Heimskringla - 23.11.1921, Blaðsíða 5

WLMNIPEG, 23, OKT. 1921.
5.. BLAÐSIÐA.
HEIMSKRINGLA.
TiS lands-umbóta
Þarnist þér peningalega aSstoS til útsæSiskaupa,
landrækalu starfs, grípastofns eSa ahalda? Fram-
kvæmdarríkur bóndi mun ætíS finna vom banka
reiSubúinn aS veita sanngjörn lán til (þarflegra fyrir-
tækja. FinniS bygSar-umboSsmann vorn aS máli
og muniS þér finna áihuga hjá honum fyrir mál-
efnum ySar.
IMPERIAL BANK
OF CAMADA
Riverton bankadeild, H. M. Sampson, umboSsmaSur
Útibú að GIMLI
þaS hefSi v.eriS fult íloft í örk-
ini.i, en eg fann aS honum gramd-
ist þaS og vildi eg því ekki
hryggja hann af því hann var svo
einlægur þjóSræknismaSur. í eitt
skifti spurSi hann mig aS því hver
eg héldi aS væri eldri þeirra
bræSra. Eg vissi á þvlí sem hann
var 'búinn aS segja mér, aS hann
var eldri, en sagSi aS broSir hans
liti út IfyrÍT aS’ vera mi'kiS éldri
maSur. ' Já,’ sagSi hann, þaS
hefir margur hugsaS, en svo er nú
ek'ki. Hann hefir alla sína æfi ver-
iS einisetumaSur og aldrei gifst,
og þaS segir till 'bæSi á Ihonum. og
öSnum, því þesskonar lifnaSur j vlS tör*m aítur á-bak,
I eóa stondum 'kyrrir.
Annar mansöngur.
úr Vindlandsrímum.
eftir Skegg-Ávalda.
Andans heimur eins Qg ’fjós,
sem enginn nenti’ aS moka;
meiri hræsni, minna Ijós
mumlar í gömlum "’poka”.
Bara gæfan gefi oss prest,
sem getur sæzt viS skreytni,
en ávítar og æSrast mest
um annara nmanna 'breytni.
Pó aS væri þjóSar ihrak,
þaS oss hættu fyrrir,
þreyttar og þjakaSar af stríSum lúth oss. Vér erum ánægSir meS j !án, og hefir hann þó ekki ifariS
og biSja grátandi um aS þeim þaS sem vér 'höfum og sækjumst J á höfuSiS enn. — ESa fyigiat
létti af; mannkyniS hungrar og ekki eftir neinu 'sem öSrum heyrir Húsk. ekki svo vel meS í málum
þyrstir éftir betra samkomulagi | til. Vér æskjum aSeins samvinnu i síns eigrn lands, aS hann viti þaS
þjóSa á milli; mannúS og kær-i viS allar þjóSir um fuMnaSar úr- j ekki, aS stjórnin hér JÍ Manitoba
leikur allra manna hrópar og biS- slit þýSingarmikils máls, sem eng-, hefir á hverju ári síSan 1915 ték-
ur um, aS stríSs-ifarganinu sé létt in ein þjóS getur afkastaS. ! iS istórlán, \og meira aS segja nú
af og ó'bifanlegur og traustur Vér æskjum aS ræSa viS ySur í ár 3 miljónir, df eg man rétt. —
grundvöllur verSi 1'agSur til þess ( { bróSerni um grundvöll fyrir Þrátt fyrir þetta héfi eg engan
aS ilooma á alheims friSi. Fundúr- he;Havæ,nlegra samibandi/þjóSa á heyrt halda því fratm aS Manitoba
inn er ibergmál áf þessu bænar-ópi milli en nú á sér staS^ Af fúsum væri aS' fara á höfuSiS. Er til
alls heimsins. | viija munum vér taka sarnan vill stendiur Húsk. í þeirri mein-
bessar þ.ár mannkynsins höndum viS ySur um hvaS eina *ng.
eru eSIilegar. Sorgin djúpa sem í sem sanngjarnt er, gangandi út Undir lok þessarar angurværu
(iigt.
UnílraveríJ , Iirimulirkniis.
