Heimskringla - 02.08.1922, Page 1

>©yCVL AR_________
WINNIPEG, MANITOBA, MIÐVIKUDAGINN 2. ÁGÚST, 1922.
NOMER 44
Morgun.
Dregst um ganga dals á ný
dagsins langur skrútii;
sólskins fangi fagnar í
fiólu vanginn prúUi. ^
Pálmi.
CANADA
• King í Washington.
ITm miðjan stfias.tliðinn mánu®
>rá King forssetisráðherva CTanada
sér á fund Hardings forseta og
itjórnar hans. Var honum tekifi
lið bezta. enda er sagt að "'Banda-
•íkjastjórnin hafi ekki verið heim-
,ótt í nafni Canada af forsætisráð-
íierrum héðan síðan 1807, er >Sir
iVilfrid Laurier heimsótti hana.
Aðal erindið mun hafa verið við-
n'kjandi samningum um lierskipa-
?tól á stórvötnunum miklu á landa-
mærum Canada og Bandaríkjanna.
Eru til gamlir skilmálar um 'þessi
jfni. En moð því að svo oft er tal-
að um, að engin hervörn sé til á
1000 mílna svæði því, er. lönd þessi
iiggja saman á. munu fáir kunnug-
ir þeim samningum eða herskipa-
stólnum á vötnunum miklu; skal
[iví í stuttu miáli sagt frá hvernig á
tionum stendur. Pyrir dálítið meira
?n öld síðan voru herskip eigi allfá
á vötnunum miklu. Og þau voru
þar ekki til að skemta sér að þeim.
Þau voru öll notuð { stríðinu 1812.
Samningurinn, sem gerður var eft-
ir það strið í Ghent. jafnaði þær
sakir. En fjórum árurn seinna
gerðu Bretar og Bandaríkin samn-
ing með eér um að minka herskipa-
3tólinn á vötnunum mik:lu, og sá
samningur var jafnvel mikilsverð-
ari fyrir Canada en hinn fyrri.
Eftir þessum samningi var ger.t ráð
fyrir, að Bretar og Bandaríkja-
menn hefðu herskip sitt hvoru
megin vatnanna að jöfnu sem hér
segir: Á Ontariovatni 1 skip um
100 smálestir með eina 18 punda
fallbyssu. Á Bfrivötnumun 2 sklp
lík að stærð og herútbúnaði. Á
Champlainvatni 1 skip svipað að
stærð og herútbúnaði og hin áður
toldu. .
Það var stranglega gert rað fvrn,
að engin önnyr herskip skyldu á
vötnunum vera en þessi. Samn-
ingi þessum átti að ryfta eftir sex
mánuði. Hann gekk í gildi 28. apríl
1818. Hafa ýmsar smáhreytingar
verið gerðar á honum síðan, eftir
þvf sem þörf gerðist, en samning-
urinn hef.ir samt í aðalatriðunum
verið óbreyttur og haldinn í 101
ár, þrátt fyrir það, að hann væn
ekkitf strangari en það, að ryfta
mætti honum eftir 6 mánuði. Og
hann lítur út fyrir að næg.ia báðum
þessum löndum til ellífðar.
En King forsætisráðherra leggui
nú til, a® betur sé gengið frá þess-
um samningi. Hvernig sem ha«n
var úr garði gerður, og hvort sem
það er eftir nútíðar venju eða ekki,
hefir hann verið haldinn betur og
lengur en margir aðrir samningai.
Og með hað fyrir augum virðist
skrítið, að vera að eyða tima og
andlegrí áreynslu í að breyta þess-
um samningi. Það má vera.að
stjórnarfarslegar ástæður kJefhs
þessa. En stjórnarfarslegar ástæð-
ur eru oft flóknar og óráðnar, og
það er oft ilt að ráða í. hvoft ver-
ið er að slétta sjóinn eða róta í hon
um með þeim. - En þetta var nu
aðalerindi Kings til Waslungton.
