Heimskringla - 14.01.1948, Blaðsíða 3

WIMNIFEG, 14. JANÚAR 1948
HEIMSKRINGLA
3. SIÐA
Hróarsdal tók Jónas sonur hans HYERNIG RÚSSAR
við búinu. Jónas hafði enga trú
á þessum sögnum um Seftjöm-
ina. Breytti hann því gagnstætt
föður sínum og lét slá. tjörnina
öll fyrstu búskaparár sín. Þar
sem tóftin hafði staðið, var nú
komin hlaða og var heyið af Sef-
tjörninni alltaf flutt í hlöðu
þessa. En sama sagan endurtök
sig og í tíð Benedikts afa hans.
Kýrnar urðu nytlausar, þær létu
kálfunum og sumar drápust um
burð. Þegar þessu fór svo fram
vetur eftir vetur, að alltaf end-
urtóku sig sömu óhöppin með
kýmar, gafst Jónas upp. Hanrt
hætti að láta sl átjörnina. Brá þá
svo við, að ekkert varð að kún-
um.
Nú var Seftjörnin ekki slegin
í fleiri áratugi eða allt til sum-
arsins 1918. En eftir að hætt var
I Bisse í marga ættliðu, eða ávalt kommúnista í samsteypuráðu- embættisverk hins fráfarandi
HNUPLUÐU /síðan Presbytería kirkjaní þorp- neyti mínu. dómsmálaráðherra var að gefa
RÁÐANEYTI MÍNU inu for að halda kirkjubækur á Árið 1923 var afhjúpaður út skipun um það, að allir þing-
------ | 17 öldu (Presbytería kirkjan er minnisvarði yfir þá 29 hermenn menn sem væru í fangelsi _____
ein fjölmennasta kirkjudeildin í frá Bisse sem fallið höfðu í skyldu látnir lausir. Áður en
Ungverjalandi aðeins rómversk fyrra stríðinu. Eg var þá tvítug- nýja stjórnin hafði tíma til að
kaðólska kirkjan er fjölmenn-' ur að aldri, og var valinn til að nema þessa skipun úr gildi,
ari). j flytja ræðu við það tækifæri höfðu vinir mínir náð mér úr
Þegar fyrri heimsstyrjöldin| fyrír hönd unga fólksins í þorp- fangelsinu, og eftir það fór eg
byrjaði 1914 var faðir minn kall-i lnu- Eftir að athöfninni var lok- huldu höfði þar til Rússar her
Eftir Ference Naegy
Fyrverandi forsætisráðherra
Ungverja
<Þýtt úr eader's Digest af r. n.)
H
HAGBORG
FUEL CO.
Dial 21 331
(C.F.L.
No. 11)
H
21 331
Ungverjaland er nú lögreg|u-
ríki stjórnmálalega og fjárhags-i aður 1 herinn, og eg varð eini ið kom til mín blaðamaður, sem tóku Búdapest
lega er það nú í klóm kommún-1 karlmaðurinn í fjölskyldunni. verið hafði viðstaddur, og hvatti 1 jan., 1945, endurreistum við
ista og ráðstjórnarríkjanna. Mig Eg varð að vinna að plægingum mig til að skrifa blaðagrein, og Zoltan Tildy skrifstofu Sma-
langar til að gefa Ameríku- °g heyskap, hlúa að vínviðnum bauðst til að vera mér hjálpleg- bændaflokksins á rústum skosk-
mönnum og öllum öðrum þjóð- °g maisnum. Fyrri hluta dags-; ur að koma þeim á framfæri. rar kirkju í Búdapest. Ekki
um, sem enn eru frjálsar, ofur-1 ins gekk eS í skólann í þorpinu Þetta sama ár giftist eg bónda löngu seinna kom Bela Kovacs
lítið sýnishom af því, hvaða að-1 en áíðari hlutann hjálpaði eg dóttur úr þorpinu, Juliette Bal- alt í einu til borgarinnar í bif- fram
ferðum kommúnistar beita til mðður minni á ökrunum. Það °g- Hún hefur verið förunautur reið. Hann sagði okkur að Rúss
að komast til valda, eins og eg var ekki mikill tími til lær-
