Heimskringla - 26.08.1915, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 26. ÁGÚST 1915.
II E I MSK RINGLA.
BLS. 3
«#"
Mennirnir á undan Adam.
EFTIR J A C K 1. 0 N D O X.
(Höfundur að 'The Call of the W'ild'
og Thc Sea Wolf' osfrvj.
%i
um og etiS þaer svo. Eins hafSi eg í draumi etiS \ ÞaS var þung raun fyrir mig þetta; en eg lærSi þeim, þegar forfeSur vorir bjuggu í toppum trjánna.
berin af vínviSinum og smáhríslunum. En í vök- þar lexíu mína. Eg var ólíkur öllu mínu fólki. ÞaS Og þar eS þeir bjuggu stöSugt þar uppi, þá var
unni hafSi eg aldrei gjört þetta. var eitthvaS frábrugSiS viS mig, sem þeir gátu ekki þetta, aS hrapa niSur úr toppunum hæstu, sem sí og
Eg get aldrei gleymt því, þegar eg í fyrsta skifti kiliS, og færi eg aS tala um þaS, þá myndi þaS aS æ vofSi yfir þeim. Fjölda margir létu lífiS á þann
sá bláber borin á borS. Eg hafSi aldrei séS bláber e;ns valda misskilningi. Þegar sögurnar um draug- hátt; en allir fengu þeir föll þung og meiSsIi mikil,
fyrri. En undireins og eg sá þau, runnu mér í huga ana og vofurnar voru á ferSinni, þá var eg vanur aS þótt þeir oft gætu bjargaS sér meS því, aS grípa um
endurminningar löngu liSinna drauma, þegar eg var þegja, en brosti svipþungur meS sjálfum mér. Eg greinar á leiSinni niSur.
aS ganga um skógarmýrarnar og eta af þeim fylli Var aS hugsa um næturnar fullar af skelfingu, og eg | En fall, sem menn björguSu sér frá meS þessu
mína. MóSir mín setti berjadisk fyrir framan mig, fann þaS vel og vissi, aS þetta var alt verulegt, —
MENN þessir eru forfeSur vorir og saga þeirra eg fylti skeiSina mína, — en, áSur en eg hafSi látiS verulegt eins og lífiS sjálft, en engin reykmóSa eSa
er saga vor. Er oss því skylt aS hafa þaS í hana í munn mér, vissi eg svo vel, hvernig bragSiS ímyndaSar skuggamyndir.
minni, aS eins víst og þaS er, aS vér endur fyrir^var aS þeim. Enda f£r eg ekki villur þar: eg hafSi
löngu lifSum í toppum trjánna og leituSum svo til þúsund sinnum áSur fundiS sama sterka brag'óiS í
II. KAPÍTULI.
jarSar niSur og fórum aS ganga á tveimur fótum draumum mínum.
uppréttir, — eins víst er þaS, aS löngu, löngu þar á Slöngurl Löngu áSur en eg hafSi heyrt aS
undan komum vér skríSandi upp úr þara viS^jáv-; íokkfar slöngur væru til, voru þær aS kvelja mig í nQ nefj getjS þess, aS í draumum mínum sá eg
arströndu og hófum æfintýra-göngu vora á íandi svefninum. Þær lágu í launsátri fyrir mér í skógar-; £j/ aldrei nokkra mannlega veru. Tók eg fljótt
uppi. göngunum; þær hentust upp og hjuggju kjaftinum eftir besgu og fann mjög sárlega til þess> a$ sjá ald-
rétt upp aS fótum mínum; þær skriSu úr vegi í rei neinn af sama kyni og sjalfur var eg. þegar eg
þurru grasinu eSa um berar steinhellurnar. Stund- var ofurl,'tiS barn, fanst mer þa§ mitt { þeS8Um 6tta-
im eltu þær mig upp í trjátoppana, vöfSu hinum iegu draumumi ag ef ao eg findi aSeins einn mann,
miklu gljáandi skrokkum sínum utan um trjábolina eina mannlega veru, þá myndi eg losast viS alla
I. KAPÍTULI.
um mínum. Eg hafSi aldrei séS neitt líkt þeim í
vökunni. I æsku voru þær mér kvalræSi mikiS. —
Draumar mínir voru ein sífeld martröS og sann-
móti, var sem sleggjuhögg á taugakerfiS. ÞaS var
ollandi aS breytingum á smákompum heilabúsins.
