Heimskringla - 12.11.1930, Blaðsíða 3

Heimskringla - 12.11.1930, Blaðsíða 3
WINNIPEG 12. NÖVEMBER, 1930. heimskrincla 3. BLAÐSIÐA virði. Reykjarhóll er mjög vel í sveit komið fyrir mjólkurflutninga að bú- inu. En flutningar þaðan eru aftur erfiðari en frá Sauðárkróki. En þar sem bændur ætla sér að koma upp mjólkurbúum, verða þeir að búa sig undir það, með því að stækka túnin og byrja á uppeldi ung- viðis, svo kúafjölgunin sé komin til, er búin taka til starfa. I Dölum eru skilyrðin fyrir mjólk- urbúi ekki eins álitleg eins og í Skagafirði, mjólkurmagn minna fyr- ir hendi, og sauðfjárhagar á hinn bóginn betri og því hentugt að fjölga sauðfénu. Jarðræktaráhugi bænda er með hverju ári að verða almennari, og trú þeirra á möguleika jarðræktar- búskapar. En fátæktin og peninga- vandræðin eru víða svo mikil, að bændur eiga ervitt með að kaupa á- burð og fræ að vorinu. Þau vand- Sumstaðar er deyfðin enn í dag al- veg óskiljanleg. Dæmi eru til þess, að bændur, er sitja á landssjóðsjörð- um, hafa ekki enn notað sér af því að vinna af sér landsskuldina með jarðabótum. Og þó hafa jarðrækt- arlögin verið í gildi í 7 ár, sem gera leiguliðum á landssjóðs- og kirkju- jörðum þetta mögulegt. Alstaðar heyra menn kvartanir bænda um hið háa kaupgjald. Og þó hinn vaxandi jarðræktaráhugi og jarðræktarmöguleikar sé nokkur ljós- glæta á framtíðarvegi búnaðarins, þá sýnist mér, segir S. S., að sjaldan hafi verið jafn dimmt framundan fyr- ir sveitárbúskapinn eins og nú. SAUÐNAUTAKAUP. Rikisstjórnin hefir nýlega fest kaup á 5 sauðnautum í Noregi, og er verð þeirra hingað komin 950 kr Auk þess hefir Ársæll Árnason keypt naut og kvígu frá sama stað. Er komið skeyti um það, að dýr þessi verði send með Lyru næst. Maður í Norðurlandi hefir einnig leitast fyr- ir um að fá tvær kvígur og tarf. — Hefir verið símuð til Noregs fyrir- spurn um það ,hvort þau dýr muni fáanleg, en svar er enn ókomið. — Sauðnautin verða bólusett undireins og þau koma hingað og verða þessi 5 dýr stjórnarinnar flutt austur að Gunnarsholti. En óráðið er enn hvar Arsæll Árnason kemur sínum dýrum fyrir. Mbl. HLJÖÐSKRAF VÖLVUNNAR. Leynist með lífsstraum leitarvilla, ótamin æska, elliginning. Fákænska fléttuð í farartálma; fipast ferð unglings á förnum vegi. Sökkva við andkoff óskir duldar, óslokknar útþrár í auðnu farveg. Frægð er nakin á fána dregin; helfjötruð lífsfræ hulin ösku. Gleymast sagnir, goðspár fyrnast. Hugvits ylur heldur velli. Yndó. Hjónabandið. Eftir þýzkan höfund. "Þú ert þá hér, pabbi? Eg hélt að þú sætir á ráðstefnu með mála- færslumanni okkar á skrifstofu þinni.” “Þeirri ráðstefnu er lokið, einsog þú sérð.” Curt hefði víst heldur kosið að lengur hefði staðið á hinni umræddu ráðstefnu, hann svaraði engu enn settist hjá systur sinni. Hann hafði komið þennan sama dag til höfuð- borgarinnar. Baróninum til mikillar Magic altaf eins að gæðum og það tryggir yður góða bökun KEYNH) þessa forskrift fyrir graham muffins 2 .