Heimskringla - 04.04.1918, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 4. APRÍL 1918
HEIMSKRINGLA
J. BLAÐSIÐA
Biskupsvígslan.
(Fraanlh. írá 3. bls.)
mikfla eftirtokt é Enigflandi og menn
virtiist lesa, eftir því sem blöðin
segja, alt sem um það var ritað, af
hinni mestu áfergju.
VL
Eftirdunur.
Til er í ensku kirkjunni munk-
regla ein, sem er alveg einistök og
einsdæmi í inótmælenda heiminum.
3>eir, sem munkreglu þesisarri til-
heyra, nefnast Cowley fe6ur.
Yfirmaður munkregiu þessarrar,
Fr. Bull, ritar erkibrskupinum af
Bantaraborg og kveðst vera óá-
nægður, og allir vinir hans með
honum, með að Henson biskup
skuli ekki hafa sópað betur fyrir
rétbtrúnaðardyrum sínum og held-
ur þvf fram sterblega, að alrnenn-
ingur manna ætti að vera fullviss-
aður uim, að rétt-trúnaða rti ugsj6n
hans sé hin sarna og þeirra, þessarra
Cowley-feðra.
Litlar líkur þykja tifl þess, að þess*
um kröfum Cowleyifeðranna verði
sýnd nokkur atihygli. Bæði erkibisk-
upinn og hinir aðrir biskupar vita
fullvel, að hugur klerka eigi síður
en leikmanna, er á hreyfingu í átt-
ina til meira ifrelsis í guðfræðilegum
efnum, og að skilgreina trúna í þeim
anda, sem krafist er, væri sama sem
að sleppa algerlega þcim tökum,
sem kirkjan hefir á ihugum ment-
aðra mana.
Um þetta hafa allir þessir and-
ófsmenn ali-greinili'gt huigboð, og
eru sökum þess að leitast við að
koma til leiðar skiinaði ríkis og
kirkju, í von um að þá verði flokkur
]>eirra nógu sterkur til að koma
fram vilja sínum á cins konar ensku
kirkjuþingi.
Að öðrurn kosti gæti þetta gefið
þeim tjilefni til, að þeir fengi þá á-
tyl'lu, sem þeflr virðast þrá, tii að
brjótast út úr ensku kirkjunni og
mynda nýtt kirkjufélag, sem stæði
miðja vegu milli kirkjunnar ensku
og katólsiku kirkjunnar.
En allar líkur eru til þess, að
hvorttveggja þetta mishepnist. Bisk-
uparnir eru þar lang-flestir á móti
og þeijr fáú, sem andæfðu kenningu
dr. Hension, fá hvonki miklu til leið-
ar komið, né Iheidur munu þeir sjá
sér ifært að styðja þessar kröfur
katólska flokksins svonefnda, sem
Oowley-feðurnir éru -eins konar for-
kólfar fyrir. Til þass vita þeir of
vel, að þessar rétt-trúnaðiarkröfur
brjóta bág við alla hugarstefnu
samtíðarin nar
Kjarninn í öllu þessu máli er ein-
ungis isá, ihvort leggja skuli aðal-
áherzluna á hin ytri kraftaverk eða
hiníi andlega kjarna kristindóms-
ins. Sjálfur var frelsarinn gramur
yfir kraftavenka-græðgi samtiðar-
mianna isinna og myndi þá ekki síð-
ur vita þá hugarstefnu nú á dög-
um.
J>að þarf naumast fram að taka,
að biskup Henson er hinn einlæg-
a«ti trúmaður og hefir einlægt fliátið
sér annaist um, að prédika Krist og
hann krossfestian eins og Páll post-
uli.
Að neita kraftaverkunum, kemur
honum ekki tifl hugar fremur en
postuflanum Páli. En þessar æstú
rótt-trún aða i'-k röf u r heimta, að
gengið sé miklu lengra í staðhæf-
ingu.m en gert er nokkurs staðiar i
bréfum postuians. Þær heimita, að
allur hugsanaferill og dogmu-þráð-
ut miðalda-kirkjunnar sé rakinn og
mienn eru ekki ánægðir, nema þeir
fái allan ispottann.
Kristnir menn ætti nú að vera
farnir að skilja, að kristindómurinn
styðst alls ekki aðallega við krafta-
verkin svo-nefndu, heldur við fagn-
aðarerindið sjálft og hið andflega
inniihald þess.
