Heimskringla - 25.05.1927, Blaðsíða 5

WINNIPEG 25, MAI 1927
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐA
enda er mér sagt að hann hafi stund
a8 söngnám á Itlíu. En verkefnin
reyndust honum ofurefli, enda er
misráðið að velja sér stór og erfið
operulög, sem fjölmargir hafa haft
tækifaeri til að kynnast í snillingsmeð
ferð og sem þar að auki aldrei njóta
sín til hálfs með einu piano til und—
irleiks. Ofan á það bættist að sam—
vinna söngvara og undirspilara var
öll á ringulreið og var ýmsra sök.
Mr. og Mrs. Alex Johnson sungu
einn duet “Danny Boy”. Mr. Johnson
hefir öflugann og efnismikinn bassa,
feirulausan eins og súlu, og hefði
vafalaust getað orðið afbragðs söng—
maður. Frúin hefir þýða og “syrn—
pathetic” rödd, en sennilegast hefir
það verið vegna þess, að hún var
ekki sem bezt fyrirkölluð, að þrír
tónar c d e) vildu bila hjá henni og
breyta um blæ.
* * *
Sumt af því sem hér er drepið á,
og kórið snertir, er ekki nema eðli—
legt um svo ungan og ósamsungínn
flokk. Að ala upp kór er eins á
sinn máta, og að ala upp börn. Það
kostar óendanlega fyrirhöfn og þol—
inmæði, og auk þess sifelldan afslátt
af því, sem maður bezt kysi.
En þessi fyrsti samsöngur gefur
mér ástæðu til að óra fyrir þeim
tíma, er það verður talinn einhver
mesti listaviðburður í Winnipeg, þeg
ar hið islenzka kórfélag heldur sam—
söngva sina.
Eg vona að næsti samsöngur styrki
mig í þeirri trú.
Stefán Bjannan.
það þau indælustu pláss, sem eg hefi
augum litið. I þessum bæjum mætti
eg mörgum Islendingum, sumt af
þeim, er eg hafði áður þekkt, og voru
þau Mr. og Mrs. S. Bartjarson með
elztu og beztu kunningjum mínum.
Hafði eg mikla skemtun af að fá að
sjá þessi gömlu andlit aftur.
Miss Ellena Thorsteinsson, systir
tengdasonar míns, tók allar stundir
til að sýna mér Seattle. Þar er mikið
og fallegt að sjá.
I Seattle var eg á kvenfélagsfund—
um og öðrum samkomum, sem eg
hafði mikla skemtun af, og mætti eg
þar mörgu indælu fólki.
Bið eg Heimskringlu að færa öllu
þessu fólki hjartans kveðju mína og
heillaóskir.
Mrs. E. Eastman.
Grafton, N. D.
Bréf frá Grafton
Grafton, N. D.
26. april 1927.
Kæri ritstjóri!
Eg undirskrifuð ætla að biðja þig
aÖ Ijá þessum fáu línum rúm i þínu
heiðraða blaði.
Eg fór 2. nóvember vestur til Se—
attle, Wash., að heimsækja dóttur
mína og tengdason, Mr. og Mrs. K.
Thorsteinsson, og var eg þar mest—
allan tímann fyrir se« mánuði. Fóru
þau með mig meðfram §tröndinni til
Everett, Bellingham og Blaine, og eru
Hitt 02 þetta.
Heimaiðja og handavhina.
Kunnugir menn láta iila yfir því,
bæði hér á landi og með öðrum þjóð
um, hve miklar afturfarir séu í
heimavinnu allri, hina siðari áratugi,
þegar borið er saman við það, sem
áður var. Þetta er þó vel skiljan—
legt og að ýmsu leyi afsakanlegt. —
Framfarirnar hafa orðið svo miklar
í öllum greinum, að nú má fá ná—
lega allt unnið ijieð vélum, það er
áður var gert í höndunum, og þá
vitanlega því fljótara og ódýrara.
Eigi að síður má telja illa farið, að
heimavinna leggist niður, og ber
tvennt til þess; annars vegar lítils—
háttar hagnaður fjárhagslega, hins
vegar, og er það miklu meira um
vert, efling stöðuglyndis og vinnu—
þreks. Má öllum telja skylt að
styðja af alefli viðleitni þeirra
manna, sem endurreisa vilja og end—
urbæta vinnu manna heimafyrir í
tómstundum þeirra. Er það gleði—
legt, að hér skuli.'sem víða í öðrum
löndum, vera nýlega stofnað félag
til framkvæmda í þessa átt, og er
öllum mönnum ráðlegt að taka með
alúð þess eða þeirra manna, sem þvi
veita forstöðu.
