Lögberg - 22.02.1906, Blaðsíða 2

LÖGBEKG, FIMTUDAGINN 22. FEBRÚAR 1906
Út á sléttunni.
sér, sem nú var lj,ættur að gráta.
En hvað hann gat verið líkur
„ , v v: I honum Jóni, hugsaði hún, og hún
Svo langt, sem augað evgði, J ’ ° . • k
. . fe • , v 1 'klauí har hans ems og osjalfratt
teigði slettan sig, nnshæöalaus og . . ,
fe .. Cv , , , • | með hendinm og strauk mður eít-
pallflot, eins og uthaftö .1 blæja-, .
f , v ir hnakkanum a honuin.
loeni. Rosa og Kalli hth reikuðu , , , , .
,fe , fe , , Það var komið undir hadcgi.
afram lengra og lengra eftir þess- , , .
, fe, fe„ fe , . , v Rosa sat kvrr 1 runnanuni, helt 1
ari omælanlegu flatneskju, þangað , -
v i . ,•, , , • hendina a drengnum sinum, og
til bjalkahusio þeirra synchst ekki , fe '.
1 ...... ' , •,, horíði a litla, dokka dilinn, hið nu
stærra en ofurhtill svartur depul, ’ .
, ., , . 1 verandi heimili hennar. Setjum
sem bar við rond sjondeudar-! J
ELDIÐ VIÐ GAS.
hringsins. Kalli litli hoppaði frá
nú svo aö hún kæmi þangað aldrei
framar, heldtir færi með drenginn
einum brenni-sóleyjar buskanum;
til annars, hrópaöi hátt , hló og
flissaði yfir þessu ánægjuleg;
ferðalagi. Hann steypti sér koll . ....,, ,. , „ ,
kvnm sitt. Mundi þar verða hægt
að draga hulu vfir hið liðna líf
vfir á næstu járnbrautarstöð, og
! með fyrstu lestinni, hcim, — svo
í kallaði hún jafnan föðurheim-
hnvsinn á milli sóleyjanna,
upp stóra skúfa af þeim, og henti;
þeim i mömtnu sína, svo hún varð
öll dulgröfnótt af krónublaðadríf- j
unni.
Rósa virtist gefa lítinn gaum að I
gleði sonar sins. Maður liefði
nærri því getað ímyndað sér. að
dæma af þunglyndisbjarmanun>,,j
sem skein úr dökku augunum I
hennar, að hún væri á ferð í ömur- j
legum næðingi, í stað þess að nú 1
blakti ekki hár á höfði og geislar [
Júnísólarinnar steyptust ofan yfir
hana og drenginn hennar, hréss-
andi og endurnærandi. Henni!
hafði fundist heimilið óbærilega j
gleðisnautt í seinni tíð. Veggir
hennar, og ný og ánægjuleg fram-
tið geta brosað við, eða mundi
gamli tómleikinn þyrma þar yfir
hana og. gera henni lífið enn þá
óbærilegra? Það var óvist,. og
ekkert á móti því að reyría það.
Hvernig skyldi Jóm verða við?
Skvldi honum ekki standa hér um
bil á sama? Skvldi honum verða
nokkúð tilfinnanlegar missmíð-
arnar, sem á heimilinu yrðu, ef
hún færi? Eöa bar hann þær til-
finningar í brjósti, sem hún þekti
ekki eða bjóst ekki við?
Hún sá dökka linu i austurátt.
Þar var Jón að skilja gripi með
nágrönnum sínum. Það var á-
hjá þeim. Rósa stóð upp. Hún
reif af sér sjalið, og vafði því utan
um barnið, serr^ skalf og titraði af
hræðslu og kulda.
Þegar fór að rofa til aftur,
reyndi hún að grilla hjörðina, en
sá ekkert fyrir rigningunni og
móðunni. Hún tók drenginn í
fang sér og lagöi á stað í veðrinu
í áttina heim. Hún skalf af kulda,
því hún varð strax holdvot, datt
og stóð upp aftur, og neitti allrar
orku, til að drífa sig áfram, því
hún vissi að bæði lif barnsins og
hennar var í veði, ef hún léti hug-
íallast.
