Heimskringla - 23.05.1912, Blaðsíða 5

HEIMSKRIN GL A
WINNIPEG, 23. MAÍ 1912.
5. BtSf
Nýi stjórnmála-
flokkurinn.
Flokkasamsteypan nýorðna,, sem
binda vill enda á sambandslaga-
þrætuna með því að demba inn-
limunarfrumvarpinu frá 1908 —
breyttu til hins lakara — yfir 4
íslenzku þjóðina, á í vök að verj-
ast, því bæði er mikill meirihluti
sjálfstæðismanna og einnig margir
af leiðandi heimastjórnarmönnum,
— svo sem I/árus H. Bjarnason —
frumvarpsbræðingmim andvígir. —
Af þinganönnum sjálfstæðismanna
hafa þeir Skiili Thoroddsen og
Benedikt Sveinsson }>egar hafist
handa gegn bræðingnum, en frá
meirihluta þeirra hefir enn ekki
heyrst.
ximræðu 4 mánudagskveldið 29.
apríl. Fundurinn var mjöjr fjölsótt-
ur og stóð nærfelt 5 kl.stundir.
Guðmundur Hannesson talaði
langt mál og- virtist vera hliðholl-
ur bræðingnum. Á móti mæltu
þessir : Sigurður Guðmundsson
mag. art., Gísli Sveinsson lögfræð-
ingur, Mattías þórðarson forn-
menjavörður, Andrés Björnsson,
Einar M. Jónsson lögfræðingur,
Jakob Möller og Benedikt Sveins-
son. Iláskólakennararnir Einar
Arnórsson og L. H. Bjarnason
töldu bræðinginn gallagrip, óað-
gengilegri bæði Dönum og íslend-
ingum en gamla frumvarpið. Rik-
isráðherrann væri ekki til annars
en að hirða laun sín úr landssjóði.
Sveinn Björnsson, Árni Pálsson og
Guðm. Finnbogason mæltu með
bræðingnum.
Tveir fundir hafa verið haldnir í
Reykjavík, þar sem rætt hefir ver-
ið um þessar brevtingar á sam-
bandslagafrumvarpinu, og segir
blaðið Visir þannig frá þeim fund-
arhöldum.
‘‘Á föstudagskveldið 26. apríl
var fjölmennur fundur haldinn í
Báruhúsinu til þess að ræða um
‘‘Bræðinginn” ; hafði meiri hluti
stjórnarnefndar “Landvarnar” boð
að til hans. Formaður félagsins,
þorsteinn Erlíngssnn, er sem sé
einn “Bræðingsmanna”, og álitu
því hinir stjórnendurnir hann kom-
inn úr flokknum, þar sem hann
hefir bundist heitmælum, að
stofna nýjan flokk, sem á að berj-
ast geen Og auðvitað helzt eyði-
legg.ja hitt félagið.
“Af hálfu bræðingsandstæðinga
töluðu þeir Gísli lögm. Sveinsson,
Ben. Sveinsson alþm., Skúli Thor-
oddsen, Jón þorkellsson skjala-
vörður, Árni Árnason, JakobMöl-
er, þorkell Klemens ; en af hálfu
bræðingsmanna Sveinn lögmaður
Björnsson, Einar Hjörleifsson,
Guðm. Hannesson, Jtorsteinn Er-
língsson og séra öl. Ólafsson.
Sýndi Gisli Sveinsson og Skúli
Thoroddsen glögt fram á, að hér
væri verið að koma fram með
nærri orðrétt frumvarp minnihlut-
ans á þingi 1909 — að minsta
kosti í öllum grundvallaratriðum
samhljóða —, sumar væri breyt-
ingarnar jafnvel til hins verra.
