Heimskringla - 06.06.1912, Blaðsíða 1

0
0
0
0
Tulsími Heimskringlu
Garry 4110
0
0
0
0
0
0
0
0
Heimilistalsími ritstj,
Garry 2414
\
XXVI. ÁR.
WINNIPEG, MANIT03A, FIMTUDAGINN, 6. JÚNl 1912.
Nr. 36.
Fregnsafn.
Markverðuscu viðburðir
hvHðanætíi.
— Sir Charles Tupper, áöur
stjórnarformaöur Canada, kom frá
Bretlandi fvrir skömmn með lik
konu sinnar, sem var jarðsett
með viöhöfn mikilli í Halifax. —
þaðan hélt svo Sir Charles ásamt
syni sínum, Sir Hibbert Tupper,
til Ottawa, og var þar hinum ald-
urhnicrna stjórnmálamanni fagnað
hið bezta. Hélt Borden-stjórnin
honum samsæti mikið, og voru
allir ráðgjafarnir ojr margt ann-
ara stórhöfðingja í boði. Frá Ot-
tawa hélt svo Sir Charles vestur
á leið til Vancouver o,g kom hing-
að til Winnipeg á föstudaginn, en
dvaldi hér að eins nokkrar klukku-
stundir. Um kveldið hélt hann á-
fram ferð sinni vestur, og mun
dvelja um hríð í Vancouver.
— Sir Wilfrid Laurier var haldin
veizla mikil í Montreal fyrra mið-
vikudag af ílokksmönnum sínum
þar, og sátu hana um 500 rnanns.
Voru þar flestir af gömlu ráðgjöf-
unum hans og eins fylkisleiðtogar
flokksins : frá Nova Scotia, On-
tario og Quebec og nokkrir I.iberal
sambandsþingmenn. Sir Wilfrid
hélt þar klukkustundar ræðu af
málsnild mikilli, sem honum er
lagið, en innihald hennar var ekki
að sama skapi kröftugt. Vildi karl
nú, aö flokkurinn tæki aftur á
stefnuskrá sína öll þau mál, sem
þar voru áður en hann komst til
valdanna, en sem þá var stungið
undir stöl, og hafa verið latin
hvíla sig þar til nú, að flokkurinn
er aftur kominn í minnibluta. —
Eggjaði gamli maðttrinn flokks-
inenn sina til örttggrar baráttu
fvrir þessari stefnu, og spáði því,
að sigurs mundi ekki langt að
híða. — Næst þessu réðist karl
meö önotum á andstæðinga sína,
sér í lagi þá Nationalistana, sem
hann kendi um ófarir sínar í Qué-
bec. Oagnskiftasamningana kvað
karl mundu verða á stefnuskrá
flokksins, þó þeir lvefðu orðið
stjórn sinni að fótaloefli í þetta
sinnið. Piinnig mintist karl á stn-
ar •'silfurhvítu hærur", sem eins
og hans cr vani við slík tækifæri.
Aðrir ræðumenn þökkuðu Sir Wil-
frid fvrir ræðu hans og sóru hon-
um órjúfandi trvgð og fvlgi. Eng-
inn af ráðgjöfum hans tók þó
þátt í umræöunum og þótti það
kynleg viðbrigði.
— Fylkiskosningar eiga fram að
fara í New Brunswick 20. f. m.
Conservat ve stjórnin, sem þar
situr að völdttm, hefir miklum vin-
sældum að fagna, og á því sigttr-
inn vissan.
— Wilbur Wright, frægasti flug-
garpur Bandamanna og tippflnn-
ari flugvélanna, andaðist í Dayton
í Ohio 30. maí, eftir stutta íegu.
Hann var uim fertugt.
— Hon. George E. Foster, verzl-
unarráðgjafi Borden stjórnarinnar,
lagði af stað til Englands 31. maí,
tii þess að vera þar á verzlunar-
ráðstefnu alríkisins. Ilans er von
aftur tim miðjan júlf.
— Kosningarimman í Banda-
ríkjunum er nú á enda í bráðina.