^f«keiðar af dálítið salt smjon 3 téskeiðar Magic ^/2 bolla sykur Baking Powder i vj’j’ 2 bolla Graham flour “olla white flour iy2 bolla mjólk L4tið rídma i smjörið og egg; sláið egg- do^h° siStið mjölið, bætið þá baking salti.við. Látið mjólk í smátt Lútið i vel smurða pönnu af n °g bakið i heitum ofni. STANDARD brands limited GII.1.KTT PRODIICTS • K o.k°NT° MOSir»‘KVL WINMPEG i ^* I Dlluin altal borKnm Cannila. Þér þurfið ekki altaf að vera að reyna Magic Baking Powder, því hann breytist aldrei að gæðum. . y Hver skeið úr könnunni er áreiðanleg. 3 af hverjum 4* konum í Canada, sem baka heima hjá sér, segjast nota Magic, vegna þess að hann reynist ávalt bezt. Hins sama muniu þér verða vís, ef þér notið hann. •Þetta var® augljóst viS rannsókn nýlega gertSa í öllu Canada Ef þér bakið heima þá skrifið eftir nýju Magic matreiðslu- bókinni. Hún inni- heldur yfir 200 for- skriftir og sparar þér tíma við bökun- ina. Lítiö eftir þessu marki á hverri könnu. í*aö er trygging fyrir þvi, aö i Maglc Bak- ing Powder, sé ekki alum eöa ö n n ur skaöleg efni. gremju vildi svo til að herdeild sú, er elzti sonur hans var liðsforingi í, hafði verið send til borgar þeirrar, er var næst landareign Berkows, rétt eftir að Eugenie fór þaðan. Curt gat ekki fengið lausn úr herþjónustunni, þvi herliðið varð að vera til taks ef á þyrfti að halda til að bæla niður verkmannarósturnar í fylkinu. Hann fór því með herdeild sinni, en faðir hans skipaði honum að orða ekki skilnaðinn við félaga sína setuliðinu. sem auðvitað þekktu Arthur vel. Baróninn viidi ekki að neitt kvisaðist um það, fyr en allt væri komið i kring. Hann bjóst líka við að sonur hans mundi reyna að forðast að hitta mág sinn. Það virtist líka hafa ver- ið rétt tilgáta, því Curt minntist. aldrei á Arthur og kringumstæður hans í bréfum sínum Nú hafði hann verið sendur til höfuðborgarinnar í erindagjörðum fyrir herforingjann. hann hafði ennþá ekki haft tækifæri til að tala nein einkamál við föður sinn og systkini, því nokkrir gestir höfðu verið við miðdagsborðið, en nú hafiði aldrei þessu vant verið minnst á Berkow í sambandi við skjalið, er Eugenie átti að skrifa undir, og því varð baróninum að spyrja rétt til málmynda að þvi hvemig ástatt væri hjá Berkow. “Illa, mjög illa!” sagði Curt o’g sneri sér að föður sínum, en sat kyr hjá systur sinni. “Arthur berzt eins- og hetja gegn óhöppunum, sem steðja að honum á allar hliðar, en eg er samt hræddur um að hann hljóti að láta undan. Hann er miklu ver staddur en hinir námueigendurnir hann verður að gjalda allra synda föður sins. “Eg skil ekki í því að hann skuli ennþá geta staðið jafnréttur S þessu stríði. Allir aðrir mundu hafa gef- ist upp fyrir löngu.” “Mig furðar á þvi að hann skuli ekki hafa leitað aðstoðar herliðsins,” sagði baróninn kuldalega. “Því miður er ómögulegt að koma fyrir hann vitinu í því efni!” sagði Curt gremjulega. “Eg mundi fyrir löngu hafa látið skjóta á þessa þokkapilta og kennt þeim með valdi að hlýða. Þeir hafa sannarlega gef- ið honum nægar ástæður til þess, og þegar foringi þeirra heldur áfram að æsa þá upp dag eftir dag, þá býst eg við að þeir kveikji í húsum hans áður en langt um líður. En það er ekki til neins að setja honum það fyrir sjónir. Hann svarar stöðugt: “Nei, og aftur nei,” og “meðan eg get var- ið mig einn, skal enginn ókunnugur stíga fæti í námurnar mínar!” Og eg get sagt þér það hreinskilnislega, pabbi, að bæði ofurstinn og félagar mínir eru