Heimskringla - 09.05.1912, Side 2
2. BLS.
WINNIPEG, 9. MAÍ 1912.
HE1MSKB.IN GLA
Mrs. Lárentína Markússon.
jt
Pöstudagsmorguninn þann 26. apríl síöastliöinn lézt aö
Gimli, Man., eftir því nær tveggja ára veikindi húsfrú Lár-
entína Mikólína Sijrurðardóttir, eiginkona Magnúsar Mark-
ússonar í Winnipeg. Hún var jarðsungin hér í bænum af
séra Friðrik J. Bergmann þann 80. apríl síðastl.
Lárentína heitin var fædd á Vatni í Haukadal í Dala-
sýslu þann 6. janúar árið 1868, og var því 44 ára gömul
þann 6. jan. síðastl. Foreldrar hennar voru þau hjónin Sig-
urður Guðbrandsson og Guðfinna Benediktsdóttir, er siðar
híuggu á þorsteinsstöðum í sömu sveit, og fluttu þaðan
hingað vestur árið 1882 með 4 börnum sínum : Lárentínu
sál.; Guðfinnu, sem dó hér í Winnipeg fyrir nokkrum árum
síðan, þá um tvítugsaldur; Guðbrandi, sem nú er í Calgary,
Alta., og Gesti. sem býr hér í bænum með Guðfinnu móður
sinni, háaldraðri ekkju. Tvö s\rstkini Lárent'nu sál., Bene-
dikt Og Kristín, búa á Isl índi. — Foreldrar Lárentínu sál,
settust að í Norður-Dakota og bjuggu þar í níu ár ; þá
fluttu þau hingað til Winiipeg.
Árið 1890, þann 4. jan., giftist Lárentína heitin Magn-
úsi Markússyni í Winnipeg . þau hjón hafa ávalt síðan búið
hér í bænum. þeim hjónum varð 6 barna auðið, þar af eru
2 dáin, Guðfinna, sem dó að eins 5 mánaða gömul, og Ólaf-
ur, sem var elzta barn þcirra og dó rúmra 10 ára gamall.
þau, sem eftir lifa eru þessi : Jónína, 19 ára ; Guðfinna,
17 ára ; Philip Sigurður, 12 ára, og Ólafía Hallfriður, 7 ára.
Lárentína heitin var hin mesta mvndarkona í sjón og
raun ; sérstaklega ástrík og umhyggjusöm móðir ; þrifin
og reglusöm. Ilún var höfðinglvnd eftir því sem efni hennaV
framast levfðu ; i góðu meöallagi greind, trvgg sínum vin-
um, fáorð og gætin. Hún var sérlega stilt kona, og ba'r hin
löngu veikindi sín með frábærri þolinmæði. Hfún hafði mál
og rænu fram að hinni sí'iustu stundu.
Hennar er sárt sakna'i af eiginmanni hennar Og börn-
um, sem nú hafa orðið að sjá á bak ástríkri konu og um-
hvgg.jusamri og elskandi móður.
Guð blessi alt hennar æfistarf! Blessuð sé minning
liennar!
M. M.
íslands íréitir.
Samskota áskorun til hjálpar
eftirlifandi ættingjum og vanda-
mönnum þeirra, er druknuðu á
iiskiskipinu G e i r , liafa Reykja-
víkurblöðin birt. Gangast þessir
fyrir samskotunum : Páll Einars-
son borgarstjóri, Magnús Jónsson
sýslumaður, Jens Pálsson prófast-
ur, séra ólafur ólafsson, Hannes
Hafliðason bæjarfulltrúi, og kaup-
mennirnir Ásgeir Sigurðsson og
Aug. Flvgenring. Undirtektir
manna kv-áðu þeg<at hafa orðið dá-
góðar. Friðrik Danakonungur Og
drotning hans hafa gefið 2,000 kr.
— Sigurjón Markússon lögfræð- (
ingur er settur sýslumaður í Snæ-
fellsnessýslu.
