Lögberg - 21.10.1897, Blaðsíða 6

(5
LÖGBERG. ? IMM UDAGINN 21 OKTOBER ;i8U7.
^ýjiisliorn af ijóíTaííc'rð Norð’
inanra á Tcssari öld.
Eptir Mattii Jochumsson.
Vordaanrinn.
(Eptir Ivar Aasen).
á sjer gamma girtan pálma,
galdra hans og töfrasálma
nemur f>jóð, hlustar hljóð,
lærir orðin, og er storðin
geymir hold hins mikla manns,
hinum ungu öll á tungu
l.fa og dafna Ijóðin hans.
Út að skynd <,
sumarsólin skin á skiúðarinda;
sparifötin fohlin ajitur færð er í,
lítt’ á skóg og laufatjöldin splunkur-
.Drautir Ijettast;
vegir [>orca, vellir allir sljettast.
Varmir vindar
flytja holti fræ svo grói rindar,
skúrin nýja færði tfini feginsbað,
hreint er hvert eitt strá og laugað
barr og blað;
knappar sjiringa,
blómstrin ojma bikar nýgræðingá.
Inn í dyrin
ilm og 8ngan ber m jer sumarbyrinn,
loptið fullt með fjör og krapt og
læknislyf,
út jeg vil að fanga bæði prótt og J>rif.
Einn jeg kúri —
er f>að vit?—sem fugl í fangabúri.
Eu f>eir hijómar!
Líf og ljóð í öllutn stöðum ómar!
Göngum hægt og hægt og horfum
vel f kring.
Ó hvað [>es8Í fold er full með fög-
ur ping!
Langa stundu
vil jeg una hjer á grænni grundu.
Ktíllunin.
(Eptir Wergeland).
Voldug örn með vænginn brotinn
veslast upp í kotungsbæ,
frá pví hún var forðum skotin
fjötruð eins og rakkahræ,
ella væri’ hún óðar potin ..
hennar sál
þó á skárra en skáldsins andi,
skorðaður hjá píndri |»jÓð
yzt á heimsins eyðislóð,
með pað mál,
sem í öll sín listaljóð
tieldur eins og hund í bandi.
Hann er kiikjuklukka vafin
köldu, blautu duluraski;
litnn er rósargreinin grafin
gömlum undir mæliaski.
Sfnum væng að vilja lypta,
vera hár og fleygur andi
eius og sá sem guðleg gipta
gjörir skáld í stóru landi:
pað er eins og ætla að fljúga,
alla heima gegnum smjúga,
tjóðraður í tunnubandi....
Opt á betri Indíáuinn
æfikjörin meðal sinna,
blökkumenn og móríáninn
milli svartra og rauðra skinna;
peirra skáld er pei/ra prestur,
pekkist úr sem heiðursgestur,
Og pó—tkyldu skáldsins orð—
skyldi Ijóssins funaflóðið,
fjörugra en hjartablóðið,
sjiorlaust fljóta fyrir borð?—
vera eitt í víðum geymi,
vera eitt í Drottins heimi,
vígt og dæmt að deyja á storð?..
upp með huga, hjarta og mál
hrópi Guð í pinni sál,
vilji’ hann út úr dauðans doða
draga nýjan morgunroða,—
upp! ef færð með einum gómi
óðarstrenginn snert svo hljómi,
enda pótt sjert einn í tómi!
pví pótt fólkið pitt sje fátt,
pungt og heimskt og fallið látt,
pá mun lifna eyra og eyra
óðinn pinn að heyra—heyra.
Lóks í kringum fjóðaping
lftinn sjerðu standa hring.
Dað er nóg,
að pú vinum pínum pjóuir;
pó að vanti millíónir,
syng með rögg og sálarró!
—Eimrei&in.
Knna er þjáðst hvföi í mörg Ar nf gigt batn-
ar af einni inntöku.
Mrs. N. Eerris, kona alþekkts verk-
sfccðiseigauda í Highgate, Ont., skrifar
sem fylgir: „í mörg ár pjáðist jeg ákaf-
lega af gigt í öklunum og var stundum
svo slæm að jeg gat varht gengið. Jeg
var búin að reyua allt seiii m jer gat doitið
í hug, en batuaði lítið, O. j-ótt jeg yreri
búin að missa alla trú á meðölum var mjer
komið til að reyna South Ameriýati Itheu-
matic Oure, Mjer til mesta fagnaðar fann
jeg meiri bata eptir fyrstu inntökuna, en
jeg hafði fundið í fleyri ár, og tværriöskur
Jæknuðu mig alveg. Þjer megið birta
brjef í blöðunum“.
passages. Givesinstant relief for
oold in tho liead. Cures incipient
Catarrh in a few days; Chronio
Catarrb in ono to three months.