------o-------
Ur bréfi frá Blaine, Wash.
Þann 8. þ.m. (mar.) igekk í sjóher
Bandarlkjanna Gísli Johnson, frá
Point Roberts, Wash. Hann er 25
ára að aldri eða þar um bil; foreldr-
ar hans eru hjónin Jakobína Jóns-
dóttir Gíslasonar og Porfleifur Jóns-
»on bóndi, nú að Point Roberts;
bomu aústan frá Mountain, N.D.,
fyrir alAlmörgum áruin.
3?að slys vildi til liér við Bflaine,
1. marz, að'Hermann Eiríksson fót-
brotnaði og meiddist víst töluvert
mikið þess utan. Hann var að verki
með öðrum á járnbraut; voru þeir
á Iieimleið á handkari, en vögnum
var rent aftur á bak úr flutnings-
lest af ógáti inn á brautargrein þá
or þeir félagar fóru eftir, og rakst á
vagn þeirra; sluppu félagar Her-
manns að miestu ómeiddir. Hann
va fluttur á sjúkrahús í Bellingham
og er þar enn, á flitlum batavegi að
því er sagt er. Hann er fátækur fjöl-
ekyldumaður.
Nýlátin er Kristveig Björnsson,
sfðast til heimilis í Bellingham,
kona Sgurðar Jósúa Björnssonar.
Hún var jörðuð frá ísl. lútersku
kirkjunni í Blaine af séra Sigurði
ólafssyni að viðstöddum fjölda
fólks—enskum og fsflenzkum.
^ýlega dó og fárra miánaða gami-
alt barn þeirra Reykjalíns hjjón-
anna í Bflaine. Yar það og jarðsung-
ið af séra S. Ó.
Allmargir hermenn voru sendir
frá Camp Lewis, Wash., austnr til
North Carolina, og búist við að þeir
fari þaðan innan skamms til Frakk-
lands. Meðal þeirra voru iþeir J.
Walter Lindal og B. C. Benedikts-
son frá Bflaine. M.J.B.
------o-------
TundurYélar Þjóðverja
í Kristjaníu
í lok maímánaðar (1917) lcomst
iögreglan í Kristjaníu á snoðir um
það, að þar mundi vera einhver fé-
lagsskapur um að iflytja tundurvél-
ar inn í landið og grunur lagðist á
að iþað væri gert í því skyni, að
koma þeim í norsk skip, sem væri
í siglingum til Englands eða Rúss-
lands. Aðalmaðurinn í þessum fé*-
lagsskap þóttflst flögreglan vflss um
að væri 3?jóðverji nokkur, sem kall-
aði sig v. Rautenfeld, barón. Hann
var þá fjarverandi og lögreglan gat
því ekki að svo stöddu fundið
fylgsnin þar sem tundurvélarnar
voru geymdar. En 22. júní kom R.
aftur til Kristjaníu. Hann var þá
tekinn höndum og um leið Finnar
tveir, seiri lögregflan viissi að voru
vei'kfæri fltans.
Síðan hefir það verið upplýst að
þessi v. Rautúnfeld, sem raumar áð-
ur fliafði gengið undir nafninu v.
Geriöh, haifði flutt alflmiklar birgðir
af tundurvélum, til Noregs. 3?að er
talið víst, að þessir innflu-tningar
hafi byrjað í í febrúarmánuði.
Tundurvélarnar hafa verið fluttar í
ferðakistum, m'erktum séndiherra-
Hveitinni í Kristjaníu en sendand-
inn talinn utanríkisráðuneytið í
Berflín, og um flutninginn hefir séð
þessi v. Rauteníeld, sem er opinber
sendimaður þýzku stjómarinnar.
3>að er með öðrum orðum þýzka
stjórnin sjáflf, sem liefir látið flytja
þessar tundurvélar tifl Noregs, enda
var þýzka sendiherranum boðið að
vera viðstaddur er farangurinn
yrði rannsakaður, en hann notaði
sér ekki boðið. Aftur á móti hafa
3?jóðverjar krafflst þess, að þessi v.
Rautenfeld yrði látinn laus og
sendur heim til Lýzklands sem við-
urkendur sendimaður stjórnar-
innar.
