Lögberg - 09.01.1896, Qupperneq 3

LÖQBSRG, FIMAITtTDAGINN 9. JANLAR 18f6
5
Lögreglu kostnaðurinn.
Ileimskrinjrla fjasar ekki líti^
um f>að, að dóinsmiíladeildar og lðg-
roglu kostnaður fylkisins, sje óðum
að stíga upp síðan frjálslyndi flokkur-
inn kom til valda. ltitt slaandi dasmi
kemur hón með til að sanna petta.
Hún, sem sagt, s^nir með tölum að
lögreglukostnaðurinn hafi á fyrsta
stjórnarári Greenway s verið meir
en helmingi minni en á síðasta stjórn-
arári síns flokks.
EE að annað eins og f>etta ætti
ekki að sanufæra menn um eyðslu-
semi Greenwaystjórnarinnar, f>á vit-
um vjer varla hvað ætti að gera
pað.
En svo nær hún sjer nú á enn
betra stryk og sVnir, að á síðasta ári
hafi pessi lögreglu kostnaður verið
rúmu einu púsundi hærri en á síðasta
stjórnarári Norquay’s. Svo s/nir hún
lika að dómsmála kostnaður fari
fremur vaxandi. Vjer neitum pví
ekki að svo sje, en viljum benda á
pað, að jafnvel pó pað sje ekki vandi
fyrir Hkr. af leggja einhvern sleggju-
dóm á penna kostnað, pá er pað
vandi fyrir pá sem hirða um að finna
orðum sínum nokkurn stað, pví peim
kostnaði er pannig varið. Hann er
misjafn mjög og alveg óákveðinn,
alveg ófyrirsjáanlegur og óviðráðan
legur. Það er pví í rauninni alveg
marklaust, pó fundið sje að pessum
kostnaði yfir höfuð, tnaður verður
engu nær fyrir pað. t>að eina sem
vit væri í, er að taka einhver viss á-
kveðin atriöi og s/na fram á hvar
peningum hafi að ópörfu verið eytt.
En pað ber ekki Hkr. við. Veit
náttúrlega ekki af neinu slíku atriði,
af pví pað er ekki til.
En pó órcögulegt sje að segja kostn-
að við meðhöndlan glæpamanna fyrir,
af pví peir eru ekki vanir að gefa að-
vörun fyrirfram um glæpina sem
peir ætli að fremja, pá er ekki nema
eðlilegt að glæputn fjölgi og ko.tnað-
ur pessi vaxi, eptir pví sem fólk fjölg-
ar í fylkinu. t>annig má benda á, að
árið 1889 voru glæpamenn sem pessi
deild tók fasta á árin 286, en aptur á
árinu 1894 voru peir að tölu 411.
Um pessa fjölgun glæpamanna er
ekki sanngjarnt að kenna stjórninni,
en eðlilegt að pví fylgi vaxandi kostn-
aður.
Heimskr. hefði annars átt að
hafa vit á að pegja um petta atriði,
pví ekki einungis sy'num vjer og
sönnum að stjórnin getur ekki ráðið
við pennan vaxandi kostnað, sem leið-
ir rf vaxandi glæpum, heldur getum
vjer líka synt og sannað, að hennar
pólitízku vinir, hennar flokks bræður,
peir conservativu, með sínu pólitíska
ltreinlífi og kosninga útsjón, voru ein-
mitt sjálfir skuld í kostnaðar aukan-1 líkamans. Itafurinagn og yms önnur
jm í pessari deild, á árinu sem hún meðöl voru reynd, en ptu voru árang.
er að fárast utn hve hir bann hafi ver- u^s*aus'wy mxtileysið var etns og
x jáður. I mirmkvHMum sínurn h«vrði
íð, bvi það var einmitt á því an, sem , , . . a x
’ r r l ’ jhann læKiiana se^j* að hann væri O*
apturhalds flokkuririn dubbaði upp j Ifeknandi. Uui petta leyti sá kona
Charles Chamberlain til pess að fremja hans auylysiugu uin tneðal vðar og
atkvæðafölsunina hjer í Winnipeg.
