Lögberg - 20.05.1897, Blaðsíða 1

Lögberg - 20.05.1897, Blaðsíða 1
4> # "!^í?r 819 SQ'ior H J o(it Lögberg er gefiS út hvern fimmfudag af The Lögberg Prjnting & Publish. Co. Skrifsiúfa: AfgreiSsIustofa: PrentsmiSja 148 Princess Str., Winniteg, Man. Kostar $2,00 um áriS (á íslandi,6 kr.,) borg- ist fyrirfram.—Einsttök númer 5 cent. Lögberg is published every Thursday by The Lögberg Printing & Publish. Co. at 148 Princess Str., Winnipeg, Man. Subscription price: $2,00 per year, payable in advance.— Single copies 5 cents. 10. Ar. | $1,840 ÍVERDLAUNUM Verður geflð á. árinu 1897’ sein fyigir: lw Gendron Bicycles -4 Gull íir Sctt af Silíurbúuadi fyrir SiVpu Umbúdir. , Til frekari upplýsinga snúi menn sjertil ROYAL GROWN SOAP CO., WINNIPEG, MAN. FRJETTIR~ x CASAIIA. Eins og getið var um 1 blaði voru f fyra, fiegar mest var rætt um hvar 1aVmarkalinan milli Alaska og Can- «da væri, þá eru mjög auðugir gull- "Smar meðfram Youkon-íljótinu, ein- 'hitt ft svæðinu sem takmarkalfnan f Sff’ir yfir. Síðan hefur fjöldi manna n.v,ikst þar inn, svo Canada-stjórn Fofur nú sent nokkuð af hinu svo- "efnda ríðandi varðliði inn f f>etta ''jerað, tíl að gæta f>ar reglu o. s. frv. Kö °r sijórnin að senda fiangað sjer- s!l’kan uniboðsmann, og aðstoðarmenn 111 'ö honum, til að útkljá yms spurs- 1,1 d viðvíkjandi gullnftma-rjettindum 0 s-fav., og er pað parfaverk. Náma- ' ,;ina þar er mestmegnis i f>ví inni- f“lin, að pvo gull úr sandinum í far- 'p& lækja, er renna f Yukon-fljótið, 08 hafa menn opt ft pennan hfttt fengið yfir $1,000 & dag hver. E>að 014 nœrri geta, að mesti fjöldi manna ryöst inn í hjerað petta, pó afar erfitt kostnaðarsamt sje að komast pang- því menn hafa varla sögur af e*ns auðugu gull-landi og hjeraði Þ688u meðfram Yukon-fljótinu. Pósthúss sparibankinn og aðrir ^nkar hjer f Canada nafa nú ákveðið, borga að eins 3 af hundraði f vöxtu 4 &ri af fje, sem lagt er inn f pft til að Reyina fyrir vöxtu. Ekkert sjerlegt hefur gerst & *'mbands-pinginu sfðan blað vort kom seinast. t»ingmenn hjeðan að V°8t&n eru að reyna að fá stjórnina til öinnka eða afnema toll ft peim ak- |lryrkju-verkfærum, sem tollur er ekki •ikaður & samkvæmt hinum n/ju 0 i'lögutn, Frumvarpið um löggild- £n Winnipeg, Duluth og Hudsons <'*a krautarinnar var ekki lfttið bfða til Ö8Bsta ftrs, eins og frjettirnar sögðu 0tn daginn> heldur var pví breytt P&noig ( nefnd, að fjelaginu sje f Petta sinn að eins veitt leyfi til að ^Sf?ja braut sfna frá Winnipeg suð- &U8tur og frft Wpeg uokkuð norður 'neð Winnipeg-vatni. I Rjett n/lega greiddu atkvæðis- ^rir Toronto-búar atkvæði um pað, v°rt leyfa skyldi sporvögnum að Kanga um bæinn á 'sunnudögum; var ^ 8ampykkt moð að eins 480 at- muD‘ ^ voru gje,(f<4 32,- . ‘ atkvæði, svo meirihlutinn er ekki finkin. ÚCiist er við,að sambandsstjór nin Winnipeg, Manitoba, flnmitudaginn 20. maí 1897. ( Nr. lí). Rófan á ifli enn. leggi fyrir lok pessarar viku frum- varp fyrir pingið um