Lögberg - 25.08.1897, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 25 AGUST 1897.
3
Minni IhIíuuIh.
^æða, sem kand, jur. Ó. St. Stefftns-
s°n hjelt & ísleDdinjradafTS samkomu
Hallson, N. Dak., 2. ftg. 1897.
„Herra forseti, iiftttvirtu laudar,
heiðraða samkoma!
Fyrir minui íslendÍDga í lieild
s>nni hefur sjera Fr. J. Bergtnann
Þ«gar flutt langa og snjalia ræðu. Að
n>fela fftein orð fyrir minni íslands,
eptir þvi sem jeg, lítið viðbúinn, bezt
8et fundið orð til nú i svipinn, er p&
et>ndi tnitt hjer uppft rteðupallinn.
Jeg ætla að biðja yður, ofur litla
stund, að renna huga yðar með mjer
t>l hinnar öldnu, göfugu móður,pang-
að sem hún tignarleg ris úr sæ, og
Sv>pmikil gnæfir yfir hið ditnmbl&a,
ðldubreiða Atlantshaf. Sjftlfsagt 1
•l®g, er henni berst að eyrum einhver
lagnaðar-kliður barna sinna, rjettir
hún enn hærra htð bjarta, jökulkr/nda
hðfuð sitt upp I fagurblfta heiðrikju
heimskautsins, skimast i kringum sig
°g ltetur hin alvarlegu en dreymandi
a»gu sin noma staðar i suðvesturátt.
jSkftrri eru pað nú lætin i blessuðum
hörnunum minum‘, hugsar hún, ,pau
er» komin parna lengst yfir alla sæ-
gatða, jft, svo langt, að pau heyrðu
ehki til min pó jeg kalli; pau hafa að
hkindum fundið cinhvern góðan
herjablett, betri en til er í landeign
n>inni, og mun gleði peirra stafa að
úokkru leyti af pví, en pess pykist
Jeg fullviss, að mikinn p&tt i gleðinni
^ tilhugsunin til min, að mega sam-
gleðjast mjer, og pe’ss utan, pó berin
Vetði fft og litil, pá ætla jeg aamt ekki
að banua peim að fara petta eða am-
ast við pvi; peim er pað fyrir góðu
e>»u, að fara úr foreldrahúsum og sjft
Slg um, pvi „heimskt er heimalið
harn“, segir mftltækið; en gleyma
^jer munu pau ekkib Jft—eykonan
^Dgsar rjett, er hún hugsar pannig.
l'ilfinnÍDgin fyrir fósturjörðinm byr
^ynt eða ljóst i brjósti sjerhvers
*»&»ns, og pó sumum kunni að virð-
481 litil ftstæða til að pykja vænna um
Island en hvert annað land, petta
^alda hrjóstuga land, og peir aðhyll-
Ist hið gamla latneska mftltæki:
»Óbi bene, ibi patria“, p. e.: par sem
^anni liður vel, par er föðurlandið—
"'Altaaki, sem jeg sje I amerikönskum
^ðkum ftvalt haft: „ubi libertas“, etc.,
f141 sem frelsið er, par er föðurlandið,
^~í>fi er bæði mftltæki petta og hugs-
1111 peirra skökk. Ættjarðar&stin
^yndast hjft oss I æsku, og er oss
Þ»ðan i frft s\ o að kalla ósjftlfrftð, góð
°g lögur tllfinnÍDg, enda liafa hinir
^stu heztu menu allstaðar og ft
^lluni tímum ftlitið pað skyldu sína,
helga fósturjörðunni allt pað dyr-
"^tasta, sem peir ftttu i djúpi sálna
s'»na. Fjöllin og dalirnir, hlíðarnar,
°8sarnir, særinn og grundirnar, öll
^>» islenzka nftttúra,hofur sett stimpil
á sfil vortf, sent gerir að vjer erum ís
lendingar og ekki anuað, stimpil, sem
að sönuu mft takast að putka út um
stund, en sem kemur fram aptur, pfi
minnst varir, einkum er vjer erum
einir sjer tneð htigsanir vorar, ótrufl
aðar af harki heinisins. ísland er par
að auki pantiig úr garði gert, frft
guði eða nftttúrunnar hendi, að pvi er
ljeð cinkennileg og tilkomumikil
nftttúrufegurð, sem er eins og sköpitð
til að hrífa og hertaka huganD. ís-
land er að visu kallað ffttækt land, en
pað er ess eigi að slður að mörgu
leyti sannkölluð farsældamóðir, sem,
eins og skftldið segir, „agar oss strangt
með sfn isköldu jel, en ftsamt með
bllðu hún meinar allt vel“. En—ís-
land cr f sjftlfu sjer eigi svo ffttækt;
pað á I raun og veru nægar auðsupp-
sprettur, enda var komist svo að orði i
fornöld að par „drypi smjör af hverju
strfti“, og nýlega hefur einn af sam-
timismönnum mfnum I Höfn reiknað
út, að annara landa pjóðir taki við
laudsteina íslands fisk, svo fleiri
milljónum nemi i hreinan ftgóða.
