Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 21.08.1907, Blaðsíða 8

156
Þjóbv
XXI., 38.-39:..
Otto Monsted8
danska srnjörlíki
er bezt.
Bœjarstjórn Reykjavíkur hefir á fundi sínuui
27. júlí skorað á þingmenn kaupstaðarins að
mótmæla frumvarpi um sporbrautarlagningu til j
Skerjafjarðar. — Það virðast vera hagsmunir j
efnarnannanna viðgöndu höfnina, sem hæjarstjórn- \
in, eða meiri hluti hennar, her fyrir hrjósti, en \
ekki hagsmunir kaupstaðarhúa yfirleitt. -- Kostn- !
aðurinn við hafnargjörð, þnr sem skipalagið er j
nú, lendir á öllum almenningi í kaupstaðnum. j
Þýzkt herskip, „Freyja“, hefir síðastl. viku
legið á höfninni í Reykjavík, og er á þvi 400—
500 liðsforingjaefni.
í ráði er, að sæsími verði lagður yfir Viðeyjar-
sund upp í svo nefnda Vatnagarða, og samein-
ast vicf talsímann milli Klepps og Reykjavíkur. i
— Félas P. J. Thorsteinsson's, A. T. Möllers o.
fl. leggur símann/og hefir beiðzt leyfis hjá hæjar-
stjórn Reykjavíkur, til að reisa símastaura í
Kleppslandi, og hafa afnot af talsímanum þaðan
til Reykjavíkur.
_____ Vegna fregnanna um konungsheimsókn-
ina kemur tvöfalt nr. af „Þjóðv.“ að þessu sinni
og verður niðurlagið þó að bíða næsta blaðs.
,,Ceres“ kom til Reykjavíkur, norðan og vest-
an um land, aðfaranóttina 19. þ. m. — Meðal
farpegja var alþm. Guðl. Guðmundsson, er farið
hafði norður, til að taka á móti konungi á Akur-
eyri.
mjí i L.i i ij.ttt-llj-ij
Neytið Kína-líís-eleiírsins,
sei jafnan nmn reyn-
ast ágætastnr.
Árum saman hefi eg þjáðst af andar-
teppu, og leitað læknishjálpar, þótt árang-
urelaust hafi orðið. — En eptir það, er eg
hefi i 3 síðustu árin neytt Kinalífs-elex-
írs Valdemars Petersens’ daglega, þá má
nú kalla, að eg sé orðinn laus við nefnd-
an kvilla.
Holeby 11. sept. 1905.
Dagniar Helvíg, fædd Jakobsen,
kona iV. P. Helvígs, skósmiðs.
Sínadváttur í ltroppnum
um £50 íii*. Eg hefi brúkað elexír-
inn eitt ár, og er nú sama sen. laus við
þá plágu, og finnst eg vera, sem endur-
borinn. Eg brúka bitterinn að staðaldri,
og kann yður beztu þakkir fyrir, hvað
eg hefi haft gott af honum.
Nörre Ed, Svíþjóð.
Karl J. Andersen
Undirritaður, sem í mörg ár hefi þjáðst
af slæmri meltingu, og magakvefi, reyndi
að lokum egta Kína-lífs-elexir Valdemar
Petersens, og hefir síðan liðið ágæta vel,
miklu betur en nokkurn tíma áður. Eg
þoli nú alls konar mat, og get allt aí stund-
að atvinnu mina. Eg þori óhræddur að
ráða hverjum manni, að reyna Kína-lifs-
elexírinn, því eg er þess fullviss, að hann
er ágætt meðal við öllum magakvillum.
Haarby á Fjóni 20. febr. 1903.
Hans Larsen, múrari.
Heiiiitið stranglega egta Kína-lífs-elixír
Valdemar Petersens. Hann fæst havr-
vetna á 2 kr. flaskan
Varið yður á eptirlíkingum.
TI3 Q
North Bntish RopeworK Coy. Ltd.
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government
búa til
rússneskar og ítalskar
fiskilínur og fccri,
Manila, Coees og tjörukaðal,
allt úr bezta efni, og sórlega vandað.
