Heimskringla - 21.11.1912, Blaðsíða 2

«, BLS,
ouakss
WINNIPEG, 21. NÓV. 1912.
HK1MSKK.1NGLA
Rex Renovators.
Hreinsa oq preisa föt Ollam betnr—
B»Oi sótt o« skilaö.
Loöskinnafatoaöi sérstaknr ganmnr
geflnn.
VERKSTŒOI 639 Notra Darae AVe.
Phone Garry 5180.
Jón Guðjónsson.
Fiólín Kennari
639 Ma^land Street,. jWinnipeg
teknr nemendur fyrir lága borgnn,
HANNES MARiNO HANNESSON
(Habbard & Hannesson)
LÖGPRÆÐINGAR
10 Bank of Harailton Bldg. WINNIPEO
P;Ot Box 781 Phone Main 378
“ “ 3142
GARLAND & ANDERSON
Arni Anderson E. P Garland
LÖGFRÆÐINGAR
204 Sterling Bank Building
PHONE: MAIN 1561.
Suite 5'7 Nanton Block
Hn 76<
Phone Marti 766
WINNIPBG.
CT. JT. BILDFELL
PASTBfONASAU.
UnlonlBank Sth'.FIoor No. 520
Selnr hús og lóðir, og annaö þar aö lát-
andi. Utvegar peningalán o. fi.
Phone Maln 2685
S. A.SIGURDSON & CO.
Hásum skift fyAÍr lOnd og lönd fyrir hás.
Lán og eid.sábyrgö.
Room : 510 McIntybe Block
Stmi Maii. 4463
50-11-12
WEST WINNIPEC REALTY CO.
Talsfmlio. 4068 653.Sargent Ave.
Selja hds og lABir, átrega peninaa
lAn.sjéum eldsáfaverðir.leigja og sjé
um leigu 6 hiísuni og atÁrfayggiugum
T. 3. CLEMENS
G. ARNASON
B, SIG 'TRf>SSON
P. 3. THOMSON
R. TH. NEWLAND
Veralar meö fasteingir. fjárlán ogáhyrgftir
5krlfstofa: 310 Mclntyre Block
Talslral Maln 4700
Helraill Roblln Hotel. Tala. Garry 572
NEW Y0RK TAILORING CO.
639 SAROBNT AVE. StMI GARRV 304
Föt gerð eftir máli.
Hreinsun,pressun og aögeröVerösanngjarnt
Fötin sött ’oglafhent.
SEVERN THORNE
Selur og gerir við reiðhjöl,
mótorhjól og mótorvagna.
VEBK; VANOADJ OG ÓDÝRT.
651 Sargent Ave. PhoneJG. 5155
Gísli Goodman
TINSMIÐUR.
VERKSTŒÐl:
Cor. Toronto & Notre Dame.
Phone
Qarry 2988
Helmllls
Garry 899
ía-ii-vi
W. M. Church
Aktygja smiöar og rerzlari.
8VIPUR, KAMBAR, BGSTAR, OFL.
Allar aögeröir randaöar.
692 NotrelDame Aoe. WINNIPEO
TH. JOHNSON
JEWELER
FLVTUR TIL
248 Maln St„ r-
Siml M. 6606
FASTEIGNASALI
SELUR ELDS- LÍFS- Oö
SLYSA- ABYRGÐIR OG
ÚTVEGAR PENINGALjÍN
WYNYARD
SASK.
Bonnar & Trueman
LÖGFRÆÐIN6AR.
P. O. Bo* 234
MANITOBA
Islenzkir höfuðlær-
dómar
neínist rit hað, er prestaskólastú-
dent, herra Jjorsteinn Bjömsson,
hefir nýlega samið og gefiö út, og
sem nú er að hefja göngu sína
meðal Vestur-lslendinga ; mun rit-
ið vekja talsverða eftirtekt hjá öll-
um þeim, sem lesa það með at-
hygli og eftirtekt. Enda er inni-
hald þess eitt af liinum þýðingar-
mestu og alvarlegustu spursmál-
um, sem andi mannsins hefir verið
að glíma við, frá ómunatíð ; en
virðist ennþá ekki vera kominn að
réttri niðurstöðu, eða hæsta tindi
sannleikans.
