Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 18.02.1911, Qupperneq 4
23
Þjóðviljinn.
XXY. 7.-8.
III. Strandqœzlan.
„Furidurinn skorar á'alþmgi að hiut-
ast til um það, að strandgæzlan verli
betrf hér á Yestfjörðum en verið heíir,
einkum frá 1. september til 1. marz“.
Samþykkt i einu hljóði.
2. „að strandbáturinn verði látinn koma
vi ð á Arnger.ðareyri í fyrstu ferð á ár-
inu, er hann kemur að sunnan, og í
síðustu ferð að^haustinu, erhannkem-
ur að norðan". Samþykkt með 19 sam-
hljóða atkvæðum.
stjórnarinnar um fræðslu ungmenna um
að leggja ríflegri styrk til ungmenna-
fræðslunnar en verið hefir“. Samþykkt
með 20 atkvæðum gegn 1.
XI. Lceknamil.
„Fundurinn skorar á alþingi að stofna
nýtt læknishérað i Hólshreppi, eða^að
veita styrk til læknis þar. Samþykkt
með 1B samhljóða atkvæðum.
XI. Siieitaitjórnarniil
„ Fundurinn skorar á alþingi að fella
burtu þessa málsgrein úr 37. gr. sveita-
stjórnarlaganna: „Þófskal ekkileggja
aukaútsvar á þá útvegsmenn úr öðrum
sveitafélögum við þann sama fjörð eða
flóa, sem útræðið er við, ef útsvar er
lagt á þá í sveitarfélagi þeirrauu. Sam-
þykkt með 10 atkvæðum gegn 8.
XIII. Presta- og lárkjugj'öld
1. Fundurinn skorar á alþingi að breyta
lögum um sóknargjöld í þá'átt að þeir
menn séu undan þegnir er þiggja af
sveit, eða eru vitskertir| eða mál eða
heyrnarlausir eða lagstir í kör eða á
annan hátt öðrum til þyngsla. Var
samþykkt með 25 samhljóoa atkvæðum,
2. Enn fremur skorar fundurinnújalþingi
að breyta lögum í þá átt, ;að ‘gjald-
dagi sóknargjaldanna verði 15. ágúst*
Samþykkt með 12_’atkv. gegn 6.
XIY. Símamdl.
Fundurinn skorar á þingmanninn að
flytja það mál á alþingi að sími verði
IV. Botnvörpuveiðasektirnar.
„Fundurinn tjáir sig því mótfallinn
að nokkur hluti botnvörpusektanna só
látinn renna í ríkissjóð Dana. Sam-
þykkt með 22 samhljóða atkvæðum.
Y. Brimbrjötur í Botungarvík.
„Fundurinn skorar á þingmanninn,
að fara þess á leit við þingið, að það
leggi'að minnsta kosti fram kr. 10,000.00
til byggingar brimbrjóti í Bolungar-
vík“. Samþykkt með 22 samhljóða
atkvæ'um.
VI. Aðflutningsbannsmálið.
„Fundurinn skorar á alþingi að fresta
eigi framkvæmd bannlaganna, ne hvika
að nokkru leyti frá gjörðum síðasta al-
þingisu. Samþykkt með 18 samhljóða
atkvæðum.
VII. Strandferðir.]
1. „Fundurinn skorar á þingmanninn, að j
hlutast til um að*strandbáturinn komi I
" |
við í Bolungarvík í hverri ferð fram
°g aptur og að strandferðaskipin verði
látin koma þar við í suðurleið í sept-
ember og marz, áður en þau koma á
ísafjörð“. Samþykkt með 18 samhljóða
atkvæðumu.
Enn fremur
jVIII. Landsbankamálið.
„Fundurinn skorar á alþingi að rann-
saka aðgjörðir ráðherra, að þvierLands-
bankann snertir11. Samþykkt með 20
atkvæðum gegn 1.
„Enn fremur lýsir fundurinn óánægju
sinni yíir aðferð þeirri er ráðherra beitti
í þessu máli“. Tillagan felld með 7
atkvæðum gegn 7.