Tollmál komu eitthvað til um-
ræðu. Mun Harding og stjórn hans
ekki fráleit einhverri rvmkun á
tollum, en bændaflokkurinn suður
frá er mótfallinn henni sem stend-
Ur. Ef farið hefði verið fram á
það við Bandarikjaþingið. áður en
tolllögin voru samþykt, hefði el i
vill eihhver slökun fengist a gupa-
tollinum. Og þ/ið hefði konuð sér
vel. En nú er þa,ð um seinan.
Erá fleiru kunnum vér ekki að
segja af heimsókn þessari.
Líflátsdómar.
Yfir málafærslumaður Canada,
Hon D. D. MvKenzie frá Ottawa,
var staddur f Winnipeg s.l. mánu-
dag. Er hann á skemtiferð um
Yestur-Canada. Eitt meðal annars
er blöðin hér hafa eftir honum, er
það, að hsfnn byggist við, að þess
yrði ekki langt að bíða, að þ»ð mal
yrði tekið upp á sambandsþingi
Canada, að afnema líflátsdóma.
Sjálfur lét haun á sér heyra, að tími
væri kominn til þess fyrir Canada,!! 15,000 manna, Sask. 22,000 og Alta | af stafi til a?5 vernda níámurekstur
að ihuga þetta mál alvarlega. Ro-j4000. 37,000 af þessum mönnum j auðraannanna eða námaeigerrda.
bert Bickerdfke. f.vrrum þlngmað- verður að sækja til Austur-Canada, | Oss virðist hún ósamrýmanleg
ur frá Montreal, sagði hanu. að i on 4000 til Britislv Columbia. Eara iiugsjónum hins lýðfrjálsa lands,
hreyft iiefði þessu máli eitt sinn á hraðlestir járnbrautanna að flytja i því aldrei verður ]>að af Batula-
þingi, en að það hefði fengið litl- j þá hingað um 7. ágúst. En tetlast | ríkjunum liaft, að þau eiga sögu
ar undirtektir. En það kvað bann I cr til að þeir verði allir komnir að [ lega frumhugmyndina að einstak-
hafa stafað af því, að þingmenn uppskeruvinnunni 25. águst. Laun j lingsfrelsi og mánnúðarkenningum
við upþskeruna voru ákveðin $3.50 ( heimsins, flestum ððrum þjóðtitn
á dag, en $4.00 eftir að þresking j fretnur. Annað slæmt við þenna
byrjar. Eæði og húsnæði er auð- j nám^starf.sreketur, sem byrjað er
vitað frítt. — Þeír er fund þeftna: þ^rmig á. er það. að hann er ekki
héldu, voru yfirmenn C, N. B. j sagður líklegur til að þæta næsjú
járnhrautarinnar og menn frá }>ví til hlítar úr kolaskortinum.
stjórnnm 4 vesturfylkjanna.
hefðu litið flokksfylgi alvarlegri
augum en þetta mál. ;
Akuryrkjuráð Canada.
Fundur stendur yfir hér í bænuiii
sem Akuryrkjuráð Canada heldpr.
Eru á fundinuin fulltrúar ‘frá
Bændafélögunum úr þremur Yest-
urfylkjunum. H. W. Wood frá Al-
berta er forseti ráðsins og líorman
P. Laitíbert ritari. Varaforseti er
Colin C. Burnell, forséti bænda-
Vel þektur.
Kornsala.
.T. P. Joýnes kornsölueftirlitsmað
Brackert forsætisráðherraefni fékk, uv stjórnarinnar í Canada. er stadd
ifeillaðskaskeyti
Canada. eftir
livaðanæfa að
að það fréttist.
ur
að
félagsskaparins í Manitoba. Ar \ hönum hefði verið úthlutuð stjóin-
störfum fundarins eru ekki komn-1 arformenska fylkisins. 01U Þau
ar fréttir, ]>egar þetta ,er skrifað. ekki aheins héðart ur fylkmu og
Hon. T. A. Crerar er og á fundlnúm.1 næsth fylkjum. heldnt emnig a a
leið austan frá Kova Scotia og
Járnbrautaverkfallið.