minn í blíðu og stríðu í síðast- ar hefðu sett upp bráðabirða-
sá með mínum eigin augum í dómsiðkana, en móðir mín var liðinn 24 ár. Hún og börnin okk- stjóm í Debracan 150 mílur í
endum mundu lítið þekkja til
landbúnaðar ætti ríkið að halda
eftir nokkmm stórum landeign-
um ,sem yrðu gerðar að tilrauna
stöðvum til að kenna bændun-
um nýjustu vísindalegar aðferð-
ir í búnaði. Ennfremur fór eg
á að tveir óhlutdrægir
menn ættu sæti í nefndum þeim
er skiftu landinu í sveitunum,
og að kirkju og menntastofn-
Ungverjalandi. Föðurland mitt, ákveðin í því, að eg skyldi fá ar em nú með mér í Vesturheimi burtu. Og að í henni væm menn, unum yrði að einhverju leyti
var sigrað af litlum minnihluta | alla Þa mentun sem föng vomjlof sé guði. i af ýmsum flokkum — Kovacs'borgað fyrir lan(J , að sem gf
að slá hana. var kíinum beitt íi Wöðarinnar. undir stjóm sjð t Enda kom það oft fyrir að, Fyrst eftir að eg fór að rita sjálfur var aðstaðar innanníkis-í þeto væri tekið ^ „ nokkr.
’ , , , manna, sem sérstaklega höfðu hun gekk langar leiðir ef hun i bloðin, sknfaði eg aðallega raðherra — enn sagði hann að
hana. Gerðu þær sér gott af strá
unum og varð þeim á engan hátt
meint af. Þá bjó enn í Hróarsdal
Jónas Jónsson. Þetta var sumar
ið
verið til þess valdir og þjálfaðir hafði frétt um skólakennara
um það sem eg hafði mestan á- þar væri hópur af óþektum Ung-
ar umræður höfðu orðið um þess
| ar breytingar tillögur kallaði
af Rússum. | eða presta, sem ættu bækur semj huga fyrir, en það vóru kjör smá verjum, sem töluðu rússnesku; Zoltan Tildy mig af síðis og seg-
En áður en lengra er haldið(hun mundi geta fengið lánaðar| bændanna, sem bjuggu á litl- setn sitt móðurmál. Þeir sýndust ir mér að Voroshilow marskalk.
IdO v viiÍjOV/ll* Jt k, L LCl V Ul iJWillOX í . f - . - .
.. eftir frostaveturinn, og Var ætti e§ ’ ef ti! vil1- að fara nokk-j hamla mer, og eg las allar þær
snretta miög slæm Var bví' rum orðum um SJ’álfan mig 0g| bækur, sem eg naðl !• , .. ..............
freistandi að slá Seftjörnina, —I fortíð mína‘ Það ætti að Seta, VeSna fátæktar okkar, varð( 1 miklum meiri hluta; E§ varð raunar öllu bakvið tjöldin En ekki verða breytt
J i__4c i__________x;i 'i_________ '_____ i______ii_ _'i________ i_______1 tfllsvprt. VPrnPKtur nPima fvnr Picri ciAiir vilHí Viann
um jarðarskeklum, í landi þar hafa með sér áætlanir um skipu-
sem stórar landeignir voru enn lagningu stjórnmálanna, og réðu
ur hafi þegar lagt blessun sína
yfir frumvarpið og því mum
sem var vel snrottin ^enda varð'hjalf>að lesaranum 111 að ahveðai e^ að hætta skólagöngu þegar talsvert velþektur heima fyrir eigi að síður vildi hann að egl
hvort takandi sé mark á orðum eg var 12 ára en móðir mín sáj af þessum skrifum mínum, og kæmi með sér til Debrecen.
mínum eða ekki. | um að eg fengi frístundir til að | mer var h0^1^ að San§a 1 bænda- Á því ferðalagi sá eg fyTst
það úr, að hún yrði slegin. En
ekki var heyið gefið kúnum í
Hróarsdal og ekki flutt heim í
hlöðuna og var þó full þörf fyr-
ir heyið.
