Lögberg - 03.11.1898, Side 4
4
LÖQBERG EIMMTUDAGINN 3. NÓVEMBEP 1808
LÖGBERG.
Gefið út að 309^2 Elgin Avc.,Winnipeg,Man
af The Lögberg Print’g & Publising Co’y
(Incorporated May 27,1890) ,
Ritstjóri (Editor): Sigtr. JÓNASSON.
Business Manager: B, T. Björnson,
A ujrlýftiiigar: Smá-anglýsingar í eitt skipti25
yrir 30 oró eða 1 þml. dálkslengdar, 76 cts um mán
dínn. k stœrri auglýsingum, eóa auglýsingumum
lengritíma,afsláttureptirsamningi.
Hávtada-ftkipti kaupenda verdur að tilkynna
skriflega og geta um fyrverand’ bústað jafníYamt.
Utanáskript til afgreiðslustofu blaðsins er:
1 lie LóKbcrjr Prmtinjr A: Publiftli. Co
P. O.Boz 585 I
Winnipeg.Man.
Utanáskrip ttilrltstjórans er:
£ditor Lögberg,
P *0. Boi 585,
Winnipeg, Man.
—— Samkvæmt landslögum er uppsðgn kaupenda á
ulaðiógild,nema hannsje skaldlaus, þegar hann seg
r opp.—Ef kanpandi, sem er í skuld við blaðið flytu
?ietferlum, án þess að tilkynna heimilasklptin, þá er
pað íýrir dómstólunum álitin sýnileg sónnum fyrr
P rettvísum tilgangi.
ÍIMMl'UUAGINN, 3. NÓV. 1898.
Kosningarnar í N.-Dak.
NæUa {jiiðjudíg (8. f>. m.)
fdra fram kösningar f>ingmanna
og ríkis-embættismanna í Norður-
] )akota-riki, og um leið veiður kosið
í bin ymsu „county“-embætti í hinum
ýmsu „county“um. Vjer liöfum ekki
pláss til að fara að telja upp ping-
mannaefni og embættisraauna-efni
allra flokkanna um allt rikið, og ísl.
í Dakota koma ekki beinlínis við
„county“embættismanna kosningar
nema i Fembina-county, pví b'eir eru
ekki mannmargir í öðrum „county“-
um i ríkinu. Og par eð „demo-pop“-
málgagnið íslenzka hjer i bænum er
búið að blása i básúnur fyrir „demo-
pop“ embættismanna efnunum í Pem-
bina-county (sem kalla sig ókáða de-
mókrata!) og níða niður embættis-
inanna-efni republikana, pá álítum
vjer sanngjarnt að telja hjer upp
pingmanna-efni og embættismanna-
efni republikana og minnast á fáeina
af mönnum pessum sjerstaklega.
Skráin yfir pá menn, sem bjóða
sig fram af hálfu repnblikana-flokksins
og verða í vali í Pembina county
næsta priðjudag, er sem fylgir:
Fyrir pingmann í neðri deild
coDgressins í Washington:
Burlcigh F. Spalding.
Fyrir yfirrjettar-dómara (i Dakota-
riki):
N. C. Young.
Fyrir ríkisstjóra (Governor) í Dakota-
rlki:
F. B. Fancher.
Fyrii aðstoðar-ríkisstjóra (Lieutenant
Governor):
J. M. Devine.
Fyrir ríkis-ritara (Secretary of State):
Fred Falley.
Fyrir ríkis-yfirskoðunarmann (State
Auditor):
A. N.'Carlblom.
Fyrij ríkis fjehirðir (State Treasurer):
D. W. Driscoll.
Fyrir ríkis-sóknara (Attorney Gen’l):
Jolin F. Cowan.
Fyrir járnbranta-yfirlitsmenn (Com-
missioners):
L L Walton,
H Erickson og
John Simons.
Fyrir umsjónarmann menntamálanna
(Supt. of Public Instruction):
John G Hoiland.
