Heimskringla - 15.06.1932, Blaðsíða 3

WINNIPEG 13. JÚNÍ 1932
HEIMSKRINGLA
3 BLAÐSlÐA
TIL
Islenzkra kjósenda
í Winnipeg
Hon. Dr. E. W. Montgomery
heilbrigðismálaráðgjafi.
Við kosningar þær til fylkisþingsins í Manitoba, sem
fram fara þann 16. júní 1932, verð eg í endurkjöri og
vænti þess, að íslendingar, nú eins og að undanförnu,
veiti mér fylgi sitt-
Kjósið einnig
D. CAMERON W. J. FULTON
R. MAYBANK HON. J. S. McDIARMID
HON. W. J. MAJOR
Merkið atkvæðaseðilinn þannig:
MONTQOMERY, E. W
No. 1
ur!” Kirkjan og “kapítalism-
inn’’ hata þessa menn jafn-
mikið og þau hræðast þá. Þó
vex þeim fylgi með hverjum
degi sem líður. En jafnframt
því og miklu hraðar magnast
blika sú yfir mannheimi, sem
“kapítalisminn” er valdur að.
Ailir hugsandi menn standa á
öndinni af ótta, út af því, að úr
þeirri bliku skelli sú geminga-
hríð, sem eyðileggi alt, áður en
vormenn hins nýja tíma kom-
ast á vettvang. Eini vegurinn
til þess að þeir komi nógu
snemma, er meira mannafl.
Nú virðist það tímabær til-
laga, að kirkjan og prestarnir
— eftir andlega forystu í þús-
und ár á rangri braut — gangi
úr iiði “kapítalismans’’ og skipi
sér undir merki hinna nýju
Krists riddara. Krstur hefir
sjálfur sagt, að á elleftu stund
væri enn tími til að vinna verð-
laun.
Eg veit að vald kirkjunnar er
svipur hjá sjón, við það sem
forðum var. En vaninn er
sterkur og múgurinn er trygg-
ur við gamlar minningar. Ef
kirkjan og klerkar hennar köst-
uðu grímu Þangbrandar prests
og Ólafs konungs Tryggvason-
Liberal umsækjandi
Greiðið
1
ATKVÆÐI
MEÐ
Col. J. Y.
REID
Liberal þingmannaefnin haida fram sparnaði í útgjöld-
um, betri og hagsýnni ráðsmensku á opinberum fyrir-
tækjum.
*
Starfrækslu auðsuppspretta landsins, þar á meðal
fiskiveiðanna, námuiðnaðarins, viðartekju til pappírsgerð-
ar og akuryrkju, um fram alt.
Manitoba kjósendur ættu að styrkja LIBERAL þing-
mannaefni og Winnipeg menn.
Hermannson, Keith og Reid
“Eignist dollarinn áður en þér eyðið honum.”
Gefi'5 út og birt af Geo. S. Laing
opinber umboísmaíur fyrir Col. J. Y. Reid.
I
ar, í fyrsta sinn á þúsund ár-
um, og særu Kristi sannan
trúnaðareið, bygðan á skilningi
og göfugmensku, eins og and-
legum leiðtogum sæmir, og
kölluðu síðan á fólkið í nafni
hins mikla meistara, mundu
miljónirnar gegna rödd þeirra.
Fyrst af gömium vana — en
síðan af heitri, lifandi tilfinn-
ing.
Þá myndi hinn mikli dagur
dómsins uppi yfir “kapítalism-
anum’’, og nokkrum steinrunn-
um auðkýfingum, sem aðeins
eiga eftir að storkna í sólskini
nýja tímans, og verða að nátt-
tröllum í æfintýraheimi þjóð-
sagnanna.
Skelli kirkjan og prestamir
skoila-eyrum við þessari kröfu,
kemur bióð miijónanna yfir
hana og þjóna hennar, eins og
blóð Krists kom forðum yfir
Gyðinga-prestana. Og á dauða-
stundinni munu norrænar þjóð-
ir formæla tiiverurétti hennar,
um ieið og þær harma þau ör-
lög, að hún lagði í rústir þá
menningu, sem hvítir menn
voru að skapa — bezti kynstofn
jarðarinnar.
J. S. frá Kaldbak.
FÁTÆKT.
Klógul og kinnfiskasogin
kom hún og sótti’ ‘ann heim,
utan af óhappa dröngum.
Illviðrin hamast á þeim.
Hún horfði’ á ‘ann heiðgulum
augum,
svo hungruð, nakin og köld;
og gleypti það ait sem hann
átti,
hvert einasta vetrarkvöld.
Þó heyktist í Grímur í herðum,
en harkan í skapinu brann.
Og beint út í bylinn kalda
bjóst til að leggja hann.
Þá kvaddi’ ‘ann í síðasta sinni
söngvanna heilögu þrá,
sem gaf honum ljómann og
ljóðin,
sem iífsstritið tók honum frá.
Sá dagur var dökkur og kaldur,
en dimmra í hug hans var.
Hann vissi að um eiiífð aldrei
aftur þau sæust þar.
Eitt augnablik örmagna hneig
hann
á ísinn og feldi tár,
svo fljótlega frá henni gekk
‘ann,
fölur sem stirðnaður nár.
Hann ákveðið hafði sín örlög,
og aldrei til baka leit.
En úr sálu hans viðkvæmni og
vonir
án vægðar sá skilnaður sleit.
Svo beint út í bylinn hélt hann
með broddstaf og léttan mal.
En fátæktin fylgdi ‘onum eftir
og frá honum nestinu stal.
Og iand undir fót hann lagði,
—- og lítið til tíðinda bar.
