Lögberg - 06.10.1898, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 6. OKTOBER 1898..
en áin Rahab, sem rennur um Gedor-
ef-hjeraðið og fellur í Nílá er ekki
skipgenjr. Nú kemur fregn sú, að
Ahmed Fadil hafi ekki lagt af stað
frá Gedoref til liðs við Khalífann,
heldur hafi hann verið flæmdur paðan
af Egyptum, í hverra böndum hjerað-
ið nú sje. Reynist fregn pessi áreið-
anleg, pá or engin hætta á, að pessi
frjósama byggð gangi hjer eptir und-
ir Abyssiníukeisara.
Á stríðstímum hafa að líkindum
engar pjóðir s/nt meira frjálslyndi
gagnvart blaðamönnum en Bretar og
Bandaríkjamenn og er sltkt síður en
ekki vttavert. Þjóðin, sem herinn
gerir út, vill fá að vita hvernig geng-
ur. Foreldrarnir, sem eiga syni sína
í stríðinu og konurnar, sem eiga menn
sína f>ar, vilja fá að frjetta hvemig
gengur; ekkert af pessu er láandi.
Meðferðin á hermönnum hefur opt og
einatt verið allt annað en góð, sum-
part vegna harðneskju og samvizku-
leysis herforingjanna og sumpart
vegna örðugra kringumstæða. Ef til
vill má pakka pað blöðunum og
frjettariturum peirra öllu öðru fremur,
að á meðferð hermanna hefur orðið
stórkostleg breyting til hins betra á
seinni árum. Vafalaust hefur pað góð
og hvetjandi áhrif, bæði á herforingj-
ana og á rjetta og sljetta óbrotna her-
menn, að liafa paö stöðugt á meðvit-
undinni, að pegar peir standa vel í
stöðu sinni og einkum takist peim að
skara á einhvern hátt fram úr, pá berst
frjettin um pað óðara fyrir hvers
manns dyr í blöðum landsins. Allt
petta og fjölda margt annað gott hef-
ur pað í för með sjer, að frjettaritarar
fylgi eptir her pjóðanna á stríðstfm-
unum og hafi sanngjarnlega frjálsar
hendur.
En, eins og öll önnur mál hafa
tvær hliðar, eins og allt annað, hversu
gott sem pað í sjálfu sjer kann að
vera, getur orðið illt sje pað mis-
brúkað, pannig er pví einnig varið
með mál pað, er hjer er verið um að
ræða. Nú á tímum eru samgöngu-
færin komin í pað horf um allan hinn
menntaða heim, að fjarlægðirnar eru
horfnar; telegrafpræðirnir eru orðnir
svo almennir, að frjett, sem'birtist í
blaði á Eoglandi í morgun getur
birzt i öllum helztu blöðum heimsins
í kveld. Nú er margt pað hermálum
viðvikjandi, sem nauðsynlegt er að
leynt fari. Öllum viðbúnaði og hreif-
ingum er haldið leyndum fyrir mót-
stöðumönnunum að svo miklu leyti,
sem unnt er, og sannist pað á nokkurn
mann, að hann sendi óvinunum upp-
iysingar um nokkuð pað, er leynt átti
að fara, pá er slíkt í flestum tilfellum
talin dauðasök. Það er pví ekki
furða pó ritfrelsi stríðsfrjettaritaranna
sje takmarkað og geti jafnvel í /ms-
um tilfellum álitist nauðsynlegt, eða
bezt, að peir fái alls eagar stríðs-
frjettir að rita. Þegar ófrið ber að
höndum, senda blöðin heilar fylking-
ar frjettaritara út af örkinni. Ófrið
telja sum b'öð pessi sjerstaka tekjuvon
og svo keppa liver við önnur að flytja
8em allra mestar stríðsfrjettir og er
pá í mörgum tilfellum ákefðin svo
stjórnlaus, að pegar ekkert sjerlegt
hefur borið til tíðinda, sem líklegt er
að hrífi eptirtekt fólksins, pá eru
bÚGar til frjettir, sem næsta dag sann-
ast að enginn flugufótur er fyrir; en
pær hafa að pví leyti náð tilganginurr,
að nokkur púsund hafa selst af blað-
inu, sem annars ekki mundi hafa selst.
