Heimskringla - 19.06.1913, Blaðsíða 5

HEIMSKRINGtA
WINNIPEG, 19. JÚNÍ 1913. 5. BLS*
BYGGINGAVIÐUR
Af öllum tegundum fást
gegn sanngjörnu verði.
%
The Empire Sash & Door Co., Limited
Phone Main 2510 Henry Ave. East. * Winnipeg
fnl
EXHIBITION
CANADIÁN
I N DUSTRIAL
CANADA IÐNAÐAR
SÝNING
WINNIPEG
July 8th to 16th
Vesturlandsins stórkostlegnsta
hjarðsýning. Góð verðlaun og
réttlátar reglur. $75,000 gefin
fyrir misrriunandi verðlaun og
skémtanir.
Umsóknum veitt móttaka til
21. Júní
Bestu skemtanir sem nokkurn-
tfma hafa sést S sýningunni f
Vestur Canada, “Bucking Bron-
chos” “Outlaw Horses” “Rough-
riders” ofsafullir,! skelfandi,!
Shrifamiklar IndíSna s/ning-
ar. SjSið þessa hrífandi sjón S
Winnipeg Sýningunni
Sir Wm. Whytfi
President
W. H. Evanson,
Treasurer
F, J. C- Cox,
Vice-Pi^s.
A. W. Bell,
Secretary
Lyf og Lækningar
eftir
Guðmuvd Hannesson.
(Framhald).
AFREK SMÁSKAMTALEKNA.
Allir kannast við s'máskíimta-
læknana, þó þieitn hafi fækkaö eft-
ir því, sem læröum lækntim fjölg-
aöi. þeir haía að minsta kosti
unnið edtt þrekvirki í lækniisfræÖ-
inni, sem þeim verður seint íull-
þakkað. Á fyrri hluta síöastliöinn-
ar aldar, þegar sú kenning drotn-
aði í læknisíræðinni, að blóötaka
o~ vms lyf, sérstakleig'a uppsölu-
og niöurhreinsandi meöul, væru ó-
míssandd í flestum sóttum, sitofn-
uðu þeir sjúkrahús meö sínu smá-
skamtalag-i,, og- þá kom þaö í 1 jós,
að hjá þedm dóu t. d. öllu færri úr
lungnabólgu en hjá hinum læknun-
utn. Rétt-trúuðu læknarnir kiptu
sér auðvitað ekki upp við þetta.
iþedr festu annaðhvort ekki trúnað
á skýrslur smáskamtalæknanna,
eða töldu þetta tilviljun eina. I
llokki læknanna voru þó lað minsta
.kosti nokkrir, sem voru svo víð-
sýndr og samvizkusamir, að revna
aðferö smáskamtalæknanna. Hún
revndist þeim eins og af var látið
og öllu hetur en gömlu kreddurn-
ar. Nú hlaut þessi bragarbót ann-
aðhvort að vera að þakka rneðul-
um smáskamtalæknanna, eða blóð-
tökurnar og gömlu lvfin höfðu orð
ið sumum sjúklingunum að bana.
Til þess að skera úr þessu, tóku
nú læknar það ráð, se.m sjúkling-
ulium hefir eflaust staðið mikill
stuggur af, að gefa þeim eqgin
jlæknislyf, en láta sdtja við góða
hjúkrun og gott viðurværi. þetta
! gafst engu miður en smáskamta-
jvfin. Var þá auðsætt, að bætinn
j var ekki þeim að þakka. H já
lækni einum í Austurríki dóu t. d.
69 ai 750 lungnabólgu-sjúklingum,
I eða hér um bil einu af ellefu. Úr
( þessu var brautin rudd. I.æknar
tóku nú alvarlega að athuga, hve
j mörgum batnaði lvfjalaust i ýms-
um landfarsóttum og eru síðan
I allar læknisaðferðdr metnar eftir
því, hvort árangurinn er verulega
betri en náttúrubatinn.
NÁTTÚRUBATINN.
Landfarsóttirnar eru mjög mis-
jafnlega. illkynjaðar þó um sömu
sótt sé að ræða, og er því eriitt
að segja, hve mörgum að meðal-
tali batnar lyfjalaust. Ef vér nú
tökum tillit til þess, hve mann
skæðar þessar sóttir eru, má telja
að :
Batni sjúkl.
tif hndr.
