Heimskringla - 26.04.1917, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 26. APRIL 1917
UEIMSKRINGLA
BL8. 6.
lireyfði sig, þangað til setningin
þunga kom honum yffr varir:
‘Þjótíin þolir ekki, aí helgustu
réttindi hennar og fólksins sé virt
vettugi og þeim sé traðka‘8.”
Þá varð öldungurinn virðulegi,
White, háyfirdómari, fyrstur til að
klappa lof í lófa, og allir tóku und-
ir, — allir, nema tvœr konur uppi
á forseta-svölunum, fáeinir í sendi-
herraliðinu og þversum mennirnir
í senatinu. Konurnar voru forseta-
frúin og dóttir hans, Margrét. Þær
blíndu alvörugefnar og hálfhrædd-
ar á föiva manninn við borðið, og
drukku í «ig þungu og stillilegu
orðin, sem féllu honum af vörum.
Skírdagskveld tveim dögum síð-
ar var annað örlagaþrungið
augnablik. t>á átti atkvæðiagreiðel-
an að fara frain í senatinu.
LaFollette, ræðuskörungur mik-
ill og ófyrirleitinn eins og Ix)ki
Laufeyjarson forðum á þingi guð-
anna, talaði máli þeirra þve^sum
mlanna í senatinu, er fyrir hvern
mun vildu komia í veg fyrir alla
þáttöku í stríðinu. Hann tók á
öllú, sem hann átti til, því hann
vissi, að ekki myndi af veita. En
litla fekk hann samiið.
Svo bað hver á fætur öðrum sér
hljóðs. Hver ræðan annari snjali-
lari rann af vörum senatóranna.
“Til hvers er að tala um þetta
lengur? Við erum þegar komnir í
stríðið.’v Svo fórust einum orð.
Sá, sem eiginlega svaraði La Fol-
lette bezt, var gamli senator
Williams.
“Eg hefi hlýtt á ræðu Þjóðverj-
um í vil. Eg hefi hlýtt á ræðu Got-
um í vil. Vandölum í vil, andstæða
forsetanum, andstæða öllum lýð
Ameríku. Eg hefi hlýtt á ákærur
hanis gegn Bandaþjóðunum. Eg
átti fyllilega von á, að hann myndi
halda vörn uppi fyrir árásina á
Belgíu. Sentorinn frá Wiseonsin
hefir sungið þýzkri þjóð mi'kla lof-
dýrð. En Ameríkumenn hefir hann
ekkert orð til ofurs fyrir. Eg bar
að nokkuru ieyti kærieiksþel til
SenatoVsins frá Wisconsin, þangað
til nú fyrir skemistu. Hiaun hefir
talað eins og Hollweg samir að tala.
En talað þó á þann veg, að Holl-
weg er of vitur til þess að láta sér
annað eins um munn fara, jafnvel
á ríkisþinginu þýzkia.
“Ó guð, gefðu okkur ofur-litla
heilbrigða skynsemi hér í þesisum
öinuriega heimi. Eg hefí glatað
ailri þolinmæði við hvern þann
Ameríkumiann, sem eyðir þremur
kiukkustundum til að syngja ó-
vinúnum lof — sameiginlegum ó-
vinum, — óvinum mannkynsins.
En hér í senati Bandaríkjanna
ciga þeir ekkert gott orð um forset-
ann eða sambandsþingið, eða Ame-
rfkumenn, sem orðið hafa að líða
hverja skapnaunina á fætur ann-
ari.
“Eg er að verða þreyttúr á lyg-
um. Eg er orðinn þreyttur á að
heyra að þetta sé stríð, sem ihafið
sé í Wall stræti. I;>að eru ósann-
indi. l>að var ekki Wall stræti,
sem sökti Lusitania.”
Lítið var eftir af LaFollette. er
William(s igamji Jnafðli iokið máli
sínu.
Loks sagði Smoot frá Utah'hátíð-
lega: “Guð blessi samþyktina, er
gerð verður af isenatinu í dag. ó,
faðir, varðveit þú stjórn vora og
hraða þeim degi, er lýðir jarðar-
innar fá að njóta frelsisins.”