I Höfuðlærdómum eru teknar til
greina að eins þær þrjár trúar-
kenningar, sem nú eru mest ráð-
ajidi meðal Austur- og V.estur-
íslendinga, Lútersrúin, Únitara-
kenningin og Nýja guðfræðin. Rit-
ið er fróðlegt og eftirtektavert,
sérstaklega þátturinn um Lúbers-
trúna ; því þótt hann yfirleitt
virðist í samræmi v.ið það, sem
okkur hefir verið kent — og er
kent —, þá mun þar þó víða dýpra
tekið í árinni viðvíkjandi ýmsum
trúarkenningtim, en almenningur
hefir gert sér ljósa grcin fyrir. Og
fremur mun þörf, að draga úr, eða
jafnvel fella burt, ýmislegt það,
sem þar er talinn sannur kristin-
dómur. Ég mun því leyfa mér, að
benda á nokkur atriði, sem mér
virðast koma í bága við almætti
og kærleika guðs, og þær ttpplýs-
ingar, sem vísindin hafa nú á ttm-
um kitt í ljós. Til dæmis, munu
fáir utmlvstir menn trúa sköpunar
sögu bibliunnar, — að jörðin og
alheimskerfið hafi verið skapað á
sex dögum —, því vísindin og upp-
götvanir vorra tíma haía ko.mist
að þeirri niðurstöðu, að alheimur-
inn otr jafnframt .mannkynið sé
margfalt eldra, en sköpunarsaga
biblíunnar bendir til ; sé það rétt,
fellur hún, og þar af kiðandi sag-
an um Adam og Evu, og syndafall
þeirra, sem uppruna spilling mann-
kynsins. það er líka mjög hart að-
göngu, að trúa því, að góður og
kærleiksríkur guð hafi lagt svo
þunga refsins á þau og alt mann-
kynið fyrir svo litla yfirsjón ; og
bar að auki bannfært eða bölvað
jörðinni, sem hann haiði nýlega
skapað — og séð að var harla
góð. En ef vér nú tökum sköpun-
ar- og syndafalls-sögurnar góðar
og gildar, kemur það í ljós, að
djöfullinn ginti ekki Evu til að
óhlvðnast guði, heldur var það
höcrgormurinn, sem leiddi hana af-
vega. það kemur líka heim við
það, sem Flavius Josefus ritar ;
hann þekti svo vel trú og anda
Gyðingdómsins. Gyðingar trúðu
þá, að höggormurinn hefði haft
fætur, og að dýrin og maðurinn
hefðu haft eitt tungumál ; því
kemst Josefus þannig að orði :
‘‘But while all the living creatures
had one language” (En meðan all-
ar lifandi skepnur höfðu eitt tungu-
mál). Gyðingar höfðu á þeim
líma litla eða enga hugmynd um
annaö líf eða hegning og endur
gjald eftir dauðann. það virðist
aetið hafa átt að meðtakast
þessu lífi, eins og þessi orð ritn-
ingarinnar benda til : ‘‘Svo að þú
verðir langlífur, og svo að þér
vegni vel í því landi, sem J ahve
guð þinn gefur þér”. þá var jarð-
nesk velgengni og langlífi álitið
endurgjald góðverkanna. Og í höf-
uðlærdómum er því haldið fram,
samkvæmt heilagri ritningu, að
manninum hafi í öndverðu \"erið
ætlað — ef hann heföi ekki hrasað
—, að lifa lifi sínu liér á jörðunni
um eilífar tíðir, undir föðurvernd
guðs., En skyldi þá ekki hafa orð-
ið nokkuð þröngt um mannkynið,
ef eðlileg fjölgun hefði alt af hald-
ið áfram — en engir dáið? En
hvað sem því líður, virðist þetta
og ýmislegt fleira benda til þess,
að Gyðingar álitu jarðnesk gæði
og langlífi á jörðinni æðsta endur-
gjald góðverkanna, og að þeir
muni þá ekki haia haft nedna hug-
■mynd um annað lrf, og ekki held-
ur um djöfulinn, eða eilífa glötun;
sú hugmynd eða trúarkenning er
tniklu yngri, og magnast ekki fyr
en á tíma Nýja testamentisins. —
Kenningin um eilifa útskúfun
þeirra, sem ekki með trú og auð-
mýkt tileinka sér endurlausn Jesú
Krists, er mjög varhugaverð, því
samkvæmt henni yrðu tiltölulega
mjög fáir af mannkyninu sálu-
hólpnir ; því óteljandi bilíónir
manna hafa lifað á jörðinni, fyrír
o-- eftir fæðing Krists, og ekki
hafa haft neitt tækifæri, að vita
nokkuð um hann, eða friðþæging-
ar-fórn hans ; og þess vegna ó-
mögulegt fyrir allan þann fjölda,
að tileinka sér hana í trú og auð-
mýkt. En sé trúin á friðþæging
Jesú eina vissa sáluhjálpar meðal-
ið, eins og Lúterskan virðist halda
fram, verða allir þeir, sem ekki
þekkja eða vita neitt um hana, ei-
líflega elataðir. En það er þó aiá-
ske ekki meining eða trú þeirra,
sem aðhyllast útskúfunarkenning
kirkjunnar ; og ekki man ég til,
að ég hafi hieyrt eða lesið það,
bei-nt framtekið ; en óneitanlega
virðist sú glötunar hugmynd liggja
á bak við útskúfunarkenninguna.