í stríðinu á milli Bandarikja-manna
og Spánverja höfðu helztu blöðin
frjettaritara sína á annari hverri púfu
svo ekki var unnt fyrir stjórnina að
halda neinum fyrirætlunum sfnum og
hernaðarbrögðum leyndum. Allt var
óðara komið í blöðin og svo samdjsg-
urs í herbúðir Spánverja. Og óhætt
er að segja pað, að jafnvel pó Spán
verjum virtist ekki koma slíkt að
miklu haldi, pá vissu peir stöðugt
hvað gerðist hjá Bandaríkja-mönnum,
fyrir aðgerðir blaðanna.
Aðalverkið, sem enn er óunnið í
Soudan, er pað að ná eignum Egypta-
lands úr höndum Frakka og Abyss-
iníu-manna; er helzt búist við. að
slíkt muni takast án frekari blóðsút-
hellinga. Mun Sir Herbert Kitchen-
er hafa komist að peirri niðurstöðu,
að fengju blöðin að leika lausum hala
í málum peim, pá inundu pau að
minnsta kosti ekki greiða fyrir fljótu
og heppilegu samkomulagi.
þakkarávarp.
Ep+ir að dóttir mfn, Lovísa, hafði
pjáðst í full 9 ár af ógurlegri krampa-
og floga-veiki og Jeitað hafði verið
jfmsra frægra lækna, bæði innanrfkis
og utan, og hún par að auki brúkað
mikið af „patent“-meðulum, en allt
án nokkurs góðs árangurs, var jeg
nálega búinn að missa alla von
um, að jeg nokkru sinni aptur fengi
að sjá petta elskulega barn mitt í
polanl'gu heilbrigðisástandi. En
föðurskyldan knúði mig til að neyta
allra peirra tilrauna, sem jeg átti kost
á, og pess vegna gerði jeg hina síð-
ustu tilraun í síðastliðnum júnímán-
uði uieð pví að fara með hana upp til
Winnipeg, bæði fyrir áeggjan ýmsra
kunningja minna og svo vegna hins
almenna orðs, sem jeg hafði heyrt fara
af hinum unga íslenzka lækni í Winni-
peg, dr. Ólafi Björnssyni. Rjeði jeg
af að fara með dóttir mína á fund
hans. Að I/sa allri peirri mannúð og
lipurð, er hann sjfndi okkur pá, um
leið og hann lofaði að gera allt, sem
í hans valdi stæði, til að bæta mein-
semd hennar, er ekki tilgangur minn
með línurn pessum, heldur aðeins að
s^na afleiðinguna af pessari tilraun,
sem er sú, að nú er dóttir mín kominn
til betri heilsu en hún nokkru sinni
áður hefur notið, og er nú kominn í
vist í Winnipeg.
Fyrir pessa frægu hjálp og fram-
úrskarandi alúð og ástundun og um-
hyggju, er dr. Ólafur Björnsson hefur
auðsynt dóttir minni, votta jeg honum
mitt inriilegssta pakklæti og bið gjaf-
arann allra gfóðra hluta að efla hann
og styðja til margra pvflfkra frægðar-
og mannúðar-verka, og um leið vil
jeg leyfa mjer að vekja athygli landa
minna, s“m pjást af hinum ymislega
löguðu sjúkdómum, að leita pessa
landa vors. Jeg pori að fullyrða, að
peir geta ekki fundið neinn annan,
sem með meiri alúð og samvizkusemi
reyni að bæta mein peirra.
1 sambandi við hið ofaritaða votta
jegr einnig mitt bjartans pakklæti
peim heiðurs-hjónum Mr. og Mrs.