Fyrir umsjónarmann akuryrkju- og
verkamanna-mála (Commissioner of
Agriculture and Labor):
H. U. Thomas.
P’yrir umsjónarmann elds- og lífs-
ábyrgðar-mála (Commissioner of ln-
surance):
George W. Harrison,
Fyrir pingmenn (Representatives) í
neðri deild N. J )akota-pingsins—í
fyrstu kjördeild (First District):
J. D. Wallace og
AV. J. Watt.
Fyrir pingmann (Senator) í efri deild
N. Dak.-pingsins—2. lyördeild:
James Z. Fuller.
Fyrir pingmenn (Representatives) í
neðri deild N. Dak.-pingsins — 2.
kjördeild:
Jolin Thordarson og
Ernest H. Restemayer.
K.MBŒTTISMENN f PEMB.-COUNTY.
Fyrir fógeta (Sheriff):
Jarr\es A. Little.
Fyrir county-fjehirðir (County Treas.):
A. A. Halliday.
Fyrir county reikninga-yfirskoðnnar-
mann (County Auditor):
Pau! Williarr\s.
Fyrir afsalsbrjefa skráset jara (Regist-
rar of Deöds):
J. E. Turrjer.
Fyrir „county“-rjettar ritara (Clerk of
the Court):
A!ex L. Airth.
Fyrir ríkis-sóknara (State’s Attörney):
W. J. Burl^e.
Eyrir dauðsf.-rannsóknara (Coroner):
C. F. Erskine.
Fyrir „county“- dómara (County
Judge):
V. Quacl^enbush.
Fyrir „oounty“-mælingamann (County
Surveyor):
S. C NjcCuin.
Fyrir skóla-umsjónarmann (Superin-
tendent of Schools):
C. E. Jacl^son.
Fyrir friðdómara (Justices of Peace):
C. Muephy,
Jas. R. Roy,
E. H. Beegman og
E. L. Bucii.
i’yrir lögreglupjóna (Constables):
Thos. McFaöben,
C. E. Fuoba,
Maesiiall Jackson og
A. B Follins.
Þegar vjer fengum síðustu frjett-
ir að sunnan, voru republikanar ekki
búnir að tilnefna „connty“-umsjónar-
menn (C^unty Commissioners), og
pess vegna vantar pá í skrána hjer að
ofan.
Kjósendutn til leiðbeiningar
skulum vjergeta pess, að ef peir vilja
greiða atkvæði með 'öllurn ping-
mannaefnurn og embættismanna
efnum livers ílokksins, sem er, pá
purfa peir ekki að setja kross (X) í
ferhyrningin út undan nafni sjerhvers
manns á kjörseðlinum (Ballot), heldur
er nóg að setja kross í ferhyrningin
efst á kjörseðlinum fyrir neðan nafn
flokksins, sem mennirnir tilheyra,
nefnilega milli nafDS flokksins og
mannanna niður undan flokksnafninu.
Eins og vjer tókum fram í síð-
asta blaði, pá hefur oss aldrei getist
að stefnu demókrata, enda befur
reynslan s/nt, að stefna republikana
er hvervetna hollari. En pví ver Hzt
oss á samsuðuna milli demókrata og
populista, pví oss blandast ekki hugur
um, að demókratar eru að leiða popu-
lista í ógöngur, að peir eru að nota
pá sem verkfæri til að koma fram
stefnu sjálfra sín (demókrata),sem er í
öllum grundvallar-atriðum algerlega
gagnstæð stefnu populista (bænda-
flokksins). t>að er sama sagan eins
og pegar apturhaldsmenn hjer í Can-
ada flekuðu menn, sem pykjast vera
frjálslyndir 1 trúar- og kirkjumálum,
til pess að veita lið hinni ófrjálslynd-
ustu kristinni kirkju í heiminum—
rómversk-kapólsku kirkjunni — í
skólamálinu hjer í Manitoba. Menn
ættu að vera sjálfum sjer samkvæmir:
frjálslyndu flokkarnir ættu að vinna
saman, en ekki láta menn, sem eru að
vinna fyrir eigin hagsmunum ein-
göngu, blinda sig með öðrum ei.s
nöfnum og óháðir demókratar (Inde-
pendent Democrats). Hver maður,
sem hefur fylgt með hvað snertir ráðs-
mennsku flokkanna í fjármálum N.
