Heimskringla - 27.04.1911, Side 6

Blft. S WINNIPBG, 27. 'APRtL 1911
HEIMSKRIN GLA
MARTYN F. SMITH,
TANNLÆKNIR.
Falrhairn Hlk. Cor Maln & Selklrk
Sérfræðingur f Gullfyllingu
og 3llum aðgerðum og tilbún
aði Tanna. Tennur dregnar
&n sársauka. Engin veiki á
eftir eða gómbólga. —
Stofan opin kl. 7 til 9 á kveldin
OflBce Heimilis
Pbone Main 69 44. Phone Main 6462
Sherwin - Williams
PAINT
fyrir alskonar húsmálningu.
Prýðingar-tfmi nálgast nú.
Dálftið af Sherwin-Williams
húsmáli getur prýtt húsið yð-
ar utan og innan. — B r ú k i ð
ekker annað mál en petta. —
S.-W. húsmálið málar mest,
endi8t lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál sem búið er til. — Koraið
inn og skoðið litarspjaldið.—
Cameron &
Carscadden
QUALITY HARDWARE
Wynyard, - Sask.

JIMMY1S H0TEL
* BEZTU VÍN OO VINDLAR. VÍNVEITARI T.H.FRASER, ÍSLENDINOUR. : : : : : Jamcs Thorpe, Eigandi
MARKET HOTEL
146 Princess St.
á móti markaðonni
P. O'CONNELL, eigandl. WINNIPEQ
Baztu teRundir af vinfönirum
og vinð um. aðhlymiing góð,
húsið endurbætt
Woodbine Hotel
466 MAIN 8T.
Stmrsta Billiard Hall 1 Norövestnrlandino
T1ti Pool-borö.—Aiskonar vfnog vipdlar
Glstlnji og fæflli: $1.00 á dag og þar yfir
l.eunon A Hebb,
Kigendnr
JOHN DUFF
PLPMBER, GAS ANDSTEAM FITTKR
Alt ve*k vel vandaö, og veröiö rétt
664 Notre Dame Av. Phone Garry 2568
WINNIPEG
A. S. TORBERT ’ S
RAKARASTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótel. Besta verk, ágret
verkfæri; Rakstur 15c en Há/skuröur
25c. — Óskar viöskifta íslendinga. —
A. «. BAKOAIi
Belnr llkkistnr og annast nm ntfarir.
AlJnr átbnuaöur sA bezti. Enfremor
selnr hann aliskouar minnisvaröa og
legsteina.
121 Nena St. Phone Garry 215*2

Opið bréf.
til G. A. ÁRNASONAR.
‘‘Heimska þrjóta a5 þreyta viS,
það er ljóta gamanið”.
J>essar hendinjrar eftár Jón Ölafs-
son, duttu mér ósjálfrátt í hug,
jwgar ég hafði lesiö “ávarp” þitt
til mín í síðasta blaði.
J>að er ekki hægt að sjá, eftir
ritsnild og röksemdafærslu “á-
varpsins” að dæma, að losnað hafi
um klauíirnar eð. þær undist aft-
ur síðan seánast að þu stássaöir
með N jáls-nafnið á ritvellinum. —i
Nei, þær snúa. áreiðanlega rétt
klaufiruar á bröndóttu skepnunni,
og engin líkindi til að hun aetli að
fella þær, svona fyrst um sinn.
J>ú byrjar grein þina með því,
að fræða íólk um, að ég hafi neit-
að að eiga nokkurn þátt í bréft
“Halls frá Ilorni". Sömuleiðis, að
óg hafi sagt, að f iðir þinn og þú
haftð eignað mér fréttab.réfið. Knn-
íremur, að ég hafi eignað þér
draum ‘Njáls’. Hvað á þessi upp-
tug. ga að þýða ? þetta er altsam-
an satt, og berðu á móti hvi, ef
[>ú getur. þar næst spyr þii mig
um, hvers vegna ég hafi tekið til
min drattminn. Hvaða sort af
flóni ertu ? Skilurðu jtað ekki enn-
þá, aö ég var að segja þér í ‘I.eið-
beiningunni’, aö ég væri ekki
‘Ha]l tr á Fróðá’, og ætti ekki
j>etta naut, sem ba,r fyrir sálar-
sjón þína í svefninum.