Verjendur bræðingsins könnuð-
ust allir við, að upplýsingarnar og
breytingar þær, sem Vísir hefði
birt, væri réttar ; en tóku jafn-
framt fratn, að orðiilagi mætti öllu
breyta, ef ekki þætti fullskýrt, og
Einar Hljörleifsson sagði, að alt af
væri verið að breyta því, og það
seinast sama daginn og fundurinn
var haldinn eðá næsta dag á und-
an ; en þeir þyrftu að fá frið til
þess að brieyta, og væri því mjög
leitt, að þessum bræðingi hefði
veriö ljóstað upp svona snemma,
einkaiilega tilslakanir þær, sem
nefndar eru aftan við sumar grein-
arnar.
“Voru yfir höfuð að tala rök
þeirra hin sömu og uppkastsmann-
anna forðum.
“Um þessa nýju óskapnaðar-ráð-
herramynd í Kaupmannahöfn var
allsmikið rætt, og áttu bræðings-
menn örðugt með, að láta mönn-
um skiljast gagnsemi hans, enda
kannske ekki sjálfir skilið það vel,
“Fundurinn stóð þar til kl. 2,
en ekki gátu nærri allir tekið til
orða, sem vildu”.
Stúdentafélagið tók bræðinginn til
íslands fréttir.
Veðurblíða víðast hvar um land
alt í síðustti viku aprilmánaðar og
ltithagar góðir. Hafði heyskortur
verið víða á Norðurlandi svo fað
til vandræða horfði, en nú hefir
hið breytta tiðarfar bætt úr vand-
ræðunum.
Góður afli hefir verið fyrir Suð-
ur- og Vesturlandi siðan í marz-
byrjun, og hafa íslenzku botnvörp-
ungarnir aflað ágætlega. Einnig
hafa þilskipin fengið góðan afla,
og einnig mótor og róðrarhátar,
þegar gæftir gáfust. Við Norður-
og Austurland aftur því nær afla-
laust, nema hrognkelsis aíli dá-
góður á Eyjafirði.
— Fiskiveiðadeild er stofnuð á
Sevðisfirði fiyrir skömmu. í stjórn
hennar ertt Vilhjálmur Arnason út-
vegsbóndi á Ilánefsstöðum, Sveinn
Árnason fiskimatsmaður og Her-
mtum Jjorsteinsson skósmiður og
kaupmaður.
— Sútunarverksmiðjan á Seyðis-
firði verður nú tekin fjárnámi sam-
kvæmt kröfu þóraritis Guðmunds-
sonar kaupmanns, sem var 2 veð-
hafi í verksmiðjunni. íhúðarhús
A. E. Bergs sútara hafa þeir
keypt : Hermann þorsteinsson
skósmiður og S. Th, Jónsson kon-
súll. — Ilt er til þess að vita, að
þeir, setn ltafa slíkar nytsemdar
framkvæmdir með höndtt , skttli
verða að hætta á miðr.i leið vegna
fjárþrota.
— Aðfaranótt 16. apríl brann
timhurhús að Borg í Skötufirði
hjá Lárusi bónda Magnússyni.
Fólk var í svefni og varð eldsins
ekki vart fvr en hann var kominn
ttm alt húsið ; slapp fólkið nauðtt-
lega út, sujnt með brunasárum,
en allar eigur þess brttnnu inni. —
Húsið var vátrygt, en munir ekki.
Jtann 17. apríl hrökk maður út
úr mótorbát á Stigandafirði, við
það að vélin sló hann, og varð
hontim ekkí náð. Hann hét þor-
valdttr Jónsson, ttnglingsmaður af
ísafirði.
— Reykjavikurdeild Ileilstthælis-
félagsins hélt aðalfttnd sinn 28. apr.
í Iðnó. Formaðurinn, Sæmttndttr
læknir Bjarnhéðinsson, skýrði frá
hao- félagsins árið sem leið. Tekjttr
deildarinnar vortt 2,388 kr, 47 aur.