Hafa kjörmenn verið valdir í flest-
um ríkjum á forseta-útnefningar
fundina í Chicago og Baltimore ;
en þó svo sé, er ómögtilegt að
gizka á, hverjir mttni hreppa út-
nefninguna. í Repúblika herbúðttn-
um er baráttan milli Tafts og
Roosevelts, en þeir hafa fengið á-
lika marga kjörmenn valda, og
getur því hæglega farið svo, að
hvorugur nái útnefningu. Annars
hefir Roosevelt haft það bezta ttpp
úr krafsinu ; hann sigraði Taft
gersamlega í Ohió, þar sem forset-
inn er fæddttr, og taldi sér sigur
vfsan ; sömuleiðis sigraði hann í
New Jersey, California, Minne-
sota og Missouri, og allstaðar
með miklum yfirburðum. Vegur
Roosevelts hefir vaxið stórum, en
Taft forseti aftur farið hinar
verstu hrakfarir, þvf að í ttpphafi
bardagans voru þvf nær allir, sem
tölflu honum sigttrinn vfsan, er til
útnefningar kæmi ; og taldi Taft
sjálfur sér 800 kjörmenn vísa af
þeim 1,078, sem sæti eiga á út-
neiningarfundinttm. Nú er svo kom
ið, að Taft hefir 514 kjörmenn,
Rooseyelt 497, Lafollette 36, og
Cttmmings 10, og 22 eru ókosnir,
en sem líkurnar eru, að Roosevelt
muni hreppa. Einnig segist hann
muni fá vfir 100 af kjötmönnum
sem Taft telur sér. Vel getur farið
svo, að Lafollette með sínum 36
mönnum verði sá, sem völdin hef-
ir á útnefningarfundinum og úr-
slitunum ráði. Hinir 10 Cummings
menn muntt ganga í lið með Roose
vieltj mönnumi — Spenningin er
mikil hjá mönnttm, og ertt flestra
dómar, að Taft muni ekki bá út-
ncfiiingunni, og að vænlegast horfi
fyrir Roosevelt. — — Iljá I)emó-
krötutn er bardaginn einnig skæð-
ttr ; hafa öll hin íhaldssamari öfl
í ílokknum sameinað sig um, að
bægja Woodrow Wilson frá út-
nefningu, og vinna öll hin forseta-
efnin, 10 talsins, á móti honttm,
og bæði Hearst flokkurinn og
Tammanv hringttrinn, sem aldrei
hafa verið sammála, ertt nú ein-
httga ttm, að vinna Wilson alt það
ógagn, sem þeir geta. Hearst fylg-
ir Camp Clark, en Tammanv-
hringurinn heíir ennþá ekki látið
það ttppi, með hverjum hann væri,
ttema að hann væri á móti Wood-
row Wilson. Camp Clark hefir
fengið flesta kjörmcnn valda, 345 ;
Wilson 304, tínderwood 95, Har-
mon 54, Baldwin 30, og aörir það-
an af minna ; en til þess að ná át-
nefningtt þarf tvo þriðju hluta
allra atkvæða ; og þar sem enginn
þessara manna fær nægiiega
: marga kjörmenn kosna fyrir fttnd-
j inn, er ómögulegt að gera sér í
hugarlund, hver nái útnefningunni,
1 og fnlt eins miklar líkur. að það
, verði enginn þeirra, sem hér eru
! taldir. og mttntt þá líkttrnar benda
til William Jennings Bryan öðrttm
fremttr.
— Veitinga.þjónar og matgerðar-
| menn í New York hafa gert verk-
| fall, og er því alt í ttppnámi í
I hótelum og greiðasöltthúsum stór-
I borgarinnar, þrátt fvrir það, þó
! eiœndur þeirra hafl revnt að fá
kínverska matsveina og stúdenta
fvrir veitingnþjónn, Verkfall þetta
stafar af þvf, að hóteleigendurnir
vildtt ekki fella sig við þær reglttr,
sem veitingaþjóna og matsveina
bræðralan-ið hafði fvrirskinað ; og
er nokkrir þjónar vortt reknir fyr-
ir að halda fast við reglttrnar,
! varð gremjan almenn og værkfalli
| þegar lýst vfir. Ekki er samt bú-
j ist við, að það verði mjög lang-
| varandi.
| — Uppreistin i Mexieo er nú í
1 dauðateygjuniim. Ilafa uppreistar-
, menn farið hverja óförina eitir
tiðra og orðið að yfirgefa flestar
I borgir og bæi, sem þeir höfðtt á
valdi síntt. Ilershöfðingi stjórnar-
innar Iluerta hefir unnið hvern
! sigiirinn á fætur öðrum á Orazco
! yfirforingja uppreistarinnar, svo
I hann hefir nú orðið að flýja ; til
fjalla, og hefst þar við með leifar
liersins. Eru uppreistarmenn ná-
legít þrotnir að vopnabyrgðum, og
má rekja ófarir þeirra að nokkru
til þess ; en stjórnarherinn er aft-
ur á móti vel útbúinn, og þess
utan liðfleiri. Madero forseti er
mjög ánægðttr með horfurnar, og
telur uppreistina á enda.
