Heimskringla - 26.04.1917, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 26. APRIL 1917
HEIMSKRINGLA
BLS. 3.
iDorgarbúum; skemtum við okkur
l>ar vel og var haldin veizla af
stjórnarráðinu í þinghúsinu þar.
17. júlí vorum við gestir hjá Gov-
•ernor og Lady Rarron og vorum
]>ar í bezta yíirlæti. 21. júlí skoðuð-
um við barnaskóliana í Perth og
liafði og mjög gaman af ]>ví.
Til Midland fórum við 22. júlí og
var þar som víðar tekið á móti
okkur af borgarstjóra bæjarráðs-
mönnum; þar sáum við járnbraut-
arvagna verksmiðjur stjórmarinn-
ar, er 1,500 manns voru að vinnu í.
23. júlí fórum við til Mundaring
Weir og skoðuðuin þar afar stóra
vatnsveitu, er stjórnin átti; þaðan
veitir hún vatni í alla nærliggj-
andi bæi. Um kvöldið var okkur
lialdin veizla af stjórnarráði Vest-
nr Ástralíu í Jacobes Hotel, og þ.
26. sátum við veizlu hjá stúlkum
af Technieal High School í Free-
mouth, er haldin var f Victoria
Hall. — 28. júlí fórum við á hreyfi-!
inynda sýningu í Melba Hall og|
sáum þiar myndir af okkur sjálf-!
um, er teknar höfðu verið er við '
etigum á land og víðar um landið.1
í Southern Cross sáum við menn
henda örvum f mark og þótti okk-
ur það skrítinn leikur.
Til Cooigadie komum við 31. júlí.
Har var gull fyrst fundið í vestur-
hluta landsins. í Kalgoorlie héld-
um við samkomu og höfðum upp
1,105 dollara; skoðuðum við bæinn
•og fórum nokkrar mílur út fyrir
hann, þar sem verið var að vinna
að vatnsleiðslu; og var þar unnið
með úlföldum. 7. ágúst ltomum
við til Boulders og fór Mr. Levers
með okkur út að gullnámunum og
skoðuðum við margt af þeim; var
okkur þar sýnd “gull-mílan”, rík-
astia fermíla í heimi. 1 einni nám-!
unni skoðaði eg einn hand-borinn,
og boraði með honum 3 eða 4 mín-
útur. — Til Northam komum við ,
9. ágúst og skoðuðum þar Thom-
asar mjölgerðarverkstæðið, ]>að j
stærsta ]>ar um slóðir, og sátum 1
veizlu um kvöldið hjá Mr. og Mrs.
Sibbald. 18. ágúst stönzuðum við
í Ringelley og heimisóttum Mrs.'
Sewell, sem er clzt kona í Vestur-
Ástralíu. 20 ágúst var komið til
Narrogin, og kom eg þar á hestbak
og þótti heldur en ekki gaman að.
1 Albany var stanzað 25. ágúst og,
okkur l>ar isýnt skipið Caramie,
eign Wllite Star línunnar, hið
stærsta far er til Ástralíu hefir,
komið; við fórum fram í það og
var tekið tveim höndum af Stevey
ekipstjóra og öðrum yfinnönnum
skipsins. — Þiann 31. ág. fórum við ,
Á kangaioo veiðar í Ooolie, og var
]>að mikil skemitiferð fyrir okkur.
