Lögberg - 25.08.1910, Blaðsíða 3

Lögberg - 25.08.1910, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FTMTUÐAC.IW 25. ÁGÚST 1910. Tóbak—Vísindaleg Meðferð Þess TILREIÐSLAN Tóbakið er jurt og «ins og allar jurtir þarf að tilreiða það svo menn geti neytt þess. Það er alveg eins mik ill munur á hæfilega tilreiddu tóbaki og ÓVERKUÐU tóbaki KRYDDUÐU, eins og á vel soðnum mat og hálf soðnum mat. Mulningataðferðin, eða ,,til- reiðslan'' er jafn þýðingarmikil fyrir tóbakið og suðao er fyrir raatinn eða ólg- an fyrir víaið. Tóbaksduft (neftóbak) er vísindalega tilreitt tó- bak mðnnum til notkunar. Hvers vegna tóbaksnienn vilja heldur Kaiipmunnahufnar tóbaksduft en aörar tegundir niunntóbaks. Það er tilreitt tóbak f hreinustu mynd.—Það hefir betri keim.—Það held- ur keimnum og styrkleikanum.—Það er sparnaður að því. því að það endist lengur.—Það vekur enga eftirtekt, það er ekki tuggið, heldur einungis látið liggja í munninum (milli neðri vararinnar og tanngarðsins). —Það skilur eftir þægilegan, hreinan og svalandi keim. Það er tóbak vísindalega tilreitt mönn- um til ootkunar. TRYGGING FYRIR GÆÐUM OG HREINLEIK. Kaupmannahafnar munntóbaksduft ei búið til úr hinum beztu tóbaksblöðum, gömlum, sterkum og bragðgóðum, og þai við er einungis bætt slíkum efnum, sem finnast í sjálfum tóbaksblöðunum, og öldungis hreinum ilmseyðum. Muln- iogar-aðferðin varðveitir hið góða í tóbakinu, en skilur úr beiskjuna og sýruna. sem er í hinum náttúrlegu tóbabsblöðum. VIÐVÖRUN Taklð mjög lítinn skamtaf Kaupmannahafnartóbaksdufti, ............ annars er hætt við, að þér haldið það sé of sterkt. Kaupmannahafnar munntóbaksduft er litlar agnir af hreinu. sterku munn- tóbakl; því gefur það frá sér auðveldar og í ríkulegri mæli styrkleik tóbaksins heldur en tóbaksblöð eða illa skorið tóbak, alveg eins og vel rnalað kaffi gefur auðveldar og ríkulegar frá sér styrkleikann heldur en illa malað kaffi eða kaffi- baunir. KAUPMANNAHAFNAR TÓBAKSDUFT er Bezta Munntóbak í Heimi. NATIONAL SNUFF COMPANY, LTD. 900 St. Antoine Street, -:- Montreal. ast þangaS komnir án þess a5 liafa 1 upphafi ætlað sér aS vinna nokk- urt alvarlegt ofbeldisverk, en láta færslu sinni. Ríkisstjórinn er æ5sti fulltrúi framkvæmdarvaldsins í rík inu, og hvílir því á honum bein á,- leiöast fyrir áeggjan annara æs- byrgS allra slíkra mála og almenn- tngamanna til glæpaverka, sem þeim sjálfum mundi aldrei hafa til hugar komið aö þeir mundu geta drýgt. íhxtgunarleysi lögreglu- þjóna og annara embættismanna ingur ætti aö krefja hann þeirrar ábyrgöar. Hann ætti aö gera þaö heyrinkunnugt aö lögregluþjónar, lögreglustjórar eöa borgarstjórar, sem leyfa dómleysisaftakendum aö hins opinbera, er sjá eiga um ró j hópa sig og skríl aö þyrpast sam- og reglu, er, óskiljanleg; þaö sýn- an afskiftalaust, skyldu eiga von á ist vera meir en lítil fásinna aö málsókn fyrir vanrækslu í embætti sinu. Ef nokkrir slíkir náungar væru lögsóittir og svíftir embættum mundi lokiö vera þeirri vægöar- semi sem lögreglan sýnir í skrílsr uppþotum. (Trh.J. Smávegis. þeir skuli leyfa fólki aö hópa sig saman og magna þannig uppþpt. Nærri því æfinlega hafa lögreglu- þjónar vitað hættuna fyrir klukku- stundum áöur en sk.