Lögberg - 18.05.1911, Blaðsíða 3

LÖGBEKG, FIMTUÐAGINN18 MAl 1911.
Kaupmannahafnar - Tóbaksduft
Hiö bezta munntóbak sem
búið er til.
Hvert sem þér takið
það í nefið eða upp í
yður mun yður falla vel
sterki, þægilegi keimurinn.
NATIONAL SNUFF COMPANY LTD.
900 8t. Antoinc]St., Montreai.
raf-
vatn, rafmagns blævængir,
magnsljós og gnfuihitun.
Hellir þessi er 75 feta langur og
20 feta breibur og 32 feta hár.
Veggirnir eru rennslétt granít og
fáguð sem allra bezt.
Fyrir hellismunnanum öllumi er
gler, gólfiS úr harðViSi
gljáolíu. Reykháfwr er gerður
upp um þakið og er fjörutia feta
langur. Inn i hellinum eru net-
veggir, sem færa má til eftir vild.
og stækka þannig og minka eftir
\nld herbergin. Uppspretta er í
fjallstindunum, rétt hjá, og er
vatn leitt úr henni í pípum inn í
hellinn jökulkalt og svalandi.
Hellirinn er í fjallstindi nokkr-
um hér um bil 1,700 fet yfir sjáv-
armál. Mobley fann hann rétt af
tilviljun fyrih nokkrum árum.
Hefir hann siðan láitið búa hann
út til íbúðar og leggja upp að hon
um breiðan og góðan veg og snið-
skorin steinrið niður áð munnan-
tim. Kveðst eigandi eigi ætla að
eiga annað heimili það sem hann |
eigi eftir ólifað. Það er svalt í !
hellinum á sumrum og hlýtt á j
vetrum, af því að hann er [
djúpt í jörðu niðri.
Hellir þessi er mjög skamt frá j
mannabvgðum og nokkrir smábæ-
ir þar á næstu grösum og
búið standa, heldur verðum vér
að taka oss vorn eigin siglinga-
fána, svo að sjómenn vorir eigi
sér sem sjómenn annara þjóða
þann stafnbúa er vekur þeirii góð-
ar endurminningar og leggur á þá
ljúfar skyldur.
\ðrar þjóðir láta og fána sinn
dre5l6 blakta yfir sér á landi, yfir sam-
komum sinum, á húsum sínum og
alþjóðastofnunum. Er hann þeim
imynd þjóðarvalds, þjóðarmetnað-
ar og þjóðarvona. Er oss eigi
síður þörf þessa, þóft forfeður
vorir bæri eigi gæfu til að eftir-
láta oss slíka sýnilega ímynd um
aldastarf þessarar þjóðar í sorg-
um og gleði. En eftir því sem
skemri er saga fána vors, eftir þvi
verða vonir þær að rikari oig lífs-
| seigari, sem hann á að tákna.
Þótt nauðungarlögin 2. Janúar
i 1871 ætli þjóðarmetnaði vorum
ekki vítt vængjatak, þá er oss þó
í þeim beimiluð umráð yfir sigl-
ingum og fiskiveiðum vorum.
Er það vel, er vér höfum þar veg
til þess áð taka nú upp íslenzkan
fána, þótt vér fáum eigi komið
fram deilumálum vorum við Dani
stendur. Því að
Saga dansins.
Stutt yfirlit.
Þýzkur rithöfundur hefir ný
skeð skrifað alllangt erindi uir.
dans og þjóðleika og segir hann
meðal annars þetta um dansinn:
Saga dansins er nátengd menn-
ingarsögu þjóðanna. Menn hafa
sagnir um dansa, er tíðkaðir hafi
verið hjá hinum elztu þjóðum, er
vér vitum nokkuð um, en auk
þess koma glögglega fram ýms
lundareinkenni bæði þjóða og ein-
staklinga í dansi þeirra.
Dansinn á miðöklunum var tákn
ástarinnar, fagnaðar hennar og
þjáninga. Dansinn þá var ýmist
stig-dans eða stökk-dans; hinn fyr-
nefndi var hátíðlegur og dauf-
ur. Þann dans dönsuðu höfð-
ingjarnir og tiginbomir menn.
