Heimskringla - 23.12.1915, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 23. DESEMBER 1915
HÉIMSKRINGLA.
7
Milli aga og ófriðar í
Serbíu.
Tveri blaíSamenn voru sendir til
Serbiu, af timaritinu Metropolilan i
Ne\v York, til að lýsa ástandinu í
þvi landi, og skal hér birt ágrip af
frásögu þeirra.
Inn á tuugaveikinnar land.
Við mökuðum okkur hátt og lágt
með kamfóruoliu, bárum steinolíu í
hárið, fyltum vasana með möleitri
(mothballs), stöktum naftalini yfir
yfir alt, sem við höfðum meðferðis
og fórum í járnbrautarlest svo löðr-
andi í formaline, að okkur sveið í
augu og lungu, eins og undan ó-
slektu kalki. Amerikuborgarar frá
skrifstofu Standard Oil félagsins i
Salonika, komu labbandi ofan að
lestinni til að kveðja okkur.
“Illa er þetta farið”, sagði einn,
“og þið svona ungir. Á að senda
líkin heim, eða eigum við að láta
grafa ykkur þarna upp i landi?'
Þetta var undirbúningurinn und-
ir ferðina inn i Serbíu, taugavcik-
innar aðalból, sem drepur helming
þeirra, sem hana taka, og enginn
veit, hvaða gerill veldur. Flestirj
læknar trúa því, að hún dreifist með j
mannalús; en um það var brezkur j
fyrirliði, er með okkur var í lest-1
inni, i nokkrum vafa.
“Eg er búinn að vera þar upp frá
i þrjá mánuði”, mælti hann, og erj
hættur fyrir löngu við allar varúð- j
arreglur, nema að baða mig á hverj- j
um degi. Um lúsina er það að segja. I
að eg tek mér alt af kveld öðru
hvoru til að tina af mér varginn”.
Hann hnussaði við naftaiini okkar.
“Þeim likar öllum við lúsina, skal
eg segja ykkur. Það sanna um
taugaveikina (typhus) er það, að
enginn veit nokkurn skapaðan hlut
um hana, nema að sjötti partur þjóð-
arinnar i Serbíu er dauður úr
henni ... .”
Drepsóttin var nú i rénun, vegna
þess að vorrigningar voru hættar og
hitinn byrjaður, og mesta heiftin úr
sóttinni. Nú láu að eins tvö hundruð
þúsund á sóttarsæng í Serbiu, og
að eins um eitt þúsund dóu á dag —
fyrir utan þá, sem börðust við drep
i lioldinu, sem taugaveikinni fylgdi.
Á Þorranum var verra við að eiga;
þá veltust dauðvona sjúklingar með
óráði í leðjunni á borgargötunum, j
því að ekki var nægilegt rúm á spit- j
ulunum.
Hjúkrunarkvenna- og læknasveit-1
ir frá útlöndum, Ameriku, Bretlandi.i
Rússlandi og Hollandi og öðrum
löndum, höfðu beðið mikinn hnekki
af veikinni; sumt dáið, sumt vcikst
og orðið hræðilega eftir sig. Um
50 prestar, er stunduðu að gefa fólki
dauðvona sakramentið, urðu veik-
inni að bráð. Af 400 la'knum, er
hinn serbneski her byrjaði stríðið
með, vo'ru að eins tvö hundruð eft-
ir. Og ekki var taugaveikin ein um
hituna: Bólan, skarlatssótt, barna-
veiki og enn fleiri sóttir, geysuðu
meðfram öllum þjóðvegum og jafn-
vel í afskektuin bygðum. Kólera fór
að sýna sig lika, og mátti búast við
að hún mundi magnast, er sumar-
hitinn gengi yfir hið eydda land,
þar sem nályktina lagði af likunutn,
er grunt voru grafin á vígvöllunum,
cn árnar voru saurgaðar af inanna-
búkuhi og hrossahræjuin.
Ilinn brczki fyrirliði var úr lækna
deild hcrs síns, seiulur til að berjast
við kóleruna. — Hann var i öllum
herklæðum, með stóreflis sverð við
hlið, er jafnan var fyrir honum og
flæktist milli fóta hans.