Þegar húr\ var komin hér um|
bil á hálfa leið heiin,
[ in svo þreytt, að hún _________
hvíla sig, en þá heyrði hún jóclvn , NENA SY! •
Eí gasleiðsla er um götuna ySar
leiöir félagið plpurnar a8 götulín-
unni ókeypis, tengir gaspipur viS
eldastór, sem keyptar hafa verið að
þvi, án þess að setja nokkuð fyrir
verkið.
GAS RAXGES
eru hreinlegar.ðdýrar, ætið til reiðu
Ailar tegundir, $S og þar yfir.
Iiomið og skoðið þær.
The IVinnipcg Electric Street Ry Co
Gastð-deildln
215 Portage Ave.
PLUMBING,
hitalofts- og vatnshitun.
ijrSaöíasl ^ C. YOllíKJ CO.
bjalkahussms virtust henm ems, .v , w , ,,.
• , • , , •■ v , i reiðanlegt að hans var ekki von
oe virkisbogar, sem krouðu hanaj, . ,fe . . ,,
henni um ^ ‘leim í-vr en eftir solsetur. —
í löngum andartogum dró hún að
sér sléttuandvarann, mengaðan
með ilmi blómanna á hinni löngu
leið yfir fjölgresið. En hvað þetta
loft annars var heilnæmt og hress-
andi. Ekkert þessu likt hafði.
gamla heimilið hennar austur frá
að bjóða. Jafnvel hin mikilfenga
kvrð úthafsins mundi revnast ó-
á milli sin, og neituðu
alla ánægju og unað lífsins. Hún
hafði hugsað mikið um þetta nótt-
ina á undan, og einsett sér þá að
taka drenginn með sér út á slétt-
una, og eyða þar deginum, og
vita hvort sér létti ekki og hún
gæti gleymt—æfinlega þó þá
stundina — hvað heimilið var ein-
staklega óyndislegt. ■ , ., v , .
t- . , • ■ , • nog til að jafnast a við hina að-
En þegar hun var nu komin í , fe ,. . 1 . . ,,
þarna langt út á flatneskjuna enda i aöandl. fefu*"ð °« frlð’ sem slettu-
lausu, sem himininn hvelfdist yfir | bumn„a ,aöJa&na
heiður og blár, en henni þó svo
fjarri, fanst henni hún aldrei liafa
verið afskektari eða einstæðari en
einmitt nú. — Iíún var þreytt af
að hugsa, og svara öllunt þeiin
spurningum, sent risu upp í huga
hennar á ný óðar en öðrum var
svarað. Hana langaði til að fara
langt—langt burtu, eitthvað þang-
að, sem féið og ró væri að finna.
Hún var að velta því fyrir sér,
haldandi í litlu, mjúku hendina á
Kalli hafði sgfnað í faðmi lienn-
ar. Nú rétti hann úr sér og opn-
aði augun. Hún hafði í vasa sín-
um dálítið af heimabökuðum smá-
kökum, og gaf honum þær. Hún
horfði á hann rneðan hann borð-
aði, og svaraði spurningum hans
með einsatkvæðisorðum, því hún
var að hugsa um annað en ltann.
Alti einu hrópaöi hann;
„Sjáðu mamma, stóra, skrítna
skýið þarria!“
Kalla, hvort hún hefði ekki veriö Hún Ieit, 1 vestur’ hálf. letileSa’
miklu betur komin að öllu levti. I s.Pratt svo a fætur °S grelP Ilann 1
liefði hún aldrei farið með Jóni
þarna vestur á sléttuna. En hvað
hjónabandið annars gat tærið ó-
líkt því, sem hún hafði hugsað sér
það, áður fyrri, meðan hún var
hjá foreldrum sínum, og sá það, . . ,v.v , . v ., , ...., ,
að eins álengdar í vonardraumij aí kv?ðlð í>Tm.að,sja | 0,1 Þau ar’
Loftið hafði alt í einu orðið
þungt og mollulegt. Undarlega
þvkk móða breiddist yfir alla
sléttuna. Vestan eftir henni komu
skýstrókurinn, sem hún hafði alt
ungrar ógiftrar meyjar. Nú vari
hún orðin tuttugu og þriggja áraj
gömul, búin að vera gift i fimm ár,
og hún var langt frá þvi að vera
viss um, að það hefði borgað sig.