þ,ar næst segir þú, að ég komi
j>annig fram í grein minni, að mig
langi til að fá þig í skítkast við
mig, en J>ar skjátlist J>ér cinmitt
þegar þvt ert bvfjaðtir. það má
vera me.ira en lítið sálarsjónleysi,
sem á.vvkir þig. Sérðu virkikga
alla hluti öfugt síðan klaufirnar á
Fróðárbola snerust við í höfðinu á
þér ?
‘'beiðbéiningin’ var einmitt til-
rattn áf mér gerð til þess að losna
við skítkast af þinni hálftt. þú
segir að éig htigsi að J)ú öfundir
nautin hérna norðttr frá F.kki
ciastn farið rétt með þetta fremttr
en annað. Fg hefi áldrei httgsað
eða sagt, að þú öfundir naut. ITitt
sagðist é'g geta fttllvissaö þig ttm,
að ekki e.itt einasta af natitum
okkár fxendanna, sem búttm norð-
ttr af Churchibridge, öfundi big. Og
bað er sumra manna álit, að J)ú
hefðir ekki átt að neyöa mig til
að endurtaka þá staðhæfingtj.
J)á kemur ])ú að plukktinum Itcif-
ttðlaustt. Kg gleðst af því að sjá,
hvð þér hefir ileygt fram í nhikku-
fræðinni á skóbótarverkst«eðinu.
Jrað var fika hap.p fvrir J)ig, aö'
j)fitkkttrnar eru höfuðlausar, þvi
þar má þér standa á sama, á
hvorn endattn þú berð.
]>ú óskar, að við ‘Ilallur frá
Ilorni' míinnumst svo, að við
skömmiirrKst okkar ekki fvrir min-
ar framfarir, sem bygöinni við
kotna. Við hiifttm báðir fyrir löngu
síðan ná.ð þvt menniugarstigi. að
J)vkja sómi aö öllum sönnum ftani
förum. Kn aftur á hinn bóginn
t'eljum við skýrslu þá, sem þú
sendir Ileimskringlu í januar í vet-
ttr, stóra bygðar-skömm, af Joeirri
einfi hfii ástæðu, að hún er eitt ó-
sfitið lv.ga.-kviksvndi, sem ekki einu
sinni héldá uppi bröndóttum ketti,
þó hann reyndi aö kóklast vfir
hana ; — tnda hefir þú vertð býsna
varkár, að sneiða hjá henni í rit-
smíðum þínum nú í seinni tíð.
Fn íretmur teljum við það skaða
og skömm fyrir hverji bygð, sem
verður fyrir því ó'hap]>i, að setja
þá menn upp í valdasæti, sem svo
eru snauðir ai allri réttlætis til-
finningu, að þeir vísvitandi fara á
rangan kjörstað til að greiða at-
kvæði, í þeim beina tilgangi, að
láta sína eigán menn verða í minni
hluta við kosningar.
