Heimskringla - 12.10.1921, Blaðsíða 5

Heimskringla - 12.10.1921, Blaðsíða 5
WPNNIPEG 12. OKTÖBBR 1921 HEIMSKKIMGLA 5. BLAÐSBA Landa-gjaidmiðar. HvaS ætlið þér at! gera við sölu gjaldmiÖla yÖar? Komið með þá á bankann t>l víxlnuar eða óhultrar geymslu. Þér munið hitta fljót, kurteis og fullkomin viðskifti við næstu bankadeid vora. Riverton bankadeild, H. M. Sampson, umboðsmaður IMFERIAL BANK OF &V.NA.OA Riverton bankadeild, H. M. Sampson, umboðsmaður Útibú að GIMLI (370) er að mjög miklu leyti undir þv. ' kömin hvað mikið fé við höfurr saman. Okkur er gefin kostur á að 'áta Leif lEÍTÍksson og i>orfmr karlsefni, konu hans og barn — hið fyrsta hvíta bam fætt í Am- eríku svo sögur fari af, ko'na fram á sýningarsviðið sem fyrstu landnema frá ísilandi. En búning- ur þeirra kostar okkur talsvert mikið jafnvel þótt við getum feng ið að láni sumt sem til þess þarf. Tilgangur flestra þeirra þjóð- flokka serri þátt taka í þessari sýn- hana. Leiðin, sem líklegust þótti út úr ógöngunum, er samvinnu- leiðin, sú, að 'haga sölunni á naut- gripum á svipaðann hátt og korn- sölu meðan Canada Wheat Board hafði hana með höndum, enda mun sú leið farsælust, að því er gripasölu snertir, eigi síður en sölu á korni. Þetta fyrirkomulag verð- ur því tekið upp í haust, og ætti að vera mikill ihagur i því fyrii bændur, sem sslja þurfa gripi í haust, og það munu flestir þurfa að gera. Þessi samvinnuaðferð ingu, er að gefa út bækling með i er í því fólgin, að gripirnir verða Hlutkaíafundar ...Fundur verður haldinn af hluthöfum VIKING PRESS: LIMTED, félagsins, á mið /ikudaginn þann 26. þ. m. kl. 3. e. m. á skrifstofu félagsins 853—855 Sargent Ave, Wpeg, Man. Áríðandi er að allir hluthafar gmæti á þeim fundi, einnig þeir sem í hyggju kunna að hafa að ganga í félagið R. PÉTURSSON Ritari B. PÉTURSSON Ráðsmaður þess, að nota jörðina í þarfir mannkynsins. Þessi ifáu þúsund Grænlendinga, sem Danir sitja yf- ir með því vægðarlausasta verzl- unarhelsi sem heimurinn þekkir, geta Jifað eins og þeir lifa nú, og margfak betur, innan um siðaðra manna bygging, víðsvegar urr órastrandir og víðáttulönd hinn- ar miklu nýlendu Islands. Það er svo 'langt frá því, að þeir þurfi að vera inniflytjendum tii tállma eða óþægðar, að þeir mundu, þverl á móti, reynast hinir þörfustu og beztu a&stoðendur þeirra serr smátt og smátt mundu taka iéi bólfestu í Grænlandi, ef það vær opnað. — Grænlendingar ert þrautgóðir og vel menningarhæf- ir, vel greindir að eðlisfari, seigii og tryggir þar sem þeir taka því --— Eg verð að segja það sem á- ln mitt og sannfæring, af öliu því sem eg hefi Jesið og kynt mér um Grænlendinga og upprur.a egsltionung — og samferða urðu skýringum og myndum, og gefa þeim sem fræðast villja um hina ýmsu þjóðflokka, séríkenni þeirra og sögu. iHér er tækifæri fyrir oki ur að gera eins vel og aðrar þjóð- ir e,f efnin Jeyfa. — Við þurfurr að hafa að minsla kosti 1500C eintök af bækling þessum, og e: helzt til ilítið t.U ’tekið, þvií til þe?'i að hafa hann eins myndarlegar og vera ætti, mundi það kosta al’mjkið fé. Hér væri tækifæri að sýna myndir af heJztu mannvirkj um Islendinga t Bandaríkjunum, ef till vill með myndurn af þeim sjálfum. Við þur.fum aðstoð mál ara og listamanna til þess að út Ieggja pláss það sem okkur hefi: verið úthlutað (The Icelandic Section). Menn þeir, sem aðstoða ok'kur gera það fyriir imjö'g sann gjarna borgun, en þrátt fyrir það kostar það allmikið. Sýningar stjórnin skorar á alla þá þjóð bæði löndin aftur 