Samþvkt, að stryka yfir nöfn
þieirra manna, er ekki hafa greitt
tillög sin árum saman. Formaður
gekk úr stjórn eftir hlutkesti, en
var endurkosinn. Yaraformaður
(Jón próf. Helgason) var einnig
endurkosinn, ennfr. yfirskoðendur :
Einar kaupm. Arnason og Sigurð-
ur Jónsson kennari, og varaendur-
skoðandi : Sveinn Björnsson. —
Auk þessara manna eru í stjórn
félagsins : Magnús lögfr. Sigurðs-
son g.jahiktri og líggert lögfr. Cla-
essen skrifari.
— Franskt fiskiskip rak nýverið
logandi að landi framundan
þykkvabæ. Skipið liðaðist sundur
í brimgarðinum og hefir eitthvað
af því rekið á land upp. Maður
þar úr Jrykkvabæ var staddur á
fjöru, er skipið rak í land. Hánn
sá ekkert til manna á skipinu. Er
álitið, að skipverjar hafi bjargast i
annað skip. Sáust skip þar skamt
fyrir utan, er skip þetta rak á
land.
— ‘Borgir’, skáldsaga eftir Jón
Trausta (Guðm. Magnússon),
koma innan skams út í danskri
þvðingu á kostnað Gyldendals
bókaverzlunar í Kattpmannahöfn.
þýðandi er frt't Margrethe Löbner-
J örgensen i Askov. Aður er
‘Ilalla’ komin út á dönsku, og
danskar útgáfur af fleiri bókum
Guðmundar munu vera í undir-
btiningi.
— það má meö tt'ðindum telja,
að Benedikt Kristjánsson, ráða-
nautur Btinaðarsambands Austur-
lands, hefir nú sagt upp stöðu
sinni og fer frá Sambandinu þann
1. júní næstk.
— Skemdir af sandfoki hafa orð-
ið all-miklar á Rangárvöllum Og
Landi í vettir. Túnin á Reyðar-
vatni og Dagverðarnesi á Rangár-
völlum sögð að mestu eyðilögð.
All-miklar skemdir sagðar viða á
Landinu.
— Aðflutningsbann á vtnföngum
komst í gildi, sem menn muna,
um áramótin, og mátti sam-
kvæmt þeim lögum ekki flytja
dropa af víni inn í landið eftir
þann dag ; en nú hefir ráðherratm
gert sér hægt um hönd og gefið
Frökkum undanþágtt frá lögunum,
eftir þvf sem blaðið Ingólfur segir
25. apríl : “Frakkar hafa fengið
undanþágu frá hannlögunttm, leyfi
til þess að flytja áfengi hingað til
nevzlu fvrir fiskimenn sína”. —i —
Mtmdu ekki Danir eða Norðmenn
geta fengið samskonar undan-
þágu(! )?
— Aðfaranótt sunnud. 28. apríl
brttnnu á Akureyri 3 hús Otto
Tuliniusar kaupmanns til kaldra
kola. J>að var gamla Jónassens-
búðin ásamt íbúðarhúsi, sem var
áfast við, svo og fjós o.g hlaða.
Búðin var notuð fyrir pakkhús, o,g
var í öðrum endanum saít, sem
skemdist mikið, en má J>ó nota til
íshtisa, en annars var þar aðallega
eitthvað af netum og nótum. —
Eldsins varð vart kl. 12 um nótt-
ina ; sátt hann þá menn, sem voru
að fara fram í skip á höfninni. —
Brátt safnaðist þarna saman mtig-
ur og margmenni, en litlu varð þó
bjargað nema fólkintt, sem þarna
svaf. Eldttrinn varð geysimikill og
voru húsin brunnin að fullu kl. 5
ttm morguninn. Ekki ber mönnttm
saman um, hver eldsupptökin hafi
verið, ocr orsökin til brunans er ó-
kunn. Alt setn brann var vátrygt.
