Heimskringla - 06.09.1933, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 6. SEPT. 1933.
HEIMSKRINGLA
7. SÍÐA.
Á KIRKJUGARÐSVEGGNUM
(Anna G. Baerg)
I>að er kvöld, og dökka dregur
draumablæju á runna.
Hvislar ómur annarlegur
Inni um skógargrunna.
Hlærinn þráði léttur leikur ,
lundi flytur kælu.
Hans í faðmi finna eikur
frið og aftansælu.
l»ögnin eykst, og alverlegur
rtpp þá máninn svífur.
Sig til vesturs seinfær dregur,
silfurskýin klýfur.
Styðst á kirkjugarðinn græna
göngulúinn maður.
Augun hrygg í húmið mæna;
liér er friðarstaður.
I>arna undir leiði lágu
liggur nú hans bróðir.
Saman þeirra leiðir láu
löngum hér um slóðir.
Láðu fyrir sálarsjónum
svipir fyrri daga.
Og hann hóf með öflgum tónum
“Eitt hans gömlu laga.”
I>á hann greip í gígjustrengi
greiddist tónakeðja.
Hljómaði yfir hólinn lengi
borfna tímans kveðja.
Bjarni Thorsteinsson.
HEIM AFTUR!
Eftir þriggja mánaða dvöl í
Brandon vil eg biðja “Hkr.” að
flytja Brandon íslendingum
kveðju mína með kærum þökk-
um fyrir samveruna og alla
þeirra alúð.
Fyrst eru þakkir mínar stíl-
aðar til Mr. og Mrs. Inigmundar
Egilsson sem ólu algerlega önn
fyrir mér allan tíman. Mrs. I.
Egilsson var eina persónan, sem
eg þekti í Brandon, það er að
segja hafði þekt, þó langt sé
um liðið. Við vorum sem sé
alin upp á sama heimili í æsku,
J)ó ekki höfum við mikið sézt
á fullorðins aldri. Mann henn-
ar hafði eg aldrei séð fyr en í
sumar, og hann sannarlega
sýndi konu sinn (og mér þar
af leiðandi) að hennar vinir
voru líka hans vinir. Hann tók
mér sem bróður, sem var eins
síðasta daginn sem þann fyrsta.
Við lesum í fornsögunum að
konungar tóku menn til vetrar-
vistar og leystu þá út að vor-
dögum með fé og öðrum gjöf-
um. Nákvæmlega breyttu þau
Mr. og Mrs I. Egilsson eins og
þessir fornu konungar, að eins
var seta mín þar sumar — en
ekki vetrarseta.
Eg hafði verið stuttan tíma í
Brandon, þegar Mr. I. Egilson
tók mig til að sjá bróður sinn.
Mr. Egil Egilson sem er eld-
neytiskaupmaður þar í borginni.
Eg hafði verið svo heppinn að
sjá þau hjón Mr. og Mrs. E.
Egilsson rétt í svip fyrir ári síð-
an í Winnipeg svo eg þekti þau
í sjón, en eg átti eftir þá ham-
ingju að þekkja þau að reynd,
og þó þau séu bæði prúðmann-
leg í sjón, þá er þó reynslan
betri. Alúðleg heitum þeirra
við mig ókunnugan, verður mér
lengi minnisstæð. Mr. Egilson
keyrði með mig kring um borg-
ina ca. 40 mílur til að sýna mér
landið og alt sem merkilegt er
þar í kring, og nokkru síðar tók
Mrs. E. Egilsson mig og mág-
konu sína og keyrði okkur um
borgina sjálfa.
Þá má eg ekki gleyma því, að
Mr. E. Egilson heimilaði mér
bókasafn sitt, sem eg notaði vel.
Heimboð og viðurgerning í mat
og drykk, er eg ekki nógu Þor-
stínulegur að vera að telja upp
læt mér nægja að segja að
Brandon íslendingar láta menn
ekki frá sér fara þyrsta né
svanga.
