Lögberg - 22.10.1903, Side 3

LÖGBKRG 22 OKTÓBER 1903
3
Hvernitf Moti Lal
kornst til Ameriku.
Sönn saga um Hindúadreng, sem kast-
aði trú forfeðra sinna og braut
sér nýjar brantir.
Sé trú Qindúanna um s&lnafiakk-
ið & rökum bygB, hlytur Moti L»1
að hafa verið Ameríkumaður endur
fyrir lönfifu.
Faðir hans var fj&rm&lar&ðgjafi
hj& einum af hinum mörfifu sm&kon-
unguin, Sf m nðfif er til af & Indlandi.
X>áfi>ar hann var barn að aldri, s& hann
f)vl oft Ofif tiðum Norður&lfumenn,
bæði ferðamenn og sendiherra, eem
komu til hirðar föður hans.
Umgengnin við f>essa menn varð
til J>e8s, að kveykja ósigrandi iöngun
1 brjósti hans eftir £>ví, að f& að skoða
sifij um I heiminum. Þeir sögðu bon-
um svo margar kyDjasögur um lífið
og ástandið i öðrum löndum heimsins,
einkum í Ameríku, að öll hugsun
hans snerist nú um £>að eitt að kom-
ast £>angað og sj& með eigiu augum
ÍJll £>au undur or stórmerki, sem
ferðamennirnir höfðu lyst fyrir honum.
í vorum augum lítur £>etta nú
ekki neitt gífurlega út. Oss fiost
J>að ekki nema eðlilegt og sj&lfsagt,
að umgengnin við útlendingana og
fr&sögur £>oirra kveiktu ferðalöngun í
brjósti unglingsins. En skoðað fr&
sjónarmiði Hindúanua og venjum
£>eim og viðtektum, sem eiga sér stið
hj& £>eim trúflokki, horfði m&lið öðru-
vísi við. I>ar i landi er stéttaskift-
ingin svo £>yðingarmikið atriði, að
f>að er &litin stórsynd, ef reðri stéttar
maður samnevt’r Iregri stéttar manni,
Ofif ef skuggi út!endingsins, sem fram
hj& gengur, fellur & einhverja m >t-
vörutegund seljandans & torgi tu, £>&
«r henni samstundis fleygt, sem vreri
hún banrrent eitur. E>ar í landi byð-
ur gestrÍ8nis!ögraálið,að hvítum manni
fé ekki neitað um svaladrykk ef hann
b öur um haun, en trúarbrögðin
heimta jafnframt að ll&tið, sem h.nn
drekkur úr, skuli brotið sundui og
eyðilagt, £>ví hinar vanheilögu varir
hans hafi saurgað £>að. Hvernig gat
hano búist við að f& fararleyfi úr slíku
landi og I aðrar álfur, f>ar sem óhugs-
anlegt var, að hann greti feagið neina
freðutegund er kristnir menn hefðu
ekki að minsta kosti snert við < g
þannig vanhelgað. Og svo kom nú
peningaspursm&liö einnig til sögunn-
ar. Fjöidi fjölskyldufeðra 1 kringum
haun höfðu ekki yfir meiru að ráða en
sex rúpíum (tveim dollurum) & mán-
uði til £>ess að ala önn fyrir sér og
sfnum með, og ftrlegar tekjur all-
fiestra £>eirra n&mu ekki meira en
aextiu rúpium. Hvernig gat hann
£>& búist við að geta dregið saman
prer sex hundruð rúpfur, sem ferð
hans til Amerlku mundi kosta hann.
Án hj&lpar og sampykkis föður sfns
til fararinnar virtist honum hún ó-
framkvremanleg.
Samt sem &ður fór hann nú af al
efli að reyna að komast niður 1 enskri
tungu og notaði til £>ess öll £>au hj&lp-
armeðul, sem hann gat n&ð f. Ekki
varð honum samt mikið ftgengt, eins
og vonlegt var, £>vf örðugleikarnir
voru miklir og margvfslegir. En nú
vildi svo til, að nokkurir amerfskir
trúboðar settust að f freðingarborg
hans og kom hann sér br&tt í kunn-
ingsksskap við £>&. Auðvítað varð
hann að stelast til £>ess að heimsrekja
{>&, £>vl foreldrar hans, sem óttuðust
*ð pessi kunningsskapur greti leitt til ^
J>ess, aö Moti Lal treki kristna trú,;
bönnuðu honum harðlega að hafa
nokkurt samneyti við trúboðana. En
Moti Lal var svo £>yrstur f að f& að
vita eitthvað um önnur lönd og siðu
annarra £>jóða, að hann skeytti ekki
forboðinu. Foreldrar hans s&u, að
eitthvað varð til bragðs að taka og
sendu hann nú burtu úr bænum.
