Heimskringla - 10.08.1916, Blaðsíða 1

Royal Optical Co.
Elztu Opticians í Winnipeg. ViO
höfum reynst vinum þinum vel, —
gefðu okkitr teekifæri til að reyn-
ast þér vel. Stofnsetl 1905.
IV. R. Fowler, Opt.
XXX. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 10. ÁGÚST 1916.
NR. 46
Stríðs =f réttir
Stríðið hefir geagið sama ganginn,
en hvergi hafa Þjóðverjar nú unnið.
Bretar hafa víggirt sig á þessum
stöðum, sem þeir voru búnir að
taka norður af Somme á Frakk-
landi, og aukið við skarðið að
norðan, fært það út um 600 yards á
3000 yarda breiðu svæði við Posieres,
og hvergi látið undan síga. Eins er
um Frakka; þeir hafa heldur fært
sig áfram en aftur á bak, og bæði
Bretar og Frakkar liafa mætt hverju
áhlaupi Þjðverja á eftir öðru og ein-
lægt hafa þeir hrundið þeim aftur i
mcð miklu mannfalli. Er nú Þjóð-
verjum farið að þykja gamanið
grátt, að þurfa að renna á skotgraf-
ir Frakka eða Breta. Hafa stundum
verið sendar liinar beztu hersveitir
Bjóðverja, Brandenþurger sveitirn-
ar; en þær fara alveg sömu förina
og hinar. Og við Meuse ána tóku
Frakkar nýlega 1,200 Þjóðverja til
ianga, auk þeirra sem féllu. Þykir
nú fara að linast sóknin Þjóðverja
við Yerdun, enda hafa þeir orðið að
senda sumt af beztu hermönnunum
þaðan til að reyna að stemma stigu
fyrir Bretum og Frökkum við
Somme. . .„«i .» »
Fyrir helgina voru Bretar búnir
að taka fangnar 30 þúsundir Þjóð-
verja síðan þeir byrjuðu kviðu
þessa og hefir ]>ó meira lcgið eftir í
gröfunum eða þar sem þeir mætt-
just Og svo týnist einlægt meira og
minna af mönnum í hinum miklu
og þéttu skothríðum, sem þar eru
nvi bæði nótt og dag. Er sagt, að
Þýzkir þurfi nú orðið að taka fjölda
roanan burtu ósærða, en annað-
fhvort heyrnarlausa, eða nær vit-
stola af óiátunum. Hafa margir af
þeim verið fluttir norður til Belgíu.
— ítalir liafa sigið á þessar síð-
ustu viktii' og uáð hér um bil Öllu,
sem þeir töfiuðu í hríðunum sein-
uestu, sem Austurrfkismenh gjörðu
þeim; sumstaðar hafa þeir fyllilega
náð sínu,'og siðan stríðið byrjaði
liafa ítalir náð 2,000 fermílum af
landi Austurríkismanna og fjölda
þorpa og smábæja með góðum 100
jþúsund manns, til samans talið. —
Er sumt af landinu fjöll og fyrnindi,
en sumt aftur, t. d. meðfram Isonso
ánni, ágætis land. -
— Frá Suezs-kurðinum er ]>að að
fi-egna, að þangað stefndu sveitir
Tyrkja og Þjóðverja um daginn og
ætluðu mikið að gjöra. En Bretum
warð ekki melra bilt við en svo, að
þeir feldu þriðjung þeirra, tóku
:annan þriðjung til fanga og ráku
hina á flótta. Áttu þeir fótum sín-
um fjör að launa og þóttist liver
góður, sem lengst komst í burtu frá
Bretanuin-
! — í Armeníu eru Rússar enn að
hrekja Hufldtyrkjann. Þeir réðust
á ]>á í Chlalkit Chia dalnum og
liröktu þá úr 5 skotgrafaröðum og
tóku hæðir nokkrar suðvestur af
Brzingan. Norður af Erzingan halda
þeir öllu til sjávar.
— Frá Salonichi heyrist svo sem
ekkert.