Erá Freemouth héldum við á
stað 8. ágúst; liöfðu þá nokkrir
úrengja ílokkar, “Boy Scouts” frá
nærliggjandi bæjum sameinað sig
til að kvéðja okkur; var þar mikið |
um dýrðir; þeir höfðu um 80 hljóð- J
færi í flokk sínum. Auk þeirra var,
þar fjöldi fólks siaman kominn til
að kveðja okkur er við stigum út
í skipið Goeben, sem við áttum að i
fana með til Adelaide í Suður-Ástr- j
»liu. Á leiðinni höfðum við mikið ,
af líkamsæfingum og lúðraæfing- j
nm og lékum ýmsa leiki. Lentum (
við í Adelakie 13. sept. og var tekið
þar tveim höndum sem annars
staðar. Um þessar mundir stóð
y.fir iðnaðarsýning í Adelaide og
sóktum við hana, tókum þátt í
skrúðgöngu 5,000 hermanna dag-
inn eftir og var sýnt alt hið merk-
asta þar í bænum, dýra og jurta-
garða og margt fleira, og var að
lokum ekið í bifreiðum út að Ade-
laide hæðum þar sem við sátum
að miðdegisverði hjá Rielly erki-
biskupi, sem þar býr á Fjólulandi
(The Violet Farm); var það unaðs
rík stund er við dvöldum hjá
biskupinum; þar mátti sjá margar
tegundir af blómum og margt ann-
að merkilegt.
20. sept. fórum við til Burra og
næsta dag til Broken Hill; þar
eru stærstar silfurnámur í Ástral-
íu og fór eg niður í eina þeirra 400
fet. Seinasta sept. var komið til
Pallaroo; þar er mikill kopariðn-
aður og skoðuðum við koparnám-
urnar í Kadina. 1 Bungaree eða
þar í kring gaf að líta mesta kvik-
stríðið stóð yfir. Var þar í tvö og
hálft ár. Hann er auðsjáanlega öt-
ull náungi og góðum gáfum gædd-
ur.
Kamtalið ba/st undir eins að
stríðinu, og það fyrsta, sem hann
sagði þvf viðkomandi, var: “Eg
verð fjári giaður, þegar því er lok-
ið.” Þegar við vorum seztir niður
að morgunverði í gistihúsinu Fort
Pitt, spurði eg hann: “Finst þér
ekki að Wilson forseti liafi gert
sitt ítrasta til að halda Bandaríkj-
unum frá stríðinu?” Hann roðn-
aði í andliti og var sýnilega
órótt; sagði svo: “Hvað eigin
skoðaniv mínar snertir, hefi eg af-
ráðið að þegja um þær. Þá get eg
hugsað það, sem mér sýnist. Eng-
inn getur varniað mér þess.” Eftir
þetta varð eg að fara varloga um
fjárrækt á leið okkar; þar eru stund. I^eit helzt út fyrir, að liann
stöðvar sem fjárhóparnir eru rekn-, myndi ekki fást til að segja neitt
ir að og er ullin klift af fénu með! meira. Smátt og smátt bráðnaði
lítilli vél er hreyfist með loftþrýst-j þó ísinn. Og án þess að reyna neitt
ings afli, og tekur örstutta stund að mýkja söguna, skal eg skýra
að klippa hverja kind. — í Port í stuttu máli frá skoðunum hanis.
Adelaide voruin við 9. okt. og skoð-j Eg efast ekkert um, að þær séu
uðum frystihús stjórnarinnar er glögt sýnishorn af skoðunum ann-
]>ar standa; þóttu mér l>au ærið, ara Bandaríkja Þjóðverja, og ef við
stórkostleg og kalt inni í þeim. —1 gerum okkur grein fyrir live þýzki
Sama dag lögðum við á stað til þjóðstofninn er nú mannmargur í
Tasmaníu.
(Meira.)
Bandaríkin í stríði.
(Eftir Prof. W. F. Osborne.)
H. Viðtal viS þýzkan Banda-
ríkjamann.
Harrisburg, Pa., 16. apríl.—Er eg
gekk niður götur Iborgarinnar
Pittsburg í morgun, sá eg að þær , .. > j , .
voru allar í ljóma-eins mikluni ... +il
Bandaríkjunum, þá verður aug-
ljóst, ef vér viljum reyna að skilja
hið flókna ástand þar, iað við verð-
um að leitast við að læra að þekkja
sálarlíf og hugsun þýzkra Banda-
ríkjamanna.