Klukkan var ellefu.
Atkvæðagreiðslan fór fram.
Allir nema einir sex greiddu at-
kvæði með stríði.
Þriðji og síðasti þátturinn er
eftir.
í fjórtán klukkustundir sain-
fleytt var bariS't í herberginu gula
og gylta, þar sem forsetinn hafði
ávarpað allan heiminn. Þá var
loks tekið að hrópa: “Atkvæði,1
latkvæði, bráðum er kominn föstu-
dagurinn langi., Atkvæði áður!”
Viðauka tillögur komu fram,
sem bönnuðu að senda iherlið til
annara landa, nema inieð sérstöku
leyfi þingsins. Loks var Inópað:
“Nú er föstudagurinn langi runn-
inn upp, hernair minir, dagurinn,
er Kristur lét líf sitt á Hauskúpu-
stað, mannkyninu til endurlausn-
ar. Er þetta Hauskúpuhæðin, sem
þjóðin deyr á, til að flytja frið á
jörð og velþóknan til mannanna?”
Klukikan hálif þrjú var búið að
koma öllum viðaukum fyrir katt-
arnef. Þá kemur nafnakallið.
Loks var kallað: Miss Rankin,
Miss Rankin og aftur Miss Ran-
kin.
Svo heitir kvenerindrekinin eini
frá Montana, er situr á þingi
Bandaríkjanna.
Ekkert svar.
Koíílan í bláa búningnum aftar-
lega í salnum brá vasaklút upp að
auguin sér.
Aftur kallar þingritarinn: Miss
Rankin.
Þá stendur hún á fætur og segir’
með skjálfandi röddu:
“Eg vil vera með landinu mínu.
en get ekki greitt atkvæði með
stríði.”
Ivvenlegt svar og óumræðilega
fagurt.
Engin stríð, þegar konurnar fá
Qð ráða.
Þegar atkvæði voru talin, voru
373 með og 50 móti.
8.
Jafnrétti kvenna á Englandi.
Heimurinn stendur ekki í stað,
þrátt fyrir alt. Fjöldi manna hefir
hingað til gert sér það í hugar-
lund. En heímurinn skiftir sér
enga lifandi vitund af þeim.
Fyrir fáum ámin, svo sem tíu—
fimtán árum, var það hér um þess-
ar slóðir ta.lin ini'kil fjarstæða, að
vera að halda fram jafnrétti
kvenna, og mér og öðrum, sem það
gerðu, úthúðað fyrir frelsis-glam-
ur. Hvað afturhaldsliðinu fanst
þá. að það sitja uppi með fádæma
mikla speki!
Svo liðu fáein ár. Þá var jafn-
rétti kvenna leitt í lög, jafnvel hér
í Manitoba.
Eins og kunnugt er, er England
að mörgu leyti íhaldssairiiasta land
Norðurálfu. Samt sem áður voru
uin'brotin þar og ólgan út af jafn-
rétti kvenna feikilega mikil á und-
an stríðinu, eins og öllum er í
fersku ininni.
En er istríðið liófst, lögðu konur
]>ar niður öll óheppiieg hermensku-
brögð og ósæméleg ofþeldisverk til
að fá viija sínum framgengt. Jatn-
réttis forsprakkarnir gengust þá
fyrir því, að nú skyldi enskar kon-
ur leggja ifrarn alla krafta til að
hlynna að herbúnaði þjóðarinnar.
Þúsundum saman vinna þær ekk-
ort síður en karlmenn í vopna-
smiðjum og skotfæra verkstæðum
landsins. Þúsundum saman eru
þær, hjúkrunarkonur við herinn.
Starfsemi kvenna, þolgæði, dugn-
aður og fórnarlund varpar eins
konar geislabug utian um sjálfan
styrjaldar ófögnuðinn.
Fórnarlund enskra kvenna hefir
unnið síðasta vígið. Nú er ei
lengur unt að neita réttlátum kröf-
um þeirra.
