Lögberg - 26.09.1901, Blaðsíða 3

LOGBERG, FIMTUDAGINN 26. SEPTEMBER 1901.
3
Fréttabrcf.
Spanish Fork, Utah, 17. Sept. 1901.
Herra ritstjóri Lögbergs:—
Hér er sorgarbragur & öllu kristi-
lega sinnuðu fólki, útaf fráfalli for-
seta Bandaríkjanna, sem skeði siðast
liðna viku. Pað voru haldnar minD-
ingarræður I tilefni af pví í mörgum
af kirkjum vorum siðasta sunnudag,
og sótti fjöldi fólks pær. Var f>ar
minst & æfiferil hins látna mikilmenn-
is og skýrt greinilega frá öllum til-
drögam og atvikum áhræraudi bana-
tilræðið, og að síðustu andláti hans,
og hafði [>að svo rrikil áhrif á fóikið
að sumir fengu ei tára bundist, sem
bæði hefir verið sprottið af með-
aumkvun og virðingu, pví hér í vorri
„State“ báru flestir sanna virðingu
fyrir forsetanutr.
Að pessu sleptu, er bér mikið
tíðindalítið. Tíðarfarið er hið yndæl-
asta sem hugsast getur; purviðri og
mátulega miklir hitar, pað sem liðið
er af pes?um mánuði. Uppskera
gekk vel, og reyndist í meðallagi á
öilum korntegundum, en jarðepli
halda menn að verði í rýrasta lagi,
enda er verðið á peim nú 2c. pundiö;
töluverður munur frá því sem allopt
hefir átt sór stað, að bushelið hefir
fengist fyrir lOc. Hey or líka í dýr-
asta lagi; 7—12 dollara „toanið.“
Hveiti selst á 60c.
Aftur á hinn bóginn segja menn,
að sykurrófur hafi sldrei verið betri
og meiri en nú. Uppskera á þeim
er nú rétt að byrja.
Pólitísk málefni hafa nú legið í
dái um langa tíð, en nú verður brfcð-
um farið að hreyfa við peim af nýju,
því kosningar eiga að fara fram i
haust í flestum kjördæmum bæði til
sveit*- og bæja-stjórna, en f>að er
vonandi, að þeirn fylgi ekki mikill
hiti.
Seint I siðastliðnum m&nuði naut
eg, sem þetta rita, þeirrar ánægju að
mega heimsækja f>ann flokk landa
vorra hér í Utah, sem byr í hóraði
f>vi, sem Castle V alley nefnist, á að
gizka 120 milur suðaustur frá höfuð-
borg íslendinga, Spanish Fork. Búa
f>ar sjö íslenzkar fjölskyldur og liður
fremur vel; heitir pósthús þeirra
Cleveland—en hvort f>eir eru allir
democratar eða ekki, get egekki sagt
neitt um. Á meðan eg dvaldi í bygð-
arlaginu og var að heimsækja landa
mína, sem allir tóku mér mæta vel,
hélt eg til fc heimili herra Einars gull-
smiðs Eiríkssonar, sem f>ar býr fyrir-
myndarbúi og virtist vera mest leið-
andi maðurinn 1 bygðinni b»ði meðal
danskra, enskra og fslenzkra. Eg
mætti alls staðar sömu alúðlegu við-
tektunum, og hin sanna islenzka gest-
risni virtist lifa f>ar, ekkí síður en bjá
os8 hér, I mjög ríkulegum mælir.
Allir þessir landar vorir eiga snotrar
bújarSir með þriflegum húsakynnum,
og líðan þeirra yfir höfuð virðist mik-
ið góð f>Ó lönd þeirra séu víðanokkuð
misjöfn að gæðum.—Eg heimsólti
öldunginn borstein Jónsson, fyrrum
pólití i Reykjavík, sem nú er orðinn
blindur og hefir veiið f>að síðastliðin
fimm ár. Samt var karlinn ern og
hress í huga, og hinn skemtilegasti í
öllum viðræðum. Sat eg hjá f>eim
hjónum lengi dags og ræddi um
landsins gagn og nauðsynjar mér til
hinnar meatu skemtunar. Eg kom
líka til Þórarins bónda Björnssonar,
8em fl itti inn 1 bygðina siðasta vor,
og iét hann fremur vel af liðan sinni
oghafði góðar framtiðar vonir. Pór-
arinn bjó áður í Sp. Fork og var eg
honum pvi taÍ3vert kunnugri en mörg-
um hinna, sem eg hafði aldrei séð
fyrri. Bárður Eiriksson, sonur Ein-
ars Eiríkssonar, ungur bóndi, var sá
næsti, setu eg hafði ánægju af að
kynnast; fylgdi hann mér yfir mikinn
part af bygðarlaginu og eyddi í f>að
meiri part af degi. Par næst vil eg
telja herra John Sveinsson, sem eg
heimsótti, og sem býr rausnarbúi í
sama bygðarlsginu.