I>eim. acra Kjðll'ur ref»Al htainim-
VoriS 1893 var<5 eg gaíntoklnn af
nikynjaöii vöövagigt. Kg lelö sUk-
ar kvalir, sera enginn getur sert »<ftr
i hugarlund, nema sem sjáifur hefir
reynt þær, Eg reyndl meöal (tí'ltr
meöal en ali arangurslaust, þar tll
loksins að eg hitti a ráö þette., jh*iö
lœknaöi mig gersamlega, sva aö niA-
tu eKki 111 Sietarlnnar
fundiö, Eg hefi reynt þetta sa®
■ön’ ' 'nanninn, sem„JegitJ höl&n
um lengri tiraa rúmfastir i gigt,
tuuauuuj iV—o\ý ára oiilung'um,
allir hafa íengið fulian ^ata.
brj óstum
landanna
margra býr, skuldir
og eySing þeirra af
frá því s'e mvísu á sama tíma, aS greinar sinnar, gefur nú Húskarl
vér sem aSrar þjóSir þurfum aS annars þá játning, aS aSalatriSi
völdum stríSsins, hafa skiliS eftir leggja eitthvaS í sölurnar fyrir greinar iminnar verSi ekki mót-
svo stór sár á helgustu hugsjónum þetta mikla máléfni, afvopnunar- mælt, sem sé því, aS Islendingar
manna !frélsis-þrá, ættjarSarást máliS.
og sannrar þegnskyldu, aS þeir ,------------------xx-----------
spyrja >sem sv<o hvort alt þetta sé - f # ((
blekking og tál, sem þeir hafi trú- ArCttÍílg tÍl KaíflSÍnS .
aS á. I hugum manna út um allan ! -----
hafi hvorki tfólk né fémagn til aS
stofna nýlendur — auk bess serri
yfirfljótaniegt iandrými sé á Is-
landi og mikiS aS staría.
Nú vilidi eg leyfa mér aS spyr;a
Hömlur slitna á íheima jörS
sitjandi’ yfir á sautjándu öld
sveittum viS aS toga.
Hug9un sú oss hr,ellir ioít,
er brot á móti guSs og manna:
lögum.”
(BeZta vieSur Ifengum viS alla I hugsun nú í leitun —
leiS; er komiS var austur Ifyrir réttum ekki herrans hjörS
Orkneyjar fór yngra fóilkiS aS : '1já þeim viltu geitum.
tala um aS eína til samkomu og J
heilsa Jótlahdslhafi meS sænskum 1 ” '* C1 ' T° 111 S'nn’s kolc1,
.. c 1 i ij' i svitan af oss ihoga
songum. oamkoman var haldin . . 6
síSciSta kveldiS í hafi, er beygt
var inn víkina. ÁSur en skyggja
tók sást vel inn á AgSir í Noregi.'
Samikoman var sett í borS'salnum 1 hætbu ifúinn vitnar,
létt elftir aS IborS voru upp- ■ viS föním al'lir upp í lolft,
tekin, ,meS glymjandi söng. Var ff a& reipiS slitnar.
sungin meS miklu ifjöri einn þjóS-
söngurinn eftir annan. Er álei§
samkomuna færSlust Svtíar í auk-
ana. Læknir frá Chicago sté upp
a ræSupallinn og hélt glymjandji
i æSu fyrst á ensku svlo á sænsku;
Mittti á hvaS Svíar hefSu veriS,
hvaS þeir gætu orSiS og hvaS
þeÍT skyfldu verSa. Var þaS þörí
“Eg haföl Kflra verkf, IIk( „K
eldtngrai færn 1 KeEiium hver rnito
UHam 6t.”
Eg vildi at5 hver sem bi&iAt
voöva eða bólgrugrigt vildi revna
heimaiækninga meðal mitt, iem
hefir inn undraverða læknigakraft-
Sendu enga, peninga, en aöetns natn
þitt. Eg sendi þér meðali'ö til
i eynslu og ef þú finnur a?J þati ]*. lcn
ar Þá &endlr þú verflitt, scm
ef. einiV dollar. En gleymdu hví
ekki, a'ð eg vil vil ekki penteffa
þína, nema að þú sért ánœgðux
senda þa.
Er þetta ekki sanngjarutT Hven
ati ,kvel3ast lengur þog.ar
hjálpin er viö hendina? Skrlfið tll
iJ-ai'K. H Jaokson, No. 744, Dnrston
Hldg., '^yraou'.-e, N. Y,
Mr. Jackson ábyrgist sanntétkrgUdi
ofanrttaðs.
