Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 13.10.1908, Blaðsíða 8

Þjósviljinn.
XXII., 45.-46.
184
niars Petersen’s. og bar það svo góðan
áözt, að konan mín er nií orðin fylli-
lega helbrigð.
Jens Becb, Strandby.
Otto Monsted®
Undirritaðar, sem í eitt ár hefi þjáðst
af blóð-uppköstum, og af sársauka milli
magans og brjóstsins, hefi orðið fyllilega
heil heilsu, eptir að eg fór að brúka hinn
fræga Kína-lífs-eiexír.
Martinus Christensen.
Nykjöbing.
GÆTIÐ YÐAR S?:gl‘ir'
Athugið nákvæmlega, að á einkennis
iniðanum só hið lögum verndaf a vöru-
merki mitt: Kínverji, með glas í hendi
ásamt merkinu AA í græDU íakki á flösku
stútnum.
Olluíatnaður
tá iansen & lo.
Sredriksstad, Sorqe.
Verksmiðjan, sem brann sumarið 1908
heflr nd verið reist að nýju, eptir nýj-
ustu, amerískri gerð.
Verksmiðjan getur pví mælt fram með
varningi sínum, sem að eins eru vörur
beztu tegundar.
Heimtið því olíufatnað frá Hansen &
Co. í Priðriksstad hjá kaupmanni yðar
Aðal-sali á íslandi og Færeyjum,
lauritz lensen
Enghaveplads Nr. 11.
Kjöbenhavn V.
danska smjörlíki
ör bezt.
•Den norske FiskegarnsíaMk
Ghristianía,
leiðir athygli manna að hinum nafnkunnu netum sínum, síldarnótum og hring-
nótum.
Umboðsmaður fyrir ísland og Pæreyjar:
Hr. Lauritz Jensen.
Enghaveplad.s Nr. 11.
Kjöbenhavn Y.
trnm 4er korresponderer moget, har
VuIIlj alsidige Interesser, Köbmænd
Komujisser Forsikringsinspektöre, Hondels-
Markeds- og Privatrejsende, samt saadanne
som vil avertere efter, og arbejde med Under-
agenter og Bissekræmmere etc, kan med et
Belöb af 15—20 Kroner, uden at gaa uden
for Dören, uden Butik eller Næringsbevis,
danne sig en grundsikker, hæderlig og selv-
stændig Eremtidsforretning: Kemiske Pabrik.
Germiinia11. Kastelsvcj 17 Köbenliavn.
lapSaPoaríuf til sölu.
Þrjú hundruð og nokkra.r álniríjörð-
inni Hlíð í Álptafirði í Norður-ísafjarð-
arsýslu eru til sölu, og má semja við
Míiíimis Kiimi'sson í Árnesi í
Álptafirði.
Ritstjóri og ábyrgöarmaður:
Sigurður Lýðssou, stud. jur.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
260
aði, að efna loforð sitt, og vsntaði þvi minnst á, að eg
giptist, þér.
En á leiðinni til kirkjunnar, sá eg hann í mann-
þyrpingunni. — HanD leit, til mín, og hlýddi eg bend-
ingum hans, þó að mér væri þá enn óljóst, hvað hann
hafði í huga.
Jeg neyddi þig, til að snúa við, því að eg þráði
ekki hjónabandið, heldur jarðnesku gæðin, sem augnaráð
hans hót mér.
Seinna skýrði hann mér frá fyrirætlun sinni. — Á
veitingastofu á eyjunni Long Island (Langey) hafði bann
beyrt getið um gistihús þetta, og um leyniherbergið, og
hugkvæmdist honum nú, að þetta gæti orðið til þess, að
að við fengjum að njótast, án þess hann færi á mis yið
hagnað þann, er leiddi af þvi, að hann gengi að eiga ung-
frú Dadleigh.
Jeg skildi, hvað hann ætlaði sér, samþykktist fyrir-
ætlun hans, og tókst á hendur þá hlutdeild í þessum voða-
lega glæp, sem mér var ætluð. — Hverja aðra konu myndi
hafa hryllt við þessu, en hjarta mitt var sem steinninD,
og lét eg því tilleiðast, að beita uppgerð, og prettum.
ADgistin greip mig þó loks, er komið var til gisti-
hússins, og hefir það ef til vill stafað af því, hve lengi
eg hafði verið í kassanum. — Mig fór að óra fyrirýmsu
íllu, og um kvöldið var opt rétt komið að því, að eg æpti
um hjálp.
Jeg var þó enn hræddari við að koma upp um rnig,
þorði okki að láta Honoru sjá mig, og þorði ekki að stofna
Edwin Urquhart í þá hættu, sem yfir honum vofði,effyr-
irætlun okkar yrði uppvís
Jeg gjörðist því samsek í þessum fáheyrða glæp, sem
261
eg hafði sjálf gefið tilefni til, og sem átti að koma þvi
til leiðar, að eg væri kona hans í augum veraldarinnar.
Hvaða kvalir eg þoldi, meðan glæpurinn var fram-
inn, get eg eigi með orðum lýst ....
Eo þegar þetta var um garð gengið, var lokið tek-
ið af kassanum, svo að eg gat teygt úr mér, og dregið
frjálslega að mér andann.
Litaðist eg þá um í þessu voðalega herbergi, ekki
til þess, að gá að honum, heldur að henni, og er eg sá
haoa hvergi, og eugin merki þess, að hún væri dauð, greip
mig slik hræðslu, að eg æpti upp, og heyrðist ópið um
alt húsið, og komumst við þá ekki hjá þvi að svara spurn-
ingum þeirra, er þustu að.
En nú byrjaði hegningin þegar, — samviskubitið,
og sýndist mér eg sjá rifu inn í leyniherbergið, bak við
arininn.
Þetta var þó ekkert, nema ímyndun, þó að hún
stæði mór æ fyrir hugskotsjónum. — Meðvitundin um
glæp minn eitraði lif mitt, og svipti mig öllum sálarfriði-
Á næturnar, er eg lagði aptur augun, sá eg þessa
sömu sýn og þegar eg skoðaði inig í speglinum, skreytta
gimsteinum, og í dýrindis. klæðum, hræddist eg sjálfa mig.
Skart og glaumur heimsins1, varð einskis virði í min-
um augum, og i sölum auðmannsins, og í boðum við hirð-
ína var eg sem vesalings aumingi, sem enginn kenndi í
brjóst um. • Sýnio stóð jafnan, sem liíandi mynd, fyr-
ir hugskotssjónum minum. — Æskan, fegurðin, og sak-
leysið, var til grafar gengið.
Svo fæddist barnið mitt! Miskunnsami guð, að eg
skuli þurfa að nefna haDa í sambandi við þetta! — En
það er örvæntingin, sem knýr mig til þess, og eg geri.