Lögberg - 29.07.1897, Page 6

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 29. JULÍ 1897.
Liiindsk.liilftagjafa skiptin.
S!<iptafundurinn stóð, eins og fyr
er getið, d«jrana 2. til 5. J>. m. Fund-
inn skipuðu saniskotanefndarmennirn-
ir 5: !imtm. J. Ilavsteen, formaður
nefudarinnar; BjOrn Jónssou ritstjóri,
fjehirðir; Jón Helgason docent, skrif-
iri; dr. Björn M. Olsen rektor og
Tryorwvi Gunnarsson bankastjóri; —
og ennfremur 0 menn aðrir nefndinni
til ráðanej'tis og leiðbeiningar: tveir
Julltrúar frá hvorri syslunefndinni á
landskjíilftasvæðinu, f>eir Eyjólfur
cddviti Guðmundsson í Hvammi og
sjera Skúli Skúlason 5 Odda fyrir aust-
ur sysluna, en sjera Magnús Helgason
á Torfastöðum og Figurður sýslum.
Ólafsson fyrir hina; loks yfirskoðunar-
roenn þeir, Pórður Guðmundsson
smtsráðsmaður og Jón Sveinsson trje-
smiður.
Hjer skulu að J>essu sinni að eins
tilgreindar nokkrar helztu ályktanir
íundarins, en sjálf skiptagerðin birt
slðar, er [>ar að lútandi margbrotnum
ogseinlegum útreikningi verðurlokið.
Sampykkt var, að landsdrottnar
skyldu eiga tilka.ll til landskjálfta-
skaðabóta eigi síður en leiguliðar,
eptir efnahag, enda margir J>eim jafn-
bágstaddir. Síðan var ályktað, að
nokkrir tilteknir ríkir menn skyldu
engar skaðabætur fá, hvorki setn lands
drottnar nje leiguliðar.
Miklum tíma og fyrirhöfn varði
fundurinn til J>ess að laga og hreinsa
eptir rnegni gruDdvöllinn fyrir útbyt-
ingu gjafafjárins, skaðamatsskýrsl-
urnar m. m., sem var töluvert ábóta-
vart sumstaðar.
Aðalhreinsunin var í f>vl fólgin,
að áliktað var 1 einu hljóði, að J>essir
G hreppar skyldu enga hlutdeild fá í
landsk jálftasamskotunum: Pingvalla-
hreppur, Stokkseyrarhreppur, Land-
eyjahreppar báðir og Eyjafjallahrepp-
ar. Sötnuleiðis var neitað að taka til
greina skaðabótamálaleitun frá manni
1 Ve8tmanneyjum og 3 í Kjalarnes-
og Mosfellshreppum.
Skaðabótamatið laut yfirleitt að
eins að beinu tjóni, eu f>ó hafði 1 flest-
utn hreppum í Itangárvallasyslu og
cokkrum 1 hinni verið tekið til greina
og metið með öðrum skaða heyfall
f>að, er orðið hafði vegna f>ess, að
menn neyddust til að fara að hreinsa
rústir J>egar eptir slysið, og reyna að
hugsa í tíma fyrirskýlum til vetrarins,
auk verkfalls pess, sem orsakaðist af
hræðslu og fleiru. í>etta heyfallstjón
var ályktað að taka ekki til greina,
lieldur að eins hafa nokkra hliðsjón á
J>vf, að verkfallið í nokkrum sveitum
varð 10 dögum fyr en í öðrum.
í flestum hrepjmin Arnessýslu
hafði verið tvímetið og var hið síðara
matið í vor eða að áliðnum vetri mikl-
um mun hærra, enda J>ar í fólgið bey-
íall m. m. Petta síðara mat var yfir-
leitt ekki tekið til greiua, heldur m>ð-
að við hið fyrra, haustmatið, sem svo
ýmist var hækkað eða lækkað nokkuð
í einstökum hreppum, samkværot til-
lögum sýslunefnda og yfirskoðunar-
manna (sendímanna nefndarinnar) með
ráði sýslufulltrúanna. í einum hreppi
í Rangárvallasýslu, Ásahreppi, var
malið látið óhaggað, og tveimur í Ár-
nessýsiu, Skeiða og Selvogs, nema
hjá örfáum, einstökum mönnum.
Til J>ess að komast hjá að bæta
mjög litlar skemmdir, var ályktað að
láta f>ær óbættar, ef f>ær ekki næmu
nema 15—G0 kr., eftir mismunandi
efnahag (hjá landsdrottnum 20—75
kr.), og, pó að skaðinn væri meiri, að
klippa pá neðan af sömu upphæðir
fyrir jafnaðar sakir.