Nei—pað sem ísland vantar eru fleiri
praktiskir monn—verlclega—og peir
eiga að koma hjeðan að vestan tneð
frelsið og framtakssemioa í hægri
hendi og liinn alin&ttuga dollar i hinni
vinstri. Jeg skal samt ekki fara út í
pessa sfilrna; pað yrði of langt mftl
mjer, ef jeg ætlaði að skýra frft hug-
myndum minum um menntun og verk-
lega kunnftttu & íslandi. Jeg skal
hætta, og um leið SDÚa mjer i huga
mfnum til fósturjarðarinnar, og segja
við hana með skftldinu: „Og vertu
okkur, forna FrÓD, faldið jökli &r og
slð—æ hin sama undursjón, eÍDS og
fyrst ft landn&mstíð1 “.
Island.
Kvæði eptir Kristinn Stefftnsson,lesið
ft íslendingadags-samkomu að Hallson
N. Dak., 2. ftgúst 1897.
£>ú bjartra n&tta ljósa land,
vjer lfttum hugann renna
til pin, of hafsins hranna grand,
sem höfða’ og gjögur spenna.
Hvert fjall pitt pað er samt við sig
með sólskins-roðnum brekkum.
Til merkis um við munum pig
pjer minnis-veigar drekkum.
Vort hjartapel er hlytt til pín
—vjer hötum kúgun alla—
og pegar sumar-sólin skfn
i sali pinna fjalla,
pjer vildum færa frelsis-vor,
svo feDgi’ ið innra að p&na,
og senda yfir’ um prek og por
frft pessum stjörnu fftna.
Vjer biðjum pess, að öld af öld
pfn aldna bygging vari;
og statt pú fa8t,pótt stund sje köld,
i straums- og vinda fari.
Með hvamma, dali, hraun og sand
og heljar björg i lögurn,
vo't gamla tignartinda laud
með tröUa’ og ftlfa sögum.
Vor endurminning hrein og heit
frft heiðum bernsku dögum,
hún vex og á sjer vermireit
I vorum ættlandi sögutn.
Og pó að fjelli hrim og hregg,
og hugans kældi löndin,
vjer myndum hjftlpa’ að hvessa
efíg
og höggva af pjer böndin.
Miuni Canada.
Kvæði eptir S.J.Jóhannesson i Wpeg,
lesið & Islendingadags samkomu að
Qallson, N. Dak., 2. &g. 1897.
Voit unga land, pú lamlið megiu-
friða,
pú landið sem oss kennir bezt að strfðtt
til sigurhróss og sannra hags-umbóta—
pví síns atgerfis hvern pú læturnjóta.
t>ú Canada ert Kanaans laudið sanna:
pú kosta-landið frjálsborinna manna,
til framfara pú frjftlsan anda vekur,
og forna vanans heitnsku burtu rekur.
E>ig vogi enginn konungs-ambitt
kalla,
pú krýnda drottning regin hamra-
fjalla,
pfn skikkjan græn er skógar-mörkin
víða,
og skartið væna akur-reinin friða.
í skauti pinu ftttu gnægð af auði,
og óspart miðlar sor.ttm plnutn brauði,
ef & sinn mátt og megintt öruggt trúa
og manndóms ei af rjettri götu snúa.
Dú tókst oss forðum ffttæka og smfta,
er fornan Ijetum bústað vorra fta,
oss fóstur bauðst með fyllsta kærleiks
hóti
og faðminn stóra breiddir oss & móti.
Vjer retið skulum unr.a pjer af hjarta,
sem oss hefur’ senda vonar-stjörnu
bjarta,
er fögru Ijósi & farbraut vora strftir,
og frægðargengi niðjum vorutn spftir.