En þessi breyting á smákompum heilabúsins, varS
.rfgeng í heilum afkomenda þeirra, og endurminn-
ngin um þetta varS því arfgeng hjá öllum eftir-
komandi ættmönnum. Þannig stendur á því, aS
þegar þú eSa eg erum aS sofna út af, þá finst okk-
r aS viS séum aS falla og falla langar leiSir ofan
a' hömrum einhverjum, eSa niSur í hyldýpi eitt-
hvert og vöknum þá dauShræddir rétt áSur en viS
komum niSur. En þarna er einmitt aS rifjast upp
yrir huga vorum reynsla vor, eSa þetta er endur-
ninning frá æfi forfeSra vorra; þeir reyndu þetta,
egar þeir bjuggu í toppum trjánna og svo markaS-
st atburSur þessi óafmáanlega á heilabú ættflokk-
nna kynslóS fram af kynslóS.
Þetta er ekki í minsta máta undarlegt, — engu
ef eg bara gæti fundiS einn einasta mann, i ^arlegra en hin alþekta náttúruhvöt manna. En
MYNDIR! Myndirl Myndirl Hve oft var þaS
i. ¦ -* , , • 0 „ar* lm„ •¦ ~ °S hroktu mig upp hærra og hærra, eSa lengra og bessa drauma, — þá myndu þessar voSalegu skelf
ekki, aour en eg loksms varo pess visan, ao, -^ * i_- • j- i i j- • \/ .
A *• f k X U S .11,,,. L^=ci ™„„ Jafi~l J; lengra ut a hmar svlgnandl °S brakandi gremar. Var in ekki ofsækja mig lengur. Og þessi hugsun var
eg undraöist pao, hvaoan allur pessi myndarjold. , , ... *.. , . c . ~ • * _n
, . - -£ n f • - - 'j Pa Jor5ln svo lanSl ry"r neðan miS- a3 m'S sundlVeinlægt ríkjandi í huga mínum á hverri nóttu árum
kæmi, sem runnu í sifellu fyrir sjonum mer í draum- ~ ¦¦* * u í * ci- i iv/i * 1 1 f
aöi vio ao horta niður. — olongur! Meo klotnu saman
ungunum, starandi glerkúlu-augunum, meS stirn- þa væri eg levstur fra öllum þessum ósköpum. náttúruhvöt (instinct) er ekkert annaS en venja tek-
andi hreistrinu, hvásinu og skröltinu í halakleppun- ,Eg verS aS endurtaka þaS, aS mitt í draumun- ln að er^um °8 elns °S grafin á eSlistilfinningar
um, — skyldi eg ekki þekkja þær alt of vel, þegar um var eg að nugsa um þetta Q eg skoga uaS semlvorar- Eltt er Þ° athugavert viS þessa drauma vora,
rærou mie um bao, ao egr væri ooruvisi en aorir , ... . ,j». , r. , . , r -. ° i- > & e r . , _. ^ , i *
* • l i, * i-i • u 'U- eg sa sI°ngu-truSinn Iyfta þeim upp i fyrsta sinm, sonnun fyrir samblöndun þessara tveggja persónu- begar oss dreymir a8 ver seum aS hrapa, en þaS er
menn, - aS eg væn he.llaSur og bolvun.n hvildi ^ eg kom f sýningargarSinn? Pær vom gamHr leika ^^ _ ^ sönnun fyrir sambandslig milli'ba8, aS vér dettum aldrei niSur á jörSina. Ef aS
^ "h1*'' * • ' J • * ' 1 •* H- v„ kunninSJar mínlr' eSaréttara: óvinir, sem fyltu næt- þessara tveggja aSskildu parta minna. 1 draumtil- baS væri' bá vær"m ver dauSir. Þeir af forfeS
Pao var aöeins a daginn, ao mer leið nokkurn- , „ * £*» í u- i , \.