Með pessari hreinsun o. s. frv.
tókst að J>oka skaðamatinu úr nálægt
260,000 kr. eptir síðara matinu niður
í hjer um bil 150,000, og hafði nefnd-
in til umráða upp í f>að um 130,000
kr., eptir að tekinn hafði verið af ó-
skij>tu verkaliðskostuaðurinn 1 haust,
meðgjöf með fáeinum tökubörnurn og
nokkur annar óhjákvæmilegur kostn-
aður, en pó haldið eptir nokkrum þús-
undum til útbýtingar stðar, ef rjett-
mætar kröfur nýjar kynnu fram að
koma, eða J>á að öðrum kosti bætt við
skiptahlutina. Verðiír pó jöfn ítala
hvers piggjauda 86—87 aurar af
hverri krónu í hinu lagfærða skaða
mati, og er ætlast til, að sú verði
hlutarhæð bjargálna manna eða ná-
lægt f>vl, en fátæklinga nokkuð hærri
og ofnamanna að sama skapi lægri (5
til 10 prct lægri).—Isafold.
Hwfuð-tansarnnr
fara d ringulreið ]>cgar nuiginn rinnur sitt
verk ekki rjett — MeltingarUysi gjör-
spillir taugakerfinu, og gerir fieinim líj-
ið þungbœrt en nokkur önnur vciii.
„í mörg ár [ijáðist jeg af slæmum höfuð-
verk, og í síðastl. jÚDÍ varð jeg að leggj-
ast alveg í rúmið. Meltingarleysi ætlaði
einnig að gera útaf við mig. Mjer var
komið til'að reyna South American Ner-
vine, Jeg gerði það, og batnaði liöfuð-
verkurinn næstum strax, og eptir Jítinn
tíma batnaði mjer alveg. Meðalið hefur
yflr höfuð gert mjer ákaflega mikið gott“.
—James A. Bell, Beaverton.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dr. M. Halldorsson,
Slranahan & Hamre lyfjabúS,
Park liiver, — — — N. Dak.
Er aS hilta á hverjum miSvikudegi í Grafton
N. D., frá kl. 5—6 e. m.
OLE SIMONSON,
mælir með sínu nýja
Scandinavian llotel
718 Main Stkkkt.
Fæði $1.00 á dag.
Storkostleg
ELDSVODA-
SALA!!
THE BLUE STORE,
434 Main Str-
. . . ÆtUl óilyrasta búdin í bænuin . . .
Þar eð við koyptum nýlega, við uppboð, nokkuð af heildsölu fataupplagi þeirra
E. A. Small & Co. í Montreal, fyrir mjög lítið hvert dollars virðið,þá getum við nú
boðið það almenningi fyrir hjer um bil 35 Q. HVERT DOLLARS YIRDID— Sumt af
vörum þeirra fjelaga skeinmdist ofur lítið af vatni og eldi og urðu því að seljast
fyrir hvað helst sem liægt var að fá fyrir þær. Sá partur af vörunum, sem jeg
keypti, er alveg óskemmdur af vatni eða eldi, og er að öllu leyti í besta lagi.
Eptiifylgjandi er að eins lítið dæmi uppá verðlagið :
Góður alullar ,Tweed Bicycle‘ fatnaður $7.50 virði fyrir... .$3.50
Fínn ,Tweed Bicycle1 fatnaður $8.50 virði fyrir......... 4.50
Besti ,Tweed Bicycle* fatnaður 10.50 virði fyrir........ 5.50
Karlmanna ,Tweed‘ fatnaður 7.00 virði fyrir............. 3.00
Ágætur karlm. ,Tweed‘ fatnaður 9.50 virði fyrir......... 3.50
Hreinlegur ,Business‘-manna fatnaður $13.5o virði fyrir.... G.75
Fínn mislitur karlmanna ,worsted‘ fatnaður $18.50 „ fyrir.... 10.00
Fínasti fatnaður, treyja og vesti svart buxr mislitar á 19.50 fyrir 12.oo
BUXUR! BUXUR! BUXUB!
Verða seldar með eptir fylgjandi verði að eins meðan pessi sala stendur yfir:
Karlmanna buxur af ýmsum litum $1.25 virði fyrir .. ..........$0.90
1,000 Karlmanna vesti af ýmsum lit $1.50 til $2.50 virði fyrir. 0.50
250 treyjur af ýmsum litum frá 4.50 til $6 virði fyrir..........2.00
Flnar karlm. ,tweed‘ buxur $4.50 virði fyrir................... 2.50
Drengja fatnaður fyrir ... .$1.00 og yfir Vönduðustu fedora hattar, svartir, brúnir og gr&ir með
Drengja buxurfyrir .25cogyfir lcet/ata verði. Stráhattar af öllum tegundum.
Mestu kjörkaup sem nokkurn tíma hafa átt sjer stað 1 Winnipeg.
Kaupiðekki -f-ijr r»i R |r CTADCÉÉ merkí:
nemaí ^ | H EL DLUC O I Us\C BLA STJARNA
A. CHEVRIER, Eigandi, 434 Main St.
76
„Og hvað segið pjer um hann J>arna — hvað
hanb nú heitir —hann Sydney Bamborough?“ sagði
M. de Chauxville, eins og hann væri nærri búinn að
gleyma nafninu.