Hallson, no. 18 Simcoe Str., Winni-
peg, sem tóku nefnda dóltir mína til
húsa og hjúkruðu henni með meztu
nákvæmni og alúð á meðaa hún var
í veikindaástandi sínu.
Icelandic River, 24. sept. 1898.
Pjetub Áenason.
Ertu hcyrnarlaus?
Hin nýja, eptirtelpaverSa uppfundning vor
læknar pig áreiðanlega, ef |>ú hefur ekki fæðst
heyrnarlaus. Suöan i höffinu hættir strax.
MatgirSkan<línafar,sem næstum höfðu misst alla
batavon, hafa nú heyrnina og mœla roeð osS, og
ef pið sendið fulla lýsingu af sjókdó minum, |>á
skulurn vjer kenna yður hvernig þjer getið fijótt
og kostnaðarlítið læknað yður sjalfur. Dr Lud-
vlg Mörok, 13S W. 123 St., New York.
Glflbe Hotel,
146 Pbincesb St. Winnipeg
Gistihús þetta er útbúið með öllumnýjasta
útbúnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og
vínföng og vindlar af beztu tegund. Lýs
upp með gas ljósum og rafmagns-klukk
ur í öllum herbergjum.
Herbergi og fæði $1,00 á dag. Einstaka
máltSðir eða herbergi yfir nóttina 25 cl
T, DADE,
Eigandi.
Rickrds & Bradshavv,
Hálufærslumcnn o. s. frv
367 MAIN STREET,
WINNIPEG, - - MAN
Mr. Thomas H. Johnson les lög hjá
ofangreindu fjelagi og geta þessvegna ís-
lendingar, sem til þess vilja leita, snúið
sjer til hans munnlega eða brjeflega á
þeirra eigin tungumáli.
Telegraf er eitt af helztu námsgreinum á St.
Paul ,Business‘-skólt.num. Kennararnir, sem
fyrir þeirri nSmsgrein standa, eru einhverjir þeir
beztu í landinu, MAGUIRE BROS.
9? East Sixth Street, St. Paul, Minn
ðCiWvto
Future comfort for present
seemíngf economy,but buy the
sewing machíne with an estab-
líshcd rcputation, that gfuar-
antccs you longf and satisfac-
tory scrvice. A j* i
ITS PINCH TENSION
. . AND . .
TENSION INDICATOR,;
(dcvices for rcgulatingf and ]
showingf theexact tension) arc ;
a fcw of thc features that
emphasíze the high gradc;
character of the White.
Send for our elegant H.T.;
catalog.
WHITE SfWING MACHINE CO.,
tLEVELANO, O.
Til sölu hjá
W. Crundy & Co.,
Winnipeg, Man
IÁIL CONTRACT.
INNSIGLUÐUM tilboðum, serd
til Post Master General verður veitt
móttaka í Ottiwa fram »ð miðjum degi
á föstndaginn 28. október næstkoin-
andi, viðvikjandi pósttíutuin{zi liennxr
hátignar drottnin^arinnar, sarokvæmt
fyrirhuguðum sa mningi, einusinni í
hverri viku í fjögur ár milli Church-
bridge og Sumner, frá 1. janúar næst-
komandi.
Prentaðar auglV-singar með ná-
kvæmari upplýsingum viðvíkjandi
hinum fyrirhuguðu samoingum og
eiðublöð fyrir tilboðin má fá á póst-
húsunum í Churchbridafe, Clu'iiber,
Kimbrae, Riversdale, Sumner og hjá
undirskrifuðum.
W. W. McLEOD,
l’ost Oftice Inspector.
Post Oftice Inspectors Oflice, I
Winnipeg, 16. sept. 1898. \
SAFES.
Nú et tækifæri til að fá gott “Safe” fyrir lagt
verð. Allar stærðir frá $15.00 og upp. Victor
Safe & Lock Co., Cincinnati, O , hefur stærsta
verkstæðið ( heimi, sem býr til “Safes”. pað
eru öll ábyrgst að þola að lenda í húsbruna.