Sömttleiöis teljum við drauminn,
sem þú birtir í Heimskringlu,
stóra minkun fyrir þessa bygð. —
Við hcfðnm aldrei trúað því, að
við ættum hér á }>essum þingvellt
anntin eins sóða til sálarinnar eins
og þú ert búinn að kynna þig fyrir
að vera. KviUkur ritháttur! IIví-
likt sálarlíf, herra minn ! :
Að endingu kallar þú okkur Tlall
"I/ærifeðlir". J>að kveðttr dálítið
við annan tón eða þegar þú kall-
aðir okkur heiðingja. J>að niundj
þá ekki vera illa til fttndiö, að við
gerumst lærifeður þíndr, til að
bvrja með, og hefðum gát á þér
og því sem þú skrlfar í blöö svona
fyrst um sinn. J>ví J>ér veitir sann-
arlega ekki ai, að hafa nieðlits-
mann á ritvelfin.itm, svo þú iarir
þar ekki sjálfum J>ér eöa öðrum að
voða. Og JvaS, sem ég vTil þá fyrst
kiðrétta fyrir þig, er endirinn á
skvrslttnni góðtt, sem ])ú sendir
Ileitnskrinigltt í vetur, þar setn þú
si-gir : “Og heldttr hirðirinn í hag-
lendi réttlætisins”. Jiarn bj'istu til
gjá eða gluftt í setninguna miðja.
Setning þessi. 1‘sin s\Tona eins og
J)ú giekst frá henni, veldtjr stór-
hnevksli, eins og þú hlýtur að
geta séð. J>ví spurningin verðnf :
Ilverju heldtir hann þar ? J>ess
vegita vil ég klessa fvrir big í .-fiif-
una orðinu .: ‘hjörðinni', þá verðttr
mewi'ingin alt önnttr og málsgrein-
in ekki alveg eins fráhrindandi fyr-
ir leseiwltirna. •
Nú býst ég við, að þú gerir
kröftt til }>ess, að vera kallaðttr
cinn sauðitrinn tir hjörðinni, og
það ekki sá lclegnsti, þar scm ;þú
ert sonur forustusauðsins sjálfs,
ttcfnilega safnaðarforsetans, finst
þér þá ekki }>aö “haglcndi íéttlæt-
isins”, síem þér er haldið ij vcra
vera frekar hrjóstrugt, ef þú álít-
nr nokkurt réttlæti1 innifalið í því,
að stefna öllum óþverramtm til
tnín, þar scm alt atuiar .naður en
éjr, nefnilega þessi ‘Ilallur á Fróðá’
setti þér pipttna ? Fg er nú að
reyna að vera skemtilegur, auðvit-
að npp á þinn kostnað (1 ! ! ).,
J>ti getur ckki búist við, að við
lærifeðttrnir þinir kennttm J>ér npp
á okkar kostnað.
Kg æstla svo ekki að ‘spenna’
meiri tíma á ]>ig í ]>etta sinn ; en
ég læt þig vi-ta, að enn þi er
skýrslan <>11 til baka. Fg ætla ekki
að láta J)ig læðast þegjandi frá
henm, ef þú vilt halda áfram ; og
oiinfretniir hefi ég lntgsað tnér, að
hafa s’ðasta orðið í Jtessari deiln.
J)inn alls góðs unnandi lærifaðir.
Stefán Valbeirg.
I
HvaÖ erað?
Þarftu að hat'a eitthvað til
að lesa? Hver sá er vill
fá scr eitthvað nýtt að lesa
f hverri viku, ætti að gerast
kaupaudiað Heimskringlu.
Hún færir lesendum sín-
um ýmiskonar nýjan fróð-
leik 52 sinnum á ári fyrir
aðeins 1S2.00. Viltu ekki
vera með ?
Æfiminninor
o
Piano kensla.
Hérmeð tilkynnist nð ég
undirskrifuð tek að mér, frá
J)essum tfma, að kenna að
spila á Piano Kenslustofa
mfn er að 727JSherbrooke St.
Kenslu skilmálar aðgengi-
legir. Talsími Garry 2414.
Sigrún M. Bnhlwinson
Hinn 26. febr. sl. andaöist að
heim'ili sínu i Mouse River bygð-
inni mierkisbóudirm Kinar Magmis-
son Vestfjörð, ef-tir að eins Viku-
langa logn, 82. ára gamíill. Hann
var fæddur í Skáieyjum á Breiða-
firSi árið 1829. Voru foreldrar
hans Miagnús Einarsson í Skáleyj-
um, Sveiubjörnssonar frá Svefn-
eyjum og Sigríður Finarsdóttir í
Skáleyjum ólafssonar, systir Guð-
mundar prófasts Kinarssonar á
Breiöabólstað á Skógarströnd og
Jróru móður Matthíasar skálds
Jochumssoniar.
