Lögberg - 17.10.1895, Blaðsíða 3

LÖGJBERG FIMMTLDAGINN 16 OKTOBER 189£
3
WEISS & HALLIDAV
Kaupinenn í Crystal, Nortli Dakota,
hafa nú fyllt búðina með nyjasta varning af öllum tegundum
—BAÐ ER EKKER'L' „EORLEGIÐ-' SKRAN, sem f>eir eru «ð
bjóða fyrir gjafverð—vörurnar eru valdar með tilliti til tízku og
parfinda fjrir í hönd farandi árstíma, og peir selja eius lágt og
mögulegt er, liverjum sem í hlut á.
I>að sem tekur svo sem öðru fram eru sjerstaklega :
Karlmannafotill, hreint makalaus;
KveiniskykRjurnar — indælar;
Sjölín og kjólatlúkarnir 1 j ó m a n d i;
J á , o g skörnir fyrir alla, alveg makalausir, pola bæði
bleytu og frost, og endast hvernig sem „sparkað“ er á J>eim.
ASLAKSON i PETERSON
verzlunariuenii í
EDINBURGH,.......................NORTH DAKOTA.
Hafa ætíð mikið upplag af álnavöru, fatnaði, skófatnaði, höttum og húfum,
matvöru, o. s. frv. Allar vörurnar eru nyfjar og hinar vönduðustu,
og þeir ábyrgjast allt sern peir selja fyrir pví, að vera rjett eins og
peir segja að pað sje, pví peir Ijúga aldrei til um vörur sínar.
I>eir hafa aldrei hinar ljelegustu og ódyrustu vörur, pví að löng reynzla
he:ur s/nt peim, að beztu vörurnar eru ætíð ód/rastar pegar á
allt er litið.
Hið mikla upplag peirra af álnavöru og skófatnaði var keypt snemma i
vor á meðan pær vörutegundir voru 10 til 25 per cent. ódýrari en
pær eru nú, og geta peir pess vegna staðið við að selja með lægra
verði en flestir keppinautar peirra.
Búðarmann peirra, Mr. E. G. Brandson, er að liitta í búðinni á hverjum
virkum degi, og væri honum ánægja að sem tíestir^íslendingar
kæmi við hjá honum pegar peir eru á ferð í bænum.
Ijiuibumtbm' 03 ííkhistm
Yið liöfum nú stækkað búð okkar um helming, og höfum lreypt m ika
byrgðir af allskonar húsbúnaði, bæði fyrir pann ríka og pann fátæka og selj-
uui liann fyrir pað verð, sem á við tímaun.
Eiunig höfum við líkkistur af öllum stærðum með mismunandi verði.
DÖMU JAKKAR eru nú til s/nis, allir nýir og með n/jasta sniði.
KVENN3IANNA SKOR, sem hafa verið 12.50 verða um dálítinn
tíma seldir fyrir $1.48. — Ekkert pvílíkt til í county inu hvað gæði og verð
snertir.
THOMPSON & WING,
Kaupmennirnir sem selja meS lágu verði.
CRSTAL, ■ N. DAK
Vatnsveitinga )>ing.
„Alpjóðar vatnsveitinga ping“
nefnast fundir, sem menn úr ýmsum
ríkjum í Bandaríkjunum hafa haldið í
nokkur undanfarin ár. Eitt petta
ping (hið fjórða) var nýlega haldið í
bænum Albuquerque i New Mexico,
og mættu par fjölda margir fulltrúar
úr hinum /msu vestlægu ríkjum.