Þó skjótt honum skilaði um
foldu,
skrefdrýgri Pátæktin var.
Þá strengdi’ ‘ann þess heit að
hefna
harma, sem vöktu tár,
og fram fyrir fátækt að komast
þó fleiri það tæki ár.
Svo byrjuðu alvöruárin,
og ákaft var kapphlaupið sótt.
og lengi upp á iíf og dauða
leiðin þreytt dag og nótt.
Loks eftir var efsti hjaliinn,
— en andarnir höfðu þvl spáð,
að komist hann fyr upp en Fá-
tækt,
fengi hann'Vgri náð.
Því hinu megin við hjallann,
— himninum blessað frá:
Útvaldra, allsnægta iandið
sem endurfædd i)aradís lá.
Hann fótum steig fyr á hjall-
ann,
Fátæktin sneri þá heim,
yzt út á óhappa dranga.
Iillviðrin hamast að þeim.
Hann horfði lengi, lengi
á landið, sem framtíðin bauð.
Við töfraskin sígandi sólar
það samstilti fegurð og auð.
— Því umliðna hann ætlaði að
gleyma,
— ilt var til baka að sjá.
Nú var að hvílast og njóta
og nautnunum verma sig á.
En inst í huga hans inni
undarleg kvað við raust:
“Of seint! Ó, sérðu ekki maður!
í sál þinni komið er haust.’”
“Þig kór úti’ í bylnum kalda!”
kallaði röddin og hló.
“Yndisblóm æfi þinnar
í öræfajöklinum dó.”
“Gullið og glaumur jarðar
græða’ ekki kalin sár.
Sá grét, sem gullið átti.
Gullið ei þerrar tár.
Erfiðið einskis virði,
útvortis kvöld og þraut.
alt líf þitt villur vegar,
vanhirt á rangri braut.
Liggja í allar áttir
andlausra manna spor.
En aðeins til lífsins liggur
leiðin um andans vor.
Andinn og listin eiga
Leitar Endurkosningar
í GIMLI KJÖRDÆMI
I. INGALDSON
Við kosningar þær til fylkisþings, sem fram fara þann
16. júní 1932, leitar Mr. I. Ingaldson endurkosningar í
Gimli-kjördæmi sem Independent-progressive. Hefir hann
setiS á fylkisþingi í síSastliðin fimm ár. reynst kjördæmi
sínu trúr fulltrúi, og getiS sér í hvívetna hinn bezta
orðstír.
Kjósið mann, sem þér þekkið að góðu af eigin
reynd.
Greiðið INGALDSON No. 1
Hon. W. J. Major
dómsmálaráðgjafi
TIL
Islenzkra kjósenda
í Winnipeg
Við kosningar þær til fyikisþingsins í Manitoba, sem
fram fara þann 16. júni 1932, verð eg í endurkjöri og
vænti þess, að íslendingar, nú eins og að undanförnu,
veiti mér fylgi sitt-
Kjósið einnig
D. CAMERON W. J. FULTON
R. MAYBANK Hon. J. S. McDIARMID
HON. Dr. E. W. MONTGOMERY
Merkið atkvæðaseðilinn þannig:
ónumn töfralönd.
Heigullinn — heimsins vegna—
hopar á furðuströnd.
Vittu það, vesæll maður,
visið þér réttir blóm
hann, sem í hæsta rétti
heldur hinn stranga dóm.
m**.? -i
Höfuð til jarðar hneigðu,
hér muntu finna töf.
Nú máttu’ í næði gista
nafnlausa, týnda gröf.”
J. S. frá Kaldbak.
f HORNINU
milli suður og vestur glugganna
Hugsanahrafl.
Eftir J. P. ísdal.
Oft vill það til að eg sit i
hominu milli suður- og vestur-
glugganna á svefnherberginu
mínu, sem um leið er skrifstofa
mín og bókhlaða, og er að lesa
í bókum eða blöðum, sem flest
er nú orðið gamalt og harla ó-
samstætt og lélegt, en sem ein-
hvern veginn hefir fylgst með
mér í gegnum allan minn flæk-
ing. Eða eg sit auðum höndum
og læt hugann hvarfla um
heima og geima.
Fyrir nokkru síðan datt mér
í hug, hvort ekki gæti skeð, að
sumar af þessum hugleiðing-
um mínum væru þess verðar,
að hripa þær niður á blöð eða
blaðasnepla, og síðan að gera
úr þeim glæsilegt hand rit, svo
að víst væri að prentarar gætu
auðveldlega lesið það og síðan
stíisett það með sínum lipru
fingrum eða stílsetningarvél,
og látið á þrykk út ganga.
Auðvitað er eg þess vel með-
vitandi, að flest af hugleiðing-
um mínum muni vera ærið létt
vægar, muni ekki fela í sér
nokkura djúpvæga speki, að
þær muni ekki að nokkru jafn-
ast við greinar hins góðfræga
rithöfundar, séra Friðritos, J.
Bergmanns heitins, sem komu
í Heimskringlu á seinustu æfi-
árum hans, undir nafninu “Við
austurgluggann”. Til þess má
enginn ætlast, þar sem eg hefi
í engan skóla gengið, annan
en skóla míns eigin lífs.
En svo hefir þessi hugsun á-
Frh. á 7. bls.
GREIÐIÐ ATKVÆÐI MEÐ
Clarence C. Keith
MAÐURINN, SEM LIBERAL STEFNUNA AÐHYLLIST,
GETUR EKKI STUTT BRACKENSTJÓRNINA NÉ
BENNETTSTJÓRNINA.
Merkið atkvæðaseðilinn þannig:
KEITH, CLARENCE G.
1