Komið og .jáið þau.
KARL K. ALBERT,
aða -agent fyrir Norðvesturlandið.
148 Princess St., TViniiipcg.
RJETT EINS OG AD
FINNA PENINGA
ER AÐ VERZLA VIÐ
Lð irc,| I V mílton,
■ íXm IVI1I.L.T9 n. dak
|>að er næstum óumflýjanlegt fyriralla ,bus:!
ness‘-menn og konur að kunna hraðritun rg
stílritun (typewriting) á þessum framfaratfma,
ST. PAUL ,BUSINESS‘-SKOLINN hefur 6-
gæta kennara, sem þjer getið lært hraðskriptira
hjá á styttri tima en á nokkrum öðrum skóla.
Og getið þjer þannig sparað yður bæði tfma og
peninga. þetta getum vjer sannað yður með
þvi, að vísa yður til margra lærisveina okkar,
er hafa fengið góðar stöður eptir að ganga til
okkar ( 3 til 4 mánuði.
MAGUIRE BROS.
93 East Sixth Street, St. Paul, Minn
Hann er að selja allar sínar miklu vörubirgðir með innkaupsverði,
Þetta er bezta tækifærið, sem boðist hefur á lffstíð vkkar og pað býðst
ef til vill aldrei aptur, slepftið pví ekki tækifærinu, heldur fylgið
straumnum af fólkinu sem kemur daglegfa I pessa miklu búð. Þess’
stórkostlega sala stendur yfir að eins um
60 daga lengur.
Ilæðsta markaðsverð gefið fyrir ull gegn vörum með innkaupsverði
Hver hefur nokkurntíma heyrt pvllfkt áður? Komið með ullina og
peningana ykkar. Það er ómögulegt annað en þið verðið ánægf
bæði með vörur okkar og verðið.
L. R. KELLY,
MILTON,
N. DAKOTA.
OLE SIMONSON,
mælirmeð slnu nyja
Scandinavian Botel
718 Main Stkbkt.
Fæði $1.00 á dae.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dr. M, Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park River, — — — N. T)ak.
Er að hitta í hverjum miðvikudegi i Grafton
N. D.. frá kl. 5—6 e. m.
256
til yðar gert það. Gefið mjer að eins eitt vonarfullt
orð, til að fara með í hernað þenna—einungis eitt
oið. Ó, pjer hrökkvið frá mjer, pað fer hrollur um
yður! Hin óstjórnlegu orð mín hafa hrætt yður.“
Hún bærði varirnar tvisvar, eins og hún ætlaði
að segja eitthvað, en ekkert hljóð kom út yfir þær.
Loks byrjaði hún að tala, og var harður hljómur í
röddinni og orðin komu dræmt, eics og vill verða
hjá þeim, sem ekk: þorir að tala óhikað.
„Þetta er allt of skyndilegt“, sagði hún. „Það
er ekki Jangt síðan að veröldin var sem ekki neitt í
augum yðar. Þjer hafið breyzt einu sinni; þjer
kunnið að breytast aptur“.
„Þjer eruð miskuDnarlaus!“ hrópaði hann. „Hver
befur breytt mjer?“
„Gg svo er bróðir pðar“, hjelt hún áfram án
þess að gefa spurningu hans gaum. „Mjer virðist,
að þetta vera orðinn ættarsiður hjá ykkur Edricson-
um. En jeg bið forláts; jeg meinti þetta ekki
sem háð. En satt að segja kemur þetta svo flatt
uppá mig, að jeg veit varla hvað jeg á að segja“.
„Segið eitthvert vonlafullt orð, hvað lítil von
sem er í því—eitthvert vingjarnlegt orð, sem jeg
get geymt í hjarta mínu“, sagði Alleyne.
