Lögberg - 08.07.1891, Blaðsíða 3

(
LÖGBEHG, MIÐVIKUDAGINN 8. JÚLI 1891.
„Enginn Jcveður betur en hann
kann
t>essi orðsliáttur datt mjer í
hug þegar jeg las orðgnóttina eptir
ritara „Lögbergs11, 10. júní, nr. 22.
Jeg rak upp stór augu, pegar jeg
sá að ritarinn hafði svo mikið við
petta nyja ritverk sitt, að fara að
búa sjer til nytt nafn; jeg hjelt að
sá poku-sveinn mundi ekki hafa
fyrir pví að fara að taka sjer upp
nafn, úr pví honum pykir pað ekki
við eiga að ganga undir sínu rjetta
skírnarnafni, heldur leika lausum
liala á ritvelli „Lögbergs“ nafnlaus
hjer eptir eins og hann hefur gert
að undanförnu; pví rithátturinn
bendir svo augljóslega til, að Mr.
„Juniper Dick“ og höfundur nafn-
lausu brjefkaflanna frá Nyja íslandi,
er birzt hafa í „Lögbergi“, er einn
og sami maður; mjer fyrir mitt
leyti er alveg sama hvort pessi
brjefritari gengur undir nokkru nafni
eða engu; ritháttur hans, ósannindi
og hroki eru fyrir löngu síðan bú-
in að gefa mjer nokkurn veginn
skíra hugmynd um hvert hans rjetta
nafn er, og pað er mjer allareiðu
nóg.
Ritarinn byrjar petta umgetna
ritverk sitt með pví, að skyra frá,
að hann út úr leiðindum taki penn-
ann til að rita „Lögbergi“ í petta
sinn. Jafnvel pó svo kunni að
virðast, að pað sjeu sjerstakar hvatir
sem knyja pennan mann til að taka
pennann vanalega, pegar hann ritar,
pá má pað vel vera, að einhverra
vissra orsaka vegna hafi pað í petta
skipti verið eins og hann skýrir frá.
í pað minnsta bendir fyrri partur-
inn á brjefi hans heldur til pess,
að hann hafi einhverra hluta vegna
ekki notið sinna vanalegu eiginleg-
leika sem bezt; en petta lagast von
bráðar; ritarinn kemst nokkurn veg-
inn í essið sitt, pegar liann fer að
skjfra frá „sleðahlössunum af ógipta
kvennfólkinu, er á vorin flytjist eptir
brautinni burt úr nylendunni til
Winnipeg. pangað eiga pær að
safnast, rjett eins og matvanar ær
safnast utan um fjármann; svo tyn-
ist allur skarinn norður á haustin og
framan af vetrum, nema máske ein-
stöku sem verða fyrir pví láni að
lenda í giptinga-„harness“ í höfuð-
staðnum.
Einhvern tíma hefði ritaranum
tæpast pótt við eiga, að óvirða ó-
gipta kvennfólkið frá Nyja íslandi,
er dyrfist að leita sjer atvinnu í
Winnipeg, með öðrum e;ns samlík-
inguin og petta, en tímarnir breyt-
ast. Dað er all-líklegt að ritaranum
liafi heppnast að komast í gipting-
ar-„harness“ sjálfum, og að hann
gangi nú í „team“ með einni Ný-
íslands-Winnipeg-stúlkunni, og finn-
ist hann pví ekki purfa að vanda
kvennfólkinu kveðjur framar en
hverjum öðrum.
Algerlega nær samt ritarinn sjer
ekki niður á kostunum fyrr en liann
fer að skyra frá peim „fínans“-
kröggum, er sveitarstjórnin eigi að
vera í um pessar niundir, og sem
eiga að orsakast af pví, hvað mikið
sje útistandandi af sköttum, er ekki
borgist inn, og svo frá iögtakinu,
er sveitarráðið á að hafa neyðst til
að beita við stöku syndaseli, og
sem vanalega á að liafa haft margt
sögulegt í för með sjer. l>ó á sjald-
an að hafa tekizt jafn hraklega og
síðast, og í von um að hann geti
fengið lesendur „Lögbergs“ til að
brosa, kveðst hann ætla að segja
söguna eins og hún hafi gengið til.