A speoifio for Hay Fever.
MR. JAS. SPENCB, CnACHAN, Ont.,
writes: “ I had been a sufferer from
Catarrh for 15 years. I epent lots of
money anil tried several doctors, also
a Catarrh Specialist in London, Ont.
At Jast I was directed by the ad-
vertisements and testiinonials I read
to try llr. Chase's Catarrh Cure. I
used 3 boxes, and a complete cure
was effected."
Price, complete witli blower, 2S Cts.
Sold by all dealera, or Rdmanson, Ðates & Co.,
Turonto, Ont,
DR- DALGLEISH,
TANNLCEKNIR
kunngerir hjer með, að lmnn hefur sett
niður verð á tilbúnum tónnum (set of
teeth) sem fyigir:
Bezta “sett“ af tilbúnum tönnum nú að
eins $10.00. Allt annað verk sett niður
að sama hlutfalii. En allt með því verði
verður að borgast út í hönd.
Hann er sá eirii hjer í bænum Winnipeg
sem dregur út tennur kvalalaust.
Stofau er í Mclntyre Bloek,
41« lluiii Street, IVinnipeg.
TANNLÆKNIR,
M. C. CLARK,
er fluttur á homið á
MAIN ST. 05 BANATYNEAVE.
TRJAVIDUR.
Trjáviður, Dyraumhúning, Hurðir,
Giuggaumbúning, í.atlis, Þakspón, Pappír
til húsabygginga, Ymislegt til að skreyta
með hús utan.
ELDIVIDUR G KOL.
Skrifstofa og vörustaður, Maple street.
nálægt C. P. R. vngnstöðvunum, Winnipeg
Trjáviður fluttur til hvaða staðar sem
er í hænum.
Verðlisti gefinn þeim sem um biðja.
BUJARDIR.
Einnig nokkrar bæjarlóðir og liúsa-
eignir til sölu og í skiptum.
James M. Hall,
Telephone 655, P. O, Box 288.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dp. M, Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park River, — — — N. Dak.
Er að hitta á hverjum miðvikudegi f Grafton
N. D., frá kl. 5—6 e. m.
Anyone sendinj? a sketch and description may
quickly aöcertain, free, whether an invention i0
probably patentable. CommunicationB Btrictly
confldential. Oldest a«rency forsecuriníf patenta
in America. We have a Washlnffton offlce.
I*atents taken tbrou«h Munn & CJo. receivo
Bpecial notice in the
SGIENTIFIG AMERIGAN,
boautifully illustrated, larprest circulation of
any scientiflc lournal, weekly,terras|3.00 ayear;
tl.50 six months. öpecimen copies and llAND
;ook on Patents sent free. Address
MUNN & CO.y
361 Bi'oudwuy, New York*
OLE SIMONSON,
mælir með sínu nýja
Scaudinaviau Hotel
718 Main Steekt.
Eæði $1.00 á dajr.
Globe Hotel,
146 Pkinckhr St. Winnipkg
Gistihús þetta er útbúið með öl um nýjast
útbúnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og
vínföng og vindlar af beztu tegund. Lýs
upp með gas ljósum og rafmagns-klukk-
ur i öllum herbergjum.
Ilerbergi og fæði $1,00 á dag. Einstaka
máltíðir eða herbergi ytir nóttina 25 ots
T. DADE,
Eigandi.
MANITOBA.
fjekk Fykstu Vkrðlaun (gullmeda
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
sem haldin var i Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum sýnt
f>ar. En Manitoba e okki að einf
hið bezta hveitiland í hei^i, heldur er
þar einnig J>að bezta kvikfjátTæktar
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast a?
í, pví bæði er þar enn mikið afóteku
am löndum, sem fást gefins, og upp
vaxandi blómlegir bæir, bar sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískóla/
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Braipi .
og Selkirk og fleiri bæjutn /nu/uy
vera samtals um 4000 íslendingar
— í nýlendunum: Argyle, Pipestone,
Nýja-íslandi, Álptavatns, Shoal Lake
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fylk
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar
í Manitoba eiga pví heirna um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Mani
toba er rúm fyrir mörgum sinnuru
annað eins. Auk J>ess eruíNorð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 ís
endingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið ej>tir nýjustu upplýsing-
m, bókum, kortum, (allt ókeypis) t)
Hon. THOS. GREENWAY.