“Ekki veit eg, hvað eg á að gjöra
við þennan ólukka?” madti hann og
þeytti þvi út i horn. ‘,Við berum
ekki svcrð framar í enska hernum,
en hér má eg til, annars mundu Ser-
bar ekki trúa úví, að eg væri í fyrir-
liða stétt”.
Meðan við skriðum hægt og bít-
andi upp gróðurlausa hálsa með-
fram hinni mórauðu Vardarelfu,
sagði hann okkur sögur af því,
hvern hug Serbar bæru til þeirra
hjúkrunarsveita, er sendar voru frá
útlöndum: ’ Englendingar hefðu
fengið stjórnina i Serbíu til að
stöðva allan lestagang í mánuð til
að hefta útbreiðslu sóttarinnar, —
gengu siðan hart eftir hollustu ráð-
stöfunum í bæjunum, sem mjög voru
óhreinir; þvinguðu fram bólusetn-
ing við kóleru og tóku til að sótt-
hreinsa lólkið. Sá hermaður, sein
réði fyrir hinu enska hjálparliði,
fékk ekki dvalarstað, sem honum
líkaði fyrir sig og sína menn og
hótaði að fara sína leið, ef nokkur
hans manna dæi úr taugaveiki; þá
varð hann að athlægi: I'essi fyrir-
liði var sjglfsagt huglaus. Og ame-
rikanska hjúkrunarsveitin var sjálf-
sagt huglaus lika, þegar hún yfirgaf
Gievgieli, er helmingur hennar var
uppistandandi. Þessi brigsl heyrð-
um við allstaðar í Scrbiu, frá lækn-
um, herforingjum og báskólakenn-
urum. Serbum þótti það hugleysis-
vottur, að gjöra ráðstafanir til var-
úðar. Þeir iitu á hinar óttalegu að-
farir drcp^óttarinnar ineð harmi
blöndnu stórlæti, álíka og Evrópa
skoðaði drepsóttirnar á miðöldun-
u m.
/ grisku Makcdoniu.
Gljúfrin, sem Vardar rennur i,
breikkuðu nú og urðu að víðum dal,
með fellum eða grjóthálsum beggja
vegna; en hærri fjöll sá eg lengra
burtu, og hér og livar gnæfði snævi
þnkinn tindur. Úr hverju gljúfri bun-
aði straumhörð á. t þessum dal var
loftið heitt og rakasamt: áveitu-
garðar, vaxnir háum viði, lágu út
frá fljótsbökkunum, yfir akra, al-
vaxna tóbaksjurt og mórberjatrjám
og frjósöm plóglönd, þar sem helzt
leit út fyrir að ra>ktuð mundi bóm-
Eru börnin farin
að !æra a5 tpara
PENINGA ?
Hver uppvaxandi sonur þinn og dóttir ættl að hafa
persónulegan sparisjóðsreikning & Union Banka Canada
og leiðbeiningu í þvf að fara hyggilega með þá- Svo-
leiðis uppeldl í sparseini og góðrl meðferð efna sinna er
ómetanleg seinna meir.
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., 0T1BÚ
A. A. Walcot, bankastjóri
►egar þú þarfnast bygginga efni eða eldiriÖ
D. D. Wood & Sons.
—--------------Limited
Verzla með sand, möl, mulin stein, kalk,
stein, lime, “HardwaJl and Wood Fibre’’
plastur, brendir tígulsteinar, eldaðar pípur,
sand steypu steinar, “Gips” rennustokkar,
“Drain tile,” harð og lin kol, eldivið og fl.
Talsími; Garry 2620 eða 3842
Skrifstofa: Horni Ross og Arlington St.
ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ.
um heimilisréttaríönd í Canada
Norðvesturlandinu.
111. Hér var hver blettur fæktaður
í hliðuin og eggjum voru jfindur og
geitur á beit; en þeim fylgdu al-
skeggjaðir menn með krókstafi, í
gæruskinnsfeldum, og spunnu silki
og ull á snældu, þegar þeir sátu yf-
ir, En smalinn sat á háuin steini og
lék á tinflautu. Hér og þar var bygð-
in i þorpiim og hverfum; húsin með
rauðum þökum, hvítmáluð, en víða
drógu smáir uxar iskrandi kerrur.
