, sem mest hefir bor-
ið á fyr og síðar, hafa aldrei í
Ilagyrðingafélaiginu verifi né orfiifi
fyrir hinum mitistu áhrifttm þaðan
eða hvajtning.
Megittiþorri meðtima félagsins eru
viðurkendir hagyrðingar og skáld,
skýrkáks og sæmdarfólk. Sig Júl.
Jóhannesson er löngu viðurkent
skáld. þ. þ. J>orsteinsson er ungttr
eru þati uinmali hans vitnrleg og
vel sögð, hefi óg þar engu viö að
bætá. Kn að öðru leyti svnist mér
gre.inarstiifur hans í mesta tnáta
aumingjalegt, órökstutt bttll.
tíkjallifi tíl Gttnril. Tr. Tónssonar
verðttr nanmast skilifi öfitti vísi
en sem tilraun til afi siga honttm
á fleiri ett þá, sem hantt allreiöu
hefir glepsafi í
Kkki fæ óg séð á hverju |>að er
bygt, afi skáldum okkar sé hætta
búin írá þessu fólki. Hvar mttn
tíveinn skyggja á tít. G. títephans-
tíig. Júl., J. M. Bjarnason eöa
son, efia G. Pétursson á Kristinn,
afira þá, sem vel kunna að yrkja?
Kitt er það, sem oít tr látið
klittgja, J>að : að heima á ættjörð-
unni sé ekki neinu slíku að dreifa,
hvað leirburðinn sncrtir. það er
eins og menn haldi, afi Vestur-
íslendingar hafi drukkifi ,nn þessa
kveðskapairfýst með kúamjólkinni,
hveitinu eða kartöfiunum hér i
Anu'ríktt. Slikt er fjarstæða, þetta
er ættarfylgja, arfur frá forfeðriin-
ttin og föðurlandi. Og tnættu J>eir
vel taka tillit til J>ess, sem hæst
láta utn viðhald íslenzk. þjóðernis.
Ljóðlistin hefir verið eftirlætisgoð
íslen/.krar þjóðar frá upphafi vega.
Hún hefir verið borin á i’öndum af
háum sem lágum. Einmitt vegna
þess, hve alment ljóðagerð hefir
J>etta er eftirmæla sýnishorn : ,
“Móðir mín var mér mikið góð,
miskunar syngur hún í glóð.
Bftir við börnin erum samt.
Kkki er okkur af gráti vant.
Gratin var hún í glæstum sal.
Svo jjeri óg enda J>etta tal”.
J>essi staka cr úr óprentuðu
Ijóðabrcíi :
“Sit óg við að beygja pör,
kófsveittur að beygja.
J>©gatr ég færi þornavör
þá er þaö paragreyja”.
S\a»na ortu |>eir ttm kvenlega feg
nrö og göfiigkik :
“Valgeröur er valifi sprund,
vitur bœði og fögttr ;
óg hefi séö hana alla stund,
en heldur er hún inögttr”.
J>etta og annaö eins var ekki
hrúkafi til að fylla dálka blað ittna.
Ileklttr Iventti metut giitman afi því
síii á tpillt. Og sumir þessi skáld
voru kölluö sveita gersemi, vegna
ÉJg ætla því aö hyrja á því, aö
, stgja ]>ér í sannleika, já, allan
í sannkika, frá þessum smábæ, sem
j ó<> hefi lifaö í 2l/2 ár, ttiefnilega bæn
I um Le.vlie. Fyrir þremur árum sl.
| marz íór ég út hingað snöggva
j ferfi til þess aö skoða mig um, því
j óg haf-ði heyrt svo mikið Itrós sagt
; ttm þessa nýJendn, hina fögru
j Foatn Lakie bygð, afstöðu hemtar,
[ landgæði og íbúa. Brautarteinar
hintiar fyrirhii'gtiðu járnbrautar,
I sem nú liggur effcir endil tngri bygö
i inni, náðu þá að tins skamt aust-
j an í.eslic bæjarsfcæfiis. Nú fer fólks
flutninigavagn eftir brautinni tvis-
var á dag, kemur hér aö morgni
j kl. 7.20 min. frá Yorkton, en að
kveldi kl. 7 frá Saskatoon. Svo
I fara vörtifiutniingsvagnar (trains)
jfrá 4—8 á dag austur og vestur.
