Heimskringla - 30.12.1915, Blaðsíða 4

BLS. 4
WINNIPEG, DESEMBER 30., 1915
HEIMSKRINGL.
HEIMSKIUNGLA.
(Stofnuíi 1S86)
Kemur Ot á hverjum fimtude?i.
trtgefendur og eigendur:
THK VIKING PRBSS, LTI).
VertS blatísins í Canada og Bandaríkjunum $2.00 um árib (fyrlrfram
borgab). Sent til íslands $2.00 (fyrirfram borgab).
Allar borganir sendist rábsmanni blabsins. Póst eba banka ávis-
anir stýlist tii The Viking Press, Ltd.
M J. 8KAPTASON, Ritstjóri H. B. SKAPTASON, Rát5smat5ur.
Skrlfstofa:
721» SHBKBItÓOKK STREET,
P. O. Ilox 3171
WINNIPEG.
Tal.sími Garry 4110
Merkisatburðir ársins hjá íslendingum
hér vestanhafs.
engineer). Eins og Vilhjálmur er
han-n kominn langt fram úr hópnum
íslendinga og orðinn heimsfrægur
maður fyrir uppgötvanir sínar.
Hann var orðinn viðkunnur maður
fyrir þetta sumar. En nú sýndi hann
hina miklu uppgötvun sina á heims-
sýningunni i San Francisco og það-
an barst orðstír hans út um allan
heim. Vér látum einshvern merkasta
vísindamann Bandaríkjanna scgja
frá uppgötvun hans, próf. Edgar
Lucien Larkin, rkhöfundinn, heiin-
spekinginn og stjörnufræðinginn í
stjörnuhúsinu á Mount Lowe i Cal
forniu.
mor, Ramsay, Rutherford, Michel-
son, Curie, Marconi, Edison, Milli-
kan og fleiri aðra; en ieyndardóm-
ui inn varð æ meiri og meiri í huga
mínum. Hvað gat þetta verið, sem
Thordarson hafði uppgötvað? Svo
kom eg á sýninguna. Það var Irans-
former. Verkfæri til að brejda afl-
inu. — 1‘aff var verkfseri það, sem
breyta mun öllum högum og kjörum
manna um heim allan!
Vér skrifuðum til skrifstofu Mr.
| Thordarsons í Chicago og báðum um
í upplýsingar á uppgötvun hans, og
Margt hefir reyndar borið við hér
hjá oss, en tveir eru þeir atburðir
meðal íslendinga hér, sem allur hinn
mentaði heimur tekur þátt i og læt-
ur sig miklu skifta. Tveir menn bera
svo höfuð og herðar yfir alla íslend-
inga og i raun og veru yfir alla sam-
tiðarmenn sína, að nöfn þeirra
fljúga borg úr borg og land úr landi,
og meðan heimur byggist munu þau
skráð á minnisspjöld mannkynssög-
unnar.
Vilhjálmur Stefánsson.
Annar þeirra er Vilhjálmur Slef-
ánsson. Hann var áður orðinn kunn-
ur hinum mentaða heimi, sem einn
hinna mestu norðurfara og land-
könnunarmanna. Víða um Ameríku
hafði hann farið og um stórborgir
Evrópu og flutt fyrirlestra og svo
lagði hann upp í leitina að finna
land við norðurheimsskaut, þar sem
allir vísindamenn hugðu opinn sjó
og hyldýpi vera, — nema Vilhjálm-
ur. Hann hafði aðra skoðun; skoð-
un, sem hann bygði á eigin rann-
sóknum sínum og athugunum bæði
sínum eigin og annara norðurfara-
manna. Flestir voru á móti Vil-
hjálmi, en reyndin varð sú, að álykt-
anir hans voru réttar, en ályktanir
allra hinna rangar.