— Sumargleði héldu stúdentar
að kveldi sttmardagsins fyrsta á
Hotel Revkjavík, og var hún hin
ágætasta. Dansað, matast, ræðu-
höld, söngur og hljóðfærasláttur,
og enn dansað. Fjölment var og
menn skerntu sér hið bezta. þegar
gleðin stóð sem hæst, kom þar
Magnús ljósmvndari Öltifsson með
vél sína og tók mynd af hópnum.
Fvrir Islatvds minni talaði form.
stúdentafélagsins Björn þórðar-
son, fyrir konum Sigurður mag.
Guðmtindsson. Hannes Hafstein
fagnaði sumrinu og Einar Hjör-
leifsson kom öllum til að hlægja
með stuttri tölu. Gullfagurt kvæði
eftir þorstein Erlíngsson, er hann
kallar “Vorvísur”, var sungið. —
Undir morguninn sleit samsætinu.
— “Vikan” heitir nýtt blað, sem
farið er að gefa út í Reykjavík ;
er það vikuútgáfa dagblaðsins
“Vísis”, og ílytur allar hinar
helztu fré.ttir og greinar, er þar
hafa áðttr staðiö, því að .eins slept
sem varðítr Revkvíkinga eina, og
svo auglýsingunum. “Vikan” verð-
ttr mestmegnis fréttablað og kost-
ar hver ársfjórðungur 60 aura.
* * *
— Raflýsing á Seyðis-
f i r ð i. Seyðfirðingar hafa haft
það í hyggjti síðustu ár að raflýsa
bæinn. þeir kusu nefnd í tnálið, þá
K. Kristjánsson, Eyjólf Jónsson
og Iíermamt þorsteinsson. Sú
nefnd hefir leitað eftir tilboðum,
og fengið sjö tilboð frá mönnum
utan lands og innan, og nú hefir
hún nýlega birt álit sitt og gert
tillögur um málið til bæjarstjórn-
ar. Tilboð Jóhannesar Reykdals í
Ilafnarfirði er lang lægst, að eins
48,000 kr., fvrir að setja upp að
öllu ley.ti fullkomna rafmagnsstöð
með 150 II. K., með leiðslttm að
bænum og um bæinn að hverju
húsi með öllu tilheyrandi, tilbúið
til notkunar, án alls aukakostnað-
ar fvrir bæinn. Næst bezta tilboð
frá Siemens- Sehuekert í Kaup-
maúnahöfn. það er ekki alveg full-
komið, en með því að taka því
fengi hærinn að eins 75 H. K. raf-
magnsstöð (með tilhevrandi) fyrir
54,913.50 kr., eða nærfelt 7 þúsund-
um meira.
Nefndin leggur til:
1. Að Sevðisfjarðar kaupstaður
verði raflýstur með rafmagns-
stöð við Fjarðará.
2. Að tilboði Jóhannesar Reyk-
dals verði tekið helzt, eða þá
3. til vara tilboði Siemens-Schu-
ckert.
Bæjarstjórnin tók rafmagnsmál-
ið til timræðu, og samþykti með
4 atkv. gegn 2 þessa tillögu :
“Bæjarstjórnin ákveðttr,að senda
Jóni landsverkfræðing þorlákssyni
öll plögg jtessa tnáls o<r biðja hann
að láta bæjarsfjórninni sem fyrst í
té álit sitt á því og tillögur, og
útvega jafnframt frá þeim, er gert
hefir það tilboð, sem honttm þvkir
bezt, vfirlýsingu ttm það, hve lengi
ltann v.ill standa við tilboð sitt”.
“Jafnframt felur bæjarstjórn odd
vita, að fá fulla vissu ttm það, að
bærintt g<eti fengið að 40 þt'ts. kr.
)án úr landssjóði, sem heimilað er
í ntigildandi fjárlögum. þar til
]>etta sé fengið, ákveður bæjar-
stjórnin að fresta atkvæðagreiðslu
tim tillögu nefndarinnar”.
* * *
— M a n n a 1 á t. — Nýlátinn er
Sigurðttr Jónsson á Alfhólum i
Landej-jttm ; efnismaðttr á bezta
aldri.