Dakota-ríkis, veit, að demókratar hafa
verið miklu eyðslusamari en repub-
likanar, að demókratar eyddu yfir
80,000 dollurum meira á ári á meðan
peir voru við völdin í Bismark, en
republikanar gerðu eptir að peir tóku
við, Hvernig populistar, sem hafa
sett sparnað á merki sitt, geta fylgt
demókrötum, er oss óskiljanlegt.
Að svo mæltu viljum vjer minn-
ast með nokkrum orðum á fáeina af
rnönnum peim, sem bjóða sig fram af
h&lfu republikana’ og skulum vjer pá
byrja á
N. C. YOUNG,
dómara. Hann var útnefndur yfir-
rjettar dómari frá Pembina county
pegar Corliss dómara missti við, og
hefur Young staðið ágætlega í stöðu
sinni að öilu Jeyti, reynst djúpvitur
lögfræðingur 'og óvilhallur dómari.
Hann var áður ríkis-sóknari „county“-
isins, og ljet sjer pá sjerlega annt um
hBgsmuni Pembina-county’s og spar-
aði pví stórfje í peim málum, sem
hann fjallaði um. Það hefur víst
enginn maður 1 Pembina-county
hreinna mannorð að öllu leyti eD
Young dómari. Ef mönnum er annt
um heiður „county“-isins, pá er sjálf-
sagt að kjósa Young í yfirrjettar-
dómara embættið.
Me. w. j. burke
byður sig fram sem rídissóknari fyrir
Pembina-county, og er hann einn
langbezti og 'næfasti lögfræðingur,
sem til er í „county“-inu. I>að er
ekki með rjettu hægt að setja neitt
út á hann, hvorki sem lögfræðing eða
mann, og pess vegna ekkert áhorfs-
mál að kjósa hann.
Mb. QUACKENBUSH
er priðji maðurinn, sena byður sig
fram í embætti par sem lögfræðis-
pekking er nauðsynleg, nefnilega
sem „county“ dómari, og er hann
talinn sjerlega hæfur maður I pað
embætti. Margir íslendingar pekkja
Mr. Quackenbush og allir að góðu.
Dað er pví vonandi að ísl. kjósendur
veiti honura eindregið fylgi sitt.
Mb. jas. z fuller .
byður sig fram sem senator i N. Dak-
ota-pingið, og er hann að sögn mjög
hæfur maður til pingmennsku. Hann
yrði pví kjósendum vafalaust bæði til
gagns og sóma í efri deild N. Dakota-
pingsins, og Islendingar ættu pví að
greiða honum atkvæði.
Me. JOHN THORDARSON
er íslendingur, eins og lesendur vor-
ir vita, og byður sig fram sem ping-
maður í neðri deild N. Dakota pings-
ins. Dað er enginn vafi á, að Mr.
Tbordarson verður pjóðvorri tilsóma,
ef hann nær kosningu, pví hann hefur
pá hæfilegleika og pekkingu, sem út-
heimtist til að leysa pingmennsku-
störf vel af hendi. Svo vonum vjer
að íslenzkir kjósendur láti hann njóta
pjóðernisins pegar peir eru að merkja
kjörseðla slna pann 8. p. m.
Vjer vildum yfir höfuð ráða ís-
lenzkum kjósendum í Norður Dakota
til,að greiða atkvæði með öllum peim
mönnum á kjörseðlunum í einu lagi,
sem berjast undir merkjum republik
ana við pessar kosningar. I>eir eru
allir heiðarlegir og hæfir menn, og
pað veikir málefni flokksins að dreifa
atkvæðunum.