H. P., þvi storkostleg stjóructr-
bylting getur ómögulega foríS
fram án þess aS því góSa se koH-
Mseða Hardings
tCífenfe afvopnunaijþingsinö.
• S*i' ' ■ ' 1
PaS er 'bœSi göfugt og ánægju-
legt verkefni sem mér hefir hlotn-
ast meS því aS mega þjóSa ySur
* D r * ,. , Velkomna á þennan fund. Mér er
ræSa og goS. Bro, færSust yfir þaS -nægja . ^
asjonur gamlla folksma en h.S pyrst vegna ^ aS
yngra nam naumast a fagnaðar- seni ,f ,störíum taka fcátt -
opum Eldur er . koJunum nor-| fundi ,áttu nýveriS .aJJar wmei^n.
xaenu, þo þau ’blossi ekki upp em» ],egt mál aS verja. eorgin Qg g]eS.
og skoteldur og sýndi þaS sig bá ; in> sjáIf,fórnin og sigurinn ,8em
um kveldiS. Jafnvel vjS Islend- þvI starfi lþeirra var samfara>
ingamir vöknuSu, kiptumst viS.
“Du gamila, du friska” var eigi
þeim ölilum sameiginleg, Þa:r áttu
þá eina sameiginlega hugsjón. I
síSur ísl. en sænslkt. ÞaS var kom. annan staS er mér þetta ánægja
vegna þess, aS ifuMtrúar frá öllum
þessum þjóSum, em nú aftur
staddir hér, meS þeim ásetningi
aS eiga þátt í aS ráSa fram úr því
máli, er velferS þjóSanna snertir
íS norSur í heim, á norrænan sjó,
hinar forn, helgu, óglleymanlegu
sögustöSvar. Inn Víkina er víS-
frægust er allra stöSva í Evrópu
og sklírt héfir fullhu'ga állra NorS-
urlanda á Pornri tíS og ndfnt þá! meira en nokkurt annaS mál og
Víkinga. AS samkomiunni Iokinni! sem gefur oss góSar vonir um aS
var gengiS upp á þílfar. Sáust bá þaS sé hún, sem enn sé sameigin-
vitar brenna norSur meS allri | legt áhugamál allra þessara þjóSa.
ströndinni, hin.u forna Gautlandi. ÞýSing þessa fundar er a'far-
Var þaS dýrSleg sjón. Var þá [ mikil. Fundurinn er ekki fólginn í
fariS aS rölta eftir þilfarinu, en I íánýtri IdfgjörS vissra þjóSa eSa í
þjoSsöngvanna sænsku því aS lítilsvirSa nokkra þjóS,
heim, blandast efinn og sorgin “Húskarlinn" kemur á ný fram Húskarl, hvort hann geti exki líka
saman viS gleSina og öll góS á- á sjónatsviSiS í Lögbergi 3. þ. m. viS nánari uimhugsun ifallist á þaS, ,
form. Hér í Bandaríkjunum erum og er nú bljúgur í anda og barns- aS vér Islendingar, sem hlutlaus | J
vér nýkomnir heim frá gröftrun legur í lund, 0g gorgeirinn og þjóS, munum geta háft ilt eitt af " f
fallinna hermanna, 'sorgmæddir út remþingurinn, sem skein svo aS því, aS eignast Grænland, fyrir
af Ifalli þ eirra, en heiSrandi minn- segja út úr hverju orSi í Leifs- utan þaS, aS mjög sé vafasamt,
'ingu þeirra. Hvort sem n-okkur búSáþvættingnulm, fokinn út í aS viS höfum nokkurn meiri rétt
sagSi orSin eSa e’kki, er hitt víst, veSur og vind. Þeissi breyting á til þess en Danir eSa NorSmenn.
aS miljónir manna hér hugsuSu sálarástandi gamla m^nnsins gleS Vitanlega var Eirfkur rauSi ekkert
um atvikin ófyrirgefanlegu, kostn- ! ur mig mjög imil'kiS, og ennfremur annaS en NorSmaSur, og getur
aSinn óreiknanlega, fómina miklu þaS, aS nú virSist hann fallaut á Húskarl leitaS aS rö'kum fyrir því
og 'sorgina djúpu, sem afhöfn 1 mitt mál, aS imestu leyti. í Islendingasögunum (Eiríkssaga)
þeirri var samfara. Og spurningin 1 Hinir óverulegu útúrsnúningar ef hann hefir aldrei LesiS þær áS-
sem stöSugt barSi á dyr meSvit-l og ifýkyrSi Húsk. í minn garS, ur.