öllum mönnum eru auðsæir beinir
hagsmunir hverrar iðju sem er. „—
Vinnan miðar að þvi að auka og
varðveita verðmæti hlutanna. Heima
vinna veitir mönnum viðfangsefni og
orð í tómstundum þeirra, kennir
mönnum leikni, eykur starfslöngun.
En starfslöngun og leikni einstak-
lingsins er þjóðfélaginu mestur á—
bati; starffús rnaður mun jafnan
geta fundið eitthvað nýtilegt til at—
hafna. Er þvi þjóðfélagínu hagur
að efla heimaviftnu,1 með því að þar
af sprettur almenn velgengni; fátækl—
ingum fækkar og þeim, er sveitar—
styrks njóta, en beiningum, sníkjum
og láiiakvabbi linnir. Þessi hlið
heimavinnu er mjög náin hinni, sem
mest er um vert; er 'hér átt við hin
göfgandi áhrif vinnubragðanna eða
nytjur þeirra í siðgæðaátt. Heimaiðja
skerpir athygli, eins og hún liðkar
höndina; hún vekur hugann, eflir
sjálfstraust einstaklingsins og trú
hans á starfshæfi sinu; hún kennir
mönnum þolinmæði, og sýnir, að þol—
gæði er, eins í störfum og i lífinu,
drýgst til þess að yfirbuga þrautir;
bún gleður hugann vegna hollustunn
ar, sem henni fylgir, tálmar skemt—
anafýsn og, aftrar þeim skaðlegu á—
hrifum, sem iðjuleysi og slæpings—
skapur valda; hún eykur á unað
heimafyrir, vekur ást manna til heim—
ila sinna og kennir mönnum að meta
þau; þar rneð fylgir aukin reglusemi
og hreinlæth og undirstaða undir
heilnæmu uppeldi barna heima fyrir.
Ætla má, að öllum liggi i augum
uppi, hverjir kostir séu samfara iðju
semi, en því miður virðist mönnum
ekki eins ljós skynsamleg hagnýting
tómstundanna. Sú hagnýting verður
almennust og drýgst með heimaiðju
eða heimilisiðnaði, sem sumir kalla.
Þess vegna er full nauðsyn að brýna
fyrir mönnum gildi hennar og leið—
beina mönnum í þá átt. Ekki er þetta
þó svo að skilja, að slík hvatning sé
nokkur nýlunda í sögu þjóðanna;
þeir tímar hafa jafnvel verið, að hjú
voru lögskylduð til kvöldvinnu um
ákveðnar stundir, og hegning lögð við
bæði hjúum og húsbændum þeirra,
sem vanræktu að halda þeim til vinnu
bæði morgun og kvöld að vetrarlagi.
En slíkar aðferðir hafa lítt reynst
koma að haldi. Aðalatriðið er það,
að áhuginn vakni, að áhuginn komi
frá þjóðinni sjálfri, er hvert land
byggir, í hverja þá átt, sem þjóð-
hættir, landshættir eða staðhættir
benda bezt til. Eft með hverjum
hætti verður þá slíkur almennur á—
hugi va/kinn? Sviarið liggur beint
við. Félagsskapur viturra og áhuga—
sarnra manna myndi drýgstur i þessu
augnamiði. Eitt allsherjarfélag niéð
deildum um land allt myndi mikils
megna. Flest nlýtur að falla fyrir
traustum samtökum, enda vinna þau
mest á. Það félag gæti fengið til
hæfa menn að flytja erindi um mál—
efnið viðsvegar og gefa mönnum
deildum um land allt myndi mikils
vegi að gefa út smáritlinga í þessa
átt eða ihalda sýningar á handavinnu,
hvort sem eru smíðar eða annað, og
er þá vafalaust rétta ráðið að sæma
verðlaunum það, sem bezt er gert.
Allt þetta mun vaka fyrir hinu unga
íslenzka félagi, og sumt af þessu hef—
ir það þegar gert. Er og að vænta,
að enn meiri verði framkvæmdir þess
i framtíðinni, en sízt má það heyrast,
að dofni framtakssemi félagsins
vegna fjárskorts; mun fáu fé betur
varið en því, er til þess gengur,
hvort sem er nokkurra skildinga tillag
á nef hvert félagsmanna, eða, ef
nauðsyn rekur til, styrkur af almanna
fé.
* *
Alm. Þjóðvinafél. 1928.
EF ÞÚ ÁTT KUNNINGJA
a ÆTTLANDINU
FarseSlar
fram og aftur
til
allra staða
í veröldinni
SEM ÞIG LANGAR TIL AÐ
HJÁLPA TIL AÐ KOMAST
VESTUR HINGAÐ, KOMDU
OG TALAÐU VIÐ OSS. VJER
GETUM GERT ALLAR RÁÐ
STAFANIR því VIÐVfKJANDI
Alloway & Champion, járnbraut-agentar
«C7 Maln Street, Wánnipeg;. (Slral: 26 861)
UMBOÐSMENN allre SKIPAFÉLAGA
eíía Nnfii'5 ySur tll hvaöa agrnts aem er
QANADIAN |\| ATIONAL
*
*
BM
C
i
BM
HRÖSUNARHELLAN
?