Hér og hvar stóð bústaður auðugs
Tyrkja, frá fyrri dögum, með afar-
hávöxnum gulgrænum víðirunnum
umhverfis, eða blómskrýddum, ang-
andi möndlutrjám. Og yfir hrörleg
húsaþök þorpanna gnæfðu burstir á
tyrknesku hofi eða grískri kyrkju.
Allskonar lýður hékk umhverfis
stöðvarnar; menn með túrbana,
rauðar skúfhúfur og loðna hatta eins
og sykurtopp í laginu; karlmenn i
tyrkneskum pokabrókum eða síðum
kuflum og þröngum • brókum úr
rjómagulu líni, heimagjörðu; þeir
voru i leðurvestum, útsaumuðum,
með allavega litum blómum og fíg-
úrum, eða í þykkum, brúnum ullar-
fötum, með allavega löguðuin svört-
um snúrum; þeir höfðu hárauða
klúta um mittið, og iljaskó á fótum;
sólarnir voru saumaðir í tákappa
og bundnir upp um lcgginn leð-
urþvengjum, er náðu upp að hné.—
Kvenfólkið var sumt búið á tyrk-
neska vísu eða í leður- og ullar-
treyju, fallega útsaumaðar; upphlut
úr silki því, er ofið er þar i hverju
þorpi; í bróderuðum millipilsum úr
líni, með svartar svuntur útsamn-
aðar með blómum; þykt utanyfir-
pils, marglit, röndótt, tekin upp að
aftan; en á höfðinu hafa þær gula | { Serbalandi.
og hvíta klúta, eina sorgarmerkið. . *
Allstaðar voru “Sígannar”, eða sá *>’rsí 1 stað 'ar ekk. m.k.nn mun
flökkulýður, sem þektur er u.n víða að s*á a !'ossu ,and' °« h‘nnl «risku
veröld, - karlmenn með háan strók Macedonui er aður var lyst. Somu
ií höfði, allavega litan; kvenfólkið l‘orPin urSu vr,r, >»ann. dal.t.ð
með eyrnagull og allavega litar tusk-! ver h,rt: hellur dottnar af þokum,
ur fvrir fatnað og prýði, allar ber- ‘na nin® n5«nuð af h^ve«gJun‘-
fættar; þetta fólk drógst áfram með sanis konar folk’ en fterra> ,nesf-
lestuin sínum eða hékk kringum h‘e«nis kvenfo,k- born °« °!dun«ar-
tjöld sin, er öll voru svört. En ekki ,eið a ,ön«u' har 1,1 maður
Nú kom hár maður svartklæddur, for að siá mun,niK Mórberjatren
alskeggjaður, ti! okkar í lestinni, á- voru vanhirt’ lobaksplonh.rnar gul-
varpaði okkur á frönsku; kvaðst! ar at fna- vorn f,;' arln.u ••*»>•; korn-
vera i levnilöggæzlusveit serbnesku sfan«ir stoðu UPP ur ,,,gresl a okr;
stjórnarinnar og ætti að hafa gát á I l,n‘; senl.ekki hafð' ver,ð h»eyft v.ð
okkur. Skömmu siðar kom herfor-i* lo,f manuði eða meir> f grisku
ingi i lestina og talaði við þcnnan
sl eggjaða og leit á okkur. Hinn
I
Hver, sem heflr fyrlr fjölskyldu aV
sjá eía karlmaSur eldrl en 18 &ra, g;et-
ur tekiö heimlllsrétt á fjóröung úr
section af óteknu stjórnarlandt i Mant-
toba, Saskatchewan og Alberta. Um-
sækjandi veröur sjálfur aö koma á
landskrlfstofu stjórnarinnar, eöa und-
irskrlfstofu hennar i þvi héraöt. 1 ura-
boöl annars má taka iand & öllum
landskrlfstofum stjðrnarinnar (en ekkl
á undlr skrifstofum) meö vlssum skll-
yröum.