Ósanngjarnt væri, ef eg mint-
ist ekki á þriðju hjónin sem eg
kyntist í Brandon en þau eru:
Mr. og Mrs. Gunnar Johnson,
hann er eða réttara sagt, þau
hjón vinafólk þeirra Egilsons
bræðra og var eg þar af leið-
andi heimagangur þar og ávalt
vel tekið. Nokkra fleiri ísl. sá
eg í borginni en kyntist þeim
ekki eins vel og þessum þremur,
sem hafa svo sérlega gott lag á
því, að láta mann gleyma því
að maður sé gestur, heldur einn
af þeim. Kærar þakkir Bran-
don ísl. og sjáumst heilir aftur.
Hvort sem það verður nú í þess-
um gamla heimi, á einhverri
hundastjörnu Dr. H. Pétursson
eða í andaheimi Laugu, það
þykir mér nú samt verst, því
eg verð þá svo voða heimskur,
ef eg versna úr því sem er.
Vinsamlegast,
Guðjón S. Friðriksson
—W. Selkirk 28. ág. 1933.
Canada
ENDURMINNINGAR
Eftir F. GuðmundMon.
Framh.
Nú var kominn dagurinn sem
eg hafði ákveðið að halda aftur
heim á leið. Annað tveggja lá
nú fyrir mér, að ganga 20 mílur
eða íslenzka þingmannaleið,
norður til Wadena aftur, eða
fara nú að gernslast eftir um
hvort nokkur væri sá hesteig-
andi til í nágrenninu, sem lík-
legur væri til að geta keyrt mig.
Jóhannes sagði mér að sá væri
flutt að Gimli 7. ágúst, 1933.
Vér Eddurnar lásum ungir heima;
Þær eilífa dýrð og speki geyma.
Um allt það, sem var og er og skeður
Með alskygni sinni völvan kveður.
Hún kveður um forna dýrðar daga,
Um drenglund í heimi réttra laga.
Um anda gullsins í gyðjulíki,
Sem goðunum steypti’ úr himnaríki.
Um dygðir og líf, sem dauða verjast
Er djöfull og guð um völdin berjast.
Hún kveður um heim í báli brunninn,
—En birtir að lokum sigur unninn.
Já, sigur hins góða, göfga, sanna,
Og goðheim á rústum hörmunganna.
Og Gimli kallað—þar grimdin víki—
Er goðanna nýja himnaríki.
Hún stór er sagan, er sagði völvan
Um “syndafallið” og gullsins bölvan.
Þó gerist nú aftur sama sagan,
En sjötug-flóknari gamla þvagan.
Því hér er nú allt í báli og brandi
Og bölvun ríkir í hverju landi.
Vér sjáandi skyldum sönnu trúa,
Að sjálfúlm sér væri heimska að ljúga.
Og fóstra!—í þessu stóra stríði
Þú stendur með þínum skifta lýði.
Á hólminn er komið, á kappann reynir!
Úr kryppunni réttum! Stöndum beinir!
Þó skelfingum hóti skapatröllin,
Það skömm er að flýja glímuvöllinn.
Að fornhelgum sið á stokk vér stígum
Og strengjum þess heit; unz dauðir hnígum:
Að styrkja þig, ef þú styður regin
í stríðinu þessu Baldurs megin.
—Sig. Júl. Jóhannesson.
maður einn skamt norðan við
Jón Oddsson, sem ætti keyrslu-
hest og léttivagn, og væri hann
manna líklegastur til að flytja
mig þessa leið. Hann héti Steini
Laxdal, greindur, góðgjam og
kunnugur leiðinni. Þó nú væri
talsverður krókur fyrir mig að
fara til Laxdals, ef eg þyrfti að
ganga eftir sem áður, þá afréði
en nú samt að freista gæfunnar
í þessu efni og fara krókinn.
Eftir að hafa etið ósvikna, holla
og hreina sveitafæðu eins og eg
var maður fyrir, og eftir að við
Jóhannes höfðum úttalað okkar
einkamál um líklegt framtíðar
nágrenni og höfðum kvaðst, þá
var eg nú orðinn einn á gangi
í fámennri frumbyggjasveit,
nokkurnveginn upp í miðri
Norður Ameríku, þess hlutans
sem bygður er af mentuðum
mönnum. Og þar skein þó sólin
I
Prentun
The Viklng Press, Limited, gerir prentun smáa og stóra, fyr-
ir mjög sanngjamt verð. Ábyrgjumst að verkið sé smekklega
og fljótt og vel af hendi leysL Látið oss prenta bréfhausa
yðar og umsliög, og hvað annað sem þér þurfið að láta prenta.
