Heimskringla - 27.09.1922, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 27. SEPT. 1922.
HEIMSKKilNOLA.
u— .
The Dominion
Bank
UORNI .’VOTHB DAMH ATBL M
IUUEBROOKI IT.
HcfuSstóIl, uppb.......9 9.W0
VaraBjóaur .............9 7,700,000»
▲llar eignir, yíir .....$120,000,000
Sératakt atbycH reitt viSsklft-
um kaupmaDOR «c
SparisjóSideildia.
Vertir ai innstœTSuié greiddir
Jatn háir og armarsstaðar ri5-
gengst
PHORB A im
P. B. TUCKER, RáSsmatw
| ingarnar. Vart mun ennþá fullráðiö i
! hvenær mælingarnar geta byrja'ð fyr- j
ir alvöru. En oberstlojtenant P. F.!
' Jcnsen hefir veriö sendur til Græn-
lnnds til að annast undirbúning þar
líkan eins og hér var gerður í sumar
eftir fyrirsögn Oberstföjtenant N. M.
Petersen. Meðal annars verða á
Grænlandi athugaðir möguleikar til
að setja upp þráðlausa skeytastöð, er
nái hingað til Reykjavíkur.
(Vísir.)
BARNAGULL
I lognmollunni.
Eftir Helga Valtýsson.
Upp til fjalla.
í>að var fyrrurryæði oft
uppi’ i hlíðuni þínum
fjalla sólar létta loft
lék í æðum mínum. * ' •
I'essi bratta hamra höll
hugnast geði mínu;
yndi’ er mér nú trygða tröll,
að teiga af lofti þinu.
íslands fjalla fögur sýn
finst mér þarna skína;
mikla tinda tignin þin
togar i sálu mína.
Sunnanblærinn bjarkarljóð
ber í skauti sinu;
Morgunsólar geisla glóð
glitrar á lyngi þínu. ;
Hér eg litla fossinn finn,
fjóla á bakka grætur;
samt þó vantar svipinn þinn
og sól um miðjar nætur.
Hafirðu eyju okkar kynst
aldrei mutnu gleyma;
hérna, það sern fegurst finst,
finst mér likt og heima.
Heimurinn rneð höf og strönd
hefir margt að sýna;
þó á, Island, engin lönd
alla fegurð þína.
G. J. Goodmundson.
Logn. — AlviSra.
Blæjalogn og ládeyða á stjórnmála-
djúpinu. Engin hreyfing né hræring.
Lognmolluleg leiðindabið eftir úrslit-
um landkjörsins, sem flestum er þó
alveg sama um. Svo kemur ofurlít-
i!I pilsaþytur í blöðin vikutima. —
Að þvi loknu logn á ný, fram að Al-
þingi. Þá hvessir, en er þó byrlaust
Skólagangan.
I.
Hjörtur og Svava voru búin að
vera í hjónabandi í tvö ár.
Húsið þeira stóð i miðju þorpinu
við Löngugötu. Það var steinhús,
og áttu þau það sjálf.*
Lóð fylgdi húsinu; var nokkur
hluti hennar matjurtagarður, en hitt
túnblettur.
Hjörtur var hagsýnn og duglegur
iðnaðarmaður.
Kona hans var þrifin og fór vel
rneð' efni.
"Dæmalaust ertu fallegur, vinur
tninn,” sagði Hjörtur við drenginn
“Jú, margir gera það, en sumir
taka kennara heim.”
“Það er nú dýrt, vinur rninn, og
svo hefir það líka sína ókosti.”
“Satt er það, að dýrt er þaö, en eg
sæi ekki eftir þeim aurum, ef dreng-
láta mig í skólann í haust,
ekki að
pabbi ?”
"Þú ert svo tingur og kant svo lit-
ið,” sagði pabbi hans.
.“Nei, eg er orðinn níu ára, og það
kunna ekki öll börn meira en eg á
lært að teikna svo
eg hefi aldrei
teljandi sé.”