Og svo var ekki búið með pað, heldur
beitti sá flokkur öllum tuögulegum
brögðum til pess, að gera lögreglunni
sem allra ertíðast að ná honum og
syndist ekki vitund horfa í kostnatiinn
sem pað bakaði fylkinu og sem á end-
anum komst upp í nokkuð á annað
púsund dolíara. Og fyrir pann kostn-
nðarauka er nú Heimskr. að skamraa
fyfkis8tjórnina.
I>að er svo sem ekki hætt við að
apturhaldsflokkurinn verði í ráðaleysi
með ákæru efni gegn frjálslyndu
stjórninni, ef hann heldur áfrain að
senda út menn til pess að dr^gja fyrir
sig pólittska glæpi, pví pegar peir
verða uppvísir og fylkinu er bakaður
með pví auka kostnaður, pá er ekki
annað en skamma stjórn pess fyrir
pá eyðslusemi.
Vesling Chamberlain hefuraptur-
haldsflokkurinn gert að fanti. Veslings
Hkr. heíur hann gert að flóni.
afrjeð ppgar að reyna pað. H.tnn var
orðinn voulans 3g kona hans purfti
að leggja mikið að bonum til pess að
fá hanu til að taka pillurnar.
J. I). ALHRIGIIT, M.
Hann Ijet samt undtn um siðir, og
ef gott útlit er samfara heilbrigði pá
neyðist maður til að halda að hann
sje betri nú en hann var áður.
„Jú,“ segir hann, „mjer fór að
batna á öðrum degi, og ept r fjórar
vikur var jeg heilbrigður og gat
gengt störfum mínum
RJETTSÝNN LÆKNIR
SEGIK FRA YMSU SKM ttANN
SJÁLFUR ORÐIÐ VAK VIÐ AF
líRÓKUN MEÐALA.
Hefur pað fyrir augum að ráðleggja
hvert pað meðal sem hann held.ur
að muni bæta.—Heldur Dr. Wiii
am’s Pink Pills merkilega upp-
tindingu.
Akron P. O. 24. apríl 1895.
Dr. Williams’ Medicine Co.
IIkrrar—Þó að pað sje algerlega
móti venju lækna, að viðurkenna eða
ráðleggja patent-meðöl, skal jeg samt
sem áður segja yður frá ymsu sem jeg
hef orðið \ar við lijá peim sem jeg hef
ráðlagt að brúka meðal yðar: Dr.
Williams’ Pink Pills for Pale People.
Það er fyllilega sannleikur að læknar
með fáum undantekningum viður
kenna ekki og brúka ekki pesskonar
meðöl og hafa peir pví fæstir nokkra
hugmynd Dm gildi peirra,en fordæma
pau án nokkurra umsvifa. Dessi að-
ferð er augljóslega röng og hlægileg,
og jeg að minnsta kosti hef pá reglu,
að Íáta sjúklinga mína hafa pau með-
öl sem jeg hygg peim hentust, hversu
sem pau eru og hver.ig sem pau fást.
Jeg ráðlagði fyrst Pink Pills fyrir
2 árum siðan, eptir að jeg hafði sjeð
og sannfærst um meðalalegt gildi
peirra. Reuben hoover frá Reading,
Pa., var mjög háttstandandi byggiuga
meistari par. Einu sinni pegar hann
hafði á hendi umsjón á stórri bygg-
ingu, sem verið var að reisa, fjekk
hann veiki sem menn hugðu vera
mjaðm8gigt. Eptir að hafa reynt hin
vanalegu meðöl við pessum sjúkdóm
kom pað í ljós að honum mundi ekki
patna af peim pví allt af fórsjúkdónt
urinn versnandi, og að stðustu varð
úr pessu máttleysi í allri hægri hlið
fást allskonar tegundir af bezta
tóbaki, sígörutn og pípum I
Army & Navy Tobaksbud
fyrir verð, sem á við tímann. Deir
hafa ágætt reyktóbak í luktum ílátum
og pípur af öllum mögulegura sortum
fyrir eins lágt verð og hægt er að
fiuna nokkurs staðar í bærium.
Komið og fáið ykkur rf k.
W. BRQWN & GO.
stórsalar og Sindsa lar.