Væri því mjög æskilegt, ef guð-
fræðingar vorir vildu gefa greini-
legar upplýsingar þessu efni við-
víkjandi. því það hlýtur að vera
injög sorglegt fyrir alla góða og
rétttrúaða menn — sem trúa út-
skúfunarkenningunni —, að hugsa
til þess, að slíkur fjöldi af mann-
kyninu skuli lenda í kvalastaðinn.
Mér virðist þetta ranglát og
hættuleg kenning, og i mó.tsögn
við orð Krists hjá Lúkasi í 12.
kap., um þjóninn, sem ekki veit
vilja herra sins. Og h\-ers skulu
þeir þá mera vænta, sem vita um
Krist og friðþæging hans, en til-
einka sér hana samt ekki í trú og
auðmvkt ?
A blaðsíðu 21. í nefndum þætti
stendur : ‘‘það er sami guöinn
Jehova Gyðinganna og drofctinn
kristinna rnanna”. þessi staðhæf-
ing virðist mér athugaverð, því,
eins og þegar hefir verið bent á,
var hin upphaflega guðs-hugmvnd
Gyðin"-anna fremur ófuTlkomin.
Samkvæmt henni var Jehova að
sumu leyti háður mannlegu eðli.
Ilann var á gangi í kveldsvalan-
um ; talar við Adatn ; étur og
drekkur með Abraham ; og glímir
við Jakob, og. það svo áþreifan-
le<ra, að Takob gekk úr augnakörl-
untim. Og synir guðs — Jehova —
kvongast dætrum mannanna. Alt
þetta kemur í mótsögn við það,
sem mér hefir verið kent um guð
kristinna manna, og eins það, sem
skýrt er tekið fram í Ilöfuðlær-
dómum um eiginlegleika guðs.
líann er eilífur og óumbreytanleg-
ur, verður ávalt eins ; og í kver-
inti mínu stendur : Guð er andi
eða ósýnileg vera, sem hefir að
sönnu frjálsræði og skynsemi, en
engan líkama eða limi ; þess
vegna getum vér ekki séð hann
með líkamlegum augum, ekki held-
ur útmálað hann með neinni
mvnd”. Samkvæmt þesstt getur
Jehova Gyðinganna ekki verið
sami guðinn og drottinn kristinna
manna.
