Lögberg - 02.07.1908, Blaðsíða 4

LÖGBERG, FIMTODAGINN ?. JÚLI 1908.
o
erg
er gefið út hvern fimtudag af The Lögberg
Printing & Publishing Ce., (löggilt), að Cor.
William Ave. og Nena St., Winnipeg. Man. —
Kostar $2.00 um árið (á fslandi 6 kr.). Borg-
ist fyrirfram. Einstök nr. 5 cents.
Published every Thursday by The Lögberg
Printing & Publishing Co., (Incorporated), at
Cor. William Ave. & Nena $t.. Winnipeg,
Man. — Subscriptjon price $2.00 per year, pay-
able in advance. r Single copies 5 cents.
S. BJÖRNSSON, Edltor.
J. A. BLÖNDAL, Bus. Managet
Auglýsingar. — Smáauglýsingar Jí eitt
skifti 25 cent fyrir 1 þml. X stærri auglýsing-
um um lengri tíma, afsláttur eftir samningi.
BiistaOaskifti kaupenda verður að til-
kynna skriflega og geta um fyrverandi bústað
jafnframt.
Utanáskrift til afgreiðslustofu blaðsins er:
The LÖGBERG PRTG. & PUBL. Co.
Winnipeg, Man.
P. O. Box I 36.
TELEPHONE 221.
Utanáskrift til ritstjdrans er :
Editor Lögberg,
P. O. Box'130. WiNNiPeo. Man.
Samkvæmt landslögum ar uppsögn kaupanda
á blaði ógild nema hann sé skuldlaus þegar
hann segir upp. — Ef kaupandi, sem er ( skuld
við blaðið, flytur vistferlum án þess að til
kynna heimilisskiftin, þá er það fyrir dóm
stólunum álitin sýnileg sönnun fjrrir prettvís-
legu m tilgangi.
Söngsamkomurnar.
Sjaldfengin hefír TeríS meSal
lslendinga hér í bœ eins mikil og
góð skemtun og söngsamkomurnar
á fimtudags og föstudagskveldiB
var.
I söngflokknum voru milli 125—
130 manns, karlar og konur, alt
mannvænlegt fólk, sva þaB er bæCi
fjölmennur og ásjálegur hópur ís-
lendinga, sem séra Hans B. Thor-
grímsen hefir dregiö saman undir
merki söngdísarinnar.
Lögin, sem sungin voru, eru
eftir fræga höfunda: Grieg, Web-
er, Wagner, Buch, Einarson o. fl.
og megniS af textunum, sem kór-
inn söng, voru íslenzkir, og flest-
allir hinir textarnir og lögin skan-
dinavisk, og var hvorttveggja svo
öCrum kirkjudeildum meö þaö aö
koma á hjá sér betra skipulagi og
festu í söng, og aö þessi söng-
hreyfing ætti aS vera fyrirmynd
enskumælandi Manitobamanna.
Hann minnist svo á hin einstöku
atriSi söngskrárinnar or lýkur lofs-
orSi á þau öll meira og minna; t. a.
m. segir hann um lagiS “Sof i ro”,
aS hann hafi “aldrei heyrt neitt svo
vel sungiö áSur af söngflokk hér í
bænum.”
Um söngflokkinn yfirleitt farast
honum orS á þessa leiö: “Söpg-
flokkurinn, þó stór væri, söng ein-
staklega vel, þegar þess er gætt, a8
þetta var í fyrsta skifti, sem hann
söng saman. Flokkurinn söng
blaBalaust, og haföi nánar gætur á
söngstjóra og fylgdi bendingum
hans rétt og nákvæmlega. Söng-
fólkiS lagöi góSa áherzlu á oröin
og tónninn var hreinn og æskan
skein úr honum, enda voru flestir
í hópnum á bezta aldri og sumar af
stúlkunum kornungar.
Söngurinn var algarlega óþving-
aöur og laust viB aB raddimar
væru skrækróma eins og oft á sér
staö í söngflokkum kirknanna
hérna.”
Tvísöngvamlr bæBi þeir, er séra
H. B. Thorgrímsen og Dr. Shan-
che sungu og þá ekki síBur tvísöng
ur þeirra Mrs. S. K. Hall og séra
H. B. T. tókust ljómandi vel. Ein-
söngvar Mrs. S. K. Hall hrifu víst
alla áheyrendurna, og óhætt er aB
segja þaB, aB ekki verBi nú lengra
jafnaö, þegar um einsöng íslenzkra
kveúna er aö ræSa, en til hennar.