537 Main Ste.
MANITOBA.
fjekk Fyrstu Yerðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
setn haldin var í Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum synt
Degar jeg sá afleíðingarnar áleit Þar. En Manitoba er ekki að eins
jeg að pvilíkt meðal ætti skilið að
vera reynt af æfðum lækni.ogr nokkru
seinna er jeg var ferginn til að stunda
konu eina er leið af n:egnri hjartveiki
tlAFÐl taugaóstyrk fjekk jeg tækifæri til
að reyna pillurnar eptir að hafa samt
fyrst brúkað öll vaoaleg meðöl. Af-
leiðingarnar voru stói kostlegar. Fl©g-
in urðu brátt vægari og lengra á milli
peirra, og eptir tveggja mánaða brúk-
un var hún orðin albeil heilsu, og hin
blótnlegasfa útlits. Nú eptir heilt ár
frá pví hún hætti að brúka pillurnar,
ber ekkert á hennar gamla sjúkdómi.
Jeg hef orðið var við að pessar pillur
eru óyggjandi við riðu, og öðrum
taugasjúkdótnum. Dær eru góðar
fyir pá sem af erfiði og kyrrsetum hafa
orðið fölir og veiklaðir.
Pink pills eru óviðjafnanlegt meðal
til að gera útlitið faílegt ©g hraust-
legt, og til að gera líkamann hressan
og fjörugan. Yðar
J. D. Albright, M. P
PYNY-PECTQP.AL
Positively Cures
COUGHS and COLDS
in a surprislngly short lime, It’s a sci-
cntific certainty, tried and true, soothing
and healing iu its effects.
W. C. McComber & Som,
Bouchette, Que.,
r«port Jn a lotter tliat Pj'ny-Peotoral cuied Mrs.
C. Garoeau of chronlo ool.l in chest nnd bromhial
tubes, aml also mred W. U. MoComber of a
long-staiidiUj cold.
Mr. J. II. Hutty, Chetnist,
528 Yonge St., Toronto, writes:
“ Aa a general cough and lung syrup Pyny-
Peotoral is a íuost invaluable preparation. It
iias given the utinost satisfaction to all vrho
liave tried it, many liaviug spoken to me of the
b.'iiefits dorived from its use in their families.
It is suitable for old or young, being pleasant. to
the taste. Its sale with me has been wondérfUl.
aml I can always r* eommcnd it as a safe and
reliable cough medicine. *
Largc Bottle, 25 C’ts.
DAVIS & LAWRENCE CO.t Ltd.
Sole Proprietors
Montreal

°g
NORTHERN PACIFIC
RAILROAD.
TIME CARD. —Taking effect Sunday,
Dec. iF, 1884.
MAIN LINE.
= SfAltONS.
Winnipc^
^♦Ponageju’t
3 *St. Norbert
* Caiticr
*''*• Agathc
*Union l*o;t
♦silver Pla'n
Morris ..
. .St. Jean .
. Le ellier .
. Emersón ..
Pembina..
GrundForks
Wpg Júnct
. .Duluth...
Minneapolis
. .St. Paul..
. Chicago..
South Boun

%
5 3 * o, fc = 3 i btt -*
• m eí K O £ 0*
12.15p 5-3
I2.27P
l2.4Op 6.4
Í2.Ó2p 6.1
i.lop 6.2
I.17P 7.0
I.'tóp 7.0
1.45P 7.1
1.58p 8
2.I7P 9
2.35p IO
2.51) p II
6.3ðp 8
IO.IO I
7.25a
6.30a
7.10a
9-35P
MOR IS BRANDON BRAN(7
Eaast Bound
is
hið bezta hveitiland í h°iimi, heldur er
iar einnig pað bezta kvikfjártæktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, J>ví bæði er þar enn mikið af ótekn
am löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötu, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir..
í Manitoba eru Agætir frískólar
hvervetna fyrir æskulyðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nylendunum: Argvle, Pipestone,
Nyja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pví tæima um 8600
íslendingar, sem eigi mtinu iðrast
pess að vera parigað komnir. í Maní-
toba er rúm fyrir mörgutn sinnum-
annað eins. Auk pess ertt i Norð-
vestur Tetritoriunutn og Brittsh Go-
lumbia að niinnsta kosti iiiii 1400 ís-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nyjustu upplfsing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) tu
Hon. TIIOS. GREENWAY.
Mlnister #f Agriculture & ImmigratinD
WlNNITKG, MANITOBA.
