Heimskringla - 18.12.1913, Blaðsíða 6

6., BL3.
WINNIPEG, 18. DKS. 1913.
HEIMSKRIN GLA
MARKET HOTEL
14f5 Princess St.
á m«5ti markaöunm
P. O’CONNELL, elgandl, WINNIPEQ
Boztn vlnfftng yindlar og aöhlyiining
tróö. Islenzkur veitinj?amaöur N.
Halldórsson, leiöbeinir lslendingnm.
Islenzkir rithöfunaar í
Danmörku.
þeir eru nú orönir 4, landar vor-
ir, sem ritstörf stunda í Dan-
mörku og rita ojt yrkja á danska
tUlljru.
og almennum ],roska en nokkur
annar þeirra jafnaldri í Danmörku.
Oss viröist rétt aö benda á, að
allir þessir menn rita bækur sínar
jafnframt á íslenzku, orr aetti því
ekki aö vera minna í variö fyrir
oss að eignast þær, en fyrir Dani.
Svo ríkar eru eigi lindir seinni
tíma bóomenta vorra.
KOL og COKE
J. D. CLARK & CO.
280 MAIN ST.
Phónes Main 91 — 95 eða 8024
Woodbine Hotel
4©5 MAIN ST.
Stmista Biliiard Hall ( NorövestnrlandÍDU
Tlu Po'>l-borö.—Alskonar vfoog viudlar
Qlatln* og fmOI: $1.00 ó dag og þar yflr
l.eunon A Hebb.
Eifirendur.
Vór höfum fullar birfirölr hreinustu lyfja
o<f meöala, Komiö meö lyfseöla yöar hin«-
aö vérgerum meöuliu nákvæmloKa eftir
óvísan lækuisÍDS. Vér sinnum utansveita
pönunum og seljum Kiftiugaleyíl,
Colcleugh & Co.
Notre Dame A ve, & Sherbrooke 5t,
Phone Qarry 2690—2691.
SHAW’S
Stærsta og elzta brúkaðra
fatasölubúðin f Vestur Canada.
479 Sotre Dame.
Dominion Hotel
523 Main St.
Bestxi víd og vindlar, GistiDgogfæói$l,50
MáltfO ............. ,35
Simi 91 1131
B. B. HALLDORSSON eigandi
JSH/mmcm
1 wmoli
Wmolesale &Rexml
334 Main st
WlNN I PEG
OO
'•Q
r
I Jóliann Si’gnrjónsson
er að veröa heims kunnur fyrir leik-
rit sitt “Fjalla-Eyvind”. Hefir það
verið leikið víðsvegar um Norður-
álfu í heldri leikhúsum — og er
leikið — og hafa listdómarar eigi
þózt nógsamleo-a geta lofað það.
Eru og þýðingar á önnur mál óð-
um að koma út, og má búast við,
að leikritið verði sýnt um heim
allan áður lýkur. _________
þá er G u ð m. K a m b a n.
Nafn hans hefir ílogið um alla
Danmörku vegna þess, hve fátítt
það er, að svo ungur og með öllu
óþektur maður fái leikrit tekið til
sýningar í konunglejra leikhúsinu í
Khöfn. Leikrit Guðmundar er ó-
prentað enn, en óefað þykir mikið
til þess koma af þeim, er handrit-
ið liafa lesið, úr því ráðið var að
leika það, enda hafa og heyrzt
raddir um þaS, aS verk GuSmund-
ar væri eigi síSur áhrifamikiS og
andríkt en “Fjalla-Eyvindur” Jó-
hanns. En “Iladda-padda” verSur
leikin í vetur í konunglejra leikhús-
inu í Khöfn og þykir líklegt, aS
frú Betty Nansen muni taka aS
sér aSalhlutverkíS.
Ennfremur hefir G u n n a r
Gunnarsson vakiS mikla at-
hygli í bókaheimi Dana. No'kkrar
sögur Gunnars hafa veriS prent-
aSar á íslenzku og þóttu góSar.