-hsuppþot hafa oiöiö, hvort heldur aö dómleysisaf- taka 'hefir veriö í vændum venju- legar verkfallsóeiröir. Þrátt fyrir það virðist svo, sem engum lög- ----- regluþjóni eöa lögreglustjóra sé Skrítnir skattar. þaö ljóst þá stundina, aö nein Meö því að allir kvarta og skylda hvíli á honum til aö hefjast kveina n,ú undan hinum þungu handa og kefja uppþotiö i fæöing- skattaálögum, þá er nógu gam -.n unni. Undarleg sljóskygni á því að rifja upp hvtrnig skatt xr og hvað lögregluþjóni tberi fyrst og , álögur voru lagðar á nienn fyr á fremst aö gera, hefir þráfaldlega tímum. Þegar þess er gætt, hva komiö í ljós. \ ér skulum t. a. m. ;gildi peninga hefir veriö mismun- líta á mjög algengt dæmi er leitt andi, þá viröist hinir fornu skatt- getur til skrílsuppþots i borgum. ! ar liafa verið í þyngra lagi og á- Barn verður fyrir bifreiö. Lög- ! kaflega breytilegir. reglan tekur ekilinn fastan. Fólk i Karlmennimir mega vera þakk- þyrpist aö. Þaö slær hring um látir nú á tímum, aö þeir þurfa lögregluþjóninn og fangann. : ekki aö greiða toll, þó aö þeir liafi Gremja og reiði magnast. Mikil skegg, eins og þeir þurftu aö gera æsing kemur í manngrúann. Til- á dögum Hinriks VIII., skatt sern Óhegndir glæpir í Bandaríkjunum. þFramh. frá 2. bls.'j irgu ætti að ,leggja viö því, nokkur selur slikt efni öðmm en þeim stm leyfi hafa fengið til aö kaupa það, og sömuleiðis ætti mik- i! hegning aö liggja við þvt, f f dýnamít finst í fórum þess mauns, sem ekki hefir fengiö leyfi til að fr-ra meö þaö. Ef þess kyns sprengiefni finst í fómin einhvers manns, sem ekki hefir leyfi til aö fara með það, þá mætti að órey,idu lita svo á, að þaö sprengiefni v.eri ætlað til glæpsamlegra athafna, og sama mætti að óreyndu ætla um sprengikúlu, sem fyndist hjá ein- hverjum manni. Enginn maöur býr til sprengikúlu til löglegra íramkvæmda. Þær eru ætíð gerö- ar í glæpsamlegu skyni. ÍÞaö ætti að láta hvern þann mann, sem sprengikúlur finnast hj á, sæta sömu meðferð og venjulega glæpa menn, nema þá sem fært geta fram skýrar sannanir fyrir sakleysi sínu. Sama ætti að gilda um hvaða ann- að mannhættulegt vopn, sem væri. Morðhnífar, veiðihnífar, slöngur, jámglófar o. þ. um. 1. er eldrei tilbúið af lögmætri naúðsyn. Þaö ætti að semja lög sem væru því til tálmunar, að menn gætu aflað sér þeirra, eða mættu með slíka hluti fara og hvar sem þeir fynd- ust í eigu manns skyldi hið opirt- bera að óreyndu líta svo á, að þeirra hefði verið aflað til að nota þá í glæpsamlegu skyni. Eg ætla þá ekki að fjölyrða meir um ráð gegn því að menn hafi í eigu sinni eða brúki hættu- lgg verkfæri. Hins v<egar ætla eg nú að benda á hvað mér virðist tiltækilegast að gera, til þess að draga úr þeirri sérstöku tegund glæpa, sem leiðir af skrílsuppþot- um. Það má undarlegt og óskap- legt heita, að aldrei skuli nokkrum manni í þessu landi hafa verið hegnt fyrir að taka þátt í dómleys- istaftöku og það er nærri álika imdarlegt, hve fáum hefir verið refsað fyrir glæpi framda af skríl manna í verkföllum. í þeim þjóðfélögum, þar sem dómleysisaf- tölcur eru tí'öastar, þá er þaö venjr an, aö