Eg er fæddur árið 1903 í Biisse lesa fræðibækur. Móðir mín góð
litlu þorpi með 600 íbúum. Fað-. sem eg á svo óendanlega mikið
ir minn var bóndi, bjó á 15 ekr- að þakka. Forlög þín urðu það
En þetta sama sumar
biður um af iandi, og var skuldum vaf- að deyja hinum hryllilegasta
Jón frá Brennigerði, þá hrepp-1 inn- E§ var einkasonur Íoreldra^ dauðdaga, og það á friðartímum 1
flokkinn. Eins og í flestum öðr- hvað stríðið hafði kostað föður-
um löndum, féllu bændavörur land mitt. Hver einasta borg og
mjög í verði 1929, svo við sjálft bær, þorp og vegamót, höfðu
lá að allir smábændur í landinu orðið orustuvöllur. Flestar
færu á vonar völ. Bændaflokkur byggingar voru annaðhvort í
stjóri á Sauðárkróki, Jónas í
Hróarsdal um hey, helzt hey
handa kúm. Var vont að fá hey
sökum þess, hve spretta var rýr
alis staðar nema þar, sem vot-
lent var. Jón og Jónas voru mikl-
ir mátar. Þótti Jónasi illt að geta
ekki orðið við bón hans. Jónas
í Hróarsdal var mjög vel gefinn.
Er ekki ósennilegt, að hann hafi
þá hugsað til ummælanna um
Seftjörnina, og vitað sem var,
að óreynt var með öllu, hvernigj
heyið reyndist öðrum kúm en
Hróarsdalskúnum.
minna.
Forfeður mínir höfðu eftir að Rússar höfðu hemumið inn- sem altaf var fremur íhalds- rústum, eða laskaðar. Uppsker-
Hann er ljósgrár á fótum og upp
á síður en mun dekkri á hryggn-
um og aftur á malir. Hann er
kollóttur og að öllu leyti eins og
venjulegur kálfur. Svo vant var
það orðið kálfinum fólkið í Hró-
landið.
Móðir mín yfirgaf aldrei litlu
samur neitaði að gjöra neinar an frá haustinu áður lá enn á
verulegar ráðstafanir til að bæta ökrunum, brýr, járnbrautir og
Kommúnistar gerðu sitt ítr-
asta að ná hylli fjöldans, um
þessar mundir og það eru miklar
lókur til, að þeim hefði tekist
það mun betur, ef allar þeirra
ráðstafanir og allur þeirra áróð-
ur hefði ekki strandað á einu
skeri framferði rússneska hers-
ins. Ungverjar gatu skilið það,
þó heraginn riðlaðist þegar sig-
ur var unninn eftir langa styrj-
,, UI Zi/ * * r „ ‘ | kjör þeirra, svo eg og nokkrir vegir voru eyðilagðir. Við sáum , , u“uma r .ianga sryrJ-
bujorðina okkar vrð Bissa. Hun ^ Iikt Utu á máli„ stofn. » • en Un. | « þogar haldið var upp-
ungar stríðsáranna.
hafði hún farið til
dvaldi þar gegnum allar hörm
Dag einn
“Pers” —
stærðsta bæjarins í grendinni til1
teknum hætti mánuð eftir mán-
arsdal,a8hanu variafnannefnd að nokkrar skeppur af Party). f hann gengu aðallega Rússa er slður.
ur hlöðukálfurinn.