Einar Vestíjörð var tvíkvæntm-.
Fyrri kona hans var Ingibjörg,
dóttir Jóns Bjarnasonar alþingis
manns á Revkhíólum og síðar bjó
í Olafsdal. Ingibjörgu misti F.inart
eftir 12 ára sambúð, og varð )>eim
hjónum 5 barna auðiö, sem 4 kom-
nst uptp, en að eins eitt á lífi nú.—
í annaö sinn kvæntist fi'.inar 1869
ttngfrú Kristínu dóttur JónsMagn-
ússonag frá Tindum i Geiradal og
Karítasar Nfelsdótttir frá Kleifum
í Gilsfirði, systur séra, Sveins Ni-
clssonar á Staðarstaö. Mcð Krist-
ínti eignaðist Fimr tvTo s\rni, Jak-
ofi og Svein, sem nú eru báðir
með gildust bændttm ]>ar í bvgö-
inni og meðal hinna allra merk-
ustu og,be7.tu dretigja J>ar í sveit.
Ivinar sál. fluttist vestur um haf
ásamt konu og börnum. árið 1883 ;
settjst að við Gardar í N.Dak ,þar
til árið 1892, að hattn flutti til
Mouse River, |>ar sem hann bjó
næstum 19 ár hin síðustu æfi sinn-
ar.
,Efi saga ]>essa merka mantis er
meirkilegri en margra Jæirra, sem
meira láta á sér bera í lífintt.
Ilann var ör í lund og einarður og
falslatts með.ölltt. Ilann var bú-
sýslttmaður rnikill og starfsmaður
með afbrigðum og trúr sinni köll-
nn : lét sér einkar ant ttm hag og
velftrð heimilis síns, og vann með-
an dagtir entist. Finar sál. var
tryggur og ástríknr etginmaðitr
og kttnni vel að meba hina miklu
mannkosti konu sinnar, og var
henni saimhentur í greiðvikni og
hjáliDsetni við alla nauðstadda,
sem }>au náðu til ; og var heimili
beirra viðbrugðið fyrir brjóstgæði
og mannúð. Iltis he.irra stéiö á-
valt opdð fyrir öllu nauðleitar-
íólki. Muntt rnargir hafa hugljúfa
minmngu þessara göfttga hjóna, og
hinn látni mttn fá aö heyra þessi
alkunnu orð : J>aö sem ]>ér hafið
cert þessum minum minstu bræðr-
u m, það hafi þér gert mér.
V i n u r.
THE DOMINION BANK
30RNI NOTRE DAME AVENUE OG SHERBROOKE RTREET
Höf'uðstóll uppbörgaður : $4,000,000.00
Varasjóður - - - $5,400,000.00
Vér óskum eftir viðskiftun verzlunar manna og Abyrgumst ufl gefa þeim
fullnægju. ðparigjóðsdeild vor er sú stærsta sem nokttur banki hefir i
borgmni.
íbúendur þessa hluta borgarinnar óska að skifta við stofnun sem
þeir vita að er algerlega trygg. Nafn vort er fulltrygging óhlut-
leika, Byrjið spari mulegg fyrir sjalfa yðar, komu yðar og börn.
Phone Uarry 3 i iO Seott Karlow Ráðsmaður.
Vitur maður
er varkár með að drekka «dn-
göagu HREINT ÖL. þér getið
jafna reitt yður á
DREWRY’S
RHDWOOD LAGER
J>að er léttur, ireyðandi bjór, gerður emgönigu
úr Malt og Hops. Biðjið ætið um bann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, Winnipeg
STRAX
í DAG er bezt að GERAST KAUP-
AKDI AÐ HEIMSKRINGLU. —
ÞAÐ ER EKKl SEINNA VÆNNA.