\Litid eitt
j Skem m d
) Hvít og grá
Blankett
I Hjá
Vjer keyptum stört vagnhlass*
af hvítum og gráum blankettum.'
Sum af þoiiu eru ofur lítið skemmd |
l>au eru það sem verksmiðjueig-*
endurnir kalla "Seconds". Vjer
fengum góð kaup á þeim og ætlum |
að selja þau öll fyrir minna en
hálfvirði. Sum af þeim lita eins
vel út og nokkur önnur blankett.
Sleppið ekki þessu tækifæri til
að fá ódýr blanketti.
>The N. B. Preston Co.,
LIMITED.
524 & 526 MAIN ST.
Ferðapistlar ritstj. Lðgfb.
I. PISTILL: l’EEÐIN til nýja ísl.
(Framh.).
Jeg var ekki kominn lengra á
Nyja-íslands ferð minni í síðasta blaði
en pað, að jeg var kominn að íslend-
ingafljóti, utan úr Mikley, og var pað
priðj udagskveldið 30. ágúst. Morg.
unin eptir, síðasta dag ágústmán.,
var skínandi veður, sólskir og logn,
°g ^r jeg pví nokkuð snemma 4 fæt-
ur, til að njóta morgunloptsins og sjá
mig ögn um á undan morgunverði.
Jeg hafði ekki komið til íslendinga-
fljóts um básumar, eða pegar allt var
í blóma, síðan sumarið 1892, en jeg
hafði komið pangað síðan um hávetur
(í kosninga-leiðangrinum 1890) og
einnig seint í október mánuði I fyrra,
pegar allt var farið að sölna, og naut
jegpví betur útsynisins penna morg-
un í sumardyrðinni.
Það er varla pað íslenzkt manns-
barn til, sem ekki hefur heyrt íslend!
ingafljót nefnt, pví par var ein aðal-
stöð íslendinga í pessu landi á fyrstu
landnáms árum íslendinga hjer vestan
hafs. Hið fyrsta íslenzka blað í Am-
eríku, „Framfari“, var gefið út við
íslendingafljót (í bæjarstæðinu Lundi,
sem nú er orðið dálítið porp). Jeg
296
ekki lengi að bíða. l>að liðu ekki nema prettán
dagar pangað til að úlfar stálu heilu læri af ágætu
hjartar-keti úr sjálfu tjaldinu mínu, og sama dag
súrnuðu tvær flöskur af gömlu vernage-vini og pað
varð leirlitað“.
„Sækið hertygi mín niður í skipið“, sagði Sir
Nigel við sveina sína, „og komið einnig með hertygi
Sir Oliver’s, og munum við herklæðast hjer uppi á
piljum. Að pví búnu skuluð pið líta eptir hertygj-
um sjálfra ykkar; pví jeg vona, að pið í dag fáið
tækifæri til að ganga mjög heiðarlega inn í her-
mannsstöðuna og að pið notið tækifærið vel og synið
i verkinu, að pið sjeuð verðugir fyrir stöðuna og vask-
ir riddara-sveinar. Og nú er að tala um hvernig búa
skal undir bardagann, Sir Oliver. Dóknast yður að
jeg geri pað, eða viljið pjer gera pað‘;'“
„Skipið pjer fyrir um allt, stríðshani góður“,
sagði Sir Oliver. „Við Maríu mey! jeg er engin
kjúklingur, cn samt sem áður get jeg ekki gert
kröfu til að vera eins vel að mjer í hernaðar-listinni
eins og lærisveinu Sir Walters Manny. Ráðstafið
J5llu eins og yður sjfnist14
„Þá skuluð pjer draga fána yðar upp á framan-
verðu skipinu, en jeg dreg fána miun upp hjer á
skutpallínum“, sagði Sir Nigel. „t>jer skuluð hafa
hina fjörutíu menn yðar til að verja frampart skips-
ins, og jeg bæti par við fjörutfu af bogaskyttum
mínum. Jeg ætla að hafa fjörutfu bogaskyttur,
íjjjótsmenn mína Og sveina hjer í skutnum, til að
305
Watkin frá Sowley, Arnold og William langi, og
látum oss sýna prælmennunum, að peir eiga hjer
enskum bogaskyttum að mæta“.