Þá var annað, sem skihli Vilhjálm
og alla aðra norðurfara og vísinda-
menn. Allir aðrir álitu, að enginn
hvítur maður gæti lifað þarna í
norðurhöfuin á isum úti, nema hann
hefði nesti nóg úr mannheimum eða
þá fæðu, sem hvítir menn neyta. Ef
nestið þryti, þá var maðurinn dauð-
ur. Þetta hafði þráfaldlega komið
fyrir og efaði það enginn maður, —
nema Vilhjálmur. Hann sagði, að
menn gætu lifað á landinu, ef þeir
hefðu byssu og gætu kveikt sér eld.
Og í fullu trausti til þess lagði Vil-
hjálmur út i hættuför þessa. Og nú
er hann búinn að sýna, að hann
hafði rétt fyrir .sér í þessu sem öðru.
En það var maðurinn Vilhjálmur,
sem sigraði alla örðugleikana: hríð-
arnar, frostin og slysin bitu ekki á
norðlægrar breiddar, en 117 vestur
frá Greenwich. Liggur ströndin þar
til norðvesturs. En veður var þung-
búið og sáum vér þvi skamt.
Af því að svo var áliðið timans og
sól fór hækkandi, ]>á fylgdum vér
ströndinni að eins 3 daga. Og loftið
var einlægt svo þykt, að vér gátum
ekki tekið stjörnuhæð, nema einn
dag, og komumst þá að þeirri niður-1
stöðu að vér vorum á 77. gráðu og
43. mín. rtorðl. breiddar, en 115. gr.
og 43. mín. vestlægrar lengdar.
“Vér sáum ekki meira en uni
hundrað mílna svæði af strand-
lengjunni og rann hún suman við
ansturátt frú stað jicim, er vér tók-
um land. En fjöll sáum vér að minSta
kosti fimtíu mllum lcngra austur, og
tuttugu milum lengra inn í landinu
sáum vér af Ivö jiúsund feta háu
fjalli margar hæðir ennþá hærri i
allar áittir, frá norðri til austurs, og
voru þær á að giska í fimtiu milna
fjarlægð. Landið hlýtur þvi að vera
nokkuð slórt. Það var lágt, þar sem
vcr komum á land, en verður hærra
og hæðóttara eftir þvi sem austar
dregur.
Þarna var landið fult af dýrum:
Garibou dýrum og eitthvað af Mosk-
us uxum. Og 22. júní komu gæsirnar
þangað úr suðrinu í stórum breið-
um. Snjórinn fór þá að renna sund-
ur og þá hafa silungarnir og laxarn-
ir farið að flykkjast upp í ár og læki
og fugla-hjarðirnar að breiðast út
um holt og hæðir. En þá urðu þeir
lofaði Mr. Thordarson að senda oss
bráðlega greinar, er hann sendi
enskuin blöðum um þetta; — en
vinur vor gamall vestur á strönd
sendi oss grein þá, sem með fylgir,
eftir próf. E. L. Larkin, og þótti oss
því betra, er heimsfrægur óviðkom-
andi maður skýrir frá því.
Larkin's ritar á þessa leið:
að fara að halda heiin, því að þeir ]
“Tæpri mínútu eftir að eg fékk
rafskeytið frá blaðinu ‘Exaininer’
að koma til San Francisco -— til
sýningarinnar, þessa háskóla heims-
ins — til að sjá og skoða hina nýju
rufurmagns-meðferð Mr. Thordar-
sonar, var eg farinn að búa mig af
stað. Eg hafði verið að skoða uppá-
haldspláss mitt á 'stjörnuhvelfing-
unni í hinum stóra stjörnukíkir á
Mount Lowe, vetrarbrautina tignar-
legu ineð sinum billiónum sólna. En
rafurmagnið er meira en billiónir
sólna, eða hvaða sólnafjöldi sem er,
þó að hver sólin sé stærri en sólin
vor. Og rafurmagnið á sér að eins
einn meiri; en það er sálin (inind).