Járnbrautaverkfall vofir enn yfir
í Canada. Hefir sanvhandsstjórnin
skorist f leik og hefir hún farið
fram á það. að járnbrautafélögin
hættu við að iækka kaup verka-
manna, að minsta kosti rneðan
rannsókn sé hafin á ástandinu og
öllum ástæðum, bæði verkveitenda
og verkamanna í inálinu. Er hald-
ið, að járnbrautafélögin gangi að
því. Ef þati gera það ekki. er verk-
fall víst, 'segja vefkamenn.
Kolaverkfallið.
i Ekkert útlit er f.vrlr að ástand-
ið batni, að l>ví er kolaverkfallið
snertir. Canada hefir reynt að fá
kol frá Bandaríkjunum, en hefir
fengið ]>au svör, að það verði að
spila upp á sínar eigitt spítur, og
er þaðan því engrar hjálpar að
vænta.
Ráðgjafar.
Johrt Bracken voru gefnar al-
gerlega frjálsar (hendur af bænda-
flokknutn með að velja sér ráð-
gjafa f nýju stjórnina í Manitoba.
Er því vali ekki enn lokið. og
verður ekki fyr en seiuni part þess-
arar viku, að sagt. er.
Kornnefnd.
iSaskacthewan og Alberta liafa
samþykt að stofna kornnefnd.
Verður lttin því bráðlega sett á fót
með þvf fyrirkomulagi, er sam-
ltandsstjórnin gerði ráð fyrir og
áður hefir verið getið, um- \
Föt úr Moskusuxahári.
Vflhjálmur Stefánsson norðurtari
lætur ekki sitja við. að skrifa unt
auðsuppsprettur NorðttrAianada.
sem hann kannaði. Hann hefir
fengið háskólann í Leeds til að
gangast fyri því með sér, að reyna,
hvort ekki sé hægt að gera föt tir
hári eða ull moskttsuxakynsins,
sem verið er að ala upp þarna
norður undir fsltafi. Hefir tilraun-
in tekist vel. að sagt er. Föt úr
þessari ttll eða hári kváðu líta eins
vel út og ertt talin eins góð og föt
úr ull af Angorageitum. Er mælt,
að innan fárra mánaða sjáist ftill-
kominn árangur af þessari tilraun
Vilhjálms.
Drury lízt ekki á vínsölu stjórn-
anna.
Forsætisráðherra Ontariofylkis,
C. D. Drury, tók sér nýlega ferð á
hendur til British Columbia. Hann
dvaldi þar tvær vikur. Ekki lízt
honum á vínsölu í höndttm stjórn-
arinnar ]>ar. Segir hann það fyrir-
komulag ekki gott, og ekki vill
hanft skifta á því og algerðu vín-
banni, eins og nú er í Ontario. Eft-
ir að hafa átt kost á að sjá hvort-
tveggja, er hann drjúgum ánægð-
ari með vínbannið en áður. British
Columbia er annað fylkið af tveim-
ur í Canada, sem vfnsöltt leyfa.
Hveitisláttur.
Bændur þyrjuðu alment í gær að
slá hveiti í grend við Brandon.
Þörf 41,000 manna.
Á fundi, er haldinn var hér i
bænum s.l. viku, var gert ráð fyrir,
að 415X10 menn niyndi þurfa í vest-
urfylkjtinum þrentur, Man., Sask.
og Alta., til þess að vinna að upp-
skeru f haust. Manito>ba þarfnast
'vestan frá Victoria. Það er. eftir
því að dæma, sem mannkostir for-
sætisráðbe rraéfnisih.s sétt kunnir
frá hafi til hafs.
BANDARÍKIN.
Bandarískir hermenn við Rin,
Það er ein spurning, sem flestum
kemur í hug, þegar talað er um
bandarísku hermennina yfir f
Rínarlöndunum, og hún er þessi:
Hví f ósköpunum e^hermönnunum
ekki leyft að fara heirn til sín?
Almenningur spyr þessara spurn-
ingav í einlægni. Stríðinu er lok-
ið. Þýzkaland er yfirunnið. Hvað
liafa þermenn frá Bandaríkjunum
frekar að gera yfir í Evrópu?
Blaðið “Current Opinion” svarar
þessari spurniftgu á þessa leið:
"Vér lögðum fram miljónir fjáf
tii stríðsins. Og nokkar þúsundir
inanna héðan létu þaf lífið. Oss
ætti ekki að sjást svo yfir, að halda
að stríðinu sé lokið fyr en full-
komin sætt er fengin miili aðila
þcss og allar sakir ertt jafnaðar.
