Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.07.1913, Side 4
130
ÞJOÐVILJJNN.
XXVII, 33.-34
Björn Þorláksson, Jósep Björnsson og
Hákon Kristófersson), lagði það til, að í
stað árlegrar eptirlauna-viðbótar (1333 kr.
33 aur) skyldi veita Steingrími 4000 kr.
heiðursgjöf í eitt skipti fyrir öll.
Efri deild vildi þó eigi aðhyllast þá
breytingu, en felldi hana á þingfundi
21. júlí þ. á.
Nýtt læknishérað.
Eptir ósk Strandamanna hefir Guðjón
Guðl. borið fram frumvarp í efri deild,
sem ter því fram, að Staðarhreppur í
Húnavatnssýslu, Bæjar- og Óspakseyrar-
hreppar í Strandasýslu, að Snartatungu,
skuli vera sérstakt læknishérað, og sé
læknissetur að Borðeyri.
Samgöngumálanefndir
hafa verið skipaðar í báðum deildum
þingsins, efri og neðri deild.
Sjávarútvegsnefnd
var skipuð í neðri deild 22. júlí þ. á.,
eptir tillögu Guðm. Eggerz o. fl. þing-
manna úr heimastjórnarflokknum, er sig
svo nefnir.
Ritsimamál.
I frv., sem Sk. Th. bar fram í neðri
deild, eptir áskorun fjölda manna í Aðal-
vík í Norður-ísafjarðarsýslu, kaus deildin
þessa fimm menn í nefnd: Sk. Th., Jó-
hannes sýslumann, Jón sagnfr., Stefán í
Fagraskógi og Þorleif í Hólum.
Uppreisn um þessar mundir í Suður-
Kína.
Hún hefir breiðzt mjög út í Jang-
tsekiang-dalnum.
Uppreisnarmenn höfðu, er síðast frétt-
ist, náð kastalanum Hukon og borginni
Tsysan.
Mælt er, að uppreisnarmenn séu mjög
óvinveittir útlendingum, — kristniboðar
o. fl. því óefað í töluverðn hættu.
Þara-askan gefur mönnum drjúgar
aukatékjur í Lista-héraðmu í Noregi.
Blaðið „Spegjelen11 (12. júlí þ. á.) get-
ur þess, t. d., að einn maður þar hafi í
ár brennt þara, og selt öskuna fyrir eitt
þúsund krónur.
Afskaplegt hagl-él — höglin á stærð
við hænu-egg — hafa nýlega valdið að
mun skemmdum á kornökrum í Rúss-
landi.
Það eru héruðin Armavír og Novot-
sjerkask, sem þar hafa orðið mjög hart
úti, — skaðinn metinn yfir eina milljón
króna.
Frestskosningin
að Görðum á Álptanes.
Prestskosning tór fram að Görðum á Álpta-
nesi laugardaginn 19. júlí þ. á.
Kosningargjörðinni stýrði settur héraðspró-
fastur Kristinn Ðanielsson, og féllu atkvæðin
þannig:
1. Síra Árni Björnsson á Sauðárkrók 113 atkv.
2. — Guðm. Einarsson í Ólapsvík 98 —
3. — Björn Stefánsson .... 80 —
4. — Sigurbjörn Ástvaldur Gíslason 5 —
5. — Hafsteinn Péturssnn, Khöfn Ekkert
Liklega verður brauðið veitt þeim, er atkvæð-
in fékk flest.
Baru drukknar.
13. júlí þ. á. vildi svo slysalega til, að barn
á 5. ári datt út af bryggju á Oddeyri, og drukknaði.
Baruið átti Benedikt skipherra Steingrímsson
á Oddeyri.
Sýsluinannsembætti óveitt.
Sýslumannsembættið i Húnavatnssýslu var
14. júlí þ. á. auglýst laust til umsóknar,
Umsóknarfresturinn er til 14. okt. þ. á.
„Gestur eineygði“.
Ný skáldsaga.
„Gestur eineygði11 er r.afnið á nýrri skáldsögu,
sem hr. Gunnar Gunnarsson, bróðursonur Sig.
prófasts Gunnarssonar í Stykkishólmi hefur ný-
lega samið.
Skáldsagan er rituð á dönsku, og frumnafn
hennar því: „Gest den enöjede1'.