Jtann 22. marz sl. andaðist á
Landakotsspítalanum í Revkjavík
húsfrú Guðlaug Einarsdóttir,
kona Jtorfinns gestgjafa Jónssonar
í Tryggvaskála við þjórsárbrú ; —
mesta sæmdar og myndar kona.
Kosningar í
Saskatchewan
Jtær ejga að fara fram linnan
íárra vikna, og er sagt að batdag-
inn sé þegar byrjaður.
Scott núverandi stjórnarformað-
ur, sækir um framlenging vald-
anna j)ar ; en Haultain leiðtogi
Conservatíva býðst til að taka
við af honum. Hann hefir samið
all-aðgengilega stefnuskrá. Meðal
antiars í henni er loforð um íviln-
un á heimilisréttarstörfum, frá því
settt verið hefir eða nú er, og hefir
þó talsvert verið rýmkað um þau
siðan Borden 'Stjórnin kom til
valda í Ottawa. það er nú þegar
l.jóst, að itman fárra ára verða öll
rikislönd afhent fylkjunum til um-
ráða, svo að fvlkjastjórnirnar en
ekki Ottawa stjórnin ráða þá yfir
heimilisréttarlöndnm og landtöku
skilyrðum. þess vegna hefir það
mikla þýðingu, hverja stefnu fylk-
in taka í því máli, og Haultain-
stefnan gefur vpn ttm, að verða
talsvert haganlegri fyrir landtak-
endttr, heldttr en sú, sem á liðnum
árum hefir ráðið heimilisréttar-
töku í Canada. Jiessar umbætur
hafa.þegar verið gerðar síðan Con-
servatívar komtt til valda i Ot-
tawa :
1. að nú getur landneminn yfir-
gefið land sitt til þess aö
vinna að uppskeru og þresk-
ingu hjá öðrum, án þess að
vera i hættu að tapa heimilis-
réttarlandi síntt fyrir það.
2. Gjaldfrestur ^ á borgunum 4
‘pre-emption’ löndum, er lengd-
ur fram til haustsins 1912.
3. Engir geta nú sett ‘cancella-
tion’ kröfu á nokkurt heimilis-
réttarland fyr en í apríl 1912.
Biðtíminn er að vístt nú liðinn,
en þeir, se.m löndunttm héldu,
hafa, frá því haust er leið,. átt
kost á að halda þeim og búa
sig ttndir að annast ttm þau til
1. april.
4. Sá landnemi, sem dvelttr i ná-
munda við heimilisréttarland
sitt, er nú ekki leugur skvldað-
ur til að byggja hús á landi
sínu, að eins verður hann að
fullnægja ábúðar og ræktunar
skilyrðunum.
5. Landnemi má búa hjá ættingj-
ttm sinttm meðan hann er að
vinna skvldurnar á landi sínu.
6. Hér eftir verðtir landnemum
lánað titsæði, til j>ess á sá í
heimilisréttarlönd sín, þegar
þess er þörf, þó þeir hafi ekki
fengið eignarbréf fvrir þeim
löndttm.
ýmsar aðrar ívilnanir hafa verið
gcrðar á landtökulögunum, er all-
ar ertt i hag landtakendum. En
hcrra Haultain lofar cnn frekari i-
vilnunum, Jægar löndin ertt orðin
fvlkise.ign, veitist honum vTöld til
að r.áða vfir þeim. Ein þeirra um-
bóta, sem hann lofar, er að land-
nc.mi meiri á sömtt 3 árumtm vinna
scr rétt bæði á heimi'isrétta'landi
sínu eigi kauprétt á öðru heimilis*
réttarlandi.
Ekki þarf að efa, að kjósendur
meti stefnu þessa, því að öll er,
hún bændaflokknum i hag. það er
talið áreiðanlegt, að innan tveggja
ára muni ríkislöndin verða í um-
sjá fylkjanna, og getur þá Haul-
tain sett stefnu sína í framkvæmd
ef honum veitist vald til J>ess.