undarinnar og 'ber enn, er sú: ' Saka mig ékki; en fróSlegt þætti | ViS skuluim nú setja sem svo,
Hvernig getur mannúS og sannur 0,ér aS vita, hvaS Húskarl mein- ; aS viS Islendingar fengjum eitt-
mannkærlefkur réttlætt þetta og1 ar, þar sem hann segir: "þessi | hvert horn af Grænlandi meS aS- varpaS jafnframt því ílla. JÞefta
guS fyrirgefiS þaS? : Austur-Islendingur, sem ekki 'tol.1- j sfcoS Húskarls og stónþjóSanna. er einmitt þaS sem Kristur segir,
MannkyniS ifyrirl'ítur þennan l jr íheiima, en kýs heldur aS vera Er Húskarli alvara imeS aS halda ^ar sem hann varar viS rífa
hér í útlegSinni sem margra ára því fram, aS Vestur-Islendingar UPP iHgresiS og brenna þaS, af
mundu iflytja til Grænlands og tví aS hveitiS brennist þá meS.
setjast þar aS? Ekki vantar H. P. kemst aS þeirri niSurstöSsr,
barnaskapinn. — Væri annars betrun mannkynsins verSi aS
hægt aS korna þessari flugu um , vera í ibættri hugsun. Einníg hér
hin nmiklu réttindi ísllendinga til er H- P- 1 dásamlegu samraemi viS
Grænlands út úr hölfSi Húskarls, j kenninigar Krists, því þetta er ein-
styttist 'biliS milkiS á milli okkar, ! m>tt grundvöllur kristnu kean-
því ekki er örgrant um aS Húsk. j ingarinnar (enduræSing). aS fram
haifi einhverja tiú á framtíS Is-1 fdrir hin,na svo köIíuSiu; fcrfetna
lands. Væri betur aS srvo væri, eSa menningarþjóSanna hafa aS
um ifleiri hér en iaun ber vitni um. | rnestu ifariS í ranga átt trajn aS
Gæti þá fyrst veriS aS ræSa um j þessium tíma o,g er varTa af SvdLt
bappasæla samvinnu milli systkin. a® hrekja meS sönniuim rök<*na.
anna. ... , Vér verSoim þó aS viSurTceana
Húskarl minnist aS lokum á út- ha^ meS iblygSun, aS ekkert fcvík
fhitning fólks frá lslandi til Vest-; índi jarSarinnar sækíst eftúr aS
t'oll. ÞaS er ágirnd og ásælni ein-
stakra manna sem iheldur honum
viS. En þeim verSur aS neita aS
borga hann. Ef hans er krafist
vegna misskilnings, verSur skiln-
ingur manna og heillbrigS skyn-
semi aS skera úr málinu. ÞaS eiga
aUir krölfu til frelsis og réttlætis.
ÞaS tvent verSur aS fjdgjast aS,
ef réttmaetum kröfum einstaklings
jns á ekki aS vera synjaS. GuS
hdfir géfiS manninum þeasi rétt-
indi og þau verSa ekki frá homujn.
tekin nfema meS því aS brjóta
hans iboS. Sem stendur brýtur
ekkert eins hjá þjóSunum þessi
helgu einstaklingsréttindi
gestur.” — Eg get alls ekki séS,
aS þetta eigi neitt erindi tíl mín,
eSa kæmi eiginlega nlokkurn skap-
aSan hlut viS ágreiningsefni voru.
fHinsvegar get eg frætt Húsik. á
því, aS ,eg hefi ékki veriS full 2 ár
í þessu landi, hvaS þá imörg. Enn-
fr.emur get eg ekki kannast viS aS
véra hér í neinni útlegS. HvaS
því viSvLkur, aS eg tolli ekki
þeima, þá er mér þaS enn ein ráS
jg^tan. ESa kallar Húskarl þaS,
aS ,menn tolli ekki heima, þótt
r jifiir bregSi sér utan, t.d. til náms?
j HvaS ættjarSara»t mína snert-
h e T v a I'-d i S, sém hald'iS «r viS
í hverju lándi þrátt fyrir þaS hve
fjair,stætt þaS er heilbrigSri skoS-
un.