1814. Friðþjól flokka sem koma hér saman að ur Nansen kemst allveí að orði um hafa ek'ki 'færri en 30 sem tak þetta þar sem hann segir að við þátt í skrúðgöngu sem fram fe uppleysinguna á sarrtbandi Dan- j fyrsta og síðasta daginn. Sumt ai merkur og Noregs hafi hvork: i því fóiliki sem tekur þátt í sikrúð Grænland né Island (eða Færeyj göngu þessari þarf sérstaka bún ar) verið néfnt. “Þessvegna vai inga, og æfingar fyrir það tæki löndum þessum haldið af Dana- konungi og komust þau þannig undir Danmörk. Útlenda stjóin- in, sém var um leið stjórn Islands, vanrækti og gleymdi Grænland um fullar tvær aldir, eftir að stjórnin hafði beinlínis valdið glötun nýlendumanna með ófull- nægjandi framkvæimdum á lof orðinu um að halda uppi sigling 'jtu. Samhliða var landið þó lok- að lvTÍ--' íslcndingum — En þegai norski tmboðixin Hans Egtdc stofnaði bygging á Grænland (1721) þá var það gert undii konungsstjórn sem ieði yfir ís- landi samkvæmt gamla sáttmála færi. Líka getum við sýnt I a “Stereoptician” myndir ef efnin leyfa. Það sem hér er ta'lið er að eins til þess að gefa svolitla hug mynd um það sem við erum að reyna að koma inn á sýningv þessa. Það er dálítið erfitt að þeirra, að þeir eru yfirleitt engu! Þessi endurbygging Græn'Iands síðri, af guði gjörðir, heldur en haggar ekki eignanétti íslands yf- danskir menn sjálfir. Var Brönd- um ekki mar.ntápsmestur og göf- uglyndastur aflra í “Danmerkur- förinni?Mundi þetta þjóðkyn sem Danir þykjast vera að vernda í móti “spilling erlendra þjóða’ hafa getað yfirbugað formenn frá Islandi héfði ekki verið mikið i þá spunnið? Nei, Japanir, ætt frændur Grænlendinga hafa sýnt að þeir taka vel siðmenning. Og engu síðúr, öf ekki fremur, roundu Grænlendingar reynast — svc framarilega sem “vemdarhend- inni” dönsku væri silept af þeim En við alt þetta verður það þc fyrst og fremst að hafa hugfast, að fslendingar eiga Grænland Það á þessvegna ekki að vera komíið undir Dönum hvenær land ið er opnað, heldur undir íslenzk'- um þjóðarvilja. — Ó'lög og of- béldi hafa hindrað Islendinga frá því, að halda við landnámi sínu þar vestra. Eiríkur rauðli, stundum er talinn Norðmaður, var íslenzkur þegn þegar hann fói til GrænJands og var þar, að því •em sagt er, í landransóknum svo ámm skipti og það er rétt að gete sendir til þeirra, er umsjón hafa á sölunni, og verða seldir á hæsta verði, sem fáanlegt er á markaðn- um. Og það verð fer alt til bænd anna, sem selja, en ekki að eins m.'kl' m hluta og áður til millilið anna. Verkefni umsjónarmanns- ins, sem söluna hefir á hendi, ei ið útvega markað. Og það ætt nonum að ganga betur en einstök- um mönnum, því hann gæti aJtaf fylt þær pantanir er hann fengi, fyrirfram, fremur en þeir. Bænd- ur þyrftu heJdur ekki að selja gripina fyr en þeir væru búnir að flta þá og gera þá sem útgengileg- asta. Einnig mundi verðið ekk verða eitt í dag og annað á morg un með þeseu fyrirko.mulagi. Hag- urinn af þessu er því auðsær. Og þó afar mikið sé komið undii mönnunum, sem söluna hafa á hendi, segist Grain Growers fé- lagið hafa fengið þá ágæta nú þegar. Einnig hlýtur betta að hafa verðhækkun yfirleitt í föi með sér á gripum, því samkepnin sem af þessu leiðir fyrir gripakaup menn, hlýtur að verða mikil. Það hefir ávalt verið skoðun vor, að bændur værur bezt til þess kjörn- ir, að sjá sér sjál'fir íyrir söJu é vörum sínum, og þetta er sannar- lega spor í þá átt. Með góðri stjórn ætti þetta fyrirtæki að verða baéndum stór hagur, og það strax í haust. Gripirnir