Gerðir pings pessa hafa vakið all-
mikla eptirtekt hvervetna í Banda-
ríkjunum, og blöðin rætt vatnsveit-
ingaspursmálið allmikið síðan, enda
er pað mjög merkilegt og áríðandi
spursmál fyrir flest hinna vestlægu
ríkja. Forseti pessa síðasta pings
sagði meðal annars í ræðu sinni, að
Suðurríkin væru farin að verða alvar-
legur keppinautur Vesturríkjanna í pá
átt, að draga tii sín fólk. „Sájtími
er kominn“, sagði forsetinn í ræðu
sinni, „að stórkostlegur straumur af
fólki fer að renna frá hinum miklu og
of pjettbýlu fólksmagns miðdeplum í
veröldinni. Nýlendur er herópið nú,
ekki einasta hjer í Ameríku, heldur
allstaðar. Útflutningar manna úr
öllum gömlu löndunum í ný lönd er
pað, sem heldur við friðnum heima
fyrir og gefur pjóðunum tækifæri til
að aukast og vaxa. Hjer í Banda-
ríkjunum mun pessi straumur renna
annaðhvort til Suðurríkjanna eða í
liinar of purru lendur í Vesturríkjun-
um“. t>ing petta sampykkti ályktan
I pá átt að heimta, að sett verði alrík-
is nefnd, sem starfi samkvæmt valdi
er congress Bandaríkjanna veiti henni
að vatnsveitinga málum. Útaf um-
ræðunum um petta mál og sampykkt-
um peim, er ping petta gerði, farast
blaðinu The Kansas Citi/ 'Times orð
pannig :
„Áhugi sá, sem kom fram á ping-
inu í Albuquerque, er ábyrgð fyrir
pví, að vatnsveitingamálið verður eigi
látið sofna. _Með pví að koma á
vatnsveitingum í vesturhluta Kansas,
í Texas, Arizona og New Mexico,
skapast svo gott nýtt land. Það verð-
ur að vinna að pví með oddi og egg,
að koma á vatnsveitingum í hinum of
purrulendum í pessum ríkjum. Með
vatnsveitingum vinnst pað, að upp-
skera bregzt aldrei í pessum ríkjum,
og að auðraagn Vesturríkjanna í
heild sinni vex ákaflega mikið.
Vatnsveitingar pýða pað, að allar
pessar of purru lendur byggjast, að
pað rísa par upp nyur bæir og borgir,
að landið framleiðir meiri og betri
afurðir en nú á sjer stað. Það pýðir,
í stutttu máli, að pað kemst á fót
verzlunarveldi hjer vestra, og að íbú-
ar pess verða alveg óháðir peim
kringumstæðum, sem eiga sjer stað í
verzlun annarsstaðar. Vatnsveitinga-
málið er aðalmál Vesturríkjanna og
Suðvesturrfkjanna. Látum oss halda
áfram hinu góða verki“.
Eiulurný juð vinátta.
Til herra Sigurðar J. Jóhannessonar.
Jeg er orðinn uppgefinn pví á að
klifa,
mjer að vildi skáldið skrifa.
Áður voru vinir tveir, og vanir skrifa;
sumt var eflaust pjóð til prifa.
Yfir hafið ljetum lfnur löngum svifa,
hinn svo vissi lagsmann lifa.
óskin mín er enn pá sú, sem ei má
bifa,
okkar vinskap langi lifa.
Þar til gröfin liylur hold mun hugur
klifa
á pví, báðir skulum skrifa.
Óska’ jeg vera opt hjl pjer,
andans letra’ á spjöldin.
Lffið einum leiðist mjer;
löng eru vetrarkvöldin.
M.
Afieiding af ad
vanrœkja kvefsott.
VEIKLUDÚUNGU
sem læknar gátu ekki bætt
Læknuð með því að taka
AVCD’Q cherry
nlLVlO PECTORAL.
„Jeg fjekk slæmt kvef. sem settist að
í lungunum. Jeg hugsaði að það mundi
hverfa eins og það hafði komið og gerði
því ekkert við það; en eptii lítinn tíma fór
jeg að finna til þegar jeg reyndi á mig.
JEG FOR TIL EÆKNIS
er sagði, eptir að hafa skoðað mig, að efri
parturinn í vinstra lunganu væri orðinn
töluvert veiklaður. Hann ijet, mig hafa
meðöl, og brúkaði jeg þau eptir fyrirsögn
haus, eu þau virtust ékkert bæta mjer.