Á hinni Skriðmiklu hraðlest fór
eg að undrast yfir þvi, hver þessi
nýja uppgötvun væri, þessi nýji sig-
ur mannsandans. Þegar Thales, 600
áruin fyrir Krist, fór að núa dálítinn
rafmola og sá að það fór að draga
til sin létta hluti, þá var honuni
þetta hulinn leyndardómur. Sama
var um Gilbert eftir 22 huindruð ár
eða 1600 e. Kr., er hann sá magnet-
inn draga til sin magnetiserað járn.
Þetta var hnnum einnig leyndar-
dómur. Og þegar Franklin dróg
Hin mikla uppgötvun.
■ \ Það var kl. 8 um kveldið 2. des
ember 1915, i lok hinnar miklu sýn-
ingar, að hún var sýnd, þessi upp
götvun, þetta feykilega afl, sem þessi
vél hans leiddi fram, meiri en nokk-
uð annað, sem upp hefir fundið ver-
ið. Og til sönnunar uin ágæti vélar
Thordarsonar má geta þess, að þá
var regn; en það liafði engin áhrif
á afl vélarinnar. Rétt þegar hann var
að byrja að sýna hana, kom regnið,
sem eftir því sem menn áður þektu,
hefði átt að ónýta alt saman. En nú
I gjörði það alls ekkcrt. Enda er þessi
Prof. j transformer einstakur í öllum heiini.
Hin þunna aluminum ræma er hið
einkennilegasta við uppgötvunina.
En möguleikar henna reru svo ákaf-
lega stórkostlegir og mikilsvarðandi,
að^nú getur enginn maður séð fyrir,
hvaða breytingum liún muni valda á
komandi timum.
jiurftu á ísum að fara yfir til St. '■
Patricks eyjar.
Allan þennan tíma vissi heimur-
inn ekkert um Vilhjálm. Allir töldu
hann dauðann, nema einn maður, —1
félagi hans, sem verið hafði, og
neista úr skýjum ofan, var það hon-
uin djúpur leyndardómur.
"Hið sama var um örsted, danska
vísindamanninn, og þá Galvani og
Volta.
Einlægt varð leyndardómurinn
vildi aldrei trúa því, að Vilhjálmur i dýpri og dýpri, svo sem þegar Fara-
væri dauður; en sagði, að hann gæti j day, hinn 31. ágúst 1831, vafði ein-
lifað árum saman á ísunum. Gjörði j angruðum (insulated) vírspotta um
hann alt, sem hann gat, til að gjöra j íárnbolta deigan, og sá við það, að
út leiðangur að leita Vilhjálms, og| boltinn varð segulmagnaður á auga-
vildi senda Rugdreka, en fékk ekki! bragði. Enda náði hann fyrstur seg-
fé nóg til þess. Var það fagurl að lllí,fli úr magnetinum. Þá fyrst fóru
hann. Skipið hrakti frá honum með si;i try«ð Hs», sem hann hafði tekið menn að hafa not af segulstraumin-
al)an til Vilhjáhns og traust hans á hon- um; þá komu magnetás, armatures
dauður af sulti, eða frosinn í hel,
eða sokkinn í hafið, eða orðinn
hvítabjörnum að bráð. Stjórnin í
Ottawa var búin að lýsa því vfir,
vinir hans og kunningjar voru orðn-
ir úrkula vonar um að hann væri á
lífi. En að morgni hins 17. septem-
ber sl. kom telegrafskeyti til ráð-
gjafa eins í Ottawa frá Vilhjálmi,
dagsett ýl. ágúst 1915.
Vilhjálmur er bráðlifandi; er bú-
alla félaga hans, allar vistir.
hinn mikla útbúnað, og Vilhjálmurj u,n- Ln enginn trúði öðru eii
stóð svo að segja einn eftir á strönd-
inni. Flestum hefði fallist hugur. En
þetta hafði engin áhrif á Vilhjálm.