I>etta hefði nú máske getað verið
all-gott umræðu efni fyrir ritarann
í opinberu blaði, ef hann liefði
verið maður vaxinn pví að geta
skyrt rjett frá, talað sannleikann.
l>að er máske nokkuð satt í pví,
að lögtaks tilraunir sveitarráðsins í
pessi tvö skipti, sem pað hefur kom-
ið fyrir að pví hafi átt að beita,
hafi ekki útleiðst heppilega, og hefði
pví ekki verið nema rjett og til-
hlyðilegt, að sveitarráðinu hefði opin-
berlega verið gefin bending af ein-
hverjum skynsömum og til pess fær-
um manni, um að petta mætti ekki
svo til ganga. En pað er hverjum
manni auðsætt, að pessi fregnriti
Lögbergs er ekki maður pví vaxinn,
að gefa bending til pess sem bet-
ur mætti fara; hann er maður sem
ekki virðist vera mikið bundinn við
að tala sanuleika pcgar hann ritar,
og ekki neitt bundinn við að líta
rjett, hlutdrægnislaust og sanngjarn-
lega á pau mál, er hann tekzt á
hendur að skfra frá, pað er ljós
sönnun fyrir pví, ummæli hans um
kröggur sveitarráðsins, og sjerstak-
lega frásaga hans um lögtakið, sem
jeg vil leyfa mjer að fara um nokkr-
um orðum.
£>að má líklega ganga út frá
pví sena nokkurn vegin áreiðan-
legri vissu, að pessi fregnriti sje
einn af gjaldendum Gimli-sveitar,
og all-líklegt að hann sje einn af
peim gjaldendum, er gleymt hefur
að standa í skilum við sveítina á
pví, er honum ber að gjalda, og
ef svo væri, sem hugboð mitt er,
pá lysir pað talsverðri óskammfeilni
og varmennsku, fyrst að forsóma
að inna af hendi gjöld pau er ber,
og máske hvetja aðra til hins sama,
síðan í opinberu blaði hælast um,
og h»ðast að peim skaðlegu afleið-
ingum, er petta hefur í för með
sjer fyrir sveitina; pví pað er sveit-
in I lieild, sem pessi vanskil valda
kröggum, en ekki sveitarstjórnin.
I>á sný jeg najer til lögtaks-sög-
(framk. á 6. bls.)
3
FARID TIL
Alrus SiaM & ibrains
eptir yðar
LANDBUNADAR-VERKFÆRUM.
T
* \Ái
Tannlæknir
525 Aðalstrætinu.
Gerir allskonar tannlækningar fyrir
sanngajrna borgun, og svo vel að allir
í'ara frá honum ánægðir.
I>eir verzla með
Vagna, Ljettvagna (bnggies), Sáðvjela/r, Ilerji, Plóga,
Hveitihreinsunar-vjelar o. s. frv.
CAVALIER .................... N. DAK.
Skrifstofa austur af bæjarráðsstofunni.
Sníðir og sanmar, hreinsar og gjörir við karlmannaföt. Lang biilegasti staður
borgiani að fá búin til föt eptir' máli. Það borgnr sig fyrir yður að koma til hans
áður enn þjer kaupið annarsstaðar.
li*: Banei, 559 Main St., Wini|ipeg,
North B’nd to 84
^ 55 p-
*r *í V
a ö'rt « P '5 s
I2-55P 4-25P 0
I2.40P 4-I7P 3-°
12* 17 P 4.02 p 9-3
11.50 a 3-47 P '5-3
11.17» 3-28p 23-5
II.01 a 3H9P 27.4
10.42 a 3-°7P 32.5
10.09 a 2.48p 4°-4
9-43 a 2-33P 46.8
INNFLUTNINGUR.
auðu
í því
löndi
skyni
í
að flýta
sem
mest að möguleet er fyrir því að
MANITOBA FYLKI
byggist, óskar undirritaður eptir aðstoð við að útbreiða upplýsingar
viðvíkjandi landinu frá öllum sveitastjómum og íbúum fylkisin
sem hafa hug á að fá vini sína til að setjast lijer að. þessar upp
lýsingar fá menn, ef menn snúa sjer til stjórnardeildar innflutn
ngsmálanna.
Látið vini yðar fá vitneskju um hina
MIKLU KOSTI FYLKISINS.
Augnamið stjórnarinnur er með öllum leyfilegum meðulum að
draga SJERSTAKLEGA að fólk,
SEM LEGGUR STUND Á AKURYRKJU
og sem lagt geti sinn skerf til að byggja fylkið upp jafnframt þvi
sem það tryggir sjálfu sjer þægileg heimili. Ekkert land getur tek
ið þessu fylki fram að
LANDGÆDUM.
Með
HINNI MIKLU JÁRNBRAUTA-VIDBÓT,
sem menn bráðum yerða aðnjótandi, opnast nú
ÍKJÓSAlEfiDSTU AVLEMII SVÆDI
og verða hin góðu lönd þar til sölu með
VÆGU VERDI oo
AUDVELÐUM BORGUNAR-SKILMÁLUM.