Tundurvélarnar, sem norska lög-
regflan hefir fundið, eru af ýmsri
gerð, og segja blöðin, að það sé aug-
ljóst, að þær hafi verið tilbúnar
með aðstoð liinnar fuilkomnustu
vísindaliegu þekkingar í þeirri
grein og að framleiðslan sé reliin í
allstórum stíl. En megnið af tund-
urvélunum ier þ nnig gert, að ekki
kemur tfll mála að þær séu ætlaðar
til venjulegs Ihernaðar. Sumar
þeirra eru gerðar nákvæmlega eins
og kola-‘'brikettur” að útliti, sýni-
iega í því skyni, að fela þær í kofla-
birgðum skipa og fláta þær springa
undir gufukötlunum, eftir að skipið
er flagt úr höfn. Utan um stærstu
vélarnar voru fléreftspokar með
bandi til að hengja um hálsinn, svo
að auðvelt væri að bera þær á sér
innan klæða án þess að það sæist.
Þær tundurvéflar, er sigurverk var
í, voru þannig gerðar, að setja miátti
]iær tii að springa ifrá 3 k'lst. til 8
dægrum síðar.
Auk þessara ýmsu tundurvéla
fundust ýms tól, að útliti eins og
blýantar, tóbaksdósir, vindlingar,
krítarmolar, með ýmsum efnum til
að eyðileggja með véflar.
Grunur leikur Norðmönnum á
því, að þessar vítisvélar hafi verið
notaðar til að kveikja í eða
sprengja í loft upp norsk skip, sem
farflst hafa í rúmsjó. En ekkert hef-
ir verið birt opinberlega um hvað
rannsóknirnar hafa fleitt í ljós i
þeim efnum. 3?að er sannað að ann-
ar maðurinn, sem tekinn var hönd-
um um leið og v. Rautenfeld, hafi
verið á ferðalögum tflfl ýmsra haifnar-
bæja Noregs, en hann þverneitaði
að Játa nokkuð uppi um það, hvert
erindi hann hafi átt.
3?að kann að þykja undarflegt, að
þessi farangur skyldi komast til
Noregs án þess að upp kæmist
hvers kyns hann var. En þess ber
að gæta, að tollgæzlan og lögregflan
í hlutflausum löndum er kurteisari
en svo við sendimenn hins volduga
I>ýzkaland.s, að flnin heimti að þeir
opni ferðakistur sflnar og látfl rann-
eaka innihafld þeirra.
Mál þetta hefir vakið afskaplega
gremju í Noregi, enda er það Ijótt,
ef svo lflggur 1 því, að vélarnar hafi
verið ætlaðar norSkum skipum. ’Og
það var aðal umtalsefni blaðanna
um heim allan á sínum tíma.—Blöð
bandamanna segja, að kafbátahern-
aðurinn hafi brugðist svo vonum
I>jóðverja, að þeir hafi orðið að
grípa til annara ráða til að sökkva
skipum, sem ílytja vörur til óvina
þeirra.—Vísir.
TYO KYÆÐI
Eftir Axel Thorsteinsson.
GANGAN ÞUNGA
Nóttin er komin. Hjala haustsins vindar,
hljóSur eg veginn treð í urS og grjóti.
Nú skarta í mjallafeldi fjallatindar
og foldin brosir stirndum himni móti.
Eg áfram held—um eggjagrjót og klaka
og urðir, hraun og klungur, bygtSum fjarri,
því fagra lít eg vonastjörnu vaka
á vetrarhimni, öSrum hreinni og skærri.
Eg áfram held, þó erfitt sé aS ganga
og enn sé langt aS hinsta næturstað;
en fyr en varir/'styttist leiSin stranga,
þá staSnum næ eg alt er fullkomnaS.
NiSdimt er úti. Næturkyljan þögnúS
og nóttin skýjatjöldum festing hylur.
En sál mín gleSst og finnur ríkan fögnuS;
Til fulls mig aS eins drottinn sjálfur skilur.
Eg áfram held—og enn þá syrtir, syrtir
og alt er hljótt. Mig skelfir myrkriS svarta—
aS eins um stund, því aftur birtir, birtir,
af ást og þökk til drottins slær mitt hjarta..
(1916)
HELREIÐ HÖGNA.
Hann kom aS Fagratúni, er kvöldsólin rauS
á klökuga elfuna stráSi lita-auS.
