Lögberg - 07.11.1901, Qupperneq 6

6
LOGBEUQ, FIMTUDAGINN 7. NÓVEMBER 1901
Islands fréttir.
SeyBisfirði, 20. sept. 1901.
UndanfaraDdi daga stöðugar rign-
i gar og suðaustanstormar.
Á mánudagskveldið kl. milli 8J
og 9 kviknaði f gufuskipinu Brem-
næs, sem p& 1& við bryggju ímslands
kaupmanns hér úti & ströndinni.
Eldurinn kom upp f vélarúminu og
haldið að hann hafi stafað af olíu-
lampa, en par niðri var nym&lað og
læsti hann sig pví fljötlega um. K!.
10 til 11 var eldurinn kominn um alt
afturskipið og varð ekkert við r&ðið
a' slökkva. Veiðarfæruro, seglum,
nokkurum vistum og fatnaði skips-
manna varð bjargað, en öðru ekki.
Skipið var dregið burt fr& bryggj-
unni til pesB að verjast pví, að eldur-
inn breiddist til lands, Og reynt var
að höggva göt & skipið til að hleypa
f jó inn, en tókst ekki, pvf verkfæri
voru ekki við hendina. Slökkvitól-
mn varð ekki við komið. Skipið
brann alla nóltina og fram & h&degi
daginn eftir.—Skipið var eign Th.
Falks konsúls f Stavanger og vá-
trygt fyrir c. 30,000 kr. I>að hefir
verið hér til fiskiveiða f sumar. Hvort
afli og veiðarfæri var vátrygt veit
skipstjóri ekki. £n af afla var í
skipinu c. 200 tunnur af síld og c. 10
tunnur af fiski.
Seyðisfirði, 27. sept. 1901.
Rignipgar stöðugt fram yfir síð-
ustu helgi og einnig við og við pessa
viku. Sunnan&tt og hly veðr&tta.
Landburður af síld var & Eyja-
firði nú um sfðustu helgi, hver nót Og
hvert net fult. Sfldargangan byrjaði
nm rniöjan m&nuðinn. Ætlað var, að
um 2,000 tunour mundu vera f einum
l&p, peirra Wathnes og Chr. Hav-
eteens. Fiskiafli var og mikill par
nyrðra.
Jón Ólafeson býður sig fram til
pÍDgs í Suður Múlasýslu.
Snemma f pessum m&nuði brann
bærinn & Litla-Eyrarlandi í Kaup-
j ngssveit í Eyjafirði. I>ar var timb-
urbús, en óv&trygt. Skaðinn talinn
A 4. púe. kr. 130 hestar af töðu
brunnu.
,,GIadys“ fjárflutcingsskip frá
Skotlandi, kom hingað snemma f
vikunni og bfður til m&nudags. I>að
& af, taka 2,000 fjár hj& Sig. kaupm.
Johnsen og eitthvað af fé fr& Pöntun-
arfélagi Fljótsdæla.
Seyðisfirði, 4. Okt. 1901.
R'gnicgar lengst um undanfar-
andi par til f dsg.
Fiskur hefir stigið í verði erlend-
is f haust, sömuleif is ull.
Skarlatssóttin & spftalanum er nú
ura- gaið gengin og sótthreinsun
farin fram. — Heyrst hefir, að skar-
latssótt sé að gera vart við sig á Ut-
héraði.
Seyðisfirði, 11. Okt. 1901.
Framan af vikunni gengu hrfðar
og hvítnaði DÍður að sjó. 1 gær
snerist til sunnan&ttar og var Akaft
hvassveður sfðara hluta dags. í dag
gr&tt loft og rigning.
24. f. m. andaðist & spítalanum &
Akureyri frú Ólöf, kona Stefán Jóns-
sonar faktors & Sauðarkrók en systir
peirra bræðra Kristj&ns Hallgríms-
sonar veitingamanns á Hótel Seyðie-
fjörð og Einars verzlunarstjóra é
Vestdalseyri, fædd 16. Júní 1855.