"Hérna eru nú skrifbækurnar hatts,
ekki skrifuðum við svona vel á hans
aldri.”
"Nei, nei, en það eru nú aðrir tím-
er
iir öllum áttum: — Þingmenn leysa s'nn ' reifunum.
frá vindbelgjum sínum hver framan Hjörtur sat inni í svefnherbergi
i annan og verða þá þau veðrabrigði, s'nu horfði á soninn, sem hann
að enginn veit, "hvaðan hann blæs né var nýbúinn að eignast.
Merkilegt fyrirbrifði.
Ilru löndin á lircyfingu?
Stöplarnir í Eskihlíð.
Seint í vetur sem leið sneri Buch-
waldt forstjóri mælingarstofnunar-
innar í Kaupmannahöfn (“Grad-
maalingen”) sér til íslenzku stjórnar-
innar, t því skyni, að lsland tæki þátt
í mælingum. sem bráðlega á að fram-
kvæma samtímis á Norðurlöndum og
í Canada. Eiga þær að færa sönnur
á kenningar þýzka fræðimannsins
Wegener um að löndin séu á hreyf-
ingu, eða færist úr skorðum og breyti
afstöðu sinni, hvert til annars. —
Samkvæmt þessari kennitigu hvíla
löndin, eða efsti hluti jarðskorpunn-
ar á seigfljótandi undirlagi, svoköll-
uðu “sima”. Hafa tnenn tekið eftir
því„ að skekkja hefir komið á breidd-
ar og lengdarákvarðanir ýmsra staða
á jörðinni, og af því ráðið, að lönd-
in væru á ferðalagi. I»essi hreyfing
virðist hvergi vera meiri en á svæð-
imt milli Noregs og Ameríku, og er
talið líklegt, að Grænland hafi eigi
fyrir all-löngu verið áfast við Is-
land og Norðurlönd, en rifnað frá og
siglt vestur á bóginn, en skilið eftir
Island og Færgyjar fljótandi á
“sima”-Iaginu. Hreyfing Grænlands
heldur enn áfram, og ætlar Wegen-
er, að hún sé eigi rninni en 8—15
metrar á ári vestur á við. Mælingar
þær, er Koch Grænlandsfari gerði,
styrkja mjög þessa. kenningtt, þótt
eigi væru þær nógu nákvæmar til að
færa fttllar sönnur.
En nft á að gera alvarlega tilraun
ti' að fá vitneskju um þetta merki-
lega fyrirbrigði, og hefir landstjórn-
in látið gera hér nauðsynlegan undir-
búning, með því að stevpa nokkra
mælingarstólpa á Eskihlíðinni og
einn lengra suðurfrá nálægt Arnar-
nesi. Stólparnir í Eskihlíð eru þrír,
og lítið hús smtðað utan um einn af
þeim, sem á að bera stjörnufræðileg
mælitæki. Skeytastöðin á Melunum
mun svo þrisvar á dag eiga að senda
tímamerki til stuðnings fyrir mæl-
hvert hann fer”. Stjórnmálastorm-
arnir eru sannefnd alviðra. Og þess
vegna er gæftaJeysi á öHum svi'ðum.
I lelmingur þjóðarinnar liggur fyrir
lífakkerum við hafnargarðana. Hinn
helmingurinn lætur reka á reiðanum.
Friðttr rikir. Deyfð drotnar. Hinir
þyrstu drekka danskt “spánarvín”,
og þjóðinni er borgið.