pað, að veita stjóruinni vald til að láta kjósendur f Canada greiða atkvæði uæ,hvort peir vilji lftta banna tiibúning, innflutn- ing og sölu ftfengra dryykkja í'laud- inu. Laurier stjórnin^ gengur bæði fljótt og vel að öllu, sem hún hefur lofað að gera. ItAMIAKÍ KI>. Milli 10 og 16 púsund skraddar- ar hafa gert yerkfall f New York og heimta hærra kaup o. s. frv. Verzlunar- og iðnaðardeyfð all- mikil á sjer enn stað á sumum stöð- um f Bandarfkjunum, og allmörg stór- kostleg gjaldprot liafa átt sjer stað pessa sfðustu daga f stórbæjunum á austurströndinni. ÍTLÖND. Eptir pvf sem frjettirnar segja settu Tyrkir Grikkjum pá afar-hörðu friðarkosti, að Grikkir borguðu 10 milljónir puuda sterling f herkostnað og afhentu herskipaflota sinn sem tryggingu fyrir pessari afar-miklu upphæð, og að peir Ijetu af hendi pann liluta af hjeraðinu Thesaly, er Grikkir hafa ráðið yfir að undanförnu. Sagc er, að Þýzkalandskeisari hafi hvatt Tyrkjasoldán til að halda áfram hernaði pangað til hann fengi pessum kröfum framgengt, en hinum stór- veldunum hafi pótt kostirnir mikils til of harðir, einkum aðjáta Thessaly af hendi, ssm mest er byggð Grikkjum, og loks varð Soldán fyrir hótanir peirra að veita vopnahlje &n pess að pessum skilm&lum væri j&tað. Og hjer við stendur. Frost gerði ákaílega mikinn skaða & vlngörðum á Frakklandi í vikunni sem leið. Skaðinn er metinn & 20 millj. fr&nka. Fregn frá Australiu segir, að par hafi komiö 90 jarðskjftlptakippir & 3 sólarhringum f suðurhluta landsins f vikunni sem leið, og allmiklar skemmdir orðið & húsum, einkum í bænum Kingston, par sem fólkið hafi flúiö pau og búi f tjöfdum. Sainsöngurinn. Samsöngur sft, sem augtyst var í Lögbergi að ætti að fara fram f 1. lút. kirkjunni, hjer f bænura, 18. p. m. fór fram eins og til stóð, og tókst ágætlega. Hann var allvel sóttur, pvf pað var samankomið um 250 manns auk söngfólksins, sem var lið- lega 20 talsins. Allir, sem vjes höf- um heyrt minnast ftsamsönginn, ljúka miklu lofsorði á hann, og er pað að eins að maklegleikum. I>ví auk pess að söngfólkið var búið að æfa sig vel og lengi, pi er f söngflokknum margt fólk, bæði karlar og konur, sem hef- ur afbragðs fagrar raddir, og kann vel til söngs. Vjer efumst um, að betra söngfólk sje til í nokkrum söng- flokk hjer í bænum en er í pessum söngflokk fsl. lúterska safnaðarins, og er pó allmargt af ftgætu söngfólki hjer f bænum. £>essum fslenzka söng- flokk ar samt alltaf að fara fram, og tekst æ betur og betur eptir pvf sem hann hefur fleiri samsöngva. I>að er vonandi, að Wpeg-íslendingar fái að njóta sllkrar skemmtunar sem optast og peir nutu á priðjudagskveldið var. I>að fólK, sem leggur svo mikinn tfma í og alúð við að æfa söngílokk- inn og útbreiða pekkingu ft söng og smekk fyrir hinni dyrðlegu list á meðal íslendinga hjer, ft miklar pakk- ir skilið. Mr. Magnús Pjetursson hefur skrifað liðugan dálk f Hkr. er kom út 13. p. m. útaf grein vorri 1 Lögbergi 