Mr. J. C. F. Dalman lék tvö lög
á “Cello”, og rómuBu þaB allir,
hve snildarvel þaB hefBi veriB gert.
S. K. Hall lék á kirkjuorgeliB
viB samsönginn, en Misses L.Thor-
lakson og Arason á piano, prýBis-
vel, eins og Þeim er lagiB.
RæSur fluttu þeir séra Björn B.
Jónsson fyrra kveldiB, en séra Fr.
Hallgrímsson síBara kveldiB. BáB-
ir ræddu þeir um sönglistina. Séra
Bjöm talaBi um áhrif hennar á
kynokaS sér viö aS greiöa 50 cent.
inngöngueyrir til aö hlýöa á fjöl-
mennasta isl. söngflokkinn, sem
hér er til og beztu hljóSfæraleik-
endur og söngmenn sem völ er á
meöal Vestur-íslendinga. Vér von-
um aö þaö verSi í síöasta sinni,
sem þessi söngflokkur syngur hér
ekki fyrir fullu húsi.
Ctnefning Tafts.
kærkomiö og menn þektu þaB svo
vel, aS rétt var sem þar mættu nienn ög skepnur, og sera FriBrik
manni fomkunningjar, er hér hefir ! mmtist lítiB eitt á hiB sama, en
eigi gefist færi á aB hitta um lang- j beindi svo orBum sínum sérstak-
an tíma. lega til ísl. æskulýBsins og hvatti
Um kórsönginn er óhætt aS segja hann lil aS iSka sönglistina meira
fraS, aB flestum þeim, er á hann 1 “ ?ert hefCi veHC hér vestra’ °?
hlýddu, mun hafa Þótt hann mjög
góBur. Hvort aB bráBskarpir söng-
fræBingar kunna aB hafa hlerað
þar einhverja smágalla skulum vér
ekkert um segja, en þó svo hefBi
veriB, þá hafa þeir veriB svo litlir,
I fara þar aB dæmi ungra manna og
uppvaxandi heima á settjörBinni.
Hann gat þess í ræBulok, aB
söngflokkur þessi mundi ekki
koma hingaB næsta sumar, en þá
syngja suBur í DakO'ta. Aftur
nautn þeirri, er allur þorri áheyr-
endanna hafBi af söngnum.
Hitt er víst, aB þaB var mikill
aB eigi gátu þeir spilt ánægju og byggist hann viB aS næsta ár þar á
eftir, á tuttugu og fimm ára af-
mæli kirkjufélagsins, aB flokkur-
inn kæmi hingaö til Winnipeg og
söngur hjá kórflokkinum, og þeg-1 sýn<li ^a hvers hann væri um
ar þess er gætt, hve lítt samæföur J n^gnugur.
allur sá stóri hópur var, sem þarna Þ'ess má og geta, aö nú er búiö
söng, — vitanlega ekki hægt aB samþykkja grundvallarlög fyr-
koma viB mörgum sameiginlegum ir þetta söngfélag. í stjórn þess
æfingum—, þá má þaB heita mesta næsta ár verBa: séra FriSrik Hall-
furBa hve vel sá söngur tókst og ci 1 grímsson. forseti, Sigurjón kaupm.
þaS auövitaö aB þakka snild söng-1 SigurBsson, gjaldkeri, J. S. Björn-
stjórans séra Hans. B. Thorgrím- 5011 skrifari.
sens, sem eins og allir vita, er lífS
og sálin i sönghreyfingu þessari,
Þ'aS er ekkert efamál, aB söng-
flokkinum er aB fara fram og bú-
Þau urSu úrslitin á flokksþing?
samveldismanna í Chicago í
fyrri viku, aS Taft hermálaráö-
gjafi var útnefndur af þeim flokk-
inum til forsetaefnis í næstu kosn-
ingum.'
Eins og kunnugt er áöur haföi
Roosevelt veriB mjög umhugaB
um aö Taft yröi eftirmaöur sinn,
og þó aö hermálaráögjafinn hafi
marga þá góöu kosti til aö bera, er
sá maSur verBur aS vera búinn, er
fær sé til aS geta tekist á hendur
þaB mikilvæga embætti aS vera
forseti Bandaríkjanna, þá mun þó
óhætt aö segja, aö flestu öBru frem
ur mun Þaö hafa stutt aB útnefn-
ingu Tafts, aö Roosevelt fýsti þess
svo mjög, og sýnir þaö, ef til vill
betur flestu ööru, hve ástsæll hann
er af flokk sínum, aö samveldis-
menn fylgdu þar vilja hans jafn-
eindregiö og raun varB á.