Hafði móðir hans eitt sinn komið að
honum £>ar sem hann 1& & hnj&num og
var að biðjast fyrir að dremi trúboð-
anna. Reiddist hún [>& svo við hann,
að hún hótaði oð taka hann af lffi, ef
hann ekki sneri fr& pvflikri villu,
enda er trúarofstæki Hindúa svo mik-
ið, að flestar mreður mundu heldur
vilja sj& börnin sfn dauð og grafin, en
að vita £>au taka kristna trú.
Nú voru góð r&ð dyr fyrir vesl-
ings Moti Lal. Að taka kristna trú f
sllku landi, jafn gjörsnauðu að ödu
umburðarlyndi f trúarefnum, £>ycdi
fyrir hann hvorki meira né minna en
að lokað vreri fyrir bonum öllum dyr-
um og öllum hjörtum £>jóðar hans.
Hann mundi verða rekinn fr& heimili
sfnu og eiga £>að & hættu að verða
myrtur £>egar minst varði. E>egar
svo var komið, að hann yrði uppvís
að slfkum glrep að gefa sig við kenn-
ingum trúboðanna, þurfti bann hvergi
liðsinnis að vænta hj& landsmönnum
sfnum.
En pr&tt'fyrir alt £>etta var h«nn
kominn að £>eirri niðrstöðu að kristna
trúin vreri sannari og betri en trúar-
brögð landsmanna sinna og hann 6-
leit £>að helga skyldu sfna að hallast
að betri hliðinni f peim efnum.
I>r&tt fyrir allar £>rer ofsóknir,
sem hann vissi að hann mundi eiga f
vrendum og pr&tt fyrir pað, að hann
s& vonir sfnar um að geta komist til
Amerlku verða að engu, ftsetti hann
sér samt að taka kristna trú. En um
pað leyti sem hann retlaði að l&ta
skfrast, .höfðuðu foreldrar hans mál &
móti trúboðunum. Var m&lsóknin
bygð & pvf, að saknremt væri að taka
ómyndugt barn &n vilja og leyfis for-
eldrs pess og skfra £>að til annarar
trúar. Jafnframt gerðu nú foreldrar
Moti Lal alt til pess að f& hann til að
hretta við kristnitökuna. Honum var
lofað, að hann skyldi fá ágretan reið-
skjótR, sem hann gœti ferðast á hvert
sem honum póknaðist og ymislegt
fleira góðgreti átti hann að eiga f
vændum. E>au létu jafnvel tilleiðast,
foreldrar hans, að lofa pvf, að hann
skyldi fá að skreppa til Ameríku, ef
hann að eins vildi lofa pvf, að taka
ekki kristna trú. En ekkert af pess-
um loforðum gat breytt ásetningi
Moti Lal. Honum tókst sj&lfum að
grafa upp sannanir fyrir pvf, að hann
vreri kominn yfir fjórt&n &ra aldur, og
vreri pvf sj&lfr&ður f pvf hvað hann
gerði og streði ekki lengur undir hús-
aga foreldra sinna.
E>essi fastheldni hans leiddi til
pess, að faðir hans neitaði að kannast
við hann sem son sinn, og lokaði húsi
sfnu fyrir honum. Hann varð nú að
sji um sig sj&lfur og leita sér að
vinnu til pess að hafa ofan af fyrir
sór með. En pað var langt fr& pví,
að hann léti hugfallast. A kveldin
refði hann sig í pví að nota ritvél, og
varð pað til pess að opna honum að-
gang að stöðu hj& Englendingum.
Hann vann sér nú inn um tuttugu
rúplur & m&nuði og freddi sig sj&lfur
par að auki. En pað s& hann, að
lengi mundi hann verða að pví að
vinna sér inn nægilegt fé til pess að
komast til Amerfku.