En nú hefir hann nýlega lokiS viS
bók : “Gæst den Enöjede”, og er
hehni hrósaS mjög í dönskum blöS
nm. Bókin er nú nýkomin hingaS,
og virSist oss rétt, aS vitna i,
hvernig dönskum ritdómurum far-
ast orS um landa vorn. I “Extra-
bladet” skrifar Freilif ritstjóri 01-
sen : “betri og fegurri sögu en
þessa höfum vér ekki eignast um
mörg ár”. Segir hann aS snild
bókarinnar sé í nánum skyldleika
viS liina beztu sögulist. “paS er
snillingur, sem bókina hefir ritaS”.
Sama dag skrifar rithöfundurinn
Louis I.evv í “Riget” um bók
Gunnars. Segir hann, aS Gunnar
ausi í ríkum mæli af ríkdóinl sálar
sinnar, sem sé : fegur* & &ng-
sjónarafl. Bókin sé “látiaus, mikil-
fengleg og sjaldgæft skáldrit, til-
finningarikt og hugnæmt”. Ettdar
Levv meS aS segja, aS “hér sé
saga, verS þess aS vera lesin”. —
T.oks helir Paul I.evin ritstjóri
“Tilskueren” fariS lofsamlegum
orSum í því tímariti um þetta
skáldrit Gunnars.
J)á er Jónas GuSlaugs-
s o n farinn aS rita í óbundnu
máli. Annars liafa baS mest veriS
kvæSi, sem vér höfum séS eftir
Jónas. Minnumst vér þó, aS smá-
saga birtist eftir hann í norska
blaSinu “Verdens Gang” fyrir
nokkrum árum. En betur þótti
Jónasi takast i ljóSum sínum, og
sagan vakti litla eftirtekt manna.
f haust hefir Tónas ritaS bók,
‘Solrun og hendes Beilere’, og er
hún lofuS mjög í Danmörku. Spá
dönsk blöS honum alls góSs sem
rithöfundi O" hrósa honum mikiS
fvrir, hve gott og hreint mál hann
riti. Flvtur “Politiken” ‘Kronik’
eftir rithöfundinn Kai Friis-Möller,
sem hefur bessa tvo landa vora til
skvia. Serir hann, aS beir báSir |
séu mun fremri aS snild, sögulist j
Vagabundus
(ísafold).
Leiðréttingar.
J>aS liafa orSiS margar og
meinlegar prentvillur í bréfi minu
um Vilh jálm Stefánsson, sem birt-
ist í Hkr. þ. 9. f.m., og vil ég því,
meS leyfi ritstjórans, leiSrétta
þær hér.
f 22. línu aS ofan, 1. dálki, 2.
bls., vanta þrjú orS á milli orS-
anna “mig” og “svo”. Málsgrein-
in á aS hljóSa svo : — J>aS er því
óneitanl., eftir þessy áS dærna,
all-mikil áhætta fyrir mig, aS fara
nii, svo aS segja strax aftur, aS
rita þér um annan stórmerkan ís-
lending o. s. frv. — í 45. 1. aS ofan
stendur “aldari”, les : aldar. — í
47—48 1. a. o., s. d., er orSiS “um”
tvíprentaS. — Á milli 55. og 56. 1.
a. o., s. d., v an t a r alveg í
nafn mannsins, sem, svo
aS segja, alt.bréfiS hljóS-
a r u m, þ. e. : nafn V i 1 -
hjálms Stefánssonar. —
þessi mjög svo meinlega yfirsjón
prentarans og prófarkalesarans —
ef hann annars er nokkur —, er
þeim mun ófyrirgefanlegri, sem ég
ritaSi nafniS, milli ofannefndra
lína, meS stóru letri og
tví-undirstrykaSi þaS,
því ég ætlaSist til aS á þaS yrSi
lögS áherzla, og þaS gæti jafn-
framt orSiS sem fyrirsögn fyrir aS
alefni bréfsins. Jiessi umrædda
upphafs-málsgrein á aS hljóSa
svo ;
Hinn hámentaSi og heimsfrægi
landi vor, heimsskautafarinn
viliitAdmur stefAnsson,
kom hingaS til bæjarins, o. s. frv.