Vér eigunt ]>ar hlut að máli. hvorc
sem oss geðjast það betur eða ver.
Það væri hvorki sómi fyrir oss né
skynsainlegt eða ltagur. að hlatipa
burtu nú þegar.
Förum vév Úr RJnarlöndunttm,
eru Frakkar ásömu stundu komnir
þangað með her í vorn stað. Eins
lengi og véf erum ]>ar, veit Þýzka-
land, að ]>að eru allar sambands-
þ.jóðirnar, sem '1>að á við. \ ærum
vér þaðan burtti, byrjuðtt sam-
stundis deiluv milli Þýzkalands og
Frakklands, sem auðveldlega gætu
leitt til nýs stríðs, er Þjóðverjar
væru búnir að jafna sig óg draga
í sig veðrið.
Landsvæði það.
halda þar, hefir enga þýðingu að
því er hernað snertir. En það er
eigi að slður afar náuðsynlegt, að
Bandaríkin ráði yfir því. Það held-
ur tilfinningum hinna æstu stríðs-
þjóða í skefjum. Og í stjórnmála-
legttm skilningi kemur það í veg
fvrir marga ósanngirni, sem annavs
væri höfð þar í frammi. Ef banda-
rífikti hermennirnir hefðtt verið
kallaðir heim fyrir nokkru, hefði
Bannið á canadiskum gripum.
Bannið á innflutningi á naut-
gripum frá Canada hefir verið til
umræðtt í neðri málstofu brezka
þingsins. Féll atkvæðagreiðsla um
]>að loks bannig. að samþykt var
að- afnema bannið. Flru ]>að góðar
fréttir fyuir Canada. svo langt sem
]>ær ná^ En nú er eftir að semja
iög um l>að efni. Segir Rigth Hon.
(Þess var eitt sinn getið í Lög-
bergi, og haft eftir innfæddum
Vestur-íslendingi, sem heirn fór og
dvaldi ]>ar twn tíma, að íþróttalíf á
íslandi væri dauft. Hvað gefið hef-
ir honum astæðu til að segja það;
er ekki gott að vita. En eftir fréljt-
innJ hér að ofan sýnist sem það sé
ekki alveg dautt. Og kunnugir
menrt segja- oss. að íþróttalff heima
‘gir rugui ±ion. . .. ...
Austin Chamberlain. forseti stjórn- sé'lm ,ni0K fjoru?t' 1)æíVl 1 ka,”)'
arinnar í þinginu. að hanp hafi S0*um Sveitum. menu iðki þar
ckki enn haft tíma til að ráðfæra allskonar ít)rottir' ,)æði ‘uuIendar
ur í New York. Erindi hans er að
lcita fyrir sér með sölu á canadisktt
korni í haust frá höfnurn þaðan til
útlandu.
Gefa Póllandi herskip.
Frumvarp hefir verið borið upp
í öldungadeildinni í Washington,
at J. I. France senator, sein fer fram
á. að Harding forseta sé gefin
heimild til að gefa hinu nýja lýð-
veldi. Póllandi, sex af hferskipum
þcim, er samkvæmt afvopnunar-
samninigunum verður fækkað í
hersklpastól Bandaríkjanna.
Viðskifti Bandaríkjanna.
Viðskifti Bandaríkjanna við út-
lönd eru miklu minni síðastliðið ár
en árið þar áður. Samt eru útflutt-
ar vörur enu ineiri en innflutta
varan. Ctflutt vara nam í ár
$3,770,000,000, ’ en innflutt $2,608,000,-
000. Árið áður var útílutt vara ttm
$6,516,000,000, en innflutt vara um
$3,654,000,000. Hagurinn af viðskift-
unum er því um $2,000,000,000 minni
s.l. ár en árið áður.
««*
Uppskera Norður Dakota.