Kálf þenna hafa ekki einungis
séð Hróarsdalsfjölskyldan, held-
ur og vinnufólk, sem þar hefir
verið. Ein vinnukonan kvaðst nú
ekki vera hrædd við kálfinn.
korni. Þegar hún var á heim-
leið í tvíhjólaðri kerru, ásamt
tveimur nágrönnum sínum, sáu
þau hvar rússneskt “tank” kom
á eftir þeim á veginum. Þegar
það nálgaðist keyrðu þau eins
langt út á vegarbrúnina og
mögulegt var, en tankið gerði
, , _ , . enga tilraun að fara framhjá, en
G«li ínginumdarson fra Loni| rend. beint , kerruna Qg braut
í Viðvíkursveit var tengdafaðir ^ h ,
Jónasar í Hróarsdal og dvaldi!
eitthvað þar. Greip þá Gísli
Sevkt Tónas ekki ffeta orðið Það Þyrfti ekki annað en staPPa
Segist Jonas ekki geta fætinum þá hrykki kálf-
bon vinar sms, nema þvi . ,
urinn undan.
fyrir
við
aðeins, að Jón þori að gefa kúm
sínum heyið af Seftjörninni.
Segir Jónas honum svo, hvaða
iimmæli hvíli á Tjörninni.
Jón hreppstjóri hló við og
hélt, að bezt væri að reyna hey-, , ._ .
• * * ' * iu I kunum og leysa heyið. Eitt smn
io, og varð svo ur, að allt heyið ° J “ . ,,
c .......... ,, ,, ,., T' er Gisli kom ur hloðunm toK
af Seftiorninm var flutt til Jons. .,
, , , - , , - i Jonas eftir þvi að Gisla var mik-
Foðraði hann kyr smar a þvi um v , _, , ,
veturinn. Reyndist honum hey- lð bru«ðlð; for Jouas, þa .
Í5 ágætt til eldis. Kýrnar mjólk-’ «pyrj. G»ta hveja það sætti.
uðu vel ocr varð ekkert að beim Sagði Gisli það ekkert vera. , „V1 au aiia llun.lkl 11U11
uu vei og varo eKKert ao peim , , , n > sveitin, þar sem moðir min var, 1 _ , ,
um veturinn. I Spurði Jonas þa hvort nokkuð ^ ^ bekkt velmetin, tók ^11, §atu ekki borSað mer kauP talsímar né ritsímar, vegir stor-
Nú varð þá lítilsháttar reynsla! hefði borið fyrir hann í hlöð- ^ ^ ^ gjú um útför bennar,! en ferðakostnaður minn var borg skemdir og samgöngutæki engin
komin á það, að ekki varð öllum unni
stundum í það, að taka til handa
að
yfir hana.
Rússar lofuðu rannsókn. —
Nokkrum vikum seinna var mér
sagt að ökumaðurinn hefði fund-
aðrir sem líkt litu á málin stofn- helmingi fleiri Rússa en Ung-|
uðum nýjann stjórnmálaflokk verja ekki einungis á vegunum _
sem við kölluðum “Smábænda- heldur einnig á ökrunum þvi|U ’ Pegar onur og fjölskyld-
flokkinn” (The Small Holders þeir lifðu af landinu eins og' “r hlnna lægst settu 1 mannfe-
lagmu urðu fyrir þessháttar
mógðunum eigi síður en áðrir.
Hlaut það að hafa áhrif á gengi
kommúnista sem vitanlega voru
uppáhald og augasteinn hersins.
Tugir þúsunda af Ungverjum
voru handteknir og sendir til
Rússlands í vinnubúðir eða
fangelsi. Rússar kölluðu þetta
pólitíska fanga, fylgjendur naz-
ista. Sumir þeirra voru það vafa
laust, en margir voru hinsvegar
gripnir af handa hófi, af stræt-
um og gatnamótum.