hvítu íbúarnir hafa fallist á og samþykt dómleysisaftökur. í flestum þjóöfélögum, þar sem af verkföllum hefir leitt meiðingar og líkamlegar árásir, hefir almenn ingnr jafnaöarlegast veriö á bandi verkfallsmanna, og fylgt þeim aö málum. Þáö fylgi er vfenjulega sprottiö af því, að verkfailsmenn eru jafnaðarlegast fátaakir, laun þeirra lá, vinnutími þeirra langur og að þeir eiga erfitt uppdráttar. Af þessu* leiðir það, að margir vel viljaðir menn hafa í hugsunarleysi fylgt verkfallsmönnum að málum, þó að þeir að visu hafi ekki átt skilið fylgi ÖVegna þess, 'hve þeir hafi haft góð málefni í deilumii við vinnuVfeitendur. Þess vegna er það, að þegar menn eru teknir fastir f,yrir óleyfilegt ofbeldi í verkföllum, þá skirrist hérðas sak- [ sóknarinn við aö láta prófa málið ef imeðan á verkfallinu stendur; hann býst sem sé við að það iknvnni að leiða til uppþots og skríllinn, grípi fram fyrir hendur á yfirvöldunum og hindri reglulegan gang málsins og jafnvel það að nokkur dómur verði upp kveðinn. Þvi er það, að venjulega er ekkert gert í því að refsa fyrir glæpi sem drýgðir eru í sambandi við verkföll fyr en verkföllin eru til lykta leidd og sátt komin á um ágreiningsatriðin. En þá virðist sú tilfinning gagntaka þjóðfélagið, saksóknarana og dóms málastjórnina, að ekki beri að ýfa aftur upp ágreiningsatriðin, og að einskonar uppgjöf saka og gleymsku skuli breiðast yfir allar misgerðir framdar í verkföllunum. I viðbót við þessar skýringar um vægð á glæpum frömdum í verk- föllum hér í landi má geta þess, að enn er ein orsök vægðlarinnar ó^- talin, en eigi að síður augljós, sú sem sé, að lögregluþjónar, lög- reglustjórar og dómarar er,u kosn- ir embættismenn og að margir þeirra sýna vægð og tillátssemi vegna þess að þeir halda að það borgi sig við næstu kosningar. Þegar vér ætlum nú áð leita oss ráða við þessu mikla lögleysis'boli er fylgir dómleysisaftökum, verk- föllum og allskyns skrílsuppþot- urn, þá held eg að rétt væri að játa það hispurslaust, að tilraunir þær, sem gerðar hafa verið til að refsa fyrir þungar glæpsakir framdar af skril manna, hafa reynst ómynd. Hvers vegna ekki að leyfa lögregl- unni að beita vægum refsingum þegar i stað við þá sem hafa í hyggju áð fremja lögleysuir, áður en þeir hafa náð að koma þeim t framkvæmd ? Skrílsuppþot er talinn glæpur venjulega i lögum, og er talinn glæpur í lögnm flestra Bandaríkj- anna. Hegningar við þei n þyxftu ekki að vera tiltakanlega harðar «d þess að ná tilgangi sínum, nema þær sem beitt væri við bá sem þrá- faldlega hefðu brotið lögin. Flestn- þeirra, sem taka þátt i skrílsupp- þotum hafa oft komist undir mana hendur. Flestir þeirra eru menn æstir í lund, sem láta stjórnast af augnabliks áhrifum. Við slika menn dugir margfalt betur að beita hæfilega þungri refsingu, er kæini fram hiklaust og á réttum stað, heldur en að láta einstaka menn sæta þungri hegingu. Ef svo sem tólf menn væru tekmr höndum þegar dómleysisaftöku á að fara að fremja eða gera verkfallsupp- þot og gefið að sök óleyfilegar æs- ingar, mál þeirra rannsakað næsta dag, og þeir dæmdir í hálfs mánað- ar eða mánaðar fangelsi, eða jafn- vel skemur, þá