Danssveinninn leiddi dansmey sína
með hægum fetumi um danssalinn
eftir mjög hægu hljóðfalli. Dans-
sveinar voni í nærskornum prjóna
buxum og með afarmjóa skó og
langa á fótum. Dansmeyjarnar
vom i slóðalöngum kjólum með
háar túrban-myndaðar höfuðskýl-
ur eða fjaðrir í hárinu. Siðar var
farið að tíðka þenna dans meðal
lægri stétta. Bændafólkið vildi
ekki verða eftir.bátar heldra fólks-
ins, og þó að það gæti ekki búist
flauelsbúningi, gat það þó numið'
dansvenjur og látbragð höfðingja-
fólksins, sem betur var búið.
En að öllum jafnaði var alþýð-
unni kærari stökkdansinn. Upp
til sveita og í smærri þorpum, þar
sem menn komu saman til að
dansa, var ekki dansað . hægt og
dauflega, heldur stökkdans, með
miklu fjöri, og keptust menn þar
hver við annan um að geta hopp-
áð sem hæst og lengst i dansinum.
Varð sá dans oft í meira lagi stór-
fengilegur, þvi að þess vom dæmi
að dansmeyjarnar gátu ekki fylgt
danssveinunum á þessum löngu
stökkum og duttu hópum saman á
gólfið.
Margbreytnin í dansinum er til
orðin sakir hinna miklu stéttaskift-
ingar og stéttarigs, sem var á
miðöldunum.
Blysdansinn t. a. m. var afar-
gamall hirðdans, er enn hefir
haldist við lýði og er dansaður við
þýzku hirðina. Það er ein tegund
polonaise-dans, sem er pólskur
dans. Þann dans dansaði hirð-
fólk með blys í höndum. Meðal
höfðingja út um sveitir, er áttu
fagrar og reisulegar hallir, var off
efnt til dansleikja, en þar voru
ekki nærri eins strangar dans-
venjur eins og við hirðirnar.
Alt fram á 14. öld' var það al-
titt, að danssveinninn leiddi dans-
mey sina við hönd sér í dansinum
og þannig var dansað áfram i
löngum röðum. En eftir það hófst
sá siður, að karlmaður og kven-
maður dönsuðu tvö ein sér. Sá
siður varð yfirvöldunum mikill
þyrnir í augum, og loks var það
harðlega bannað i yrnsum löndum
að dansa slíkan dans, og þótti
jafnvel syndsamlegt. En þrátt fyr
ir öll forboð og refsingar, þá varð
þessari dansvenju ekki útrýmt, en
hún breiddist út um lönd, og er
að líkindum á henn! bygður vals-
dans hinna síðari tíma.
Danssamkomum handiðnamanna
og verkalýðsins fóru fram með
stórum minni viðhafnarblæ, en
meira fjöri en dans samkomur
höfðingjanna. í mestum metum
var þar hafður tumnusveigsdansinn
og Ijósberadánsinn. Við hinn fyr-
nefnda dans voru hafðir tunnu-
sveigar, er dansfólkið lék að á
I sem stenctur. P vi ao engmn
minsti vafi getur á þvi leikið, að
ummælin um “siglingar og verzl-
un” í 2. gr. stöðulaganna 2. Jan.
„. ... ,v vegur 1 T871 eigi að skiþ'ast svo. að i
ínn upp að hellmum goður og auð felist fu„ viðurkenning þess
fannn. Mobky hef.r vanð all- af há,fu Dana a* þaS sé - valdi
miklu fe 1 að bua ser þarna til. hjn
heimili og alt umhverfis hellinn |
hefir hann látið planta tré, berja
t
JdIibh & Carr
Electrical
Contractors
Leggja ljósavír í íbúðar
stórhýsi og íbúðar hús.
Hafa dyrabjöllur og tal-
símatæki.
Rafurmagns - mótorum
og ö ð r u m vélum og
rafurmagns t æ k j u m
konriið fyrir,
761 William Ave.
Talsími Garry 735
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St., - - Winnipeg, Man.
bar hver dansari Ijósbera á höfð-
inu. Hver verkalýðsflokkur dans-
aði sinn dans, og yfirvöldin gættu
þess vandlega, að danssamkom-
urnar stæði aldrei lengur fram
eftir kveldinu en til klukkan 9 til
10.
í smærri þorpum og upp til
sveita var eftirlitið minna og
óstrangara, þó að dansað væri
fram eftir rióttum. Mest var þar
dansaður stökkdanst vals og men-
úet. Klerkar og kennimenn and-1
æfðu dansinum í ræðu og riti
það hafði litinn
ntnna og blóm.— Witncss.
Fánamálið á þingi.