Jafnvel fyrverandi forsætisráð-
herra Asquith, sem verið hefir þar
einn allra örðugiaisti þrándur í
götu, hefir iðrast þeirrar syndar og
er snúinn á rétta sveif. Hann hef-
ir nýlega játað þessa synd sína í
parliamentinu á þessa leið:
“Hvert isem maður snýr sér, verða
fyrir mianni konur, sem kyni sínu
lýtalaust og án þess að vinna
stöðu sinni nokkurn vanza, eru nú
önnum kafnar við störf, sem fyrir
þrem árum voru álitin 'hæfa karl-
mönnum einum. Fyrir því hlýtur
sú breyting þjóðskipulagsins að
komast í framkvæmd, að konur
fái jafn-sjálfsagða'n rétt til að tala
eins og karlmenn hafa.”
Allir leiðfcogar þingsins enska,
hvaða flok'kur sem stendur þeim
að baki, hafa lýst yfir því, að öld-
ungis sjálfsagt sé að veita konum
atkvæðisrétt, þegar er stríðinu
linnir. Menn eims og Bomar Law
og greifarnir Grey og Haldane eru
nú komnir til sannleikanis viður-
kenningar f þessu.
Mrs. Emmeline Pankhurst átti
tal við Lloyd George nýlega. Sagði
hann henni þá, að hann hefði þeg-
ar samið lög um atkvæðisrétt
handa konum, þó liann yrði ekki
fullkominn f bili. Byggist lnann
við, að þau lög yrði samþykt bráð-
iega.
Mrs. Pankhurst tjáði honuin
hinis vegar, að konur myndi taka
þeim löguin 'fegins hendi, þó ekki
gæfi ]>au fullkomið jafnrétti með-
an á stríðinu stæði.
Hún hefir verið spurð um,
hvort hermensku aðferðin yrði við-
höfð aftur eftir stríðið af háífu
kvenna til að ná fuilum rétti.
‘Nei, mikil undur! Stríðið hefir
kent enskri þjóð lexíu, sein hún
þurfti að læra.” Sviarið kom hik-
laust og fagnandi.
Mrs. Pankhurst ræður konum í
Amerfku, er láti sér ant um að öðl-
ast atkvæðisrétt, til að ínna sem
mest þjóðrækni-störf af hendi fyrir
Jand sitt, og þá muni þær öðlast
atkvæðisrétt öldungis sjálfkrafia
að launum, eins og konur á Eng-
landi.
“Aldrei hefir verið meiri samúð
og samvinna en nú,” segir Mrs.
Pankhurst. “Stríðið hefir upprætt
margan misskilning og lileypi-
dóma. Jafnvel styrjöldin hefir
sínar björtu hliðar.”
Koyiist jafnrétti kvenna full-
komlega í lög á Englandi, sem lít-
ill vafi er á, eios og nú er komið.
erú ínikil líkindi til að ]>að komist
á alls staðar í Norðurálfu. Og síð-
an um heim alian.
Ef afleiðing styrjaldar þessarar
yrði sú, að sá helmingur mannkyns-
Eg set Peninga
i vasa ydar
MEÐ ÞVl AÐ SETJA TENNUR
I MUNN YÐAR
ÞETTA ER ÞAÐ, sem eg virkilega geri fyrir yður, ef þér komið til mín og
látið mig gera þau verk, sem nauðsynleg eru til þess að tönnur yðar
verði heilbrigðar og sterkar. — Eg skal lækna tann-kvilla þá, sem þjá
yður. Eg skal endurskapa tönnurnar, sem eru að eyðast eða alveg farnar.
Eg skal búa svo um tönnur yðar, að þær hætti að eyðast og detta burtu. Þá
getið þér haft yfir að ráða góðri heilsu, líkams þreki og starfsþoli.
Expression
Plates
Heilt "set” af tönnum, búiti til
eftir uppfyndingu minni, sem
eg hefi sjálfur fullkomnaö,
sem gefur yöur i annaS sinn
unglegan og eölilegan svip á
andlitiö. Þessa “Bxpression
Plates” gefa yöur einnig full
not tanna yöar. Þær líta út
eins og lifandi tönnur. Þær
eru hrelnlégar og hvítar og
stær® þeirra og afstaöa eins
og á “lifandi” tönnum.