Vitanlega heföu margir helzt
óskaB aö fá aB hafa Roosevelt í
forseta sessi eitt kjörtímabil enn
þá, en eins og viö mátti búast af
honum, tók hann þvi ekki nærri.
En hann lætur sér ant um aB
stuBla aS því eftir mætti, aB fram-
hald veröi á stjómarstefnu sinni i
Bandaríkjunum, sem ekki er aö
furöa, jafnvel og hún hefir gefist.
ÞaB er enginn efi á, aB hann tel-
ur Taft manna færastan til þess,
og fyrir þá sök mun hann hafa
fylgt hermálaráögjafanum jafn-
fast aö málum eins og hann hefir
gert.
Samveldismenn munu og full-
vísir þess,aö Taft kappkosti aö feta
í fótspor Roosevelts, haldi fram
samskonar stjómarstefnu. En ef
út af því brygöi nú, Þá mundi þaB
ótvíræBlega veröa til þess aB auka
fylgi Bryans vegna þess aB hinir
radikalari meöal samveldismanna
mundu þá snúast frá Taft og
skipa sér undir merki Bryans.
Vitaskuld þarf ekki aB óttast aB
til þess komi, En hvemig sem
færi mundu hinir ihaldssamari sér-
veldismanna fylgja Taft' gegn
Bryan, og Bryan veröur tvímæla-
laust sá keppinauturinn af flokki
sérveldismanna, er Taft veröur aB
glíma við um forseta tignina. Þ'aB
er jafnvist og hitt var fjrrir nokkr-
um mánuöum siöan aB Taft yrBi
kjörinn forseti fyrir samveld-
ismenn.
er þegar er farin aB fá orB á sig ast má viö því, aB enn meiri á-
meöal innlendra manna, sem gott1 nægja veröi aB heyra til hans þeg-
skyn bera á sönglist. Er þaB '.'k-
iB gleBiefni, eins og bvaB annað r:
'-’bur þjóöflokki vorum til 3; *.!*
bæöi hér í landi og annars staSar.
Vér setjum hér kafla úr dómi
eins hinna betri tónfræöinga bæj-
ar hann kemur næst hingaB, en
síöast, þó aB vel tækist nú.
ASsóknin aB söngsamkomunum
var lítil — alt of lítil. EitthvaB
fjögur hundruS manns fyrra kveld
iö en færri noJckuB hiB síBara.
arins. Hann stýrir sjálfur söng í JafngóB skemtun og þessi átti þó
kirkji* einni hér í bænum og rita.' ^ skiliB meiri aBsókn. Og þegar ó-
auk þess döma um samsöngva og vandaöar samkomur hér í bæ hafa
söngleiki á leikhúsum og annars- 1 veriö sóttar svo vel aB húsfyllir
staBar fyrir blaBiS “Town Topics”. hefir veriö meB 35 centa inngangs-
Hann byrjar mál sitt á því, aS eyri, þá er þaS hlægilegt frá listar-
Islendingar hafi gengiö á undan innar sjónarmiöi, ef menn hafa
Kirkjuþingið.
Annan þingdaginn var fundur
settur kl. 9 aB morgni. Þegar
gjörBabók var lesin og samþykt,
skýrBi séra Jóhana Bjarnason frá
því, aB Tómas Björnsson, forseti
GeysissafnaBar vaeri kominn &
ÞingiB og lagöi til aB honum væru
þingréttindi veitt.' Séra P. Hjálms-
son geröi þá breytingartillögu aB
honum skyldi aB eins veita mál-
frelsi og var þaB samþykt.
Þá barst þinginu ámaöarkveBja
frá Dr. DuVal, forseta Presbytera-
kirkjunnar í Canada, og fól þingiB
forseta aB svara benni.
Skrifari las upp skýrslu um
undirtektir safinaBanna um ferBa-
kostnaB fulltrúa til þíngsins. Mál-
inu var vísaB til n«£»dar og í hana
settir: séra Rún. Marteinsson, G.
J. Erlendsson og Tr. Ingjaldsson.
Milliþinganefndin í löggilding-
armálinu lagBi fram skýrslu sína.