— bá hefir einnig s tr y k , sem ég
setti til frekari aSgreiningar á
milli formála hréfsins og þessarar
hér ofan-nefndu málsgreinar, falliS
í burtu í prentuninni. þessi tvö
ný-nefndu úrföll, eSa prentvillur,
skemma stórum áhrif og formfeg-
urS greinarinnar. — I 3. 1. aS neS-
an, s. d. (1.), “hana”, les : hann.
— í 7. 1. aS ofan, 2. d., s. bls. (2.)
vantar tvö orS. T>ar stendur : “aS
reyna áttavita skipsins”, fyrir :
aS reyna hina nýju áttavita skips-
ins. — í 46. 1. a. o., 2. d., s. bls.,
er orSinu “einnig” of aukiS. — í
58. 1. aS ofan, s. d., “á”, les : í.
— í 39. 1. aS neSan, s. d., “$10,-
080,000”, les : $10,000,000. — I 26.
1. aS neSan, s. d., “á”, les : í. —
í 4. 1. aS neSan, s. d., “um hinn”,
les : um allan hinn. — í 3. 1. aS.
ofan, 3. d., s. bls., “S”, les : á. —
í 9. 1. aS ofan, s. d., “fregnritar-
aba”, les : fregnritarana. — í 48.
1. aS neSan, s. d., “o”, les : og.—
í 11. atriSi skemtiskrárinnar, 4. d.,
s. bls., er slept úr söngmanns
nafni. AtriSi þetta á aS hljóSa
svo : — 11. Söngur : “NorSur viS
heimsskaut í svalköldum sævi”. —
Mr. & Mrs. Christian Sivertz og
SigurSur P. Scheving. — í 2. 1. aS
neSan, 5. d., s. bls., “bú”, les : nú
— í 14. 1. aS ofan, 1. d., 3. bls.,
“hélt tvær ræSur samsætinu”, les:
hélt tvær ræSur í samsætinu. — I
31. 1. aS ofan, s. d., “Skeving”,
les : Scheving. — í 59. 1. aS ofan,
s. d., “hu", les : hug. — í 61.1.
aS neSan, s. d., “vegiium", les :
gegnum. — 1 næstu línu á eftir
stendur : “mannraunir liættur”,
fyrir : mannraunir og hættur. —
1 6. línu þar fyrir neSan stendur :
“rúm, í hans”, fyrir : rúm, og í
hans. — þá kem ég aS hinni hlæi-
lega vitlausu bókar-verSs villu, í
13. línu aS neSan, 1. d., 3. bls.,
þar sem aS verSiS á hinni fyrir-
huguSu bók Vilhjálms hefir veriS
fært úr $4.00 (eins og ég reit þaS)
upp í “$4.000”! ! — í 9. 1. aS of-
an, 2. d., 3. bls., “6 ár heims-
skautalöndunum”, les : 6 ár í
lieimsskautalöndunum.
Élg vona nú, aS þessar prent-
villu -leiSréttingar mínar
verSi ekki aílagaSar meS nýjum
prentvillum.
Victoria, B.C., 28. nóv. 1913.
ST. REGIS HOTEL
Smith Street (nálægt Portage)
European PJan. Business manna mAltíðir
frá kl. 12 til 2, 50c. Ten Course Table Do
Hote (linner $1.00, ireð vfni $1.25. Vér hðf-
um einm'K borðsal þar sem hver einstakl in-
Kur ber á si.t eigið borö.
McCarrey & Lee
r*hone M, 56(34
^Phone M. 3357 Res. G. 4172^
J G. ARNASON $
}___REAL ESTATE ,
^906 Confederation Life Bldg..
St. Paul i Second Hand Clothing
\r l“ Store
BorKfir hæsta vorö fyrir Kömnl föt’af udk-
um ou KÖmium. sömuleiðis loðvöru. Opið
til kJ, 10 A kvöldin.