$15.00.
Varanlegar Crowns og
Bridges
I>ar sem plata er óþörf, kem-
ur mitt varanlega “Bridge-
work” at5 góðum notum og
fyllir auða staóinn i tann-
garóinum; sama reglan sem
vióhöfó er í tilbúningum á
“Expression Plates” cn undir
stöóu atrióió í “Bridges” þesr,-
um. svo þetta hvorutveggja
gefur andlitinu alveg eblileg-
an svip. Bezta vöndun á verki
og efni — hreint gull brúkaó
til bak fyllingar og tönnin
vertSur hvít og hrein “lifandi
tönn.”
$7 Hver Tönn.
Porcelain og Gull
fyllingar
Porcelain fyllingar mínar eru
svo vandaðar og gott verk, aó
tönnur fylta~ þannig eru ó-
þekkjanlegar frá hellbrigbu
tönnunum og endast eins lengi
og tönnin.
Gull innfyllingar oi*u móta'ðar
eftir tannholurini og svo inn-
límdar með ?ementi, svo tönn-
in verður eins sterk og hún
nokkurntíma áSur var.
Alt erk mltt Abyrgst at$ vera vnmlaii.
Hvatta tannlæknlnisar,
nem þfr þarfnlst, stend-
ur hfln ytlur tll botia
hér.
Vottortl ok meðmæll f
hundratiatall frá versl-
nnarmönnum, Iögmönn-
um ok preatum.
Alllr Hkotfatilr koHtnatlarlauMt. — I»ér erutl mér ckkeit nkuld-
bundnir þrt eg hafi frefltf yöur rátilrggliigar vibvfkjandl tiinn-
ytfar.. . Komltf eða tlltaklö A hvnöu tlma þér viljlö koraa, f
gegnum talHfmnn.
Dr. Robinson
Birks Building, Winnipeg.
DENTAL SPECIALIST
ins, sem hingað til hefir að þessu
leyti verið fyrir horð þorinn., fengi
loks ]xann rétt, er hann átti frá
öndverðu, væri það eitt framför og
réttarbót svo inikla, að það vægi
upp á móti öllum hörmunghnum,
seiri stríðið hefir í för með sér.
Upp í óbygðum.
Vindurinn þaut naiiur og ná-
kaldur á tjaldinu. Regnið var
óvenju mikið eftir því, sem liér
gerist í Suður- Þingeyjarsýslu.
Haustnóttin niðsvört lagðist öm-
urleg á huga minn. Hestarnir
stóðu bundnir á streng, settu
hömiinla í veðrið og báru sig kulda-
lega; þeir voru náloga búnir með
heyið, og dreyfin fauk frá þeim.
Stormurinn stóð af suðri. Skamt
var suður til Vatnajökuls.—Tjald-
ið stóð við Nvartá suður í óbygð-
uin, og gróðurleysi umhverfis, að-
eins hvannstóðið og hrossanólar-
skúfar við uppsprettuna. Við
lögðumst til svefns eftir að hafa
girt hesbana með gæruskinhum og
gefið þeim deigið. Skömmu síðar
Sváfu félagar mfnir föstum svefni,
þeir voru vanir fjallferðum og úti-
legum; stormur og skúrir iireyttu
ekki mikið iháttum þeirra og
svefni.
Eg var líka vanur fjallgöngum,
en eg var af léttasta skeiði. Hverf-
leiki lífsins liafði markað dýpri
drætti í huga mínuin en fyrrum
var. Eg úakti.