Hún lézt úr sullaveiki eftir að hafa
verið skorin upp f annað sinn. Lfk-
ið var flutt til Sauðarkróks.
Á laugardaginn vildi pað slys til
& Mjóafirði, að bát hvolfdi með prem-
ur mönnum, Jóni Konr&ðssyni kaup-
manns & Mjóafirði, Jóni Jónssyni og
Brynjólfi Siggeirssyni, og druknuðu
allir. Höfðu prfr b&tar róið til að
leggja lfnur, en skörp hvassviðris-
roka kom & meðan & pvf stóð. t>eg-
ar henni linti var b&tur peirra Jóns
Konr&ðssonar horfinn og fanst nokk-
uru sfðar & hvolfi mannlaus. Jón
Konráðsaon var ungur maður, rúm-
lega tvftugur, og nýlega giftur; Jón
Jónsson var einnig giftur maður og
lætur eftir sig konu og börn; Brynj-
ólfur var ógiftur maður sunnlenzkur.
t>ær fregnir eru sagðar úr Mjóa-
firði, að sfðastliðna viku reyndi bónd-
inn & Reykjum, Jón Guðjónbson, að
kvaykja f íbúðarhúsi úi timbri, sem
hann fitti og hafði leigt til fbúðar.
—Bjarki.
Seyðisfirfi, 13. Okt. 1901.
Þann 23. f. m. andaðist & Akur-
eyri Sigfús Jónsson, kaupmaður og
trésmiður, maður mjög vel l&tinn. —
t>ann 11. p. m. andaðist hér & spftal
anum húsfrú Guðrún Sigfúsdóttir, 57
&ra að aldri.
Fj&rverzlun hefir verið hér f
haust f mesta lagi: Pöntunaríélagið
hefir flutt út 3,630 fj&r; var meðal-
puDgi fjárins 112 pund; auk pess var
sl&trað 200 af félagsfénu, par eð
skiprúm var eigi fyrir pað. Sig.
Johnsen kaupm. hefir sent út eitt-
hvað 1,400 fjár. Auk pessa hefir
mörgu fó verið slátrað hér hjfi kaup-
mönnum, en pó tiltöluJega langmestu
hj& Gr&nufélagsverzlun.
19,000 tunnur af sfld sagði skip-
stjórinn & Jökli oss að mundu nú
bfðaútflutnings & Eyjafírði auk al-
fermis er hann hafði tekið.—Austri.
„EIMREIDIN",
fjölbreyttasta og skemtilegasta
tímaritið&íslenzku. Ritgjörðir, mynd-
ir, sögur, kvæði. Verð 40 cts. hvert
hefti. Fæst hj& H. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
SÉRSTOK TIIHBBINSUNAHSALA
ÞESSA VIKU.
t>ér getið valið úr 300 buxum úr french og english worsted. Vesti úr
english og scotch tw>eds. Buxur frá $3.75 til $5.50 virði. Þér megið veija
úr peim pessa viku fyrir $2.25.
200 pör af hinum víðfrægu Dallas skóm fyrir karlmenn $1-85 virði pessa
viku fyrir $1.00.
75 pör af hneptum eða reimuðum kvenskóm úr geitarskinni með gljá-
leðurt&m $2 25 virði, pessa viku á einungis $1.35.
Föt úr Irisb Serge, vkstin tv hnept $10.50 virði. Til pess að verða af
með pau bjóðum við pau fyrir #6.75.
Tlie finat West Clntliiiig Co.
577 Main Street, WINNIPEG.
REGLUR VID LANDTÖKU
Af öllum seotionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjóru-
inni I Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til siðu af stjórninni til viðartekj u eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu & peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanríkis-r&ðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins i Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landið &ður verið tekið parf að borga $5 eða fram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pvi er samfara.
HEIMILISRÉTT ARSK YLDUR.