Má vera, að þetta hafi verið lán fyr-
ir hann. Þeir voru engir menn til
þess að fylgja honum, og hefðu að
Jíkindum verið honum stöðug byrði,
og ekki þolað þrautir þær, sem hann
varð að mæta og yfirstíga.
Þegar skipið Karluk hvarf honum
sjónum, byrjaði hann á nýjan leik og
hélt fram sömu stefnunni: að finna
Jöndin ókunnu. Hann vissi það af
skarpskygni sinni, hvar hann áttti
að leita þeirra. Hann leggur með
þremur mönnum fyrst út á isana
þriggja mánaða ferð og siðan i sjö
mánaða ferð. Hann stikar djúp sjáv-
arins; hann mælir strendur land-
anna og dregur upp sjókort af þeim
á stórum svæðum, þar sem engin
voru áður til, og svo finnur hann
landið, sem hann var að leita að, —
einmitt þarna, sem hann var húinn
að segja, að það ætli að vera!
Fnndið landið.
Vilhjálmi sjálfum segist þannig
frá fundi landsins:
“Það var um morguninn hinn 18.
júní, að Storkerson (fylgdarmaður
hans) fór upp á 40-íeta háan isjaka
skamt frá náttbóli okkar á isnum,
og litaðist um, og sá hann þá nýtt
land til norðausturs. Þarna vorum
vér á 77. gráðu 56 mínútu norðlægr-
ar breiddar, og daginn eftir tókum
við land og var það nálægt 78. gráðu
Með henni má gjöra alla jörðina
að einu stóru rafurmagnsheimili fyr-
ir alt mannkgnið, — að cinu stór-
kostlegu bræðrafélagi. Menning, sið-
ir, venjur og alt daglegt lif hlýtur að
taka svo miklum brcgtingum, að það
scm vér nú köllum menningu eða
mentun, hlýtur að ummgndast eða
hverfa fyrir hinni nýju tign og háu
menning. 1 rigningunni sáum vér
hið fullkomna verk þcssa millión
volta transformers.
Lýsing.
Fyrst er grafin í jörðina gröf ein,
sem vatnskista djúp og breið, og
niður í gröf þessa er svo furðuvélin
látin og fylt upp með steinoliu, svo
að olian fljóti yfir vclina. Þetta er
gjört til þess, að varna allri Iiættu
frá vélinni. En svo kemur eitt aðal-
atriði vélarinnar, en það er ræma
ein, skelþunn og mjó úr aluminum,
og er hún undin upp á valtara eða
ása í stað vírþráða. Ræma þeSsi er
þrir sextándu partar úr þumlungi á
breidd og fimtugasti partur úr þml.
á þykt. Þunnur pappir er i sifellu
lagður á milli ræmanna. Ræmur þess
ar eru 90 mílna langar og 90 mílna
j pappirsræmur á milli. Langar lengj-
j ur af ræmum þessum eru undnar
l upp sem á snældur og verða 4 fet í
; þvermál. Utan um hverja snældu er
j slegið þunnu koparhylki, ti lað varð-
j veita ræmurnar; er snælduni eða
| spólum þessum svo komið fyrir á
j ása, og er hvor við annars hlið, sem
j perlur á bandi, unz þær ná yfir 6 fet
: á ásnum. l'tan um ait þctta er grind
a^, og síðar dgnamos. Þá fóru ínenn að
ein (frame), og er svo öllu dýft í ol-
Vilhjálmur væri fyrir löngu dauður,jnota rafljósin og rafhitann og raf-
aflið, og svo fóru menn að breyta
einu aflinu í annað, og er það ein-
hver hin inerkasta uppgötvun, sem
maðurinn nokkru sinni hefi
— Og á þjótandi lestinni fór eg
íuna. Margt er það við jietta, sein
j ekki er hægt að skýra og er hér að
j eins tekið aðalstykkið. Iín aflið, sem
j vél þessi framleiðir, er feykilegt, er
j 1400 hestöfl streyma á hverju augna-
bliki
gjört. . ipf
g bliki eftir jiessari næfurþunnu og
mjóu ræmu ,90 milna langri.