6. p. m., er vjer rituðum til að syoa fram ft hve ómerkilegt og ástæðulaust rngl Mr. Pjeturssonar hefði verið, par sem hann var að fetta fingur út I sk/rslu vora um íslendingadags-fund- inn i Unitara kirkjunni. Vjer höfum nú ekki pláss fyrir langa grein um petta mál f pessu blaði, enda er grein Mr. Pjeturssonar í raun- inni alls ekki svaraverð, bæði af pvf hann sneyðir mest megnis hjá málefn- inu og svo af pvf, að öðrum cins pussa- greinum er aldrei svarandi. Vjer för- um pví sem allra fæstum orðum um pessa ritsmíð Mr. M. Pjeturssonar, sem sver sig svo „greinilega“ í ætt við ymsar dóna- og durgs-greinar, sem veslings Hkr. hefur verið svo ólán- söm að verða að hafa meðferðis. Vjer viljum pá fyrst benda ft, að vjer minntumst ekki með einu orði ft Mr. M. Pjetursson í skyrslu vorri um fundinn, og ftttum pví sfzt von á að hann færi að skrifa dónalega skamma- grein til vor. En pað lftur út fyrir að pað hafi farið fyrir oss eins og manni, sem óvart eða óafvitandi stfg- ur á rófu einhverrar skepnu, að pað kemur upp skrækur. En pað er nú vanalega skepnan, sem rófan tilheyr- ir, sem skrækir, en ekki rófan sjálf, og getum vjer ekki & annan hátt gert grein fyrir pessum óvænta skræk, en á pann hátt, að rófan sje orðin laus við dyrið, sem hún tilheyrði, og hafi sjerstaka „tilveru“, eins og maðurinn, sem vjer gátum um í síðasta blaði, hefði í spaugi sagt um uppruna högg- ormanua. En hvað sem pessu líður pá gef- ur nú Mr. M. Pjetursson aptur frá sjer heldur óyDdislegt hljóð í síðustu Hkr. Hann er par að 1/sa pað lygi, sem hann veit að er satt. Til að gera slíkar yfirlysingar parf ekki mikin mann—að eins nógu óforskamrnaðan, og svo er nóg sagt um pað atriði.— Vjer getum ekki játað, og játum ekki, að hugsunarfræði M. Pjeturs- sonar sje rjett viðvfkjandi baulinu. Vjer höldum pvf fram,aðpeir sem byrj- udu að baula sjeu hinir seku, eins og vjer höldum pvf nú fram, að skrækur Mr. M Pjeturssonar sje upptökin að pessari deilu okkar. Hann byrjaði sem sje að skamma oss &n pess vjer hefðum nefnt hann á nafn eða beint nokkru að honum.—Ef allirræðumenn nema Mr. S. Vilhjálmsson og vjer fengu góða áheyrn, hvers vegna varð Mr. E. Ólafsson pá að halda hirtingar- ræðu eins og vjer til að fá áheyrn? Allir, sem & fundinum voru, vita, að Mr. M. Pjetursson fer með helber ó- sannindi I pessu efni, og hætt við að mönnum verði að áífta að svo sje f fleiru f sambandi við petta mál. Mr. M. Pjetursson gefur í skyn- að vjer höfum reiðst útaf grein hans, en par skjátlast honum. Vjer erum orðnir svo vanir við pessháttar greinir frá peim andlegu bræðrum hans, sem ekki kunna að stilla penna sinn, að oss dettur ekki f hug að reiðast slfku. E>að mætti heldur segja. að Mr. M. Pjetursson hefði verið reiður pegar hann skrifaði fyrri grein sfna, pví hann stórhneykslast og illskast útaf illyrð- um, sem vjer höfum viðhaft um hann, en sem allt eru orð úr lians eigin grein, er vjer ^snerum upp á hann sjálfan! Hann