¦ . i , r x z« u 'ij- „f; m-v '^ lr mlnar með otta og skelflnSu- veru minni lifSi eg á tímum fyrir löngu, löngu síS-
veginn þolanlega. Ln a nottum hvildi yr.r mer ott-; H £. ,, c, , c . < 6 J 5 ' s
. \ u. ¦ ,.ulr , ic i v K^v" =.« Þegar eg var f.mm ara gamall, for eg í fyrsta an áSurenmaSurinnvarS til, eins og
mn og skelhngm, — og hv.hk skelfing! h,g þon aö. .,,,,. ¦-., iuu* ,,, , „ ,
íll X k« X fxll,___A ™ ~™ í XvX„ lifo Slnnl a dyrasyningu- £g kom ve.kur he.m þaSan — vér þekkjum hann nú. Og í draumum mínum sá eg
rullyroa þaö, aö at ollum monnum, sem a íorou hta, , , . c . . ,,. * , i j í i • »> « _ . .
. u í- » U-« '» * 1 if ekki af hnetuat. eSa ofnautn svaladrykkja. ÞaS var eoa fann til þessa vakandi persónuleika míns, aS
er engmn, sem hetir tekiö ut aöra e.ns skeltingu og< c ,. ..« k * , , j, .. ,j* . . . , , . ,
h , * , • -„• • -„• , ,f . af alt oSru. Þegar v.S komum mn í dyratjald.S, svo miklu Jevti sem nann gaf mér hugmynd um til-
eg. Pvi ao þessi ott. minn er ottmn og skelhng.n,:, *. .. , ,, cl ., * c, .. , , c J 6 & J
, c . T" >..¦ '\\- - u- heyrSi eg oskur akaflega m.kið. Sleit eg mig þa at veru mannsins. .
endur tyrir longu, — ott.nn, sem nkt. . h.num c..*, , ..., , ,. .* ,, , t. _ _ , , ...... \
.,,,,... u • •• * foSur minum og stokk ut aS tjalddyrunum attur. En máske hinum bókkærSu sálarfræSingum líki
ja, í æsku hms unga he.ms , eða -
ríkandi á miS-Eg ^ m'g á mCnn einhvr,a' svo aS eg datt' og aIIan Það nu llla' hvernig eg fer meS orStæki þetta: "aS-
':t;mann var eg hágrátandi af ótta. FaSir minn náSi^kilnaSur persónuleikanna". Eg veit vel í hvaSa
þó í mig og gat þaggaS niSur grátinn. Benti hann á merkingu þeir
imannþyrpinguna, er ekki brá hiS minsta viS öskur þag upp a mf
"unga heimi",
meS öSrum orSum: ótti, sem var rí„.
.... „ ..... . .. timann var eg hagratand. at otta. fað.r m.nn nað. skilnaSur persónuleikanna . Eg
pleistocene oldmni. ) . , , _. ., *-^ -..• d^-u t . .-...._. ,T
r- , , * . * u * . þo . m.g og gat þaggaS n.Sur gratinn. Bent. hann a merkingu þeir hafa þaS; en neySist þó ti , aS hafa
h.n nu kunna men nað spyrja: vi<5 hvað eg eig.. , , , • , ¦ u* •* •• i _ , *. . . . . . ~ .
r. , ... , * * *i - u u -* mannþyrpinguna, er ekki bra h.S mmsta v.S oskur þag upp a ml'na eigin vísu af því ag eg finn ekki
CJg se eg glogt, að eg verö að skyra þetta betur, að- , ,, * u ' * • - * , ». , , í , , ,
% t . , , a* t>etta og hughreysti mig með þvi, að segja mer aö betra orSatiltæki. Eg fer svo í felur bak viS ófull-
ur en eg get sagt yður tra draumum minum. Að ». ..i, ,, 6
••* í ..• ~ j * U' í'i* ii- ' ui .. u jinar væri meo ollu ohætt. komnun hinnar ensku tungu. En nú vil eg skýra,
oðrum kosti mynduð þer I.t.ð skilja 1 hlutum þess- . ö ,
, , , • í o - * * Ln alt tyrir það var eg skjalfandi af otta, er eg hvernig eg neyti eSa vanbrúka orStak þetta.