IX. Póstferðír.
„Fundurinn skorar á póststjórnina að
breyta bréfhirðingunni í Bolungarvík
í póstafgreiðslu og að láta póst ganga
þaðan"til i.safjarðar áður "en jlandpóst-
urinn fer frá isafirði. Enn fremur að
pósturinn, sem gengur frá Arnger’ar- j
eyri að Snæfjöllum verði látin fara þessa
ferð í hvert skipti er aðalpósturinn
kemurjjjjað sunnan, og að bréfhirðing
verði stofnað á Melgraseyri. Samþykkt
með 12Jsamhljóða atkvæðum.
X. Fræðslumát.
1. Fundurinn tjáir sig því mótfallinn að
styrkur til barnaskóla utan kaupstaða
sé látin fallaMni ður“. Samþykkt jmeð
19 samhljóða atkvæðum.
2. Viðaukatillaga:^
„Fundurinn skorar á þingið "’að ’ sam-
þykkja eigi að svo stöddu 1 frumvarp
59
Með örðugleikum komst hann að stól, þar sem föt
lágu, laglega saman brotin.
Hann sá þó brétt, að þetta voru ekki hans eigin föt.
Rétt fyrir ofan stólinn hókk spegill, og var um-
gjörðin úr eik.
Honum varð ósjálfrótt litið í spegilinn, og gat þá
«igi stillt sig um, að æpa upp.
Hann reikaði yfir að rúminu, fleygði sér niður í það,
og faldi andlitið i lúkum sér.
Til allrar bamingju var hnrðinni í sömu andránni
lokið upp, og kvennmaður kom inn.
Hún var kolsvört, — eins og svertingjar eru blakkastir.
„Þér eruð vaknaður“, mælti hún. „Það var gott;
en þér hafið farið á fætur, og það var ekki rétt! Hví
kölluðuð þér eigi á Anniemarther?u
„Hver eruð þér? Segið mér það í guðanna bænum!u
Henni brá mjög, en stillti sig þó, og brosti, svo að
skein í hvítar, og stórar tennurnar.
„Hafið hægt um yður, góði!“ mælti hún, til að friða
liann. „Húsráðandinn hlýtur að koma þá eða þegar!u
Hún hagræddi ögn rúmfatnaðinum, og hann bældi
«ig í rúminu
* „Hver eruð þér þá?“ mælti hann, er hún hafði hag-
rætt í rúminu.
„Jeg.er Anniemartber!“
„Og hvar er jeg?u
„Kæri herra! Þór eruð hórna!“
Batray litaðist um. „Er jeg í Englandi?“ spurði hann.
„Nei, engan veginn! I Ameríku, í Florída!“
í Ameríkn! í Florídu! Guð minn! Er jeg þá orð-
inn vitfirrtur?“
68
„Jeg skal finna yður á morgun, og segja yður,
hvernig sjúklingnum, og bifreiðinni, líður“, mælti Gregory.
„Það er fallega gert af yður! Jeg bý i gistihúsinu
„Krónan“. — Ea ef þór akið héðan í kvöld, farið þá
sem varlegistu.
„Svo skal vera; — annars gæti eg ef til vill; eigi
heimsótt yður á morgun“, skrapp út úr Hilli.
Hún brosti. „Sjáumst aptur!“ mælti hún, jer járn-
brautarlestin þaut af stað.
Hallur ók nú brott, æstari í skapi, en hann átti
vanda til.
Vakandi dreymdi hann s»la drauma um Constanee
en hugurinn hvarflaði þó öðru hvoru að bréfinu, sem hann
hafði ritað Eleanor, og kom þá gremjusvipur á hann.
Loks kom hann heim.
Á borðinu lá bréf frá Eleanor.
Svarið var eins óhagstætt, eins og hann hafði búist
við. — Hún sagði — já!
Harin var þá fastnaður Eleanor!
„Var bréfið frá E!eanor?“ spurði frú JGregory, er
hún bauð góða nótt.
„Já!“
„Og hún —u
„Æ, bezti drengurinujminn! En hvað| jeg er nú
glöð og kát!“
Hallur svaraði á þann hátt, að napurt bros lék um
varir honum.