Sömuleiðis virðist það talsverð
ósajnkvæmni — á sömu bls., 21. —
fyrst, að taka það fram, að ekki
beri svo að skilja, að neitt sé
rangt við það, sem kent var á
tíma Gyðingdómsins í heilagri
ritningu ; og svo þar næst að
staðhæfa, að Gyðingdómurinn sé
að eins orðinn hálfur og villandi
sannleikur, eða beint rangur. En
til skýringar þessari kenning eða
mótsögn Lúterskunnar, er þannig
komist að orði í Höfuðlærdóm
um : “Ekki ber svo að skilja, sem
neitt sé rangt, hvorki í sjálfu sér,
né þó síz.t eftir atvikum, sem kent
var eða frá er sagt í heilagri ritn-
ingu,, á túna Gyðingdómsins ; held-
ur er hitt, að Gyðingatrúin kemst
ekki nema hálfa leið, að sannleik-
ans hæsta tindi, en hann er
kenning guðssonar, mannkynsfrels-
arans Jesú Krists. Hitt gegnir
öðru máli, að síðan guðssonur er í
heiminn kominn, og hefir opinber-
að allan sannleikann, er Gyðing-
dómurinn að eins orðinn hálfur og
villandi sannleikur, líkt og bliktvað
ljós. Og þar setn hann er mótmæl-
andi kristindóminum, er hann
beint rangur. — Nú er öll heilög
ritning ekta Gyðingdómur ; og ég
veit ekki befcur, en að guðfræðing-
ar vorir hafi hingað, til baldið því
fram, að öll biblían væri í sann-
leika guðs-orð, óskeikul, og af
honum staðíest. í fyrirlestri sín-
um ‘‘Guðlegur innblástur heilagr-
ar ritningar”, kemst hinn núver-
andi forseti kirkjufélagsins þannig
að orði : “Og }>etta er vor kenn-
ing, að guð hafi með sínum heil-
aga anda útbúið höfunda biblíunn-
ar, að alt sem þeir hafa ritað sé
algerliega satt, og sé samþykt af
guði ; svo alt, sem stendur í bibl-
íunni, sé þar að hans vilja, eins
og hann sjálfur vildi segja það,
og sé því hans orð, talað upp á
hans ábyrgð. Vér'neitum því, að
missagnir eða villur séu í biblí-
unni”. — Hér er með sterkum
orðum ótvíræðlega tekið fram og
staðhæft, af leiðandi lúterkum
guðfræðingi, að biblían sé alger-
lega sönn, og af sjálfum guði sam-
þykt, og svo er því eðliLega neitað
aö villur séu í henni. Hvernig get-
ur þá Gyðingdómurinn — biblian
sjálf — verið að eins orðin ‘‘háHur
op- villandi sannleikur, eða beint
rangur” ? Hér virðist mér koma
fram sú mótsagna-flækja, sem hin-
ir lútersku guðfræðingar vorir
ættu að greáða úr ; því verið get-
ur, að fleiri en ég skilji ekki, hvern-
ig biblían getur verið algerlega
sönn og af guði samþykt, en fari
■5Ó með hálfan og villandi sann-
leika, eða beint rangar kenningar.
Á 34. blaðsíðu er því haldið
fram, að krafa guðs til mannanna
sé ekki minna en það, að þeir
hlýði til fullnustu Móses lögmáli,
lituðu í kærleikskenningum Jesú,
að réttlæti hans sé ekki full-
nægt að öðrum kosfci. Nú er Mós-
es lögmálið strangasti Gyðittg-
dómur —• og þá “hálíur og vill-
andi sannleikur” —, sem leggur
aðaláhersluna á verkin ; trúin
virðist minn.a tekin þar til greina,
— trúin, sem kirkjan telur eina
vissa sáluhjálpar-meðalið. Er þá
nokkur samkvæmni í því, að krefj-
ast þess af trúuðum kristnum
mönnum, að þeir hlýði til fulln-
ustu lögmálinu, eða fvlgi því út i
yztu æsar ; — og staðhæfa, að
réttlæti guðs sé að öðrum kosti
ekki fullnægt ? Ekki virðist mér
það. — Svo er ennfremur þess að
gæta, að Móses lögmálið var sam-
fð og sniðið eftir kringumstæöum
og hugsunarhætti Gyðinga, og þvi
óhugsandi fyrir kristna menn að
hlýða þvi í öllu ; enda myndi
slíkt ekki vera látið viðgangast
hjá unnlvstum og siðuðum þjóð-
um. Að réttlæti guðs sé ekki full-
nægt að öðrum kósti, kernur líka
í mótsögn við þá kenning, að ein-
mitt.sjáíft réttlætingarmeðalið sé
trúin ; “sem er ekki tnannsins eig-
in verk, — heldur guðs, og viljann
til að meðtaka hana fær hann frá
guði ; — verk mannsins koma að
engu haldi”. Sáluhjálp mannsins er
því algerlega á guðs valdi ; og er
þá eðlilegra að trúa því, að guð,
sem hefir máttinn og kærkikann,
— máttinn til að Íáta mennina
vilja og kærleikann til að frelsa
alla —, láti .engan glatast ; heldur
ett hinu, að hann hafi skapað djöf-
ulinn, með svo.miklum krafti, að
hann geti — móti guðs vilja —
leitt fjöldann af mannkyninu til
glötunar.
