Heimskringla - 04.05.1911, Blaðsíða 5

Heimskringla - 04.05.1911, Blaðsíða 5
f HBIMSKRINGLA V/INNIPEG, 4. MAl 1911. Bls. 5 ^Ódýr Lönd^ Nú hefi ég 2000 ekrur af 'hezta hveitilandi, &em fáan- legt er í Mandtoba, í twp. 16—17, R. 9 West. ]>essar 2 þús. ekrur sel ég fvrir HALFVIRÐI til 1. júlí 1911. Borgunarskil- málar : J4 eða einn fimti í peningum, aíganginn á 8—10 árum, vextir 7—8%. þetta er þaS seinasta tækifæri að ná í góS kaup í þessari bvgS. F.ft- ir 2—5 ár verSur ekram i landi virði $40—f>0 í Mani- toba íylki. þeir, sem vilja fljót-gróSa á landakaupum, snúi sér strax til mín. Ég geri kaup og gef upplýstngar samkv. þessarj auglýsingu. | Magnús Johnson 1 g WILD OAK,P.OJVíAN g Ekkert vopnahlé. Ekki biæs byrlega fyrir gagn- skifta-uppkastinu á sambaudsþing- inu. XJmræSurnar hafa nú staSiS yfir igóSa tvo mánuSi, og óséS hver endirinn verSur. Sir Wilfrid Laurier virðist nú vondaufur um framgang þess á þessu þingi, þrátt fyrir það, þó hann hafi múlbundiS alla samflokksmenn sína. Hina Conservativu gietur hann ckki múl- bundið og þeir halda umræSunum uppi slaitulaust. F,n nýveriS fór þó Laurier þess á leit við leiðtojna hinna Conservativu, Mr. Borden, að þedr semdu vopnahlé svo upp- kastið næði fram að ganga áSur en hann (Laurier) færi í Englands- för sína. þedr Conservativu gætu hvort eð er ekkd fyrirbvgt sam- þykt þess, — að eins dregiS það á langinn með máltöfum. A þd.ngmannafundi hinna Con- servativu fyrra miSvikudag, var þessi vopnahlés-umleitun Sir Wil- frids tekin til meðferSar og hafnaS — Mr. Borden fórust meðal ann- ars þannig orS j “þaS er einróma samþykt af 'Conservative flokknum i þinginu, aS vedta uppkastinu mótspyrnu af alefli og berjast g»gn því til enda- loka, og ég sem ledðtogi Conserva- tive flokksins mun aldrei gera vopnahlé í máli sem ]>essu, þar sem þjóSar-tilvera vor er í voða, og alvarleg áhrif á samband vort viS ríkishedldina fyrirsjáanleg, ef fram nœr aS ganga. þessi ákvörSun Conservative þdngmannanna, aS halda barátt- unni til streitu og neita vopna- hlénu, hefir mælst rnjög vel fyrir o.g allir andstæödngar gagnskifta, uppkastsins hafa tekiS henni meS fögntiSi. MeS því aS halda uppd baráttunni gegn uppkastinu til stredtu, eru líkurnar til, aS stjórn. in sjái sig nauSbeygöa .<S grípa til admennra kosninga og leita þannig álits kjósendanna. á gagnskifta upp kastdnu, — og þaS er einmitt þaS, sem Conservativar vilja. þeim er þaS fyrir öllu, aS almenningur lýsi ótvírætt yfir, hverjum hann fvlgir í þessu máli og hvernig hann lítur á máliS. Laurier stjórnin gerSi þetta gagn J. HALLDORí Eg verð að gera meiri verzlun í ár, en 50N ég gerði í fvrra því ekki dugar að standa í stað. því sel ég vörur sem fvlgir á Oak Point, Lundar og Ashern. Bezta hveiti (hundraÖ pund) $2.80 Ilveiti, nœstu tegund (100 pd.) . 2 50 Bran 1.10 Shorts 1.15 Ilaframjöl (80 pund) 2.40 Raspaður sykur, 17 pund fvrir 1.00 Molasvktir, 14 pund fvrir Bezta kaffi, 5J^ pund fyrir 10 pund Sýróp ... 20 pund Ilrísgrjón 1.00 20 pund baunir 1.00 7 stykki Royal Crown Sápa 0.25 Svínafoiti, pundið Svínafeiti, 20 pd , Neítóbak, 6 bauka Skorið Tóbak, 3 pakkar 0.25 Blue Ríbbon Bakjng Powder, 3 pd, . 0.50 Blue Rjbþon Bekjjw þowder, 5 pd 0 90 Corn Starcíi, pakkinn 0 07 All' Spice, 3 pakkar á 0.25 4 þollapör eða Diskar 0.25 Salt tunnur á 2.25 -50 pund Salt í poknm 0.55 • Öll 25c Patent Meöul á ... ... 