T
T
T
?
♦♦♦
?
♦;♦
Að undanskildum prívat hveitisölum, á Canadiska hveitisamlagið
engan óvin.
Bankastjórar, járnbrautareigendur, fjálrsýslumenn, ritstjórar, elds-
ábyrgðarfélög, verzlunarmenn, kaupmenn, i embættismjenn, stjórnmálaí
menn allra flokka, verkfærasalar, timbursalar, í stuttu máli, allar stéttir
þjóðfélagsins, er viðurkenna að velferð þjóðarinnar hvíli á velferð bónd-
ans, — hafa eigi annað en gott að segja um Hveitisamlagið.
Eina hrösunarhellan í vegi Samlagsins, er bóndinn, sem ekki heyrir
Samlaginu til, maðurinn sem græðir á gerðum Samlagsins, en heldur sig
utan við það. Tala bænda, er utan við Samlagið standa, minnkar að vísu
óðum, en það er engin ástæða fyrir því að nokkur bóndi í Vestur-Canada
er hefir korn að selja, skuli standa utan við það.
Áhrif Hveitisamlagsins canadiska á heimamarkaðinn, og verðjöfnun
á korni, er skýlaust viðurkennd, og með vonzku á! stundum af kornkaup
mönnum, mylnueigendum og brauðgerðarmönnum á Englandi. En þessi
áhrif Samlagsins vaxa með hverjum manni er í Samlagið gengur.
Árið sem leið var reksturskostnaður Hveitiisamlagsins sem næst
einn fimti úr centi á bushelið. Þessi lági reksturskostnaður stafar af
vörumagninu og hinni afarmiklu umsetningu. Þess fleiri sem bætast
við, þess minni verður reksturskostnaðurinn á hvern.
Allir utansamlagsbændur, að heita má, viðurkenna að Samlagið
hafi hjálpað sér. Það er því eigi nema sanngjarnt að krefjast þess að þeir
styðji samlagið í staðinn, meðbúendur sína og bændastéttina í heild
sinni, með því að þeir skrifi sig í Samlagið.
The Manitoba
Wheat Pool
The Saskatchewan
Wheat Pool
Regina
Tbe Alberta
Wheat Pool
Calgary
Winnipeg
T
?
♦;♦
f
?
v
?
?
f
?
?
♦!♦
(Frh. frá 1. bli
son, taki gildan vitnisburð S. J-
Farmers, fyrveirandi bor^jarstjóra í
W'innipeg, leiðtoga verkámanna, þing
manns í Winnipeg og ritstjóra
Weekly News”. Hann kemst meðal
annars þannig að orði í ritstjórnar— |
grein í síðustu viku: f
''Hvernig á því stendur, að Brack-
enstjórnin hefir enn ekki látið fólkið
vita, hvenær kosningarnar og áfeng—
is—atkvæðagreiðslan fari fram, er al—
menningi erfitt að skilja. Helzt lítur
út fyrir að stjórnin hafi lært pólitíska
skoljaleikinn. Sé ástæðan sú, þá er
erfitt að velja stjórninni nógu hörð
fordæmingarorð. ,
Núverandi stjóm var kosin vegna
þess, að fólkið var orðið dauðþreytt
á þeim stjórnum, sem léku pólitísk— -
an skollaleik. Það, að þessi stjórn! I
var kösin, var sönnun þess, að fólk- I í
ið vildi láta leggja pólitísku spilin á 1 I
borðið, svo þau sæjust í björtu ljósi.! =
— Fólkið vildi láta hætta gamla! I
skollaleiknum.
Brackenstjórnin er ekki skipuð
þeim mönnurn, sem verðskuldi traust
sannra framsóknarmanna. Hún. er
einkennilegt samsull og knýr menn til
þeirrar ályktunar að pólitíski skolla—
leikurinn gamli hafi miklu um ráðið
þegar ráðherraefnin voru valin. Sama
virðist hafa átt sér stað, þegar þing-
mannaefni stjórnarinnar voru út-
nefnd hér og þar til næstu kosninga.
Tæplega er hægt að 'halda því fram, I
að um sannan framsóknarflokk sé! ?
hér að ræða. Tæplega er hægt að ; É
verjast þeirri sannfæringu, að stjórn !
in meti það meira að haga seglum ^ |
eftir vindi, en að sækja fram. "
Ef vér lítum á feril Brackenstjórn-
arinnar, þá sjást þess nægar sann-
anir, að flokkurinn hafði engin fram
sóknarmál í huga. Hvernig liberal—
ar og conservatívar hefðu betur get—
að barist fyrir hagnaði auðfélaganna,
er erfitt að imynda sér.