Pjáðist frá b;irna'Hku.
KYMDIN VCFAÐI STÖÐUGT YFIK MKS.
THOS. GRKKN.
Hún pj&ðist ar hjartveiki frft barn-
æsku. Læknar sögðu að ekk-
ert væri hægt að gera fyrir
hana, og að pótt hún dæji peg-
ar minnst varði, pá kæmi peim
pað ekki ft óvart.
Eptir blaðinu Herald, Stratford.
„Það er enginn endir ft útg&fu
bóka“ hefur verið sagt, og pað sama
mft segja með tilliti til vottorða um
ftgæti Dr. Williams Pink Pills. Dótt
frásagnir, í blöðunum, ttm tilfelli út
um allt landið, parsem pær hafa lækn-
að, sjeu mjög merkilegar pá hafa oý-
lega komið í ljós sannanir fyrir pví
að pað hdfa liefur ekki onn verið
sayt frá. Ef fólk væri nkki eins mik- j
ið til bdka li.ldið viusog fjöldi maiina
er i pessh ittiir sökmn, pft væru frjett. -
blöðin alveg t’oðfull af pakklætis-
vottorðum fvrir hjálp og fnllkornii
lækniini h»iii Dr. Willianis Pmk Pills
for Pale Pvople hafa ftorkað. Dað er
alveg óliæ't að fullyrða að ekkert
annað iueðal sem boiið er frani fyrir
altnenniiig, kemst I neinn sanijöfnuð
að gæðnin til vtð Dr. Williains Piuk
Pills, og pað er ekkert pað horn ti> I
allri Cauada par sem ágæti peirra hef-
ur kki verið reynt. Eitt. tilfelli, setn
frjettaritari blaðsins Herald heyrði
nýlega er pess vert að setn Ilestir fái
að vita um pað. Dað var hjartveiki,
sem fleiri læknar rej ndu að bæta en
gátu ekkert gert við. Sumir peirra
neituðu alveg að eiga nokkuð við
sjúklinginn sökuin pess að pað gæti
ekki orðið að neinu liði. M inneskj-
an, setn hjer er fttt við er kona oins
merkis bónda í Logau township, ná-
nægt porpinn Dublin. Mr. og Mrs.
Tlios. Green hafa sterka trú ft Dr.
Williams Pink Pills, og pað ekki að
&-teðulausu. Mrs. Green hefur orðið
að líðu hjer um bil allt neina dauðann
af veikindum i hjartanu, sem hún hef
ur haft slðan & barnsaldri. Hún hafði
opt orðið svo pungt haldin að engum
datt i hug að hún gæti lifað. Hún
varð opt verst ef hún varð mjög preytt
eð i ef hún tók snöggt viðbragð, p ið
var pá eins og hjartað hætti að slá og
andardrátturinn varð mjög erfiður.
Me.ðöl frft læknutn gerður aldeilis
ekki neitt, og einn læknirinn ranði
hentii að pað eina sem hægt væri að
gera væri að hjftlpa henni til að halda
við llkarns kröptunum, pað var pvl
aðeins með pvl augnamiði, en ekki
pað að hún hefði von um tiokkurn
verulegan bata, að hún fór að brúka
Dr. Williatn8 Pink Pills. Hún hafði
samt sem ftður ekki brúkað pær lengi
pegar hún varð vör við greinileg
merki pess, «ð henni var að batna
pessi vonda veiki, or hafði pjáð liana
allt bennar llf. Sumarið sem leið
brúkaði hún pillurnar stöðugt og
hafði ekki eingöngu betri heilsu en
hún hafði haft I mörg undanfarandi ftr
heldur gat hún einnig gert öll sín
húsverk og mörg pau útihús störf,
setn bóndakonur iðuglega purfa að
gera. Hinir ýmsu ’.æknar, sem stund
uðu hana sögðu manninum hennar að
peim kæmi ekki & óvart pótt hún
dæji pegar minust varði, en hún er
pann dag I dag hraust kona og hefur
betri heilsu en hún hefur haft I mörg
undanfarin &r. Bæði Mrs. Green og
maðurinn hennar eru mjög pakklftt
fyrir p& miklu heilsubót er hún hofur
fengið fyrir brúkun Dr. Williams
Pink Pilll, og pau spara ekki að hrósa
peim við al'a pá sem koma og vilja
vita hvað hafi getað bætt heilsu Mrs.
Green svo undursamlega.