Uppi á fjöllum á sandauðnum,
brunahraunum og meðal brá-
svartra háfjalia, skamt ifrá jökul-
flæ.minu—verður lítið úr stærilæti
og ofmetnaði. Hér fer iítið fyrir
inér. Hér segir fótt af einum. Köld
ósveigjanleg fjallakyrðin brýtur
odd af oflæti mínu. Dauðatign ó-
bygða og lauðna gerir inig mýkri í
skapi, félagslyndari, elskari að
mönnum og sveitarlífinu heima;
fúsari að dæma vægt, aumkva
brestina, misstigin, sundrúngina,
tortrygnina og auðnuleysið til
góðrar 'félagsvinnu. Hér er ó-
byggilegt öllum. Möninum og dýr-
uin verður liér fátt til nytja, fótt
til bjargar. En lieima er auðugt
veiðivatn og eggver; kjarnnnkil af-
réttarlönd, .víðast góðir heimaliag
ar og heyfengur farsæll fyrir gang-
andi fé. Svo er það og miklu betra.
fegurra og gagnauðugra inætti það
veia — og verður það. En þá sef
eg í svartii miold; svefninum
draumlaus'a og langa.
Trú mín á gæðum og kostum
þessa lands glæðist þaina í auðn-
um og óbygðuin; á efri áruin og
við svefnlausa haustnóttt. Það er
ekki gull í jörðu, sem eg liugsa um,
né dýrir steinar. Það er gras og.
gróður, aukin tún, liættar engjar;
blúmgun sveita og dala; arðmeira
og feguri-a gangandi fé. Fjölbreytt-
ari héruð, hærri hús; bjartari iií-
býli — ekki eins þröngt um menn-
ina og 'iiú. Víðsýnið meira, liugur-
inn frjálsari; samvinnan vöknuð.
Þá liljóta niðjar Þorkels í Gervidal
að hlýða boðum félagsvinnunnar.
Frændur Atla í Otrardal skrfða
undan kleggjanum og orna sér við
ariineld samtakanna; semjia sig að
hóttum góðra manna. Otkell í
kirkjubæ hefir vit og skaplyndi til
að lána eða iselja hey og mat.
Hænsa-Þóris eðlið verður ])á brot-
ið á bak aftur —liafið til betri
kosta, meiri manndóms. Andi
Blund-Ketils sigrar um-síðir, rís
fógaður úr eldbaðinu.
En vegurinn er torsóttur, brekk-
an brött; forystan ótraust, liðið
hverflynt og stopult. “Það skal
skal fram, sem fram horfir, meðan
rétt horfir.” Svo verður hér—fram
er þó stefnan. Augu fleiri og fleiri
opnast fyrir því, að móðir vor,
jörðin. er auðugri en ætlað var —
ingsþótta, eiinveldis- og þverlyndis-
venjum. Hver sjálfum sér nógur;
bóndi fyrir sig; sjálfstætt heimili.
En nú krefst tíininn annars.
bændur, og alþýða öll, verða að '
taka saman höndum, byggja bún-1
aðinn á félagsskap og samvinnu. j
Þá smólærist ]iað; mennirnir
])roskast og temjast, fræðast og
sannfærast um kosti hennar. Bezt
að' sitja sem næst hvorir öðrum,
svo að ylur samúðarinnar streymi
frá manni til mianns, og um allan
þjóðarlíkamann. Þá skilja menn
betur þarfir og réttindi náungans;
virða ]>au og veita þeim lialddrjúg-
an stuðning.
-----Mér verður þyngra í höfði,
en sóína þó ekki föstum svefni. —
— En hvað lítið þokar fram og lít-
ið vinst. Stefnan reikul, eigingirn-
in rík; einbýlings])óttinn rótgró-
inn. Hjá okkur, scm sjáum, er
gamall vani, gömul hefð til þess að
hamla og gera forgöngunia að orða-
glamri, framkvæmdarlausu hjali.
Okkur vantar þrekið. trúna.
traustið og framtakssemina til
þess að starfa og ganga undir
merkið; gefa nauðsynleg fordæmi.