Annar liður í stefnuskrá hans er
að útvega bændtim starfsfé meÖ
lágum vöxtum þannig, að fylkis-
stjórnin standi í ábyrgð fyrir end-
urborgun fjárins. Herra Haultain
tekur fram, að fylkið standi nú S
30 milíón dollara ábyrgð fyrir fé,
sem prívat félög hafa tekið að
láni til að byggja járnbrautir í
Saskatchewan fvlki. Félögin hafa
fvrir ábyrgð fylkisins, fengið fé
J>etta með 4 prósent árlegum vöxt-
um. Hann staðhæfir, að velgengni
brautanna sé komin undir land-
ræktnnarmöguleikum bændanna og
að jtess vegna sé fult eins mikil
Jiörf á, að útvega bændunum starfs
fé með 4 prósent árlegum vöxtumy
cins og járnbrautafélögunum, og
hann lofar, að gera alt, sem í hans
valdi standi, til Jjess að fá þesst*
framgengt, Jtegar hann komist til
valda l>ar í fylkintt. C.P.R. félagiÖ
lánar nú bændttm starfsfé með 6
])rósent árlegttm voxtum, og Mtj
Haultain staðhæfir, að fylkið geti
gert betur en það fyrir bændurna/
Hann er, oss vitanlega, fyrsti
stjórnmálamaður í landi þessuy
sem sett hefir slíkan lið í stefnu-
skrá sína, og það er alment álit’j
að Jætta, með öðrtt, muni miða til
J>ess, að atika mjög innflutning S
fvlkið og að beina þangað peninga-
magni til starfslegra fyrirtækja.
Komist herra Haultain Og Con-
servatíve flokkurinn til valda i
Saskatchewan, þá fer ekki hjá því,-
að samvinna hans við núverandi
Ottawa stjórn verður íylkinu tiJ
stórmikils gagns. Við hér f Mani-
toba höfum Jægar fengið áþreifan-
lega rea'nslu i Jtessu efni, hvað
Manitoba snertir, og söm mundi
reyndin verða í Saskatchewan.
Enn annað í stefnuskrá Hanl-
tains er loforð um, að setja flutn-
ingsgjalda ráöanaut, er hafi vald
til, að knýja járnbrautirnar til
þess, að færa flutningsgjöld sín
niður í það, sem sýnt verður að
vera sanngjarnt, jafnt gagnvart
bændum fvlkisins og flutnings fé-
lögunum.
Yfirleitt verður ekki annað séð;
af stefnuskrá þessari, en að hún
sé sniðin til þess, að efla landbún-
aðinn og að verða honum að svo
■miklu liði, sem vænta má'af nokk-
urri stjórn.
JON JONSSON, járnsmiður, að
790 Notre Dame Ave. (h»)rni Tor-
onto St.l gerir við alls konar
katla, könnnr, potta og pönnur
fvrir konur, og brýnir hnífa og
skerpir sagir fvrir karlmenn. —
Alt vel af Hendi leyst fynr litla
sintt og ‘pre-emption’ lardi, i stað
6 ára eins og nú er. Ennfremtir
lofar hann að afnema bað ákvæði,
að landneminn sé skvldttr að reisa
$300 íbúðarhús á ‘nre-emntion’-
þtndi eða á heimilisréttarlandi
síntt. Landtakendur mee-a bá sj'lf-
ir bvggja samkvæm.t því er J>eir
meta Jvarfir sínar. — Etmfremnr,
að sá landnomi, som gert hefir eins
árs skvldur á heimilisréttarlandi
j Eg undirritaður hefi til sölu rtá-
I tega allar íslen/.kar bækúr, sem til
eru á markaðintim. og verð að
hitta að I.nndar P.O., Man.
Sendið patitanir eða finnið
NeilA E. Hallson.