Minister ®f Agriculture & Immigratioo
WlNNlTKG, MANITOBA.
Ricliards & Bradsiiavv,
MAlafærsliiiiieiin o. s. frv
Mclntyre Block,
WlNNrrEG, - - Man.
NB. Mr. Thomas II, Johnson les lög hjá
ofangreindu fjelagi, og geta menn fengið
hann til að túlka þar fyrir sig þegar þörf gerist
J. W. CARTMELL, M. D.
GLENBORO MAN.,
þakkar Islendingum fyrrir undanfarin uóö við
sklpti, og óskar að geta verið þeim til þjenustu
framvcgis.
Ilann selur í lyfjaliúð sinni allskona
„Patent*4 meðul og ýmsan annan varning, sein
venjulega er seldur á slíkum stöðum.
Islendrngur, Mr, Sölvi Anderson, vinnur
apóthekinu. tiann er bæði fús og vel fæða
úlka fyrtr yður allt sein |»jer æskið.
NORTHERN
PACIFIC
RAILWAY
GET SELT TICKET
TIL VESTURS
Til Kooteney plássins,Viotoria,Viin'
eouver, Seattle, Tacoma, Portland, og
samtengist trans-Pacific llnum til
Japan og Kína, og strandferða og
skcmmtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og bezta ferð til San Fraucisco
og annara California staða. Pullman
ferða Tourist cars alla leið til San
Francisco. Fer frá St. Paul á hverj-
nm Miðvikudegi. Deir sem fara frá
Manitoba ættu að leggja á stað sama
dag. Sjerstakur afsláttur (excursion
rates) á farseðlum allt árið uin kring.
TIL SUDURS
Hin ágæta braut til Minneajtolis,
St. Paul, Chicago, St. Louis o. s. frv.
Eina brautin sem hefur borðstofu og
Pullman svefnvakna.
Tll AUSTURS
I / sta fargjald til allrastað í aust-
,t C< ada og 13andaríkjunuin í gegn-
;im St. Paul og Chicago eða vataðleið
frá Duluth. Menn geta haldið stans-
laust áfram eða geta fengið að stanza
í stórbæjunum ef J>eir vilja.
TILGAMLA LANDSINS
Farseðlar seldir með öllurn gufu-
skipalínum, sem fara frá Montreal,
Boston, New York og Philadelphia
til Norðurálfunnar. Einrtig til Suður
Ameníku og Australíu.
Skrifið ejHir verði á farseðlum eða
finnið
H. Swinford,
Gen. Aj;ent,
á horninu á Main og Water stræturn.
Manitoba hóteliuu, Winnipeg, Man.
Sjerlrvað pað er til jarðarfara
heyrir fæst keypt mjög bil-
lega hjá undirskrifuðum. —
Hann sjer einnig um jarðar-
farir gegn vægu endurgjaldi.
J. JoltanncxBon,
710 abc.
220
ínum. Allt þetta fór fram með viðhöfn, samboðinni
prÍDZum og París.
Vassili og sysfir hans hertogafrúin—holdug frú
í dökkrauðum flauelskjól, skreyttum með fjólubláurn
gimsteinum, sem ætíð orsakaði titrÍDg á munninunt
á Möggu Delafield pegar hún (hertogafrúin) opnaði
ntunninn—tóku á móti gestunum í stázstofunni.
I>au stóðu á hinum hvíta arinfeldi, hvert við hliðina
á öðru, pegar pjónninn opnaði stofuhurðina með
leiksviðs-látbragði og velti nöfnum gestanna hátíð-
lega af tungu sinni.
Steinmetz var aptastur og tók eptir öITu sem
gérðist. Hann sá hið grímulega aDdlit Vassili’s
kiprast saman og að hann varð alveg steini lostinn
pegar hann sá Ettu. Hann tók eptir, að hinn
stillti Rússi saup dálitlar hveljur, og að hann tautaði
eitthvað áður en bann cáði sjer svo mikið, að hann
heíði rænu á að hneigja sig djúpt og hylja' pannig
audlit sitt. En Steicmetz sá ekki framan í Ettu í
eitt eða tvö augnablik—pangað til kveðjurnar voru
um garð {tengnar. Degar hann sá andlit hennar tók
hanu tptir, að pað var eins hvitt eins og marmari.