— En suðvestur af Brody í Galizíu
eru þeir komnir yfir árnar Graberki
og Sereth, og tóku þar hæðahrygg
allmikinn, sein liggur sunnan við
Brody og áleiðis til Lemberg. Þar
hirtu Rússar ein 6 þúsund fanga,
•og tóku 6 borgir. Vörðust Þýzkir þó
vel og var slagur liarður í borgun-
inn og barist í hverju húsi og á
hverju stræti. Norður í Volhyníu
horða Rússar að Kovel og Vladimir
Volynski, og er sagt að Þýzkir séu
búnir að flytja alt fémætt úr borg-
unum. Eru þeir nú hættulega stadd
ir þarna- Sagt er að Hindenburg
hafi verið skipað, að sækj- fram til
Pétursborgar með sjó fram: en fyrst
þarf hann að vinna sigur á Kuro-
patkin, og er það ógjört ennl>á.
TIL VINA OG AÐSTANDENDA
HERMANNANNA.
JÓN SIGURÐSSON, I.O.D.E., fé-
lagið óiskar þess, að vinir og að-
standendur hermanna þeirra hinna
íslenzku, sem nú eru farnir, sendi
utanáskrift hvers eins hermanns til
forstOðukonu félagsins Mrs. J. B.
Skaptason, 378 Maryland St., Winni-
peg,— Félaginu ríður á að vita rétta
utanáskrift þeirra og breytingar,
undir eins og þær verða, svo að þær
geti sent þeim, þegar þeir þurfa ein-
hvers, og skrifað þeim sjálfum, ef
þörf gjörist. Vinir hermannanna eru
heðnir að láta þetta ekki undan-
falla.
Minni Bretaveldis.
Flutt á íslendingadegi í Winnipeg
2. ágúst 1916.
af Dr- B. J. BRANDSON.
Frá fyrstu tímum alt til þessa
dags er saga mannkynsins ein ó-
slitin saga af framsókn mannanna
að takmarki aukins frelsis og vax-
andi farsældar.
Jafnvel á hinum dimmustu tím-
um fornaldarinnar voru mennirnir
ósjálfrátt að fáima út í myrkrið,
eftir ineira frelsi og jafnrétti ein-
staklingunum til handa. Alt til
]>essa dags er saga mannanna ein
óslitin ganga, sem stefnir að þgssu
sama takmarki, ]>ótt stundum sýn-
ist að standa í stað um heilar aldir.
Ein kynslóðn tekur við af annari,
stígur sín fáu spor, legst svo til
sinnar hinsfu hvíldar; en sú næsta
tekur upp byrðina og heldur í átt-
ina. Hver ný kynslóð stendur bet-
ur að vígi en hin síðasta, þar sem
liún nýtur ávaxta af starfi þeirra
kynslóða^ sem á undan etu gengnar.
Einstaklingurinn hverfur og lians
er að eins minst vegna þess, sem
liann kann að liafa lagt fram,
samferðamönnum sínum til gagns
og gleði. »«• p - -
Þegar á hinum fyrstu tímum
mannkynssögunnar að augu vor fá
skygnst inn í dimmu ]>á, sem grúfir
yfir fornöldinni, sjáum vér að jafn-
vel þá eru myndaðar þjóðir, ’ sem
bera ægishjálm yfir nágrönnum sín-
um. Alt frá dögum Forn-Egypta til
þessa dags er framsóknarsaga
mannsandans saga þeirra l>jóða,
sem mest hafa iátið til sín taka og
sem stærst framfarasporin liafa stig-
ið sínum eigin þegnum og um leið
mönnunum f hcild sinni til gagns.
ÞJóðirnar eru sömu lögum liáðar og
elnstakllngurlnn, að fyrri eða síðar
eftirskilja þær öðrum þær byrðar,
sem þær hata borið og liverfa að
nokkru eða öllu leyti úr sögunni-
Eins og einstaklingurlnn leitast
við, að eftirskilja einhvern minnis-
varða um tilveru sína, eins leitast
]>jóðirnar við að gjöra' hið sama.
Hinir stórkostiegustu minnisvarðar,
sem með mannlegum höndum liafa
reistir verið, eru minnisvarðar Forn-
Egy]>ta. í mörg þlistind ár hafa
minnismerkin (pýramidarnífj stað-
ið á bökkum Nílárfljófcsins, þótt
jafnvel nöfn þeirra, sem þessa minn-
isvarða bygðu, séu nú löngu fallin
í gleymsku. Og hafa þessi risa-
smíði þess vegna ekkí náð tilgangi
sínum. -.«««,*.