Svartidauði (eí lungna-
kest er fráskilin) .. 50—60
Austurlenzk kólera ...... 40—50
Bólusótt (á óbólusettum) 70
Taugaveiki .............. 80—90
Blóðsótt ................ 80—90
Lungnabólga (pnevm.
croup) ............... 76—90
Barnaveiki ............60—90
Skarlatssótt ............ 80—97
Mislingar 94
Kikhósti ............... 85—93
þessi náttúrubati sjúklinganna
þótti svo glæsilegur í samanburði
við það, sem læknarnir áttu fyr
að venjast, að S k o d a , frægum
Vínarlækni, varð að orði : “Vér
getum þekt sóttirnar, skilið þær
og lýst einkennum þeirra, en vér
skiilum ekki láta oss detta í hug,
að vér getum með nokkrum lyfj-
urn læknað þær”. Nú myndi eng-
inn læknir skrifa undir jressi -run-
mæli fvrirvaralaust, en þó er helzt
til mikið satt í þeim, því fæstar
sóttir verða læknaðar með lyfj-
um.
KRAFTALYFIN.
þrátt fyrir alt hafa þó fundist
nokkur lyf, sem beinlínis eiga við
ákveðnum sjúkdómum og lækna
þá. því miður eru það tiltölulega
íáir kvillar, sem óbrigðul lyf hafa
fundist við. Eíg skal því fara fáum
orðum um hvern þeirra.
Sárasótt (syfilis, 'fransós’).
Við þessari skaðræöisveiki, sem
komist hefir inn i landið á síðustu
árum, hafa fundist þrjú meðul :
kvikasilfur, jodkali-
u m og a r s e n (salvarsan). þau
hafa öll stórleg áhrif á veikina, og
geta jafnvel útrýmt henni til fulls.
Veikiu stafar af sérstakri tegund
sóttkveikja, og lyf þessi lama þær
eða drepa.
Barnaveiki. Blóðveik-
i s v a t n læktvar veiki þessa, ef
nó<m suemma er til þess gripið,
helzt á fvrsta sólarhring. það er
btiið td úr blóði hesta, sem syktir
hafa verdð með barnaveikissótt-
kveikjum. Við næmri heila-
himnubó lig u (beilasótt) og
blóðsótt og miltis-
b r ti n a hafa og blóðvatnslækn-
ingar komið að góðu gagni, en
lítt eða ekki í öörum sóttum.
Köldusótt (malaria) er
míög hættulegur faraldur í mörg-
ttm suðrænum löndum. K í n í n
er máttugt lyf við veiki þessari,
og drepttr sóttkveikjurnar eða
lamar þa>r.
Rykkjaveiki (febr. recur-
rens) )r veiki, sem einkum, á heimia
í suðurlöndum, en gerir þó víða
vart við si'g í Mið-Evrópu. Air -
sen (salvarsan) læknar sótt
þessa og dtepur sóttkveikjurnar í
likamanum. Meðal þetta læknar
og á sama liátt himberja-
s ó t t (frambdisia), en hún er ilt
faraldur í Suður-Aíríku.
Kvapaveiki eða s p i k -
1 o p a (myxoedema) raá lækna
eða halda í sfcefjum með j o d o -
thryoidini. það er búið til
úr barkarkirtli dýra.
K 1 áið a má lækna með mörg-
um lvfjum, sem drepa mattrana.
Meðan þau jjektust ekki, horfði til
vandræða með kláðann. Um nokk-
ura aðra htíðs júkdóma, sem or-
sak-ast af lifandi verum (reform,
lús o. fl.) er líkt að segja.
MunnsviSa á bömum og
o r ,m u m í innýflum má venju-
lega útrýma með lyfjum.
Einfalt b 1 ó ð le yi i (chloros-
is) má venjulega lækna með
járnmeðuium, en tæpas't
verður þó sagt, að þau úfcrými
veikinni. Á svipaðan hátt verka
venjulega kvik asilf ursœeC-
u 1 við augnahimnuþrota á kirtla-
veikum börnum (conj. flyct.).
(Niðurlag næst).
Kaupið Heimskringlu!
Lítill fréttapistill.
NATIONAL CITY, CAL.
21. maí 1913.
Fyrst er að gieta þess, að lönd-
um hér ttm slóðir líður mætavel,
og ölltt miðar hér óðfluga áfram í
framíaraát tina.