Hann sagðist sem minst vilja
tala um tildrög liessa núverandi
stríðs. Lét hann sér nægja að
halda því fram, að stjórnarfarslegt
samband þjóðanna hefði verið
fyrsta orsökin að ósamkomulaginu
í Evrópu. England yrði hér að
bena sinn hluta af iskömminni.
Hefði átt að viðurkenna framfarir
ljóma og þær gátu verið á jafn-;
myrkum degi—af flöggum.
Átt að gefa slíku landi tækifæri til
að njóta sín. Hefði átt að semj'a
við Þýzkaland; þessi tvö lönd
Sá atburður skeði í gær í Pitts-: hefðu getað trygt yananlegan al-
burg, að kvikmyndahúss eig- heiins frið. En þogar eg spurði
andi ]>ar, maður lað nafni Coss- hann, livort stjórnmálamaður
mann, slapp að því er virðist með ( nokkur, Hialdane að nafni, hcfði
naumindum undan því — að vera I 0kki gert sitt ítrasta f þessa átt, ]>á
drej>inn án dóms og laga. Ilann í játaði lvann að svo væri. Og ann-
hafði hengt auglýsingiar víða um arar spurningar spurði eg hann:
borgina, og boðið fólki að koma ogj “Hvað um tillögur Wimston
sjá mynd eina í leikhúsi sínu, som j Churohill, að sjóflotarnir “tækju
sýndi ástæðurnar fyrir þvf, að i sér helgidag” og komið væri í veg
Bandaríkjaþjóðin ætti engan þátt J fyrir hinn stórkostlega strfðsút-
að taka í stríðinu. Eftir þetta var
ráðist á hanm úti á götunni, en
lögreglumaður kom honum til
bjiargar—og tók hann fastan á
sama tíma. Báðum mun þeim
hafa gengið all-örðuglegia að kom-
ast á lögregluistöðina.
Þogar eg gekk upp f borgina frá
járnbrautarstöðinni í Pittsburg,
rakst og þar á Þjóðverja. Annars
kom hann á eftir mér, náði mér og
kiastaði á mig kveðju mjög alúð-
legri; hvernig á þessa.i alúð hams
stóð, verður skýrt frá síðar. Hugs-
anir og skoðanir Þjóðverja í
Randaríkjunum eru engan veginn
andi tíð; þoss vegna ætla eg að
segja eins nákvæmlega og eg man
frá viðtali mínu og manns þossa.
Hann var fæddur í Bandaríkjun-
um, en fór til Þýzkalands þegar
hann var fjögra ára gamall. Þar
var hann settur til meritunar og
fór þar í gegn um lærðan skóla.
Móðir hans er nú á Þýzkalandi.
búnað? Þessari spurningu svar-
aði hann ekki.
“Eg skal segja þér nokkuð,”
sagði hiann, “Þetta er byrjunin á
endalokum hins hvíta mann-
flokks- Japan er nú önnum kafið
í Kína, á meðan Evrópa blæðir
sig til dauða. Slagur á milli hinna
gulu og hvítu þjóðflokka er óum-
flýjanlegur, en þogar þar að kem-
ur, er eg hræddur um, að hvítu
þjóðirnar verði ekki viðbúnar.
Bilið á milli hvítra og gulra þjóða
verður ekki ‘stagað’ saman. Eins
og l>ú veizt bezt sjálfur, er ykkur
Can.adainönnum ógeðfeldur inn-
þýðingarlítið atriði á yfirstand-^ flutningur þessara Austurlanda-
búa í landið, sem sannar bezt, að
þeir eru ekki við ykkar skap. Og
Evrópa á eftir að vcrða aflþrota,
sökum þess—taktu nú eftir—að
stríðsþjóðirnar verða aliar, ekki
Þjóðvcrjar eingöngu, heldur allar
hinar líka, á fremstu gljúfrum
gjaldþrotanna í lok stríðsins.” —
Nú greip eg fram í: “Er það
Hann viar á Englandi, þegar Búa- áskoðun þín, að hinar stríðandi
þjóðir í dag fáist ekki til samvinnu
]>egar til þess kemur að þær verði
að verjast hinum öflugu Austur-
landaþjóðum?” “Ó-jú, þær rounu
]>á vinna saman, ]>ví þeim verður
nauðugur einn kostur; en þær
munu ekki ná sér nógu fljótt fjár-
hagslega til þess þær geti örugg-
loga mætt þessari hættu, sein yfir
þeim vofir í framtíðinni.”