Þá komu og skýrslur frá öBrum
föstum nefndum, og mun skýrt frá
þeim eftir því sem þær kcxma fyrir
á þinginu. Séra FriSrik Hall-
grímsson lýsti yfir því, aB presta-
félagiB hefSi meBferBis máliB um
guBsþjónustuformiB og mundi
leggja þaB fyrir næsta þing. Fundi
svo frestaö og skyldi aftur ekiB
til starfa kl. il/2.
Þegar þingiö kom aftur saman
var samþykt aS taka heiSingjatrú-
boösmáliS á dagskrá. Sjóöur þess
haföi vaxiö um liöugt hálft fjóröa
hundraB dollara síSastl. ár og von
á meira fé aö því er formaöur
nefndarinnar í því máli skýrSi frá.
Nefndin lagöi til, aS milli/þinga-
nefnd skyldi falin fjársöfnun trú-
boöinu til styrktar eins 0g aS und-
anfömu. Sömu nefnd væri og fal-
iö aS komast í samiband viö ein-
hverja aöra kirkjudeild lúterska
um aS senda trúboBa til heiöinna
landa aö 2 árum liSnum, á 25 ára
afmæli kirkjufélagsins. Ennfrem-
tr lagBi hún til aB næsta ár mætti
verja $60 til aB styrkja heiBna
dtengi í skóla á Indlandi, og væri
þaB fyrsti vísir til heiSingjatrú-
boBs. Um þetta urBu nokkrar um-
ræBur. Sér Hans B. Thorgrímsen
fanst aB heppilegra mundi aS ráBa
trúboBa, sem hefSi unniB meBal
heiBingja til aS flytja fyrirlestra
um þaB mál í söfnuBunum og
glæBa meS því áhuga þeirra á því.
Allir liBir nefndarálitsins voru
sarriÞyktar, og aB auki sú viBauka-
tillaga aB væntanleg milliþinga-
nefnd mætti ráSa mann sem hefBi
sjálfur tekiB þátt í trúboBi meBal
heiBingja til aB glæBa áhuga
manna í því efni.
Nefndin, sem kosin var til í-
huga ársskýrslu forseta hafBi lok-
iB störfum sínum og lagQ^ hún til
aB fráfarandi forseta, séra Jóni
Bjarnasyni, yrBi þakkaB fyrir hans
mikla og langa starf í þarfir fé-
lagsins óg óskaB jafnframt aB
stjórnar hans og leiBsögn mætti
enn lengi viB njóta. Samþyktu
þingmenn þaB meB því aB standa
upp. Ýmsum liBum nefndará-
litsins var frestaB ÞangaB til
heimatrúboBsnefndin hefBi lagt
fram álit sitt. ViBvíkjandi 3 liB,
um köllun séra Rúnólfs Marteins-
sonar til Þ ingvallanýlendu- og
Vatnasafn., skýrBi séraR. M. þing-
ínu allítarlega frá málavöxtum.
Hönn kvaSst í vanda staddur og
ekki vita hvort hann ætti aB taka
þeirri köllun eBa vera kyr á Gimli.
Þar þyrfti aB vera fastur prestur,
en laun þar svo lítil, aB hann gæti
ekki á þeim lifaB. Menn mættu
samt ekki skilja orB sín svo, aB
söfnuBirnir þar lGimli- og VíSines
söfnj gerBu ekki vel til sín, þaB
væri þvert á móti, og aB þeir
stæBu aB því leyti ekki aB baki öBr-
um söfnuBum kirkjufólagsins.
KvaB sér enn fremur þykja sárt ef
hann yrBi aB segja sig úr þjónustu
kirkjufélagsins til aB vinna fyrir
sér á annan hátt. Þessum liB
nefndarálitsins var og fiestaB til
þess er heimatrúboSsnefndin hefBi
lokiS störfum sínum. Þá var sam-
þykt aB taka þessi mál á dagskrá
samkvæmt tillögum nefndarinnar:
1. HeimatrúboBsmáliS.
2. HeiSingjatrúboBsmáliB.
3. SkólamáliB.
4. Tímaritin.
5. Liknarstarfsemin.
6. Löggilding kirkjufél.
7. GuS sþ j ónustu formiB.
8. Grundvallarlaga-viBauki.
9. EndurskoBun á Icgum fél.
10. Feröakostn. kirkjuþingsm.
11. SunnudagsskólamáliB.
Þá lá fyrir heimatrúboSsmáliS
og var lesin skýrsla frá millilþinga-
nefndinni og Þar skýrt frá hvaB
unniS hefBi veriB. Málinu vísaB
til þingnefndar og í hana settir
séra Jón Bjarnason, séra Runólfur
Fjeldsted, Pálmi Hjálmarsson, Jón
Eiríksson og Gísli Egidsson. Séra
Run. Fjeldsted afsakaBi sig síBar
um daginn og var séra K.K.Ólafs-
son skipaBur í hann staB.