SKVLDUR. -Sex mánaöa ábúö og
ræktun landsins á hverju af þremur
árum. Landneml má búa meö vlssum
skilyröum innan 9 milna frá hetmUls-
réttarlandi sinu, á landl sem ekkl er
minna en 80 ekrur. Sæmllest Ivöru-
hús veröur aö byggja, aö undanteknu
þegar ábúöarskyldurnar eru fullnjegö-
ar innan 9 tnílna fjarlægö á ööru landl,
eins og tyr er frá grelnt.
í vissum héruöum getur góöur og
efnilegur landnemi fenglö forkaups-
rétt á fjóröungl sectionar meöfram
landi sinu. Verö $3.00 fyrir ekru hverja
SKYLDUR—Sex mánaöa ábúö 4
hverju hlnna næstu þriggja ára eftir
aö hann hefir unniö sér inn eignar-
bréf fyrir heimllisréttarlandi sinu, og
auk þess ræktaö 50 ekrur á hinu selnna
landi. Forkaupsréttarbréf getur land-
nemi fengiö um leiö og hann tekur
heimillsréttarbréflö, en þó meö vissum
skilyröum.
Landneml sem eytt hefur hetmllls-
réttt sínum, getur fengiö hetmlllsrétt-
arland keypt i vissum héruöum. Verö
$3.00 fyrlr ekru hverja. SKYLDUR—
Veröur aö sitja á landlnu 6 mánuöl af
hverju af þremur næstu árum, rækta
50 ekrur og relsa hús á landlnu, sem er
$300.00 viröl.
Bera má nlöur ekrutal. er ræktast
skal, sé landlö óslétt, skðgi vaxiö eöa
grýtt. Búpenlng má hafa á landtnu I
staö ræktunar undir vissum skllyröum.
Wo We CORYf
Deputy Minister of the Interlor.
Blöö, sera flytja þessa auglýslngu
leyfislanst f* enga borgun fyrlr.
svaraði:
“Dobra!” sagði foringinn og sló
saman spornnuiii og fór sína leið.
“Hér vorn landamærin”, sagði
löggæslumaðurinn, “við erum nú á
serbneskri ltvð”.
Við sáum nokkra stórvaxna, hor-
i_ða menn hanga þar með byssu um
Öxl og fleinunum á; en engin her-
klæði höfðu þeir nema snúrulausar
húfur.
“Við hverju er að búast " sagði
leiðsögumaðurinn. ‘Við Serbar höf-
um háð fjögur strið í þrjú ár —
fyrsta og annað Balkan-stríðið, upp-
reisnina í Albaníu og nú þetta. Her-
menn vorir hafa engin hcrklæði, —
þcir hafa ekki einu sinni skift um
föt í þrjú ár".
Nú fórum við fram hjá reit, al-
settum smáuin krossmörkum úr tré,
með þriggja feta millibili; lestin var
i þrjár minútur að fara fram hjá
lioniim.
“Þetta er taugaveikra grafreitur-
inn í Gievgieli”, sagði hann stutt-
lcga. Krossmörkin skiftu mörgum
þúsundum og undir hverju var
leiði!
llermenn á vcrði.
Við sáum nú hvar afarstórt svæði
i fjallshlið var svart af troðningi,
og láu þar göng inn i svartar þústir
um alt svæðið; menn skriðu út og
inn þessi göng afar óhreinir og
ræflalega til fara, en þó búnir á
btrmanna visu, höfðu skotfærabelti
um báðar axlir, eins og þeir gjöra
í Mexicó. Byssur stóðu þar margar
og fallbyssur ineð fornfálegum um-
húnaði: kerrur voru þar í langri
röð, og voru uxarnir, sem ætlað var
að draga þær, á beit skamt frá, allir
í hafti. Fyrir neðan jarðhúsin, við
hlíðar.otinn voru hermenn á ár-1
meir. f
I Macedoniu var hver blettur ræktað-
ur; en hér var varla einn akur af
tiu hirtur. Hér og hvar var kona á
akri, með heiðgulan liöfuðklút og
skrúðlitað pils; hún teymdi uxa, er
dróg tréplóg, smiðaðan úr boginni
eikargrein; hermaður stýrði plógn-
um, vanalega með byssu á baki sér.