—' Reykjavíkur læknishérað er
laust. Hafa yfir fimm hundruð af
bæjarbúum skorað á stjórnina, að
hún veitti þórði J. Thoroddsen
fvrv. héraðslækni embættið. Hefir
hann nokkur undanfarandi ár ver-
ið “prakíserandi” læknir þar í höf-
uðstaðnum og átt miklum vin-
sældum að fagna sem slikur. Auk
hans eru þrír aðrir umsækjendur
um læknishéraðið.
— Fyrir skömmu strandaði fær-
eysk skúta við Landeyjarsand.
Ilafði verið að fiska þar úti fyrir,
en haf var órótt og bar aldan
skipið á land. Allir komust skip-
verjar lifandi af- En önnur færeysk
skúta, sem skamt var frá, sendi
upp bát með 6 mönnum til hjalp-
ar, Og fórust þeir allir í brimgarð-
inum. Björgunarskipið Geir fór
héðan austur til þess að reyna að
ná skútunni út, en það reyndist ó-
gerlegt.
— Að tilstuðlun verzlunarmanna
félagsins á Akureyri var nýskeð
stofnað “ferðamannafélag” þar i
bænum. Tilgangurinn er sá, að
reyna að beina straum útlendra
ferðamanna meira til norðurlands-
ins en verið hefir, bæði með því að
kj’nna útlendingum landið, og leið- j
beina þeim, er til norðurlands kem
ur.
— Frá Stokkseyri er að frétta
prýðisgóð aflabrögð um miðjan þ.
m. (marz). 16. marz var t.d. þrí-
róið og hlaðaífi í hvert skifti. Net
eru hagnýtt þar við veiðarnar um
þennan tíma árs.
— þann 29. febr. sl. hljóp snjó-
ilóð í Mjóafirði eystra, og tók með
sér 12 símastaura, og þeytti þeim
á land hintt megin fjarðarins, að
Asknesi, og æddi sjórinn þar þá
hátt upp á landið.
— Síldarbræðsluverksmiðju ætl-
ar norskt félag að setja á stofn á
Syðra-Krossaneslandi í Eyjafirði.
í'élagið kvað ætla að reisa þar
bryggjur og leggja akveg til Akur-
evrar.
— Ekkja frá Fremri-Brekku í
Saurbæjarhreppi í Dalasýslu, Lilja
Jóhannesdóttir að naini, sem í sl.
des. var á ferð yfir Krossárdals-
íjallveg — milli Gilsfjarðar og
Bitrufjarðar — varð bráðkvödd á
nefndri leið. Maður var með henni
og teymdi hestana nokkurn spöl á
undan, með því að færðin var eigi
góð, Og var konan hnigin niður og
örend, er hann Leit við, til að sjá,
hvað henni liði. Hefir hún að lík-
j indum eigi þolað ganginn, en vilj-
I að hlífa hestunum, og þá farið sem
fór.
— All-vel um netafisk suður tneð
sjónum, er þaðan fréttist síðast,—
í verstöðunum, sem net leggja í
Garðssjóinn, og þar um slóðir.
— Meiðyrðamál. Landsbanka-
stjóramir hafa nýlega höfðað meið
yrðamál gegn hr. Tr. Gunnarssyni
fyrv. bankastjóra. Hafði hann
brígslað þeim um það, að þeir
hefðu gefið falskar skýrslur, og
þeim áburði vilja þeir nú, sem von
er, fá hrundið með dómi.— Banka-
stjóri Björn Kristjánsson hefir ný-
lega höfðað mál gegn ritstjóra
Lögréttu, út af meiðyrðum. —
Nokkrir af starfsmönnum Lands-
bankans hafa og höfðað mál gegn
Lögréttu ritstjóranum, og er það
einnig risið út af meiðyrðum.
— Á almennum fundi, sem hald-
inn var í Dyrhólahreppi í Vestur-
Skaptafellssýslu nýskeð var með
öllum atkvæðum samþykt tillaga
um stofnun lýðháskóla ,á Suður-
landsundirlendinu. Sams konar til-
lögu hafði og sýslunefndin í Vest-
ur-Skaptaíellssýslu samþykt litlu
áður. þann 1. marz sl. var og
haldinn fundur um málið að Efra-
Hvoli í Rangárvallasýslu, — eða
átti að haldast ; en hvað þar hefir
gerst, höfum vér ekki frétt.