, Æ! Ce bon rtteinmetz!“ hrópaði Vassili með
minni iiátlðlogleik, og rjetti honum höndina tneð
einlægri og nærri unggæðislegri kátínu.
„Æ! Ce cher Vassili!“ sagði Steinmetz og tók í
hönd ltans.
„Það er vel gert af yður, Monsieur le Prince,
pg yður, Madatne, að sýna okkur pann mikla heiður
225
Vassili voitti pessu eptirtekt og pótti fremur
viðbjóðslegt. Ilann hefði heldnr kosið að Karl
Steinmetz hefði verið gráðugur og ræðnari.
„Eit“, bætti húsbóndinn við upphátt, „kvenn-
fólk er svo góðhjartað. Máske yður sje umhtgað
um bændurna?“
Etta leit til Steinmetz, setn kinkaði kolli svo
fíut, að enginn annar sá pað.
„Já“, svaraði hún svo, „mjer er umhugað um pá“.
Vassili fylgdi augnatilliti hennar ejitir, en sá
ekki annað en að Steinmetz var að borða og virtist
mjög ánægður með matinn.
„Ó!“ sagði Vassili i eptirvæntingarfulluin róm,
,,pá er enginn vafi á, að |>jer munuð eyða ntiklu af
tíma yðar í að reyna að bæta úr böli bændantia—úr
hinu sjálfskapaða böli peirra, með allri virðingu fyrir
ce cher Prince“.
„Hvers vegna rneð allri virðingu fyrir mjer?“
spurði Alexis, sem leit upp rólega, en pað var eitt-
hvað í hinu fasta augnaráði hans, sem kom Möggu
til að líta órólega til Steinmetz.
„Jæja, mjer hefur veriðgefið í skyn, að pjer haf-
ið aðrar skoðanir“, sagði Vassili.
„Alls ekki,“ svaraði Alexis. „Jeg játa, að
bæudurntr rnega kenna sjálfum sjer um vandræði
sín-—alveg eins og hundur, sern festir sig í gildru,
má kenna sjálfum sjer um pað“.
„Er samlíkingin rjett?“ sagði Vassili. „.Jeg
leyfi mjer að mæla með pessum olivum—pær kontu
frá Barcelona með hraðboða“.
224
sagði Vassili, sem stýrði samtalinu. „Þrátt fyrir að
jeg dáist mikið að föðurlandi raínu, sem landi, J>á
dettur mjer ekki í hug að látast harma pau örlög
iriín, að verða að búa í París. I>að er samt öðru niált
að gegna með karlmenn, en með j>rinzessuna og yð-
ur, fröken—acht“ Hann ypti öxlum og leit ujiji í
loptið, eins og bann væri J>egjandi að sárbæna bim-
ininn. „Fegurð, fyndni, skínandi gáfur—allt petta
er kastað á glæ á Rússlandi“.
Hann hneigði sig fyrir prinzessunni, sem horfðt
á hann, og fyrir Möggu, sem ekki leit á hann.
„Ilvað mundu Parísar-búar segja ef peir vissu,
hverju peir eru að tapa?“ bætti hann við í lægii tón
við Ettu, sem brosti og pótti vænt um srnjaðrið.
Hún kunni ekki ætíð að gera greinarmun á ósvífm
og skjalli. O,' satt að segja er petta tvennt svo ná-
skylt, að pað er vandi að gera greinarmun á pví.
Steinmetz sat við vinstri hlið hertogafrúarinnar
og yrti á liana einu sinni oða tvisvar, og liún svaraði
honum með muttninn fullan af mat. Hann komst
skjótt að pví, að pað sem var fyrir framan hana dró
athygli hennar miklu meira að sjer en nokkuð sem
fram fór í kringum hana, og pess vegna ljet hann
sjer nægja, á ineðan á máltiðinni stóð, að láta gleðt
sína í ljósi einungis með upphrópan, Jtegar hertoga*
frúin var svo væn að benda honum við o<r við á ein-
n
hvern sjerlega bragðgóðan rjett með gafíli sínutn,
sem öll málsnilld liennar og áherzla virtist eiga
heima 1.