H. ZONINFELD
355 Notre T)ame Phone G. 88
A. M. HARVIE
Dealer in
Flour, Feed, Grain and Hay
Phone Grarry 3670
651 SARGENT AVENUE
Dr. E.P. Ireland
OSTEOPATIl
Lcekna^, An meðala
)Ll S:>ns<• * BlockWinnipeg
Phone Main 4484
Mrs. J. Forman Ék borKa hæsta verö fyrir cOmnl fðt. __ Reyniö fyrir yöur sjálf 4Q5~N O TRE DAMEAVE.- Phone Garry 5652

$
WELLINGTON BARBER SHOP uqdir nýrri stjórn HárskurÖur 25c. Alt verk vandaö. ViÖ- skifta. Islendinga óskaö, F. ROGEIÍS, EigancliJ 691 Wellington Áve.
^mmmmm
m
MANITOBA.
Mjög vaxandi athygli er
þessu fylki nú veitt af ný-
komendum, sem flytja til bú-
festu í Vestur-Canada.
þetta sýna skýrslur akur-
yrkju og innfiutninga deildar
fylkisins og skýrslur innan-
ríkisdeildar rikisins.
Skýrslur frá járnbrautafé-
lögunum sýna einnig, að
margir flytja nú á áður ó-
tekin lönd með fram braut-
um þeirra.
Sannleikurinn er, að yfir-
burðir Manitoba eru einlægt
að ná víðtækari viðurkenn-
ingu.
Hin ágætu lönd fylkisins,
óviðjafnanlegar járnbrauta-
samgöngur, nálægð þess við
beztu markaði, þess ágætu
mentaskilyrði og lækkandi
flutningskostnaöur — eru hin
eðlilegu aðdráttaröfl, sem ár-
lega livetja mikinn fjölda
fólks til að setjast a* hér í
fylkinu ; og þegar fólkið sezt
að á búlöndum, þá aukast
og þroskast aðrir atvinnu-
vegir í tilsvarandi hlutföllum
Skrifið kunninejum yöar — segið þeim að taka sér bólfestu 1
Happasælu Manitoba.
Skrifið eftir frekari upplýsingum til :i
JOS. BURKE, Industrial Bureau, Winnipeg, Manitoba.
JAS. IIARTNKV, 77 York. Street, Toronto, Ontario.
J. F. TKNNANT. Gretna, ManHoba.
W. tl'. UNSWORTII, Emerson, Manitoba;
S. A BEDFORD.
Depnty Minnister of Agricullure,
Winnipeg, Manitoba.
**M<#******é******i***************************
VHTUR MAÐUR er varkár raeð að drekka ein-«j
2 ▼ göngu hreint öl. þér getið jafna reitt yður á. «
»
;
♦
♦
»
»
DREWRY’S REDWOOD LflGER
það er léttur, Ireyðandi bjór, gerður eingönga J
úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hann. *,
E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG. |
9*9*****************************************
s«^Bn M^Ni
Skrifstofu tals.: Main 3745. Vörupöntunar tals.: Main 3402 P
National Supply Co., Ltd."
Verzla með
TRjAVIÐ, GLUGGAKARMA, HURÐIR, LISTA,
KALK, SAND, STEIN, MÖL, ‘HARDWALL’
GIPS, og beztu tegtind af ‘PORTLAND’
MÚRLlMI (CEMENT).
Skrifstofa og vörugeymsluhús á horninu á :
| | McPHILLIPS OG NOTRE DAME STRÆTUM.
mmmmmmmmm^mmmmmmmmi
Meö þvl aö biðja œfinleKa um
‘T.L. CIGAR,,, þá ertu viss aö
fá áKeetau vindil.