Biðjið þvi ætíð um Ivirkcalcijy
fiskilínur og færi hjá kaupmanni þeim,
sem þór verzlið við, því þá fáið þér það,
sem bezt er.
Prentsmi&ja Þjóð viljan.s.
62
eigi barizt nógu lengi við fátæktina? A eg þá ekki að
sýna, að eg kunni mig, þegar lífskjör mín eru betur við
mitt hæfi? Sýndist yður annars eigi, að hershöfðingja-
frúnni, og manni hennar, litist nógu vel á mig? Jeg
þori að veðja um það, að hún heimsækir mig á morgun
og býður mér til miðdegis- eða kvöldverðar“.
Þessi spádómur Lauru rættist. — Hershöfðingjáfrú-
in heimsótti Lauru daginn eptir, og tveim dögum siðar
fékk hún svolátandi orðseading frá henni:
„Viljið þér á þriðjudaginn gjöra mér þá ánægju, að
borða hjá okkur miðdegisverð? Við eigum von á nokkr-
um gestum, og er frændi yðar einn þeirra. Ef þið
neituðuð bæði að þiggja boðið, svo að eg fengi ekki
að sjá yður, þætti mér það mjög leitt, ekki sizt þar
sem við förum mjög bráðlega brott úr borginniL
Frú Fenton var nú að vísu boðin til frú Clamborough
sama daginn, en gerði boð þangað, að hún gæti ekki kom-
ið. „Ef jeg get verið yður að einhverju liði“, mælti hún
við Friðrik, „þá ætla jeg mér, að vita hvort ekki tekst,
að láta Claughton, kaptein verða dálítið hrifmn af mér,
svo að þér getið talað við Susie í næði“.
Eriðrik brosti. „Jeg er hræddur um, að yður veiti
það full örðugt“, mælti hanD.
„Ekki kvíði eg þvi“, svaraði Luura. „Jegernokk-
uð æfð í þeiru sökum, og þótti ekki mjög ólagleg í
Sydney“.
„Því get eg vel trúað“, svaraði Friðrik.
„Allir karlmenn eru veikir fyrir að einhverju leyti
og þá er að ráðast þar að“, mælti Laura.
„Segið mér í einlægni, Laura, hvort þér eruð, sem
stendur, að leggja nokkra snöru fyrir mig?“
63
„Ejarri fer því“, anzaði Laura. „Að því er yður
snertir, afsala eg Susíe öllum réttindum mínum“.
„Jeg kynnist henrii nú betur“, mælti Laura, „og skal
eg þá varast að segja yður skoðun mina, ef mér lízt mið-
Jungi vel á hana, þar sem þér virðist vera býsna upp-
stökkur annað veifið“.
„Jeg vil fá að hafa mína skoðun, að því or Susie
snertir, þó að hún sé ekki samhljóða skoðun yðar“, svar-
aði Friðrik.
„Hvað skyldi eg fást um það?“ svaraði frú Fenton..
„En sjálfsagt er eg óhlutdrægnari dómari, en þér, í þess-
um sökum“.
IVínncli kapituli.
Það var síðla dags. er Friðrik, og frænka hans, fóriv
í miðdegisveizluna hjá Moore, og fiestir gestir voru komn-
ir, nema Claughton, kapteinD, og þótti Friðriki það eigi
m'iður.
Eriðrik hafði misst mjög álit, á frú Fenton, er hún
fræddi hann á því, hve fim hún væri í því, að láta pilt-
unum litast á sig.
HershöfðÍDgÍDn, og frú hans, tóku Friðriki mjög
alúðlega.
„Okkur finnst liðinn eilífðar tími, siðan þór heim-
sóttuð okkur síðast“, mælti frú Moore við Friðrik. „En
hvað hún frænka yðar er hrífandi fögur! En nú eru Hk-
lega allir komnir, og því bezt að setjast að borðum. —
Eptir Claughton, kapteini, getum við því miður ekki
beðið. — Þér hafið að líkindum þegar frétt, hvaða tniss
hann liefir orðið -fyrir?“