Hefðu bændurnir ekki haft
neina pólitiska stefnuskrá, þá hefði
þetta ekki verið eins undravert. En
þeir höfðu stefnuskrá. Sú stefnu—
skrá var samin. eftir nákvæma yfir—
vegun, í hverru einustu héraðsdeild
framsóknarflokksins í fylkinu, og
ntargra mánaða umræður. Þessi
stefnuskrá skapaðist vegna óánægju
og fátæktar bændanna yfirleitt.
Hvað ,gerði Brackenstj^rnin við
þessa stefnuskrá? Hún bókstaflega
fleygði henni í ruslakörfuna. Hún
gerði ekki stefnuskrá bændanna að
lögum, eins og henn.i var skylt að
gera. Hvenær sem einhver úr öðr— ^
um flokki bar fram tillögu í samræmi. J
við stefnuskrá bændanna, þá drap
stjórnin þá tilraun með aðstoð fylgi—
fiska sinna. Hver einasta tillaga aft-
ur á móti, sem fram var borin af
afturhaldsmönnum eins og Haig eða
Evans, var samþykkt mótmæla— og
athugasemdalaust af hálfu stjórnar—
innar.
Stjórnartíð Brackens hefir verið
gullaldartímabil fyrir þá, sem fluttu
tillögur um sérrétttindi.”
Svona Iítur Farmer á athafnir
Bracken stjórnarinnar. Svona lítur
meirihluti kjósendanna í St. George
á þær, og með það álit í huga muntt
þeir ganga að kosningaborðinu 28.
júni.
Seinna bið eg ef til vill Heims—
kringlu fyrir nokkrar línur um
Brackenstjórnina og brennivínið.
Sig. Júl Jóhanncsson-....
A Strong Reliable
Business S c h o o 1
MORE THAN 1000 ICELANDIC STUDENTS
HAVE ATTENDED THE SUCCESS BUSINESS
COLLEGE OF WINNIPEG SINCE 1909
It will pay you again and again to train in Winnipeg
where employment is at its best and where you can
attend the SUCCESS BUSNINESS COLLEGE whose
graduates are given preference by thousands of em-
ployers and where you can step right from school into
a good position as soon as your coure is finished. The
SUCCESS BUSINESS COLLEGE, Winnipeg, is a strong,
reliable school—its superior servicec has resulted in its
annual enrollment greatly exceeding the combined year-
lyattendance of all other ^usiness Colleges in the whole
province of Manitoba. Open all the year. Enroll ot
any time. Write for free prospectus.
í
BUSINESS COLLEGE, Limited
= 385'/2 Portage Ave.—Winnipeg, Man: =
I
momm-ommmo-mmmomtmo-^^ommmommmomm-ommmomtm-ommo-mm
Dominion
Business Coliege
nemandi
VINNUR FYLKIS “CHAMPIONSHIP” I ALLS-
HERJAR VJELRITUNAR SAMKEPPNI
FYRIR CANADA.
B) RJENDADEILD
skarar fram úr öllum þátttakendum, svo munar níu orð
um á mínútunni.
Byrjenda-samkeppnin var opin öllum verzlunar-
skólanemendum í Manitoba, er byrjuöu nám sitt um
eða fyrir 1. ágúst 1926.
Miss Chrissie Bromley, fimtán ára gömul, vann
samkeppnina með 61,9 orð á mínútunni. Miss Bromley
byrjaði nám s'itt við DOMINION BUSINESS COLLEGE
24. álgúst 1926. Önnur verðlaun hlaut Miss Ruby Be-
lyea, nemandi við Manitoba Business College.
Þetta er samkeppni, er sýnir kosti kennslunnar,
þvá þegar samkeppnin hófst (2. apríl), hafði Miss Brom-
ley enga reynslu haft, þar sem hún þá hafði nýlokið
námi sínu.
í öðru lagi: aðeins þrír silfurbikarar voru veittir
við þessa samkeppni—ein fyrir sérfræðinga; annar fyrir
þá, er höfðu nokkra reynslu fengið, og sá þriðji fyrir
byrjendur B^rjenda-bikarinn hlaut Miss Bromley frá
DOMINION skólanum.
Nokkuð það er gefur í skyn, að fleiri en þrír bik-
arar hafi verið veittir í þessari samkeppni, er ekki í
samræmi við sannleikann.
Það borgar sjg að ganga á
dominion
301-2 New ENDERTON FLDG. (Næst Eaton’s)
WINNIPEG
David Cooper, forseti.
mo-mtmomtmommmommmommommmomamomtmomamommomtmom
-x-