0.20 Koipið með þessa atiglýsingti, þegar þið komið í búðirnar. J. HALLDORSON skiftasamnings uppkast án vitund- ar kjósendanna, — jafnvel án vit- ! undar samflokks þingmanna siuna. Conservativar álíta slíkt gjörræði gagnvart kjósendunum og mót- rnæla. þeir vilja, að kjósendurnir hafi liönd i bagga og séu kvacídir álits í hinu mcsta vandamáli, sem fyrir hina eanadisku þjóð hefir komið á tugum ára. lín Lauritr- stjórndn vildi berja UD.pkastið i gegni, án ]>ess að sk-ej-ta hið minsta vilja kjósendanna, — án bess að hirða hót utn afleiðiingarnar, sem af mættu ledða. MeS blekkingatil- rauntun og latmpukri reyndi stjórn in að knýja uppkastið 1 gegn um þingdð. En er það dugði ekki, þá gripu meðlimir hennar og þing- menn til þagnarinnar, par eð þeir gátu ekki hrakið andmæli andstæð dnganna. Röksemdafærslur þeitra og andmæli reyndust stjórnarlið- um um megn, — en þagað gátu þedr, og.þögnina álitu þeir ábýrgð- arminstít. — En er stjórnin sá frnm á það, aS andstæðingarnir töluSu engtt að síSur, þá biður Sir Wilfrdd um vopnahlé, því har.n þttrfi að fara til Englands og þurfi að sjá uppikastinn borgiS áSur en hann fari, — og þyðingarlaust sé fvrir þá Conservativu að slá höfð- inu viS steindnn, uppkastið nái fram aS ganga hvort sem er, og tímaeySsla ein sé árangurinn af baráttu þeirra. Mttndi nokkur forsætisráðherra annar en Sir Wilfrid bera sig aS á þennan hátt ? TrauSla. Einveld- isbragurinn á honum er auSsær. Hann einn vill öllu ráSa og hann einn er alt, — þjóðin — landiS — kjósendurnir eru honum smámunir eindr, og óþaxft aS taika. þá smá- muni til greina, — í stórmáli, sem varðar sjálfstæði og velmegun landsins og þjóSarinnar, því hvoru tveggja þetta er í húfi. Áhrif þatt, sem uppkastið getur haft á sjálfstæði vort og rétt vorn á fjármálalöggjöf vorri eru harla varhugaverS. Báðir samningaaSdl- ar lýstu því yfir, að engu atriöi í samningitinum megi breýta, nema með samþykki beggja málsaðil- anna, — nema þá allur samningur- inn sé úr'gildi numinn. þess vegna gefur Canada upp sjálfstæði sitt til að ráða sínum eigin viðskifta- málum etrlendu valdi í hendttr. — Allir þeir Canada-búar, bændur, iðnaðarmenn, viðarkaupmenn o. fl. sem uppkastið snertir, verða í framtíðinni í staö þess .?ð fara til foxsætisráðherra Canada meS um- kvartanir sínar, þegar kreppir aS starfsemi þeirra vegna samning- anna — þá verða þeir að fara til Washington og hýma viS dvr 'Bandaríkja þingsins, unz þeim verður veitt inngöngttleyfi til aS bera fram beiðnir sínar um hjálp. ForsætisráSherra Canada og sam- bandsþingiS verSa máttvana aS hjálpa fram úr málum mantia, — vevna þess, aS engu má í samning- unttm brevta, nema meS samþykki beyeia málsaSila, eða nema samn- ingana algerlega úr gildi, og þaS verður eniginn hægSarleikur, ef þeir einu sinni kornast á. MeS þessum samningum verSum viS Canada-búar bundnir á klafa. ViS höfttmjengan rétt til aS lækka eSa hækka okkar eigin folla, nema meS samþykki Washington stjórn- arinnar. Eignm viS sem frjáls þjóS aS tmdirgangast slíkt cik ? Eigum uiS aS gefa upp réttindi vor, eins og tippkastiS fer fram á, og flevgja okkttr á náSir Bundartkjamanna ? Nei, þúsnnd sinnum nei. En þetta er markiS, sem hacn ' er aS-knýja okkur aS íornspurSa. ! Er því aS undra, þó Conservative j flokkuriun geri sitt ítrasta til aS \ stemma stigu fyrir slíkum ófögn- uSi ? Hver og einn einasti, sem ann sjálfstæSi í verzlunarviSskift- um sem stjórnarfarslegum, ætti aS hefjast