um, sem eg þekki svo vel. Og nu, meðan eg er ao ' * * * , . . ¦ *¦ ,, ^ ,
, .c i .. c • , nalgað.st ljonaburið, og þurtt. laðir mmn drjugum Lg var fannn að stalpast, orðinn stúdent á há-
skr.fa um þetta, renna upp fyr.r augum m.num . * '. '• «." \KJ ,,, , c. %, -u* u *
i,t, •, -,c , • ••* ,i t, or- að hveUa mig til að ta mig þangað. Lg þekti ljonið skolanum, þegar eg tor að renna grun í það, hvað
latlausn, m.kilfenglegn roð, allar verur og atburS.r .... . \/.,,j,-*, u* *, o j u u-jj t u • u ,
, . c , ¦ * * j- B ryrsta augnabliki. Villidyriö! hið voðalega! <Jg draumar þessir þyddu, og at hverju þeir kæmu. —
hms forna heims, sem eg er viss um, að yður mynd. , . . ,. . . . .. . . , V* , *.
t- i i'.-* t-i ii- * i -í-* fyrir sjónum salar mmnar runnu upp endurm.nning- Upp til þessa tima höfðu þeir verið meiningarlaus-
fmnast l.t.S t.l um og ekki geta sk.l.ð. | j ' U-, • -i • , - j- - u- • ii- ;- l . u • -u ..'* r- -u-
H^ * u- * „ * ™ i-x ¦ ¦„ u ar drauma minna: — Hadegissohn skinandi a haa ír, og ekki sJaanlegt, hvernig a þeim stoS. Ln a ha-
vernig ættuð þer að geta metið vmattu hans
"Laf-eyra", hiS hlýlega, töfrandi afl hennar "HraS-
grasiS, villinautiS rólegt og bítandi; --- en alt í einu
x 'er grasinu svift . sundur; sem örskot þýtur hinn "gul-
tætlu , eða girndarbruna og trollskap hans Kauð- ..,,.,, , -
,.» h . ,. x , . , .,. , : rondott. um gras.ð og stekkur upp á hrygginn a
auga t Petta myndi yður vera alveg oskujanlegt. _ . . .. , " ., ,, -*•*
C1 , . j * u- u u í ¦]¦* ••• *• í -.. nautinu. Lg heyn oskrið og olaetin og brothljoðið
Lkk. mynduð þer heldur geta skihð gjorðir og hattu . . , , . •
.. ,, ,, oc .. ., x. , . , , , . be.nunum. Artur rennur upp tyrir sjonum minum
eldmannanna eða trjamannanna , eða hma babl . . ._ . . . , , , . .
j. * c j- ..c-n • , - * u- u , í •* , í -'svali, roleg. bletturmn við tjornma í skog.num. Par
andi ræðutund. ætttolksins, vþvi aö þer þekk.ð ekki ., . , . *,-,•- ......
, . .. , , . ... , ,, * i ., ,|. , kemur vilti hesturmn, veður hnédjupt ut í tjörnina
sæluvistina í h.num svolu hellrum, eða leikvelhna a , , ,
, , . , .., , , •* j ! ! * u n j- °S drekkur vatnið hægt og hægt, en þa kemur sa
lækjarbokkunum, þar sem við drukkum að halland. ........ , .....
degi. Þér hafiS ekki fundiS þaS, hve morgunvind
urinn getur veriS bitur og kaldur í trjátoppunum
ekki fundiS hiS gómsæta bragS hins unga barkar í
munni ySar.
Eg hygg því aS bezt sé fyrir ySur, aS nálgast
efni þetta meS því, aS kynna ySur bernsku mína.
Eg var eins og aSrir drengir, — þegar eg var vak-
,-17 c j- l- l * ,^ * <við vein og væl mikil mni a milh trjanna, og eg ter
andi. Ln væn eg sotandt, þa var það alt annað. M ,,lf _, _£ ,_ iC^_
Hér um bil ætíS kvaldist eg í draumum af einhverj-
um ógnum og skelfingum, af svo undarlega þungum
og kveljandi og óþektum ótta, aS því er ekki hægt
aS lýsa. 1 vökunni fann eg aldrei til neins, sem nokk- Þegar e8 sa hann barna (hlnn
'gulröndótti", — þaS er æfinlega sá "gulröndótti"
I— og stekkur á hestinn. Hesturinn hlj'óSar og veltir
, sér um, og beinin brotna og brotna undan tönnum
ljónsins. Og enn er eg aftur úti í rökkurskímunni
og hinni sorgfullu þögn viS enda dagsins; en þá
Leyrist alt í einu öskur, ógurlegt, skyndilegt, eins og
I jásúnan gjalli á dómsdegi; en á svipstundu kveSur
skólanum fór eg aS lesa sálarfræSi og þroskunar-
ræSi (evolution). LærSi eg þá, hvernig skýra
nátti ýmislegt ástand í huga mannsins og margt og
nargt annaS, er fyrir menn getur boriS. Eg vil taka
il dæmis draumana, þegar menn eru aS hrapa niS-
ur í hyldýpi eitthvert í svefninum. Er þaS draumur
em er mjög almennur, og eg hygg aS þvínær hvern
einasta mann hafi dreymt oftar eSa sjaldnar.