Bækur og stærri verk gerð eftir sérstökum samingi.
THE VIKING PRESS LTD.
-áa
853 SARGENT Ave., WINNIPEG
>? Sími 86-537
í stöku stað á bændabýlin
þekku, og hafði þegar fengið
tækifæri til að brjóta glöðu
geislana sína á litlu rúðunum í
fátæklegum moldar og logga-
kofum, sem þó lofaði öðru
meira, að þiggja í stærri mæli
framboðnu blessunarríku áhrif-
in, og þúsundfalda ávexti jarð-
vegsins. Eg hugsaði um land-
námsmennina íslenzku á seinni
hluta níundu aldar. Þeir stigu
líka fyrstu mannasporin á ó-
þektar stöðvar og hálfu hrika-
legri, klifruðu brött klettafjöll
og óðu hyldjúp óþekt vöð á
straumþungum ám, lærðu lík-
legustu vegina á landi og sjó í
gluggaskini oktobermánaðar, og
alt var það mannskröftunum
ægilegra en það sem hér er um
að tala. Það er eins og börnin
fæðist nú þekkingarríkari, af
þvi feðurnir reyndu fleira, og
lærðu af reynslunni að leiða
hjá sér það ófullkomnara og
að hyllast það betra. Feðurnir
hagnýttu alla réttmæta reynslu,
það skín aldrei framar á barnið
inn um skjáglugga, fyrstu við-
fangsefni skilningsins eru öll
fullkomnari, á því byggist fram-
þróunin meðal annars. Eg var
kominn til Mr. Búðdal en mér
hafði fundist hann vera eins-
konar Sneglu-Halli, svo eg ætl-
aði að halda áfram, sá heldur
engin þess merki að hann væri
heima, en þá kemur hann út, og
talar til mín. “Er þú svo stór
upp á þig að þú getir ekki
komið snöggvast við hjá mér.”
Náttúrlega þáði eg það, en þar
voru þá fyrir þeir feðgar Jón
Oddsson og faðir hans, voru
þeir keyrandi á leið austur í
bygð, rjúkandi kaffið beið á
borðinu og hafði Búðdal hlaupið
út frá hálfum sínum bolla, þar
var og hálffull whiskey flaska
á miðju borði, og strax var
kominn kaffibolli fyrir mig. Þeir
voru fornir nágrannar í Dakota
bygð og höfðu glaða samveru
stund. Um leið og þeir voru mér
allir vinsamlegir vildu þeir frétta
hvert eg hefði fundið land
handa mér og sagði eg þeim það
eins og var en þeir óskuðu mér
til lukku, og báðu mig velkom-
inn í nágrennið. Eg stóð lengi
við og naut mikilla frétta af
N afi ns pj iöl Id ^ |

Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd Blds.
Skrlfatofusíml: 23674
Stundai sérstaklega lunsnasjttk-
dóma.
Er att flnna & skrlfstofu kl 10—11
f. h. og 2—6 •. h.
Helmlll: 46 AUoway Ave.
Talslmlt 33158
DR A. BLONDAL
602 Medlcal Arts Bldg.
Talsfml: 22 296
Stundar sérstaklega kvensjúkdóma
o* barnasjúkdóma. — AtS hltta:
kl. 10—12 « h. og 8—6 e. h.
Helmllt: 306 Vlctor St. Sfml 28 180
Dr. J. Stefansson
216 NEDICAL ARTS BLD6.
Horni Kennedy og Graham
Stnndar elnfföDKD ang'na- eyrna-
nef- og kverka-nj AkdAmn
Er að hitta frá kl. 2.30—5.30 e. h.
Talsími t 26 688
Helmlll: 638 McMtUan Ave. 426(1
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlæknir
602 MEDICAXi ARTS BLDG.
Siml: 22 296 Hetmtlis: 46 054
RAGNAR H. RAGNAR
Pianisti og kennari
Kenslustofa: 683 Beverley St.
Phone 89 502
þeim um framtíðarlíkurnar. Jón
var mikilsmetinn og einn efn-
aðasti maður á þessu svæði.