í>að vildi þá svo heppilega til að jeg las í
Ayer’s Almanaki um hvaða áhrif Ayer’s
Cherry Pectoral hefði á aðra, ogjegein
setti mjer því að reyna það. Þegar jeg
var búinn að taka nokkrar inntökur batn-
aði mjer, og áður en jeg var búinn úr
liöskunni var jeg orðinn albata. A. Lefi.ar
úrsmiður, Orangoville, Ont.
Ayer’s Cherry Pectoral
Hæðstu verðlaun á Iíein-.ssy ningunni,
Ayer's Pills lækna mcltingarleysi.
Riehards & Bradshaw,
Hlálafærsliiinciin o. s. frv,
Mrlntyre Block,
Winnipeg, - - - Man.
NB. Mr. Thomas II, Johnson les lög hjá
ofangreindu fjelagi, og geta menn fengið
nn til að túlka þar fyrir sig þegar þörf gerist.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK.
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIEFÆRI, SKRAUTMUNI, o. s. frv.
Mr. Lárur Árnason vinnur í búðinnf, og er
því hægt að skrifa honum eða eigendunum á isl.
þegar menn vilja fá meir af einhverju meðali, sem
þelr hafa áður fengið. En œtíð skal muna eptir að
senda númerið, sem er á miðanum á meðala-
glösunnum eða pökkum.
SUMAR SKOR.
Morgan hefur hið bezta upplag 5 bæn-
um af ljettum skóm fyrir sumarið,
Allar sortir—allir prjsar, Fíuir reim-
anir eða hnepptir dömu „Kid“skór á $1,00
parið.
Mr. Frank Friðriksson vinnur í ðúð-
inni og talar við ykkur á ykkar eigin
máli.
A. G. MORGAN
412 Main St.
PENINGAH LANADIB.
Undirritaður hefur umboö til
að lána penÍDqa, mótí fyrsta veði í
qóðum bújörðurn, með ágætum borrr-
unarskilmálum. Einnig hef jeg til
sölu rnargar bújarðir í vesturliluta
Pemhina Co. (í íslendingabyggðinni).
Skriflegum fyrirspurnum við-
víkjandi peningaláui eða iaudkauputn
er svarað samdægurs.
S. GudmuncLssoii,
HENSIL, - - - N. DAKOTA.
MANITOBA.
fjekk Fykstu Yerði.aun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýnirigunni,
sem haldin var í Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum sýnt
par. En Manitoba er ekki að eins
bið bezta hveitiland í h>imi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjárræktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, f>ví bæði er J>ar enn mikið afótekn
um löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nýlendunum: Argyle, Pipestone,
Nýja íslandi, Álptavatns, Sboal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. 1 öðrum stöðum í fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga því heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. 1 Maní-
toba er rúm fyrir mörgum sinnum
annað eins. Auk pess eru f Norð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 ís-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nýjustu upplýsing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) til
Hon. THOS. GREENWAY.
Minister *f Agriculture & Immigration,
WlNNIPEG, MANITOBA.
Sem vatnið bafði verið í. Hann vildi ekki tala við
neiun, en hann fann að hann varð að gera eitthvað
og nú var góður tími til að gera pað, sem hann hafð
ætlað sjer áður, nefnil. að fara yfir um tómu skálina
og skoða rifuna hinu megin. Það var nú samt eng-
in pörf á pessu vegna neinnar hættu, sem væri á
ferðum, en hann hjelt, að ef hann kæmist út um rif-
una, pá kynni hann að komast að pví, kvernig á pví
stóð að vatnið hvarf.
Hann var kominn hálfa leið yfir um, pegar hann
stanzaði snögglega og horfði á eitthvað, rjett fram
undan sjer, sem sjálfsagt var pað, sem kannhafði
rekið sig á á sundinu. Sólin var nú komin hátt á
lopt, og pað var pví vel bjart í hellirnu.n, og skoð-
aði kapteinninn pennan sloruga drumb, sem bann
bafði staðið á pegar hanu Ijet fæturna síga niður og
sem hanu hafði dottið ofan af, með mestu forvitni.
t>að var ekki flatur trjebolur, sem grein af hafði
staðið upp í loptið. Það var ekkert sem náttúran
hafði gert eða sem hafði vaxið; pað var auðsjáanlega
mannaverk. Það var einhver vjel.