Eg 'sagði honuin frá því, hve
mjög eg liefði dáðst að þýzkri þjóð,
menningu hennar og bókmentum.
Eg mintist inniloga á citt ijóð
Schillers og reyndi að rökfæna sam-
bandið á milli slíkra bókmenta og
þegnhollustunnar og hinna ágætu
eiginleika þýzku þjóðarinnar. “Eg
er þeirTar skoðunar,” sagði eg. “og
eg held að það sé skoðun meiri
hlutans á ineðal brezkra borgara,
að ]>ýzka þjóðin sé samt aívcga-
loidd þjóð—sem hefir afmyndast
við keisarastjórnina og prússneska
hervaldið.”
“Hér ferðu vilt,” sagði hann. Svo
reyndi hann að útskýra þetta bet-
ur fyrir mér, og má eitthvað hafa
satt verið í útskýringunni. er. ekki
lield eg þó að hún lia.fi lirakið þá
skoðun mína, að ]>ýzka þjóðin sé
afvegaleidd af falskri stefnu og
stjórnaraðferð. “Þýzka þjóðin er
gædd hinum góðu eiginleikum,”
sagði hann, “sem þú tilgreindir,
en hún var upprunalega fátæk
þjóð. Verzlun henniar blómgaðist
ekki. Land hennar er ekki auðugt
land frá náttúrunniar hendi.
Stjórnendur hennar afréðu því,
ekki í eigingjörnum tilgangi, lield-
ur af brennandi áhuga fyrir vel-
ferðarmálum þjóðarinnar sjálfrer,
að látia gamaldags aðferðir þjóðar-
innar falla niður. Stcfna þeirra
var, að ef þýzka þjóðin ætti að gota
öðlast nokkura fullkomnun og
komist nokkuð á veg f heiminum,
þá yrði hún að vera undir öflugri
forustu og stjórn ríkisins. Nú-
verandi keisari stendur ekki á bak
við alt þettia. Bismarck var cinn
af þjóðarinnar mestu mönnum, en
byrjunin er þó jafnvel á undan
lionum. 'Sú stefna stjórnarinnar,
að vera í nánu sambandi við alla
parta þjóðarinnar, með því augna-
miði að afncma fátæktina og efla
verzlunina, — sú stefna hefir að
eins verið fullkomnuð af keisaran-
um, sem nú er við völdin. Þjóðin
er líka eins og ummynduð og ekki
lengur fátæk l>jóð. En í ummynd-
an þessari hefir hún þó fcapað sum-
nin af sínum fyrri eiginleikum.
(Ilvaða eiginleikar þetta voru, til-
greindi hann ekki, en ekki vildi eg
leggja of hart að honum.)
“Þið talið um frelsið. Á Eng-
landi og í Ameríku eigið þið sið-
ferðislegt en ekki ‘ofnalegt’ frelsi.”
Nú mintist hann á liirua ægilegu
fátækt, sem liann hefði verið sjón-
arvottur að í Lundúnaborg. “Á
Þýzkalandi þekkist ekki slík fá-
tækt. Hvað gagnar mér, að scgjast
Iiafa fult frelsi, ef eg er svo fátæk
ur, að mér eru allar bjargir bann-
aðar? Það ríkir eins mikið skoð-
ana og málfrelsi í Þýzkalandi eins
og í Bandaríkjunum.”
“Enginn er þar þó settur í varð-
hald fyrir keisaralast,” sagði eg.
“Keisarann má ckki smána, né
neinn mann annan,” sviaraði hann.