Hún kemur út á forlag G.yldendaisbóka verzl-
unarinnar i Kaupmannahöfn seint i sumar.
Þingvalla-síminu.
Þingvallasíminn er nýlega fullgjör, og tekinn
til starfa.
Millistöð, þ. e. stöð á leiðinni þangað, er að
Laxnesi í Mosfellssveitinni.
j Þrír menn drukkna.
Bátur fórst 19. júni síðasti. frá Hafnarnesi i
Páskrúðsfirði, og drukknuðu þrír menn.
Mennirnir voru allir úr Reykjavík, og voru:
. Bjarni Hannesson, Grettisgötu nr. 50, og var
hann formaður á bátnum.
230
Filippus. „Jeg trúi þó eigi öðru, en að hún sé þjófur!
Tekurðu eigi eptir því, að hún hliðrar sér hjá því, að
koma nokkurs staðar?“
„Patrick verður að hafa góðar gætur á konunni
sinni“, mælti Lola enn fremur. „Hann skammast sín
auðvitað fyrir hana!“
Filippus var, er slíkt bar á góma, vanur að yppta
öxlum og segja:
„Þú getur glaðzt af því, kæra Lola, að þú ert lik-
lega eina manneskjan, sem eigi vilt sjá, að frú Barminst-
er lagleg, og ástúðleg kona, sem maður bennar lætur
sér þá og mjcg annt um“.
Filippus Harcourt þekkti það þó eigi, nema að
sumu leyti, hve göfug, og eðallynd Mary var!
Maðurinn hennar var eini maðurinn, sem það gerði.
Eitt vissi hann þó ekki.
Hann vissi eigi, hve einkar annt Mary lét sér um
það, að vaka yfir leyndarmáli móður hans, og halda heiðri
hennar þannig á lopti.
Fráleitt hefði hann og getað elskað hana beitar, en
hann gerði, þótt hann hefði þekkt þetta.
Einu döpru augnablikin í lífi Mary, voru þær stund-
irnar, er hún varði, til að leggja blóm á leiði tengdamóð-
ur sinnar sálugu, eða á hitt leiðið, sem enginn hafði lengi
vitað, hver átti.
En á það leiðið höfðu þau hjónin nú látið setja
hvítan marmara-kross, og letra á hann nafnið: Gregory
Barminster
Mary hætti aldrei, að biðja fyrir veslings sálinni,
aem syndgað hafði svo voðalega, sem fyr segir, á holds-
vistardögunum.
7
„Jeg skal saekja hana!u svaraði maðnrinn hennar,
ofur-stillilega. „Jeg rata, og hefi ljós með mér! En ekki
er rétt, að tafið sé fyrir öðrum!u
„Þakka þér, Henry!u svaraði hún dræmt. „Mér
þætti leitt, að missa hana, því það er í henni bréf að
heiman! En jeg fer með þér, því að jeg held, að eg
muni, hvar eg lagði hana frá mér!“
Kerr ætlaði, að mótmæla því, en hætti þó við það,
er hann sá, hve ákveðin hún var.
Hann sagði uú förunautum sínum, að þau hjónin
yrðu að hverfa aptur, en kvaðst vænta þess, að þau næðu
þeim þó brátt aptur.
Þau gengu nú þegjandi ofan í grafhvelfinguna.
Dagsbirtan náði þar skammt inn, en lítt mögulegt,
að komast áfram, án þess ljós væri tendrað.
Kerr nam nú staðar, og kveikti.
Ljósið gerði eigi betur, en varpa umhverfis þau .
ofur-lítilli ljósglæta, og Muríel sýndist þá líkari vofu, en
mennskum manni, þar sem hún var, sem fyr segir hvít-
klædd
Þau gengu nú hægt og hægt áfram, og var maðuc-
innn hennar einatt til taks, til að styðja hana, ef henni
ætlaði fótur að skrika.
Treysti hún honum og fyllilega, en var þó lengst-
um all-þegjandaleg.
Það var rétt komið fram á varirnar á henni, að
segja, að nú héldi hún sig sjá handtöskuna, en þá heyrð-
ust allt í einu afskaplegar dunur, og dynkir.
Svo slóg öllu í dauðakyrrð.
„Hvað gengur á, Henry?u spurði Muríel, og saup
hveljur.