Herra Jakob B. Johnson, sem
eittsinn fór til Winnipeg í trúboðs
erindagerðum fyrir kirkju mormóna,
býr nú í Lawrence 5—6 milur frá
Cleveland, á stórum búgarði, og lét
hann einnig mæta vel af líðan sinni.
Pá mætti eg einnig nefna Halldór
Jónsson, einu af bændum bygðarinn-
ar, sem eg heimsótti, en hafði f>vi
miður ekki tima til að ræða við hann
eins mikið og lengi eins og héfði vilj-
að. Síðast vil eg nefna herra Tobías
Tobiasarson, sem býr I sjálfu þorpinu
Cleveland og fæst bæði við skósmíði
og hæsna-rækt; hann kom frá íslandi
fyrir næstum ári siðan, og virtist mér
hann vera bæði viðkynnilegur og
greindur maður.
Yfir höfuð að tala, leizt mér frem-
ur vel á bygðarlagið yfir heila tekið,
og mun liðan landa vorra par vera
yfirleitt í góðu meðallagi. Eg sendi
svo þessum löndum minum kveðju
guðs og mina, og pakklæti fyrir góð-
ar og skemtilegar viðtektir og vel-
gerðir við mig, og óska eg, að f>eim
mætti í framtíðinni ætið líðasem bezt
ekki einungis fyrir höfðinglegar við-
tektir, heldur vegna pess, að þeir eru-
íslendingar, samlandar mfnir, en f>eim
ann eg allra manna bezt vaxtar og
viðgangs hér á hinni miklu frelsisins
fimbulstorð.
A meðal landa vorra hér gerast
nú engin sérleg tiðindi; pó mætti
geta f>ess, að nýtt félag hefir Dýiega
myndast hér, sem nefnist: „Utah Beet
Knife Mfg’ Co.,“ og er heimili pess
aðallega i Springville. Eigendur
pessa félags eru peir herrar Porsteinn
Pótursson I Springville, og Bjarni J.
Johnson í Sp. Fork, sem fann upp
Beet-hnífinn.—Pair eiga biðir einka-
leyfið til samans, oer hafa i sumar bú-
íð til og selt um 100 tylftir af téðum
hnif hér í Utah, og kostar hver hnífur
75 cts. E H. J.
HVERNIG LÍST YDUR Á þETTA?
Vér bjíðum $110 í hvert aklftl sem Catarrh lœkn-
ast ekkl med Hall’s Catarrh Cure
E. J. Chency & Co eigendur, Tole ’o, o.
Vér undirskrifaðir hðfum þekt F, J. Chency í
sídastl. 15 ár "g álítum hann mj'ig áreidanle^an
tnann íhlium vidskiftum, og teflnlega færán um nd
efna 011 þau loforti er félag hans gerir.
West & Traux, Wholesale Druggist, Toieiio, O.
Waiding, Kínnon & Marvln,
Whoiesale Druggísts.Toiedo, O.
Hail’s Catarrh O re ertekij Inn og verkar boín-
línis á blódid og slímhimnurnar, vero 75c. flaskan.
Selt í hverri lyfjabúð. Vottord sent iritt.
Hall’s Family Pills ern þœr beztu.
Jmrílð Jíéraðfá
Ef svo er ættu* }>ér að láta okkur vita )>að nú
þegnr. Við verzlum með byggingastein, og get-
um latið yður fá hann, nv^ð mikið sem er oa:
hvar sem er. Byggingamenn sækjast nú mjög
mikið eftir ruble steini er við höfum, Hann
virðist f«llnæ^ja þörfmni bezt. Vér seljum
einnig bezta fotsto*n og Calgary sandstein með
litlum fyrirvara.
Steintekjai St.mewtll, Stony Mountain og
Tyndall.
JOHN CUNN,
402 riclntyre Blk., Winnipeg.
LISTER’S
ALEXANDRA
líjómaskilvindur.
Byrjið 20. öldina ef þér hafið
kúabú með nýjustu “Alexandra".
Skilvindur þessar hafa borið sigur
úr bítum þrátt fyrir alla keppinauta
og eru nú viðurkendar, sem þær ein-
földustu, óhultustu, sterkustu og
beztu. Óvilhallir menn segja, að
þeir fái 20 prct. til 25 prct. meira
smjör, og að kálfarnir þrífist á und-
anrenningunni.
Frekari upplýsingar fást bjá
R, 1 LISTER & Cö., Limited
232 & 233 KINQ STR.
WINNIPEG.
DR- J. E. ROSS,
TANNLÆKNIR.
Hefur orö á sér fyrir aB vera meB þeim
beztu t bæoum.
Telefon 10*0. 428 Main St.