Sú staðhæfing, að “verk manns-
ins koma að ettgu haldi”, getur
haft mjög skaðleg áhrif á siðferði
og alla framkomu manna, því að
samkvæmt henni verður glæpa-
tnaðurinn alt eins nærri sáluhjálp-
inni og góðverkamað'urinn. því
þótt hann fremji morð og allskyns
glæpi, fram undir andláfcið, eða þar
til hann / megnar það ekki lengur,
er hann viss ttm sáluhjálp sína ;
ef hann þá — ssm líklega yrði fyr-
ir ótta við eilífar kvalir —• iðrast
ocr trúit á friðþægrng Krists ; en
góðverkamaðurinn, sem ávalt hef-
ir vandað líferni sitt, lendir í
kvalastaðinn gefci hann ekki trúað
friðþægingar kenningum kirkjunn-
ar.
En er það nú víst, að verk
mannsins komd að engu haldi ?. Og
hvað segir Kristur um þau og
hinn síðasta dóm ? 1 því sam-
bandi íarast honum þannig orð :
“þá mun konungurinn segja við þá
til hægri handar, komið þér hinir
blessuðu föður míns, og takið að
erfðum ríkið, sem yður var fyrir-
búið frá grundvöllun veraldar ;
því hungraður var ég, og þér gáf-
uð mér að éta ; þyrstur var ég,
og þér gáfuð mér að drekka ;
gestur vai; ég, og þér hýstuð mig ;
í fangelsi var ég, og þér komuð til
mín.-----Sannlega segi ég yður,
svo framarlega sem þér hafið gert
þetta, einum þessara bræðra
tninna, sent minstur er, þá hafið
þér lika gert mér það”.
Hér tekur Kristur það greinilega
fram, að samkvæmt verkum
mannsins verði hann dæmdur ;
góðverka kenningin er því sannur
kristindómur, af sjálfum Kristi
staðfest. Hvílir þá ekki óbærileg
ábyrgð á þedm, sem staðhæfa, að
það sé að eins fyrir trúna, að
mennirnir vierði sáluhólpnir ? Og
það trú, sem máske er blönduð
liindurvitnum og hégiljum.
það virðist því engin vanþörf,
að taka ýmsar kenningar kirkjunn-
ar til alvarlegrar yfirvegunar ; og
leiðrétta eða ttiema burt auðsæ-
ustu mótsagnir og varhugaverðar
kenningar, — og það jafnvel þótt
fiestir prestar og leikmenn muni
nú orðnir svo víðsýwir og frjáls-
lyndir, að þeim detti ekki í hug,
að halda þeiim fram, eða breyta
samkvæmt þeirn. Auðvitað eru
þær þá orðnar flestum dauður
bókstafur ; en geta þó valdið
hneyksli, og haft skaðleg áhrif á
veiklaðar og ístöðulitlar mann-
eskjur, og þvi n'auðsynlegt, að
bitrtnema þær úr trúarkenningum
kirkjunnar.
Árni Sveinss/on.
Shorthand og Typewriting
kend;—Prfvat lexfur veitt-
ar 3 eða fleiri nemendutn.
Leitið upplýsinga hjá Uk
Heimskringlu. ^
Municipality of Bifrost
Abstract Statement of Receipts and Expenditures
from Jan. ist to Oct. 3ist, 1912
RECEIPTS EXPENBITURES
Cash on hand......... |
Cash in bank.........
Taxes collected......
Diseount at bank.....
Provincial Government
for road work, 19 ll .
Provincial Government
wolf bounties refund
Redemptions..........
Proceeds of Tax Sale..
Hospital account and
Charity aid refund...
Timber fees and sundry
collections...........
3.22 Roads and Bridges.. . 2,133.75
526.47 Schools—Arnes . 233.
1,846.30 Ardal 525.25
4,000. Baldur 282.20
Bjarmi 430 60
1,018. Big Island .. 151.20
Framnes .... 330.
67. Geysir 393.40
106.06 Laufas 177.20
187.94 Lundi 326.20
Viðir 423.
156.70 Mnn. Commissioner .. Roads— Hudsons Bay 158 22
128.36 Company and P. S. Guðmnndsson Health, $220,56 Vital Statistics$41 Refund 178.18

$6.25 Charity aid $60.70 Hos- 267.81
pitais $87.75 Members Indemnity $16,63 Law expense $20 35, ElectionB 148.45
$100.95 Wheelscrapers $75 00 167.93
Wolf Boanties$114 . Printing P S. $251.10, 189.