(UNION MADE)
We«teru Glgar Factory
Thoraas Loe, eiuandi Winnnipejt
t
68 Sögus'afn Heimskringlu
Jón og Lára
69
70
Sögusafn Heimskringlu
Jón o g Lára
71
vera hjá henni. Hann sagði ekki eitt orð, en horfði unverðar. Trimmer gamli bar á borð fyrir þau ;
stöðugt á hvina með undraverðri aðdáun. hann var búinn að vera meira en 30 ár vinnumaður
Loksins t’.k nanr. til máls : hjá Treverton gamla, og þegar Lára kom í fyrsta
‘Eruð þér dálítið ánægðar yfir því, að sjá mig sinni til Manor Iíouse, þá var það hann, sem tók á
aftur ?’ sagði hann. Minnist þess, að þér lofuðuð að.móti henni úr vagninum og bar hana inn í húsið.
bjóða mig velkominn'. T Að loknum morgunverði gengu þau út í skemti-
‘þér hafið ekki hraðað yður að krefjast þess, að garðinn, og þegar þau komu að trénu, þar sem þau
uppfylti |>etta loforð mitt. það hafa eflaust ver- skildu síðast, sagði Jón :
liðna tíma, svo að þér hafið alveg glevmt Hazlehurst ‘P'g held, að það hafi verið á þessum bletti, sem
ið aðrir, sem hafa boðið vður velkominn þenna langa xið skildum. Munið þér það?’
manor’. ‘Eg held það hafi verið einhversstaðar hér, að
Manor House og- hún, sem þar býr, hefir aldrei mig minnir’, sagði Lár-a kæruleysislega.
yfirgefið hugsun mína’. Auðvitað þekti hún blettinn nákvæmlega, en gat
‘Getur það verið. þér hafi verið svo lengi i ekki fengið sig til að viðurkenna það.
burtu, að það lítur út eins oit glevmska’. Hann tók hendi hennar, dró hana blíðlega undir
‘það hefir ekki verið gleymska. það liafa komið handlegg sinn, laut niður og kisti fögru, hvítu hend-
fvrir mig ástæða, sem ég get ekki skýrt frá’. ina.
‘Eru þær horfnar nú?’ ‘iNær eigum við að gifta okkur, elskan mín?’
'Já’, sagði hatin og stundi, ‘þær eru horfnar’. sagði hann lágt og hlýlega.
‘Máske þér hafið verið veikur?’ sagði hún hlut- ‘En sú spurning’, sagði Lára með uppgerðar-
tekninjrarlega. undrtin. ‘Hver hefir nokkru sinni minst á giftingu ?
‘E'g hefi alls ekki verið frískur, og ég hefi unnið J>ér liafið aldrei spurt mig, hvort ég vildi verða kona
meira en vanalega. þér vitið, T/ára, nð ég verð að yðar’. !
vinna fvrir lifsþörfum mínum’. ‘ITefi ég ekki ? Ett étg spurði yður, hvort yður
‘Hafið þér nokkra stöðu stðan þér vfirgáfuð her- mislíkaði erfðaskrá frænda míns, og þér sögðttð nei.
inn?’ spurði Lára. það var sama sem að segja, að yður væri ánægja
‘það eru sex ár síðan ég yfirgaf herinn, og siðan í, að verða við ósk gamla mannsins, og að eins með
hefi ég iinnið fvrir mér. Tu'fsskeið mitt hefir veriðjþví að giftast getum við uppfvlt ósk hans. Lára,
breytingum undirorpfð ; stundum hefi ég lifnð af list- ég elska yðiir heitar, en ég pet með orðum lýst, og
inni, stundum af því, að skrifa fvrir blöð, en enga af því ég elska yður— enda þótt ég viti, að ég er
frægð hefi ég hlotið. Jzetta er ekki neitt glæsileg lýs- vður ekki samboðinn — fátæktir iruaðttr — óheppinn
ing, en hún er sönn. ’Eg er ekkert. Göfuglvndi vðar í öllu — nafnlaus og stöðulaus, lítilsverðari en allir
og erfðaskrá frærúia míns geta máske gert mig að aðrir — fell ég á kné mín fvrir fótum yðar, ég, sem
einhverju levti nýtan. Fra/mitfð mín er háð yðarjaldrei hefi knéfallið fyrir nokkurri stúlku, og sjaldan
vilja’. j fvrir guði míntum, og bið um hendi yðar, fátækur
‘þan tirðii sarttferða inn í húsið og neyttu morg-jeins og ég er. það er máske enginn á öllu Englandi
jafn ósamboðinn yður og ég er, nema að því leyti,
að ég elska yður af öllu hjarta mínu og allri minni
sálu’.