En að sfðustu bauðst honum nú
trekifreri til pess að geta farið ferðina
kostnaðarlftið. Honum gafst kostur
& að verða pjónn hjá hjónum nokk-
urum tfkum, sem retluð i til Amerfku,
og pó pað vreri nú talsvert hart að
göngu fyrir Hindúa af góðum rettum,
að brjóta svo odd af oflæti sfnu að
taka slfku boði, lét hann pað samt
ekki t&lma för sinni.
I>egar hann var kotninn til Am-
erfku sottist hann að f einni borginni
við stórvötnin. Hann var svo fram-
syun að taka sér bólfestu I bezta
hluta borgarianar, sem er óvaualegt
fyrir útlendinga,og gekk par 1 kirkju-
félag pess trúarbragðaflokks, er hann
hafði aðhyllst f rettlandi sfnu. Þetta
leiddi til pess eins og hann hafði retl-!
as til, að koma honum f kunnings-
skap við ymsa menn, or höfðu tals-
vert að segja í pjöðfélaginu. Og
hann gorði sér alt far um að koma sér
f mjúkinn hjá pessum mönnum. Hann
lagði mikla stund & pað, að vera vel
til fara, kurteis f allri umgengni og
lesa allar nyjar brekur, sem vöktu
eftirtekt og umrreður manna peirra, er
hann umgekst, til pess að geta tekið
p&tt f pvf samtali er prer g&fu tilefni
til. 1 stuttu m&li lagði hann stund &
að semja sig að öllu leyti að siðum
og h&ttum hinna nyju kunningja
sinna.
í byrjun vann hann fyrir sér með
hraðritun og kynti sér jafnfram n&
kvremlega amerfska auglysingaaðferð.
Hann komst fljótt að pvf, að pað
svaraði vel kostuaði að aota <róð rit-
föng ogr útlitsfalleg, og eius að psð
.h fir mikið að pyð* í heimsins augum,
| að ko a vel fyrir fjón’r sj&lfur að
öllu ytra útliti f daglegii umgengni
við menn Ekkert trekifreri lét hann
heldur ónotað til pess að ftvinna sér
hylli allra peirra, sem m&ttu sér
nokkurs, og fór kunningjahópurinn
stöðugt vaxandi.
Undir eins og hann s& sér frert
byrjaði hann að reka verzlun fyrir
sjftlfan sig. Fór hann nú að flytja
inn te fr& Iodiandi. Gerði hann sér
far um að l&ta pað vera hreint og ó-
blandað og fékk pvf br&tt m&rga
kaupendur. D& kom að pvf, að
keppÍDautar hans f peirri atvmnu
grein reyndu að f& hann til pess að
blanda og svfkja pessa vörutegund
með ymsnm ódyrum tetegundum og
bentu honum &, hve mikill gróðaveg-
ur vreri í pvf fólginn. En Moti Lal
var óf&anlegur til pess. í stað pess
notaði h&nn pessa tilraun keppinauta
sinna fyrir auglysingu sj&lfum sér f
hag og jók pað ekki all-lftið verzlun
hans. Moti Lal er vongóður um pað,
að áður en langir tfmar lfða muni
greinarnar af teverzlun hans festa
rætur f hveiri einustu borg meðfram
stórvötnunum f Ameríku, óg að séc
rouni t&kast að gera verzlunina með
hreint og óblandað Indlands-te að
pyðingarmikilli atvinnugrein & kom-
andi tíð.—Success.
Fyrsta tönnin.
AUar mæður vita hvað börnin
taka mikið út pegar pau taka fyrstu
lönuina. Bólginn og viðkvremur
gómur af peim orsökum leiðir til sótt-
veiki og oft og tíðum hrettulegra
veikinda fyrir líf barnsins. Þetta er
hægt að varast og koma 1 veg fyrir
og gera tanntökutfmabilið hættulaust
ef Baby’s Owa Tablets eru notaða-.
Sönnun fyrir pessu gefur Mrs. J.