því fegnir að Arthur bíður ekki um aðstoð okkar, en reynir sjálfur að ráða við sina uppreisnar- menn, þó hann sé verst staddur allra námueigendanna. Við höfum nógu oft orðið að skerast í leikinn þessar síðustu vikur, hinir námueigendurnir hfta flýtt sér að biðja um vernd her- liðsins og það hefir oft orðið óskemm- tilegur aðgangur. Við megum ekki beita of mikilli hörku, en hljótum samt að bæla niður rósturnar og verðum að bera ábyrgð á öllu sem fyrir kann að koma.” Eugenie hlustaði mjög áhyggju- full á frásögn bróður síns, en hann virtist líta svo á sem hún mundi ekki lát^ sig þetta mál nokkru skifta, þvi hann vék máli sinu eingöngu að föður sínum. Baróninn, sem gremdist að reyra son sinn hvað eftir annað nefna mág sinn með skirnarnafni, sagði nú í ásökunarróm: “Þér og félögum þinum virðist vera vel kunnugt um allt sem fram fer hjá Berkow.” “Það er varla um annað talað i borginni!” sagði Curt, ófeiminn. “Hvað mig snertir þá hef eg reyndar oft komið til hans sjálfur.” Baróninum varð hverft við þessa játningu. “Þú hefir heimsótt hann! Og það oftar en einu sýini!” Curt hafði vist tekið eftir geðs- hræringu á svip Eugenie við þessi orð; því hann tók fast i hönd henn- ar, en svaraði föður sinum stillilega: “Já, pabbi! Þú skipaðir mér að þegja yfir þvi hvernig ástatt væri, en það hefði þótt kynlegt ef eg hefði ekkert gefið mig að mági mínum, þegar hann var i þessum vanda stadd- ur. Þú hafðir lika ekki bannað mér að heimsækja hann.” “Af þvi eg hélt að sómatilfinning þín mundi banna þér það,” hrópaði Windeg, bálreiður. “Eg bjóst við að þú mundir reyna að forðast hann og í stað þess hefir þú að fyrrabragði heimsótt hann, án þess að geta um það með einu orði í bréfum þinum. Það er óþolandi!” Satt að segja hafði Curt óttast skýlaust bann og því þagað um allt saman. Hann var vanur að forðast að reita föður sinn til reiði, en nú virtist það, að Eugenie var nærstödd veita honum kjark. Hann leit á hana og sá víst eitthvað það í svip hennar er kom honum til að kæra sig koll- óttan um hirtingarræðu föður sins. Curt brosti og svaraði alls óhræddur: “Já, pabbi, eg get ekki að því gjört að mér er farið að þykja mjög vænt um Arthur! Svo mundi líka hafa farið fyrir þér, hefðir þú verið , mín- um sporum. Eg segi þér satt að hann getur verið mjög ástúðlegur i við- móti, þó hann sé alltaf svo ákaflega alvörugefinn, en það fer honum samt ágætlega. Eg sagði líka við hann i gær, þegar eg kvaddi hann: “Arthur, ef eg hefði þekkt þig áður — “Þig?” hafði baróninn upp eftir honum með mikilli áherzlu.. Curt lét sér hvergi bregða. “Við erum famir að þúast. Það er að segja, eg bað hann um það og eg veit ekki því við ættum ekki að gjöra það. Hann er þá mágur minn.” “Þær mægðir eru bráðum úr sög- unni!” sagði baróninn kuldalega um leið og hann benti á skrifborðið. “Þarna liggur skilnaðarumsóknin!" “Er Eugenie búin að skrifa undir hana?” “Hún ætlar einmitt að fara til þess” Curt leit aftur á systur sína. Hönd hennar titraði i lófa hans, og það var auðséð að hún átti í stríði við sjálfa sig. “Mér finnst nú, pabbi, að ekki sé hægt að ásaka Arthur fyrir breytni hans við Eugenie. Það væri auð- virðilegt að láta hann ekki njóta sannmælis. Eg hefði aldrei trúað