Förunautur okkar benti á þetta og
nrælti: “AHir karlmenn i Serhiu eru
i hernum — eða dauðir: og alla uxa
tók stjórnin til þess að draga full-
byssur og lestir á járnbrautum. En
frá þvi við keyrðum Austurrikis-
menn úr landi, fvrir jólin, hafa eng-
ir bardagar orðið, svo að stjórnin
scndi herniennina og uxana út um
alla Serbiu, hvar sem á þarf að halda
til þess að hjáI]>a til að plægja”.
Stundum, þegar svona atvik bar
fyrir, flaug i huga okkar, hvernig á
stóð fyrir þessu dauðra manna
landi: Æskulýður þess hafði sóp-
ast burtu í tvennum grimmum styrj-
öldum; þar næst kom tveggja mán-
aða skörp herferð gegn herskáum
fjandmönnum; þar á ofan þessi
ógurlega viðureign við hið inesta
herveldi hcimsins, og skæð drepsótt
ofan á alt saman. Eigi að siður eru
farnar að sprctta úr rústum allrar
jijóðarinnar vonir um glæsilega
framtíð, er með timanum kunna að
| verða hættulegar f> rir sjálfstæði Suð
ur-Evrópu.
Seinni jiart dagsins komum við
til Gievgeli, sein var versta sóttar-
bæliö i Serbiu, næst Valievo; þar
voru bæði tré og hús og alt annað
löðrandi i kalkvatni; en umhverfis
hann var há girðing, þvi að hann
var i sóttkvi. Við stóðum við og
horfðuin inn; við nálega hverjar
húsdyr var svartur fáni, merki þess,
iið dauðsfall hefði borið þar að.
Kvæðamenn.
Digur náungi ekki vel hreinn stóð
inn fyrir j>á þuli (goslari) eða
kvæðamenn, sem áður fyrri höfðu
kvæðastarfið á liendi meðal hinnar
serbnesku þjóðar. Kvæðin ganga að
erfðum mann fram af manni, og
geymdust mcð því móti að sonur
kvað þau kvæði, seni hann lærði af
föður sínum og þau sem hann sjálf-
ur samdi i ofanálag, og skemti þann-
ig á mannamótum og á hcimilum.
Flökkumenn þessir hafa engin rétt-
indi, engin hús né lönd, cngan sama-
stað, nema þar sem þeir slá tjöldum
sinum um nótt eða nokkrar nætur.
(Meira).
Fréttabréf.
Nes P.O., 10. des. 1915.
Herra ritstjóri Hcimskringlu!
Viltu vera svo góður, að taka þess-
ar fáu línur í þitt heiðraða blað.
Eg brá mér nýskeð norður að
Winnipegvatni, norður að Alberts-
langa, þar sem nokkrir landar mínir
stunda fiskiveiðar i vetur, og tóku
þeir mjög vel á móti mér. Þeim líð-
ur öllum vel og eru búnir að fiska
fremur vel, eftir því, sem fiskast nú
á vatninu.
Einn daginn, sem eg dvaldi þar,
héldu þeir skemtisamkomu, sem er
mjög fágætt úti i fiskimannakofum,
og var samkoman haldin i stærsta
kofanum, sem þeir hafa þar á tang-
anum. Til skemtana höfðu þeir söng,
ræðuhöld og einn smáleik, og dans
á eftir. Hljóðfæri höfðu þeir: Fónó-
graf, munnhörpu, bjölluspil og fió-
lin; á prógramminu voru þessir:
Mr. E. E. ólafsson (ræða), St. Ein-
arsson og Th. Skagfjörð (söngur),
St. Einarsson og Sig. Stefánsson
(Jig), smáleikur “Emigrantinn”.
March; E. Jónasson (einsöngur), E.
Eir. Einarsson (sóló); Lump Sugar
Jónasson (upplestur), V. Sveinsson
(upplestur); kveðnar rimur; Sig.
Stefánsson og B. Skagfjörð (kvæði);
Th. Helgason (söngur). Leikendur
voru: Sig. Einarsson, Sig. Stefáns-
son, Eirikur Einarsson, .1. Helgason,
H. Einarsson, E. Einarsson og W.
Stefán-sson.
Samkoman fór fram vel að öllu
leyti, og fór hver lieim til sin glaður
og ánægður um miðnætti, hver á
sinni hundalest.