Peckover f New Llskeard 1 Ontario,
sem segir: Eg er sex barna móðir og
get með sanni sagt að B iby’s Own
Tablets eru betri en nokkur önnur
meðul sem eg hefi notað við barua-
sjúkdómum. Eg get sérstaklega
mælt fram með pvf að nota prer um
tanntökutfmánn og vil r&ðleggja öll-
um mreðrum að reyna prer meðan A
tanntöku barnanna stendur.“
Dessar T&blets lækna alla minni
sjúkdóma sem unglingar og böru oft
pj&st af og hafa engin eitruð efni inni
að halda. Seldar hj& öllum lyfsölum
eða sendar frltt með pósti & 25c askj-
an ef ritað er beint til Dr. Williams’
Medicine Co., Brockville, Out.
Rit Gests sál. Pálssonar.
Kæru landar!—Þið sem enn hafið
ekki sýnt mér skil á andvirði fyrsta heft-
is rita Gestssál. Pálssonar vil eg nú
vinsamlegast mælast til að þið látið það
ekki dragast lengur. Undir ykkur er
það að miklu leiti komið, hve bráðlega
hægt verður að halda út i að gefa út
næstu tvð hefti.
Með vinsemd,
Arsúr“Árnason,
644 Elgin ave., Winnipeg, Man.
Kvenna haust-
fatnaður
á 5.75.
Þetta er lægsta verð, sem
nokkuru sinni hefir verið sett á
jafn góð fðt og þessi.
Stutt-jakkar og Eton-jakkar,
úr svörtu, gráu og brúnu Tweed.
Ágætle^a vel sniðnir og saumað-
ir.
þetta eru ágæt kaup, hvernig
sem á er litið.
Komið undir eins ef þér þarfn-
ist fyrir að fá góðan jakka.
Robinson & Co.,
400-402 Main 8t.
■r
Dp. m ealldorsson.
3E*cax»Jhc EUt ■a>«€»L-, IV X>
Er að hitta a hv@>jum viðvikudegi f
Graftoh, X D fvá ki ð—fi e. m.
mniTr
QLENBORO
Beztu máltíðar, vindlar og vlnfðng
W. NEVENS. Elgandi.
The
Central Bnsiness College
verður opnaður i Winnipeir
9 September
Dug- og kvöldskóji verður opnaður of-
angreindan dag. Ýmsar kenrlugreinar,
þar á mdðal símritun og enska kend ná-
kvæmlega. Nýr útbúnaður, endurbætt-
ar aðferðir, ágætir keunarar. Verðskri
• 'keypis.
McKerchar Bl^ck
602 Main St. Phone 2668.
W. H. Shaw, foj-eeti.
Tradc Marks
Designs
COPVRIGHTS ÍC.
50 YEARS’
EXPERIENCE
Wood & Hawítiiis,
áður kenuarar við Wiumpeg Business
.College. J
l»Ý ALEUMk
0. F. Elliott
Dýralæknir ríkisins.
Anvone iendlng a nketch and descrlptlon may
Quleltly ancertaln orr oplnlon free whether an
Inventinn is probably patentable. Communlca-
tions strictly conBðenttaL Handbook on Patente
«ent free. 'Mdest ageney for seourlng patenta.
Patenta ^aben through Munn & Co. recelve
tpeclal notice% with<-u eharge, in the
Scicntifíc Hnterican.
A handsoTTjely Uluntrateð weekly. Largest clr-
culatlnn of anv Bcientiflc Journal. Terms. $3 a
year: four months, $1. Öold byall newadealera.
íVSUNN & Co.36,Bro,dw*»- New York
Brancb Cffloa, 626 F 8t» Wa*h!nnton. ""N C.
jLBkuar allskouar/8j íkdÓ!H& á skepnum
Sanngjarnt verö.
XijrfsaU
H. E. Closo,
(Prófgengiun lyfsali).
! Allakonar lyf og Patent meöðl. Ritföng
I &c.—Lækaisforskriftum nákvaemur gaum-
I ur gefiun.
t ♦
♦
1
♦
HEGLA
FURNAGE
Hið bezta ætíð
f ódýrast
Kaupid bezta
/ofthitunar-
ofninn
HECLA FURNACE
Brennir harðkolum, Souriskolum, við og mó.
pe”d8pjai% \Department\3 246 Princess St., I/VINNIPEG,
CLAFE BROS. & CO
Metal, Shingle tí Slding Co., Limited. PKESTON, ONT.