Við sjúkdómum svo sntn veik-
indi 1 mænunni, visnun, gigt, mjaðma-
gigt, Hðagigt, heimakoma og hörunds-
veikí eru Dr. Williams Pink Pills
betri en nokkuð annað meðal. Dær
eiga einnig sjerstaklega við öllum
peim kvilluin, sem gerir llf svo margra
kvenna illbærilegt, setur fljótt heil-
brigðis roðann aptur I fölar kinnar.
Menn setn liafa aftekið sig ft vinuu
eða haft of miklar fthyggjur geta gert
sig góða aptur með Pink Pills. Pær
fftst hjft öllum lyfsölum eða sendar
með pósti fyrir 50 cents askjan eða 6
öskjur ft 12,50 ef skrifað er til Dr.
WiIIiatni Modicine C B'-ockville,
Out. eða Sciionectady, N. Y. Varið
ykkttr á Olluin eptirstæliugum, sem
eiga að vera ,,allt eius góðar.“
HO’JCH & CAMPBELL
Mftlafærslumenn o. 8. frv.
Skrifstufur: Mclntyre Block, Maiti St
Winnifkg, Man.
Nortiiern
PACIFIC
RAILWAY
GETA SEI.T TICKET
TIL VESTURS
Til Kooteney plftssins,Victoria,Van
oouver, Seattlo, Tacoma, Portland, og
samteugist traus-Pacific llnum til
Japan og Kína, og strandferða og
skemmtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og bezta ferð til San Francisco
og annara California staða. Pullman
ferða Tourist cars alla leið til San
Francisco. Fer frá St. Paul ft hverj-
nm Miðvikudegi. Deir sem f-.ra frá
Manitoba ættu að loggja & stað sama
dag. Sjerstakur afsláttur (exoursion
rates) & farseðlum allt ftrið um kring.
TILSUDURS
Ilin ftgæta braut til Mioneapolis,
St. Paul, Chicago, St. Louis o. s. frv.
Eina brautin sctn hefur borðstofu og
Pullman svefnvakna.
TIL AUSTURS
Lægsta farg jald til allra stað I aust-
tir Canada og Bandarfkjunutn I gegm
um St. Paul og Chicago eða vataðleið
frft Duluth. Menn geta haldið stans-
laust ftfram oða geta fengið að stanza
I stórbæjunum ef peir vilja.
TIL GAMLA-LANDSINS
Farseðlar seldir með öllum gufu-
skipallnum, sem fara frá Montreal,
Boston, New York og Philadelphia
til Norðurftlfunnar. Einnig til Suður
Ameníku og Australfu.
Skrifið epúr verði & farseðlum eða
fiunið
H. Swinford,
(ien. Agent,
& hurmnu ft Main og Water stræt.um
Mauitoba hótelinu, Winnipeg, Man.
tU'bai'farir.
Sjerhvað pað er til jarðarfara
heyrir fæst keypt mjög bil-
lega hjá undirskrifuðutn. —
Hann sjer einnig um jarðar-
farir gegn vægu endurgjaldi.
J. Jolnmnc^soit,
710 ^.oös abc.
125
v>»na verk sem skrifarar vanalega eru lfttnir gera—
Veta að fara yfir hagsskýrslur og pungan útreikning
'ln> það, hvað mikil matvæli purfi til poss að sál og
aami geti hangt saman.
í'ögnin í herberginu var nærri kúgandi. Rúss-
*>esk porp eru hinar dauflegustu mannabyggðir i
Veröldinni pegar kveld er komið. Dví að bændurnir
~"~kinir innfæddu menn landsins, sem einhvern tfma
^"Du hggja allri veröldinni til steinolfu—hafa ekki
e[»> & að lýsa upp hin fátæklegu húsikynni sln, og
> pess vegna í myrkrinu. Ef porpið Osterno
etði verið eins líflegt og spönsk porp eru, pft hefði
B»ðan af röddum fólksins og hlfttur pess borist upp
kastalans, pó hann stæði uppi ft kletti, hfttt fyrir
0fa» porpið.