— Frá Hornströndum (Norður-
Ísafjarðarsýslu) er þjóðv. ritað 14.
jan. þ.á.: Öndvegistíð mátti heita
hér til sólhvarfa, en síðan sífeldur
hríðarbjdur, að heita má, Og allar
skepnur á gjöf. Stafar það mest af
áfreða, þar sem verið hefir saman-
hangandi svellhúð yfir öllu, svo að
hvergi sér í þúfu. Áflabrögð urðu í
betra lagi í Hornavík.
* * «
Peningamála nefndin,
er kosin var á síðasta alþingi, hef-
ir nú lokið störfutn sínum nýskeð.
Tillögur nefndarinnar eru :
1. Nefndin vill, að landið helgi sér
einkarétt, að því er snertir
flutning og sölu á kolum. —
Einkarétt þennan telur hún
réttast, að landið íái s ðar ein-
hverju erlendu félagi í hendur,
— um alt að 15 ára tímabil, —
Býst liún við, að þegar á hinu
fyrsta ári geti þetta gefið
landssjóði 160 þús. kr. tekjur,
er síðar fari vaxandi að því
ska])i, sem eimskipum fjölgi, er
til fiskiveiða ganga. — Nefndin
hefir gert lauslegan samning
við erlent félag, er leigja vill
einkaréttinn, og er gert ráð
fyrir, að það sendi hingað um-
boðsmann, er alþingi geti sam-
ið við, er til kemur.
2. þá er það og önnur tillaga
nefndarinnar, að landið helgi
sér einkarétt, að því er að-
fiutning og sölu á steinolíu
snertir. — þennan einkarétt
sinn ætlast nefndin til, að
landið hagnýti sér á þann hátt
að selja hann einhverju félagi
í hendur, gegn 4 kr. gjaldi af
hverju steinolíufati. — Ekki
hefir nefndinni þó tekist, að
komast að samningum við
neitt félag, en vill, að þingið
feli stjórninni það mál.
*» •»
3. Ennfremur leggur nefndin það
til, að tollur sé lagður á að-
fiutta vefnaðarvöru og skó-
fatnað. — Ætlast nefndin til,
að tollur þessi muni nema um
130 þús. kr. á ári.
Faflist þingið á tillögur nefndar-
innar, er nú hefir verið getið, þá
er búist við, að landssjóðnum auk-
ist tekjur um 400 þús. kr. á ári,
eða um 800 þús. kr. yfir fjárhags-
tímabilið.
Að því er snertir einkarétt á til-
búningi og aðflutningi tóbaks, hef-
ir nefndin íhugað það atriði, en
telur eigi gerlegt, að landið taki
sér hann að svo stöddu, en vill á
hinn bóginn, að safnað sé skýrsl-
uin næsta ár (1913), eftir fyrir-
mynd, sem nefndin hefir samið.
þá leggur nefndin það og enn-
fremur til, að stjórnin semji frum-
varp um stofnun veðbanka, og gef-
ur ýmsar bendingar um það, hvern
i<r hann þyrfti að vera.
—(Eftir þjóðviljanum).
* * *
Bókmentafélagið ernú
sem kunnugt er, eitt og óskift orð-
ið, og það í Reykjavík. Eiga' nú í
jtmí í fyrsta sinni að fara fram
fulltrúaráðs kosningar, og eiga all-
ir meðlimir félagsins jafnan rétt til
að kjósa, hvar á landi sem þeir
eeu, verða að eins að hafa sent
kjörseðlana til kjörstjórans, Jóns
bæjarfógeta Magnússonar, fyrir 14.
júni. ísafold skorar á meðlimina,
að vanda sem mest til kosningar
þessarar, og að skflta um stjórn,
því núverandi stjórn sé þröngsýn
og stefnulítil. Skorar blaðið á
meðlimina, að kjósa í fulltrúaráð-
iö einhverja 6, er þeim lítist bezt
á, af mönnum þeim, er hér greinir
— : Einar Arnórsson prófessor,
Einar Hjörleifsson skáld, Gísli
Sveinsson lögmaður, Guðm.Björns
son landlæknir, Guðm'. Hannesson
prófesson, Guðm. Finnbogáson, dr.