Rússar gáfu nöfn og heimili
ættingja þessara fanga í hend-
ur kommúnista. Sendimaður
þeirra heimsótti svo þessa menn
Sonur þinn er nú í höndum
smærri bændur, skrifstofu-folk Formaður bráðabyrgðastjórn-
1 °g handverksmenn. Hann varð arinnar var ungverskur general
seinna meir stærðsti flokkurinn Niklos ag nafni. 1 henni voru
í landinu. Stofnendur flokksinns einnig tveir aðrir herforingjar,
voru meðal annars Zoltan Tildy sem snhist höfðu á sveif með
Bela Varga og Bela Kovacs. RúSsum áður en stríðinu lauk.
Zoltan Tildy varð síðan for- j;n aðalvöldin voru í höndum
seti Ungverjalands, en hann var sjö manna “Heimastjórn sjö”.
þá prestur Presbytería kirkjunn Flestir þeirra höfðu dvalið lang-
ar. Bela Varga var katólskur dvölum í Rússlandi. En létu nú í
spon, en móðir mín féll' Prestur- velmentaður og heiðar- llós gleðei sína yfir því að vera
framan tankið, og var legiir- Hann varð forseti þings- komnir heim til fðurhúsanna
kúm illt af heyinu af Seftjöm-1 Gísli svarar: Ætli það hafi
iiini. Var því tjörnin jafnan ekki verið þessi kálfur, sem þið
sl°gin eftir þetta og heyinu farg-' eruð alltaf að tala um.
að- Reyndist heyið aHtaf svo vel,
að engum afbæjakúm varð
meint af. En eitt sumar var ekki
hægt að flytja heyið, einhverra
hluta vegna. Urðu því synir Jón-
asar, sem nú eru bændur í Hró-
srsdal að hirða heyið og flytja
Það heim í hlöðu og gefa kúnum:
það um veturinn.
Ekkert er vitað hvort kálfur
þessi hefir nokkurn tíma sézt
greinilega í tjörninni sjálfri.
Eftir ummælunum á hann að
vera þar og menn hafa trúað
því að svo væri. Jón N. Jónasson
kennari segir, að bræður sínir
hafa eitt sinn fundið fyrir ein-
hverju kviku í tjöminni, en ekki
Allt frá þvií að hætt var að sáu þeir, hvað það var. En þeir
§efa kúnum heyið af Seftjörn-{ voru þá að slá tjörnina. 1 hlöð-
lnni, höfðu kýrnar heppnazt vel
°S gert gott gagn. En nú brá við.
Sagan endurtók sig á ný. Þenna
vetur létu sumar kýmar kálf-
Unum og kelfdust ekki fyrr, en
hætt var að gefa heyið og þær
Voru komnar á gras. Engin kýrin
órapst. En l'ítil var málnytin úr
fjósinu veturinn þann.
í*að skal tekið fram að heyið
af tjörninni hraktist aldrei og
unni kveðst Jón N. Jónasson
hafa séð kálfin frostaveturinn
mikla 1918 og það oft daglega
eftir áramótin. Segist Jón hafa
kunnað því illa í fyrstu, en van-
izt því, enda hafi kálfurinn
stundum staðið á hlöðugólfinu
er Jón kom inn í hlöðuna.
En í kringum 1938 — 1939
var hlaðan í Hróarsdal rifin og
færð úr stað. Vildu bræðumir
kramin til bana þegar það rendi ins- En Bela Kovacs var ungur aftur) og kváðust bera heill og
bóndi vinsæll og vellátinn. hamingju föðurlandsins mjög
Þegar eg var 29 ára, 1932, fyrir brjósti þó þeir væru komm
fluttum við til Búdapest. Tekjur únistar í pólitík.
míínar af ritstörfum nægðu þá til Bráðabyrgðastjómin átti við
ist og verið hengdur. Hvort það að s-*a mer minum farborða. ramman veip að draga frá upp- j Rdgsa gf þig fýsir að sja hann
sattveitegekki.EnBaranya|,fris‘u"ðu'r'”‘numvan"eSað hafi. Samgöngur voru . kalda aftur hetlan á hófi, skaltu ganga
þvi að afla flokki minum fylgis. kolij engar póstgóngur, engir j f]okk okkar og sýna það ; verk.
inu að þú sért sannur kommún-
isti”. Enn sem komið er hafa fáir
þessara fanga komið heim aftur
og við vitum ékki hvort þeir em
dauðir eða lifandi.