Eg er þessuin drengjum mjög svo
þakklátur fyrir viðtökurnar, og eru
þeir cinhverjir þeir skemtilegustu
drengir, sem eg hefi hitt þar norð-
urfrá.
G. Thorkclsson.
Borgið Heimskringlu og hjálp-
iS henni til að standa í skilum
eins og vera ber.
THE CANADA
STANDARD LOAN CO.
AJWtl Skrlfntofa, Ulnnlpcgr.
$100 SKULDABRÉF SELD
Tll þæglnda þeim sem hafa smá upp
hœhlr tll þess ah kaupa, aér I hag.
Upplýsingar og vaxtahlutfali fst á
skrifstofunnl.
J. C. KYLE,
42S Maln Strcet.
rATlnmnhur
WIXJHPEO
bíikkanum og drukku vatnið; en á stöðvarstéttinni og stóðu inargir
ofar í dalnum stóðu við ána mörg! soldátar i kringum hann. Þessi mað-
þorp, þar sein taugavcikin geysaði. J ur ávarpaði okkur með undarlegu
Bál var kynt á einum stað og sátu: móti, og lét dæluna ganga uni gróður
tvennir tugir eða svo i kringum
það á hækjum sinum og horfðu á
kindarkrof, er stiknaði í loganum.
“Þessi hersveit er hingað send til
i;ð vernda landamærin”, kvað föru-
nautur okkar. “Hér reyndu Búlgar-
ar að ráðast inn á landið um daginn
og eyða járnbrautina. Þeir geta
komið aftur þegar minst vonum
varir. Er Búlgariu stjórn i sökinni,
eða gaf Austurríki þeini fé til? Um
jietta er ekki hægt að segja hér á
Balkan".
og loftslag og ferðir sínar i Anieríku,
með áköfum orðaköstum og lézt vera
i þjónuslu stjórnarinnar. Við spurð-
um förunaut okkar eftir á, hvort
hann þekti þenna stjórnarþjón, er
svo mikinn fróðleik sýndi. “Þekki
hann! Það ætti að vera; það eru
liafðar góðar gætur á honum; hann
er grunaður um, að selja austur-
rísku stjórninni leyndarmál við-
vikjandi herstjórn þcssa lands”.
Skömmu siðar vorum við látnir
bíða i hliðarspori, meðan lest fór
Eftir að koin inn fyrir landamæri í hjá, tólf flatir járnbrautarvagnar al-
Serbíu, sáum við á hvcrjum milu- settir hcrniönnuin í margvíslegmn
fjórðungi kofa búinn til úr inold og
trjágreinum; en úti fyrir stóð tötra-
lcgur, kinnfiskasoginn hermaður,
skitugur og horaður, en hver þeirra
liélt þó herinunnlega á byssunni. —
Um alla Scrbiu má sjá þessa menii,
hinar síðustu lcyfar af karlfólki
iandsins; þeir lifa í moldinni, við
skorinn skamt og ræflalegan fatnað,
j og g:eta járnbrauta landsins.
lierklæðaplöggum, með marglit brek-
án utan um sig. Hver hersveit hafði
sína Idjóðfærasveit, tvo eða fleiri
fiakkara (sígauna), er leika á fiðlur
eða pípur söngva þá, sem jafnan
koma upp meðal dátanna, áastarvís-
ur, sigurlirós eða orustusöngva.
Þessir flækingar eru spilamenn og
kvæðakelar um alt landið; þeir finn
ast allstaðar, og hafa komið i stað-
Kln persúna (fyrlr daglnn), $1.60
Herbergi, kveld og morgunverVur,
$1.25. Máltllitr, 85c. Herbergl, ein
persðna. 60c. Fyrlrtak i alla etaVl,
ágæt vinsölustofa i sambandl.
Talelml Csrrr 5253
R0YAL 0AK H0TEL
Cbas. Custafsson, elgaadl
Sérstakur sunnudaga mlðdagsverú-
ur. Vin og vlndlar á bor&um frá
klukkan eltt til þrjú e h og frá aex
til átta að kveldlnu.
asa NARKBT STREET, W1S3IPEO
BrúkaTiar saumavéiar meV haeft-
legu verði; nýjar Slnger vélar, fyrlr
peninga út I hönd etSa til leigu.