— Ilungttrsneyðin á austanverðu
Rússlandi er hörmuleg. Yfir 20
milíónir manna ertt aðþrengdir af
liungri, og fleiri þúsundir hafaidá-
ið, mest þó börn og> gamalmenni.
Ilttngttrssvæðið tekur yfir því nær
öll suðatistur fylkin og hluta vest-
ttr Sílrerítt. ITungursneyðin stafar
af pppskerubresti í fyrra sttmar,
°g engin verttleg bót verður fvrr
en seint í júlímámiði, að uppskera
þessa sttmars kemur á markaðinn.
Mest er littngrið og evmdin í þorp-
ttnum, þó landbændurnir sétt einn-
ig hart aðþrengdir, og hafi oröið
að selja gripi sína fvrir fáa dali,
vegna fóðurleysis, eða drepa þá
sér til matar. Margir bændanna
hafa. orðið að selja landskika sína
Og búsáhöld, og flutt siðan til
kaupstaðanna, í þeirri von, að
geta frekar framfleytt lifintt þar ;
en sú von hefir hrapallega brugð-
ist þeim, og heíir lögreglan rekið
flesta þeirra heim aftur til átt-
haganna og hungursins. í smá-
þorpunum hefir fólkið htingrað
niðttr í stórhópum, þrátt fvrir þá
hjálp, som stjórnin hefir værið að
veita og fjár-samskot víðsvegar
að. t norðausturhluta landsins
hafa foreldrarnir selt börnin sin,
bæði Tartara hirðingjum og öðr-
ttm, er kaupa vildu, fyrir fáa dali,
eða litilfjörlega matbjörg. Hafa
margar stálpaðar stúlkur verið
seldar til tyrkneskra þrælakaup-
manna fyrir örfáar rúblur, og
telja foreldrarnir bæði sig og þær
lánsamar, þvi söluverðið, þó lítið
sé, hjálpar foreldrunum til að
draga fram lífið ttm nokkrar vik-
ur, — og stúlkurnar eru altaf
hólpnar frá hungrinu eftir að þær
eru komnar t hendur þrælakaup-
mannanna. En hart þrengir að,
þegar til þessa n.evðarrúrræðis er
gripið. Skýrslurnar telja 15 þús-
undir fólks dáið úr hungri á þess-
ttm vetri og vori.
— Glæpir fara vaxandi í Canada
með ári hverju. Nýverið hefir sam-
bandsstjórnin gefið út skýrslu yfir
alla dómfelda glæpamenn á árinu
1910, og glæpi |)á, sem þeir hafa
drýgt, og sést ])ar að 251 fleiri
hafa verið dómfeldir, en árið á
undan, og eru dómfellingar á ár-
intt alls 11,174, sem skiftast þann-
ig niður á fylkin : Ontario, 5,375
Ottebec 2,063 ; Nova Scotia 993
Saskatchewan 908; Alberta 798
Manitoba 755; New Brunswick 213
Prince Edward Island 45 og Yttk-
on 22. Ett hér eru aö eins taldar
þær dómfellingar, sem fjalla um
stærri glæpi, eða þá, í^em hegning-
in er eitt ár og yfir ; allir smærri
glæptrnir, sem hegr.t hefir verið
fyrir með minna en árs fangelsi,
Ocr þeir ertt mýmargir, eru ekki
taldir hér. Á árintt hafa 560 kven-
menn verið dómfeldir og lang-
flestir fv'rir þjófnað, eða 376. Ein
kona var dæmd f.yrir morð. og
tvær fvrir manndráp. Unglingar
nndir sextán ára, sem dómfeldir
hafa verið, nema 1,377, móti 1,150
árið á undan. Alls hafa 9,237 full-
tíða karlmenn værið dómfeldir, og
er það 220 fleiri en utidangengið
á r ; en aftur fjölgaði glæpakvend-
ttm ttm að eins fjórar. AIIs hafa á
árintt 21 verið dómfeldir fyrir
morð ; 15 fvmir morðtifræði og 28
fvrir manndráp. Árið 1909 voru
t<>ltirnar 18, 14 op- 24. Fvrir hús-
brot vortt 290 dómfcldir, og 10
dómfeldir fvrir rán. F.n 58 mcntt
konttr v'oru dæmd fyrir sjálfs-
morðstilraunir. Skýrslttrnar sýna,
hváða hecrtiingu hver hefir hlotið,
o>r í hvaða fangelsi glæpirnir eru
af-'Iánaðir. Einnig er svnt, hvað
rmrgir hafi verið náðaðir á árintt,
eða fengið hegningu s’na færða
n’ðúr. — IConan, sem sönnuð var
að morði og dtemd var til dattða,
vat náöttö.