“En eitt er víst, að aldrei sá eg
þýzka lögreglu kljúfa neins manns
höfuð—sem eg hefj þó séð lögregl-
Patmore’s áreiðanlega útsæði, tré, smáyiður, plöntur
SAMSAFN NO. 1.
Samanstendur af 22 tegundum af voru árciðan.
lega kál útsæði í pökkum og únsum. 2V» pd.
af útsæði þessu fyrir $1.25, burðargjald borgað.
SAMSAFN NO. 2.
15 pakkar af áreiðanlegu útsæði fyrir 25 centa,
burðargjald borgað.
SAMSAFN FYRIR BÆNDUR NO. 3.
Samanstendur af: 1 pund Mangel, 1 pd. Sugar
Beet, 1 pund Swede, Y» pund Carrofc, Y» pund
Kale og 4 pund Rape — í alt 8 pund, fyrlr
$3.00, burðargjald borgað.
PERENNIAL SAMSAFN.
Varanlegur gamaldags blómagarður fyrir 75c.
Frá Hávöxnum Hollyhocks og Foxgloves, til
hinna lágfættu Forget-me-not,* mun þetta
blómasafn blómgast hvað eftir annað á hverju
ári þangað til seint á haustin. 1 safni þessu
eru einnig blóm sem þessiIceland Poppy,
Sweet Wflliam, Pinks, Canterbury Falls og
mörg önnur.
20 pakkar, burðargjald borgað........75c.
(Vanaver'ð $1.50)
BLÓMASAFN FYRIR SKÓLAGARÐINN.
55 pakkar af beztu blóma *tegundum og marg-
víslegum kál-ávöxtum
fyrir............ $1.00, burðargjald borgað
r/m iM
/ r -V>.*2L
Vér erum (HNÍiIumenn fyrlr Menars. Sntton
»V Soun. «ð IteadliiK A Enfclandi. Vér Llst-
um f verðnkrft vorri hit> heimafræga fltNæði
lieaaa ííIhkh — Nelt 1 lokuðum pðkkum
fyrlr 10 cent hvern.
Skrifið í dag ftir
Verðskrá vorri fyrir 1917
í henni er listi yfir allar þolbeztu og áreiðanleg.
ustu kálmatar og blóma útsæðis tegundir, yfir
aldini, trjávið, smávið, grös, fóður tegundir
ýmsar og útsæðis kartöplur.
Með mörgum og góðum myndum og útskýring-
um sáning og öðru viðvíkjandi.
Fyrir $10 meðfylgjandi borgun með pöntun-
inni sendum við .burðargjald borgað,
til hvaða staðar sam er;
50 Currant og Gooseberry Bushes, beztu tegund.
100 Raspberry Plants, beztu mismunandi teaundlr
12 Plum og Fruit tré, ung og: hraust tré, 2 til 3
fet & hæð, og 12 Rhubarb rætur.
Alt ofantalið fyrir ...................$10.00
Vér höfum ræktaö I blóma húsum vorum os:
bjótium tll sölu—
600,000 Caraganas, 1 tll 3 fet á hæö.
266.000 Nattve Maple, 1 til 3 fet á hæö.
6,000 Ontario Maple, 2 til 6 fet á hæö.
12,000 Native Ash, 1 til 8 fet á hæö.
160,000 Russlan and otlrer poplar, allar stæröir.
60,000 Lilac, 1 til 3 fet á hæh.
115,000 Russlan Golden Willow, allar stæröir.
6,000 Crab apple and Plum Trees, ob stórt upp-
las af þolgóöum aldinum, fógrum smávlö,
plöntum, o.s.frv.
The Patmore Nursery Co., Ltd., sBaskatoonMsask.
22—26
Patmore Nursery Co. Ltd., Brandon.
Piease send me Colicction No.......
as advertised in The Heimskringla, for which
I enclose $___________________________
NAME _________________________________
ADDRESS...............................
una gera hér í hinní frjálsu
Ameríku.”