Hin einu varanlegu og Soiiíirf
minnismerki eru þau, sem reist eru
í mannlegum hjörtum. Hinir varan-
legu minnisvarðar eru þess vegna
þau stórvirki, sem hrinda mönnun-
um áfram nrer takmarki fullkomn-
unar. Tiltölulega fáar þjóðir liafa
átt því láni að fagna að eftirskilja
ókomnum öldum slíkan minnis-
varða, sem, Uvn leið og ]>eir hafa
gjört nöfn höfunda þeirra ódauðleg
og standa sem merkjasteinar á
framsóknarbraut mannkýnsins, —
halda áfram að vera til ómetanlegs
gagns fyrir allar komandi kyn-
slóðir.
Af þjóðum liðinna alda skal að
eins bent á þrjár, sem eftirskilið
hafa svo mikla ávexti af starfi
þeirra, að allar ókomnar aldirmunu
minnast þeirra með lotningU' Það
eru Gyðingar, sem trúarbrögð hins
kristna heims eiga uppruna sinn
hjá; Grikkir sem ennþá skipa
öndvegi fagurra lista og heimspeki,
og Rómverjar, sem með lögspeki
sinni stjórna nú í dag miklum hluta
hins mentaða heims. Þeir menn-
ingar straumar, sem frá þessum
þremur uppsprettum renna, liafa
um margar aldir vökvað og frjófgað
menningarreit allra siðaðra þjóða,
og eflaust halda áfram að gjöra l>a^
um allar ókomnar aldir.
í meir en 900 ár hefir hið brezka
ríki staðið í fremstu röð menningar
þjóða heimsins. Hinn litli engilsax-
neski þjóðflokkur hefir smá vaxið
og styrkst,. þar til nú að hann um
langan aldur liefir ráðið meiru en
nokkur annar þjóðflokkur um gjör-
vallan heim.
Bretaveldi hefir smá stækkað og
fært út kvíarnar, þar til nú að það
er orðið hið víðáttumesta stórveldi
sem heimurinn hefir séð. í ölium
álfum heims eru brezkar landeignir,
ríki eða nýlendur, og þar fyrir utan
er auðugasta þjóð heimsins, Banda-
ríkin, grein af hinum engilsaxneska
þjóðstofni.
Ekki hefir það þótt nóg, að leggja
undir sig lönd í öllum heimsálfum,
heldur hafa öll höf heimsins verið
gjörð hinni brezku þjóð undirgefin.
Til þess að gjöra þaðs mögulegt,
að varðveita samgöngur milli hinna
fjarliggjandi landa tilheyrandi rík-
inu, gegn öllum mögulegum óvin-
um, og líka til þess, að verja heima-
landið fyrir árásum, var nauðsyn-
legt að hafa sjóliðsflota, sem væri
sterkari en floti nokkurrar annarar
þjóðar. — Þessi floti hefir nú 1
meira en 400 ár varið strendur Eng-
lands gegn öllum óvinum og gjört
það ómögulegt, að nokkur óvinur
stigi þar fæti sínum- Undir vernd
]>essa herski]>aflota hafa kaupskipa
flotar Englands siglt óhindraðir
um öll höf heimsins, og gjört það
mögulegt, að starfrækja þá stærstu
verzlun, sem nokkur ]>jóð hefir rek-
ið. Jafnvel ]>ann dag í dag, þegar
öllúm guðs og manna lögum er
varpað fyrir borð af óbilgjörnum
óvinum, stendur liinn enski flóti
sem ímynd sjávarguðsins Neptúns.
Og ræðúr sá floti yfir öldum hafsins
í eins fullkomnum skilningi og
mögulegt er fvrir mannlegan kraft
yfir þeirri höfuðskepnu að ráða.
Ekkert í heiminum fæst án
áreynslu og fyrirhafnar svo framar-
lega, að sá hlutur, sem eftir er sózt,
sé þess virði, að handsama hann.