— Ilttdsons járnbrautin er nú vel
á veg komin. Attk jæirrar vega-
lengdar, sem jægar hefir verið feng-
in félögttm í hendur til lagningar
og sem að talsverðu leyti er j)eg-
ar lögð, hefir Borden-stjórnin ný-
verið kallað eftir tilboðum fyrir
lagning 65 mílna spotta, og innan
tveggja vikna verður auglýst eftir
tilboðttm í það, sem eftir er af
vegalengdinni. Borden-st.jórnin hef-
ir svnt með þesstt, að henni er
hugarhaldið, að ljúka við brautar-
lagnittgttna sem allra fvrst, og
mttn sú spá járnbrautarráðgjafatts
rætast, að bratttin verði fullger að
áei — 1913.
— Eldsvoði mikill varð í Con-
stantinópel, höfttðborg Tyrklands,
á mánudaginn. Brtinntt þar yfir 2
þúsund hús op nokkrar kirkjur, og
vmsar aðrar stórskemdir urðu. —
Mest vortt það fátæklingar borg-
arinnar, sem ttrðtt fvrir tjóni, þvi
eldsvoðinn gevsaði mestmegnis í
ttmhverfi þe.irra. Tíu þúsundir
iitíinna standa ttppi húsnæðislattsir
Og> allslattsir ; en skaðinn er talinn
uema 2 milíónum dollars.
— Iíertogafrúin af Connaught,
kona Canada landsst.jórans, er al-
\arlega veik af botnlangabólgu,
I ocr er húist við, að ttppskurð verð
tð gera á henni.
hans, að útvortis tæring sé rttnn-
in af íénaði. Hann íhugaði þessu
næst, af hverju húsdýrs holdsveik-
in gæti þá stafað, og komst að
þeirri niðurstöðu, að það hlvti að
vera af geitfé, því að hann þóttist
geta sannað, að hvervetna væri
göitarækt j)ar sem holdsveiki er,
og eins hitt, að í þeim löndum,
sem holdsveiki hefir verið í, en er
nú ltorfin úr, hafi og áður verið
geitfjárrækt, en horfið samfara
sýkiuni. þessu til sönnunar telur
læknirinn það, að geitfé sé mest
hafjt í fjallalöndum, og að í þeim
sé holdsveikin. Telur hann |>ar til
tsíand, Noreg, Alpalöndin, Balkan-
löhdin, Spán o. fl.; en í sléttu-
löndttm svo sem Rússlandi, Can-
ada og Ilollattdi va'ri hvorki geita-
r;ekt né holdsveiki. Ennfremur tel-
ttr hann það tnáli síntt tiþ sönnun-
ar, að þýzkttr dýralæknir hefir ný-
lega fundið sérstaka tegund tær-
ingar í geitfé, er líkist ásettri
holdsveiki á dýr.
ý'msar aðrar staðhæfingar færði
la'kttirinn máli síntt til sönmtnar.
Yerður fróðlegt að heyra, livort
jtessi kenning reynist rétt, jtegar
menn fara að reyrna hana með til-
ratiniim og rannsaka alt þar að
lútandi.
Rattnar virðist nú tiltölulega lít-
ið um geitarækt á íslandi í sam-
ánburði við holdsveikina, svo ef
að eftir j>eim hlutföllttm skyldi
da-ma, mætti efa kenningar danska
læknisins.
En vér sjáum hvað setur.