phil., Jón Helgason prófessor, Jón
Jensson yfirdómari, Jón þorkels-
son, dr. phil., Matth. þórðarson
fornmenjavörður, Pálmi Pálsson
kennari, þórhallur Bjarnarson
biskup. — Lögrétta mælir fram
með Ágústi Bjarnasyni prófessor,
sem og Guðmundunum á ísafold-
arlistanum, sem góðum mönnum í
fulltrúaráðið.
Vestur-íslendingar, sem eru með-
limir Bókmentafélagsins, liafa enn-
þá tíma að neyta kosningaréttar
síns og senda kjörseðla til kjör-
stjórans.
KENN ÞEIM UNGA ÞANN VEG,
SEM HANN Á AÐ GANGA.
Flestum er það ljóst, að miklu
skiftir fyrir nýgræðinginn á vorin,
er hann skýtur upp úr sverðinum,
hvort það er frostbitran, er fyrst
tekur á móti honum, eða ylgeislar
vorsólarinnar og hlýjuskúrir. Hið
1 f\rrnefnda lamar og deyðir. H'ið
síðara lifgar og þroskar.
þessu á,þekt má heimfæra til lífs
vor mannanna. Börn höfum vér
öll verið, og skaðvænleg áhrif á
uppvaxtarárum eru eins konar
dauði fyrir framtíð barnsins, á
borð við kuldabitruna fyrir ný-
græðinginn.
Ekkert ber því fremur að gera,
en að innræta barninu sem fyrst
einhverja góða hugsjón, því fremur
er því borgið síðar. það er með
barnið svipað og eikina. Beykið
kæfir hana og útrýmir henni úr
skógunum, af því að það springur
út hálfum mánuði fyr. Fyrstu á-
lirifin hafa svo mikið að segja.
það má einnig með réttu likja
barninu við vafningsjurtina, er
þarfnast styrks atinara, ef hún á
að geta vaxjið og lifað. þess vegna
má ekki sleppa hendi of snemma
af barninu. Tig á ekki við, að
menn veiki sjálfbjargahvöt þess.
Umfram alt kenna þvi hófsemi lífs-
ins.
Vér eigum marga menn, er ekki
hafa kunnað sér ]>etta hóf. þeir
hafa lagt af stað ‘‘út í lífið”
stuðningslitlir og þreklitlir, það
hefir rétt að þeim hvern munaðar-
bikarinn á fætur öörum ; þeir hafa
drukkið í botn og ekki uggað að
sér. Viljaþrek og mannræna hefir
j sljófgast við hvern bikar.— En
i mannfélagsbönd og samvizka hafa
j sett sínar takmarkalínur. Menn
þessir hafa þá orðið að staldra j
við, og gá að, hvernig sakir stæðu |
— “horfið” sem snöggvast að j
i skyldum lífsins, en nú gerist alt
erfiðara. þeim finst Lfið ófrjálst, [
tilgangssnautt og hálfbölvað. það
hefir blásið af öllum áttum í sál
þeirra, og nautnaglamurinn loðir |
enn í eyrunum, og í þessum and- j
viðru lífs þeirra hefir engin hug-
sjón náð að festa rætur, er breytt
geti munaðarþránni í sterka starfs
löngun. Og hugurinn er hvarflandi
og órór.
Sú spurning liggur næst fyrir :
Bitna ]>essi áhrfl lífsins að eins á j
einstaklingnum ? Svarið verður : j
nei. þau hafa sín áhrif á þjóðlífið, :
eins o<r lítið siirdeig v’erkar á alt j
brauðið, og það með svipuðum j
einkennum og ég hefi þegar lýst.
Ef vér veitum því athygli, hverj- j
ir eru og hafa verið bölsýnastir I
með þ.jóð vorri, munu það einkum j
verða þeir, et mest hafa látið leið-
ast af munaðarglaumi heimsins,
Ofr ekki ekið þaðan heilum vagni.