Salaries $725.75 .... Redemptions $105.41, 976.85
Noxious weeds $30.20 Expenses Olavia Jons son $65 Sundry exp. 135.61
account $102.30 .... Cash on hand $2.21, 167.30
Cash in Bank,$242.69 244.90
$8,040.05 $8,040.05
Certified Correct, B. Marteinsson, Treasurer
Financial Statement for the t«n months ending
October 3ist, 1912
ASSETS LIABILÍTIES
Cash on hand and in
bank...........
Taxes collected ....
Hospital accounts un-
collected........
Timber fees uncollected
Keal property......
Oföce furniture and
supplies, road mach-
inery, etc.........
Bills payable at bank $ 4,000.
$ 244.90 Interest 151.
24,107,65 Schools—Arnes ...... 273.80
Ardal 2,520.20
518.75 Baldur 518.75
63.90 Big Islsnd .. 297.60
465. Bjarmi 501.
Framnes .... 437.20
Geysir 474.
460.60 Laufas 303.60 510. 546.80
Viðir Municipal commission-
ers levy, 1912 Road Work and other 177.40
accounts unpaid .... Surplus—Assets over 2,241.58
Liabilities 12,907.87
$25,860.80 $25,860.80
orrect, B. Marteinsson, Treasurer
Borgið Heimskringlu!
Eru hinir stærstu og bezt
kunnu húsgagnasalar f Canada
GÓLFDÚKAR og
GÓLFTEPPI,
TJÖLD og
F0RHENGI,
Marg fjölbreyttar.
KOMIÐ EÐA SKRIFIÐ:
CANADA FURNITURE MFC CO.
WOMI’Hb
EF þAÐ KEMUR FRA
B.J.WRAY
MATVÖRVSALA.
þA ER þAÐ GOTT.
Viðskifti íslendinga óskast.
BÚÐIN Á H0RNI
Notre Dame & Home
Talsími ; Garry 3235.
í T0MSTUNDUNUM
J)AÐ ER SAGT, AÐ MARGT
megi gera sér og sfnum til göðs
og nytsemds, f tómstundunum. Og
það er rétt. Sumir eyða öllum
sínum tómstundum til að skemta
sér; en aftur aðrir til hins betra
að læra ýmislegt sjálfum sér til
gagns í lffinu. Með þvf að eyða
fáum mfnútum, i tómstundum, til
að skrifa til HEIMSKRINGLU
og gerast kaupandi hennar, gerið
þér ómetanlegt gagn, — þess fleiri
sem kaupa þess lengur lifir ís-
lenzkan Vestanhafs,
IHf D0MINI0N BANK
HoroJ Notrc Dame of Sberbrooke Str.
Hðfuðstóll uppb. $4,700,000.00
Varasjóður - - $6,700,06G0O
Allar eignir - - $70,000,000.00
V61 óskum eftir viðskiftumvera-
lunar manna og ibyrgumst aK ftefa
þeim fullneegju. Sparisjóðsdeild vor
er sú stœrsta sem nokkur banki
hefir i borginni.
íbúendur þessa hluta borfarÍBn-
ar óska aö skifta við stofnun sem
þeir vita að er algerlega trygg.
Nafn vort er fuIltrygBÍng ónnl<-
leika, Byrjið spari innleKR fyrir
sjálfft yður, konu yðar or bðrn.
QBO. H. MATHBWSON, Ráðsmafaur
Phone Warry 3 4 5 0
C.P.R. LOl
C.P.R. Lönd til sölu, i town-
ships 25 til 32, Ranges 10 til 17,
að b&ðum meðtöldum, vestur af
2 h&dgisbaug. Þessi lönd f&st
keypt með 6 eða 10 ára borgun-
ar tfma. Vextir 6 per cent.
Kaupendum er tilkynt að A. H.
Abbott, að Foam Lake, S. D. B.
Stephanson að Leslie; Arni
Kristinsson að Elfros; Backland
að Mozart og Kerr Bros. aðal
sölu umboðsmenn,alls heraðsins
að Wynyard, Sask., eru þeir
einn skipaðir umboðsmenn til
að selja C.P.R. lönd. Þeir sem
borga peninga fyrir C.P.R. lönd
til annara en þessara framan-
greindn manna, bera sjálfir
ábyrgð & þvf.
Kaupið pessi lönd nú. Verð
þeirra verður bráðlega sett upp
KERR BROTHERS
OBNERAL SALBS AQENTS
WYNYARD :: :: SASK.