En enginn veit hvert stefnir! —
Landnámsöldin erxliðin. Framtíðar-
landið hvergi fyrir stafni. Engum
dettur í httg að leggja vegi í þá átt-
ina. Menn hafa fyllilega nóg með
Hellisheiðarveginn og Holtaveginn,
sem báðir eru ófærir. Og íslenzkir
vegir ciga að vera ófærir. Þeir hafa
altaf verið það. Hvers vegna ættum
við að eignast akfæra vegi, — við,
sem erttm að bíða eítir járnbraut
aitstur yfir fjall. — Sétt menn ekki á-
nægðir með vegagerðina íslenzku,
geta þeir gert eins og Steindór karl-
inn á Dalhúsum: "riðið á sinni dró
við liliðiiia^iu þcirri brú, og haldið
kiafti, karl minn!” — Steindór kærði
sig ekkert ttni akvegi og brýr og þess
háttar tildur og óþarfa. En hann var
lika karl i krapintt, hann Steindór á
Dalhúsum. Aldrei veðurfastur og
aldrei ráðalaus, og ryður sér vegi
siálfur og stendur við orð sín, "karl
minn”. — Þegar Lagarfljótsbrúin
var vígþ. hleypti Steindór á “sinni
dróg” í fljótið og sundreið ófæran
strenginn “fram hjá þeirri brú”. —
Eitt sinn sundlagði hann, atistur á
Reyðarfirði, út t franska fiskiskútu,
og sömtt leið í land aftur með flösk-
tma í hendinni I
Steindór á Dalhúsum heíði átt að
vera þingmaður. Hann heföi að ölI-
um líkindum hleypt i striðasta straum
stjórnmálanna á Alþingi og vogað
lífi sinu, eins og í Lagarfljóti forð-
ttm, til þess að standa við orð sín.
Þessháttar nienn væru þarfleg skemt-
ttn á Alþingi!
En því er nú miður. Nú er enginn
Steindór á þingi. Eintómir Jónar, og
"Vel finst mér, að eg gæti farið á
fætur núna,’ ’sagði Svava.
"Þú hvilir þig nú samt nokkra sól-
arhringa enn'.”
“Eg verð vist að gera það, en það
veröur langt að þreyja þessa sængur-
legtt. Eg veit ekki, hvort eg endist
til þess að liggja svona dag eftir
dag.”
"Eg skal lesa fyrir þig, þegar eg
e'- heinia, og þá leiðist þér ekki.”
II.
Árin ertt liðin nítt, síðan Kjartan
fæddist. Hjúskaparhamingja Svövu
og Hjartar er hin sama og áður.
Kjartan er efnilegur og eftirlæti for-
e'dra sinna. Þeim hefir tekist að
fleyta honum yfir boða fyrstu ár-
anna.
Nú sitja hjónin inni í dagstofu
sinni og ræða saman. Kjartan er úti
að leika sér.
“Nú verðum við að láta hann
Kjartan litla fara að læra eitthvað,
ástin min,” sagði Hjörtur við konuna
stna. "Hann er nú orðinn læs og
farinn að reikna dálitið, en skriftin
hans er mesta ómynd.”
"Já, eg hefi oft verið að hugsa ttm,
hvernig við eigum að hafa þetta. Við
verðuni auðvitað að láta hann í skól-
ar.n,” anzaði Svava.
“Er það nokkurt vit?”
tirinn hefði betra af heimaverunni en 1"'nuI" ''Hhi. En ef ,þét þvkir eg ar. Það er dálitill munur að vera
skólavistinni. En satt að segja hefi I k'"’na 1,tnN' Þa er omtssandt ■ að láta einangraður og varnað að nema, eða
eg enga trú á skólanum. Þar er líka n"f ,ara ' shó1ann. Og þá þurfum vera haldið að þvi bæði hei
þessi ógna f jöldi. Hann getur sótt! V"'> a^ tara a^ ta*<a handa mér tösku skóla.”
heilsuleysi í skólann. Þar getur hann og bæk"r' T>að ma ekk' dra?a
sýkst og beöið bana af. Nei, það er
ekkert vit, að láta drenginn í skól-
arm. Eg vil heldur taka kennara, þó
dýrt sé.”