Alt af er henni að fjölga Islend-
inga-sveitinni hér. Núna síðast
bættist í hópinn hr. Óli þorvarðs-
son .og, kona hans, frá Seattle borg
í Washington. Settust þau að á
“2 PATRICIA HEIGHTS g-
Byggiö PATRICIA HEIGHTS heimili
Þet'a landsvæði á Portage Ave vestur, liggur milli Portage Ave og Assiniboine
árinnar, það er vaxið fallegum skógi og verðnr því skemtilegur staður
fyrir framtíðar heimili. Sporvagnagöngur eru mjög tíðar, og Portage Ave
verður í snmar steinlögð vestur fyrir þetta svæði,
VERÐIÐ er frá 10 og upp í 15 dali fetið. eftir afstöðu,
Kaupskilmálar
eru eins aðgengilegir eins og frekast raá verða, hvort sem vill mánaðarlega,
þriggja mánaðalega hálfs árslega eða árlega:
SLEPPIÐ EKKI ÞESSU TÆKIFÆRI — KAUPIÐ SEM FYRST.
Skrifið eftir kortum og upplýsingum til
310 Mclntyre Block, Winnipeg, Man.
Phone iViain 4700.
Klippið þetta og sendið
Gerið svo vel og sendið upplýsingar utn Patricia
Heights lóðir.
%
Nafn_____________________________________
Heimili______________________________________
S. Arnason
M. 1> B, 8tephanMon
takmörkum National City og San
Iliejro og fcevptu þar bújörð fyrir
$2,450.00. Ég vildi óska, að sem
flestir landar tækju sig upp til að
koma hiu'gað suðttr og settust að
í California blíðunni.
Nýlejfa haimsótti okkur hr. Ás-
jrrímur Thorgrímsson, fasteigna-
sali frá Vancouv.er, B.C., og höfð-
um við hina mestu ánæg'ju af
komu hans, og vildum fegnir að
marj;ir hans líkar kæmu. Mr.Thor-
jrrímsson jrerði ráð fvrir að heim-
sækja okkur eftur áður langt um
liði.
Mér dylst ekki htigttr um, að
innan tiltölulega skamms tíma
verður hér komin álitlejj islenzk
bvrð, og cr það mín innilegasta
sannfærinsr, að löndum muni farn-
ast hér vel.
National Cdity er í mikilli fram-
förv ojr mun verða álitlejr borjr áð-
ur mörjr ár líða. Nú á að fara að
lerr-ia hinjrað tvöfalda sporbraut
frá Los Ati jrelses, og verða því all-
ar samgönjrur hinar grreiðfærustu,
og- náin viðskifti í öllum ef.num.
Bv'riTjngar rfsa hér upp óðfluga.
Svipaðar íramfarir ertt og í San
Iliego. Ntina ttm áramótin var far-
jrjald tnilli bæjanna (7 mílna vejra-
lenrrd) lækkað niður i 5 eents, og
er það mikill hagnaðarattki.
Fyrir 2 mánuðum síðan setti ég
á stofn verzlun á horni'nu á 7th
Ave. og 19th St. hér í bæ og gieng-
ur hún liðlega. E'g fæ heildsölu-
húsin í San Diego til að flvtja
vörur mínar heim að búðardvrun-
vtm einu sinni í viku hverr.i án
nokkttrs endurgjalds. ltg jjef þeim
vörupantanir á þriðjudaga og fæ
vörurnar afhentar á miðvikudaga.
Losna ég algerlega við að borga
“express” eða ‘ freight”.
Velmegun ríkir hér í hópi landa,
o*r una þeir hag sítium ágætlega.
Nokkrir landar liafa skrifað mér
og tjáð sig líklega að flytja hing-
að, og væru það einhverjir, sem
hu*r liefðu á, að flytja úr óblíð-
unni í hina sæluriku sólskinsdaga
hér i Californiu, en æsktu eftir
leiðbeiningum, værd mér ljúft að
gefa þeim allar leiðbeiningar, sem
þeir kunna að óska.
Virðinguxfvlst,
Goodman Johnson,
Bo.x 108, National City, Cal.
Graham eyjan.