eru send- Orð geta ekki í ljósi látið hvað bragðgott Maltum Staut er. Þér verðið að smakka það sjálfir. Gangið inn í næstu svalardrykkjarbúð í dag og biðjið um glas af þessum svalandi drykk er hefir hinn ríka keim af malti að geyma. Biðjið um hann ískaldan. — Þér þurfið vart 'frekari tilboð. Sendið eftir kassa fyrir heimili yðar. E. L. Drewry, Ltd. Winnipeg. ir í griparétt G. G. félagsins í St. yita hvað á að velja og hverju að Bonifaoe Manog verSa þal þless, að þe-gar þetta landnáTn fói fram hafði Island um langan tímp verið fullskipað og, að allra við urkenning frjálst, sjál'fstætt ríki En eins vsst eins og það var, að Eliríikur ifór frá Nioregi tíl Islands, með iþeim 'hug að yfirgeía heimil kifang sitít í Noregi og búsetja sig í Islandi, eins víst var hitt, að unidir leið'sö'gn hans var Græn land niuimið' með þeiim hug, ac það væri nýlenda eða hjálend? Islands, Sem hlýddi íslenzkum lög um og rétti. -Þessi nýlenda voi verð samiferða Islandi undir Nor- ir fomu nýlendunni — heldur ei hún komíin fram á grundvelli ís- lenzkrar þekkingar og landnám: á Grænlandi og sarrikvæmt vald sem fslendingar veittu konungi. íslendingar eiga Graenland. Hvemi'g eiga þeir að hagnýta séi þennan rétt eins og nú er komið málum eftir að þeiir hafa sjálfii fengið þjóðlegt sjálfstæði? Um það vil eg gjarnan fara nokkrum orðum síðar, þar serr um leið væri gerð gleggri grein fyrir aðstöðu Islands við kröfuna um opnun Grænlands á eina hlið og viðurkenniing fullvejdis ' ls lands yfir Grænlandi á aðra hlið. Einar Benediktssor Vestur-íslendingar! Nev' York, 6. okt’21 Hvað mikinn styrk viljið þið eem veita okkur fyrir þátttöku í þjóð- my n d u n arsýnin gu (America’: Making) þeirri sem halda á hér New Yiork 29. október feill 12. nóvember n*st komandi? Eg get fuílilvissað ykkur um það að þessir fáu Islendingar (miJIi 60—70) hér austur frá eru glað- ir og viljugir tíl þess að leggja fram sinn skerf. Enn þeÍT eru flest ir ifátadkir verkamenn. Þessir þrír lslendingar haifa geJ ið sína hundrað dollarana hver Villhjálmiur Stefánssorj og þeir byggingamei'Stararnir ölafur ÓI afsson og Ingvar Guðmundsson. Fyrsta gjöfín okkur tiil hjálpai kom frá einum helzta borgara Reykjavíkur, Garði kaupm. Gísla syni, tuttugu og fimm dollarar. Þáttaka okkar í eýningu þe«9ar hafna þegar meðgjöfina skortir Því ríflegri styrk sem þið veitið okkur þeim mun myndarlegri og fjöJbneyttari verður þátttaka okk- ar í þjóðmyndunarsýningu Sess ari. Eg treystí því að þeir sem sjá þessar línur hafi einr.ig ;esið það sem við höfum' áður sent ísl. blöðunum í Winnipeg. Fler erc ummaeli ríkisstjóra Nevc York rík.is um sýningu þesaa: “The purpose of the America’: Making is to shov: the parts play- ed by descendants of all races ir buillding the America of to day It. is not only educational in the highest sence but also a promo- tion o.f friendliness and civic co- operation among the variou: groups that make up our nation I bespeak the hearty support anC assistance oif all good citizens by | B whom natí'Onál unity and socia skoðaðir og valdir þeir úr, er hæf- ir eru til að seljast. Niðurborgun er strax gefin nokkur, víst 4—2c an á pundið á fæti. Þrjátíu og sex járnbrautavag-iai af nautgripum voru nýlega sendi' til Englands. Er það fyrsta send- ingin af 45 járnlbrautarvögnum. sem samið var um að selja þang- að. Gripirnir voru mjög vel út- lítandi er til Englands kom, enda v'oru það alt gripir af góðu kyni, svo sem "Short horns”, "Her- fords’’ og “Holstein”. Þeir