hugsa um, hvort Mr. Tþordarson
hefði skygnst inn í hin ilýpri og fín-j Eyðimerknr verða að aldingörðum.
gjörðari fylgsni náttúrunnar, hvort Hver einasta eyðimörk á jörðu
hann hcfði
eleetronin.
fundið ráð til að nota
j getur orðið að blómlegum aldin-
1 garði, ef að hægt er brunna að bora
til þess að ná vatninu. Aflið og raf-
urmagnið leggur vélin til og hitann
og Ijósið og svo margt og margt.
j Þama er vélin, scm getur sent svo
j mikið afl út frá sér, sem hver maður
j þarf, - - sent það út 1000 mílna lang-
j an veg og millíón volta. Síðan mað-
Hafði hann verið að fást við rann-
inn að kaupa ísaskipið Polar Bear;! sóknir a vacuum tubes, eða loftlaus-
ráða nýja menn og fá sér tveggja ára j unl P>Pun>. gí°,'t Þar nýjar upp-
vistaforða i Polar Bear, og segist 8°tvanir’ by8ðar á uppgötvunum
halda áfram rannsóknum sínum. Crookes eða electronunum, sem J. J. j
Thomson fann?
Nú er hann nylagður ut í leiðang-
ur þenna, og er að öllum líkindum E®a hafðl hann rannsakað n>Ía í „rinn fgrsl kom á jörðu þessa hefir
á hinu nýja landi eða löndum meðI rafurma8n*heima? engin slík uppgötvun nokkru sinni
félögum sínum, að kanna þau, og Eða hafði hann notað geislastraum í verið gjörð. Eg hefi farið yfir Im-
Jiarf enginn að búast við að heyra i efnanna (radio activity) uraniums.l perial og Coachella dalina í Ame-
frá honum fyrri en hann er búinn að| poloniums eða radiums til þess aðj riku og veit, hvað þeir framleiða og
fá nokkurnveginn hugmynd um lönd j beizla þau i þarfir nútíðarmanna? ; hefi hugmynd um, hvað þeir muni
in nýju og reikna út afstöðu þeirra, Ega yar þeUa leyndarjnál meiraj «eta framleitt. Eg er að eins hrædd
á hnettinum, hæð fjallanna og kanna
þau seni föng eru á.
Vér Islendingar getum
en ^ermans, eða meira en furðu- i
verkið að vigta eitt
hvorki Millikan gjörði?
éleelron, sem
aukið frægð hans né dregið úr henni
; i
svo nokkru nemi; en heiður er oss Michelsons
að því, að hann skuli vera af voru |
Eða eitthvað likt ljósöldu-inælingu |
ur um, að menn trúi inér ekki, er eg
segi, að í dölum þeiin megi tvöfalda
öll auðæfi Egyptalands undir Ram-
eses II.
bergi brotinn.
C. H. Thordarson.
Hinn maðurinn, sem ber höfuð og
herðar öðrum ofar, er C. H. Thord-
arson, frá Chicago, rafurmagnsfræð-
ingur og vélameistari (electrical
Eða
senda
þráðlausum skeytum?
Eg hugsaði um þá alla : Thales,
Gilbert, örsted, Franklin, Galvani.
Volta, Weber, Gauss, Faraday, Am-
peran , Ohm, Pupin, Thomson, Lar-
í Coachella dalnum hefi eg tint
j dates”, sem eru betri og næringar-
var uppgöfvun hans sú, að meiri heldur en þær eriJ á Egypta.
aflið í gegnum loftið með landi e{5a j ^rabiu (dales eru ávext-
ir likir sveskjum, en betri). Eg hefi
séð búnaðarskýrslur bændanna, og
eru inntektir þeirra meiri en þeirra,
sem grafa eftir gulli eða silfri. eða
gjöra nokkurt annað verk.