Þetta sagSi prófessorinn mér aS væru endur-
minningar löngu liSinna daga. ÞaS var frá tíma
vær., pa værum ver dauð.r. Peir at torteörum
vorum, sem duttu niSur alla leiS og snertu jörSina,
þeir dóu undireins. Áhrif fallsins voru reyndar mót-
uS á heila þeirra, en þeir dóu samstundis, áSur en
þeir gætu átt afkvæmi. ViS, bæSi þú og eg, erum
fkomendur þeirra, sem ekki féllu alla leiS, þeirra,
sem ekki snertu jörSina. Og af því kemur þaS, aS
vér snertum aldrei jörSina í draumum vorum.
1 vökunni höfum vér aldrei þessar tilfinningarí
8 vér séum aS hrapa. Tilvera vor í vökunni þekk-
r ekki neitt til þessa. En þá hljótum vér aS álykta
f því, — og þá ályktun er ómögulegt aS hrekja, —
aS þaS sé alt önnur persóna (eSa persónuleiki),
em hrapiþegar vér sofum, eSa sem hafi einhverja
eynslu frá löngu liSnum tímum um þetta fall; eSa,
neS öSrum orSum, muni eftir því, sem komiS hefir
yrir forfeSur þeirra, eSa sjálfa þá endur fyrir löngu,
étt eins og menn muna eftir því, sem kemur fyrir
þá í daglegu lífi.
Þegar eg var nú búinn aS komast þetta áleiSis
neS heilabrotum m.num, fór dálítiS aS birta fyrir
nér. Og svo alt í einu varS albjart fyrir augum
mínum, og birtan lýsti upp alt, sem hafSi veriS ó-
jóst og óskýrt og óeSlilega ómögulegt í draum-
eynslu minni. I svefninum var þaS ekki vakandi
dags persónuleikinn, sem réSi gjörSum mínum. ÞaS
var alt annar persónuleiki, meS alt annari lífsreynslu,
en þó minnugur alls þess, er áSur hafSi fyrir komiS
lífinu endur fyrir löngu,— þaS er aS segja í svefn-
inum.
íka sjálfur aS veina og væla af ótta og skelfingu,
og er einn í hópi þeirra, sem eru þarna veinandi og
slandi
'gulröndótta" ),
uS líktist þessum ótta, sem lagSist yfir mig í svefn-1 uktan inni { buri slnu- svo að hann Sat ekkert 'lt af
inum. Hann var svo undarlegur og kveljandi, aS sér KJ'rt, þá varS eg óSur af reiSi. Eg skelti tön:.-
hann yfirgekk alt, sem eg hafSi reynt. um saman aS honurn! eg hoppaSi fram og aftur;
Eg vil taka þaS til dæmis, aS eg var fæddur^ rak UPP > sirellu ósamanhangandi org og skældi
og alinn upp í borg einni og þekti ekki nokkurn hlut mig allan rraman í hann. Hann svaraSi mér aftur,
til sveitalífs. En þó dreymdi mig aldrei um borgir. I tokk a gr»ndurnar og öskraSi í magnlausri reiSi. ¦
Áríðandi skýringar.