Ekki svo að skilja, Jón var henni
eiginlega góður, og lagði henni alt
það til, sem búið gat mist. Samt
var hún viss um, að eitthvað var
bogið viö þetta, því annars gat lif-
ið ekki verið jafn tómlegt og á-
nægjusnautt, eins og henni fanst
það.
Eftir að Kalli hafði fæöst — og
undrunin yfir því loksins var horf-
in að þar var í heiminn komin
sem hún hafði átt þar heima.
Drengurinn, þó ungur væri, sá
hversu henni brá, þaut upp um
hálsinn á henni og hélt sér þar
grfitandi. Hún stóð ráðþrota
stundarkorn. Að hlaupa undan
með barnið í fanginu var ógjörn-
ingur, og þó hún hefði getað þa^,
hvert átti hún eiginlega að hlaupa,
meðan hún vissi ekki hvaða stefnu
fellibvlurinn tæki? Hún leit í átt-
ina til hjarðanna. Þaðan mundi
bvlurinn tæpast sjást enn þá.
Samt sá hún að mikil ókyrð var
komin á gripina, og þeir mundu
hafa orðið varir við hættuna. —
Henni Virtist rödd sín óviðkunn-
persónuleg vera, sem þau áttu, , , ,
bæði, að hann brosti, tók tcnnur, anIe£a ha hve11 1 slettukyrðmm.
henti spor o. s. frv.—, hafðí ekk-
ert við borið, sem á nokkurn hátt
raskaði hinu svæfandi viöburða-
levsi og tómleika lífs þeirra.
Jóni hafði þcitt vænt um hana
meðan hveitibrauðsdagarnir stóöu
yfir, það vissi hún vel, og þessu
líkt hafði hún heyrt margar konur
segja um eiginmenn sina, áður en
hún giítist, en hún hafði aldrei í-
myndað sér að Jón gæti verið
svona. En nú var hún samt fylli-
lega farin að halda það. Var hún
honum í rauninni ekki ósköp lítils-
hans? Henhi var næst að halda
það. Lét hann sig ekki litlu skifta
ef heimilið gat að eins verið í röð
°g re?ln> hvort henni Ieið vel eða
illa ?
Rósa stanzaði, því Kalli hafði
dottið og fengið blóðnasir. Hún
tók hann í fang sér, ti! að hugga
hann og þerra af honum blóðið.
Hún settist niður í einn sóleyju-
runnann, og virti drenginn fyrir
„Kalli minn, nú skulum við
IeggJast niður,“ sagði hún, „á
meðan vindurinn er að þjóta fram
hjá okkur, svo förum við strax
heim, og þá býr mamma til marg-
ar svkurkökur handa drengnum
sínum, og gefur honum í kveld.
Verður það ekki gaman?“
Rása setti hann niður og lagðist
svo út af hjá honum. Húrí vafði
handleggnum utan um hann og
dró hann fast að sér eins og til að
vernda hann fvrir hættunni, sem
kom þjótandi að þeim vestan slétt-
virði, og litill partur af tilveru Una' Hinni hendinni greiP hnn
um grannan rotarenda til að halda
sér.
Það dimmdi enn meir og svo
kom fellibylurinn. Það hvein og
buldi undir í sléttunni þar sem
hann lagði leið sína um; grasið
tættist upp, þyrlaðist í allar áttir
og þeyttist yfir höfuðið á þeim.
Smátt og smátt minkaði þyturinn
og kaldur krapaskúr fylgdi á eftir.
Fellibylurinn hafði farið fram
og þekti, þrátt fyrir storminn og
illviðrið, hina angistarfullu rödd
Jóns, sem hrópaði: „Rósa! Rósa!
Rósa!“ Og eftir örfá augnablik
sá hún liann koma á harða stökki,
hendast af baki og gríjia utan um
hana og drenginn.
„Ertu ómeidd — elskan min ?“
„Já, eg er ómeidd, Jón“, stamaði
hún—,,og Kalli líka.“
„Og Kalli—já, hann var með
þér,“ sagði Jón og tók við clregn-
um af henni og bar liann að hest-
inum.
„Eg fór heim til miðdegisverð-
ar og ætlaði að koma þér á óvart.