Aldrei getur orðið of kröptuglega brýnt fyrir mönnum, sem
eru að streyma inn í fylkið, hve mikill hagur er við að setjast ai
í slíkum hjeruðum, í stað þess að fara til fjarlægari staða lang
frá járnbrautum.
THOS. GREENWAY
ráðherraakuryrkju- og innflutningamála.
WlNNIPEG, MáNITOBA.
NORTHERN PACIFIG
RAILROAD.
TXJSÆE3 O^K.Xl3D.
Taking. effect Sunday, March 29, 1S91 (Cenlral
or 90th Meridian Time).
South Uo°nd
STATIONS.
'í. »£
rt 4
Cu
Winnipeg 11.20a
a =
D.eS
.St. Norbert. . 11.41 a
. . .Qaitier.. . .11.553
. .St. Agathe. jl2.13p
9-°La
7-5oa
7.ooa
2.26 p
3- > 5 P
2.I2P5Ö.O
1.45p 65.0
i-35p68.i
9.4oa I61
5.30a 226
i-3oa 3>3
8.oop 453
8.35P 470
.. Morris .. .
. .St. Jean.. .
. Letellier . .
. Emerson . .
. Pembina. . .
Grand Forks.
3.o0a
3-15a
3.4*a
4.l7a
4.58»
5- i’a
5- 42a
12.52p16.22u
!.°7p6.53B
1.28p 7.35c
l.ÖOJ) 8.20C
2.oopÍ8.45a
6.oopi5.4oa
Winnipjun ctn] io.oopA.ooa
. Brainard . . j 2.00 a;
.. Duluth.. . j 7.0oa
Minncapolis . 6.353
8.oop 481].. .St. Paul.. .1 7.05 aj
1.15 p I.. .Chicago . .. |io.3oa
MOKRIS-BKANDON BRANCII.
6.oop I2.55p
5.i5p 12.24P
4.24 p 12.01 p
4.oop 11.48aj 25.9
3.23p|li.3oa
2.55p 11.15 a
2,i6p io.53a
1 - 55 P
1.21 p
12-55 P
12.28p
12.08 p
n.38a
io-4oa
10.20 a
10.05 a
9.50 a
9-37 a
9.22 a
3.oop; 10.3O"
3- 23P lJ.lOa
3,48p(ii.56a
4,OOp;I2.22a
4- 17 P| 12.57 a
4.33pj 1.25p
4- 55 Pt 2-11!’
0[ Morris.
10 Lowe Farm
21.2 j. .Myrtle..
. Roland..
33.5 |. Rosbank . j
39.6 i. .Miami .
49 [Deerwood .;
54.1 j. Altamont. ■
62.1 |. Somerset. I
68.4 jSwan Lakej
74.6 ilnd Springs!
79.4 jMinnapolisj
86.1 Greenway
92.3 j.. Balder.. |
8.45 a[ 102 j.Belmont.J
8.28 aji09.7 j. .Hilton ..
8.o3al20 IWawanesa
8.38ajl29.5 j. Rounthw'.
7/20ajl37.2 Martinville
7.00a 14S.I L.Brandon1
PÖRTAGE LA PRAIRIE BRANCIL
w~
11.15 a 9.07
i°- 33a
0.00 a
9.07 a
8.20 a
7.403
7.00 a
5.°Sp
5-27P
5,42 p
5.58P
6,09 p
6,25 p
6,40 p
7,°3P
7,22p
7.46 p
8,09 p
8.28p
S.45p
2- 35P
3- I3P
3.40p
4. lop
4- 3«P
5.01p
5.29p
6-131>
6- 49P
7- 35P
8.18p
8.54p
9-3°P
East Bound.
ít
£
e
o
B’n.l.
STATIONS.
55
Winnipeg. ..
Portage Junction.j
.. .St.Charles.... j
. ...Ileadingly....
.Whíte Plains.J
..... Eustace ....
... .Oakville .... j
55.5 jPortagela Prairic j
0
3°
11.5
14.7
21.0
35-2
42.1
4-lop
4- 42P
5- J3P
5-5°P
5-45P
0.33P
6.56p
7-4°P
u.40a
il.28a
i°-53a
10.46 a
I0.20a
9-33
9.10
8.25” __________________
Fullraan Palace Sleeping Cars and Ðining
Cars on Nos, 117 and 1I8,
Pasáengers will be carrted on all rcgular
^aiAS.11^' FEE, II, SWINFORD,.
G. P. & T. A., St. Pau’. Gen. Agt. W minpeg
jj. J. BELUI r’cket Agent,
486 Main Wigipeg.
476
°g vel, j‘eg skal verða hjer kl. 8.“
„Gott og vel“, sagði lögreglu-
þjónninn og laumaðist út.