mundi ekkert úr uppþotinu verða. Flestir menn mtrnu hika við að eiga nokkuð við æstan skrílsskap. Feir sem t þarut hóp hafa þyrpst eru jafnaðarleg- raun er gerð til að' ná fanganum af lögregluþjóninum, og oft verð- ur lögregluþjónninn að kalla á hjálp ,og bæði hann og stéttarbræð ur hans, ef þeir á annað borð koma þá, fara í handalögmál við skrílinn og þannig berst leikurinn að lög- reglustöðinni. Þeir virðast ímynda sér, aö ef þeir komi fanganum þangaöý þá séu þeir lausir allra rnála, og þeir fá oft hrós fyrir slíl-c,- an dugnaö. Þeim virðist aldrei koma í hug aö nein skylda hvili á þeim um að handtaka og draga fyrir lög og dótmi iþá sem veittu þeiin mótstööu og hömluöu þeim að framkvæma embættsverk sín. Og þó ætti það að vera mjög al- varlegt brot hverjum sem væri, að mjog var misjafn, og fór ein- göngu eftir efnahag þess, sem skeggið hafði. Það er i. d. sagt um fógeta i Canterbury að hann hafi þurf't að greiða þrjá shillings og fjögur penc e fyrir “skeggleyfi” sitt. Elisabet dortning var enn strang- ari í þessu efni og lagði skatt á skegg manna ef það var eldra en hálfs mánaðar. Síðar var ákveðið að leggja toll á hvert barn, sem fæddist á Englandi, og fór upphæöin þar eftir efnahag þeirra, sem hlut áttu að máli. Árið 1695 var® brezkur hertogi aö greiða 30 pund sterl- ing í skatt af barni sínu, en á börn alþýðumanna var ekki lagt veita lögregluþjóni mótþróa þegar j nema 2 shillings. hann er að taka mann höndum eða vinna eitthv'ert opiitbert embættis- vferk. Það er meinið, áð þegar menn sjá að þeim helzt uppi að að taka þátt í skrílsuppþoti hegn- ingarlaust einu sinni, þá verða þeir enn frakkari aö standa i óeiröar- stímabraki næsta stnn er færi býðst. Þetta ólag er vel falliö til þess að glæða hjá Bandaríkjajþjóöinni mót þróa gegn lögunum. Eg held jxess vegna að lögreglan ætti að leggja sérstaka áherzlu á aö skapa þeim víti, sem gera sig seka i skrílsupp- þotum, hvort sem afleiðingamar af þeim verða háskalega illar eða ekki. Jafnvel ef stórkostlegir glæpir eru framdir, held eg að það verði happadrýgst, að reyna að koma inn ótta hjá skrílnum, með því að handtaka forsprakkana og láta þá sæta hæfilegri hegninig, svo að múgurinn hafi ekki í fullu tré að hefja annað uppjxxt. Eg held að jiað sé miklu ráðlegra held ur en að leggja alla áherzluna á það, að ná í þá sem beinlínis eru valdir að glæpunum, enda verður málsókn sú venjulega afarflókin, og ekki með jafnaði hægt að fá hina grunuðu dæmda sanua jÖ sök. Aðal ábyrgðin á að leyna glæp- um ætti samt ekki að koma á herð- ar hinna lægri embættismanna, sem það er falið að taka menn h md- um, heldtir ætti hún að koma á j>á sem æðstir eru í lögreglustjórninni. Eögregluþjónar haga sér venjuleg- ast eftir því, hvemig yfirboða-ar þeirra gegna stöðu sinni. Ef l \g- regluþjónum er vel stjórnað þá eru j>eir skjótir til að bæla niður upp- jxot áður en þau magnást nokk’ið. og taka óróaseggina f.tsta ttndir eins og j>eir gera citthvað sem kemur í bága við lögin Fað settu lögreglustjórarnir að líggja fyrir þá. En ef þeir hinsvegar sýna á sér hik og 'hræöslu og hiröa ekki um aö skifta sér af skrílsuppþotr um, nema til aö vernda