Uppskeruhorfur í Norður Dakota
eru sagðar þetri nú en mörg und-
anfarin ár. E£ hagl eyðileggur
ckkort í haust, er búist við 100
miijónir mæla af hveitikorni einu
þar, og er það sögð sú mosta upp-
skera, sem þar hefir verið siðan
1916. En það er eitt, sem menn
óttast þar, og það er, að ilt verði
að fá nægilega marga menn til
þess að ■vinna að þessari miklú
uppskeru.
ig við ráðuneytið um, að gera þatt
iög úr garði. Og hann dregur ekki
dulur á l>að. að það séu iítil Íík-
indi til, að á l>essu þingi verði
nokkur löggjof samin, er heimili
innflutning nautgripa frá Canada.
En óliklegt er, að það geti verið
dregið í það óendanlega. Og til
þéss var ætlast með atkvæða-
greiðsltt þingsins. að innflutningur
sá gengi einhverntíma í gildi.
\
Grand Trunk málið.
Þegar sá dómur var kveðinn upp
um G. T. félagið, að eignir þess
væftt minni en hluthöfum þess gott
þótti. fóru þeir með málið fyrir
leyndarráð Bii-^ti'. En endileg úr-
slit liafa engin fengist, því leyndaj’-
ráðið vísaði.málmu frá sér vagna
formgalla, er á þvl voru.
og erlendar,
‘Hoekey”.
nema ef til vill
-r-O-
BRETLAND
Skammvinn^vinátta.
A. G. Gardner, fyrrum ritstjóri
blaðsins Dai]y News í Lundúnum,
j -i Iheldur að vináttan milli Breta og
er BandankimfFrakka sk&mmvinn Hann
færir þetta skoðun sinni til stuðn-
ings:
“Hinn franski Bismarck, Poin-
caré, hefir' aldrei verið vinsæll í
Englandi og verður það aldrei.
Öðru máli gegnir með Lloyd
George í Frakklandi. Hann gerði
sér far ttm að ná hylli Erakka, af
bví að það kbm sér vel fyrir hans
kaiiamr neuu ----- PÓlitísku afstöðu heimafyrirt Og
ástandið i Evróptt að líkindttm ver- hann náði hylli þeirra. En ltann
1'“íc ber ábyrgðina af þvf, að bafa gefið
ÖNNUR LÖND.
Haagfundurinn.
Honum er nú slitið. Og engu
varð þar til leiðar komið af því, er
gera átti. RtisslaAd vantaði pen-
ingalán. En sambandíþjóðirnar
gátu ekki veitt það, nema með því
að fá fasteignir að veðfé. En ]>ær
ganga ekki kattpum og sölum 4
Rússlandi, samkvæmt stjórnskip-
un landsins nú. Fundttr l>essi lief-
ir því engu komið til leiðar. er yki
samvinnu Evrópuþjóðanna. og
ekkert l>ætt á standið. Hann liefir
í því efni mishepnast alveg eins og
Oenúafundurinn. Það er í stuttu
máii saga Haagfundarins.
Giftingarhringur Lúters til sölu.'
Giftingarhringur Marteins Lútn-
ers er nú til sölu í gullVarningsibúð
einni í Berlín. Hringurinn var
færðttr á fingur honttm af Philip
Melankton í Wittemberg 13. júlí
1525, er liann gifti Lúther og Kat
víntt af Bora, fyvrum nunnu. Skil
ríki eru'áreiðanleg til fyrir því, að
þetta sé sami hringurinu, því hann
hefir í 400 ár ávalt gengið sem
erfðagóz frá föður til sonar í ætt-
kvisl Lúthers.
ið verra, en það er. og má það þo
lítið versna.”
Harding ,sker upp herör.