ÞaS eru ósköpin sem á hafa
gengiS síSustu ,áirin, sem vakiS
hafa upp nýjar, frumlegrí og
mannúSlegri hugsjónir, s e m
heimta hinn helga rétt einstakl-
ingsins alftur. ÞaS eru þessar hug-
sjónir, sem vér erum hér saman-j komunni á ný, og er hann nú aS
komnir till aS Ihalda á lofti eSaj reyna aS telja lesendunum trú um
hafna. SkuLdabyrSina sem á herS- j þaS, aS eg sé reiSur viS sig ifyrir
um aTlra þjóSa hvílir iþarf aS létta IþaS, aS hann telji þjóSina heima
alf. MannkyniS a'lt stynur undan of Pátæka til þess aS eySa mörg-
r, vona eg aS hún sé ekki minni
en hjá Húskarli. Mundi hann
nauimaist nota þau orS, sem hann
gerir í þessu sambanidi, ef hann
þekti þá tilfinning. — Eru þær þó
færri — sálirnar — sem svo eru
skamt koimnar á vegi þroskans, aS
ei»i hafi enn 0rSiS aSnjótandi
einnar göfugustu og dýpstu til-
finningar mann'ssálarinnar.
Húskarl ifitjar upp á konungs-
hljómaSi enn neSan ifrá borSsaln-
um. Alt í einu stöSvaSist mann-
þyrpingin. MaSur hafSi falliS á
þilfariS — og lá þar örendur. ÞaS
var elzti farþeginn á skipinu.
FagnaSarlætin, sýnin fagra er
hylti nú undir land, höfSu hrifiS
J»ann meS sér og hann var ei meir.
Hann var aS fara heím, og rtáSi
þangaS þessu á undan farþegun-
sem e'kki tekur þátt í honum. ÞýS-
ing hans er fóligin í þeim áhrifum,
sem hann á aS ihalfa og getur haft
á sannar framfarir mannkynsins,
á eitt stæTsta velferSarmál alls
heimsins.
Samvizka manna héfir vaknaS
til alvarlegrar meSvitunidar um á-
standiS í Iheiminum og siSmenn-
ingu Vora á þessari 20. öld. Þetta
um hinum. Og áreiSanlega hafa j er fundur sem sigurvegarar
^mir fornu Gautar fagnaS komu Icoma saman á til þess aS setja
^ans og beSiS Ihann velkominn. j hÍnUfl yf[r™n^ kosti*Hann,er held
þbgn sló yfir samferSasveitina. ! U" ekk' b°SaSur ■' teim t’lgang1
Vi» Ijósablikin fram á firSinum, I f ætla aS gerbreyta mann-
1 landaýn. endaSi æfin! Hann j hyninU’ ,Ha°n er boSfur meS
«em aliS hafSi þá þrá í 50 ár aS Ja?.e,tt ^ auSum að koma á
megaí bveBfa aftur aS BerurjóSri, j °S arSælaS.ta skiPula^
aSeins ,;] | að þvi er samlbandj emiiár þjóSar
viShaJdi hervalds og kre'fst í nafni
alls sem réttlátt er aS þaS vald
sé takmarkaS. Og þaS er ekki aS-
um hundruSuim þúsunda króna í
konunigsheimsókn. Eg get sann-
aS Húsk., meS því aS vitna í grein
eins takmörkun hervalds, sém all- mína, aS eg he'fi hvergi min'st á þá
ir eiga heimting á; mannkyniS á hliS málsins. Einungis sýndi fram
heimtingu á aS stríS 'séu afnumin j á þaS, aS hinar illkvitnislegu get- ! fyrir þvií aS þurfa aS ininsta kosti
aS öllu. Frá þ’eim sem hafa sætt sakir Húsk. viSvíkjandi kionungs- um bús. verkamenn. —- Finst
urheims, 0g getur þess, aS þaS
muni hafa orSiS Isfl. hagur, og sv,o
muni Líka verSa, ef fluzt yrSi til
Grænlandis. VirSist Húsk. leggja
Canada og Grænland aS jöfnu,
hvaS landsgaeSi snlertir.