almenning fyrir árásum skrílsins, í stað þess að hegna óróaseggjunum sjálfum, þá ættu yfirboðarar þeirra að láita þá sæta ábyrg fyrir þetta. Lög- regluskipun er svo háttað víðast hvar hér í landi, að borgarstjóri skipar lögreglustjóra og getur þvi vikið honum úr embætti. Sum- staðar getur ríkisstjórinn vitóð borgarstjórum úr embætti, eða að minsta kosti veitt 'honum áminn- ingu fyrir vanrækslu á embættis- Ekkjumenn og ókvæntir, sem kostð höfðu að njóta blessunar einlifisins, vom skyldir að greiða ríkinu skatt, og löngu áður en nxenn óraði fyrir diáinars'katti Har courts, þá var sæmilega kostnað- arsamt að deyja. Það má telja til einkennilegra skatta á seinni tímum, j>egiar Wil- liam Pitt lagði á glugga-skattinn, og á dögum Georges I. urðu menn að fá leyfi til að selja hatta, og þá var skattur lagður á hárduft úr og klukkur.— Lady’s Pictoral. ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ The Stuart Machinery Co., Ltd. % "wi]srisriPE3G, Málaferli viS dýr. Það var alltítt að lögsækja dýr á árunum 1120 til 1740 — hið seinna árið var kýr dregin fyrir lög og dóm og af lífi tekin Einkum voru það skaðleg villidýr, svo sem rottur, úlfar og skorkvik- indi, sem lögðust á jarðargróður. Mál þeirra voru sóitt og varin fyr ir prestadómstólum, og studdust málsóknimar við það, að guð hefði' bannfært höggorminn og frelsarinn fíkjutréö, og eins skyldi kirkjan banmfæra 'Tiílalitsa hluti og skynlausar skepnur, þeg- ar þörf gerðist, en með því aö hin lægri dýr væru sköpuð á undan manininum. væru þau frumerfingj ar jarðarinnar, nytu hvíldárdags- ms og skyldu lúta öllum lögum réttvísinnar. Þegar ibúar einhvers bygöar- lags höfðu skýrt frá óskunda, er einhver dýr höfðu veitt þeim, þá tilnefndu dómstólamir æfða menn til aö rannsaka og skýra frá ^kfemdnrrt. og að 'j5ví ibúnu' var varnarmaöur skipáður, og átti hann að flytja fram vamir fyrir dýrin, og benda á hvers vegna væri rangt aö sakfella þau. Dýr- in vom þá nefnd á nafn þrisvar, en er þau komu ekki , vpru þau sölcuö um vanrækslu. Þ|á var gef- in út “aövönm” og dýrtmum ráö- lagt aö fara burtu innan tiltekins tíma, að viölögðúm særingum. Þessi málatilbúnaöur var ekki gerður til gamans. Þfetta haföi mikinn kostnað í för með sér, og sakamál gegn engisprettum gat orðið jafn kostnaðarsamt eins og glæpamál morðingjaflokks. Einn dómarinn samdi stefmimar og Ia9 þær hátt á þeim stöð)um, sem dýrin komu oft til, og jafnframt vom nefnd nöfn þeirra manna, sem við málin voru riðnir. !P!aö var t einu slíku máli, sem frakk- 764-766 Main Street. The Milwaukee Concrete Mixer. BYGGINGAMENN! Leitið upplýsinga um verð á vélum af öll- um tegundum sem þér þarfnist. Phones 3870, 3871. Úí PIANO OKEYPIS TIL YÐAR. Lesið þetta Þetta liefir ávalt verið orð- tak þessa félags: ,,Vér ger- um yður ánægða eða skilum fénu. •• Vér getum nú boð- ið hin beztu boð, sem nokk- ur píanó-verzl un heflr nokkru sinni boðið í þessu landi, þar sem vér bjóðum algerlega Ó K E Y P I S REYNSLU á hljóðfærum Planó vor meO .I.ouls Style'eru hin lang-^S SeljutTl þau SÍðan með fegursta 11 anada. Send tll 30 daga HEILDSÖLU - VERÐI ókeypis REYNSLU VERKSMIÐJUN MAR, og líka með