J>a-r eintt bvggiiigar, sem voru
hér í I>eslie J>etta áminsta vor —
1908 — var verzlunarbúð S. I>. B.
Sfctfáitssoniar, hálfu minni en hún
er mí, og an.nar smákofi (shanty),
setn enn er hér. K.n svo (>egar ég
kom hittgað alfarinn frá Brandon
26. ágúst sama ár, var hér komin
öjtinur almenn vörubúfi, sem Bjarni
J>órðarst»n átfci ; ein.n.ig matsölu-
hús, jarðyrkjuvcrkfœrabtifi, Section
hús og 4 íveruhús.
Svo lagði óg í púkkið
hver hlutur, 1 kjötsali (Kristján
Joltnson, hróðir Albert Johnsons í
Wianipeg) ; skraddari fyrir karl-
mt.nn og kvenmienn ; aktýgjabúð
L. Arnasonar ; og vij ég benda
j löndttin mínum á bað, sem hér eru
í kring, aö aldrei fyr síöan ég kom
til I/eslie hcli éig haft eins inikið
ttp.plag af 'harnessum’ og mí, og
sktilttö Jjifi hvergi á 100 mílna
svæfii fá ódýrari ‘hartiess’ en Itjá
mér ; komifi því og talið viö mig
áðttr en þifi kaupið annarstáöar,—
stvrkið þifi landa ykkar. »óg vil
eiga viðskifti við ykkur, — Sparifi
þifi dollarirm mefi því að eiga vifi-
i skifti vifi mig. — Já, svo er hér
fitt kirkja (Presbyfcera), setn nú e,r
höffi ívrir barnaskóla, sem bvrjafi-
ur var í vetur ; stórt f.tndahús
(Ilall), tnidir umsjá Goodtempl-
arn oe 16 iveruhús ; einn timbur-
sali (Hannes J. Líndal, sem nú er
nýbúinn aö selja einhverju féfagi í
W innipeig, — I/índal er allra bc/ti
maður og sjá mtiirgir eftir hon-
ttm) ; tvær kornhlöðnr (Elevator)
og sagt er afi cigi að bvggja þá
þrifijti nú mefi vorinu. tívo er á
orfii, afi C.P.R. ætli aö láta byggja
viðcigandi stóra járnbrautar.stöð
tnefi vörnhúsi. tívo erttm uifi ný-
búnir að fá liiagað útibú Hamil-
ton bankans, sem er nýbvrjaötir
hér, og er það mikill hægfiarattki,
bæöi fvrir peniygattlcn.tiina, sem
ertt ]»ó nokkrir, afi óg hvgg, og svo
fvrir ltina, sem vilja íá lánaða
nokkra dali. Eanfremur er hér
fahgahús, by.gt af bæjarfé, til þess
afi láta þar inn þá náunga, sem
kvnmt afi gera sig seka í því, afi
brióta lög og rétt lands og lýða ;
enn sem komifi er hefir ekki þurft
afi halha á þvt til þeirra þarfa ;
þaö er notafi fvrir bæjarráfisfundi,
sem og fvrir fttndi verzlunar sam-
kundunnar.
Bygð þessi mu;i vera milli 50 og
60 mílur á lengd, sem Islendingar
ná til, en hreifiust m,ttn hún vera
út frá Leslie, ttm 12—13 míltir aö
sttunan og eins að norðan. Hver
einasti heimilisróttarblettur hyg,g
ég aö mtini vera fcekinn hér í kring
og er því afar-þóttbygt. J>ó nokkr-
ir mtt'.tu hafa kcvpt lönd hjá C. P.
R. og öörum félögum. — Fólk er
hér yfirkdtt eitt hdð be/ta, sem
hægfc er að hugsít. sér og óska eft-
ir, friösamt og hjálplegt, ekki einn
einasti náungi, sem hægt væri að
gera að olnboiga.barni sakir var-
mciisku ; allir samvaldir dáða og
dugnaðarmenní í h vívctna. J»ví
máttu trúa, kttnningi sæll.
