Alþýðublaðið - 26.05.1960, Qupperneq 15

„Fæðingar daginn“!
, „Þetta gengur allt vel‘4,
malaði hann. ,,Með iljaförin
og fæðingardaginn í höndun
■ um fer ekki hjá því að við
finnum sjúkrahúsið fljótlega.
» Finner kom með barnið til
v Pelham um morguninn svo
sennilega hefur það verið á
sjúkrahúsi hér í New York.
Ég læt taka mynd af iljaför
unum á morgun og _ . . Jessie,
hvað er að?“
Hún starði leymdarleg á
svip á iljarförin litlu. „Ekk-
, ert Richard. „Hún leit undan
i og tók upp vasakút.
Hann ætlaði að taka utan
um hana en hætti við það.
„Þett er erfitt fyrir þig, Jess
■ ie . . . “
„Hann var svo lítill“, kjökr
aði Jessie. „Og svo fallegur
■ fæturnir hans . . ég var
vön að kyssa htlu tærnar
• hans, eina í einu og þá hló
Ellery
Queen
brosti til hennar. „Hvað eig-
um við að gera í dag?“
Áður en þau lögðu á stað
á mánudag með ljósmynd af
iljaförunum, sagði Richard
Queen við ‘hana: „Þetta verð
ur erfitt Jessie. Það eru milli
sjötíu og fimm og áttatíu
sjúkrahús f Manhattan og
Bronx einu, svo við minnumst
ekki á Brooklyn, Queens,
Staten Island, Westchester,
Long Island og Jersey“.
„Hvernig væri að byrja á
fæðingarheimilunum", sagði
sundi og fór á eftir þeim. f
svip sá Jessie andlit öku-
mannsins. Það var hart og
grátt. Hann var einn.
„Við erum elt“, háls henn
ar var þurr eins og sandpapp-
ír.
„Hann hefur elt okkur í all
an dag“.
„Lögreglumaður?“
„Leynilögreglumenn eru
venjulega tveir og tveir sam
an“.
„Hver er hann þá?“
„Einkaleynilögreglumaður,
sem heitir Georg Weirhauser.
Hann vinnur mestmegnis að
því að finna upplýsingar um
menn, sem eru að skilja.
Hann er í litlu áliti — hann
er oft í skuggalegum málum
— en hann hefur aldrei lent í
alvarlegum vandræðum. Að
minnsta kosti hefur honum
alltaf tekist að halda skírtein
inu“.
QUEEN LÖGREGLUFORINGI
liann . .“ Hún snýtti sér
reiðilega. „Fyrirgefðu. Ég
veit ekki hvernig ég er að
: verða“.
„Þú ert kona“, tautaði
hann. „Kannske hefurðu ekki
vi'tað það fyrr, Jessie“.
1 Hún leit • ekki á hann.
„Hvað á ég að giera Richard?“
„Þú átt að reyna að iskilja
{ hvaða vanda þú ert núna“.
„í hvaða vanda ég er?“ Nú
' leit hún á hann.
„cf ég hefði vitað að þú
hafðir þessa bók hefði ég
aldrei leyft þér að fara í þetta
með mér. Það er hættulegt
fyrir þig að hafa hana. Finn-
.• er var myrtur vegna þess að
■ hann var tengiliður sem
' leiddi til móður Mikes litla.
Þessi bók er annai’ slíkur
hlekkur. Hver veit að þú hef
ur hana?“
Jessie lét fallast niður í stól
og starði á hana. „Aðeins
.Sarah Humffrey. 6g ég geri
ekki einu sinni ráð fyrir að
hún viti það. Hún heldur á-
reiðanlega að ég hafi eyði
lagt hana“.
Hann yggldi sig. „Kannske
heldur morðinginn það sama.
Kannske veit hann ekki einu
sinni að hún er til. En þú
verður nú samt að gæta þín
vel Jesisie. Ég vil satt að
segja alls ekki að þú sért hér.
Ég vildi . . .“
i „Hvað?“ spurði Jessie.
' „Ég get að minnsta kosti
gætt þín á daginn“. Hann
Jessie. „Það eru xéttu staðirn
ir“.
„Vegna þess að þangað
hefði Finner aldrei leitað. Nei
ég er viss um að hann hefur
ályktað isem svo, að stórt al
menning|ísjúkrahús væiri
bezti staðurinn til að felast á.
Við skulum hefjast handa
þar“.
„Allt í lagi. Við skuíúm
hefjast handa þar“.