góðum kjörum. ef óskað er. Vér biðjum ekki uin cent af peningum yðar fyr en þér eruð ánægðir. BOÐ VORT Fyllið út eyðublaSið hér að neðan og sendiðoss tafarlaust, og vér mun- um þegar senda verðlista vorn með myndum af óllum vorum hljóðfærum, á- samt verði hvers þeirra. Þér kjósið yður pianó, g.rið ossaðvartog vér mun- um senda það. Flutnings-kostnaður greiddur, og leyfum yður 30 daga Ó KEYPI9 R.4NN5ÓKN og r.ynslu. Aðþvf loknu getið þér sent oss það yðar kostoað, eða borgað HEILDYÖLUVERÐ VERKSMIÐ-lUNNAR oá eignast það. Er það ekki vel boðið? W. DOHERTY PIANO & ORGAN CO , Ltd. Western Bratjch: WINHIPEC, I^AN. Factories, CLINTON, ONT. COUPON W. Dohkkty Piano & Okgan Co. Ltd. 288 Hargrave 81, Winnipeg, Man Herra: —Gerið svo vel aö senda mér þegar myndir af hljóðfærum yðar, ásamt verðlista og öllum upplýsingum viðvíkjandi BOÐI UM ÓKEYPlS REYNSLU, er sýnir, bversu eg má fá piano til ÓKEYPlS REYNSLU f 30 daga, mér að kostuaðarlausu. Nafn. Heimili. STAÐURINN UNDIR HEIMSSÝN- INGUNA VERÐUR VALINN einhvemtíma áöur en langt um líöur, en þúsundir manna hafa þegar komist aö raum um, aö ,.Tarolema“ erlangbezta meö- al sem unnt er aö (á viö ecxema, psoriasis, barbers’ itch, og öllum húösjúkdómum. Tarolema hefir undravert lækninga- afl og dregur úr þjáningum. Þaö læknar hina sárustu húö- sjúkdóma á skömmum tíma. Til sölu hjá flestum lyfsölum, 50cent krúsin og fæst einn- ig frá rannsóknarstofnun the Carbon Oil Works, Limited, Winnipeg, Man. nes'kur lögmaður, Chassance, vann hinn fyrsta sigur sinn! og lagði hymingarsteininn að frægö sinnj. Chassance haföi verið skipaöúr varnarmaöur “óþrifadýra, sem rottur heita, og eru gráar aöi lit og lifa í holum”, og meö mikilli skarpskygni og lagakænsku tókst honum að draga dag frá degi þá stund, sem skjólstæðingar hansi, rottumar, skyldi koma fyrir rétt. Loks tóikst hortum aö sannfæra dómarana um, aö stefna dómstól- anna hlyti að ábyrgjast málsaöil- um griö á leiðinni til réttarins og frá honum, en hann sagöi aö rott- urnar þyröu ekki út úr holurn sín- um \<egna kattanna, sem alstaðar værui og ákærendur ættu, en þó lartgaöi þær mikiö til aö koma í réttarsalinn, “Látiö ákærendur,” sagöi hann, “igangast undir aö leggja fram mikiö tryggingarfé fýrir því, aö kettir þeirra ráöist ekki á rottum- ar. og stefminum sikal tafarlaust hlýtt!” En kærendur færöust urvl an^aö ábyrgjast framferöi katta sinna, og síöan hefir ekkert frézt um jætta rottumál. Málaferli voru ekki einasta haf in gegn' dýrum í Frakklandi, heldr ur einnig í Þýzkalandi, Sviss, Spáni og ítaliu. Þar voru hin lægrt dýr dregin fyrir lög og dóm og þess eru mörg dæirti, aö þau voru yfirheyrð, sakfeld og hengd eöa brend á báli, meö sömu aör ferö og alvöru eins og viö menn væri um aö eiga.—N. Y. Times. Þegar j>ér þurfiö á hóstameöali að halda, j>á hikið ekki viö aö taka Chamberkains hóstameöal ('Cham- berlain’s Cough RemedyjýJÞað er engin hætta búin af því, en batinn er vís. Einkum gott viö hósta, kvefi og soghósta. Selt þv*r- vetna. A. L HOUKES & Co. selja og búa til Legsteiaa úr Granit og marmara Tals. 6268 - 44 Albert St. WINNIPEG

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.