Kolaverkfallið í Bandaríkjunum
r» vandræðaiMl. því verður ekki
neitað. En ekki eru gerðir Hard-
ings í þvl máli álitlégar. Það kann
að vera sagt, að hann hafi ekki átV
annars úrkosta, en að láta byrja
námureksturinn, úr ]>ví að sam-
komulag fékst ekki milli ^ðilanna
og stjórnarinnar. En afskifti hans
af málinu virðast ekki hafa verið
verkamönnum hliðstæð. Hann lét
ekki rannsaka, á hverjtt kröfur
þeirra voru bygðar, ympraði ekki a
að kaup verkamanna skyldi hækk-
að, ef sanngirni mælti með því. Og
engin rannsókn var gerð á námu-
rekstrinum í heild sinni. En í stað
þess er byrjað á námurekstrinum
með verkfallsbrjótum. Til verndar
þeim þarf herafla, alt a ðþví milj-
ón hermanna. Kallar forsetinn nú
hvert ríki til að skera upp herör, og
e£ herlið þeirra nægi ekki til að
vernda námureksturinn, þá ætlar
hann að leggja til lið úr landshem-
um. Þetta er ívorum augum ljót að
ferð. Kröfur verkamanna eru ekki
til greina tekoar. en hervald sett
Frökkum um leið of mikið vald 1
hendur, bæði á meðan á stríðinu
stóð og. eins að því .loknu. Vel-
þóknun Frakka á honum var of
hátt verði keypt. Og nú sér hann,
að þeir eru að snúast á móti hon-
ttm. Frakkar eru honum nú ekkert
þakklátir fyrir það, sem hann gerði
fyrir þá, og hann er melra að segja
skotspónn frönsku blaðanna og
skeytanna, sem þau senda Eng-
landi. Það er næsta furðulegt, hve
frönsk blöð eru óþreytandi í að
bera honum og Bretum misjafna
söguna.
iSé ekkert gert tit þess, að laða
hugi brezkrar o& franskrar alþýðu
saman, er auðséð, hvert stefnir
með einingu á milli þessara landa.
Og það versta af því er, að það
ISLAND.
Úr Vestmannaeyjum er símað í
morgun: Bátar ]>eir, sem fóru af
stað í gær til ]>ess að koma lögum
yfir enska hotnvörpunginn Oro-
peza frá Grimsby (skipstjóri Ban-
nesteri komu heim í gær svo bt'tnir,
þvi að skipiö var farið úr land-
helgi, er þeif komu austur. Rétt-
anhöld verða naldin yfir skipshöfn-
inni, sem skotið var á. og verður
skýrsla send til stjórnarráðsins
hið bráðasta
Allsherjarmóti f. S. í. var slitið ú
sunnudagskvöldið f Iðnó. \ evð-
lrtunin afhenti Ben. G. W aage, í
fjarveru formanns í. S. 1., A. V.
Tuliniusar. — Glímufel. Ármann
hafði fengið flesta vinninga á mót-
inu, alls 60 stig, og hlaut því hinn
fagra “Farandbikar f. S. í.” til um-
ráða næsta ár. Næst var íþrótta-
félag Kjósarsý^lu með 21 stig, þá
fþróttafélag Reykjavíkur 20 stig,
þá Knattspyrnufélag Rvikur 16 st.,
]>á ÍTngmennafél.' fslendingur 5 st.,
]>á ungmennafél. Btskupstungna
4 stig, þá íþróttafélagið Hörður
Hólmverji 3 stig, og Knattspyrnfél.
Víkingur og Lögreglulið Reykja-
víkur 1 stig hvort. — Flesta ein-
staklingsvinpinga fékk ’fryggvi
Náðun. Svo segir í símskeyti lil
stjórnarráðsins: “Ólafur Friðriks-
son og samdæincTir félagar hans
ivafa verið náðaðirt Fyrir ólaf er
náðunin ]>ví skilyrði bundin, að
hann næstu 5 ár verði ekki sekur
um- refsivert athæfi. Náðun hinna
er engu skilyrði bundin.”
Knattspyrnumót íslands hófst í
gær á íþróttavellinufti. Þrjú félög
taka þátt í mðtinu, Fram K. R. og
Víkingttr. í gær keptu Fram og
Víkingttr og fóru svo leikar að fé-
iögin fengu sitt markið hvort, VJk-
ingur í fyrri nálfleik. en Fram í
seinni liálfleik. — Fram var dæmd-
ur sigurinn í þessum leifc, sökum
l>ess að "Viíkingar fóru af leikvelli
áðttr en leikurin var úti. Þótti
rnönnujn þetta mikið fljótræði af
Vfkingsiftönnum, að fara af leik-
veili, því að eigi var víst, að þeir
hefðu taþað leikntim, þó að þeir
hefðu móti vindi að sækja. Er bú-
ist við, að Knattspyrnuráðið úti-
loki Víking frá ffékari þátttöku í
mótinu.