Lára laut niður og kom við enni hans með vör-
um síntim. það gat naumast lieitið koss, því það
varaði að eins eina sekúndu.
‘Ég samþykki bónorð þitt, góði’, sagði hún blíð-
lega, ‘með öllum yðar göllum, hve margir sem þeir
eru, verð ég yðar. Mér finst ég megi treysta yður.
Máske fremtir fyrir það, að þ®T hrósið yður ekki
sjálfur. Við skulum reyna að gera skyldu okkar,
hvort gagnvart öðru, og gagnvart okkar framliðna
velgjörðiariianni, og nota auðæfi hans á heiðarlegan I
hátt. Eigum við ekki að gera það, Jón?’
‘þér munuð brúka þau heiðarlega, elskan min,
þér getið ekki gert neitt óheiðarlegt’, svaraði hann
alvarlega.
Hann var fölur og engin ánægja í augnatilliti j
lians, þó það væri þrungið af ást.
10. KAPÍfULT.
......... ; j ’ 1 1 1 I 1 I' ] ' ] ’ !
Jón Treverton dvaldi á Mánor TTouse hjá heit-j
mey sinni fram yfir dagsetur, gæftiríkari en nokkrtt j
sinni áður.
Fyrst að þau vortt nú búin að lofa hvort öðru
ævarandi trygð, hikaði Lára ekki við, að opna httga
sinn og segja Jóni, að hún elskaði hann innilega.
I>au sátu hvort við annars lilið, og hvíldi höfuð
Láru á öixí Jófii, en hendi hans lá um mitti hennar.
‘þú elskar mig þá í raun og veru, T,4ra ?’ spttrði
hann. ‘Ef erfðaskrá frænda míns hefði ekki verið til
. . :*t 1 1 1 ' ! , I
og við hefðttm mætt hvort öðru einliversstaður í
heiiitynum, lieldurðu að ég liefði þá verið sá maður,
er þú hefðir kosið?’
‘þetta er alt of erfið spurning í frumeðlislræðinni’,
| svaraði hún brosandi. ‘Eg veit að eins, að hjarta
! mitt valdi þig, án nokkurs tillits til erfðaskrár fóstra
míns. Er þér ekki nóg að vita þetta?’
‘það er alt, sem ég óska að vita, elskan mín.
Nei, ekki alveg alt. Mig langar til að vita »«- að eins
af' forvitni — hve nær þú fyrst byrjaðir að álíta mig
ekki alveg fyrirlitlegan’.
‘þú krefst að heyra söguna frá byrjun?’
‘Já, frá því augnabliki, að hugtir þinn lineigðist
fremur að mér en öðrum’.
‘Ég skal segja þér — —’
iHún þagstaði og horfði 4 hann með sakiausu
brosi.
‘Nú elskan —’
‘þegar þú hefir sagt mér æfisögu þín, frá því
augnabliki, að ég varð þér kærari en aðrar stúlkur’.
Fvrsta svarið hans var þtmg stuna.
‘O, elskan mín, staða mín var öll önnur ; ég
barðist gegn ástríðu minni’.
‘Hvers vegna?’
‘Af því ég áleit mig ekki samboðinn þér’.
‘það var heimskulegt’.
‘Nei, það var hyggilegt og rctt. þú líktist gæftt-
sömu barni, I,ára ; liðna æfin þín er hvítt og hreint
blað, það geymir engin mvrk leyndarmál'.
'Hann fann, að hún skalf þegar hann talaði þessi
orð. Höfðu þau gert hana hrædda ? Var grunur
vaknaður hjá henni ttm hætturnar, sem umkringdit
hann ?
‘Eg ætlaði ekki að hræða þig, góða. En á lið-
inni æfi manns á mínum aldri er vanalega eitt blað,
sem hann vildi gefa 10 ár af sinni til að mega rífa