— Framsóknarbraut ]>jóðanna er
vökvuð óspart blóði l>jóðanna göf-
ugustu sona. Ótal þúsundir liafa
látið lífið í baráttu þjóðanna fyrir
tilveru sinni, og um leið í barátt-
unni fyrir aukinni farsæld og frelsi
þjóðinni til handa. Draumsjóna-
menn þjóðanna sjá ]>ann dag á-
lengdar, að stríð í heiminum á sér
ekki stað. En því miður sýnist
sá dagur enn vera í Jjarlægð, Því
meiri áhrif, sem ein þjóð hefir á
leiksviði lieimsins, því oftar stend-
ur hún í stríði-
Hjá hinum gömlu Rómverjum
var musteri tileinkað einum af
guðum þjóðarinnar, Janusi. Dyr
þessa musteris stóðu æ opnar, þeg-
ar þjóðin áttl í ófriði, en var læst
þegar friður ríkti um gjörvalt liið
rómverska ríkl. Að eins þrisVar
sinnum í sögu þjóðarlhnár, f meir
en 1000 ár var þessum musterísdyr-
um lokað. Sagnfræðingurinn 81 r
Edward Cressy hefir skrásett sögu
af 15 þeim bardögum, sem háðir
hafa yerið í heiminum, hvers úrslit
liafa haft mest áhrif á sögu mann-
kynsins. 1 sex af þessum bardög-
um hafa Englendingar tekið þátt,
og nú mætti eflaust bæta við þeim
sjöunda, því orustan við Marne,
]>ar sem Þjóðverjum var lirundlð
til baka á ferð þeirra til París, verð-
ur eflaust talin með allra merkíleg-
ustu og áhrífamestu orustum heíms-
íns. — Þetta er að eins sagt til þess
að sýna, hve stóran ]>átt liin brezka
þjóð hefir tekið í stórræðum stór-
veldanna á síðastliðnum 900 árum.
Að lýsa einkennum hinnar brezku
þjóðar í stuttu máli, er ómögulegt,
og heldur ekki er mögulegt að fram-
setja neina viðunanlega mynd af
henni, þótt það retti að gjörast með
fáum skýrum dráttum Eg verð
að láta mér nregja, að benda á eitt
eða tvent, sem mér finst að ein-
kenni ]>essa þjóð frá öðrum þjóð-
um, og sem hefir hjál]>að til að gjöra
hana það, sem hún er þann dag í
dag.
Ein af aðal hugsjónum þjóðar-
innar frá byi'jun sögu hennar er
frelsi og jafnrétti einstaklingsins.
Þessi dýrkun á fullkomnu frelsi
einstaklingsins, frelsi sem að eins er
takmarkað með viturlegum lögum,
rennur eins og rauður þráður í
gegn um alla þjóðarinnar sögu-
Frá þeim tíma þegar Jón konungur
var neyddur til að gefa þjóðinni
sitt “Magna Cliarta” og alt til þessa
dags, hefir staðið yfir stöðug bar-
át]a fyi'ir auknu frelsi og jafnrétti
einstaklingnum til handa. Til liins
brezka rfkis hafa allir litið, sem fyr-
irmyndar, ]>egar um sannarlegt
frelsi liefir verið að ræða. Frelsis-
vinir annara þjóða hafa lengi skoð-
að liið brezka stjórnarfyrirkomulag
sem sanna fyrirmynd, því það er
hægt að fullyrða, að hvergi í heim-
inum ræður þjóðin sjálf eins full-
komlega yfir sínum löguin og lof-
um. Hin enska stjórnarskrá er ef
til vill sú einkennilegasta stjórnar-
skrá, sem bindur nokkurt stórveldi
saman. Akvæði liennar sýnast svo
óákveðin og afar óljós, að það sýn-
ist, að hætta sé á að hún falli í mola
og ríkið liðist f sundur, hvað lítið
sem á kann að reyna. Stjórnarsam-
bandið á milli liinna ýmsu hluta
ríkisins sýnist vera svo veikt að
það hljóti að slitna, hvað lítið sein
á reynir. En það einkennilegasta
er, að þetta ríki, sem sýnist tengt
svo veikum böndum, reynist þegar
í nauðirnar rekur, eitt hið bezt
sameinaða ríki, sem heimurinn hefir
]>ekt.
Það ríki, sem ekki er bundið sam-
an með fastákveðnum lögum, held-
ur að eins með böndum sameigin-
legra hugsjóna og bróðurkærleika,
reynist svo traust í sambandinu, að
allar þjóðir undrast og fá naumast
skilið, hvernig á því getur staðið.