„Nei, Alleyne, það væri grimmdarleg góðvild,
og þjer hafið verið mjer of góður og sannur vinur til
þess, að jeg skyldi fara óvinsamlega með yður“,
sagði hún. „Það getur ekki átt sjer stað nánara
samband milli okkar. Það er óðs manns æði að hugsa
257
um það. Þó engin önnur ástæða væri á móti því,
þá er nóg að faðir minn og bróðir yðar mundu setja
sig á móti því“.
„Hvað kemur það bróður mínum við?“ spurði
Alleyne. „Og faðir yðar—“
„Heyrið mig nú, Alleyne, voruð það ekki þjer,
sem hafið verið að reyna að kenna mjer að breyta
rjettvíslega gagnvart öllum mönnum, sjálfsagt einn-
ig gagnvart föður mínum?-‘ sagði hún.
„Þjer hafið rjett að mæla,“ hrópaði hann, „þjer
hafið alVeg rjett að n.æla. En þjer afsegið mjer
ekki alveg, Maude? Þjer gefið mjer dálitla von?
Jeg bið ekki um heitorð eða loforð. Segið einungis.
að yður sje ekki illa við mig—að sá dagur kunni að
koma, að jeg fái að heyra hlylegri orð af vörum
yðar.“
Augu hennar urðu blíðlegri og hún var í
þann veginn að mæla vingjarnleg orð til hans, þegar
þau heyrðu dimmrödduð hróp, vopnaglamur og hófa-
tak neðan úr kastala-garðinum. Yið þetta kom
hörkusvipur á hana, augu hennar tindruðu og hún
stóð þarna kafrjóð með upprjettu höfði—kvenn-
mannslíkami, en eldleg sál
„Faðir minn er komiun niður í garðinn“, hróp-
aði hún. „Fláss yðar er við hlið hans. Nei, horfið
ekki á mig, Alleyne. Það á ekki við að tefja nú.
Vinnið ást og virðingu föður míns, og þá keatur má-
ske allt annað á eptir. Þegar hinn vaski lrermaður
hefur aflokið skylduslartí sínu, þá fyrst býst hann vi
254
hausunum. Eina spjótslengd fyrir framan riddara-
liðs flokkinn sat hinn magri og limalangi Simon
Svarti—nafntogaði bardagamaðurinn frá Norwich—
á hesti sínum, og var hið grimmdarlega og hrttkk-
ótta andlit hans nú í stálumgjörð, en á breiða silki-
borðanum, sem lá yfir öxl hans, voru hinar fimm
skarlatsrauðu rósir. Allt um kring, rjett í röðinni á
birtunni af blysunum, stóð vinnufólkið í kastalanum,
hermennirnir, sem áttu að vera setulið bans, og dá-
litlir hópar af kvennfólki, sem grjet í svuntur sínar
og hrópaði á uppáhalds dyrðlinga sína að vernda
bann Wat sinn, Willa eða Peterkin, sem nú hefðu
gerst hermenn.
Htnn ungi riddara sveinn, Alleyne, sem hallað-
ist áfram og horfði á bina hrífandi, hermennskulegu
sjón, heyrði allt í einu stutt, snögg andköf við hlið-
ina á sjer, og þegar hann leit við sá hann, að þar var
komin lafði Maude og að hún hallaðist upp við vegg-
inn, með höndina á Jijartanu, grannvaxin og fögur
eins og hálfútsprungin lilja. Andlit hennar sneri frá
honum, en hann heyrði á htnum einkennilega and&r-
drætti að hún grjet beisklega.
„Æ, æ!“ hrópaði bann utan við sig af þessari
sjón, „af hverju eruð þjer svona hrygg, lafði mín?-‘
„Jeg er svona hrygg af að sjá þessa vösku menn
og hugsa um, hve fáir af þeim muni að líkindum
koma »ptur“, svaraði hún. „Jeg sá hina sömu sjón
þegar jeg var ofboð lltil stúlka, árið sem prirzinn
háði liina miklu orustu sína. Jeg man optir þvl