Fíerra ritstjóri Hkr.l
Viðvíkjandi hinum vinsamlegu
tilmælum þinum til Islendinga, að
þeir sendi hinum ungu mönnum,
sem af islenzku bergi eru brotnir,
cn nú herteknir á Þýzkalandi, bréf
og smásendingar, — vil eg gefa eft-
irfarandi skýringar:
Engum herteknum manni er leyft
a(> veita móttöku meir en 4 póst-
spjöldum og tveimur bréfum á mán-
uSi, og mega bréfin ekki vera lengri
en 4 blaðsíður. Þetta hefir þýzka
og aldrei sá eg hús í draumum m.'num. Eg sá ald- Já' hann bekti miS llka. °g hljóSin, sem eg var aS stj0min látið prenta á ensku á öll
rei nokkurn mann, eins og þeir nú eru, í draumum teka UPP- voru hlJoð- sem hann bekti vel °S mundi þau bréf, er hinir enskumœlandi
mínum. Tré hafSi eg aSeins séS í skrautgörSum og ftir frá fvrri tímum' | me.nn rita "l *?nn^ hvar sv0 helzt
myndabókum; en þó var eg í svefninum aS ganga' Foreldrar mínir urSu ákaflega hrædd. "BarniS beJ eru Kimllunn
, , , . r> \ « - ¦!," „,„¦>;: ™ax:~ m,-„ "u u v í '• Þegar þessu er þannig varið, #ezt
um endalausa skóga. En þaS, sem meira var, var er veikt , sagð. moðir mm. Hann hefir krampa , • 8 ft* ckk- ^ u| ^^ *\^
þaS, aS þessi draumtré voru mér meiri en draum-|sagSi faSir minn. En eg sagSi þeim aldrei, hvernig luarg'a ag skrifa piltunum, þegar
sjón ein. Þau voru svo greinileg og veruleg. Eg var á þessu stóS, og þau vissu þaS aldrei. Eg var þegar| frelsið er þannig takmarkað. /
þeim svo kunnugur. Eg sá hverja grein og hvern farinn aS verSa þögull um þessa tvöföldu tilveru | En ef einhverjir viidu senda þeim
kvist. Eg sá og þekti hvert einasta laufblaS. jmína; þessa hálfgJörSu sundurklofninga í persónu- sendingu, yrði því tekið með þökk-
Eg man svo vel eftir því, þegar eg í fyrsta sinnilleika mínum, sem eg leyfi mér aS kálla þaS. Eg «á um, bseði af þeim s.iálfum og fólki
vakandi sá eikartré. Eg starSi á laufin og greinarn- jslöngu-trúSinn, en meira sá eg ekki af sýningunni '
ar og snúSana á því og varS mér þaS þá ljóst sem M kveldiS. Foreldrar mínir fóru heim meS mig,
dagurinn, aS eg svo margsinnis hafSi séS samskon- veiklaSan og uppgefinn, hálfveikan af þessum end-
ar tré í svefni. Seinna í lífinu brá mér þó ekki viS, 'urminningum úr draumalífi mínu, sem blönduSu sér
þó aS eg á augabragSi, í fyrsta sinni sem eg sá þau,
þekti hin og þessi trén; svo sem furuna, björkina
og lárviSinn. Eg hafSi séS þau öll áSur, — já, eg sá
þau j'afnvel í svefni á hverri nóttu.
Eins og þér munuS þegar hafa séS, umturnar
þetta grundvallar-lögmáli draumanna, eSa því, aS
inn í hiS daglega líf mitt.
Eg hefi drepiS á, aS eg þagSi yfir öllu þessu.
ASeins einu sinni gat eg um þaS viS aSraT hvaS
þetta væri undarlegt. ÞaS var drengur einn, sem eg
sagSi frá því, — leikbróSir minn. ViS vorum átta
ára gamlir. Eg leiddi fram fyrir hann myndir úr
í draumum sjái menn aSeins þaS, sem þeir hafi séS drauma-tilveru minni, — myndir frá þessum horfna
áSur í vökunni, eSa þá aS minsta kosti hluti, sem
skyldir eru þeim, sem menn hafa séS vakandi. En
allir draumar mínir byltu algjörlega um lögmáli
þessu. I þessum draumum mínum sá eg aldrei neitt
heimi, sem eg trúi aS vér höfum áSur lifaS í.. Eg
á böggulinn frá hverjum hann vœri,
>e nnmdi hinn fangni hermaður
minnast ]>ess, ef konuni yrði auðið
afturkomu.
Nú hefir stjórnin í Ottawa nýlega
gefið út skýrslur viðvikjandi böggla
sendingum, og eru þœr á þessa leið:
"Bezt að senda i trékössum, sem
ekki eru úr mjög þunnum borðum,
og verður að ganga frá lokinu svo,
að það ekki brotni, þá er vér opn-
um kassann og skoðuin i hann. —
Engin fréttablöð má senda, hvorki
ril, og er bezt að gjöra það áður en
vafið og hnýtt er utan um.