Eg inti hann eftir, hvort nokkur
einangrunar tilfinning hefði gert
vart við sig hjá honum við núver-
andi ástand í landinu. Hann kvað
svo vena. “Veiztu það,” sagði hann,
“þetta er líka blandið tölu,verðri
beizkju.” Svo bætti haann við, að
liurð hefði skollið nærri hælum
fyrir mér sjáifum kvöldið áður á
lestinni milli Chicago og Pitbsburg,
]>ogar eg hefði verið að lftsa í Chi-
eago Abdenjmst (þýzku blaði) —
trúði hann mér fyrir því, að á mér
hefði þá leikið inörg grunsamleg
tillit manna. Nú þóttist eg skilja
ástæðuna fyrir því, að hann
skyldi, sjálfsagt út úr leiðindum,
heilsa mér að fyrra bragði þarna 1
Pittsburg. Sagði eg honum þá frá
>eim ásetningi mínum, að lesa öll
þýzk blöð, sem eg gæti hönd á
fest í þessari ferð minni í Banda-
ríkjunum, með því áformi að
kynna mig skoðun þeirra. “Jæja,”
svanaði liann, “en skoðun þeirra
kynnist þú samt ekki að svo
stöddu, það máttu vera viss um.”
Svo bætti hann við því, að sökum
>ess að meiri hlutinn af Þjóðverj-
um hér væru Bandaríkjaþegnar,
myndu blöð ]>essi ekki skoða vit-
urlegt að segja neitt, sem gæti sest
þá til ofbeldisverka. Þau myndu
því ekki láta í ljós sfnar réttu
skoðanir. Sannleikurinn er, að
Þjóðverja þessum finst hann vera
einangraður og þetta er blandið
töluverðri beizkju í huga hans og
samlanda hans, sem aamt sem áð-
ur á þó engan framgang að fá f
orðum eða verkum.
1 Johnstown, sem er fræg borg
sökum liinna miklu flóða er þar
áttu sér stað, var þyrping af fólki
og óteljandi flögg á lofti. Þrír
menn stigu þar á lestina, sem voru
á leiðinni til Hiarrisburg til að inn-
ritast í herinn. Ekki var þetta ó-
líkt þvl, sem átti sér stað í Canada
í byrjun stríðsins.
------o-----
Til
Mr. H. KRISTJÁNSSON og Miss
ELÍNAR MAGNÚSSON
Við giftingu þeirra 15. apr. 1917
1 draumum lffsins lifir sögn
hins liðria, aftur grær
um vógamót og vex í þögn
sú vafnings jurtin kær,
er heiðblá nærir himinblóm
og hlífir stormum við,
unz aftur kallar hveilum róm
það kallið: “hljóttu frið!”
1 draumum sagna svífur mynd
hins sæia brúðkauj>sdags,
og flytur önd á efsta tind
í örmum sólariags.
En draumar sagna sýna’ og glögt
að sumars fölna blóm,
og alt er þetta ærið snögt
og óháð rakadóm.
Að hugsa glögt og helta því,
er haldið verða má;
að verða stærri’ og vaxa’ á ný,
ef veður gerir há.
að unnast lengi, unnast vel,
er æðra’ en þessi stund;
að eiga blíðu, ástar þel,
að allra hinsta blund.
Og þegar elli aftansól
um öldur gulli slær,
og opið liggur ykkur skjól,
sem enn er nokkuð fjær, )
þá tími gefst að tala’ um það,
hve tállaus þessi stund
æ létti margt og braut við blað,
er blessun færði lund.
En óskir hafa ekkert vald,
ef annað liggur fjær,
er innra gefur öllu hald
og orku’ og festú Ijær.
En það er sannast eg því ann
að ykkar lífsins braut
uijí guða liggi gnægta rann
þar’s gæfu ástin hlaut.
J. Frímann.
----0-----
Fréttir frá íslandi
(Eftir Lögréttu.)