hefði pó ekki átt að reiðast af slnuni eigin orðutn. I>á rekur Mr. M. Pjoturssor. upp skræk í ondanum á grcin sinui útaf Jóni ólafssyni. E>ar kom hann nú upp um sig. öll vouzkan er útaf pví uð vjer erurn ekki sammála J. Ólafs- syni um íslendingadaginn. Hvað á- kærur.Mr. M. Pjeturssonar snertir um, að vjer „bakbitnm og níðnm og ljúg- um á“ Jón Olafsson „hinum örgustu skömmnm“, pá ætlum vjer bara að neita pessu sem pvættingi og 1/gi, pangað til Mr. M. Pjetursson finnur pessum orðum sínum stað. Vjer höf- um auðvitað sagt ymislegt um J. Ól. á prenti f seinnitíð, en vjer höfum aldrei fyr sjeð heilvita menn kalla pað bakbit. J. Ólafsson hafði sjálfur gefið tilefni til alls pess, á prenti, er vjer höfum sagt um hann og fram- komu bans. J. Ólafsson hefur sjálfur aldrei skirrst við að segja pað, sem hann vildi segja um náungan,4 prenti, pó sá náungi væri f annari heimsálfu. En pað er eins og vant er fyrir pess- um blessuðum mannúðar-postulum, að pað má ekki beita sömu reglu gagnvart peirn og peir beita gagn- vart náunganum, svo peir skræki ekki og veini—jafnvel rófan. Oss hefur verið algerlega sama að undan- förnu hvort J. Ól. var f næsta húsi eða f margra púsund mflna fjarlægð. Vjer höfum sagt allt, sem oss hefur synst, án alls tillits til pess, og sömu reglu munum vjer fylgja í framtið- inni. Vjer óttumst hvorki hann nje rófu lians—sem nú virðist vera farin að dilla Jóni, í staðinn fyrir að Jón ’ætti að dilla henni, eptir pvf sem vanalega gengur til. Kaíii úr brjofi, fiá merkum manni f Skagafjarðar- sýslu: „Talsvert umtal hefur pað vakið, að W. II. Paulson var „pfpaður uiðui“ í Reykjavík í vetur, af pvf að hann hafði ekkert unnið til saka; menn voru að eins hræddir við pað, að hann kynni að hæla Ameríku f fyrirlestri sínum. Að pvf er jeg frekast veit, p& mælist petta yfirleitt mjög illa fyrir utan Reylíjavfkur. Auðvitað er pað meinlegt mjö^pfyrir pá, sem hjer sitja kyrrir, að Amerfkuferðir hjeðan hefjist að nýju, og pað er fjarri mjer að óska pess. En heppilegra mætti virðast að reyna að finna upp einhver önnur meðul, til pess að stemma stiga fyrir slíku, en^trákapör ein. E>að úir og grúir af''frelsispostulum lijer á landi, ekki hvað síst f Reykjavik^ sem glamra og góla, svo að undir tekur í hverjum fjallstindi: Meira frelsi! meira sj&lfræði! E>essir miklu frelsispostular gangast svo fyrir pvfi eða að minusta kosti undirskrifa pað, fið svipta heiðarlegan mann mftlfrelsi, blfttt ftfram og eingöngu af ótta fyrir pvf, að hann kunni, ef til vill, að minnast ft Ameríku og landa okkar par öðruvfsi en „E>jóðólfur“ gerir. E>etta er rjett sýnishorn af peirra frels- ishugmyndum. Svo sem kunnugt er, er „E>jóð- Ólfur“ eina blaðið hjer & landi sem er nógu framhleypið og óvandað til pess, að vera sjer úti um ópverra- og níð- greinar um Amerfkuog Vestur-Islend. inga, og ætlar með pví að ná vinsæld- um og útbreiðalu, pó pað hafi sfður en ekki heppnast enn sem komið er. Hin blöðin