1-23P
7.5op
6,j3p
5.49p
5.?3p-
4.39P
3<57P
3. Iop
3 5’-
2>«5P
2i47P
i 19p
1 #7p
2 ‘27p
2 57a
8,l2a
l,37a
1,13»
i.<7a
lo.a8c
8 294
7.5oa
8> x 8,
I § t
TÍ fc- O
c9
£L H
3.15p
1.3op
l.30p
l.o7 a
12 07 a
11.5o
li.38a
' 24a
1..D21
io,5oa
to. 33
lo. 18 a
10.04a
9-53 a
9-38 a
9 - 24 a
9.O7 a
8.45 a
829
8.58a
8.22a
8.0(7 a
S
H
* á;
® o
STAl IONS
W. Bound
*ií
§1 i
M Sí
Winnipeg
0 .Morns
10 Lowe F'm
21.2 Myrtle
25.9 Rulana
1 5
3.5
49.
54.1
62.1
68.4
7 .6
79.4
8 .r
92r
02.0
09.7
ID.i'
120.0
137.2
145.1
Róier k
Miami
D erw0od
A tamont
Somerset
Swan L’ke
lnd. Spr’s
eapol
G reenway
Bal dur
Belmont
lliltoa
Ashdown
Wawanes
Martinw
Biandon
12.5oa
l.5ip
2.15p
2.4ip
2 33 P
2.58 p
3. i3p
3-36p
3-49
4,08
4,23 p
4.3«P
4,S0p
5-°7P
6,22 p
5.45p
0,34
6,42 p
6,j3p
7.O5P
7-2ðp
7-45P
5-3'P
8.oop
8.4 ip
9 3lp
9 50p
10.23p
l0.54e
ll 4*a
t2. lOp
12-51P
1.22p
I,18p
2,s2p
2,250
■l3P
4,53P
4.23P
5,47p
SMV
6.37p
7,18p
8.oop
rORTAGE LA P 1:1 BRANCH.
W. Bound.
Read down.
Mixed No.
I4.3.
Every
day
Except
Sunday.
5 4) p m
6.58 p m
6.14 p m
6 19 p m
6.42 p m
7,2ö p m
7 47 p m
8.30 p m
STATIONS
-.. Winnipeg . .. .
.. Por’ejunct’n..
.. .St.Charles.. .
• ■ ■ Headingly . .
*. White Plains..
*. .. E ustace ....
**.. .Oakviile ,..
Port’e la Prairíe
E. Bound
Read up
Mixed No.
143
Every day
Exept
Sunday.

12. tOa m
11.55a! m
]o.35a m
lo.28n m
I0.O5?, m
9 22a m
9 o-a m
8.13a m
Stations marked—*— have no agent.
Freight must be prepaid,
Numbers 107 and 1O8 have tlrough Pull
man Vestibuled Drawing Room Sleeping Car
between Winnipeg and St. Paul and Minne-
apolis. Also Palace ning Cars. Close conn-
rom the Pacific c, ast
For rates and full inlormalion concerning
connectionswith other lines, etc., apply to any
agent of the company, or,
CHAS. f-. FEE, II SWRFORD,
G.&PT. A.,St.Paul. Gen.A i.,Wii nijeg,
CITV OFFICE,
486 Main St,raat \vinnipeg.
219
Ohili-kapteinninM hafði miklar ástæður fyrir f»ví,
að reyna að komast til Collao eins fljótt og unnt var,
en engar ástæður fyrir f>ví að dvelja leDgur, f>egar
tekið var tillit til ágreiningsins milli beggja kap-
teinanna, svo hann vatt upp segl næsta morgun, f>eg-
ar hann var búinn að losastvið sinn ópverra varning.
Muka sótti eptir fastar en nokkru sinni áður, að
fá að verða eptir hjá kapteininum, sem aptur kom
honum í skilning um eins vel og hann gat, hve afar-
nauðsynlegt væri að skipið næði til Callao á sem
allra stystum tíma, og hve óhugsandi væri að stipinu
gæti gengið vel nema pað hefði matreiðslumann.
Degar Maka hafði rækilega skoðað allar byrgðir sem
eptir. voru, bæði í tjaldinu og í vöruhúsi Rackbirds,
neyddist nann til þess, dapur 1 bragði að yfirgefa
eina góða vininn sem hann átti í heiininum.