handa og stySja Conserva- tdve ílokkinn í þessari baráttu, — knýja á Laurier unz hann bæri uppkastiS undir kjóscndur og léti nýjar kosningar fara fram. llórn- Miljónir i TVEIMUR MILÍÓNUM DOLLARS var tariS áriS sem leiS, og l'VEIMUR MILÍÓNUM verSur variS í TRANSCONA í Sumar, og meira kemur á eftir. GeriS ykktir í hugarlund alla þá atvinau, sem þessi íniklu verkstæði gefa þús- undum manna, að eins hugsið um þær þúsundir af heimilum,,sem bygð veröa, húð- ir, banka og fl, „„ TRANSCONA vex óðfluga, og arðurinn því fljótfenginn. Tramtíðin er örugg fyr- ir þessa komandi borg. ]>ér getur ekki mishepnast að verja peningum þínum bar. — Atvinna þýðir peuinga. Peningar þýSa framfarir. Við reiðum okkur hvorki á námur eða afurðir. þessi verkstæði hinnar miklu þverlands bratitar eru drtfíjöðrin í öllu. ViS cigutn og stjórnum HINU REGLULEGA BA5JARST.EÐI. þetta er ekkert úthverfi. þaS er eins “EIN TRANSCONA’’ og hana eigum vár. Við bjóðum því til sölu bæjafstæðið TRANSCONA. Nú er því tækifærið, nð ná í góðar lóðir með bezta verði. —VERDIÐ ER IRÁ $2.00 UPPÍ $7.00 II\ T<,R 1 FET á aSalstrætinu. — Skilmálar : einn fimti Lluti út í hönd ; afgangurinn borgist á tveimur og itálfii ári. Skrifið, símið eða komið Og finniS okkur. ViS mttnum gefa fullkomnar i pplýs- ingar. — V:S tök um írá lóðir fyrir ykkur. Efgnir þessar voru settar á markaðinn I.AUG ARDAGINN 22. A1 RÍL. Hefjist Landa.— þetta er bezta tdlboðið, sem enn hefir boðist. W. J. CHRISTIE & CO. Phone Main 6782 200 Union Bank Building, ... - Winnipeg. ttrinn, sem þá yrði uppkveðinn, yrðd að hlýta, en að fá ltann verð- um við. Nedtun mn nýjar kosning- ar, er glæpur við þjóðræðið. R. L'. Borden hefir. nú ótvírætt lýst vfir, að hann ojr hans flokks- bræður ætluðu að halda barátt- unni gegn uppkastinu áfratn til loka. Sú yfirlýsing hans ætti að vera herör til allra þjóðvina, að styðja hann og flokkinn í barátt- unni gegn innlimuitar glapræðinu, sem Laurier er að þröngva tipp á þjóSina með uppkasti þessu. Við ættum allir að mótmæla þeirri óhæfu, sem að okkur er rétt. Allir að mótmæla kúgunaraðferð Sir Wilfrids og lítilsvirðigu hans við þjóðræöið. — En styðja af al- hug þá menn og þann íoriugjann, sem berst gegn uppkastinu og mn- limun Canada. Og vinni R. L. Borden og hans samflokksmenn í þinginu það á, að knýja Sir Wilfrid til nýrra kosn inga, þá ættu kjósendurnir ekkf að glev-ma þedm gjörðum, — heldur ifylkja sér um þingmannsefni Con- j servative flokksins. Með því yrði j upjikastið dauðadæmt og sjálf- stæði Canada borgið. Leiðrétting. ! Ilerra ritstjóri Heimskrntglu. í 29. blaði Ilkr. hafa orðið prentvillur í ritgerðinni frá Moun- I tain, í sjilíu sér litlar, en koma j sér illa, undir kringumstæðunum, sem hér eru itú. þar sem getið er nm nöfn á lausum lista stendur , nær 70 en 30, en átti að vera nær | 60 en 30, eins og standa mun í ' handritinu. — Svo seinna, í tölu i forseta, ]>ar sem stendur • “sem j mannleg vitund befir að segja”, en j á að vera : sem mannleg vitund hefir a f að segja, — smáorðið af fallið burt, sem gerir setninguna lélega. — Mig langar til aö blaöiö leiðrétti þessa tvo staði, þó litlir séu. J. Benedictson. Til styrktar Kínveijum. t þann sjóð hafa Ileimskringln borist samskot sem fylgir Saínað af S. Friðbjörnssyni, Leifur P.O., Man. — J. haldvvin- son $5, Mrs. II. Sigurðson $1, Th. Helgason $1, J. Thorstein.son 75c, S. Bergson $1, J. S. Skagfjörð $1, B. Thordarson $1, I.. F. l’.eck $1.50 A. Johnson 50c, Mrs. \. lohnson 125c, Miss K. G. Johnson 2.5c, Miss , I. S. Johnson 25c, Master F. John- I son 25c, F. Sigurðssan $1, Mis. 1. ; Sigurðsson 50c, S. Friðbjörnssont $1.50, Mrs. S. II Friðbjörnsson; 50c. Samtals $17.25. Saínað af Mrs. Margrétw II. | Hjálmarssoit, Akra, N. IhiV. — iKvení.lag Vídalfns safnaðar Áí Mrs. M. II. Hjálmarsson $1. S. T. ólafsson $1. Samtals $27.00 Jóh. Th. Jóhannesson, C.imlt, , Man., 50c. S. Johnson, Hensel, N.ilak. $1.50 Áður auglýst $6.75. Alls innkomið ....... $-53.00 Ættareinkennið 27 28 komast til okkar, — já, ég finn ]>að ósjálfrátt að þejr muni ná okkur”. V KAPÍTULI. þakklátsetni, “þdð voruð að eins tveir í aftasta vagninum ?” spurði Guy morguninn eftir, þegar Cyril sat alhress í herbergjum þeirra í St-aple Inn og sagði bróður sín- um frá, ;hvað fyrir hefði komið. “Já að eins tveir, og það var nú sannarlegt lán. Vagninn, sem brotnaði, var tómur, nema fremsti klefinn, óg hann lokaðist ekki inn í því, sem niður hrundi, en margir af farþegunum á fremstu vögnun- um urðu utan við sig af hræðslu . “Og þú og hdnn maðurinn voruð lokaðir þarna inni 15 klukkustundir”, sagði Guy hugsandi. “Já, fulla 15 tíma að minsta kosti”, endurtók Cyrdl, án þess að leiðrétta skoðun bróður síns að því er snerti kyn samferðamanns hans ; Þvþ„ hugsaði hann, enginn þarf að koma því upp um sjálfan sig að hann sé ástfanginn. “Klukkan var tvö um morg uninn, þegar þeir' náðu okkur út, og þá var félagi minn fremur dauöur en lifandi af hræðslu og magn- leysi”. , . “Var hann það, vesalingurinn?” sagði Guy. “En heldurðu að hann sé orðinn jaín góður ? Ilefirðu frétt af honum siðau ?" Áður en Cyril giat svarað, kom Montague Nevitt þjótandi inn, alúðlegur og kátur. Góðan dagdnn, góðan dajrinn, kæri Cyril minn’ , saigði Nevitt, greip hendi hans og þrýsti htna oflát- Sögusafn Heimskringlu ungslega. “En hvað það gleður mig að sjá þig heil- brigðan. En hvað björgunin var furðuleg og við- burðurinn í heild sinni skáldlegur. 1 öllum sa«i- komusölum er ekki talað um anuað en þig og ungu, fögru stúlkuna. þið verðið auðvdtað að eignast hvort annað, það stríddi annars á móti lögum allra skáldlegra tilviljana, ef þetta eadaði ekki m.eð trú- lofun og giftdngu, þú og unga stúlkan eruð aðal- umtalsefni blaðanna í daig”. “Ung stúlka”, sagði Guy undrandi. “Óvana- lega fögur, var það ekki, Nevitt ? Persónan, sem var lokuð inni í jarðgöngunum með þér i 15 tíma, var kvenmaður, Cyril?” Cyrdl roðnaði dálítið, þegar bróðir hans horfði á hann, og svaraði va'ndræðalegur : “ó, ég hefi ekki sagt þér það ? — Já, hað var á- reiðanlega kvenmaður, — ungfrú Clifford heitir hún. Hún kom inn í vagninn hjá Chetwood, og íoreldrar hennar eiga héirna einhversstaðar nálægt Tilgate, hafi ég skilið hana rétt”. Nevitt starði í augu málarans, sem reyndi að sýnast kæruleysislegur. “Regluleg skáldsaga”, sagði hann og starði enn á Cyril. “Regluleg skáldsaiga, ég skil það, • - ung, rík og fögur. Ég vildd, að óg helði verið eins heppdnn og þú, Cyril. Fallegia stúlkan var nœrri dáin af hræðslu, og þú varst erina hugguniu og aðstoðin hennar í 15 tíma í jarögöngiinum”. “Var hún fögur ?” spurði Guy. Cyril svaraði ekki strax. ;‘Já, hún var það”, sagði hann svo styttingslega, “það má eflaust kalla hana það”. Svo þagnaði hann með þeim svip, sem gaf til kynna, að hann vildi ekki tala meira um þetta. “Og ung?” spurði