„Allt í lagi. Við skuium
skrifa lista og skipta þeim á
milli okkar. Þá tekur það
helmingi styttri tíma“.
„Ég.sleppi þér ekki“, sagði
hann ákveðinn. „Svo efast ég
um að þú fáir aðgang að
spjaldskrá á sjúkrahúsiþó
þeir þekki sig sumsstaðar, Ég
kemst inn því ég hef skjöld-
inn“.
Á miðvikudagskvöldi,
þriðja dag leitarinnar, sagði
Jessie við hann, þegar þau
komu út af sjúkrahúsi á East
80: „Hvað er að Richard? Þú
hefur verið eitthvað einkenni
legur í allan dag? Þú sagðir
sjálfur að þetta tæki tíma“._
Hann sagði þurrlega: „Ég
vissi ekki að það sæist“.
„Þú getur ekki leikið á mig.
Þú verður allt annar maður
ef þú hefur áhyggjur af ein-
hverju. Hvað er það?“
„Líttu út um afturglugg-
ann“.
Hann lagði af stað og
stefndi til norðurs. Þegar þau
fóru fyrir hornið kom svart-
ur Chrystler bíll út úr hhðar-
„En hvers vegna er hann að
elta okkur?“
„Ég veit það ekki.“ Ric-
hard Queen var mjög alvarleg
ur á svip. „Það er ekki til
neins að reyna að losna við
hann. Hann veit hvað við er-
um að gera og þetta er tví-
eggjað vopn. Hann gætir okk
ar og við gætum hans. Kann-
ske getum við haft not af hon
um“.
„Hann er afskaplega hörku
legur“.
„Það er vörumerki hans“,
sagði hann fyrirlitslega.
„Þetta er aðeins yfirborðið
Jessie. Hættu að hafa áhyggj
ur af því.
Weirhauser elti þau þang-
að til klukkarx var orðin tíu,
en þá léíu þau bíl Jessie inn
í bílskúrinn, sem hún hafði
fengið að leigu í einn mánuð.
„Guði sé lof“, sagði Jessie.
„Ég verð taugaóstyrk af að
hafa hann á eftir mér. Viltu
ekki koma með inn Richard?
Ég skal hita kaffi.“
„Nei, þú átt að fara að
hátta Jessie“.
„Ég er þreytt“, játaði Jess
ie“. Og það er fallega gert af
Sðngfélag verkalýðsfélaganna
í REYKJAVÍK (Alþýðukórinn) 10 ára.
ÁfntæEissamsöiipr
í Austurbæjarbíói föstudaginn 27. maí j
1960 kl. 7,15 síðdegis. '
STJÓRNANDI: DR. HALLGRÍMUR HELGASON
Einsöngvarar: Guðrún Tómasdóttir, Einar Sturlu-
son og Hjálmar Kjartansson. — Sírokhljómsveit
Sinfóníuhljómsveitar íslands aimas£ undirleik.
Viðfangsefni: íslenzk lög og Messa í G-dúr eftir
Franz Schubert,
Aðgöngumiðar seldir í Bókabúð KRON og Bókábúð Sigfúsa®
Eymundssonar, Aðalstræti, og þangað geta styrktarfélagar
vitjað miða sinna.
ÚTBOD
Tilboð óskast í að leggja raflögn og símalögn
í viðbyggingu Dvalarheimilis aldraðra sjómanna
í Laugarnesi. — Teikninga og útboðslýsingar má
vitja í skrifstofu Dvalarheimilisins í Laugarnesí
gegn kr. 300,00 skilatryggingu. j
Frestur til að skila tilboðum er til 14. júní
1960.
Fulltrúi óskast til starfa í skrifstofu skipulags-
stjóra Reykjavíkurbæjar.
Æskilegt er að umsækjandi hafi stúdentsmennt-
un og þekkingu og reynslu í tæknilegum störfum.
Laun samkvæmt launasamþykkt Reykjavíkur-
bæjar.
Nánari upplýsingar í skrifstofu skipulagsstjóra,
Skúlatúni 2.
Umsóknir skulu hafa borizt eigi síðar en 5. júní
næstkomandi.
Skipulagsstjóri Reykjavíkurbæjar.
Eru líf- og brunafryggingar
yðar nægilega háar \
Ef svo er ekki, þá vinsamlega snúið yður til um-
boðsmanna vorra, eða skrifstofunnar, Lækjargötu
2. Sími 1-3171.
Váfryggingasfcrifstofa !
Sigfúsar Sighvatssonar h.f. 1

Alþýðublaðið — 26. maí 1960