Af hófslætti kvaS viS hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
Fagratúnshöldurinn þá Högna mælti viS;
“Heilagur drottinn þig stySji og veiti liS.”
Enn kvaS viS af hófslætti hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
“Eg vara þig aS ríSa inn veika næturís,
því varla heldur þaS, sem á einni nóttu frýs.”
Enn kvaS viS af hófslætti hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
“Þar vofur eru reiki, sem vilt og ært þig fá
og voSalegt er hljóSiS úr löngu dauSum ná.”
Enn kvaS viS af hófslætti hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
“Og varastu, maSur, aS verSa á þeirra leiS
þá vetrarsól er hnigin í djúpiS gullinheiS.”
Enn kvaS viS af hófslætti hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
“Og veikur er ísinn, þótt vatniS nú sé lagt.
ÞaS verSur ei meira af þínum ferSum sagt—”
Enn kvaS viS af hófslætti hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
“Þótt veikur sé ísinn, eg verS aS komast heim
og varla mun ’ann Högni láta freistast af þeim.”
Enn kvaS viS hófslætti hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
“Þér heimil er gisting”. En Högni 'ann kvaS:
“Heima bíSur konan. Nú fer eg af staS.
Hún vakir angri bundin meS barniS
óg biSur guS mig leiSa um hjarniS.”
Og guSi sig fól ’ann og GyrSir rauk á sprett
og geyst ’ann þaut um svelliS og þó svo ofur létt.
Samt dundi af hófslætti hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
Og innan stundar lítur ’ann illra svipa fjöld,
þaS ilt sem myrkriS geymir var á ferli þaS kvöld.
Af hófslætti kvaS viS hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
En Högni biSur guS sinn og herSir nætur-reiS;
þá heyrir ’ann í fjarska svo undur ljúfan seiS.
Af hófslætti kvaS viS hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
)
Á gulli búnum hesti flann gySju fagra sér.
Sem glitrandi fannbreiSa á litinn marinn er.
Af hófslætti kvaS viS hjarniS.
Heima sat konan meS barniS.
Þá gleymir ’ann þeim heima og guSi og sjálfum
sér
og svartbláu rákinni, sem fram undan er.
Af hófslætti kvaS viS hjarniS.
Heima sat konan meS bamiS.
Og niSur í djúpiS, í myrkraheim ’ann sökk.
Um nóttina aS bænum ’ans GyrSir sýldur stökk.
Af hófslætti kvaS, viS hjamiS.
Heima sat konan meS barniS.
Þá út á hlaSiS gekk 'ún og í GyrSis augu leit. —
Gjörla um sorg hennar aSeins drottinn veit.
Enn kvaS viS af hófslætti hjamiS.
Helma sat konan meS barniS.
Farir þú um sveitina, þá farSu þar hjá
og forSastu aS líta’ 'jana, sem heima þar á.
Vitskert ’ún vakir meS barniS,
því vaggar og syngur—um hjarniS.
1916.

Til þeirra, sem
auglýsa í Heims-
kringlu
Allar samkomuauelýslnear kosta 25
cts. fyrlr hvern þumlung dtllkslengdar
—i hvert skifti. Engin auglýsing tekln
i blahiti fyrir mlnna en 25 cent.—Borg-
lst fyrirfram, nema ötiru vísl sé um
samitS.
KrfiljótS og æfiminnlngar kosta 15e.
fyrir hvern þuml. dálkslengdar. Bf
mynd fylgir kostar aukreitls fyrir tll-
búning á prent “photo”—eftir stærtS.—
Borgun vertSnr at5 fylgja.
Auglýslngar, sem settar eru i blatSlti
án þess atS tiltaka timann sem þær eiga
ati birtast þar, vertsa ats borgast upp ats
þeim tima sem oss er tllkynt atS taka
þær úr blatiinu.
Allar augl. vertSa atl vera komnar á
skrifstofuna fyrlr kl. 12 & þrltSJudag tll
birtingar í blatSinu þá vlkuna.
The Vlklng Presa, Btd.
Jklt * * S • Þér hafiö meÍTÍ ánægju
VlPin ííllílPO'líl af blaöinu yBar, ef þér vitiö,.
me8\jálfum yðar.aö þér haf-
i5 borgaB þaö fyrirfram. Hvernig standiö þér við Heimskringlu ?