Eg fékk að vita að þú hefðir í
morgun farið út á sléttuna. En
svo kom fellibylurinn — og þá
geturðu getið nærri hvernig mér
varð við, að vita af þér hér úti.“
„Jón minn“, sagði Rósa og
reyncli að láta heyra til sín þrátt
fyrir ofviðrið, „hugsaðirðu svonaj
mikið um mig? Datt þér cg í hug
á undan Kalla? Var þér svona
ant um mig?“
Jón leit framan í hana, hissa á
svipbrigðunum, sem komin voru á
þunglyndislega og einkennilega
andlitið hennar.
„Hugsaði um þig? Hvað held-
urðu eg hugsi uin eða hvað held-
urðu eg lifi fyrir, nema — þig?“
Svo lyfti liann enni upp,og setti
hana á bak hestinum, og henni
fanst þessi snerting Jóns vera inn-
gangan til nýs lífs. Hann rétti
henni rlrenginn, og þau lögðu á
stað. Hún horfði ofan á kollinn á
Kalla litla, og hún fann í huga sín-
um roða fyrir morgni likum þeim,
sem brosti við henni fyrir finun
árum síðan.
„Hvernig gat eg farið að mis-
skilja hann svona?“ sagði hún við
sjálfa sig. „Miklir einstakir auj-
ar erum við kvenfólkið!“
Jón teimdi hestinn og vissi ekk-
ert hvað hún var að tala við sjálfa
sig, en hún horfði á breiða bakið
á honum og brosti hlýlega til hans
gegn um kalda krepjuskúrina, sem
barðist um andlitið á henni. Hún
tók þétt utan um Kalla og þrýsti
honum að sér, ánægð yfir að liafa
getað ráðið þá gátu sér í vil, sem
svo lengi hafði myrkvað gleðisól
lífs hennar.
('Lausl. þýtt.)
’Phonc 3069.
Ábyrgð tekin á að verkið sé vel af hendi
leyst.
Eldiviður.
Tamarac. Pine. Birki. Poplar.
Harökol og linkol. Lægsta verð.
Yard á horn. á Kate og Elgin,
Tel. 7 98.
H. P. Peterson.
MUSIK.
Við höfum til sölu alls konar hljóðfæri
og söngbækur. Piano. Orgel. Einka agent-
ar fyrir Wheeler & Wilson saumavélar.
Edisons hljóðritar, Accordeons og harmo-
nikur af ýmsum tegundum. Nýjustu söng-
lög og söngbækur ætíð á reiðnm höndum.
Biðjið um skrá yfir ioc. sönglögin okkar.
Metropolitan Music Co.
• 537 MAIN ST.
Phone 3851.
Borgun út í hönd eða afborganir.
Orr.
Shea.
J. C. Orr, d Cö.
Plumbing & Heating.
-----o----
625 William Ave
Phone 82. Res. 3738.
Súr í maganum.
Magasúr og vindverkir á eftir
máltíð kemur af gastegundum sem
myndast í maganum. Maginn
vinnur ekki verk sitt nógu ræki-
lega, svo fæðan úldnar þar ómelt.
Chamberlain’s maga og lifrar
Tablets lækna þetta. Þær hjálpa
við meltingunni og styrkja og
endurnæra magann og innýflin.
Seldar hjá öllum lyfsölum.
Gylliniœöar-kláöi.
Ef þú þekkir einhvern, sem þjá-
ist af þessum leiða kvilla, þá get-
ur þú ekki gert honum betri
greiða en ráðlagt honum að reyna
Chamberlain’s Salve. Það læknar
undir eins. Verð 25 cent. Selt
hjá öllum lyfsölum.
MEÐ HFILDSOLUVERÐI.
Skemmiö ekki augu yðar
með því að brúka gamla úrelta
lampa. — Fleygið þeim út.
Þeir hafa séð betri daga. —
Fáið heldar fallega lampa
fyrir.........
Kol og viður
tiFsölu.
Glenwright Bros
Tel. 3380.
587 Notre Dame
Cor. Langside.
“EIMREIÐIN”
Fjölbreyttasta og skemtilegasta
timarltig á Islenzku. Ritgerðir, sög-
ur, kvæði myndir. VertS 40c. hvert
hefti. Fæst hjá H. S. Bardal og S.