Hkr. hefir verið beðin fyrir eft-
irfylgjandi bréf til ráösmanns The
Qtteen Charlotte landsölufélagsins,
hr. Jas. W. McCrea, Winnipeg.
þó í rauninni belzt til mikið og
óþarft hafi um eyju þessa verið
ritað, vildum vér ekki neita bréí-
inu um upptöku vegna þess, aö
það er frá manni, sem flestum
betur er kunnugur þar á eynni.
Bréfið er svona :
“Jas. W. McCnea, Winnineg,Man.
Kæri herra : —
Mig furðaði miikið þegar ég fekk
þýöingu af bréfi B. Guðimundsson-
ar, sein birtist í islenzka blaðinu
Lögberg og er um Grahaan Island.
Ég hefi búið á eynni sl. 30 ár, og
jret með sanni sagt, að ræktaö
land þar er virði $250.00 hver
ekra. Vér höfu-m hins végar engan
“ready made íarm” á eyjunni, en
skóginum er vel hægt að ryðja
fvrir $250.00 á ekruna, og þá er
jarðvegurinn frjór og gtefur ágæta
uppskeru. Eg ritddi þéttum skógi
af 2 ekrum fvrit 18 árum síöan og
i samflevtt 17 ár hefi ég í.engiö ár-
lega 500 tunnur af kartöflum og
rófum.
Eins hvað snertir örðugleikana
að komast inn í lantlið af strönd-
inni, þá skal þess jp^tið, að fvlkis-
.stjórnin í British Columihia er að
gera vegabþtur i hinum mestu
hamförum, og ver nijög mikltt fé
til þess aö landtökumebn geti náð
löndum sínum sem auðveldast að
mögulagt er undir kringumstæðtin-
um.
Hvað viövíkttr foræðum þeint,
sem þetta bréf jjetur umi, þá skal
þess að eins getið, að ttm 50 bú-
endur eru nú í Woden og Neda hér-
uðtinum, á svokölluðum flóalönd-
um, og eru Jjeit fttllvissir um, að
með algengri framræslu vetöur þar
ágætis akuryrkjuland.
Hvað fiskiveiðum viðvíkur, þá
ættu þær aö vera litlum örðuig-
leikum bundnar, þar sem rétt við
hítinarmynnið má vedöa heilag-
fiski árið um kring og oftlega
þorsk. Sannleikurinn er sá, að all-
staðar umhverfis eyjarnar eru hin
beztu fiskimið.
þá kvartar hréfritarinn um rign-
ingar. Satt er það, að tíðarfarið
hefir verið fremur örðugt hér sem
annarstaðar, og’ vér búum ekki í
þurrabeltinu, þar sem sífeldir þtirk
ar ertt ; og hvað regninu viðvikur,
þá höfum við minna regn en nokk-
ursstaðíir á ströndinni, að Vic-
toria undanskUinni. Ef Mr. Guð-
mundsson óttast nokkra regn-
dropa, er hann ekki sú tegund af
manni, sem vér þörfnumst til
fr.ttnfara og framsóknar á eyjnnni.
þetta et nú skoðitn mín á jarð-
vegi og fiskiveiðum kringttm evj-
arnar. Landið var ekfci opnaö af
stjórninni fyr eu 21. júli 1905, og
siöan hefir þaö tekið tröllauknum
framförum, meiri en nokkttr annar
hlnti fvlkisins. Kn auðvitað er, aö
það tekur bíeði tima og jteninga1
aö koma öllum Jx'iiit Jpegindum í
verk, scm Ylr. Guðmttnds.son bjóst
við að littna hér, en ég er i engum
efa ttm, að i náinni framtíð höf-
ttm vér hér hið bezta búland, sem
finst nokkurstaðar í British Col-
umbia fylki.
Kg vona einl eglega, að Mr. Gilð-
mundssvni auönist aö lifa þar til
i nóvembermánuöi, svo að hann
geti, eins og hann segir, þá gefið
Lögbergi og I'J mtskri'ttglu ná-
kvæmari skyrsltt af landskostum
o<r fiskiveiöum en hann gerir í
þessu bréfi simi.
Virðingarfylst,
C. IIARRISON.
* * *
Mr. Ilárrison er fiskiveiöa ttm-
boösmaötir stjórnat'innar á eyjunni
<><r hefir vmsttin öörtnn stjárnar-
emlxcttum aö jjegna. Umsögn
hans um eyjuna má J>ví marfca.