SkókmáliB skyldi þá taka fyrir,
en Iagt til aB því yrBi frestaB til
þriBjudagsmorguns, og þaB samþ.
J. J. Vopni, ráBsmaBur “Sam-
einingarinnar“ og “Áramóta”,
lagSi fram ársskýrslu sína. Hag-
ur “Sam.” stóB meB blóma, og
átti hún $110 I sjóBi. Kaupendum
hafBi fjölgaB aB mun á árinu, en
verr heimst inn boigun fyrir bJaö-
iB en aB undanförnu. FélagiB hafBi
skaB'ast á útgáfu “Áramóta” og
tekjuhallinn orBiB $61.35. SkýrBi
ráBsmaBur frá þvi, aB þaö stafaöi
af því hve “Áramót” heföu veriB
stór síBastliBiB ár og kostnaBur því
allur meiri. — Tímaritamálinu var
vísaB til 3 manna nefndar og setti
forseti í þá nefnd: J. J. Vopna,
Hjálmar A. Bergmann og Björn
Walterson. Til þeirrar nefndar
var og vísaB skýrslu útgáfunefnd-
ar barna- og unglingablaösins,
“FramtíBin”.
Um lögildinganniáiiB uröu nokkr-
ar umræSur og vissu rnenn ekki
hvort betra mundi aö byrja aB lög-
gilda félagiö f Canada eöa Banda-
ríkjunum. 1 Manitoba mundi þaB
kosta 75—100 dollara, en í B.ríkj-
unium ekki annaö en lögfræBings-
gjald. Var svo þingnefnd sett í
máliB og i hana skipaöir: Hjálmar
A. Bergmann, EIis Thorwaldson
og Th. Oddson.
Nefndin, sem skipuB var til þess
aB segja álit sitt um feröakostnaB-
armáliB, Iagöi til aB stofnaBur yrBi
sjóBur meB samskotum viB guBs-
þjónuistur til aB styrkja fátæka
söfnuöi til aB senda fulltrúa á
þing. Þetta þótti mörgum þing-
mönnum ekki fýsilegt, einkum af
því aö mikill meiri hluti safnaB-
anna, sem ráöa haföi veriB leitaö
til, vildu aö sama fyrirkomtolag
héldist um feröakostnaöinn og
veriB hefði. Sumir voru á því aB
heppilegt mundi aB aBhyllast til-
lögur Fyrsta lút. safnaSar um aB
styrkja Alberta söfnuöina til aB
senda fulltrúa á Þing. Málinu var
loks frestaB um óákveöinn tíma.
Fundi slitiB.
Um kveldiB fóru margir þing-
menn til Winnipeg og voru þar
yfir snmnudaginn. Séra B. B.
Jónsson fór noröur aB Gimli aB
messa þar, en séra H. B. Thor-
grimsen og Carl J. Olson til
Winnipeg og fluttu þar messur i
TjaldbúBarkiricju og Fyrstu lút-
ersku kirkju. I Selkirk prédikaöi
séra K. K. Olafsson aB morgnin-
um en séra Jóhann Bjamason aB
kveldinu til. Um miBjan daginn
flutti séra FriSrik Hailgrimsson
fyrirlestur, er hann nefndi “Jesús
Kristur, guBmaSurinn”; veröur
hann prentaöur í “Áramótum”.
The DOMINION BANK
SELKIRK CTIBUIÐ.
Alls konar bankastörf af hendi leyst.
Sparisjóðsdeildin.
Tekið við innlögum, frá ti.oo að upphæð
og þar yfir. Hæstu vextir borgaðir fjórum
sinnumáári. Viöskiftum bænda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumur gefinn.
Bréfleg innlegg og úttektir afgreiddar. Ósk-
að eftir bréfaviðskiftum.
Nótur innkallaðar fyrir bændur fyrir
sanngjörn umboðslaun.
Við skifti við kaupmenn, sveitarfélög,
skélahéruð og einstaklinga með hagfeldum
kjörum.
J. GRISDALE,
hankastjórl.