Bergmann.
The Northern Bank.
Utibúdeildin á horninu á Nena
St. og William Ave.
Rentur borgaðar af innlögura. Ávísanir
gefnar á Islandsbanka og víðsvegar um
heim
Höfuðstóll $2,000,000.
Aðalskrifstofa í Winriipeg,
Sparisjöðsdeildin opin á laugardags-
kvöldum frá kl, 7—9. ~
THE CANADIAN BANK
Of COMMERCE.
á horiiimi » lioss og Isabt*l
Höfuðstóll: $10,000,000.
Varasjóður: $4.500,000.
* SPARISJÓDSBEILDIX
Innlög $1.00 og þar yfir. Rentur
lag’ðar við höfuðst. á sex mán. fresti.
Víxlar fást á Englnndsbanka,
sem eru borganlegir á fslandi.
ADALSKRIFSTOFA f TOROXTO.
Bankastjöri I Winnipeg er
Thos. S, Strathairn.
THE [DOMINiON BANK.
á horninu á Notre Dame og Nena St.
Alls konar bankastörf af hendi
leyst.
Ávísanir seldar á útlenda banka.
: Sparisjóðsdeildin.' “ "
Sparisjóðsdeildin tekur vi8 innlög-
um, frá $1.00 að upphæð og þar yfir.
Rentur borgaðar tvisvar á ári, I Júnl
og Desember.
Imperial Bank ofCanadaí
Höfuðstóll - - $3,500,000.00
Varasjóður - 3,500,000.00
Algengar rentur borgaðar af ölium
inniögum. Ávísanir seldar á bank-
ana á fsiandi, útborganlegar I krön.
Útibú I Winnipeg eru:
Aðalskrifstofan á horninu á Main st.
og Bannatyne Ave.
N. G. LESBIE, bankaptj.
Norðurbæjar-deildin, á horninu á
Main st, og Selkirk ave.
F. P. JARVIS, bankastj.
Dr.M. HALLDORSSON,
PARK RIVER. N. D.
Er að hitta á hverjum miðvíkudegi
í Grafton, N.D., frá kl. 6—6 e.m.
CABiNET-MYNDSR
$3.00 TYLFTIN,
til loka Desember
mánaðar Iijá
GOODALL’S
616V Main st. Cor. J.otran ave.
ORKAli
morris piano
Tónr.inn og tilflnningin er fram-
leitt á hærra stig og með meiri list
heldur en ánokkru ööru. Þau eru
seld með göðum kjörum og ábyrgst
um óákveðinn tima.
pað ætti að vera á hverju heimili.
S. L. BARROCLOUGH & CO.,
228 Portage ave., - Winnipeg.
Vörumar fást lánaðar, og með
vægum borgunarskilmálum.
New York Furnishing House
Alls konar vðmr, sem til hús-
búnaðar heyra.
Olíudúkur, linoleum, gólfdúk-
ar, gólfmottur, flviggatjöld, og
myndir, klukkur, lampar, borð,
dúkar, rúmstæði, dýnur, rúmteppi,
koddar, dinner sets, toilet sets,
þvottavindur og fleira.
JOSEPH HEIM.
eigandi.
Tel. 2590. 247 Port agí mvt
Dr. W. Clarence Morden,
Tannlæknír.
Cor. Logan ave og Main st.
620 % Main st. - - .’Phone 135.
Piate work og tennur dregnar úr
og fyltar fyrit sanngjarnt verð. —
Alt verk vel gert.
Thos. H. Johnson,
isienzkur lögfræðingur og mála-
færslumaður.
Skrifstofa:— Room 33 Canada Life
Block, suðaustur horni Portage
avenue og Main st.
Utanáskriít:—P. O. Box 1364.
Telefón: 423. Winnipeg, Man.
iTluntb cftir
— því að —
■ fieldur húsunum heituml og varnar kulda. Skrifið eftir sýnishorn-
um og verðskrá til
TEES & PERSSE, Ltd. #
áGENTS, WJNNIPEG.
BEZTU AMERÍSK HARÐKOL.
OFFICE: Cor. Notre Dame & Nena St. Tel. 3390
YARD: Notre Damé West. Tel. 2735.
WíNlVTPFf; riN