“Það er ókleyft, maður, og svo
höfum við of ntikið af barninu, ef
við höldum því heinia. Ekki lærir
drengurinn heima að umgangast j
vandalaus börn. Hann verður ein-1 hÍa,Pa, hömum'm í skólanum. Hún
angraður hjá okkur, og við það er A,,na ,itla a Ba,a saK8' nlér- aís ken,'-'
mikið ha.ft af honum. Og þó viö tök-| ararnir vær" dæma,aust góðir við
ttm kennara, þá kennir hann ekki eins í tórni"- Þeir víeru ein,ægt aö hjálpa '
vel allar námsgreinir og þær eru! !,einl- seSÍa l*e,nl H'á einhverju, sýna
kendar í stórurn skóla, þar sem marg- • ,leiniyndir og ýnisa hluti og leika
i' erti kennarar og sitt kennir hver. jvi8 Þau- 'Ig Anna veit þetta vel, hún
Hvernig eigum við að láta kennaj er ,J"'n a® vera tvö ár í skólanum. ,
hortitm heima leikfimi, söng, teikn-' “Þú ættir að vera svona ákafur að'
ingu o. fl. ? Við yrðum þá að fá Ikcmast ' skólann fimta veturinn, þá
fjölhæfan kennara og breyta húsinu sk>',(,i mér þykja vænt um þig — og
tma og í
i ao iasa nanaa mer toskit skóla.”
og bækur. I>að má ekki draga það, i . , , ...
, , ........ 1 . Og herna serðu ritæftngarnar
eg get kevpt þetta dot sjalfur, ef þtt .0„0 u
f . . hans. Hann hetir skrtfað 30 ritæf
gefur mer peninga tyrir þvi.” 1 • , _
| mgar i vetur. Og mer sýnist þetta
'Það er nægur timi enn, góði mimt. furðanlegt. ÞaS eru mjög fáar vjlI.
V’ð æth"" aÖ ,ofa !)ér 1 skólann, en ur ; si8ustll æfingutlum.”
þú verður að vera góður drengur,| «Já> þetta er gott> hann hefjr haft
j hlýðtnn og ástundunarsamur. g(-,ga t;isögn.”
"Það er nú ekki mikill vandi að ,.TI , , v , , .
, , , . , . i Heldurðu nu, að skoltnn se etns
vera duglegut', það er altaf vertð að , ....
slæmur og þu helst herna unt artð?
“Og ekki veit og nú það. Það hafa
sjálfsagt verið sleggjudómar, sem
feldir voru um hann í mín eyru. En
svo bezt kemur skólinn að liði, að
heimilin hjálpi honum til, og það
finst mér, að heimilið okkar hafi
gert.”
"Var það ekki sjálfsagt? Heimil-
ið á ekki að rífa niður það, sem skól-
inn byggir.”
okkar.”
“Eg veit nú ekki, hversu þarfur
allur þessi námsgreinafjöldi er.”
“Við verðum að fylgjast með tím-
anum, þegar við getum það, góði
minn.”
“Það er nú undir þvi komið, hvaða
tími er, hvort maðttr á að fylgjast
með honum eða ekki. En einhvern-
t!ma iðrast þú eftir að hafa látið
drenginn i skóla, þó þú sért svona á-
fram um það. En þú skalt ráða i
þctta sinn, en það læt eg þig vita,
verði Kjartani kendir óknyttir i skól-
atuim, þá ræð eg drengnum einn eft-
ir það.”
“Já, elsktt vinur rninn, þá máttit
vera einvaldttr yfir honum.”
III.
“Heyrðtt, pabbi minn, eg var að
tala við sýslumannsstrákana,” sagði
Kjartan við pabba sinn nokkuru eftir
samtal hjónanna. “Pétur litli er ári
yngri en eg, og hann á að fara í
skóla í hatist. Hann á að fá tösku,
“Það held eg sé, þetta gera flestir stafrófskver og eitthvað fleira. Eg
ftreldrar.” má til að fara í skóla lika. Ætlarðu
skólann líka,” sagði Hjörtur. /
“En biddu nú rólegtir fyrst ttm
sinn, karlinn minn.”