Afi tilstilli Goodte.mplara var
hér í Lesliie Icikifi leikritifi tíkttgga-
svtinn 20. mar/, afi fnlln húsi ; 22.
iTtarz á Bræfira.borg í fundarhúsi
Foam I/ake bænda, sem er ttm 3
mílur fyrdr norðan Foam La.ke bæ.
þar var aftnr töluvert færra fólk.
Og 24. lók Jeikflokkurinn aftur á
Leslie fvrir rúmlega hálfu húsi,
eöa vel þaö. En þann 5. þ.m. fór
leikflokkurinn vestur aö Wynvard
og lék þar fyrir fttllu húsi. Svo
j mitnu ]>eir ætla að leika hér á Les-
lie í kringum páskana. — Uin það,
hverntg leikendurnir lóku, vil ég
i ver;t fáoröur. J>að máske gera aðr-
ir betur en ég, ef til vill einhver
I efia einhv.erj.ir, sem hafa betri dóm-
greind yfir afi ráöa. En af því að
cg er óvilhailur og óhlutdrægur í
þvt tnáli, vil óg segja álit mitt og
sannfa'ring, sem er, aö vel var
leikifi a.f öllttm, en þó sfcaraði Miss
Kristín Johnson fram úr afi lcik-
arasnild, sent lók Astu í Dal, þeg-
ar tekifi er tillit til þess, aö hún
haffii aklrei k’ikifi áöttr ; og mun
þafi flestra manna tnál og álit.
sem sáu liikintt, aö hún hafi lefkið
ágíctlagia. tíkupgasvein lék Páll
Magnússon, haffii oft leikifi hann
lteima á Frónt, enda Ick hann
prýfiisvcl ; hann er söngtnaður gc»ð
ur <>g raddmaður, en.cla rumdi oft
í karli. — W. TT. Paulson var til-
sagnarmaðiir við æfingar. og var
lta.nn í því sem öfirtt injög laginn
afi lagn l'eikendttrna í sinar náttúr-
legu og eðlilegtt Ivndiseitikuttnir,
sem þcir þurftu að hafa.
Með beztti óskum ttm gott og
j arösamt ár o,g lukkulega framtíð.
J»inn einl. kunningi.
I/. A r n a s o n.
I.cslie, 7. apríl 1911.
Kennara köllun.
ICennara fyrir Sleipnir skóla. —
Kcnsla byrjar 1. maí. Umsækjettd-
ur tilgreini kaupgjald og menta*
stig. Tímabil kenslu 6 mánttðir.
Aritttn
S. J. EIRIKSON,
Sec’y-Treas.
Wynyard, Sask.
■■ ■
Skriíið yður
fyrir HEIMS-
KRINGLU svo
að þér getið æ-
tíð fylgst með
aðai málum
íslendinga hér
og heima. ^
I
bygði
>ess : að kringum Jxtu var oftast smákofa, eftir efnal^gum og frum-
fjör og lilátttr.
Kngitwi má taka þessi sýnisliorn
svo, að óg vilji kasta skttgga á ís-
letízkv.n alþýðtikveðskap yfirleitt.
býlingslegum mælikvarða. Kornið
fvllir in.æliriim, er sagt. — Nú erti
_ bór 2 almiennar vörtvbúðir (Ceneral
Stores), títefánsson o.g Thorvald-
Ivg gaeti komið með sýnishorn, er son’ s'nn nveö hvora. báðir goðir
sómi mætti þykja að hvar sem er
Að endingu vil óg svo spyrja rit-
stjóra Ilcimskriniglu, B. L. Bald-
winson : Hcfir hann athugað af-
stööu sína í }>essu máli ? Ef svo
er, getur hann forsvarafi hana,
sem göfttgmannlega og heiðvirðum
drcoigir ; 2 harðvörubúðir, O. C.
: Snjder og W. H. Paulson. Kins
j dati'ði er atmars líf ; við vorum
bráðhepnir, að fá hann hingað út
: í félagslífið, hann er félagslcgur og
l framkvæmdarsamur í öllitm heið-
•arlegum tilfellum, eins og allir
Bókalisti.