D o 1 o r e s 227
það, þó hún siegði ekki eitt orð. Úr því að hún var
flntt frá leymgöngunum, var henni jafn kært hvair
hún var.
‘Mér þvkir leitt’, sagði Lopez, ‘að haJa ekki ann-
að betra henbergi að bjóða yður en þetta, en ég
vona, að við dveljum hér ekki lengi’.
Katie gerði sér enga slíka von ; vissi enda ekki,
hvort hún ætti að vona slíks eða ekki, það væri und-
ir kringumstæðunum komið. Og þar eð hún vissi
ekki, hvernig kringumstæðurnar voru og vildi ekki
spyrja um J>ær, vissi hún heldur ekki, hverju svara
skyldi, og J>ar af ledðandi lét hún sér nægja að' segja :
‘þökk, herra’.
Lopez ga)t nú gizkað á, hvers vegna hún sagði
ekki meira, — það var af því, að hún hafði orðið fyr-
ir vonbrigðum, er stóðu í sambandi við frelsi hennar,
en hver þessi vonbrigði voru, var honum óljóst, —
áleit því hyggilegast, að láta hana eiga sig og yiir-
gefa hana.
‘Senorita’, sagði hann, ‘J>essi stúlka ætlar að
vera hjá yður og sofa hér, ef þér eruð hræddar. En
ef þér viljið hið gagnstæða þá gerir hún það ekki’.
‘Ég vil miklu heldttr fá að vera einsömul, kap>
teinu Lopez’, sagði Katie.
Lopez ledt undrandi á hana. ^
‘Jæja, en ég hélt' að }>ér munduð heldur vilja hafa
einhvern hjá yður’.
‘Nei, nei. Ég er ekkert hrædd. En — annars,
þökk fyrir tálboðið’.
Lopez hafði haldið, að Katite væri hræðslugjörn-
ust allra kvenna og furðaði mjög á þessu, en liann
sagði ekfcert um það, skipaði stúlkunni að fara, —
bauð svo Katie góða nótt og læsti hurð'arskránni að
ntanverðu.
Katie þaut að httrðinni og hlusitaði, unz hún
heyrði ekki fótatak hans lengur, ]>á hraðaði hún sér
228 Sögusafn Heimskringlu
tíl baka. Hún hafði tekið eftir vaxkerti í einu horn-
inu og all-miklu af eldspítum, og af því dró hún að
hans hátign hefði búið hér og notað eldspítumar til
að kveikja í sinni konunglegu pij>u. Hún tók kertið,
kvieikti á því og fór að skoða eldstæðið, sesm var
miklu minna en hin eldstæðin. Rteykháfurimi var
beinn upp og engin op á hliðunum.
Vonlaus fór hún j>aðan og rannsakaði ekki anna.ö.
39. KAPÍTULI.
það lítur ú t fýrir einvígi.
Ilarry og Ashbv, sem verið höföu beztu vinir,
voru nú orðnir verstu óvinir og dvöldu í sama her-
berginti undir gæ/.lu varömanna, svo þeim var ó-
mogulegt, að binda enda á }»essa misklíö sína í þetta
sinn, en gerðn sér von ttm, að geta síðar lokið við
þrætunia á viðeigandi hátt. Báðir voru Jxeir sokknir
niður í djúpar hugsandr, ITarry um Kfatie en Ashby
um Dolores.
Alt í eintt heyrött þeir þemta hávaða, sem áður
er minst á, og vöknuðu nú af dratimum sínum til
fullrar meðvituudar tim, hvað á seiði var. Varð-
mennirnir risu á fætur og bjuggust við að fá skipan-
ir, en að fáum minútuin lið'num varö hávaðinn svo
mikill að ]»eim ofbattð, jrengu til dyranna og reyndtt
að opna ; en ;ii því þeim var lokað með slagbrandi
að utan, reyndist það ótnögulegt ; en af hávaðanum
gátu Jxir ráðið, hvernig ástatt var, að ráðist hafði
venið á borgima og óvinirnir náð henni úr höndttm
fclaga ]>eirra.
Dolores 229
þess lengur, sem J>eir hlustuðu, J>ess sannfæröari
urött þeir um það, að tdlgáta Jæirra var rétt og að
Jxúr voru orðndr fangar óvina sinna, því engin út-
sjón var til þess að þeir gætu flúið eða falið sig.