Snemma morguninn eptir, þogar kapteinn Horn
fór að láta gull bögglana, sem hann hafði grafið í
sandinn, í nykonsnu pokana, rak hann sig á að frá
f>eim var gengið allt öðruvísi en peim sem voru
fylltir ui dir hans eigin utnsjón. Sumir af peim
voru fyllri en hinir og illa og sviksamlega um pá
búið. Detta jók auÖAÍtað á verk kapteitisins, en sú
raunalega hugsan sló hann að skeð gæti að hann
fengi allann pann tíma sem hann pyrfti, til pess að
búa út pennan síðari farm til að sendast. Hann
hafði talið bögglana um leið og hann gróf pá, og
peir voru allt að pví nógu margír fyrir alla pokana.
226
hellisgólfið alveg eins purt og pegar hattn fór paðan,
og ekki iteyrði hann heldur neitt til pess. En pegar
hattn httgsaði sig betur um, datt honutn í hug uð
skeð gæti að einhversstaðar úti væri ílát, sem vatnið
rinni í fyrst, og færi pví ekki að renna inn í hellinn
fyrr en pað væri orðið fullt, og að svo búnu fór hann
paðan burt. „Jeg gef pví tíma“, hugsaði hann með
sjer, „og kem á morgun og sje pá hvort ekkert vatn
er komið“.
Degar itanti um kvöldið lá í rúm-garminum sín-
um og horfði um opið átjaldinu út í"preifandi myrkr-
ið, pá kom honum allt í einu til hugar hve undarlegt
pað væri, að hanti skyldi ckki vera hræddur við að
vera parna einn. llann var í verunni ltugaður, pað
vissi hann vel, en samt fannst honutn furða hve laus
hann var við allann ótta; en úrlausn á pví spursmáli
kom iljótt upp I huga hans. lí.inn mundi pá tíma,
að hann hafði verið á glóðum, og aldrei meira en
pegar hann átti von á áhlaupi frá Rackbirds, en pá
hafði hann vorið hræddur vegna annara; nú pegar
hann var aleinn var öðru máli að gegna. Dað var
sjaldan sem honum ekki fannst hann vera góður
fyrir sig. Ef par var um nokkra hættu að ræða, pá
var pað belst að degitium tii, pegar ske mætti að
einhverjir af Rackbirds yrðu par að sveima, ellegar
pá að pjófurinn sem pangað hafði komið kæmi
pangað aptur með menn með sjer; en ef eitthvað
pesskonar kæmi fyrir pá hefði ltann litla virkið sitt,
tvær skaumibissur og ciua marghlcypu. Að uóttunui
215
Digarnir liðu hjá, hver eptir annaiiú, og allt af
óx fjársjóðurinn sem grafinn var undir tjaldinu hans,
en ekki sást neltt seglið. Stundum gat ekki Kap-
teinninn varist, að láta sjer detta ymislegt voðalegt
í hug. llvernig færi ef skipið skyldi ekki koma par,
svo sem í eitt eða tvö ár, cg hvernig mátti búast við
nokkru sk!pi pangað? Degar vistirnar, sem hann
hafði komið með, og pær sem Rackbirdarnir höfðu
skilið eptir yrðu bútiar, hvað gæti hann gert pá nema
leggjast fyrir og deyja? Einn píslarvottur enn,
sem dáið hafði af gullgræðgi. Hann hugsaði um
fjelaga sína í San Francisco. Deir mundu senda til
að leita hatts, ef ltann ekki kæmi eptirhæfilcga lang-
an tíma. En hann sá að á slíkt var valt að treysta.
í brjefi sem hann skrifaði Edau, frá Lima,hafði hann
sagt henni, að hún mætti ekki vonast eptir að frjetta
frá sjer um langan tíma, pví á meðan hann væri að
koma af pvl verki, sem hann hafði settsjer fyrir, gæti
hann ekki komið til hennar brjefi.
Dað var engin ástæða fyrir hana að efast um að
hann hefði búið sig svo vel á allan hátt, að honum
væri óhætt, og hún mundi hugsa sig lengi um áður
en hún færi að senda skip pangað til að leita hans.
Ef ltann dæi úr hungri pá yrði pað löngu fyr en
nokkrum sanngjörum mauni, setn pekkti eins vel til
og Edna, komi til hugar að senda menn pangað hon-
um til hjálpar.
Eu hann hungraði ekki. Tíu dögum á eptiy
tiuianuui kom Ubili skonnorlan pó loksiug og lagðist