Samkvæmt nú giidandi lögum verða menn aö uppfylla heimilis-
rjettarskyldur sínar með 3 &ra &búð og yrking landsins, og m& land-
neminn ekki vera lengur fr& landinu en6 m&nuði & &ri hverju, &■ sjer-
staks leyfis fr& innanrikis-r&ðherranum, ella fyrirgerir haDn rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti aö vera gerð strax eptir að 8 árin eru liðin, annaðhvort hj& næsta
umboðsmanni eða hj& peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið & landmu. 8ex m&nuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Ðiðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda sllkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflytjendur fá, & innflytjenda skrifstofunni i Winni-
peg % & öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestui.andsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, og allir, sem
& pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leiö-
beiningar og hj&lp til pess að n& i lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og n&malöguro Aii-
ar slikar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan j&rnbrautarbeitisins í
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanrikis-
deildarinnar i Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins I Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum i Manitoba eða Norö-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta iengið gefins, og &tt er við
í reglugjörðinni hjer að ofan, p& eru púsnndir ekra af bezta Iandi,sem
hægt er að f& til leigu eða kaups hj& j&rnbrautarfjelögum og /msum
landsölnfólögum og einstaklingum.
Qanadian paeific Rail’y
Are prepared, with the
Opening of
Navigation
MAY 5th.
To offer the Travelling Public
Hollflau'...
Via thc^- D n (pn
fireat Lakes R0 löD
Steamers
“ALBERTA“
“ATHABASCA”
“MANITOBA”
EWiIl leave Fort William for Owen
Sound every
TUESDAY
FRIDAY and
SUND Y
Connections made at Owen Sound for
TORONTO, HAMILTON,
MONTREAL
new*york
ADN ALL POINTS EAST
For full informationíapply to ’
Wm.STITT, C. E. HlDPHERSON
Asst. Gen. Pass. Agent. Gen.'Pass, Agt
WINNIPEG.
60 YEARS’
EXPERIENCE

Trade Marks
Desiqns
COPYRIQHTð *C.
Anyone sendlng a sketch and descrlptlon may
qulokly ascertain our opinlon free whether aq
lnvention is probably patentable. Communica-
tions strictly confldential. Ilandbook on Patents
aent freo. >ldest apency for aecuring patents.
Patents ^aken through Munn k Co. receive
tpecial notice, without charge, tnthe
Scientific Hmerican.
A handsomely illustrated weekly.
culation of any scientiflc journal.
year; four months, $L Soli
Largest oir-
______Terms, $3 a
Sold by all newsdealers.
MllNN&Co.36,Bro*d^New York
Branch Offlc., 626 F St, WAtíllngtoU.JX C.
ARINBJORN S. BARDAL
Bfilurjlíkkistur og annast. um útfarir
Allur útbúnaöur sá bezti.
Enn fremur selur hann ai.'skonar
minnisvarða cg legsteina.
Heimili: á horninu á T
Ross ave. og Nena str. dUo.
16
„Mér þætti dæmalaust vænt um a8 fá að sj&
l,ana.“
„Auðvita8,“ sagði Larún. það er eðlilegt, aS
] 6r þætti það.“ Og aftur fylgdi orðum hans þetta
l’itra, nákvæma, óskiljanlega augnatillit. „Auð-
vitað ætti pér að þykja það,“ bætti hann við, og
gekk síðan yfir að uppgöngunni, þar sem sumir
mennirnir sátu, og voru að vefa gólfábreiðu.
Páll horfði á eftir honum þegar hann gekk í
lurtu og kom sorgarsvipur á andlithans.
„Hvað meinar hann? ‘ sagði hann við sjálfan
sig. Og eftir nokkura umhugsun, sagði hann aft-
ur við sjálfan sig: „Bara að stríða mér—það er alt
og sumt."
Litlu síðar vorn menn kallaðir til máltíðar.