Guy. Etareinkennið 29 30 S ö g u s af n II e i m s k r i n g ! u “Já, eitthvað um tvítugt”. ' Óg svo rík, að hún á fáa jafningja”, sagði Nev- itt. “Um það veit ég ekkiert", svaraði Cyril hrein- skilnislega. “Eg hefi enga hugmvnd um, hvcr hún er. Ilún og ég liöfðum annað að hugsa um, þar sem við voruin ininilokuð og hálf-köfnuð, heldur en að spyrja hvort annað um ætt og stöðu”. “Við eigum heldur enga ætt”, sagði Guy og brosti biturt, “svo um þa.S er ekki vert að tala”. “En hún á auðvitað ætt”, sagði Nevitt, “og væri ég í þínum sporum Cyril, \ myndi ég reyna að komast eftir sem flestu henni viðvíkj indi. Clifford — Cliifford ? Máskfc hún sé erin af Devonshire Clif- fordunum ? Sé svo, þá er hún þess verð að gera sér ofurlítið ómak fvrir hana, þeir eru efnaðir og eiga mikla peninga á bankamim okkar”., Nevitt var nefnilega umboðsmaður Drummond Coutb & Barclay bankans, og þar eð hann vildi ekki kvongast fátækri stúlku, hélt hann nákvæmlega spurnum fyrir um alla auðmenn, sem áttu ógiftar dætur. Nú kom pósturinn inn með bréf til Cyrils, sem hann opnaði strax.; það var stutt en kurteist : “Ilerra Reginald Clifford, C.M.G. (riddari af St. Michaels og St. Georgs ordunni), óskar að bakka herra Cyril iWarring fyrir aðstoð hans og hjálpsemi við ungfrii Clifford, meðan þau voru lokuð inni í hinu tempraða aindrúmsloftd —” ‘‘Tempraða — það er gott —” “— í Lavington jaxðgöngunum:. Frú og ungfrú Clifford vilja um lcið þakka herra Warring fyrir vin- gjarnlegu hjálpina hans, og þær vona að slys þetta hafi ekki skemtnandi áhrif á hann. Craighton, Tilgate, fimtudagsmorgun”. “Ilún hefði getað skrifað sjálf”, tanlnði Cvril í hálfum hljóðum. Honum þótti hréfið þuvlegt. En Montague Nevitt leit öðruvísi á þetta. “Ó, Reginald Clifíord frá Craighton”, sagði hiiiin Pi.eð ei- lífa brosinu sínu. ‘Tlana þekki ég vel. Hann er vinur ofursta Kelmseotts í Tilgate lystigarðinum. Dálítið undarlegur gamall páfagaukur. Hann var einusinni landsstjóri á St. Kitts. Var ]>að með Elmu Cliífard, sem þú varst lokaður inni ? Núr verra gat það verið. Faðir hennar lifir af eftirlaun- um, sem falla burt, ]>egar hann deyr, en svo á hann máske dálítið á kistubotninum, það mun sanit ekki vera mikið, en hún er einkabarn”.. Cyril lét bréfið í vasa sinn. ' þakka þér fvrir”, sagði ha.nn rólegur, “það var ekki áform initt, að spyrja þig um heimanmund ungfrú Clifford. Annars held ég ekki sé vert að tala meira um hana á ]ienn- an hátt”. “Ó, þetta er ekki til að reiðast af”, sagði Nevitt. “Eg ætlröi hvorki að móðga hana né þig ; en ég skal endurgjalda ilt með góðu. þér skal verða boð- ið að taka þátt í alddngarðssamsætinu lijá frú IIol- kers annan laugardag hér frá, og þar getur þú verið viss um að finna þessa íallegu stúlku". Á þessari sömu stundu sat herra Reginald Clif- ford í daglegu stofunni sinni í Craighton, Tilgate, og var að spjalla við konn sína um — Cyril Warring. “Já, auðvitað, ég viðurkenni að þetta voru leið- ínlegar kringumstæður fyrir Elmu”, sagði liann glað- legia. “En ég vona, að það hafi engin ill eftirköst. J Elma er ekkert daðurkvendi og lætur ckki blekkja i sig. Hún skilur það vel, að þetta verður að enda | með þakklátri viðurkenningu frá okkur, sem ég hvgg ! sé réttast gert með bréfi, einu sinni fyrir alt. það j er engin ástæða til þess að hún sjái eða heyri neitt j um þennan pilt oftar”.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.