IV.
vetur í skóla, honttm hafði ætíð geng-
ið vel.
V.
Tvö ár eru liðin. Kjartan litli er
við skólauppsögn.
Foreldrarnir hafa farið með hon-
um í skólann, seinasta skiftið, sem
Kjartan ^ var búinn að vera þrjá hann sat þar á bekk.
Skólaklukkunni er hringt. Tugir
barna safnast samau fyrir frarnan
Honum þótti vænt um kennara sina skóIaliúsiS : Hver deild raðar sér og
og þeim var hlýtt til hans. gengur inn, eftir þvi sem skipað er
“Góði minn, viltu nú ekki skoða fyrir. Öll börnin setjast, þegar kem-
hérna sitt af hverju, seni hann kom u, jnn j stóra salinn. Allir kennarar
með úr skólanuin, hann sonur okk- skólans eru þar koninir. Skólanefnd-
ar,” sagði Svava við rnann sinn, þeg- in sjy.ir inst, rnargir feður þar utar
ar Kjartan «var nýkominn heim eftir fra 0g enn fleiri mæður.
skólattppsögn þriðja skólaárið. Enginn hefir gleymt uppsagnar-
“Hvað ætti eg að skoða?” sagði degi skólans.
hann. j Söngurinn byrjar, börn og kennar-
“I.íttu nú á, vinur niinn. Uérna ar syngja.
eru smíöisgripirnir hans, eru þeir Að þvt búnu !es skólameistari upp
ekki laglega gerðir ?” röð barnanna. Þá útbýtir hann verð-
“Jú, þeir erti betri en eg hafði get- launum, sem einstaka börn hafa feng-
að búist við.” ið fyrir ágætishegðun og fyrirmynd-
“Þarna sérðu teikningarnar hans. a-dugnað. Að því loknti fhúur hann
Það er ekki smáræði, sem hann hefir ræðu og segir skóla slitið.
teiknað. Heldtirðu, góöi minn, að þú Börnin halda heiin með foreldrum
teiknir sjálfur betur en þetta?” sínum.
“Nei, það er ekki við því að búast, (Niðurl. næst.)
það er okkur mátulegt. Og við kjós-
lcnds eða á fiskimiðin þar með vín-
farm. er hann ætlaði að selja, spíritus
og kontak. En til Hafnarfjarðar
hefði hann komið til þess að fá sér
matvæli, vatn og auk þess smávið-
t gerðir á skipinu. Fór lögregluþjónn
j ttm liorð og insiglaði farminn. Svo
grunsamleg þótti hún þessi ferð skips
ins og sú lykkja, sem það leggtir á
leið sína hér til hafnar, að réttarhöld
hófust í gær suður t Hafnarfirði yf-
um þá á ný, þing eftir þing. Hafi
þeir reynst óhæfir í heimahögttm,
rekum við þá á afrétt, svo þeir lendi
í /<7«(/.f-hjörðinni, og þar koma þeir
aftur fram á vtgvöllinn, hnarreistir
og hnakkakertir með skúf i horninu
og bjöllit um hálsinn. Þá gerir minst
til þótt lagðurinn sé stuttur. Bjallan
og skúfurinn bæta úr skák. Focustit-
sauðunttm spyr enginn eftir framar.
Enha er það kyn aldatiða. Eftir eru
eintómir bjöllusauðir. Hvern fjár-
ann á maötir líka með forustusauði ?
Sæl er höfuðlaus hjörð! Þá geta
allir jórtrað i friði og sofið draum-
lr.ust og vært. — Vindurinn er logn.
Þjóðarsamvizkan sefur. — Og enn
er langt til þings.
(Visir.)