seld ust fljótt og á góðu verði. þessar vel gefnar og hafa augun opin fyrir sönnum umbótum, hvort sem þær koma frá flokk þeim er þær fylgja, eða öðrum. Erv mikils vænst af þeirn í þinginu, f því alvara þeirra og áhugi fyrii bættum kjörum alþýðu, er sagðui meiri en alment gerist hjá þing- mönnum. Mrs. Wintringham ei forseti eða formaður bindindisfé- laga og vann af dugnaði miklunr að stríðsmálum. Hún var skóla- kennari á yngri árum, og þyxii hæfileika- og - dugnaðarkona hvívetna. Konur í Árborg, Manitoba, eri í undirbúningi með að stofne deild hjá sér í sambandi v'ð REV. W. E. CHRISMAS, Divine Healer Kraftaverk skeði sem svar up á bænahöld vor sem vér héldu að 229 Young Street á hverjum bændafélagsskapinn. Mun það þriðjudegi eftir miðdag, þar sem önnur deildin, sem íslenzkar kon aJlix eru velkomnir. ur gangast fyrir að stofna af þessv tæi. Hin var stofnuð fyrir n'okkr: á Gimli. Vel gert, konur. Lestur. omity are dearly prized. Tvær stærstu jarðyikju iðn- stofnanirnar, Massey Harris fél., sem bækistöð sína hefir í Torontc | og Cockshutt Plow félagið « rantford, hafa gefið til kynna að þær færi niður verð á verkíær um Su'num, sem nemur 15—30% Nathan L. Miller. Snertir þetta verkfæri, sern nú err Tíminn leyfir ekki að við ná um til eins margra bréflega eins og við vilduim. Eg er þess fullviss að þið látið okkur ekki gjalda þess. Það eru víst margir Vestur-Is lendingar sem muna ummæli séra Matthíasar Jodhumssonar um þátt töku Islendinga í Ghicago sýning unni, sem voru aðeins fáir og frerr ur órnierkilegir munir. — Islend- ingar voru þá ekki vaknaðir. Vestuir-lslendingar, hvað mik inn styrk viHjið þið veita okknr till þátttöku í þjóð myndunarsýning- unni í New, York. Aðalsteinn Kristjánssor 477 Second St. Brooklyn, N. Y. t’I sölu hjá umiboðsmönnum fé- laganna, eigi síður en þau, er fé Iögin sjál’f hafa á hendi. 20 pró- sent vinnulaunalækkun og lækk- andi verð á efni, segja félögin að sé ástæðan fyrir því, að þau get fært verð verkfæranna niður. Málefni kvenna. Bændur og Bósýsla. Það hefir lengi vakað fyrir bændum eða bænda’félögum pessa lands, að reyna að Itoma Óvanaíega mikla eftirtekt vakl það í Lincolnshire á Englandi, ei kona varð hlutskörpust í auka kosningu til neðri deildar þings ins, er þar fór fram 25. septembei s.l. Konan, sem þingsætið hlaut, heitir Mrs. Margaret Wintringham og fylgdi liberalflokknum að mál Þeir, sem sótbu á móti henni. Sir Adam Hutchings sam- steypustjórnar-'sinni, og Jame: George fyrir hönd verkamanna Én þeir töpiuðu báðir. Þetta þing sæti, sem autt var, var áður skip- að a'f manni Mrs. Wintringham 9em Jézt nýlge. Mrs. Wintring um. voru etra skipulagi á nautgripasölu en ■ ham er önnur konan, er á þing nú á sér stað, enda veitti ékki af Breta situr; hin er, sem kunnugt því, ein« og nú etanda sakir meðl er, Lady Astor. Báðar eru konui Er hann að verða ónauðsynleg ur? Það eru til tveir gamlir ís- lenzkir málshæittir, sem svara þs3.r spurningu, en sinn á hvoir hátt. Annar hljóðar þannig: Bókvitið verður ekki látið í ask- ana. Hinn er aftur þannig Blindur er bóklaus maður. Og það er síðari málshátturinr sem vanalega er álitinn sannar: Það kapp, sem aliar þjóðii leggjr á að kenna börnum að lesa, er ó rækur vottur þess. Og þeim, scr. ekki kunna að lesa, eða draga t stafs, fer sífelt fækkandi. En þrátt fyrir það, heifir hin málsíhátturinn einnig við nokkuð að styðjast. Lestrarfýsn er afa lítil eða engin hjá mörgum mann: Og þó allflestir iæri að lesa barnaskólum nú orðið, er