Hví að
Eyða
f0?? Löngum \ np* lima
Með “Eitrað”
<V*\\ Blóð
Prof. Dr. Hodft'ins sérfrætSingur í karlmanna sjúk- dómum. —25 ára reynsla. 1 Æðum!
Skofnin metS X-Kelnln, «k 1»vI
eugin Agiy.kun.
Spyrjið sjálfan yðar þessum spurninguro:
Eftirtaldar tilkenningar eru auðkenni ýmsra alvarlegra sjúk-
dóma, sem oft lykta í vitfirringu og daúða:
1. Lreyttur? 2. Svartsýnn? 3. Svimar? 4. Bráðlyndur?
5. Höfuðverk? 6. Engin framsóknarþrá? 7. Slæm molting?
8. Minnisbilun? 9. Mæðigjarn? 10 Hræðsla? 11. Kjarklaus?
Svefnleysi? 13. Dofi? 14. Skjálfti? 15. Tindadofi? 16. Sár, kaun,
koparlitaðir blettir aí blóðeitran? 17. Sjóndepra? 18. Ský fyrir
augum? 19. Köldugjarn—með hitabylgjum á milli? 20. Ójafn
hjartsláttur? 21. Garna-gaul? 22. Órcgla á hjartanu? 23. Sein
blóðrás? 24. Handa og fótakuldi? 25. Lítið en litmikið bvag,
oftflr að standa mikið f fæturna? 26. Yerkur f náranum og
þreyta í ganglimum? 27. Catarrh? 28. Æðahnútar? 29. Veik-
indi í nýrum og bliflðru? 30. Karlmanna veiklun?
Menn á öllumAldri, í öllum stöðum bflást af veikum taug
um, og allskonar veiklun, svo bú barft ekki að vera feiminn
við að leita ráða hjá bcssurn sérfræðingi í sjúkdómum karl-
manna.
Hvers vegna er biðstofa mín æfinlega full? Ef mínar að-
ferðir væru ekki heiðarlegar og algerlega í samræmi við nútím-
ans beztu bekkingu, þá hefði eg ekki það traust og þá aðsókn
frá fólkinu í borginni Chicago, sem þekkja inig bezt. Flestir
af þeim, som koma tfll mín, eru sendir af öðrum, sem eg hefi
hjálpað í líkum tilfellum. Það kostar þig ekki of mikið að
láta mig lækna þig. 3>ú lösast við veiklun þína og veiki.—
Ivomdu og taflaðu við mig, það er fyrsta sporið í rétta átt,
og kostar þig ekkert. Margir af sjúklingum mínuni koma lang-
ar leiðir og segja mér að þeir hafi allareiðu eytt mikluin tíma
og peningum í a ð reyna að fá bót meina sinna í gegn um bréfa-
skifti við fúska.ra, sem öllu lofa í auglýsingum sínum. Reynið
ekki þá aðferð, en komið til mín og; lát ið skoða yður á réttan
hátt; engin ágizkun. — Þú getur farið heim eftir viku. Vér
útvegum góð herbérgi nálægt læknastofum vorum, á rýmilegu
verði, svo hægra sé að brúka aðferðir vorar.
SKRIFIÐ EFTIR RAÐLEGGINGUM
Próf. Doctor Hodgens, VuÆu/bS
35 South Dearborn St., Chicago, 111.

Gleymið ekki íslenzku drengj-
unum á vígvellinum
Sendið þeim Heimskringlu; það hjálpar til að gera iífið léttara
KOSTAR AÐ EINS 75 CENTS 1 6 MANUÐI
eða $1.50 1 12 MÁNUÐI.
Þeir, sem vildu gleðja vini sína eða vandamenn í skot-
gröfunum á Frakklandi, eða í herbúðunum á Englandi,
með því að senda þeim Heimskringlu í hverri viku, ættu
að nota sér þetta kostaboð, sem að eins stendur um stutt,-
an tíma. Með því að slá einum fjórða af vanalegu verði
blaðsins, vill Heimskringla hjálpa til að bera kostnaðinn
Sendið oss nöfnin og skildingana, og skrifið vandlega
utanáskrift þess, sem blaðið á að fá.
The Viking Press, Umiteá.
P.O. Box 3171. 729 Sherbrooke St., Winnipeg
ÍL|
t