I. M. CleghOFD, M D.
LÆKNIR, og ’ YFIR8BTUMAÐUR, Bt-
'lefur keypt lyfjabáðina á Baldur og hefur
því sjálfur umsjon á öllum meðöium, sem hanc
setur frá sjer.
BEIZABBTH 8T.
BALDUR, - - MAN
P. S. lelenzkur ttilkur viS hendina hve
nær aem þörf ger ist.
MÍltOH., «r. D.
PliKHíí.
W W. McQueen, M D..C.M ,
Physician & Surgeon.
Afgreiðslustofa yflr State Bank.
TlMlikMR
J- F. McQueen,
Dentist.
Afgreiðslustofa yflr Stvte Bank.
Dr. M. HaUdorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park River, — . Dal^ota
Er að hifta i hverjum miðvikud.
í Grafton, N. D„ frá kl.5—6 e. m.
(Ekkcrt borQargtg bctar
fgrir trrtQt folk
Heldur en ad ganga 4
WINNIPEG • • •
Business College,
Coruer Portage Avenue and Fort Street
Leltið allra upplýeinga hjá akrifara akðlane
G. W. DONALD,
MANAGF.it
Phycisian & Surgeon.
Ötskrifaöur frá Queens háskóUnum f Kingston,
og Toronto háskólanum f Canada.
Skrifstofa í HOTEL GILLESPIB,
CBYSTAL, *,D
DÝRALÆKMR.
0. F. Elliott, D.V.S.,
Dýralæknir rikisins.
Læknar allskonar sjlkdóma á skepnum
Sanngjarnt verð.
LYFSALI.
H. E. Close,
(Prófgenginn lyfsali).
Allskonar lyf og Patant meCöl, Ritföng
&c.—Lækniaforskriftum nákvæmur gaum
urgpflnn.
Dr, G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆ.KNIR.
Tennur fylltar og dregnar út fcn s&rs.
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Ma.iv Bt.
Dr. O BJOllNSON
6 I 8 ELQIN AVE-, WINNIPEG.
Ætið heima kl. i til 2.80 e. m, o kl. ?
til 8.80 'V m.
Telefón 1156,
Dr. T. H. Laugheed
GLENBORO, MAN.
Hefur ætíð á reiðnm höndum allskonar
meððl.EINKALEYf ÍS-MEÐÖL, SKRIF-
FÆRI, SKOLABÆKUR, SkRAUT-
MUNI og VEGGJAPAPPIR, Veið
lágt.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BCEKUR
SKRIFFÆRl, SKRAUTMUNI, o.s.frv.
HF" Menn geta nú eins og áönr skrifað
okkur á íslenzku, þegar þeir vilja fá meðöl
Munið eptir að gefa númerið á glasinu.
Dr. Dalgleish.
TANNLÆKNIR
kunngerir hér með, að hann hefur sett
niður verð á tilbúium tönnum (set of
teeth), en þó með því sKilyrði að borgað sé
út 1 hönd. Hann er sá eini hér í bænum,
sem dregur út tennur kvalalaust, fyllir
tennur uppá nýjasta og vandaðasta máta,
og ábyrgist alt sitt verk.
416 IVJclntyre Block. Main Street,
Qanadian Pacific PaiFy
Are prepared, with the
Opaning of:
Navigation
MAY 5th.
To offer the Travelling Public
Hollflay1...
Via tlie^
Great Lakcs
Rates
Steamers
“ALBERTA“
“ATHABASCA”
“MANITOBA”
SWilI leave Fort William for Oweo
fíound every
TUESDAY
FRIDAY and
SUND Y
Connections made at Owen Sound for
TORONTO, HAMILTON,
MONTREAL
NEW^YORK
ADN ALL POINTS EAST
For full information!apply to ‘
Wm. STITT, C. E. IHcPHERSOj
Asst. Gen. Pass. Agent, Gen. Pase, Af
WINNIPEG.
413
ar. Jim prédikari hefir skýrt pað fyrir yður. Dér
hélduð, að glæpurinn lægi í drápi Matthew Mora, en
eg var búinn að segja yður pað, að glæpurinn hvíldi
ekki fc neinum einum manui. Nú heyrið pór hvað
höfuð glæpurinn er. Dað er yfirskins vandlætinga-
semi og hræsnistrú hinna svokölluðu mentuðu manna
sem plnir og ofsækir spillinguna I heiminum, sem er
fcvöxturinn af peirra eigin löstum; peir semja hörð
hegningarlög, og dæma glæpamaDnirin, sem getiun
er I spillingu. eins og hsnn væri fæddur 1 heiminn
með óspiltu manneðli. E>að, Mr. Btrnes, er glæpur
aldaiinnar, glæpur, sem verður að upprætast & næstu
öldinni, pví annars verður hann mannkyninu til glöt-
unar & næstu hundrað firum.“
„t>ér hafið rétt að mæla, Mr. Mitchel. Mitt eig-
ið fcstand er sorglegt dæmi kenning peirri, er pór
haldið fiam, til sönnunar. Eg er pað, sem réttileg*
getur kallast spiltur fcvöxtur af ann&rs manns löstum.