Kommúnistar notuðu sér
einnig sektarmeðvitund manna,
átt neinn þátt í þessum atburði,
líklegra að þar hafi verið að
verki fyrirlitning sérstaks ein-
staklings fyrir mannslífinu.
sem fór fram með mikilli við-'aður að mestu' A næstu arum Kommúnistar gátu hmsvegar
b_fn heimsótti eg meira en þusund fengið öll þau flutningstæki sem
þorp og talaði við hundruð þús- þejr þurftu auk ritsíma og út-
Það er ekki nema rétt að getaj unda af iandsbúum. Eg þekki varps hjá rauðahernum. Enda
þes^ að eg hef enga ástæðu tiþ þvi vel hugarfar landa minna. byrjuðu þeir þegar að skipu-
að ætla að kommumstar hafi| f maf 1939 yar eg kosinn á leggja flokk sinn _ settu upp
þing, ásamt 14 öðrum ur srrta- ráðstjómarnefndir i svmfrnn og, þjónustumenn þjóðverja) fjoid_
bændaflokknum. þremur man- bæjum og stofnuðu nytt log-linn allur af meðiimum nazista_
uðum síðar byrjaði síðara heims- reglulið. | flokksins fengu athvarf hjá
, ^ , ... stynöWin. Ungverjar vildu um- «5^ kvolds í marz 1945, - kommunistuni) með þeim skiln_
En hverfum nu til baka til fpam ah vera hlutlausir. En at- stuttu eftir að eg kom aftur til; ingi auðvitað að ef þeir reynd_
ársins 1919, þegaralt varikakhy vikin höguðu því svo, að 1941 Búdapest, stansaði bifreið alt ý ust ekki trúi’r; þá____Þessi
koli eftir fyrra stríðið — þá var hofðu Þjóóverjar náð undirtök- einu fyrir framan hús mitt og poiitisku fataskifti voru ekki
um á þjóðinna, og við vorum russneskur herforingi kom inn mjog erfið fyrir nazista beir
neyddir til að fara í stnðið með með hinum mesta asa. “Þú átt hofðu verið æfðir f sömu vinnu_
Hitlir. að koma með mér þegar í stað , brogðum) og þeir áttu að taka
Þó það væri alkunnugt að eg segir hann “þeir hafa sett upp' þátt f framvegiS) eins og t< d.
r V " : X f A f«1 U _ ^ - 1 - ^ « T~\ v* rv n vh 111 O A . ... .. w .
sett upp kommúnista stjóm
undir forustu Bela Kun. Hún
var við völd í nokkra mánuði en
varð svo illræmd fyrir grimmd
og harðræði að þegar hún hrökl-
aðist frá völdum vora kommún-
istar gerðir útlægir frá Ungverja
hafði venð motfallinn þatttöku raðstefnu í Debrecen til að ^ krofugongum og að tvístra á-
vorri í stríðinu, mun það, að eg skifta upp landeignum milli heyrendum á fundum andstæð-
, var þingmaður, hafa verið orsök bændanna. Samkoman er þegar^ inganna<
landi í 25 ár. Margir ungverskir! þess að eg var ekki handtekinn byrjuð, svo við verðum að hafa, f maí um VQrið yar ki
IrrvmmnmQtar flllOU ba tll r f_____1 c\a a i _c •* _:_________1 > 5 U'
flúðu þá til
komu aftur til
með rauða hem-
ekki heldur heyið af landinu um { ekki hafa hlöðuna þama. Mun
hverfis tjörnina, ekki einu sinnil það meðal annars hafa vakað
i verstu óþurrka-sumram. Hey-' fyrir þeim hvort kálfurinn hyrfi
ið hefir alltaf náðzt iðgrænt og
vel verkað, og hafa því ekki ver-
ið vandræði að fá kaupendur að
heyinu. Hefir öllum gefizt hey-
lð vel nema Hróarsdalsbændum.