Aðra vantar sjón; ýmsá menning,
vilja og örlæti. Sundurlyndi 6g
hverflyndi, l>að er bölið okkar. —
verúðin og tortrygnin er mein á
hörgum manna. Eg hefi séð margt.
reynt ýmislegt. Þrak og fram-
kværnd hefir þorrið. En vonin —
hugsjónin — deýr ekki; hún lifir
í djúpi huga míns. Vaknar ó ifjöll-
unum; fjarri bygðinni; en kemst í
doðakuflinn og dáið heiina — þeg-
ar eg reyni og horfi á lífsstörfin,
stefnu og verk mannannia, bræðr-
anna. félaganna, mína oigin krafta
og framtíðardrauma æskutnann-
anna. Morki þau, sem bera vott
um markmið þeirra, langanir og
liugsý.nir. \
tlað er betra að dreyma um fram-
förina, en lóta skynsemina vega
hlutina, Hollara fyrir væran svefn
mjúkra nóttdrauma.
— — Við erum í orðsins beztu
merkingu, iféiagar í þessari fjalla-
ferðinni. Vinnuin samtakla, styðj-
um hver annan, ef torsótt reynist,
og erum vinir liestanna. Hér eruin
við bundnir bróðurbönduin. 1
]>etta skiftið kemur hið góða eðli
í ljós. Það, sein í mönnunum l)ýr;
þótt djúpt þurfi eftir því að grafa
ó stundum. Það, sem vonar-
draumar bjartari tímia styðjast
við. — Svo verður ]>að í þessari
ferð — en síðar, þegar heim kemur
— ])á leggur hver á sína götu;
bandið er brostið, víháttan
kólnuð.
Þorgils.
—-Réttur.
annari hjólp; Sigurjón Sigurðsson
kaupm. í Árborg tvö cord af við,
Sigmundur Sigurðsson þrjú eord
af við, og Jóhannes Sigurðsson
kaupmlaður f Riverton $5. Hjálpar
allra ofannefndra og annara mun
eg ætíð minnast invð ihjartans
þakklæti.
Mrs. Margrét Gabel.
Fréttir úr bænum.
Skemtifundur verður haldinn í
Ungmennafélagi Únítara laugar-
dagskvöldið 28. þ.m. Óskað er eft-
ir að sem ílestir meðliinir komi og
skemti sér. ---------
Síðastliðinn sunnudag fói^ frain
ferming í Tjaldbúðarkirkju oð við-
stöddu miklu fjölmen'n.i. Voru tíu
ungmenni fcrmd, 4 piltar og 6
stúlkur. Fjölmenn altarisganga
fór fram um leið. Ræðutexti
prestsins viar; Annan grundvöll
getur enginn lagt en þann, sem
lagður er, sem er Kristur Jesús.
Jóns Sigurðsosnara félagið við-
nrkennir með þakklæti lijálp frá
eftirfylgjandi konum:
Þetta eru utanféliags konur, sem
hjólpað hafa að prjóna sokka fyrir
íslenzku hermennina á vígvellin-
um: Miss Magnhildur Matthews
hefir séð um að prjóna 40 pör af
sokkum; Dorkas félagið í Argyle
25 pör, Miss Björg Pálsson 6 pör,
Mrs. Gunnar Goodman 3 pör, kon-
ur að Lundiar P.O. 6 pör.
Mrs. Skúli Johnson gaf 2 pör af
sokkum og kvenfélag í Árborg 57
pör.—Fyrir aila þessa góðu hjálp er
félagið mjög liakklátt.
Mrs. Th. Johnson,
324 Maryland St.
Hannyröa (fancy work) hluta-
velta verður í samkomusal Únítara
undir umsjón kvenfélagsins, á
mánudaginn kemur, frá kl. 1 til 11
eftir hádegið. Hver hlutur kostar
frá 10 til 25 cent; einmig verður þar
selt kaffibrauð, sem liver getur tek-
ið heim ineð sér. og svo getur liver
sem þarna kVrmir keypt sér kaffi-
bolla með brauði eða þá bam með
mola: eins verða þar á staðnum
spil handa þeiin, sem ganian hafa
að spila og manntiafl handa þeim
sveinum og meyjum sem æskja
Jvess, svo að allir geti skomt sér,—
Enginn iinmgangur seldur, engin
samskot tekin, en konurnar segja
alla hjai'tanlega velkomna. — Mun-
ið eftir mámudeginum 30 apríl og
koinið sem flest.