Co-0perative
Sparnaður
er styrkur og efldur með
því *að sameiginlegann
sparnaðar Banka reikn-
ing í nafni bónda og
konu, föðurs og sonar, bróður eða systur, eða einhverra
tveggja eða fleiri í familíu. Hvert sem er getur lagt inn
eða dregið út peninga eftir vild, og rentur af peningun-
um safnast þeiin báðum til ágóða. Fáið fullar upplýs-
ingar lijá Itáðsmanni
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., 0TIB0
A. A. Walcot, bankastjóri
v---------------------------------------------------
j
Membersof theCommercial Educators’ Association
Stærsti verzlunarskóli f Canada. Býr fólk
undir einkaskrifara stöðu, kennir bókhald, hrað-
ritun, vélritun og að selja vörur
Fékk hæstu verðlaun á heimssýningunni.
Einstaklingskensla. Gestir velkomnir, eink-
um kennarar. öllum nemendum sem það eiga
skilið, hjálpað til að fá atvinnu. Skrifið, komið
eða fónið Main 45 eftir ókeypis verðlista með
_ . myndum.
E. J. O’Sullivan,
M- A. Pres. THE WINNIPEG BUSINESS COLLEGE
222 Portage Ave.. .Cor. Fort Street.
. ----- Enginn kandídat atvinnulaus.
ESTABL/SHEO /882.
Ep með þessum transformer Mr.
Thordarsons má þekja dali þessa
með dafe-trjám, með bómullarplönt-
um og ávöxtum. Og Coachella dal-
urinn getur framleitt billión dollara
virði af uppskeru. Dalurinn fram-
leiðir millíón dollara virði nú sem
stendur. En eg er viss um, að enginn
blettur í heimi getur frmaleitt eins
rikidega uppskeru cins og dalir þess-
ir, þegar búið er að koma fyrir þesls-
um transformer Thordarsons þar
einhversstaðar í fjöllunum.
Afl það, sem dag og nótt fer til
einskis i fossum fjallanna út um
allan heim, iná nú nota með þessum
transformcr, og senda það með þess-
um grönnu strengjum þúsundir
milna til að rækta eyðimerkur eða
vinna önnur verk. Og yfir höfuð má
segja, að nú sé tíininn kominn að fá
alla jörðina í hendur raffræðing-
inganna. Bráðlega munu þeir flétta
yfir hana með rafþráðum sínum,
beizla hvern fossinn og gjöra jörð-
ina að friðarins og nægtanna garði,
— ef að konurnar fá atkvæði”, bæt-
ir próf. Larkin við.
Skuld mannkgnsins við Thordar-
son, og þrautir hans.
I )>rjá ilaga hefi eg verið þarna
sjónarvottur atburða Jxessara og
vildi gjarnan gefa mönnum litla
hugmynd um þetta fciknamikia og
erfiða starf Mr. Thordarsons, erfitt
og þreytandi bæði fyrir sál og lík-
ama, sem hann alt hefir unnið fyrir
yður og börn yðar. Já, fyrir mann-
kyn alt, Jiangað til það hverfur af
jörðunni. Hann hefir rent augunum
inn á hið óþekta og rannsakað óséða
heima. 12 nýjar vélar varð hann
að uppgötva áður en haiin ga>ti farið
að gjöra þennan tröllstóra trans-
former, og smíðið á þessari nær 100
mílna löngu aluminum-ræmu var a-
kaflcga erfitt, Jiví að raðirnar þurftu
að vera svo Jjráðbeinar og falla svo
engu munaði við pappírsræmurnar.
Og að vefja þær upp var einnig á-
kaflega vandasamt.
“Mr. Thordarson var borinn og
barnfæddur á íslendi; en nú er hann
einn með hinum fremstu uppfynd-
ingamönnum heimsins á ]>eSsu ó-
þekla alheimshafi rafurmagnsins”.