Þetta segi eg ekki í pví skyni að afsaka mig með
pví, heldur geri eg pessa staðhæfing af pví pað er
sanaleikur. En nú ætla eg að halda fcfrfcm mfcli
mínu. Eg hef alt*f elskað Lilian Vale, eins og eg
sagði, jafnvel þó eg kannaðist við pað frfc pvl fyrsta,
að eg gæti aldrei eignast hana. En bráðlega kom
annar maður I spilið, sem kallaður var MortoD, eða
réttara sagt kallaði sig það sjálfur. Hann var bæði
auðugur og fríður sýnum. Einmitt rétti maðurinn
til pess að gera unga stúlku ástfangna. Hann náði
áat bennar. Fyrst pegar eg s& baaa YSl'ft að leita
420
eg fékk að vita, að maðurinn, sem hafði stolið hjarta
Lilian minnar frfc mér, var bróðir minn, og að prfctt
fyrir alla sjálfsafneitun mlna arfleiddi faðir minn af-
kvæmi stúlkunnar, sem eg elskaði svo heitt, aðglæp-
um. Þér getið ímyndað yður með hvað mikilli djöf-
ullegri ánægju eg réðist á manninn, sem var höfund-
ui hinn&r jarðnesku tilveru minnsr og allra peirra
ranginda, sem eg hafði orðið að Hða. t>ér skiljið nú
hvers vegna eg tók erfðaskrána, sem svifti bróður
minn helmingnum sf arfinum- Þetta er sagan um
dr&p Matthew Mora. Var pað morð? Upp & pá
spurning ætla eg mér ekki at biðja meðbræður mlua
að svara, heldur ætla eg að fela skapara mlnum pað.“
„Það er eitt atriði ennpfc, sem mér pætti vænt
um að heyra útskýrt,“ sagði Barnes. „Vinnumaður
Mora stendur fc pví fastara en fótunum, að h&nn hafi
séð húsbónda sinn um nóttina og hjálpaði honutn í
röndóttu fötin. Hvernig getið pór gert grein fyrir
pvl?“
„Það er einstaklega auðvelt,” ssgði Jim prédik-
ari- „Þjónninu segir sögu þessa samkvæmt beiðni
minni. Eftir dauða Samúels sleipa ásetti eg mér
með sj&lfum roér hvað eg skyldi gera. Frá upphafi
var eg pó ákveðinn í einu. Þessi Mora, hálfbróðir
minn, skyldi bæta úr ranglæti slnu gagnvart Lilian.
Eg vissi, að hann var I kunningsskap við rlka stúlku
upp I bæ, svo eg bjóst við, að erfitt mundi verða að
neyða h&nn til neins. Þjónninn tilheyrir okkar fé-
l»gi, og var þvl auðvelt fyrir mig að fá hann I lið
409
„Eg segi, að einnig I pessu Iýsi sér skarpskygni
yðar. Svo langar mig til að leggja fyrir yður enn
eina spurningu. Hvers vegna kynokið pór yður við
að segja nvfn mannsins? Hvers vegna lfctið pórekki
réttvlsina n& I hann?“
„Vegna pess eg hef lofað að halda yfir honum
hllfiskildi ef hann lenti 1 svipuðu vandræða fcstandi
eins og hann er nú f.“
„Þór lofuðuð pví? Hverjum lofuðuð þór þvl?“
spurði Jim prédikari, f mikilli geðshræringu.
„£>að hefir ekki neitt að pýða. jLoforð er jafn
bindandi hver sem maðurinn er, sem loforðið var
gefið.“
„Það var----kvenmaður?“
Mitchel svaraði engu orði.
„Það var—móðir—móðir mín? Eg skil! Eg
skil! Þér eruð góður maður, Mr. Mitchell. Þór efnið
orð yðar. Þér vilduð ekki svíkja loforð yðar; en eg
skal segja frfc öllu saman.“
„Þegið pér eins og steinn!“ hrópaði Mitchel; en
Jim prédikari gaf engan gaum að pví, og hélt fcfram:
„Eg er seki maðurinn. Eg drap Matthew Mora.
Eg d.ap Samúel sleipa.“
Við pessi orð hentist Mr. Birnes & fætur úr stóln-
um, en svo settist hann bráðlega aftur og sagði:
„Þér morðinginn, sem drap Matthew Mora!
Maður lifandi, pér eruð ekki með öllura mjalla!“
Mitchel sat kyrr, og sagði ekkert. Meðamnkvuo'
og harmur skein út úr svip h&ns,