Ef einhver vildi skrifa syni min-
iim póstspjald eða senda honum
eitthvað, er bezt að skrifá:
Canadian Prisoner of War.
Canadian 8th Batt.
Arm. Serg. J. V. Austmann.
No. 532. Comp. 14. Barracks 5G.
Battalion 4. Trappenburgs Platz.
Alten-Grabow.
Cermany.
Skrifa verður á ensku eða frönsku.
S. J. Aiistmann.
Sérstök kostabot! á lnnanhúss
munum. KomlS til okkar fyrst, þltj
muni5 ekkl þurfa aS fara lengra.
Starlight New and Second Hand
Furniture Co.
r,!)3—595 IVOTRE DAME AVENIIB.
Tnlsfml Garry 3SS4.
Getið þess að þér sáuð aug-
lýsinguna í Heimskringlu.
Columbia Grain
Co., Limited
140-44 Grain Exchange Bldg.
WINNIPEG
TAKIÐ EFTIR!
Vér kaupum hveiti og aðra
kornvóru, gefum hæsta verð og
íbyrgjumst áreiðanieg viðskifti
Skrifaðu eftir uvplysingum.
TELEPHONE MAIN 3508
, , til þess að stojipa með eða öðruvisi.
sagSi honum fra otta og skelfingum þeirra tima, fra; pó skal alt vd stoppa> sv0 pað sern
"Langeyra" og leikum þeim, sem viS lékum; rrájsent verður ekki brotni.
fundunum, þegar hver bablaSi framan í annan; frá
af því, sem eg þekti í vökunni. Líf mitt í vökunni og! eldmönnunum og bústöSum þeirra.
líf mitt í draumunum var gjörsamlega aSskiliS, og Hann hló aS mér og hæddi mig og sagSi mér
var þar ekkert sameiginlegt, nema sjálfur eg. Eg sögur um drauga og dauSa menn, sem væru á ferS-
sjálfur var hlekkur sá, sem tengdi saman þessi tvöjum á nóttum. En mest hló hann aS þessum draum-
líf.
sjónum mínum. Eg sagSi honum meira af þeim og
Snerrfcna í æsku minni varS eg þess vísari, aS hann hló enn þá meira. Eg fór þá aS verSa alvarleg
hneturnar komu úr búSinni frá kaupmanninum og ur, og sór og sárt viS lagSi, aS þetta væri alt sam-
berin frá ávaxtasalanum. En löngu, löngu áSur enian svona. Fór hann þá aS líta undarlega til mín.
eg vissi pokkuS um þetta, hafSi eg í draumum mín- Hann sagSi svo leikbræSrum okkar kyngisögur
miklar af þessum æfintýrum mínum og færSi flest
úr lagi, og upp frá því fóru þeir aS líta til mín und-
um tínt hneturnar upp af jörSinni undir greinun-
*.) Pleistocetw öldin var fyrir 80,000—100,000 árum.
arlegum augum.
"Skrifa skal miða með utanáskrift
til fangans, og skal liina hann eða
r.egla á hlið kassans. Svo skal vefja
kassann i tviifökhun eða þreföldum
þykkum pappír og vefja þar utan
yfir seglgarni".
Svo mælist stjórnin til þess að efst
i kassanum sé hönk af seglgarni,
sem nota megi til þess að vefja utan
um kassann, eftir að þjónar hennar
bafa skorið eða slitið sntsri þau, er
sá er sendi vafði utan um kassann.
Utan á umbúðapappírinn verður
aC skrifa eða líma miða með útan-
áskrift þess, er sendingin á að fara
Þegar þú þarfnast bygginga efni eða eldivií
D. D. Wood & Sons.
-------------------Limited---------------------
Verzla mer5 sand, möl, mulin stein, kalk,
stein, lime, "Hardwall and Wood Fibre"
plastur, brendir tígulsteinar, eldaoar pípur,
sand steypu steinar, "Gips" rennustokkar,
"Drain tile," harð og lin kol, eldivið og fl.
Talsími: Garry 2620 eða 3842
Skrifstofa: Horni Ross og Arlington St.