Sylvía 251
Um leið og Jordan ætlaði að ljúka upp hliðinu,
kom Banks til hans og hvíslaði :
‘Hver er þessi maðttr?’
‘það er Neville bróðir minn’, sagði Jordan, ég
vona að þér gierið honum ekkert ilt, en gleymið ekki
dóttur yðar samt’.
Lavorick þaut af stað bölvandi á eftir Neville, og
Jordan sá, að hann nálgaðist Neville.
‘Dreptu hann! Dreptu þrælinn’, tautaði Jordan.
í }>essum svifum kom maður til Neville og fylgd-
ist með honum, það var Trale. Lavorick gekk að
girðingunni og nam staðar.
Jordan sá þetta Hka og varð sár-gramur yfir
vonbrigðunum.
I
LXV. KAPÍTULI.
R a c h e 1.
Næstu nótt svaf Neville lítið, hann var alt af
að hugsa um Sylvíu.
Á sama hátt var líðan Lorremore lávarðar ;
hann ásakaði sig fyrir að v.era kvr, samkvæmt kröfu
Nevilles.
Um morguninn kom Trale til frú Parson og fann
Neville.
‘Neville’, hvíslaði hann, ‘ég ltefi fundið hann’.
‘Hann ? Hvern?’
‘Banks auðvitað’, svaraði Trale.
‘Nær og hvar ?’
‘t gærkveldi, á vnveitingahúsi. Hann var mjög
drukkinn. Við gætum ltans’, sagði Trale.
‘Til þess að sleppa honum aftur’.
252 Sögusafn II e i m s k r i n g 1 u
‘Nd, ekki í J>etta sinn. En revnið þér nú að
vera kurteis við Jordan’, sagði Trale.
‘J>að er erfitt, en ég skal reyna það’.
‘Já, gerið }>ér það’, sagði Trale. ‘En látiö yð-
ttr ekki verða bilt við, ]>ó Jxr sjáið m.ig, þegar þér
sízt væntið mín’.
Neville gekk áleiðis til Grange, og fann Lorri-
more á leiðinni, sem líka ætlaði þangað.
‘Ilr. L}rnne’, sagði Lorrimore, ‘mér }>ætti gam’
an að vita, hvers vegna þér ráðið mér til að vera
hér kvrrum ? ’
‘Lávarður Lorrimore’, sagði Neville, ‘ég hefi
gildar ástæður til þess, en má ekki láta þær i ljós
núna strax’.
‘Er það í nokkru samhandi við ungfrvt Hope?’
spurði lávarðurinn.
‘Já, það er. Hún er óánægð með Sir Jordan,
og — haldið þér það g-eti ekki skieð, að trúlofunin
v.er.ði rofin?’
‘J)ér haldið það geti skeð?’ sagði Lorrimore.
‘Nei, ég held það ekki, ég er viss ttm J>að\ sagði
Neville alvarlegur.
‘Ég íetla ekki að gera yður fleiri spttrningar. —
Ég ætla að bíða’.
þeir voru nú komnir að húsinu og fundii lávarð
Marlow úti.
Komið þiö inn’, sagði hanti, ‘hádegisverðurinn
er tilhúinn, og Jordan er búinn að bíða hér hálfan
tíma. Hvernig samdi vkkur í gærkveldi?’
‘Við Jordan verðttm aldrei vinir’, svaraði Nev-
ille.
“Eg vona, að þið verðið kurteisir hvor viö ann-
an ?’ sagði Marlow.
‘ó-já’, svaraði Neville.
Jordan var inni að tala viS Andrey, og kinkaði
vingjarnlega kolli til þeirra, er inn komu.
Sylvía 253
‘Hvar er Signora Stella?’ spttrði Marlow.
‘Hún er uppi hjá Mercv’, sttgði Andrey.
þegar J>dr vortt að setjast við borðið, kom
Svlvía inn, hueigði sig kurteislega fvrir gestttnum og
settist svo viið hlið lávarðar Marlow.