Partar I ailar tegunðlr af vélum;
aSgjörð á öllum tegundum af Phon-
ographs á mjög lágu verBI.
J. E. BRYANS
531 SARGENT AVE.
Okkur vantar duglcga "agcnta*'
verksmala.
og
CARBON PAPER
for
TYPEWRITER—PENCIL—PEN
Typevvriter Itibbon for evcry
makc of Typcwriter.
G. R. Bradley
& Co.
304 CANADA BLD6.
Phone Garry 2899. Winnipeg
J. J. BILDFELL
FASTEIGNA8ALI.
TTnlon Hank 5th. Ftoor No. 520
Selur hús og lótSir, ogr annatJ þar a9
lútandL Útvegar peningalán o.fi.
Phone Maln 2885.
PAUL BJARNAS0N
FASTEIGWA8ALI.
Selur elds, lifs, og slysaábyrgS og
útvegar peningalán.
WYNYARD,
SASK.
J. J. Swanson
H. G. Hlnriksson
J. J. SWANS0N & C0.
4
FASTEIGNASALAR OG
peninga ntVlftr.
Talsiml Main 2597
Cor. Portage and Garry, Wlnnipeg
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGERÆBIHGAR.
907—908 ConfederaUon Llfe Btdc.
Pbone Maln 3142
WIBr.VlPBO
Arnl Anderson
E. P. Garland
GARLAND & ANDERSON
LÖGFR.EBINGAR.
Pbone Maln 1561
«01 Electnc RaiJway Chambers
Dr. G. J. GISLASON
Physlclan and Sarftroa
Athygll veltt Augna, Kyrna og
Kverka Sjúkdðmura. Asamt
lnnvortls sjúkdðmum og upp-
■kuröi.
18 Sonth 3rd St.. Graad Forka, Jt.D.
Dr. J. STEFÁNSSON
401 BUVD BCILDING
Hornt Portage Ave. og Edmonton 8t
Stundar elngöngu augna, eyrna.
nef og kverka-sjúkdðma. Br aS hltta
frá ki. 10 tll 12 f.h. og kl. 2 til 6 e.h.
Talefml Mala 4743
Helmlll: 106 Olivla St. Tals. O. Ult
Talelntl Main »05
Dr. J. G. SNÆDAL
TANNL.KKNIR
Suite 313 Kndertoa Block
Cor. Portage Ave. og Hargrave St,
Vér hAfnm fullar bir«ó!r hreinostn lyfja
og meóala, KomiÐ meó lyfseöla yAar hii K-
aO vér gernm meóniin n&kvmnA*** eftir
ávtsau laaknisins. Vér sinnum utansveita
pönnnnm og seiiom giftinKaleyh,
C0LCLEUGH & CO.
N<itre Damr Ave. A Skerhroofce !9t.
Phone Garry 2690—2681
hÍNASTA SKÓVIÐGERÐ.
Mjög fín skó viögerB á meSan þú
bíöur. Karlmanna skðr hálf botn-
aöir (saumat) 15 mínútnr, gútta-
bergs hælar (don't siip) eöa leöur.
2 mínútur. STEWART, 193 Paclfle
Ave. Fyrsta búö fyrir oustan aöal-
strætl.
S H A W ’ S
Stærsta og elsta brúkattra fata-
Hölubúðin 1 Vestur Canada.
479 Notre Dame Avenue
GISLl G00DMAN
TI.VS.WIDLH
VerkstæÖi:—Hornl Toroato St. of
Notre Dame Ave
1‘honr
Garrjr 29N8
HHoilll*
<é«rry MNI
A. S. BARDAL
xelur ilkklstur og annast um útfanr
Allur útbúnaöur sá bestl. Knnfrsm
ur selur hann allskonar mtnnisvarWa
og iegsteina.
813 Sherbroi.ke Steeet.
Phone Garry 2152 WtVSIMíU.
MARKET H0TEL
l4b r'riiii'.-aB rSi
á mðti markaBlnum
Bentu vluföng vtndtar og abhlyn-
Ing góB. tslenzkur vettingaman-
ur N. Haildorsson. leltjbelnir t«-
lendlngum.
P. nrnVVEL rlgandt WINJÍIPIBI*