. j ir skipstjóranum, sent Neumann heit-
Töldti menn sennilegt, að skip
.’ j þetta væri “af sania satiðahúsi” og
Wilhelni Reinholt, setn hingað kom i
fvrra og ætlaði að gleðja landsbúa
á nokkrum tonnum af áfengi. Skip
stjórinn bar það sama fyrir réttin-
ttni, að hann væri á leið til Ameríkti.
En niðurstaðan varð sú, að hann var
fluttur hingað til Revkjavíktir i gær-
kvöldi og settur í gæzluvarðhald, þar
til frekari rannsókn hefir farið fram.
Skipið var og látið konta hingað Iíka
í gærkvöldi. Með þvi er niaðpr, sem
vel er kttnnur hér, Vidar Vik. — I
Reykjavik voru' svo réttarhöld yfir
skipstjóranum, en hann hélt altaf
hinu sama frani að hann hefði verið á
kið til Anieríku tne'ð vini'ð. En lík-
ttrnar voru svo sterkar fyrir hinu,
a'ð hann hefði ætlað að selja vínið á
Islandi, a'ð vinið var gert upptækt,
skipstjórinn dæmdur í eins mánaðar
fangelsi og 600 kr. sekt.
Dáiiarfrcgit. — Nýlega er dáin Sól
vetg Magnúsdóttir á Snorrastöðuni i
eri.. Gekk skipstjórinn þegar í land I Hnappadalssýslu, er lengi hefir búið
og hafði tal af mönnum. Kvaö hann | þar nlei5 sonum sjnum> ginn af son.
skipið vera þýzkt og koma frá Þýzka j um hennar er Stefgn Jónsson kenn-
landi og vera á leið til Nýfundna- ari í Stykkishólmi.
Island.
Xýtt vínsinygluitarskip. — I fyrra-
dag (6. ágúst) kom vélskip inn til
Hafnarfjarðar og varpaði þar akk-
Plóaávekan. — Fjöldi manns hefir
unnið við hana í sumar, flest á
þriðja hundrað manns. En nú hefir
þeim verið fækkað og eru nú ekki
fult hundrað. Skurðirnir, sem grafn-
i' hafa verið, eru samtals 60 km. á
lengd.
Slys. — A Akureyri vildi þa'ö slys
t>l laust fvrir mánaðamótrn (júli og
ágúst), að bam datt út um húsglugga
niður á götu og bei'ð bana af.
Tóitr hafa verið óvenju nærgöng-
ular að sögn í Þingeyjarsýslu í vor.
Hafa þær lagst á greni í heimahögum
og valdið allmiklum skemdum á sauð-
fé bænda.
Pcningagjöf hefir Sambandsfélagi
norðlenzkra kvenna borist frá ís-
lenzkri kotnt, sem búsett er á Java i
Suðurheimseyjum, frú Laufeyju
Friðriksdóttur Obermann. Er hún
git't landstjóranum þar, hollenzkum
tuanni.
Dánarfrcgn. — Föstudaginn 11. þ.
m. andaðist í Flatey á Breiðafirði frú
Júliana Hansdóttir, kona Jóns bónda
Sigurðssonar.
Ur Skaggfirði er simað í gær, að
þar væri ágætt veður og hefði verið
undanfarna daga. Grasspretta væri
þar mjög lítil enn. Síldarlaust kvað
vera á Skagafirði nú.
Síldaraflinn norðan lands kvað
hafa verið svo mikill síðustu daga, a'ð
því er sagt var i símtali við Akur-
eyri í gær, að vélbátar, sem stunduðu
síldveiðar með reknetum, urðit að
hætta veiðttm vegna þess, að þeir
írikið liíirst að. — Eru vélskip búin
að fá upp undir 3000 tunnur.
Mcxikanskur konsúll. — 6. f.m.
var Ölafur Proppé alþingismaður ^
viðurkendur inexikanskur konsúll j
ljér í Reykjavik.