9
We«tero
Aget«
for
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦*»♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦♦♦
i
!
♦
♦
:
♦
«
♦
♦
♦
♦
:
:
:
♦
♦
♦
Reglur við landtöku.
Af öllum sectionum með j&furi tðlu, sem tilheyra sarabandsstjóruiani, f Mani
toba og Norðvesturlandinu. nema 8 og 26, geta ijölskylduhðfuð og karlmenn 18 ára
gamlir eða eldri, tekið sér 160 ekrur fyrir heimilisréttarland, það er að segja,
sé landið ekki áður tekið, eða sett til síðu af stjórninni til viðartekju eða ein-
hvers annars.
Innritun.
Menn mega skrifa sig fyrir landinu á þeirri landskrifstofu, eem næat ligcur
landinu *eot tekið er. Með leyfi innauríkisráðherrans, eða innflutninga-um-
boðsmaJEÚerí Winnipeg, eða næsta Dominion landsamboðsiuanns, geta menn
gefið ð< - jjr, • mboð til þess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er #10.
Heimilisréttar-skyldur.
Samkvætut núgildandi lögum verða landnem&r að uppfylla heimilisréttarj
skyldur sínar á einhvem af þeim vegum, sem fram eru teknir í eftirfylgjandi
tðluliðum, nefnilega:
[1] Að búa á landiuu og yrkja.það að minsta kostil i sexj mánuði á hverju
ári í þrjú ár.
[21 Ef faðir (eðh, móðir, ef faðinnn er látinn) einhverrar persónu, sem h>' r
rétt til aðskrifa sigfyrirheimilisréttarlandi, bvr á bújörð í nágrenni við landió,
sem þvilik persóna hefir skrifað sig fyrir sem neimilisréttar landi, þá getur per,
sónan fullnægt fyrirmælum .ag&nna, að því er ábúð á landinu snertir áður en af-
salsbréf er veitt tyrir því, á þann hátt að hafa heimili hjá föður sinum eða móður.
(4) Ef landneminn býr að staðaldri á bújðrð sem hann á [hefir keypt, tekið
erfðir o. s, frv.] í nánd við heimilisréttarland það, er hann hefir skrifað sig fyrir,
þá getur hann fullnægt fyrirmælum laganna. að því er ábúð á heimilisréttar-jðrð-
inni snertir, á þann hátt að búa á téðri eignarjörð sinni (keyptulandi o s. frv.)
Beiðni um eignarbréf
ætti að vera gerð strax eftir að 8 áiin eru liðin, annaðhvort hjá næsta umboðs-
manni eða hjá Inspector sem sendur er til þess að skoða hvað unnið hefir veriðá
landinu. Sex mánuðum áður verður maður þó að hafa kunngert Dominion l&nda
umboðsmanninum i Ottawa það. að hann ætli sér að biðja um eignarréttinn.
Leiffbeiuingar. 1
Nýkomnir inntíytjendur fá, á innflytjenda-skrifstofunni i Winnípeg, og á ðll-
um Dominion landa skrifstofum innan Manitoba og Norðvesturlandsins, leiðbein-
ingar um bað hvar lönd eru ótekin, og allir, sem á þessum skrifstofum vinna,
veita innnytjendum, kostnaðariaust, leiðbeiningar og hjálp til þess að uá i lðna
sem þeim eru geðfeld; ennfremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og
náma lögum. Allar slikar reglugjörðir geta þeir fengið þar gefins, einnip (reta
raenn fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins f Britisb
Columbia, með þvi ad snúa sér bréflega til ritara innanríkisdeildarinnar í Ottawa,
innflytjenda-umDoðsmannsins i Winnipeg, eða til einhverra af Dominion lanat
umboðsmönnum í Manitoba eða Nordvesturlandinu.
JAMES A, SMART,
Deputy Minister of the Interior,
N. B.—Auk.lands þess, sem menn geta fengið gefins ogátt er við.iret'lucjörð-
inni hér að ofan, eru til þúsuudir ekra af bezta landi, sem hægt er að fá til leigu
eða kaups hjá járnbrauta-félögum og ýmsum landsölufélögum og einstkliugura.