N. OTTBNSON’S,- Rlver Par, W’p’g.
(S)
(3)
(3)
(3)
(2)
(2)
(3)
(3)
(3)
(3)
(3)
(2)
(2)
(3)
(3)
90
25
15
1.50
(S) 45
85
25
blaðstjóra sambofina ? Eftir afi vjra' sem til hans þekk ja. Svo ertt
hantt viku eftir viktt, mánuð eftir j “ ■^l.r.^r*í Í"vjt'r^ær;isa^ir’ l>e'r
mánuð hefir flutt ljóðmæli þessa
fólks, og Jtannig verið iramsögu-
inaðttr leirburðítrins, leyfir hann
mcðritstjóra sinum, að vaða npp
á það með ósvífruim illmælum.
Var J>að ekki siðferðisleg sk ylda
blaðsins, sem birt haföi kveðskap-
inn, afi sýna höfundnnum kurtcist.
þess vdl óg óska, að vonir Stejdi-
ans Thorsonar rætist, og afi
Tryggvi eigi eftir að verða inikíl-
herrar Tómas Pálsson >g Pattl
j Hoge;i í félagi, ágætismenn, og O.
C. Snider, sem selur e nnig jarð-
vrk juverjcfœri fyrir Massey Harris
Co. Einnig Hotel Leslie, og mat-
söluhús. sem áður er á minst, 1
‘Pool Room’ og rakarabúð í sam-
bandi, 1 aldinabúfi, 1 lyfjabúð (Dr.
SLi>. J- Jóhannesson), 1 stórt hest-
hús (Livery), '1 rjómabú (hluthafa-
félag allra verzlunarmanna hér í
Iæriie og nokfcurra hér í kring, $5
Ljrtömæli Páls Jónssonar í baadi (3) 85
Bama bök (aö eins 2 eiut. (3) 60
Jökulrósir 15
Dalarósir
Hamlet
Tíöindi Preatafélairains í hioa foraa
Hólaakifti
Granl skipstjón
Bðrn óvoóarsins
Umhverftá jóröina á áttatla dögam
Bliodi maöurinp
Pjórhlaöaöi smárinn
Kapitoln (1 II.lBiodum) (3) 1.25
Eggert Óíafsson (B, J.) 15
Jón Ólafssonar Ljóömwli í skrautbaadi
Kristinfmöi
Kv»öi Hannesar Rlöndal
Mauukynssaga (P. M.) í^bandi
Mestur i heimi, ( b.
Prestkosningin, Leikrit, eftir 1>.E., 1 b.
Ljóöabók M. Markússonar
Hitreglur (V. Á.), 1 b.
Suodreg’ur, 1 b.
VerÖi ljós
Vestau hafs og austan, I>rjár sögnr eftir
E. H., í b.
Vlkingarnir á HAlogandi eftir H. Ibsen
Borlákur^helgi
Ofurofli, skAlds.J(E. H.) 1 b.
Ólöf ! Xsi
Sm»lingjar,*5 sögur (E. H.), í b-
Skeir tisögai eftir 8. J. Jóhanneason 1907
Kv»öi*eftir samaJfrA 1905
Ljóömæli eftir sama. (Meö mynd höfuud-
arins^ frA 1897
Safn til sögu og lal. bókmenta í b., III.
biudi og þaö sem út er komiö
af þvi fjóröa (53c) 9.4
íslendingasaga eftir B. Melsted I. bindi
bandi, ogþaö sem út er komiö af 2, b. (25c) 2.85
Lýsiog í-slands eftir I>. Thorf>ddson í b.(16c) 1.90
Fernir fornislenzkir rimnaflokkar, er
Finnur Jónsson gaf út. bandi Í5c; 85
Alþingisstaöur hinn forni eftir Sig, Guö-
mundson, i b. (4c) 90
Um kristnitökuna Ariö 1000, eftir B. M.