Tíðin er enn hin bezta, þítt dag
og nótt að undanförnu. Afli góð-
ur liér Sunnanlands og Vestan-
lands.
Morgunblaðið segir þá fregn frá
ísafirði, að fundið sé nýtt kolalag
skamt frá Bolungarvík. Hafi' sýnis-
horn af þessum kolum verið reynt
á ísafirði og vel látið yfir.
Útsynningur hefir verið hér síð-
ustu dagana (28. febr.) Á sunnu-
daginn var , stormur og sjógangur
mi'kill bér suður um nesin. Rak
þá á land 3 báta í Sandgerði; tveir
af þeim eru sagðir lítið skemdir, en
einn, “Þórr”, frá Stokkseyri hafði
brotnað.
1 Dritvík undir Jökli kvað vera
að koma upp veiðistöð nú að nýju,
en áður á tímum var þar ein af
helztu veiðistöðvum landsins. —
Liggur staðurinn vel við fiskimið-
um og höfn kvað vera þar góð.
Mislingar allskæðir hafa gengið í
Suður-Þingeyjarsýslu að undan-
förnu, en nú er að verða lát á.
Höfðu eftirtaldir fiinm menm dáið
úr þem, er síðast fréttist: Jónas
Þorgrímsson, h rep psmef n d a rm aðu r
á Hraunkoti í Aðaldal, áhuga og
dugnaðarmaður, um fimtugt að
aldri. Helga Jónsdóttir, húsfreyja
á Hallbjarnarstöðum í Reykjadal:
Ásmundur Sigurgeirsson, bóndi í
Víðum, og Jón Sigurgeirsison, bú-
fræðingur í Stafni í sömu sveit,
kornungur maður og mannvæn-
legur. Hin fimta var öldruð kona
í Aðaldalnum, Sigurbjörg að nafni.
Læknaj>rófi hafa nýlega lokið
systkinin Jón Ólafsson og Kristín
óiafsdöttir frá Hjarðarholti, bæði
með annari betri einkunn. — Er
hún fyrsta konani sem lokið héfir
em)bættisprófi á íslandi.
Úr Laindsveit á Rangárvöllum er
skrifað 3. febr.: “Hörkufrost nú,
svo að jörð hér rifmar mjög með
stórbrestum og hristingi líkt og
jarðskjálftakippir sé. Annars hafa
ýmsir þózt verða landskjálfta-
kipjia varir við og við í vetur, eink-
um á jólaföstunni. En vitaskuld
getur skeð, að þær hræringar hafi
stafað af frostbrestum. Af Vfsi og
Morgunbl. er að sjá, að menn í
Rangárvallasýslu { og ÁTnessýlslu
séu farnir að kvíða heyleysi og
jafnvel skera af heyjum. En eigi
veit eg til neins slíks hér nærlend-
is,Nog víst er, aðt allir hér í sveit
vonast eftir að hafa nægileg hey.—
Heilsufar manan og skepna yfir-
leitt dágott hér í sveit og líðan
bærileg yfir höfuð.”----
1 desemberbl. “Óðins” er mynd
af Skafta sál. Brynjólfssyni í Win-
nij>eg, með grein eftir Hjálmar
Gíslaison.----
Úr Rangárvallasýslu er skrifað
18. þ.m.: “Nú ljómiar af degi, og
svo er það Góudagurinn fyrsti, sem
upp er að remna. Það er skemti-
legt út að koma, alaúð jörð og
slær grænum lit á túnvarpa. Vet-
urinn var stiltur og blíður fram að
jólaföstu, en þá gerði frost mikið
og famnfergi og snjórinn svo mikill
f uj>psveitum sýslunnar, að það
gat varla heitið fært bæja á milli.
En snjóléttara var í framsveitun-
um og sama sem snjúlaust í Land-
eyjum. 1 uppsveitunum varð að
taka allan fénað þá strax í hús og
var honum gefið stöðugt inni til
Þorra. Þá gerði þíðu og hefir
þorrinn mátt heita fyrirtaks
góður.”