sjá pó svo sóma siun, að pau leiða að mestu leyti hjft sjer að flytja nokkuð um Ameríku, vitandi vel að illa mundi gefast, að hefja mftls ft nnkkru pvi er mælir með pvf landi, og vitandi hitt engu síður, að enginn maður, sem kominn er til vits og ftra, er svo skyni skroppinn að hann trúi pví, að Ameríka hah ekkert nýtilegt f sjer fólgið, enda pótt fleiri blöð og merkari en E>jóðólfur hjeldu fram pví- llkri kenningu. Og víst er utn pað, að pípnablftsturinu í Reykjavík og sorpgreinarnar í bjóðólli aptra ekki einum einasta mandi frá pvf að flytja til Ameríku. Pað er árferðið og atvinnuveg- irnir, sem mestu ráða f pví efni.“ Mikið af nýjum Vor- og Sumar- vörum, sem verða að seljast á næslu tveim vikurn. — 25 fallegir Cambric Blauses á 50 cents hver. Cjola=efni. Oli Kjóla-efni hafa verið fœrð niður f verði. 20 strangar af ullardúkum tví- breiðum á 15 cents yarðið; 50 strangar á 25 centr yardið; 25 strangat á 35 cents sem áður var selt fyrir 50 og 73 cents. Vor=Jakkar og Capes. Með miklum afslœtti. Hvitt Ljerept. Fullur kassi af hvltu ljerepti verður sel 12 yards á $1.00. Kjorkaup! Kjorkaup! ú sumar-nærfatnaði og sokkum. Karl- manna skirtur og sokkar með heildsölu- verði, Carsley Co. 344 MAIN STR. Suonan við Portage avc. MANITOBA. fjekk Fykstu Verðlaun (gullmeda- líu) fyrir hveiti á malarasýningunni, sem haldin var í Lundúnaborg 1892 og var hveiti úr öllum heiminum sýnt >ar. En Manitoba ei ekki að eins hið bezta hveitiland í heirAÍ, heldur er >ar einnig pað bezta kvikfjárræktar- land, sem auðið er að fá. Manitoba er hið hentugasia svæði fyrir útflytjendur að setjast að f, pvf bæði er par enn mikið af ótekn am löndum, sem fást gefins, og upp- vaxandi blómlegir bæir, bar sem gott fyrir karla og konur að fá atvinnu. í Manitoba eru hin miklu og fiskisælu voiðivötn, sem aldrei bregð- ast. í Manitoba eru járnbrautir mikl- ar og markaðir góðir. I Manitoba eru ágætir frfskólar hvervetna fyrir æskulýðinn. í bæjunum Winnipeg, Brandon og Selkirk og fleiri bæjum munu vera samtals um 4000 íslendingar. — í nýlendunum: Argyle, Pipestone, Nýja-íslandi, Álptavatns, Shoal Lake Narrows og vesturströnd Manitoba vatns, munu * vera samtals um 4000 rslendingar. í öðrum stöðum I fylk inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar. í Manitoba eiga pvf heima um 8600 íslendingar, sem eigi munu iðrast pess að vera pangað komnir. í Manf toba er rúm fyrir mörgurn sinnum annað eins. Auk pess erulNorð- vestur Tetritoriunum og British Co- lumbia að minnsta kosti um 1400 Is- endingar. íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu- búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum. Skrifið eptir nýjustu upplýsing- m, bókum, kortum, (allt ókeypis) ti Hon. THOS. GREENWAY. Hinister *f Agriculture & Immigration Winnipkc+, Manitoba. OLE SIMONSON, uiælir með sínu nýja Scaudmavian Uotei 718 Main Stkeet. Fæði $1.00 á dag.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.