“Funi kv.eikist af funa o.g blóð j
af blóði”. Mennirnir hafa meiri á-
hrif hver á annan en margur
hyggur. Spakmæli eitt hljóðar á
þessa leið :
“Segðu mér, hverja þú um-
gengst, þá skal ég segja þér liver
þú ert”.
Lán vort eða ólán staíar að
miklu leyti frá umgengni við aðra
: menn.
Einu sinni var fátæk ekkja. Hún
átti einn son. Drengurinn lenti oft
í hóp misjafnra lagsbræðra. Eitt |
sinn bar langferðamann að garðij
hennar. Fyrir lítinn greiða, er
drengurinn gerði honum, galt hann
honmm 2ja krónu pening. þá sagði
móðirin við drenginn : Eg vildi að
þessi peningur væri orðinn áð holl-
um ráðum, er þú vildir þýðast.
Saga þessi er ekki löng, en þó
má töluvert af þpnni læra. Fl^st-
um ætti að skiljast, að góðáhrif
eru gulli betri. En mennirnir eru
misjafnir, og því ber að vera vand-
’ur í vali, þegar um lagsbróður er
að ræða. En ]>ar fvrir má ekki
væna menn að óreyndu.
Vér eigum meira og minna af
góðum ásetningi, en í margbreytni
lífsins hættir oss til að gleyma,
og ræktarhiti vor minkar ; en þá
er oss ekkert jafnholt Og það, ef
vér heyrum örfandi og hughreyst-
andi orð, sem töluð eru í tima ;
þau geta þá verið viðlíka mikið
fagnaðarefni, sem þeim manni er
ljósið, sem lengi hefir verið í þoku-
myrkri. Að þessum mönnmn ber
oss að leita, því þeir eru velgerða-
menn mannkynsins. Fyrirmynd
slíkra manna margfaldar viðleitni
vora og styrkir trú vora á lifinu.
(Nýtt kirkjublað). Kr.S.
JÖN JÓNSSON, járnsmiður, aC
790 Notre Dame Ave. (horni Tor-
onto St.) gerir við alls konar
katla, könnur, potta og pönnur
fyrir konur, og brýnir hnífa og
*k,erpir sagir fyrir karlmenn. —
Alt vel af hendi leyst fyrir litla.
I f
u
Prentun
VÉR NJÓTUM, sem stendur, viðskipta margra
Winnipeg starfs- og “Business”-majtna.—
En þó erum vér enþá ekki ánægðir. —
Vér viljum fá alþýðumenn sem einatt notast við illa
prentun að reyna vora tegund. — Vér ábyrgjumst
að gera yður ánægða. — Sfmið yðar næstu prent.
pöntun til —
PHOETE C3-.iYP?,PUy 334=
•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•
THE ANDERSON CO.
PROMPT PRINTEKS
555 Sargent Ave. Winnipeg, Man.
+
-f
+
Meö þvl aö biöja œfinlega um
‘T.L. CIGAR,” þA ertu viss aö
fá ágætau vindil.
(UNION MADE)
Wentern Cigar Factory
Thornas Lee, eigandi Winnnipeg
s
K
R
I
F
T
Remington Standard
Typewriter
Enska og fslenzka geta verið ritaðar jöfnum hönd-
um með ritvél þessari. Skriíið eftir mynda-verðlista.
REMINQTON TYPEWRITER CO., LTD.
253 Notre Dame Ave.
Winnipeg, Manitoba
The Winnipeg SafeWorks,
LIMITE PD
50 Princess St., Winnipeg
VERZLA MEÐ
Nýja og brúkaða öryggis skápa [safes],
Ný og brúkuð “Cash Registers”
Verðið lágt, Vægir söluskilmálar,
[
1
VÉR BJÓÐUM YÐUR AÐ SKOÐA VÖRURNAR.
«
rITUR MAÐUR er varkár með að drekka ein-?1
V1
göngu hreint öl. þér getið jafna reitt yður á. 4
*
DREWRY’S REDWOOD LflGER
það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og Hops, Biðjið æ.tíð um hiann.
4)
4
4J
«
4»
4?
E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG. {