Harry og Ashby þar á móti gerðu sér himar
bezitu vonir. þeir liöfðu }>ekt og skilið hró]. sitjórn-
arhersins, og álitu sig óhttlta þegar þeir kæmust í
hendur hans.
Nú voru dvrnar opnaðar skvndilega ; fyrir utan
þær stóðu vopmaðir menn með hlvs í höndttm. Úr
miöri röðinni gekk metður fratn i herforingja bún-
ingi.
Vopn Karlistanna vortt strax tekin frá }>eim og
borán burt. Foringinn veitti J>,eim ernga atbvgli.
Ilann leit um alt herbergiö og kom strax auga á
Ilarrv og Ashbv, sem nú komu til hans.
‘Hr. kapteinn’, sagði Harry, ‘ég gleöst af þvf,
að ]>ér eruð kominn til að frelsa okkur frá fangelsi
og dauða. — Við höfum verið fangar hér í 3 daga,
og heimtað af ofckur svo hátt lattsnargjíild, að við
gétum ómögulega greitt það. Væruð þér ekki kom-
inn, hefðum við án efa verið skotnir’.
Ashby sagði ekkert. Hann kanmaðist við Lopez
og bjóst vúð hintt versta af jafn hefnigjörnum óvdn.
Lopez hofði á Ashby á meðan hanin talaði við
I^arry.
‘Hr. miinn’., sagði hann, ‘það gleður mig, að ég
er kominn nó'gtt snemma til að fyrirbyggja að voða-
lejrur glæpur yrði framinn. þér, herra minn, erttð
frjáls maður, og getið gert hvort sem þér viljið, að
fara strax eöa bíða og verða okkttr saimferða til
Vittoria, ett a-ð því er snertir hr. Ashby, þá langar
mig til að tala fáein orð við hann’.
Harry hneigði sig, þakkaði fvrir frelsd sitt og fór
út. Og. nú, ]>egar hann var orðinn frjáls maður, var
hann hinn ánægðasti og gerði sér miklar vonir.
230 Sögttsafn II e i m s k r i n g 1 u
‘Hr. Ashbv’, sagöi Loj>ez, ‘við höfrnn þá fundist
aftur’.
Ashby hneigði sig.
‘Hr. Ashby, við höfum ntóðgað hvor antian og
komið okkur safflan um að hevja einvígi. Er það
ekki ?’
Ashby hnedgði sig aftur.
Hingað til haföi I.ojiez talaö svo lágt, aö menn
hans heyröu ekki, hvað hann sagði ; en nú bað
hann J>á að fara fram í ganginn og biða sín þar.
þeir jrerðtt það.
‘Hr. Ashby, stúlkan, sem við vildum báðir eign-
ast og þrættum um er hér’.
‘Ég er tilbúdnn’, sagði Ashbv.
‘Til að þræta’, sagði Lopez. ‘Einmitt þaö — en
það er ég ekki’, og hann hló háöslega.
‘Heiöariegir menn eru ávalt redöubúnir’, sagði
Asltby háðslega.
‘Kæri herra’, sagði Lopæz, ‘ég hefi orðið fyrir of
mörgum viðburðum af þessari tegund til Jtess að
vera hræddur um að missa lteiður minn, þó ég fresti
einvíginu ofurlitið ennþá. Ég hefi annars að gæta
fyrst. Og svo verö ég að fá tækifæri til að losna
við þá beiskju, sem J>ér tneð vðar ensktt drambsemi
hafið íylt huga minn með. Sá tími var eitt sinn,
að }>ér hrósuðuð sigri og létuð samskonar mikilleifc
mér í té eins og auömenu sýna fátækbngum. En nú'
höfum við skift um stöðu, ég hefi valdið en þér
ekki, því á nieðan þér erttð minn fangi getur alt
heimsins gull ekki frelsað yður fvr en mér þóknast’^
Ashby varð þess var að staða hans var óvana-
leg og ekki öfttndsverð : Hann hafði ^jýlega rifist við
hinn bezta vin sinn og rétt komið að því að hann
dræpi hann, — alt vegna stúlku, sem hann var hætt-
ur að elska. Og nú kom annar af elskendum Katie,-
sem var svo afbrýðissamur, að hann mttndi ekki hika