Fn fbúar Osterno-porpsins voru sofnaðir; pjón-
*>>r f kastalanum voru fyrir löDgu gcngnir til
tekkju( 0g ijin mikla rússneska pögn breiddi vængi
B*»a yfir allt. Þogar hiuir tveir menn f litla her-
erginu I kastalanum hoyrðu glöggt hóstandi úlfs-
^t, pá Jjtu peir bftðir upp. Geltið var endurtekið,
^ Þ& reis Steinmotz liægt ft fætur úr sæti slnu
°K sagöi;
„Jeg trúi pvf vel, að vinur okkar geti kallað &
f eða villikött; hann gerir petta vel.“
„Jeg hef vitað hann gera pað,“ sagði Alexis, ftn
r 8s að^lfta upp. „En pað er nokkuð sem margir
skó.
'Karverðir kunna að gera.“
Steinmetz var kominn út úr liorberginu ftður on
132
8eKÍa- getekki fengið neina vinnu. Jeg varð
að selja hestinn minn f vetur, svo nú get jeg ekki
plægt litla akurinn minn. Stjórnin vill ekki hjftlpa
okkur. Prinzinn—bölvaður sje hanu!—gerir ekkert
fyrir okkur. Hann elur manninn f Pjefursborg og
sóar öllum peningum sfnum par, og hefur meiri mat
og vfn en hann parf. Barón Stephftn Lanovich var
vanur að hjftlpa okkur—guð sje með honum! En
hann hefur verið sendur til Síberíu, af pví að hann
hjftlpaði bændunum. Hann var eins og pjer, miaill
,bárin,‘ mikill aðalsmaður, og samt hj&lpaði hann
bændunum.“
Alexis sneri sjer snögglega við og hristi mann-
inn af sjor.
„Farðu með porpstjóranum,“ sagði hann, „og
sæktu pað, sem jeg sagði pjer að sækja. Stór og
sterkur maður, eins og pú, ætti aö skammast BÍn
fyrir að vera & knjftnum fyrir nokkrum manni. Jeg
hj&lpa pjer ekki nema pú bjftlpir pjer sjftlfur. Dú
ert ÓDytjungur og letingi. Faröu nú út strax.“
Alexis ýtti honum, út úr kofanum og sparkaði
svo út & eptir honum nokkru af fataræflum, sem l&gu
& gólfinu, ópverralegum og slímugum.
„Guð minn góður! ‘ tautaði hann við sjftlfan sig
ft ensku, „að annað eins bæli og petta skuli eiga sjer
stað rjett við bliðina & Osterno-kastala!“
Alexis fór úr einum kofanum 1 annan um nótt-
ina f mannkærleika-erindum sfnum—ftu pess að vera
hrifinn af pvf verki, sem li&nn v&r &ð vinna, ftn pess
121
höndunum, stóðu eins og hermeDn & æfingu, hreinir,
r&ðvandlegir menn, en ekki of greindarlegir.
Osterno-kastali er byggður í sama stfl og mörg
önnur höfðingjasetur ft Rússlandi og sumar hallirnar
f Moscow. Konungshöllin f Kremlin er gott sýnis-
horn af pessutn höfðingjasetrum. Fyrst er afar-
breiður gangur, og við innri endann ft honum jafn-
breiður stigi, er Hggur upp ft breiðan gang, sein cr
f kringum uppgönguna og som inngangurinn að
ýmsum stofum liggur að. Degar stiganum sleppir,
beint á móti innganginum f hölliua, eru háar vængja-
hurðir, og er par inngangurinn f stftzstofuna, sem er
nærri eins og hftsætissalur. öll herbergi eru skraut-
leg mjög, hfttt uudir lopt f peim og pau fjarska rúm-
góð, sem einkennir rússnesk hus frft húsutn < öðruin
löndum. Þetta norðlæga keisaradæmi, petta niikla
hvíta land, cr sannarlega land setti gott er að vera
koisari f, prinz eða aðalsmaður, en ekki ffttækur
maður!
Prinz Pttul gekk inn & milli raðanna af mönnum
sfnum, og var sjftlfur höfði hærri en hinu hæsti af
peim og nokkruui pumlungum breiðari yfir axlirtiar,
en hinn preknasti skógarvörður. Hann svaraði
kveðju manua sinna, sem hneigðu sig djújit, með
pvi að huoigja höfuðið snöggt, og fór svo upp hinn
breiða stiga. Steinmetz—sem var f kveldbúningi og
bar ft brjóstinu eitt eða tvö heiðursmerki, er hatm
hafði fengið ft yngri ftrum slnum & meðan hann var í
Btjórnkænsku-pjónustu—beið við uppgönguna til að
t&k& p&r ft móti prÍQziuutn.