því að nokkur maður gæti hrist af sér deyfðina og sýnt annað eins þrek og dugnað og hann hefir gjört. Menn verða að hafa verið sjónarvottar að framkomu hans þessar síðustu vikur, til þess að geta trúað því. Hann hefir svo að segja verið alstaðar ná- lægur þegar á hefir þurft að halda, margsinnis hefir hann stillt til frið- ar og sefað róstur og óspektir ein- ungis með orðum sínum og hinum miklu áhrifum er fylgja persónu hans, er hann aleinn hefir gengið til fundar við uppreisnarmennina. Ofurst stinn og félagar mínir segja að hann sé hetja, og hið sama segir almanna- rómur í borginni. Umsjónarmenn hans sýna líka hugprýði, af því hann gengur á undan þeim með góðu eftir- dæmi. Enginn þeirra hafði farið burtu, en þegar eg fór, þá fannst mér að þeir mundu varla fá staðist mikið lengur. Þvi miður hefir Arth- Hér er lækning við kviðsliti Heimalækning seni allir geta notað við kviðsHti, slæma sem væga kostar ekkert að reyna það Það mun færa þúsundum manna af veiki þessari þjázt huggun, að vita til þess, að þeir geta sér að kostnaður lausu orðið aðnjótandi þeirrar lækn- ingar, er gerði Kaftein Collings heil- an heilsu af kviðsliti er hann hafði á tveim stöðum og lá rúmfastur í árum saman. Alt sem gera þarf til þess er að senda nafn yður og addressu til Capt.. W. C. Collins, Inc., Box 98-K Water- 0 town N. Y. Það kostar ekki cent, en getur þó verið ómetanlega mikils virði. Hundruðir hafa nú þegar skýrt oss frá að þeir hafi með þessu lækn- að sig með þessari fríu reynslu. Skrifið oss NCr um leið þér leggið blaðið frá yður. ur tekið það í sig að enginn skuif komast upp á milli hans og verka- mannanna og þvi fær enginn þokað. Ef i nauðirnar rekur, þá ímynda eg mér að hann muni búast til varnar í höll sinni með umsjónarmönnum sínum og verjast þar meðan nokkur stendur uppi. fremur en að *leita að- stoðar herliðsins. Það væri honum líkast!” Nú kippti Eugenie snögglega að sér hendinni, spratt á fætur og gekk út að glugganum. Baróninn stóð á fætur með mesta reiðisvip. “Eg skil ekki í því, Curt, hvernig þér getur komið til hugar að svara mér með svona hóflausri lofræðu um Berkow, þó eg spyrði þig blátt áfram hvernig ástatt væri hjá honum. Það er ónærgætni við systur þína, sem eg hélt síst að þú mundir gjöra þig sekan í, þú, sem ætið hefir sagst elska hann innilega. Þú verður sjálf- ur að sjá um hvernig fer fyrir þér með hina takmarklausu aðdáun þína á þessum manni þegar kunnugt verð- ur um skilnaðinn. Nú bið eg þig að slíta þessu tali, þú sérð, hve Eugenie fellur það illa. Kemur þú ekki með mér?” (Frh. á 7. sitlu) EF ÞU ATT VINl I GAMLA LANDINU Farbréf til og frá allra landa heimsins* SEM AÐ ÞIG FYSIR AÐ HJALPA AÐ KOMAST TIL ÞESSA LANDS, ÞA KOMIÐ INN OG SJAIÐ OSS. VIH SKULUM SJA UM ALT ÞVt VIÐ- VtKJANDI. GLOBE GENERAL AGENCY Rail Agents 872 Main Street (Phone 55800 Agentar fyrir allar eimskipa línur eða talið \ið einhvern af agentum (^ANADIAN J^ATIONAL AALDOHC AKVAV9T ALLT CANADA VIÐURKENNOR FAGNANDI AÐ ÁLABORGAR ÁKAVÍTI SJE ÁGÆTASTI LYSTARGJAFI, SEM TIL ER Á MARKAÐINUM. D«nl aiiKlfsliiK er ekkl blrt af Vlimölunefndlnnl né al nljftrn- inni I Maultobafylkl. Njótíð ekta Ákvítis \

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.