Bm kálfinn er þetta að segja:
Hann sést oft og þó einkum á
þá ekki, ef hlaðan væri flutt.
Síðan hefir kálfurinn lítið eða
ekkert gert vart við sig, að sögn
Jóns N. Jónassonar kennara,
sem þessi sögn er skráð eftir. En
Seftjömin er slegin árlega. Hey-
ið af henni mun samt aldrei vera
kommúnistar
Moskva. Þeir
okkar seinna -
um.
Einn þeirra var Matthias Rak-
asi — takið vel eftir nafninu.
Eftir að Bela Kun stjórnin fór
frá völdum var hann handtek-
inn í Budapest, sakaður um
þátttöku í mörgum morðum.
Rússar hljóta að hafa álitið hann
væri sér mikils virði strax iþá,
því þeir buðust til að láta lausa
nokkra Ungverja herforingja,
sem hötfðu verið teknir fangar í
Undan illviðrum og stórhríðum.| reitt heim að Hróarsdal heldur, stríðinUAOg Vora enn í höndum
Kalfinn hafa margir sáð og segja; selt og fá heyið færri en vilja,'
beir> að hann sé á stærð við sex því að það er ætíð iðgrænt og
til
SJ° mánaða gamlan kálf. — vel verkað. —Jólabl. Vísis
7
Rússa, í skiptum fyrir Rakasi. í
fyllingu tímans varð hann .að
stoðar forsætisráðherra fyrir
fyr en í marz 1944. Þá tók þýzki hraðan við ef við eigum að kom- aður viðreisnarraðherra, Við
herinn landið hernámi og flestir ast þangað áður öllu er lokið”.j tokum þegar tii starfs að gera
leiðtogar vinstri flokkanna, sem f»etta Vora réttarbætur, sem' vegabætur, leggja járntorautir,
ekki komust undan vora hand- smábændaflokkurinn hafði bar-| og byggja brýr og verksmíðjur.
teknir. Eg var einn þeirra sem ist fyrir arum saman, en nú ætl-
komust undan. En mánuði uðu Rússar að drífa það í gegn
seinna, þ. 12. apríl, frétti eg að á einum degi.
nazistar hefðu fundið fjölskyldu gg kom fil DebreceT1) og
mína og hótuðu að varpa þeim frumvarp það iagt var
í fangelsi ef eg gæfi mig ekki grundvallar, gerði eg nokkr-
fram. Svo eg fór á næstu ar breytingar tillögur sem mér o __________
“Gestapó” stöðvar og gafst upp. fundust sanngjarnar. Fyrst, að fáskiftinn, duglegur maður,_______
Eg var strax settur í fangelsi an þeim sem átt hofðu stórar land-; hvorki hlífði sér né öðram. Mér
yfirheyrslu. eignir fyrir stríðið væri leyft að, virtist þá, að hann hugsaði sér
í otóber það sama ár, urðu enn halda eftir 100 holds (Hold erj alls ekki að fita Ungverjaland,
stjórnarskifti í Ungverjalandi. 1.42 ekra). Rússar vildu að þeir sem mjólkurkú handa Rússum.
Þjóðverjar ákváðu að setja upp sem höfðu 1000 holds eða meira! Síðari hluta sumars 1945 féll
stjórn, sem í væra eingöngu fengu ekkert. Annað, að þar sem! alt í dúnalogn í stiórnmálunum.
ungverskir nazistar. En síðasta margir af þessum nýju landeig ! Frh. á 7. bls.
Stjórnin var flutt til Búdapest.
1 þessu viðreisnarstarfi lágu
kommúnistar ekki á liði sínu.
Sérstaklega veitti eg eftirtekt
einum hinna “Stóru Sjö”, Ernest
Gero að nafni, sem var sam-
göngumálaráðiherra. Hann var
sem