myrSa og eySileggja hverC mn-
aS sinnar tegundar nema maSar-
ínn, og meira aS segja hiim svo-
kallaSi kristni maSur, genginr þaar
á undan meS góSu eftirdæmí, etta
hitt Jjó heldur. — Þefta sannar
AS Lokum Jeyfi eg mér aS ótvírætt aS þó menn játi ketm-
leggja eina spurningu fyrir Húsk. ingar Krists á yfiiborSi, þá samt
Heldur hann aS nú séu sömu skil- breyta þeir lítiS eSa ekkért eftír
yrSi fyrir útílutning fólks frá Is- henni. Mann svíSur oft sárt imcl-
landi og fyrir 30—40 árum? _____ an sannleikanum, en samt væri
Vieit Húskarl ekki, jafn kunnugur Holt aS segja hann oftar en gsrt
og hann þykist heima, aS jafn- er. Islendingar áttu eínu sínni anci_
skjótt og dauSamóSunni, sem nú legt stórmenni ssm hét Hallgrím-
grúfir yfir heiminum, léttir af, ur Péturssor; hver veÍT r.ema a?S
verSur byrjaS á því aS taka tiL Helgi Pétursson ?' þar endurtekn-
virkjunar eitthvaS af stærstu ing. 'Ef rrer.n dsrmdu ferrrí og
vatnsföllum íslands, og hefir t. d. vægari dóma, þá þyrfti sjafdníy
eitt fossa’félag (Titan), sem gert a® breyta þeim í allshferjar yfir-
hefir áætlun um Þjórsá, gert ráS réttinum.
M. Ingim^rsson
sig viS allar hörmungar stríSanna,
stíga nú óskir og bænir frá hundr-
uSum miljóna manna til þeirra er
komunni væru ósannar. AS j Húskarli eSIilegt, aS vér, sem J
Húsk. langi ekki til aS renna niS- j höfum heitiS ættjörSu vorri trygS
ur þeim óhroSa, sem hann bar þar j um til dauSadags, viljuim hvetja !
þjóSfélögunum -stjórna og til j á borS, undrar mig ekki, og því , landamenn til burtferSar út í ó-
þessa fundar, um aS breyta nú til j verSur aumingja manninum hendi . vissu, einmitt þegar roSar af degi I>aJ5
og nota IféS 'og .áhöldin sem notuS ! næst aS segja, aS eg fari meS ó-1 nýrrar gullaldar yfir land vort, og
eru nú til aS eySa mannslífum ti!
þess aS bjarga þeim og hefja kyn-
slóSirnar, bæSi þær
þurifum aS
I útlit er fyrir aS viS
HvaS viSvíkur stagli Húsk. j Halda 'a fólksiflutningi inn í
um mörg hundruS þúsund krónur, j *®?
Austur.íslendpgur.
REYNID MAGNESIlf
við magasjúkdómam.
srerir mairiinn flraflttipKflefcnn rj-rlr
ntafvn, bemur f veK fyrlr Keri «3nrm
^n.sniflxn ns n ríía meitinK'arlcydL
ATHUGUN.
fékk aSeins aS Horfa upp til
«trandarinnar og deyja. Gamli
maSurinn var tekinn af þilfarinu,
Vafinn í Segl og borinn inn á
sJÚkraherlbergi skipsins. Morgun- j
inu eftir náSi hann landi sem hin- ríkin ein Sem eittbvaS vilji í söl-
viS aSra snertir, isem framast eru
föng á.
AS þessi ifundur er hér haldinn
er ekki af því aS þaS séu Banda-
rökstutt mál.
land- —— .. —, . ,. —_
Hafir þu þjaísl ar meltinsar.eysi,
hefirðu óefað reynt pepsin, panoera-
tin, eharcoal o — lyf af ýmsu tagrf tyrisr
meltinguna. Þú veist að alltr hrnt'r
lœkna ekki, gefa tæplega stundarbót.