MANIT0BA
TÆKIFÆRANNA KAND.
Ilér skulu taldir að eins fáir þeirra miklu yfir-
buröa, sem Manitoba fylki býður, og sýnt, hvrers-
vegna alfir þeir, sem óska að bæta lífskjör sin, ættu
að taka sér bólLstu innan takmarka þessa iylkis.
TIL BÖNDANS.
Frjósemi jarðvegsins og loftslagið hafa gert Mani-
toba heimsfræga, sem gróðrarstöð No. 1 hard hveitis.
Manitoba býður bændasonttm ókeypis búnaðar-
mentun á bunaðarskóla, sem jalngildir ]>eim beztu
sinaar tegundar á amerikanska meginlandinu.
Tlfi IÐNAÐAR- OG VERKAMANNA.
Blómgandi framleiðsliistofnanir í vortnn óðfluga
stækkandi borgum, sækjast eftir allskyns handverks-
mönnum, og borga þeim bæztu gildandi vinnulaun.
Algengir verkamenn getajog fengið næga atvinnu með
beztu laiinttm. Hér eru yfirgnæfandi atvinnutæki-
færi fyrir alla.
TIL FJARHYGGJFNDA.
Manitoba býður gnægð rafafls til framleiðsln og
allskyns iðnaðar og verkstæða, nieð lágu verði ; —
firjósatnt land ; — margvíslegar og ótæmandi auðs-
uppsprettur frá náttúrunnar hendi ; — Ágæt sam-
göngu og flutningatæki ; — Ungir og óðfluga vaxandi
bæir og borgir. — Alt Jx>tta býður vitsmunum, auð-
æfttm og framtakssemi óviðjafnanleg tækifœri og
starfsarð utn fra.m fvlstti vonir. Vér bjóðum öllum
að kortw og öölast hluttöku í velsæld vorri og þrosk-
un. — Til fr-ekari upjdýsinga, skrifið :
JOS. HARTNEV, ,77 Tork Street, Toronto, Ont.
JOS. BURKE, 178 Logan Avenue, Winnipeg, Man.
A. A. C. LaRIVIERE, 22 Alliiance Bldg., Montreal,
J. F. TENNANT, Gxetna, Manitoha.
J. dOLDEIÍ,
Deputy Minister of Agriculture and Irnmigratian, Winn'peg
r " ----- ------------- ---------
Ættareinkennið 23
Súxefniö vax Jtegar búið, og þau fundu, hvernig
sv'iminn óx meðan jtau sátu og reyndu að draga ;tnd-
atm. það vaj' eins og aftirmikill Jyungi hvíldi á
brjósti }>ei rra, og á lömpunum voru Ijósin orðin blá
og Þv* komin að devja. Ilinn voðaligi köfnun-
•ardauði virtist óumflýjanlegur.
“jHr verðið að smaltka á vatni”, tautaði fi'.Ima
um leáð og hún h-elti síðustu dropuaum i tinbdkar,—
J>vi Cyril hafði tekið með sér liitla flösku með vatni
í ttm morgiiniitn, til að nota við máJning'.tna, ásamt
dáJitlu af smurðu brauði til morgunverðar. “J>ér
eruð svo þreyttur, ég sé að varir yðar eru ]>urrar
og andlitið náfölt”.
Sjitlf var hún hvítgul í framan og gat naumast
talað. Ifnga von gerði hún sér um frelsttn, en samt
heJti hún siðustu droptinum í bikarinn og rétti hann
að Cyril með biðjandi angnaráði. þau vorti nú bú-
in að vera þarna í tólf klukkutíma.
Með ávítandd suip ýtti Cyril bikarnum frá sér.