Seinnipart dagsins var eg kom-
inn til Steina Laxdal, hann tók
erindi mínu vel að flytja mig
næsta dag til Wadena, og vel-
komið var mér að vera þar um
nóttina. Þar var kominn annar
næturgestur af austurenda
bygðarinnar, Óli Pétursson, urð-
um við rekkjunautar um nótt-
ina, og skröfuðum mikið saman,
þótti mér það skýr og hógvær
maður, af honum naut eg hollra
upplýsinga inn á framtíðina, en
þetta alt gerði mig djarfari, því
altaf fanst mér mikið í hófi
með hópinn minn, þar sem eg
var öllum bjargráðum óvanur
og eins ólíkir og búskaparhætt-
irnir voru öllu því heima lærða.
Næsta morgun lögðum við
Mr. Laxdal af stað til Wadena, á
þeirri leið er lágt og rakt land,
líkt o gá mýrum heima, frost
hafði verið um nóttina og var
vatn alt í dældum og hestaför-
um skænt og frosið og því óvilj-
ugt hestinum til yfirferðar, við
vorum því lengi á leiðinni, en
þó komnir á járnbrautarstöðina
nokkru áður en lestin rann þar
inn. Á járnbrautarstöðinni hitti
eg Brynjólf Jónsson Tómasson-
ar hins eldra við Mývatn. Hann
var með sína fjölskyldu, fluttur
á land eitt suður í nýlendunni
langt fyrir vestan það sem eg
hugði að setjast að, og var hann
nú á ferð inn til Winnipeg. Eg
hafði í þonum hlotið sessunaut
á lestinni, og var þá sjáanlega
komist hjá leiðindum og ýsu-
drætti.
“Röm er sú taug er rekka
dregur, föðurtúna til.” Ekki
vorum við Brynjólfur fyr sezt-
ir niður í llstinni, en eg var
byrjaður á að tala um ísland og
þá allra lielst Þingeyjarsýslu,
okkar sameiginlegu æskustöðv-
ar. Hann var fyrir mörgum
árum að heiman kominn, og
þjáðist ekki lengur af heimþrá
í Dakota hafði hann búið, og
þangað stóð nú hans hugur.
Það var eins og samtalið ætlaði
að verða sundurleitt. Hann
hafði verið hveitibóndi, og synir
lians voru músikantar og
þreskjarar, en eg kunni betur
áralagið vildi tala um dætur ís-
Frh. á 8. bls.
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
Lögfrœðingur
702 Confederation Life B)df.
Talsimi 97 024
W. J. LINDAL, K.C.
BJÖRN STEFÁNSSON
tSLENZKIR LÖGFRÆÐINGA8
á oðru gólfi
825 Main Street
Talsími: 97 621
Hafa einnig skrifstofur aS
Lundar og Gimli og eru þar
að hitta, fyrsta miðvikudag i
hverjum mánuði.
Telephone: 21613
J. Christopherson.
tslenskur Lögfrœöingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: ManitoW.
A. S. BARDAL
selur likklstur og annast um útfar-
Ir. Allur útbúnaTSur stt baatL
Ennfremur selur hann sliskonar
minnisvarba og legstelna.
843 SHERBROOKB 8T.
Phoaet 8« «07 WDiNIPM
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
DR. S. G. SIMPSON, N.D., D.O., D.O.
Chronic Diseases
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAH.
MARGARET DALMAN
TBACHER OF PIANO
854 BANNING ST.
PHONE: 26 420
Dr. A. V. Johnson
fslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
I
Síml: 96 210. Helmilis: 33328
Jacob F. Bjarnason
—TRAN SFER—
Bansgr ead Fnrnltare M.l
762 VICTOR ST.
SIMI 24.500
Annast allskonar flutnlnga fraa
og aftur um hæinn.
J. T. THORSON, K. C.
felenrkur Iðgfrœ81ngnr
Skrlfstofa:
801 GREAT WEST PERMANENT
BUILDING
Siml: 92 766
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
Talafmlt 28 889
DR J. G. SNIDAL
TANNLÆKNIR
614 Somerset Block
Portace Arenae W1NNIPV6
BRYNJ THORLAKSSON
Söngstjórt
StlUlr Pianos og Orgel
Slml 88 845. 504 Alverstowe 8t.