ENGIN ÞÖRF Á ILLU BRAUÐI -
Ef |,.'r kauptá mjðl hi illu hveiti.
Mjöj illa malað.
Mjöl ekki rétt sigtað.
Þít þurfið þér betra tnjöl — betra rnjöl þegar þör far- =»
ið að gera gott brauð og smekklega smábökun
Et þcr kaupið ætið Ogilvie’s
R»yal llonseliolil Flonr ■
fil «ert tir hezta Retl Fife hveiti. tnörg malað—mörg sictað
og mörg prófað áður en þér fáið það—þá verða s ■
brauð yðar og kökur jafnan gott—ágætlega gott.
Biðjið matsalan um það ætið.

EYÐING HINNA HRAUSTU.
1 Séra Dr. J. A. IMacdonald, rit-
stjóri blaðsins Toronto Globe
íltitti ræðu í St. Stephens kirkj-
unni hér í borg á sunnudaginn var
ttm afleiðingar stríða. Hann hélt
írem þeirri skoðun, að styrjaldir
evddu beztu mönnutn þjóðanna ;
hi ir hugprúðustu féllu vanalega
fyrst fvrir vopnutn óvinanna, en
þeir veikari og óhæfari lifðu eftir,
o>r af þeim orsökttm væri það, að
afturför hefði komið i hinar
hraustu fornjyjóðir, Grikkja og
Rómverja. Tlann bettti á, að Can-
ada væri eina þjóðin í heiminum,
sem aldrei hefði staðið í hernaði
occ enga herskuld ltefði að bera, og
: lýsti því, hvernig Canada væri
sett scm friðarband milli Breta og
Bandaríkjamantta, og að þetta
væri aðalverkefni Canada í kom-
andi tíð. Um hundrað ára tímabil
hefðu encrin varnavirki verið reist
á landamærum Canada og Banda-
ríkjanna. En jafnframt lct hann þá
skoðttn í ljós, að ef önnur þessara
þjóða, Bandaríkin eða Canada,
settu herskit) á stórvötnin til þess
að trygg.ja framtiðarfrið með jteim
— j)á mttndi það óumflýjanlega 1
leiða til ófriðar. Sú staðhæfing
manna, að á friðarthnum beri
þjóðunum að uttdirbúa sig til hern
aðar, væri ekki á rökum bvgð.
I Kinmitt j>á bæri þjóðunum skylda
! til jtess enn betur að tryggja frið-
inn. Ekkert þýðingarmikið mál
•hefði nokkru sinni verið lcitt al-
i;
Islendingadagurinn jj
2. águst 1912.
Hérmeð auglýsist eftir tilboðum fyrir að prenta pró-
gram dagsins fyrir þetta ár. Öllum er gefið jafnt tækifæri
hvort þeir eru prentarar eða ekki. Öll tilboð verða að
vera komin til mín fyrir 13. þ. m.
Upplýsingar þessu viðvíkjandi geta menn fengið hjá
mér, hvenar sem þeir óska. Símið M. 4700 eða G. 572
R. TH. NEWLAND, ritari nefndarinnar.
♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•^•+•
eftir heima til að aukast, og marg-
faldast.
Hann taldi }>að hina mestu fá-
vi/.ku, að fara út í stríð. því að
j)ó hin alþekta, viðurkenda regla
væri, að þeir hæfustu lifðu lengst,
þá væri það þvert á móti í hern-
aði ; })á lifðu þeir eftir, sem óhæf-
astir væru, og af þeirri ástæðu
væri það, að stríðin orsökuðu aft-
ttrför í þjóðunttm. Jafnvel nú á
tímum mætti sjá þess glögg merki
í borgum og sveiturn Englands.
Ilann kvað tíma til þess kominn
að alþýða meðal þjóðarna risi
upp í almætti sínu og ka'trti leið-
togum sínum og stjórnendum í
skilning ttm það, að j>ær væri sið-
aðar, — jafnvel þó að stjórnendur
þeirra væru það ekki.
Fæði og húsnœði
---selur--
Mrs. JÓHANNSON,
794 Yietor St. Winnipeg

&
Fróði.
Bréf á skrífstofu Hkr. eiga:
Miss Elín Johnson.
Mrs, O. T. Anderson,
Miss Rósa Jóhannesson,
Miss María K. Johnson,
ráll Guðmundsson,
G. S. Snædal.
Hjörleifur Björnsson.