Karl Steinmetz rjetti handlegginn út letilega
og tók blaðið Morning Post, sem lá áborðinu. Hann
llettí J>ví 1 sundur mjög rólega, og J>egar hann var
búinn að finna greinina, sem hann var að leita að, las
bann upphátt }>að sem fylgir:
„Hans tign, sendiherrann frá Koumenia, hjelt
nokkrum útvöldum gestum miðdagsgildi að nr. 4
Craven Gardens 1 gær. Meðal gestanna voru barón
Chauxville, Fencer pasha, lávarður og lafði Stando-
ver, Mrs. Sydney Bamborough og fleiri“.
Steinmetz fleygði blaðinu frá sjo, hallaði sjer
aptur á bak í stólnum og sagði:
„Nú, vinur minn, f>að er Jíklegt að J>jer vitið
meira um Sydney Bamborough en jeg“.
Ef J>etta tiltæki Steinmetz kom flatt upp á M. de
Chauxville, pá ljet hann sannarlega ekki á J>ví bera.
Andlit hans var vel lagað til að leyna hvaða hugsun-
um og tiltínningum sem hreifðu sjer hjá honum.
Andlit hans var allt jafn fölt — nærri eins á litinn og
liveitibrauðs-deig — og f>að var frítt á sama hátt og
andlit á myndastyttum geta verið fríð. Hann var
æfinlega rólegur og tignarlegur á svipinn. Hárið,
sem var fmnnt og óhrokkið, var aldrei hið allra
minnsta úfið, heldur lá ætíð sljett og strokið yfir um
]áð báa og uppmjóa enni hans. Það var ekki pessi
81
M. de Chauxville hló hálf ráðaleysislega, og
honum brá eitt augnablik við pessi orð, pó Stein-
metz horfði sakleysislega á hann.
„Maður veit aldrei, hverjum kvennfólk ætlar sjer
að gij>tast“, sagði M. de Chauxville hirðuleylislega,
„pó pað viti pað sjálft, sem jeg efast um. En jeg
skil okki, hvers vegna hún er svo rniklu efnaðri, eða
virðist vora svo miklu efnaðri slðan að maður henn-
ar dó“.
„Ó, er hún, eða virðist hún vera svo miklu efn-
aðri síðan maður hennar dó?“ sagði Steinmetz á sinn
seinlega, pjóðverska hátt.
M. de Chauxville stóð á fætur, teygði sig og
geispaði.
Eins og skiljanlegt er, eru karlmenn ekki kurt-
eisastir 1 umgengni pegar peir eru á klúbbum sln-
um, eins og petta sýndi.
„Góða nótt“, sagði hann svo styttingslega.
„Góða nótt, kærasti vinur minn“, sagði pjóð-
verjinn.
Eptir að M. de Chauxville var farinn, sat Stein-
metz alveg hreifiDgarlaus og með sama svip 1 stóln-
um slnum, pangað til að hanu áleit að hinn franski
maður væri orðinn preyttur á að athuga sig 1 gegn-
um glerhurðina. Svo beygði hann sig hægt áfram 1
stólnum, loit um öxl og tautaði við sjálfan sig:
„Þessi vinur vor óttast, að Paul Alexis ætli sjer
að eiga konu pessa—en—hvers vegna?“
Menn pessir höfðu hittst á umliðinni tíð, seni
80
pað er hætt við að purlegt viðmót purki upp sam-
tals lindiua.
I>að leit út fyrir, að M. de Chauxville hefði
sjeð einhverja eptirtektaverða mynd 1 vikublaði einu
sem lá á borðinu nálægt honum, pvl hann virtist
vera sokkinn niður 1 hana. Brögðóttir menn vilja
hafa eitthvað til að horfa á. Ilann pagði um stund,
en slðan ýtti hann blaðinu frásjer og leit upp.
„Hvaða maður var annars pessi Sydney Bam-
borough?“ spurði hann, og viðhafði hið óvandaða
mál, sem heldra fólk notar pegar samkvæmisllf pess
er 1 apturför.
„Eptir pvl sem mig minnir, pá var hann eitthvað
riðinn við stjórnkænsku-pjónustuna*1, svaraði Stein-
raetz.
„Já, en hvað var hann 1 peirri pjónustu“, sagði
M. de Chauxville.
„Kæri vinur, pað er bezt fyrir yöur að spyrja
ekkju hans að pví 1 næsta skipti sem pjer sitjið við
hlið hennar 1 miðdagsgildi“, s-egði Steinmetz.
„Uvernig vitið pjer, að jeg sat næstur henni við
borðið?“ spurði M. de Chauxviile.
„Jeg vissi pað ekki“, sagði Steinmetz og brosti
þannig, að M. de Chauxville var 1 vafa um, hvort
hann var sjerlega heimskur eða sjerlega slunginn.
„Hún virðist vera vel efnuð“, sagði M. de
Chauxville.
„Mjer pykir vænt um það, fyrst hún ætlar að
giptast húsbónda njlnum“, sagði Steinmetz.