hitt vís að þeir eru nokkrir, sem algerlegí "levma því aftur, þótt undarleg' sé. Athuganir á þessu efni bera þa< mjög greinilega með sér, að ménr gleyrr.a að lesa. I Bandaríkjunurr var mentaástand manna, sem atríðið fóru, rannsakað, og þnð sem í Ijós kom í því sam'bandi ber s'kýran Vott þessa. Margir, senr í barnaskóla höfðu gengið í æsícu voru búnir að steingleyma þv; að lesa. Margt af því, sem menn lærr. skólum, gleymist. Það þekkja al’. ir. Menn gleyma latínu, þó þei: hafi mörg ár haft hana yfir með öðru í skólum. Og það litla, serr lært er í frönsku eða þýzku þar gleymist einnig 'fljótt, éf engir stund er Jögð á að halda því við eítir að kemur út úr skólunum Einmitt það atriði hefir verið not aí$ til þess að sanna það, að þ: mentun, sem ekki sé veruleg no fyrir, sé tilgangslaust að vera af kenna í skólum. Spurningin, sem í huga mann: vaknar í samibandi við þetta, e: sú. hvort þessu sé eins farið með það að læra að lesa; 'hvort menr hafi vegna þess, að notin voru svr lítil af því, gleymt því? Er bók- vitið eftir alt saman ekki látið askana? Eftírfylgjandi bréf er meðtek- ið frá eiginmanni konu sem ver ð hefir á geðveikrahæli í fleiri ár. (Nafn og áritan fæst ef um er b. ð ið eða bréfið td sýnis á móði i- máli mánu.) Kæri faðir Chrismas: Mig langar að segja þér f.á þeim góðu fréttum viðvíkjar. di konu minni; krarftaverk hefir þar skeð. Það sannar að til er almá:;- ugur guð, jafnvel þó sumir dirf.^> að segja: “Það er enginn guð Konan mín hefir skr-ifað mér mj< vel stílað bréf og \arð eg forviða á því, því viku áður fékk eg br, . frá henni er sannaði hve rugi. hún var. I áminstu bréfi, skýnr hún mér frá hvað skeði með har. \ þriðjudaginn sem þú baðst fyrir henni. Ákafleg sorg greip hana, sterkari en nokkru sinni fyr. Hún grét án afláts allan eftir miðdag- inn, Hjúkrunarkonurnar söfnuð- ust kring um hana en gátu ek: i huggað hana. Flenni fanst hjarlað ætla að springa af 'harmi og n 5 að hafa tal af lækni sem vitjaði hennar og reyndi að hugga árang- urslaust. Þetta hélst til föstudagS en þá var sem a!t skýrðist fyrir henni. Eg hefi meðtekið bréf frá lækni hennar og segir hann að stórkostlegur bati hafi átt sér stað. Ó, hvað þakklátur eg er guði fyrir að hafa mizkunað sig yfir konu mína. Mr. Chrismas vill með ánægju bafa bréfaviðskifti við hvern þann er þjáist af sjúkdómum. Sendið frímerkt umslag með utanáskrifl yðar til: Rev. W. E. Chrismas, 562 Corydon Ave., Winnipeg, Man. Gas roaganum vefdur roeltingarleysi. lOlnnÍK Nflrnm <>k vrrkim IlvrrnlK n a* la-k» þa«f Læknar segja aS aiu tiundu af allri magaslæmí ku, meltÍRgarieysi, sárind- um, bruna, vindi o. s. frv. stafi af of mikllli klórsýru í maganum, en ekki eins og margir balda, af safaleysi meltingarfærunum. Maginn verSui sár, meltingin tefst, fæHan súrnar af völdum klórsýrunnar og þannig er magaslæmskan, sem svo marga þjáir til orbin. Þegar svo stend'ur á, getur veriti hættulegt ati brúka raeböl. lægbu þau því til siSu, en fáSu þér í lyfjabúS ‘ þess staS fáar únzur af Bisurated Magnisla og láttu eina teskeiS í pott af vatnl og taktu inn á eftir máltíO. ÞaS brelnsar magann, keraur 1 veg fyrir aS of mikil klórsyra myndist og eru eng- in óþægindi, verkir eöa þemba því samfara. Bisurated Magnesia skatiar magann ekjcert, er ódýr og verkar á ouurn meöölum betur Hún er notuS af þúsundum manna og alltr eegja hana bafa læknaS stg. Ruthenian Booksellers * Publtebing Co. Ltd., 850 Main st., Winnípeg.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.