Fyrst imyndaði kapteinninu sjer að petta væri
búið til úr trje, en pegar bann athugaði betur, áleit
hánn að pað væri úr einhverjum málmi. Sá partur-
inn, sem var lárjettur, var stór hólkur, og var ekki
liærra upp frá botni skálarinnar en svo, að hann gat
nærri náð í hann með höndunum, og hvíldi hólkur
pessi eða pípa á öflugum stólpum. Út úr hólknum
jitóð stór greiu oða skayt, nærj'i beint £it, sem ka^it-
93
XI. KAPÍTULl.
Kapteinninn fór nú með blikkfötu í bendinui
inn í hellirinn, sem vatnið hafði verið í. Ilann ætl-
aði að reyna að fá betra vatn en pað, sem sótt hafði
verið seinast, og sem Maka hlaut að hafa ausið upp
úr mjög grunnum polli. Kapteiuniun imyndaði
sjer, að nreð pví að fara lengra inn í hellirinn, kynni
hann að finna dýpri vatns-poll, og ef að hann væri
ekki til, pá gæti hann náð góðu vatni úr litla lækn-
um í gilinu. Ennfremur langaði baun til að skoða
betur umbúnaðinn, sem hana hafði hleypt vatninu út
með. Hugur hans hafði verið svo tekinn upp af
hættunni, að pangað til liún var um garð gengin,
hafði hann ekki getað gefið pessu tilbúna vatni pann
gaum, sem pað og umbúnaðurinn við pað átti skilið.
Þegar kajiteinninn kom inn í myrkari bluta
helisins, fann hann poll, sem var eitt fet eða roeira á
dýpt, og pegar hann var búinn að fylla fötuna úr
bouuui, setti hauu hana frá sjor Vg gekk euu lengra
83
alveg dauður og hangdi á klettasnös. Enn neðar
fundu peir líkin af premur Iíackbirds, sem höfðu
pvegist á land, og seinna um daginn fundu peir fleiri
lík, sem höfðu llotið út á sjó, en sem höfðu rekið upp
á fjöruna með flóðinu. Cheditafa sagði, að pað væri
ómögulegtað nokkuraf pessum Rackbirds hefði kom-
ist af lifandi úr llóðinu, setn befði kastað peim upp
að klettunum og lamið pá sundur og saman á leið-
inni niður að sjónum.
En pessi litli flokkur af Afríkumönnum gaf sjer
ekki tíma til að athuga nákvæmlega allt sem rekið
lrafði upp á bakkana. Það sem pá sjerstaklega van-
kagaði um, var eitthvað setn peir gætu jetið, og peir
vissu livar pað var að flnna. Hjer utn bil fjórðung
tnílu upp frá fjöruuai var vistabúr óaldarllokksins;
pað var einskonar kjallari, setn peir böfðu búið til í
einni sandhæðinni par. Svertingjarnir höfðu borið
vistirnar upp pangað frá skipunum, sem komu mcð
pær, og borið pær upp að bælinu jafnótt og peirra
purfti við, svo peir vissu náttúrlega hvar pær voru,
og pess vegna fundu peir pær strax og fengu sjer
góða máltíð.
Eptir pví sem Cheditafa sagðist frá, höfðu svert-
ingjarnir aldrei jetið eins mikið og peir gerðu pegar
peir komust í vistirnar. Hann áleit að ástæðan fyrir
pví, að peir fengu ekkert að jeta um daginn, væri
sú, að hvítu mennirnir hefðu verið of stórir upp á
sig til að láta pá fá nokkurn mat inn í hellirinn, og
hefðu j>ess vegna ætlað að Játa biöa watailausa