"Nei, nei”, sagði hann nærri hvíslandi. “Drckkið
þtr það sjálfar, Jx-r þttrfið jæss fremur en ég”.
fi'.lma reyndi að ýta bikarnum til hans aftur, en
■Cyril varnaði því. þá vætti hún varirnar með J>ess-
itm síðustu dropum og leit Jiakklátum augutn á
Cyril.
“Við eiguin nti en.ga von lengttr”, sagði hú:i, “og
verðtim að búa okkur itndir daitðann, en meðan ég
cet, vil ég Jxtkka yðnr, — ó, hvernig á ég að segja,
iAye Jxikklát ég er yðnr”.
W Cyril gat nanmast sv;urað.
“þakka yður sjálfri, vil ég”, hvíslaði hann. “]>að
lítur illa úit fyrir okkur, en á meðan lífið endist, er
vonin til”.
Um leið og hann sagði Jietta, heyrðist dimt hljóð
(«ns og högg af sleggju.. Fyrst Xeit hann upp for-
24 Sögusafn II e i m s k r i n g ! tt
viða, svo lagðist hann niður og lét eyrað við braut-
arteininn.
“J>eir eru að grafa”, sagði hann ákafur. “fi'.g
heyri til Jieirra — ég heyri til Jieirra”.
liltna lei't til hans undrandá og efablandin.
“Já, það er líklegt, að })eir grafi okkur út. F.n
five langt ertt Jx?ir í btwtu?” sagði htin. “Geta þeir
náö okkur áður en (xtð er of seint ?”
Cyril laut niður og ibströi þrjii högg á teininn
mreð stafinum sínttm, lagöi svo eyrað viö hattn og
hfiistaði. Aður e:t hálf mínúta var liöin hevrðust
aítur 3 högg sem svar.
‘þeir hafa heyrt til okkar”, kalluði hattn. “Fg
hdd Jteir séu ekkd langt í burtu”.
Nú stóð fijlma upp, tók stafinn af Cyril og barði
tvö högg á teininn. lagðist svo niður og hfiistaði,
aftur heyrði hún. tvö högg, en þá hristi hún höfuðið.
“Nei, nei”, tautaði hún, ‘‘þedr erti ennjiá langt í
burtu. Jæir geta ekki náð okkur á'ðnr en við deyjum”
Hún settist aftur niður og huldi andlitið í hönd-
um sínum, alveg vonlaus. Alt í einu datt henni í
littg, að íyrst að teinninn gat flutt hljóð aí höggi,
þá gæti hann líka flntt hljóð af töluðtim orðuin.
llún ])aut á fætur, harði tvö sniigg högg á tein-
inn, lagðist svo niðttr, lét mttnninn viö t.eininn og
kallaði :
“Halló ! Getið þið hevnt til okkar ? Komið
eins fljótt og þið getið, við etum lifamfi en nærri
köínuð”.
Undir eins kom svarið — undarlegt og óvænt
svar :
"firjótið pípuna utan af þráðunum”.
Cyril, sem lagst hafði niðutr við hliðina á hcnni,
heyrði ekkert, en hún heyrði orðiu glögt og sagði :
"Brjótið pípuna utan af þráðunum, sögðu þeir,
en við hvað Jieir eiga, það skil ég ekki”, sagði hún.
ÆJttareinkennið 25
]>egar hún var að enda við orðin, heyrðist hljóð
af skqrpum höggúm frá teininum við fætur huvnar.
Hún lagði eij’rað aftur við teindnn og heyrði sagt :
“Getið þið heyrt J)að, stin ég segi ? 'if þið eig-
ið erfitt með að draga amdann, brjótið 1)á pípttna
utan af Jyráðttnum, þá kemur hreint loft inn utan
að”.