A'Bur en þú gefur upp alla von ag*
ályktar að veiki þín sé kroník, reynáef
------ hvaða verkun ofurlítið af Bisurateét
>1 V 1 1 X '1 Mag-nesia hefir á melting: þína,
* . . - l i . , , _ ' - , . , MeS nokkuð nakv*mri athygll Taktu ekki þá vanaleEu verzlunar-
ao |pau seu logö mour en nokkuo hugmynd um, hvaS mikiS at þeim | hefi eg lesiS ritgerSir Helga Pét- vöru er samanstenður af Karboii, ctcr-
annaS, aS eftir því sem menning- j peningum kefir fariS í súginn — j urssonar sem Heimskringla hefir
in eykst og dalfnar, eftir því I ékki orSiS landsmönnum sjálifum j verig ag flytja aS undanförnu. «est“m íyfsöium í annaðhvort tabiet
verSa stríSin ægilegri og grimdar- ; aS notum á einhvern hátt. HvaS þag ’ ’ * *" '■ ■ eða ðuftm>'nd'
sem nu eru
uppi og hinar komandi. j þá/þarf hann ekki’ aS Ihalda, aS j
ÞaS er ekki einungis þaS aS | hann bletkki mig, því auSvitaS bef j
hver þjóS geti sér aS skaSlausu nú j ir Húsk. ékki minstu hugmynd um,
þegar veriS án stríSa, heldur er ; hvaS konungskoman hefir kostaS l
þaS hitt sem sterkara mælir meS i og því síSur hefir hann minstu '
----er ekki mjög oft aS kostur Takm
r ,, . , . , . . i , , , laaiu annaflhvort teskeið af duft-
ryllri; ihina auxnu mennmgu væn , k0nungskaman kostar, veröur | gefist á ag ]esa mikiS í Vestur- inu e®a tvö kramin tabiets
oss samíbíoSnara aS nota á annan
ír
LlíkiS var flutt
SrejftraS í Götaborg.
land
og
-xx-
ur leggja fyrir málefni hans. OrS-
: in sem bæSi vér og aSrir hér töl-
| um eru oro Jem 'töJuS eru í na’fni
j alls heims; þaS eru allar þjóSir
urntr.ír
hægt aS sjá í landsreikningunum | menn, sem varla er heldur viS aS htiða^mu«4UÍ’ þiTna °e vlíf“
r , , , . t . i i • ' _ .v, , ! nva75a niismún þatS gerir. Pati mun u
rra iþessu ari, en þeir munu ekki ; buast. ÞaS er vitanlega margt í i svistundu gera aög-ertiariausar þa>r
I ful'lgerSir fyrir áramót. j ritgerSum H. P., sem eg og mínir i Þœttulesu sýrurv.er valda s’ir*
; 1 íl þess ao gera nu konungs-: hkar geta ekkert dæmt um til né um eftir aiia fæðu er þú hefir tekið.
j komuna bragSmeiri (?), þóknast ; frá> en ,uag er eitt atriSi í stjörnu- j ,..Þ„Ú ™.unt finna ats ef Þu teknr ofur'
' - - * r J » lftitS Bisurated Magpesia undir efní5N
hátt.
Ykkur fulltrúa hinna ýmsu
þjóSa sem komnir eru hingaS á
þennan fund, bjóSa Bandaríkin |
af einlægum huga vélkomna. Oss i Húslt aS hræra saman viS hana J lif frse'Si H. P. sem eg þykist þó , eftir máltíí5, máttu bortSa hérumbil éjEla
lántöknna á Englandi. VirSist bera ,fu]t skyn á og uag e sá á. j f*'«u og þér verður gott af og hefir
- , ánægju af henni og þarft ekki að ðtt-
lyktan er hann kemst aS um fram- j ast kvaiir og siæmar afieiðingar. a-
býr fögnuSur í huga en ekki ótti;
vér erum ekki saman komnir til
aS þjóna neinum iLIum hvötum;
vér eigum enga von óvina. Vér
ihann helzt álíta, aS enginn leiti
eftir lána nema hann sé aS fara
á ihöfuSiS. Húsk. er víst ekki i telur
för eSa betrun mannkynsins; hann ! fram**aiaan.dt notkun Btsurat0« Ms:”ie
v r I c l o c Lr arvj .v, . t. kU ir í w, _ »- .. _ _ Jn. -
| :>a Skemmir ekki magann að nökkrtt
sem se allar byJtingar ganga leyti, Svo iengi sem nokkur merkí.
kunnugt uim þaS, aS í fyrra fék f ranga átt tiL þessa tíma. Þetta er meltingarlevEls «era vart vi« sig-
sækjumst ekki eftir aS láta aSra I bíla.Ford gamli 50 miljón doltara! að sjálfsögSu hárrétt athugaS hjá
Ruthenian Bookeeliers and Publisb-
ing Co„ 850 Main Street, Winnipeg.