Dánarfregn. — Séra Magnús Þor-
steinsson, préstur á Mosfelli/and-
aðist að heimili sfnu í gær (4. júlí)
rúmlega fimtugur.
Látinn er nýlega á Seljalandi í
Fljótshverfi Páll bóndi Bjarnason,
bónda í Hörgsdal, Pálssonar. —
Hann var á fitntugsaldvi og kvænt-
ur Málfríði Þórarinsdóttur frá
Seljalandi. Bananvein hans var
lungnal>ólga.
Dánarfregn. — Látin er merkis-
konan Ingiríður Jónsdóttir, ntóðir
Jóns Magnúsosnar yfirfiskimats-
m^nns.
Skemtiskipið Osterley kom lting-
að í gær (6. júlí) og liggur hér á
ytri höfn. Er það 12 þús. smálestir
og mikið á sjó að sjá móts við þau
skip, sem hér koma oftast, en sést
! hafa hér nokkru stærri skip. Far-
I þefear eru allir frá Bandaríkjunum.
{Fóru mavgir þeirra til iÞngvalla í
gær og voru svo hrifnir yfir ferð-
'inni. að sumir þeirra fóru þangað
öðru sinni í morgttn.
Mannslát. — t morgun 11. júlí)
andaðist Gunanr trésmíðametstari
Gúnnarsson, Gunnarsosnat- kaup-
manns. Hann lézt úr lungnabólgu
eftir fárra daga legu. Maður á
bezta aldri ,Og vel látinn af öllum
er honum kyntust.
hinn ágæti norski sagnfræðingur,
kom hingað með Sirius í fyrradag
(9. júlí). Hann hefir margt ágæta
Prófessor Frederick Paasche,
vel ritað um fornar íslenzkar bók-
mentir, þó ekki sé á annað minst
en rit hans “Kristendom og Kvad”,
og þýðing hans á “Lilju”, og mun
því öllum góðum mönnum þykja
vænt ttm heimsókn hans.
Gg pao versta at pvt er, at> i>»» • - • . Wkk hann
kemur Frakklandi sjálfu.í koll fyr ('unnalss° ’ 'ar lalmum. þá
en nokkrum öðrum.”
Northcliffe veikur.
Northcliffe lávarður hefir verið
veikur æði lengi. Segja læknar
þeir, er hann stunda, að ekki sé
enn um neinn bata að ræða. Er
veiki hans farin að verða mikið á-
iivggjuefni vinum haus.
sérstakan, bikar að launum, þá
Guðjón Júlíuason 11 stig, Kristján
L. Gestsson 10 stig, Þorkell Þor-
kelsson 8 stig, Ólafur Sveinsson 7
stig, og Osvoldur Knudsen, ^lagn-
ús Sigurðsson og Karl Guðmunds-
son 5 stig hvor. TÞegar búið var að
afhenda verðlaunin, hélt dr. Helgi
Péturss stutta erTsnjalla ræðu, síð-
an hótst dans.
Dr. Phil. Kort K. Kortsen^ sem
hráðlega ætlar að koma hingað,
hefir nýlega birt grein alllanga í
Nationaltidende, upt Island og
Norðurlönd, og sýnir, þar fram á,
að bráðleg'a muni rakna úr fjár-
kreppunni á íslandi, sakir þess, að
aðalatvinnuvegur landsmanna fiski
veiðarnar, hafi gengið mjög vel.
Áætla þeir, sem fróðir eru um þau
cfni, að útflutningur þesas ars
muni nema um 20 miljónum mtdra
en innflutningurinn: Má þá einnig
vænta þess, að verð íslenzku krón-
unnar hækki.
Bæjarbruni. — Um sfðustu mán-
aðamót brann baðstofan að Hamri
í Svarfaðardal til kaldra köla.
Kveikti neisti í þekjunni og læstist
eldurinn þaðan úrn súðina. Innan-
stokksmunum var öllum bjargað
úr boðstofunni, en hún var óvá-
trygð.