Þakkarorð.
Eg undirrituð votta liér með rnitt
innilegasta þakklæti öllum íslend-
injgum við Árborg P.O., sem lað-
stoðað hafa mig í mótlæti mfnu og
fótækt síðast liðin tvö ár. Bið eg
guð að launa þeim ]>etta fyrir mína
hönd. Eftirfylgjandi er iisti yfir
þá. «em hafa gefið mér peninga-
gjafir og annað: Kvenfélagið í As-
borg $20, Dorkias félagið $20. Mr.
og Mrs. séra Jóhann Bjarnasori $12, [
Mrs. S. Ólafsson $5. Mr. og Mrs.
Baldwin Johnson $5, Jón J. Gísia-I
son $7 og tvö eord af eldivið, ásaint |
Rit Gests Pólssonar og fsiand.s-
saga Boga Melsted og íslenzkt
þjóðerní. eftir Jón Jónsson, óskast
til kaups. Ritstjóri Heimskringlu
vfsar á kaupanda.
Vér viljum iænda lesendum vor-
um á það, að “Viðskiftadálkur
Heimskringlu” á 8. bls. gerir þeim,
Sem hamn nota, hægt um vik að
ciga f viðskifturn öllinn. — Aug-
lýsið í honum það sem þér hafið til
sölu eð'a viljið kaupa eða ef þér
þurfið á vinnufóíki að halda.
K>ra Halldórs Halldórssonar
fasteignasala hefir legið veik í
lungnabólgu síðastliðnia viku.
Hmni IiF'fði orðið kalt við að faia
í bifreið u:n '&æinn.
TI EIMSKRINGLA er kærkominr.
L A gestur íslenzku hermönnun-
um. Vér sendum hana ti! vina y Ö-
ar hvar sem er í Evrópu, á hverri
viku, fyrir að eins 75c í 6 mánuði
eða $1.50 í 12 mánuði
Box 3171. THE VIKING PRESS Ltd
að svo líður mér bezt að öðrum
skreppi ekki kvikur lað hrygg.
Sörli og Hamdir vita ]>á fyrri en
í öngþveiti er komið, og hönd
styður hönd og fótur fót. Þeir
þiffgja fúslega liðveizlu og brautar-
gengi Erps bróður síns, og það
endia þótt hann héti Erpur lút-
andi.
Stormurinn kyrrir, regnið ]>verr-
ar; eg sprétti tjaldskörinni og
horfi út. í suðrinu lyftir upp
regnkápunni, hrein heiðríkjan
blikar yfir jöklinum; hestarnir
frísa, þeir liafa veður af mér. Eg
fer út og gof þehn síma heytugguna
hverjum; svo fer eg inn og legst
fyrir. — öll él birtir um síðir, hvað
þá skúrir af suðri.
Höfgi færist yfir mig. Uppi á
fjöllum þarf enginn að kvarta um
þrengsli, en theima í sveitunum
treður hver á öðrum, þar kvartar
almenningur um þrengsli.-------Þó
ar það ósatt. Hagar og afrétti er
nóg. Engið kólnar vitl árlega,
fólkið vinnur ekki upp slæjurnar.
Þrengslin sttafa af umfangi og
ráðríki, einbýlismetnaði, sjál'fgirð-
LOÐSKINN ! HÚÐIR í ULL
Ef þér viljið hljóta fljótustu skil á andvirði
og hæsta verð fyrir lóðskinn, Tiúðir, ull og
fl. sendið þetta til.
F R A N K M A S S I N Brandon, Man.
Dept H.
Skrifið eftir prísum og shippipg tags.
Vér borgum undantekningarlaust
bæsta verð. Flutningabrúsar lagðir
til fyrir heildsöluverð.
Sætur og Súr
Keyptur
Fljót afgreiðsla, góð skil og kur-
teis framkoma er trygð með því að
verzla við
SÆTUR OG SÚR
DOMINION CREAMERY COMPANY
ASHERN, MAN, OG BRANDON, MAN.