Uppruni holdsveikinnar
Læknar hafa til jtessa verið ó-
samdónta um uppruna holdsveik-;
innar, og talið ýmsar orsakir til
hennar.
Nú hefir nafnknnmtr danskur
læknir, Christian Engelbréth, sem
er sérfræðingur í þessari vísinda-
grein læknisfræðinnar komið fram
með nýja kenningu. Hélt hann ný-
verið fyrrirlesttir í Kattpmannahöfn
og flutti ]>ar þá' kenningti, að
holdsveikin stafaði af geitfé. Hafði
hann ttm nokkurt árabil borið
saman útvortis tæringu (lupus)
og holdsveikina, og þóttist finna
. ýmislegt Iíkt; en það er kenning
trerlega til lykta með hernaði. þá j
færði hann nokkur reikningsleg i
rök að máli sínu og sagði, að á
síða.éta ári hefðu tíu mestu her- |
bjóðirnar haldið vfir fjórmm mili- |
ónttm manna við hernaðarstörf, og
að þá hefði lierskttld brezkn hjóð-
arittnar verið 340 milíónir dollars. '
Ástand þjóðverja í }>ossu tilliti
væri ilt om ástand Rtissa ennj»á !
verra, og Bandaríkin hefðu borgað
til herj>arfa á sl. ári 283 milíónir
dollars. Nú værn á Bretlandi
margar milíónir manna, sem lifðtt
\ið sult.
þá gat ræðumaður um áhrif þau
sem bernaður hefði á ]>jóðirnar,
og sý-ndi fratn á, að hann rændi
þær hu.gprúðustu og göfugustu
borgurunum, — það væru menn-
irnir, sem legðu út í hernað. í
borgarstríði Bandaríkjanna hefðu
400 þúsundir Suðurríkjamanna, og
650 j)iisundir Norðurríkjamanna
lagt út í hernaðinn, og hefðu eng-
ir jæirra kotrtið þaðan lífs. í rík-
inu Norður-Carolina hefðu á þeim
tíma verið 115 þiis. nöfn á kjör-
skrám, en 128 þús. manns hefött
farið þaðan í stríðið, og heim-
i spekingar, skáld og stjórnmála-
menn Ný-Englandsríkjanna hefðu
allir verið skotnir og ekki látið
i eftir sig neina, er tækju við af
í þeim. Alt úrvalalið rikjanna® hefði
, fallið í þessum hernaði ; en það
lakasta tir karlþjóðinni hefði lifað
Nú er langt komið að prenta 9.
heftið af Fróða, og er hann kátur
karlinn, því nú fær ltann óhindr-
aða göngtt með pósti. þakkar
hann það þeim hr. B. L. Baldwrin-
svni, Jóseph B. Skaptasyni og
Páli byggingameistara Clemens, en
af enskum Mr. Geo. H. Bradbury,
þingmanni Ný-lslendinga í Ot-
tawa. — það var þungt fyrir, en
þegar Bradbury gekk á sveifina,
þá losnaði bjargið.
Innihald þessa heftis Fróða verð-
ur :
1. Næringarefni.
2. Eldlaus hitun.
3. Sveinn og svanni.
4. Ilið skapandi afl hugarins.
5. Hin norræna sköpunarsaga.
6. Varna viður.
7. Dæmisaga eftir Mark Twain.
8. Að útreka Sjöfla.
9. Smávegis.
10. Sköpun jarðar (próf. Larkin).
11. Haraldur Sigurgeirsson með
mynd.
12. Mexico, einskattur og bardag-
ar.
13. Ritstj. pistlar, — eitthvað um
matinn og magann.
Borgunarlisti.
Als 4 arkir.
Nýir kaupendur ættu að hraða
sér að skrifa sig fyrir ritinu með-
an upplagið hrekkur.
M. J. Skaptason.
VEGGLIM
Patent hardwall
vegglím (Empire
tegundin) gert úr
Gips, gerir betra
vegglím en nokk-
urt annað vegg-
líms efni eða svo
n e f n t vegglíms-
ígildi. : :
PLÁSTER BOARD
ELDVARNAR-
VEGOLÍMS
RIMLAR og
HLJÓDDE ÝFIR.
Manitoba Gypsum
Company, Limited
WlNNIPEtt