Hinir prfr bogamenn, er Aylward nefndi, voru
aptast á skutpallinum. stóðu gleiðir, til að hafa sem
bezt jafnvægi, og spenntu boga sína pangað til peir
voru nærri búnir að draga hinar priggja feta löngu,
stályddu örvar fyrir odd. „I>ú ert vissastur að hæfa,
Watkin“, sagði Ayhvard, sem stóð hjá peim með ör
á streng. „Miðaðu á fantinn með rauðu húfuna. En
pið hinir tveir skuluð miða á manninn með hjálminn,
og ef pið hæfið ekki, pá er jeg til að skjóta. Ma
foi\ Þeir eru 1 pann veginn að hleypa af vjelinni.
Skjótið nú, tnes garcons, pví annars verðið pið of
seinir“.
Ræningja-pyrpingin á galeiðunni hafði fært sig
burt frá hinni miklu timbur-skotvjel, og voru ein-
ungis eptir tveir menn við hana. til að hleypa af
henni. Annar peirra, sá með rauðu húfuna, beygði
sig áfram til að styðja hinn ósljetta hnullungs-steÍD,
sem lá á hinum ausumyndaða enda löngu skotstang-
arinnar. Hinn maðurinn hjelt í lykkju á reipinu,
sem var til að losa hakann og senda hinn punga stein
íljúgandi gegnum loptið. Þeir stóðu pannig eitt
augnablik, og skáru glöggt og greinilega af við
hvíta seglið á bakvið p&. Næsta augnablik fjell
ræninginn með rauðn húfuna fram á steinin, sem
hann hjelt við, og stóð ör á railli rifja hans; og liinn,
sem hjelt í reipið, hafði í sömu svifunum feugið ör í
300
Nigel og r/ndi ineð hinum deplandi aligutii sínum á
ræningja-skipin. „I>au virðast vera glæsileg skip,
og jeg vona, að pað verði okkur mjög ánægjulegt að
berjast við pau. Það er bezt að senda pann boðskap
um allt skipið, að við gefum hvorki nje piggjum
grið í pessum bardaga. Er nokkur prestur eða
rnunkur á skipi pessu, Hawtayne skipstjóri?“
„Nei, lávarður minn“, svaraði skipstjórinn.
„Nú, jæja, pað gerir ekki svo mikið til hvað
snertir hersveitina mina, pví allir I henni skriptuðust
og fengu aflausn áður en við lögðum af ötað frá
Twynham-kastala; og faðir Christopher í klaustrinu
fullvissaði mig um, að peir væru eins vel búnir undir
að fara til himna eins og til Gascony. En jeg hef
efasemdir viðvíkjandi pessum Winchester-mönnutn,
sem komu með Sir Oliver, pví peir virðast vera mjög
óguðlegur hópur. Sendið orð um skipið, að allir
hermennirnir skuli krjúpa á knje og að undirforingj-
amir skuli lesa fyrir peim faðirvor, Maríu-bænina og
trúarjátninguna“.
Samkvæmt pessari skipun krupu hinir ófínu her-
menn og sjómenn á knje, og glamr&ði í verjuin
peirra og vopnum. Þeir hneigðu höfuðin, krosslögðu
hendurnar og hlustuðu með lotningu á hið ráma taut
undirforingjanna. l>að var einkennileg pögn, seui
kom yfir menn pessa allt í einu; hún var svo djúp,
að pað var eins og skvampið í öldunum, pyturinn i
seglinu og marrið í viðum skipsins hækkaði sig
snögglcga. Margir bogamennirnir höfðu dregi’)