í hinni löngu frelsisbaráttu þjóð-
arinnar hefir komið fram ótrúleg
staðfesta og þrautsegja, hvað svo
sem örðugleikarnir liafa verið mikl-
ir- Það hefir verið sagt um Eng-
lendinga, að þeir fari ekki verulega
að neyta sín fyr en eftir að þeir
hafi beðið ósigur nokkrum sinnum.
Þá fyrst kemur ]>olgreði og stað-
festa þjóðarinnar í ljós, sem svo ber
hana áfram til endilegs sigurs. 8á.
sem vill sjá fyrir liið ókomna, þarf
að vera kunnur því liðna, og ef
nokkur ránnsakar nákvæmlega
sögu hinnar brezku þjóðar, þá gefur
sú yfirvegun manni kjark og von
um endilegan sigur í hinu stórkost-
lega stríði, sem nú stendur yfir. Sú
þarutsegja og það þolgæði, sem leitt
liefir hina ensku þjóð til sigurs í
styrjöldum hennar um síðastliðin
1000 ár, mun ennþá koma henni að
góðu liði og leiða hana til sigurs
enn á ný í þessu stórkostlegasta
stríði, sem heimurinn hefir séð.
Stríð ]>að, sem nú stendur yfir, er
hin geigvænlegasta barátta milli
framsóknar og afturhalds, sem
heimurinn liefir séð. Hugsjónlr
frelsis og menningar, sem byggjast
á sem fullkomnustu frelsi einstak-
lingsins, er hér að há bSráttu fyrir
tilveru sinni. Hvort réttvísi eða
linefaréttur hervaldsins á að vera
rfkjandi í heiminum framvegis, er
hér Utldlr úrslitum komið. Það er
öldungis eðlilegt að hin brezka þjóð
sé hér merkisberi þeirra hugsjóna,
sem hún hefir barist fyrir sjálfráð
og ósjálfráð í meir en 1000 ár.
Þrátt fyrir l>að, þótt sumir menn
hafi viljað gjöra lítið úr fram-
kvæmdum Englendinga í þessil
stríði, þá liljóta þeir að viðurkenns
að þeir liafa verið það akkeri, sem
hinar aðrar bandamana lijóðirnar
hafa fengið sína festu við. Og nú
í Síðnstu tíð er að koma í Ijós sá
undrakiaftUG s®m í þjóðinni býr.
Sá kraftur niUii Iáta fe meir tii sfn
taka eftir því sem fram líða stund-
ir, þar til að þau Þórshamars liögg,
sem þjóðin nú slær, brjóta niður
víggirðingar óvinanna og loks
leggja að velli hinn ægilega draug
pfturhalds og áþjánar, sem nú leit-
ast vlð að eyðileggja starf margra
alda í þarfir sannarlegs frelsis og
kristilegra hugsjóna.
Drenglyndi og hugprýði voru
tvær sterkustu lyndiseinkunnir for-
feðra vorra. Að Vera þektur sem
drengur góður var sá gullni lykill,
sem opnaði allar dyr að hug og
hjarta forfeðra vorra. Alveg ósjálf-
rátt, er það í íslenzku eðli að bera
hlýjan liug til þeirrar þjóðar, þar
sem sannur drengskapur skipar
öndvegi Alveg eins er það ósjálf-
rátt íslenzku eðli, að fyrirlíta allan
ódrengska]> í hvaða niynd sem liann
kann að koma fram. Saga þjóðar-
innar er full af dæmurn, sem sýna
að í sínu insta eðli er drengskapar-
lundin afarrík hjá þjóðinni. Að
vera ódrengur og níðingur þýddi
það, að vera útskúfaður úr þjóð-
félagi forfeðra vorra. Ódrengskap-
ur á hvern hátt, sem liann kemur í
ljós, varðar þann dag í dag hinni
sömu hegningu, hvar svo sem ensk-
ar liugsjónir eru ríkjandi. Að þær
hugsjónir, sem myndað liafa liið
enska ]>jóðlíf eru háleitar og fagr-
ar, sézt bezt af ávöxtum þeirra.