Fáll hélt til í káetanni, og var skipslæknir. Fyrir
nokkurum árum síðan hafði gamall maður verið á
hkipinu, sem gegndi því verki, en þegar hann var
orðinn mjög gamall og hrörlegur bað hann um
1 usn til þess að geta eytt síðustu stundum æfi
sinnar & landi. Larún gaf honum fararleyfi ef
Jiann ga;ti útvegað sáralæknir í staðinn sinn. Pill
lísfði lært all-mikið við að hjálpa gamla mannin-
um að stunda veika og særða, því þegar hann var
1 till drengur var liægt aö nota hann til þess að
setja sarnan meðöl, gefa inn, binda um sár ogbein-
hrot, o. s. frv. Gamli maðurinn gekk þvl inn á að
Lenna Páli leyndardóma læknisfræðinnar, og
21 .
sér að koma við í Tobago ef ekkert tálmaði því.
Klukkan var nd h&lfgengin tvö, og sáust nú
lægri rárnar á herskipinu frá þilfari briggskips-
ins, en maðurinn I reiðanum gat séð þilfar her-
skipsins í sjónauka undirforingjans. Hann sagði,
að skipið væri koretta af öðrum flokki, og hefði
tuttugu og fjögra punda fcarrowctde-falibyssur.
„þá brennir hún á sér fingurna ef hún snertir
okkur,“ hrópaði gamla skyttan. „Hamingjan
hjálpi vesalings konungholla skrokknum á henni;
eg get skotið hana í sundur ögn fyrir ögn &Bur en
hún kemst nógu nálægt til þess að vinna okkur
nokkurt mein með kúlum úr þess konar fallbyss-
um.“
Strax þegar skipverjar heyrðu hvers konar
skip það var, sem út leit fyrir, að vildi n& í þá,
þá brostu þeir hver framan I annan og kinkuðu
kolli, því þeir þóttust vissir um, að gamli Ben
mundi lama það áður en það gæti unnið þeim
nokkurt tjón.
þegar briggskipið breytti stefnu sinni, þá var
tekið eftir því, að herskipið gerði hið sama, og
syndi með því, að það ætlaði að veita eftirför.
Hefði ræningjaskipið siglt suður á við, þá hefði
það hæglega getað komist undan, því það var auð-
sjáanlega betra gangskip, en það var ekki tilgang-
urinn. Á þann h&tt hefði skipið gert krók & sig,
og Marl Larún hafði vissar ástæður til að viija n&
20
væri klofin í tvent fr& enda til enda. Langseftir
hvolfinu á hverjum helming voru gerð gróp og
feldar í þau fjórar stfil-lengjur,sem náðu hér um bil
þrjá sextándu úr þumlingi inn í hvolfið. Partar
þessir voru sfðan mjög nákvæmlega kveiktir sam-
an, og fallbyssan síðan steypt utan yfir hlaupið.
Hingað til hafði fallbyssan aldrei gefið sig, og var
handhæg eins og vanalegur riffill. Kúlurnar voru
svo fastar í leðurumbúðunum, sem saumaðar voru
& úr teygðu, blautu leðri, að snúningshreyfing
komst á þær (kúlurnar) svo þær fóru beinna, og
svo vol reyndust þær, að gamla skyttau skaut
sjaldan feilskot jafnvel þegar hann gerði sér minstu
vonir.
Langa fallbyssan var hlaðin, og kúlunni þrýst
vandlega inn, og svo settist Ben Morton niður á
sporið hjá henni og beið frekari fyrirskipana.
Að hálfuin klukkutíma liðnum kom annar
undirforinginn niður á þilfarið, og sagði, að skipið
væri enslc stríðs-skúta.
„Takið saman ytra ráseglið á stjórnborða!“
skipaði kafteinninn. „Við skulum sigla okkar
eigið stryk með eins mikilli ferð eg hægt er, og ef
þeim er ant um að ná í okkur, þá geta þeir reynt
það,"
Seglið var tekið saman, og bráðum stefndi
briggskipið beint í vestur, nákvæmlega eins og
fcrðinni var heitið( jafnvel þó Larún heföi hugsað