Vratnsdals- og Þingvallanýlendu-
söfn., en séra Jóhann Bjarnason
skyldi beöinn aö taka aB sér prest-
þjónustu í suðurbygSum Nýja ís-
lands en séra N. Stgr. Thor-
láksson í Mikley, þó alt meB sam-
Þykki réttra hlutaöeigenda. Sam-
skota til heimatrúboösins réBi
nefndin til aö leitaB yrBi í haust i
sambandi viB siBbótarhátíBina eins
og vant væri. F ramsögumaSur
gat þess, aB nefndin heföi ekki
séS sér fært aB ráöa til aB sendia
trúboöa vestur á Kyrrahafsströnd,
vegna þess hve fjárhagur félags-
ins stæBi illa.
Um nefndarálitiö urðu nokkrar
umræBur og þótti sumum það «kki
rétt aB ráBa marga menn til trú-
boBsstarfsemi, þar sem félagið
ætti ekki nema liöuga $30 í sjóBi,
og ekki von á neinum verulegum
inntektum þar til i haust. Elis
Thorwaldson geröi þá breytingar-
tillcgu, aB trúboöar skyldu aB eins
ráBnir svo framarlega sem fjárhag
urinn leyfBi þaB, og var sú tillaga
samþykt. Hann lýsti því og yfir,
aB kirkjufélagiB gæti fengiB $500
Ián hjá sér til haustsins og var
honum þakkaB þaB boö.
Séra Fr. Hallgrímsson mintí
menn á, aB þaB væri ekki nóg aB
samþykkja ak á kirkjuþingum, en
fylgja elcki málunum fram þegar
heim í söfnuBina kæmi; svo væri
um samskotin til heimatrúboösin3
í haust; þeim mætti menn ekki
gleyma.
NefndarálitiB var samþykt liö
fyrir liB, aB undanskildum liönum
um köllun séra Rúnólfs Marteins-
sonar, honum var frestaB.
Þegar fundur var settur á mánu
dagsmorgun las forseti heimatrú-
boBsnefndarinnar, séra Jón Bjama
son, upp tillögur hennar. RéB
nefndin til aB fengnir yröu sem
flestir hæfir mann tfl trúboBsstarf-
semi í sumar og aB Hjörtur Leó
og Carl J. Olson væru ráönir
strax til þess starfa. En nfremur
réBi kún til aB séra Rúnólfur Mar-
teinsson skyldi taka köilun frá
1 MeBan á umræBunum stóB vora
komnir á þingiB þeir Lárus Sigur-
jónsson guöfræBiskand. ,og Gutt-
ormur Guttormsson, guBfræöis-
nemi.'og var báöum veitt málfrelsi
á þinginu.
1 Sd.skólaÞingiB skyldi haldiö kl.
. 2 um daginn og var samþykt að
þaB ætti ekki aö teljast þingfundur
eins og veriB heföi.
1 SelkirksöfnuBur haföi leigt gufu
bátinn “Mikado” til aö fara mieB'
kirkjuþingsfultlrúa skemtiferB of-
an ána og var lagt frá landi um kl.
2/. Voru þar allir kirkjuþings-
men nog skylduliö þeirra og “fjöldi
af ööru fólki, bæöi fullorönir og
böra.“ VeBur var hiö bezta og út-
sýni fagurt til beggja hliöa. LúBra-
flokkur Selkirkbæjar var í bátnum
og lék á lúSrana viB og viB alla
leiöina. Menn skemtu og meB söng
og ræBuhöldum. AUir lofuBu
rausn Selkirkbúa og var þaB mál
margra gamall kirkjuþingsmanna,
aö ekki heföi í annaB skifti veriB
tekiB betur á móti þeim aB öllu
leyti, en nú hefBi veriB gert af
SelkirksöfnuBi.
A ÞriBjudaginn skyldi skólamál-
iB tekiS fyrir samkvæmt fundar-
samþykt & laugardaginn.
í skýrslu milliþinganefndarinn-
ar var sagt frá starfi hennar á ár-
inu. Hún hafBi ráBiB séra Bjöm
B. Jónsson til fjársöfnunar síöast-
liöiB haust eins og þingiB hafB'.
lagt fyrír. A skflagrein hans til
UARÐVÖRU-KAUPMENN
538 3VE29LXTST ST. - TALS. 339
Smíðatól og klippur skerpt, alt gert á
okkar eigin verksmiðju og ábyrgst.
Við sendum eftir munum og sendum þá
aftur sama daginn.—Talsímið 339
eftir sendisveini okkar.
Vinsœlasta hattabúðin í
WINNIPEG.
Einka umboðam. fyrir McKibbin hattana
mim
364 Main St. WINNIPEG.