Það má eflaust mörgu finna að hjá
liinni ensku þjóð, en hvert tré
skyldi dæmast af ávöxtum ]>ess. —
Þótt stofninn sé kvistóttur og frá
sunium liliðum óásjálegur, ]>á má
ekki lítilsvirða tréð þess vegna, ef
ávöstur ]>ess er bæði mikill og nyt-
samur engu síður en fagur.
Hvernig eru þá ávextirnir af
hinu brezka þjóðtré? Hverjir eru
minnisvarðarnir, sem eiga að geyma
minningu þjóðarinnar l hjörtum
manna um allar ókomnar aldir?
Til þess að sjá þá minnisvarða, er
að eins nauðsynlegt, að virða fyrir
sér hinar ungu engilsaxnesku þjóð-
ir víðsvegar um lieiminn, sem vaxa
og dafna með ótrúlegum hraða og
sem allar sýna að þeirra þjóðar-
einkenni eru steypt í móti engilsax-
neskrar menningar, og að hugsjón-
ir hinnar ensku þjóðar, sem skapast
hafa gegnum eldraunir þúsund
ára, eru þær hugsjónir, sem hjá
þeim eru ríkjandi. Þegar sá tími
kemur, að hver þjóð, hvað smá sem
hún er, fær að njóta fullkomins
Þessir drengir eru synir Jónasar
Guðmundssonar Dalman og konu
hans, Rósu Marteinsdóttur. Eru
| þeir drengir báðir fæddir og upp-
aldir í Winnipeg.
Norman er 22 ára: vann fyrir C.P-
R, félagið við hraðritun og fljóta-
skrift á skrifstofu félagsins í Moose
Jaw, frá því hann útskrifaðist af
Sueegss Business Cpllege ]>angað til
harfrf gekk i herlnrf. Er liann í 27th
frelsis til þess að stjórna sínum eig-
in málum, og liver einn einstakling-
ur fær að njóta fullkomins frelsis,
sem að eins takmarkast með vitur-
legum lögum, þá má sjá annan ó-
dau'ðlegan minnisvarða hins brezka
veldis. Sá minnisvar'ði er um leið
fegursti minnisvarði þeirra, sem á
umliðnum öldum hafa lagt líf sitt
í sölurnai' fyrir land og þjóð, og sem
nú á yfirstandandi tíð fórna lífi
sínu til þess að hugsjónir þær, seni
framsóknarandi mannkynsins hef-
ir barist fyrir frá ómuna tfð, ekki
glatist, heldur nái sönnum virki-
leika og fullkomnun.
Hið brezka veldi er nú að bérjast.
ekki að eins fyrir sinni eigin tilveru,
heldur einnig fyrir sannri fram-
sóknarstefnu í mannfélaginu. Ef
Bretaveidi býður ósigur, þá hafa
allar frelsishetjur og mannvinir lið-
jnna alda strítt og dáið til eínskís.
í því stríði, sem nú er liáð, taia til
mannanna ótal raddir frá öllum
liðnum öldum og livetja til öruggr-
ar framgngu alla sanna ættjarðar-
vini. Til Vestur-lslendinga tala
raddir forfeðranna og hvetja þá Is-
lands syni, sem hér eru búsettir, til
öruggrar framgöngu, livetja ]>á nú
til þess, að ávinna sér þann sama
orðstír, sem l>eir, forfeðurnir, á-
unnU sér á ótal vígvöllum fyrri
alda. £f þeir verða við þeirrj her-
hvöt, þá reisa ]>eir hinni fslenzku
þjóð ódauðlegan minnisvarða í
þessu unga framtíðarlandi, minnis-
varða, sem minnir stöðugt á að
einnig þeir áttu lilut í endilegum
sigri hins brezka veldis yfir hinuni
geigvænlegu öflum afturhalds og
áþjánar. Því ]>ótt skýin liafi oft
verið mörg og dimm, og skuggawiir
geigvænlegir, sem hafa grúft sig yfir
Bretaveldi á þessum sfðustu tveim-
ur árum, þá vottar nú fyrir öðruin
bjartara degi. 8igursól þjóðarinn-
ar sýnist nú vera að renna úpp
björt og fögur, þótt enn verði langt
]>ar til hún liefir dreift hinum ógur-
legu myrkraöflum á braut hennrr.