Hon. Th. H. Johnson.
Þriðji Islendingurinn, sem upp
hefir risið hjá oss hér vestra, og ber
höfuð og herðar yfir aðra, er Hon.
Tliomas Hcrmaiin Johnson, lögmað-
ur hér i Winnipeg og stjórnmála-
maður. í fyrsta sinni hefir nú ls-
lendingur komist í ráðgjafasæti; og
rná ]>að furða þykja, þar sem íslend-
ingar eru svo fámennir í landi
þessu og þar á ofan eru klofnir
sundur, og togar hver hópurinn á
móti öðrum og vill ríða annan nið-
ur. íslendingar hafa náð þingsetu
áður, en enginn hefir náð sætinu
með neitt likum atkvæðafjölda og
Thomas Johnson; enginn hefir náð
fylgi innlendra manna, sem hann.
Enginn hefir verið tekinn og viður-
kendur sem leiðtogi og foringi
enskumælandi manna, nema hann.
Eða sótt bér í Winnipeg á móti sum-
um hinna sterkustu manna af flokki
andstæðinga sinna, sem hann, og
unnið stóran sigur.
Og það þarf enginn að ætla, að
nokkur meðalmaður, eða þó meira
væri, leiki sér að slíku. Mr. Johnson
var i mörg ár viðurkendur leiðtogi
á þingi, og hefði hann ekki verið út-
lendingur, þá var hann sjálfsagður
foringi Lberal flokksns á þnginu, og
sjálfkjörinn stjórnarformaður, þegar
flokkurinn komst að, því að hann
bar höfuð og herðar yfir þá alla.
Vér segjum þetta ekki til að gylla
eða halda fram stefnu Liberalg, þvi
allir vita, að vér erum í mótflokki
þeirra. En vér viðurkennum mann-
inn Hon. Th. H. Johnson, og hina
mörgu og miklu hæfileika hans.
Allir íslendingar mega vera stoltir
af honum.
j
Thorsteinn S. BorgfjörS.
j Hinn fjórði íslendingurinn er Mr.
j Thorsteinn S. Borgfjörð. Vér þekkj-
um hann fjöldinn hér norðan lín-
unnar. Hann hefir verið kontraktor
hér í mörg ár og einn i Diannid fé-
laginu, og staðið fyrir fjölda stór-
bygginga og mannvirkja, bæði hér i
Winnipeg og hér og hvar um Vestur
fylkin. En mannvirkið, sem gjörir
í nafn hans lýðum kunnugt, er Geor-
gia-Harris Viaduct í Vancouver í
British Columbia. Hann lauk við
verk J>að í sumar. Þetta 500,000 doll-
ara verk er brú yfir járnbrautar-
leiðarnar í Vancouver borg, gjörð
úr stálstyrktri cements steypu, og
var hennar minst í Heimskringlu 24.
júni í sumar sem leið. Var af öllum
til þessa verks tekið. Aðalboginn er
83 fet og 6 þumlungar á lengd, og
j er það sá lengsti bogi af concrete-
steypu, sem til er í Ameríku og lík-
lega í öllum heimi. Brúin er svo
gjörð, að hvorki geta grandað henni
frost né hitar, og allur frágangur á
verkinu snildarlegur.
Það er gleðiefni fyrir oss íslend-
inga hér vestra, að maðurinn, sem
reisti stórvirki þctta og stýrði allri
byggingu þess og reiknaði út hvern
nagla og stólpa og boga í henni -
er fslendingur.
Professor Skúli Johnson.
Fimti íslendingurinn, sem fólk er
farið að hafa augastað á, er Skúli
Johnson, prófessor í grisku og latínu
á Wesley College.
Mr. Skúli Johnson hefir fengið orð
á sig sein námsmaður góður og er
orðinn viðurkendur af enskumæl-
andi mönnum hér í landi. Hann hef-