Síldvciðarnar. — Síðustu vikuna
voru saltaðar á Evjafirði 12657
titnmtr og kryddaðar 2530. — A
Siglttfirði voru saltaðar 45645 tunn-
ur og kryddaðar 6853. — Alls 67
þúsund og 685 tunnur.
Dánarfcrgn. — Hinn 11. þ. m. and-
aðist hér á Landakotsspítalanum
Brynjójfur Hansson frá Þúfu á
Landi, eftir nokkra legu og var ltk
hans ílutt austur til greftrunar i
íyrradag. Brynjólfttr lieitinn var
prýðilega vel gefinn og atorkusamur
maður, og sakna hans allir, er nokk-
ur kynni höíðu af honum.
“Staða Islands í licimsviðskiftalif-
inu” heitir doktorsritgerð. sem ungur
maður þýzkur, Ktthr að nafni, frá
Kiel, er að semja. Kom hann hinga'ð
tneð Gullfossi siðast og ætlar að lúka
við haita hér.
Urslit kosniitgaiina. — Á þriðju-
daginn var atkvæðatalningin við
landskosningarnar endurskoðuð og
athugaðar breytingar þær, sem gerð-
ar höfðu veri'ð á þeim listum, sent
komu nianni a'ð.
Alls voru greidd 11962 atkv., en ó-
gildir og auðir seðlar voru 168.
Ofurlitil ónákvæmni var í atkvæða
tölunni á máttudaginn, en rétt er hún-
svona: A-Iistinn fékk 2033 atkvæ'ði,
B-listinn 3196, C-listinn 2674, D-list-
Röð var breytt á 492 B-seðlum,
434 C-seðlum og 396 C-seðlum.
Kosin eru:
í Jón Magnússon með 3139 atkv.
Jónas Jónsson nte'ð 2982 atkv.
Ingibjörg H. Bjarnason méð 2545,
Varantenn eru: \
Sigurður Sigurðsson með 2718.
Haílgrímur Kristinsson með 2647.
Inga L. Lárusdóttir með 2124.
Á D-lista fékk Sveinn Benedikts-
2120 atkv., Páll Bergsson 1609,
gátu ekki selt síldina, þar sem svo inn 3258, E-listinn 633.
son
Sigurgeir Gíslason 1081 og Sigurjón
Jónsson 560.
A B-lista Sveinn Ölafsson 2150
atkv., Jón Hannesson 1631, Kristinn
Gttðlaugsson 1109 og Davið Jónsson
575 atkv.
A C-Iista Halldóra Bjarnadóttir
1769 atkv. og Theodora Thoroddsen
1463 atkv.
(Hér er slept öllunt brotum úr at-
kvæðuni, sem flestir frambjóðend-
urnir fengtt. — Ritstj. Hkr.)
Komdu í veg fyrir of
mikinn svita.
I..F,K\ \+>l fOtfnnvitn 1»inn.
0|»9e*lle*ca avitfaljrkf.
LÆK.V4ÐI hol hnutlnrMvitniiN *tem htfk
heflr.
HÁDDU BðT A •lliiin OfiifKimliini af
avlta.
LÁTTU l»£r ekkl Iohriit Iffin llla af
fOtfhitfn, lík|»nriu>Hi fótfa-
bdlfu.
EUREKA N0 4. B
læknar öll þessi óþægindi undirelns.
Læknar einnig óvitijafnanlega sár og
hrufur á börnum.
Mureka Xo. 4 er hðln *II af reynilnm
Irknnm or e(nnfræitln.um. . . Ettnn
(tollar krukka nieKlr hverjura. TII
*«lu I ölluni stierlr lyfjatnlhiiiu. Ekk-
ert eius Rott. Melrn n® »e»jn ekkert
Ilkt Jivl
Ef lyfsali þinn verzlar ekki mets
ÞatS, Þá sendu $1.00 til Winnipegr
Chemical Laboratory Co., Winnipeg,
og geföu nafn og áritun lyfsaia Þ*ns.