Olsen (6c) 90
íslenzkt fornbréfasHfn,7. bindi innhund-
iö, 3h. af8b. (1 70) 27.80
Biskupasögar, II. b. innbundiö (42c) 5.15
Landfræöissaga íslands eftir t>. Th., 4.
b. innbundiö (55c). 17.75
Rithöfunda tal A íslandi 1400~ 1882, ef-
tir J. B., í bandi (7c) 1.00
Upphaf allsherjarrikis A íslnndi eftir
K. Maurer, í b. (7c) 1.15
Auöfræði, e. A. Ó1M 1 ba/nli (6c) 1.10
Presta og prófastatal A íslandi 1869, ( b.(9c 1.25
Noröurla-udasnga eftir P. Melsted, i b.(8c) 1.50
Nýjatestamentiö, ( vönduöu bandi (lOc) 65
Sama. i ódýru bandi (8c) * 30
Kóralbók P. GuÖjónssonar 90
Sama l>ók í bandi 1,10
Svartfjallasynir (5) 60
Aldamót (Matt. Joch,) 20
Harpa Í4) 60
Feröaminningar, 1 bandi (5) 90
Bóndinn “
Minningarit](Matt. Joch.) “
Týndi faöirino “
Nasreddin, ( bandi
Ljóömæli J. I>óröarsooar (3)
Ljóötnæli Gestur Pálssou “
Maximi Petrow |(2»
Leyai-sambandiö (g) J40
Hinn óttalegi leyndardómr (2) 50
Sverö og bagall (2) »
Waldimer Nihilisti 75
Ljóömæli M. Joch. I,-V. bd..f skrautb. (15) 4,00
Afmœlisdagar GuÖm Finnbogasooar 1.00
25
(4) 75
(4)1.15
(10)11.80
90
50
35
30
1.25
1.00
30
I.65
1.50
10
80
60
55
1.25
.25
10
95
65
30
20
75
4s
Bréf Tómarar Sœmandssoo
Sam a bók ( skraatbandi
íslenzk-ensk oröabók, G. T. Zoega
Gegnnm brim og boöa
Rikisréttindi íslands
Systurnar frá Grænedal
Œöntýri handa börnum
Vísuakver Páls lögmans Vldalins
Ljóömmli Sig. Júl. Jónannesson
Sögur frá Alhambra
Minningarrit Templara t vöoduöu baudi
Sama bók, ( bandi
Pétur blásturbelgur
Jón Arason
Skipiö sekkur
Jóh. M. Bjaruason, Ljóðmæli
Maöur og Kona
Fjaröa mál
Beina mál
Oddur Lögmaöur
Grettis Ljóö.
Dular, Sm62ögur
Hinrik Heilróöi, Saga
Andvari 1911
Œfisaga Beujamin Franklins
Sögusafn þjóöviljans I—II 6rg. 35c; III árg 20c
IV árg. 20c; V. árg. 20; VI. 45; VII. 45 : VIII.
Arg. 55: IX.árg. 55; X. érg. 55; XI. árg. 55;
XII. érg.45; XIII. Arg, 45: XIV. Arg, 55;
XV. érg. 30: XVi. Arg. 2S; XVii, Arg. 4S; XViii
árg. 55; XiX, Arg. 25.
Alt sögusafn þjóöviljan selt á $7.00
Eldrauniu (Skáldsaga)
Vallyes sögur
Valdimar munkur
Kynlegur þjófur
Sagan af stargaöi Stórvirkssyni 1 bandi
óbundin
Rlmur af Sörla sterka í baudi
óbundin
Myndin af flskiskipinu
Bækur söglufélagsius Reykavík;
Morðbréfabæklingur
Byskapasögur, 1—6,
Aldarfarsbók PAls lögmanns Vidalin
Tyrkjarániö,I—IV,
Guöfrœöingatal fré 1707—’07
Bækur Sögufélagsins
noerri hálfviröi,—$3.80.
Umboösmenn minir i Selkirk eru]
breeöur.
I>ess skal getiö viövíkjandi bandinu A Forn-
aldarsögunum Noröurlanda, aö þaö er mjög
vandaö, handbundiö skrautband, vel fré gengiö
eins er meö Bréf Tómasar Sæmundssonar.
Tölurnar ( svigum tákna buröargjald.er send-
ist rneö póntunum.
50
55
60
55
3°
35
40
30
1.10
1.35
L95
45
2,90
1.10
fé áskrifendur fyrir
Dalman