Nú heyröi Cyril otröin, þaut á fætur, tók cld-
spítnakassa upp úr vasa sínum meö vaxspítum í ot;
kveikti á einni, því ljósin á lömpunum voru nærri
dait'ð. j>að stóö heima,. vinstra megin í göngunuln
lá 1 'irpipa laftgs með veggnum. Cyril lvfti upp fat-
inttm og stappaði ofan 4 pípttna eins hart og hann
gat, svo hún brotnaöi, og innan í hettni sá Gyril
fjölda af sím'þráðum. I’ípan stóð í sambandi við
andrúmsloftið úti — )>au vortt frelsttö. J>eim varð
bjargað. J>að mttndi komn lireint loft í gegnntn píp-
ttna, en — gat loftið komið af sjálfsdáðum gegnttm
hatia ?
Um leið og hann var að hugsa utn ]>etta, hevrði
hann að verið var að grafa í hinum enda jarögang-
attna, á að gi/.ka 30—40 f.-t frá homim, og síðan
heyrði hann kallað, hátt og snjalt, eins og hlióðið
kiftni gegnum pípttna :
“Við ætlmn að dæla loftinu inn til vkkar. Ilvað
eruð þið mörg ? fijruð ])ið öll lifandi? Hr nokkur
meiddur ?"
Cyril laut aiður, lét munninn við pípuopið og
kallaði :
“Við erttm að edns tvö, bæði lifaituli, ómeidd, en
nærri köfnuð af loftleysi. Sfirax og ]>ið gctiö, send-
ið okkur vata, ef það er mög.ulegt”.
það liðu þrjár langar mínútur, sem Cyril fanst
eins langar og þrír sólarhringir. Flma féll í ómegin
ofaa á brotnu pípuna, bœði af hræðslu og skorti á
súrefni. Cyril lyfti henni upp og horfði fast á píp-
26 S ,ö g u s af n II ei m s k r i n g ] u
ttna ; loksins varð hann vax við kaldan loftstratim,
sem hresti hann 4 augabragðd.
Hann leit í kringum sig og dró andann þungt og
hratt, svo lagðd hann Hlmu Jxtnnig við pípuna, að
mtmnttrinn sneri að loítstraumnum, sem inn kom.
Ilún lá með lokuð augun. í fyrstunni, en fvo opnaði
hún ]iau snöggvast og lokaði }>eim aftur til hálfs.
Kdtraða saggaloftið var nærri búið að kæfa hana.
Cvril nuggaði hendttr hennar, en }>að hafði engin á-
hrif, svo hann var hræddur um, að hreina loftið ut-
an frá hefði komiÖ fimm mínútum oí seint, Og en:t
inyndi sennilega líöa ýokkrar klukkustundir áður en
]>ati losmtðti úr Jnessu fangelsi.
Meöan hann laut niður að henni, hrvggur og
kvíðandi yfir útlitinu, heyrðist röddin utan að glögg-
ar en áður :
;‘IIafið gætur á kúlunni í pápuntii, svo skulum
við sen<la ykkur vatn”.
Cynil kveikti á annari eldspítu og starðí á ])íp-
una. Að mínútu liðinni kom stór marmarakúla
veltandi út úr henni, og við hana var bttndin taug.
“Dragðu taugina til þín”, var sagt úti, og Cvril
lét ekki seg.ja sér Jntð tvdsvar, ha;m dró hana inn
eins hratt og hann gat. Við ytri enda taugarinnar
var bundin stór togleðursfláska, fttll af vatni, ásamt
konjaksflösku. Cyril greip Jxtr ánægður og baðaði
gagnaugtm á Flmu aftur og aftur úr áíenginti. Að
því búnu lvelti hann dálitlu af því í bikarinn sinn og
blandaði vatni í það, hélt ]>ví síðan upp að vörum
lClmn, sem sötraði ]>að sér óafvitandi, s\To lauk hún
up;p augunum og horfðd undramdi kringum sig.
Svo mitndi hún alt í ednu hvar hún var og hvað
fyrir hafði komið, ht'rn greip hiendd Cyrils og þrýsti
hana lengi og hlýlega.
“Ff við þolurn þetta í 3 stundir ennþá”, sagði
httn af etidurvakinni voa, “þá er í-g viss um að þeir