‘Hvernig líður Mercy í dag?’ spurði lávarðurinn.
‘Ilún ,er ekkert betri’, svaraði Sylvia, ‘htin vill
endilega fara til London’.
Jordan talaði nú snjalt og lengi fvrir minni Nev-
illes, en alt í eintt þagttaði hann, fölnaði og varð
hræðslulegur á svip.
‘Hvað er að?’ spurði Marlow.
Jordan stóð ttpp og gekk í áttina til glujrgans,
en honum var þálokið upp með hraða og maður
kotn inn um hann.
Sylvía rak upp hljóð af hræðslu.
Lavorick stóð viö dvrnar og- horfði haturslega á
Neville.
Jordan gekk til hans og greip í handlegg hans.
‘Erttð þér vitlaus?’ sagði hann.
‘Látið mig kyrran’, orgaði Lavorick. ‘það er
úti tim mig, þeir ertt á hælum mér, en ég vil hefna
mfn á iþrælnum’, sagði hann og benti á Neville,
‘áður en Jjeir taka mig’.
Hann ætlaði að stökkva á Neville, en Lorrimore
greip hann og hélt honttm föstum.
‘þekkið J>ér Jænnan mann,, Neville ? ’ spurði Lorri-
tnore undrandi.
‘Hvort ég Jxekki hann! ’ sagði Neville.
‘Já, hann þekkjr mig og ég Jtekki hann’, sagði
Lavorick. ‘Spt’rjið hann, hvað hann hafi gert við
dóttur mfna. Hvar er Rachel mín, þrælmenni?’
Undrunin gerði Neville mállausan. Loks sagði
ltann : ‘Maðurinn er brjálaður’.
‘Brjálaður, segið þér?’ orgaði L'avorick. ‘Hvar
er dóttir mín? Hvar er Rachel?’
254 Sögusafn Heimskringlu
‘Hvað gengur að manninum?’ sjtgði Marlow.—
'Andrey og Signora, farið þiö út’. — Hvorug hreyfði
sig. — ‘Er nokkurt vit í því, sem maöttrinn segir,
Neville ?’
‘Hann er brjálaður’, sagði Neville, ‘ég Jækki
ekki meira þrælmenni, en hann er ; en dóttur hans
}>ekki ég ekki. Nafn hans er Lavorick. Hánn var
ræningi í Ástralíu. Lávarður Lorrimore Jækkir
hann’.
‘þér ljúgið. þér eyðilögðuð hana’. sagði Lavor-
ick. Ef þið trúið mér ekki, þ.á spyrjið þið Jordan^
Segið Jút þcim það, Jordan’.
Jordan leit niöur og stundi.
'J>ér er betra að meðganga, Neville’, sagði Jorj
d.an.
‘Hvaö?’ sagði Neville með voðalegri röddtt.
‘Hans eigin bróðir sagði mér þetta’, sagði Lavj
orick. Ilann er auðvitað lvgari, og ég hefði ekki
trúað honum, ef hann hefði eícki komið með sönnun^
Hún er í vasa mínttm,— takið þið hana’.
Marlow sagði þjóni sínum að taka bréf úr vasa
Lavoricks.
‘Lesið þið það, — sýnið honum það. það eri
rithönd dóttur minnar’, sagði Lavorick.
Marlow rétti Neville bréfið.
‘Eg hefi ekki séð það fvr’, sagði hann.
‘þér ljúgið’, sagði Lavorick. ‘Bróðir yðar fann
það meðal bréfa vðar’.
‘Mér þykir slæmt að verða að seg>ja að það Se
satt’, sagði Jordan.
Neville hefði nú ráðist á hann, ef Sylvía hefði
ekki á sama augnabliki fleygt sér í faðm' hans, litiÖ
til Jordans með eldlegu augnaráði og> sagt :
það er lýgi alt safflan lygi', Og svo lagði hún
hendurnar um háls Nevilles.