! En með hverjum deginum, sem nú
: lfður, verður sú sannfæríng sterkari
| að enn einu sinni verði hinn brezki
fáni borinn til sigurs, hins glæsi-
legasta sigurs, sem nokkur þjóð eða
þjóðir liafa unnið mannfélagin i
til gagns.
Farbréf til íslands.
Þeir, sem eru að hugsa um, að
ícrðast til íslands í haust, ættu aö
festa sér pláss með skipum Eim-
skipafélags íslands sem fyrst.
GULLFOSS kemur til New York
snemma f September.
GODAFOSS kemur snemma í okt-
óber.
Skipin sigla þaðan beina leið til
Reykjavíkur fyrir vestan allar stríðs
stöðvar.
“Marconi wireless” útbúnaður á
skipunum-
Farseðill á fyrsta farrými frá New
York til Reykjavfkur er 250 kr. og á
City of Winnipeg Battalion, og er
nú einhvers staðar á Frakklandi;
hefir verið þar í seinastliðna 10 mán-
uði.'
Árni, kallaður “Arthur” er að eins
2Ö áia að aldri: vann liann við
brick og steinleggingu. Hann gekk
í 44th Battalion, líka sem bands-
maður; fór með henni fró Winnipeg
BÍðastliðinn september, og er hann
ennþá sem stendur á Englandi.
öðru farrými 150 kr„ Eg get selt íaf»
bréf ef vill alla leið frá Winnipeg,
eða þeini, sein lifá fyrir sunnan
Bandaríkjalínuna — með skipunum
að eins. Stór hópur er nú þegar bú-
inn að biðja um pláss á skipunum.
LTm farbréfakaup eða aðrar u]>p-
lýsingar ferðinni viðvíkjandi skrif-
ið eða finnið —-
ÁRNA EGGERTSON,
~ -V j
umboðsmann Eimskipafél. ísíahds,
302 Trust & Loan Bldg., Winnipeg.
Samningar við Persa.
Bæði RÚsar og Bretar iiáfá gjörí
samninga við Persa nýlega og eru
allir ánægðir. Persar ætla að lialda
uppi herflokkum til að verja land
sitt. en Rússar styrkja ]>á að norð-
an en Bretar að sunnan. Fyrir öðr-
um er ekki að verjast en Tyrkjum;
en þar eystra hafa þeir jafnan verið
fremur ágengir nábúar.
Til kaupenda Mðunnar’
og annara Islendinga
vestan hafs.
Um leið og eg tilkynni vinum og
vandamönnum fjær og nrer sviplegt
frófall tengdaföður míns, JONS
ÖLAFSSONAR, f. alþingismanns og
ritstjóra, er dó að heimili sínu í
Reykjavík að kveldi þess 11. júlí þ.
á., kl. 11, leyfi eg mér að tilkynna,
að Iðunn, sem haldið var úti af
okkur báðum síastliðið ár, verður
nú, fyrst um sinn að minsta kosti,
haldið úti af mér einum; en hr.
Stefán Pétursson, 696 Banning St.,
Minnipeg, liefir gerst einka um-
boðsmaður tímaritsins vestan hafs,
og eru því allir landar vorir þar
beðnir að snúa sér til hansi Sökum
dýrtíöarinnar verður að fœra ar-
ganginn upp um 25 eent.
Ágúst H. Bjarnason,
• prói, dr. phil.
Útg. tímaritsins Iðunu. -.
1 Hkr. liefir verið sagt, að Jón
ólafsson liafi dáið þann 12. júlí. —
Þessi villa stafar af ógreinilegum
fregnum, sem blaðinu bárust þessu
viðvíkjandi,—Ritstj.
KENNARA VANTAR
við Árnes skóla nr. 586 (í Manitoba)
frá 1. september nœstkomandi til 1.
desember. Umsækjandi verður að
hafa “3rd Class Professional Certifi
cate”.. Hver, sem sinna vill þessu,
greini undirrituðum frá æfingu sem
kennari, einnig kvaða kaupi óskað
er eftir.
Til 31. ágúst verður umsóknum
veitt móttaka.
Árnes, Man., 4. ágúst 1916.
S. Sigurbjörnsson,
48 Sec'y-Treas.