„Skyldi þessi gamli kvennskratti
vita nokkuð?“ sagði Calton við sjálf-
an sig og settist niður. l>að gæti
verið, að hún hefði heyrt eitthvert
samtal milli Whytes og vinkonu
lians, og ætli nú að fara að segja
frá því. Jeg býst annars við, að
maður muni lieyra allt, sem hún
hefur að segja, hjá Fitzgerild, þeg-
ar hann fer að segja sína sögu.“
XXVII. KAPÍTULI.
Guttersnipe gamla deyr.
Kiisip kom nákvæmlega á þeim
tíma, sem til var tekinn, kl. 8, inn
4 skrifstofu Caltons, til þess að
íylgja honum gegnum hin skítugu
v’ilundarhús skrílgatnanna, og þegar
haun kom, beið málafærslumaður-
485
„Stelpurnar eru báðar farnar,“
sagði Guttersnipe gamla. „l>að var
rjett gert af ykkur að láta þær
fara, því að jeg kæri mig ekki um
að það komist í blöðin, sem jeg
ætla að segja.“
„Og hvað er það?“ spurði Cal-
ton og laut áfrani.
Kerlingin saup aptur á brenni-
víninu; hún sýndist hressast við það
því að hún settist upp í rúininu,
tók til máls og bar svo ört á, að
það var eins og hún væri hrædd
um að deyja áður en hún fengi
sagt leyndarmál sitt.
„l>jer liafið komið hingað áður,“
sagði hún, og benti með einum
grindhoraða fingrinum 4 Calton, „og
þjer vilduð fá að vita allt um hana;
en það fenguð þjer ekki, bölvaður.
Ilúu vildi ekki láta mig segja neitt,
þvl að liún var æfinlega stolt eins
og drottning, þó að hún flæmdist
úr einu landinu í annað, og Ijeti
vesalinginn hana móðir sína lifa við
örbyrgð og hungur.“
„Móður sína! Eruð þjer móðir
liosönnu Moore?“ hrópaði Calton og
furðaði allmikið á J>ví, scœ kcrling
484
úrið,“ grenjaði Lizer úr horninu.
„Ef þú gefur Sal það, þá skal jeg
slíta augun út úr henni.
„I>0gn!“ sagði Kilsip önuglegs.
og Lizer settist aptur niður í horn-
inu og bölvaði í hálfum hljóðum.
„Hún er hvassari en höggorms-
tönn,“ ltvein í kerlingunni, þegar
aptur var orðið hljótt í herberginu.
,.l>essi djöfuls ungi hefur ver.ð al-
inn á mínu heimili, og nú snýst
hún á móti mjer, bölvuð.“
„Já-já,“ sagði Calton fremur
óþolinmóðlega, „hvað var það sem
þjer ætluðuð að tala við mig um?“
„Verið þjer ekki með þetta
æði,“ sagði kerlingarnornin og gretti
sig, „annars má fjandiun liafa það
orðið, sem jeg segi yður.“
I>að var auðsjáanlega mjög far-
ið að draga af henni, og þess vegna
sneri Calton sjer að Kilsip og livísl-
aði að honum, að hann skyldi ná
í lækni. Lögregluþjónnínn rispaði
nokkur orð á blað, fjekk I.izer það,
oc sacði lienni að fara með það.
Hin stúlkan stóð þá uj)j>, tók und-
ir handlegginn á barninu, og svo
fóru pær út saaia’i.
inn hans óþolinmóðlega. Sannleilc-
urinn er sá, að það hafði komizt
inn í höfuðið á Calton, að Rosanna
Moore mundi vera við allt málið
riðin, og hvert nýtt atriði, sem
fram kom, styrkti liann í þeirri
trú. I>að gat verið, að Eosanna
Moore hcfði rjett fyrir andlátið sagt
Guttersnipe gömlu eitthvað, setn
kynni að benda á liver morðinginn
væri, og hann hafði sterkan grun
um, að gömlu norninni mundi hafa
verið mútað til að þcgja. Nokkr-
um sinnum hafði Calton verið rjett
að því kominn að finna liana og
reyna að fá út úr henni leyndar-
málið — það er að segja, ef hún
skyldi vita það; en nú var eins og
forlögin væru farin að hlaupa undir
bagga með lienum, og það voru
miklu meiri líkur til, að játningin
mundi verða áreiðanleg, þar sem
hún var gerð af frjálsum vijja, held-
ur en ef liún liefði verið dregin
út af vörum kerlingar nauðugrar.
t>ess vcgna var það, að þegar Ki'isp
kom, ]>á var Calton sjúkur af eptir-
ræntingar-geðshræringu, sem liann
J>4 lejndi undir rólegu yfirbra^ðj,