Eins og getið hefir verið , um
hér í bJaðinu var um daginn borið
frarn í neðri deild frumvarp ttm
tslenzkan fána. Það gerðu þeir
Benedikt Sveinsson, Sý'ami, dr.
Jón ,Skúli og Hvannár-Jón.
Frumvarpið var svolátandi:
1. gr. ísland skal hafa sérstak-
ar fána.
íslenzka lögg^t^rválds eins
I að kveða á um það, ^crti siglinga
| fána vér íslendingar skulum hafa,
en fánalaus mega skip vor eigi
fara landa á niilli.
Nefndin hefir þvi orðið sam-
rnála um, að leggja það til við
deildina, að samþykkja frumvarp
til laga um íslenzkan fána ('þing-
skj. 208) með þeirri breytingu, að
í öðrum lið 2. gr. komi: “odda”
fyrir oddtungu.
í sambandi við þetta mál lýsir
nefndin yfir þeirri skoðun, að ó-
viðfeldið sé að hafa fána uppi á
þinghúsi með þeim hætti, sem nú
The
Milwaukeð
Concrete
Mixer
bygGingaMbnn f
LeitiO upplýsinga um
verO á vélum af öllumteg-
undum sem þér þarfnist.
764-766 Main Street,
Talsímar 3870, 3871.
2. gr. Fáni sá, er getur í 1. gr.. j er, til merkis um það, hvenær
en I skal vera blár með hvítum kmssi' þingfundir hef jist eða þeim lýkur.
< , ... . arangur. | |,vert og Endilangt. og nemi breidd Teldi nefndin því réttf að forset-
x ,l6u0 ‘ 7^^ menuctinn gerður krossálnranna 1-7. af breidd fán- ar Alþingis léti þingmannafujnd
a htrðdanst. Sa dans er frakk- ,ans. hldu reitirnir nær stönginni
neskur^ að uppruna og æfa gam-, skulu vera réttir ferhyrningar, og
all. Naði hann mikilli hefð hjá j þeir, er f jæl- eru stönginni, jafn-
h.rðfólki a þeim timum. Um Lúð- breif5ir en tvöfalt len?ri
vik XT\ . ei það jafnvel sagt, að t Opin'berar stofnanir noti fána
Ein
við-
penna tvíkloiinn inn að framan,
um krossálmufla, er gangi fram í
hann hafi stigið eindansinn.
tegund dans, sem er mjög
kunn, er hinn svo nefndi frakk-10ddtungU, en lengd fánans sé af
neski dans, “la Pavane”, þar sem þvi oskerj';
dansfólkið leitaðist við að herma ^ gr yleb lögum þesst.m eru
eftii Litbragði páfagauka. En til ur gildi numin oll þau ákvæði i
að geta dansað þenna dans, svo i islenzkum lögum, er heimila ís-
lagi væri, þu.fti dansfólkið at) lenzkum skipum að nota annan
j fána.
Fimm manna nefnd var kosin i
| málið. í henni lentu allir flutn-
skera úr því, hvort svo skuli fram-
vegis eður eigi. — ís'afold.
Fólksfjölguain á fslandi og í
öðrum löndum.
búast afarskrautlegum og dýrum
búningum, og því varð dans þessi
ekki tíður meðal lægri stéttafólks.
Furstarnir dönsuðu þenna dans i
hermilinkápum og frúrnar í afar-
dýrum silkikjólum.
Meðan á þrjátiu ára striðinu
stóð varð sú tizka að allir efnaðir
tiginbornir rnenn réðu danskenn-
ara á heimili sin, til að kenna son-
um sinum og dætrum dans og fina
siðu. Um þær ntundir varð til sá
clans. sem nefndur hefir verið
cotillion, eins koi.iar ferdans; döns
uðu hann ýmist tvö pör, e'ða fjög-
ur. Miklu siðar varð sú venja til
að úthluta merkjum og blómum í
þeim dansi.
Um lok 18. aldar fór dansinn að
mgsmenmrnir.
Nefndarálitið er nýkomið. Það
hefir samið Bjarni frá Vbgi. Það
fer hér á eftir;
“tslendingar voru einna mestir
siglingamenn í heimi um það skeið
er þjóðveldi vort stóð í blóma. Þá
flutu skrautbúin skip fyrir landi
og fluttu landsmenn þá sjálfir
varning sinn héðan og hingað. Þá
fundu þeir og ný lönd er áður
voru ókun.11 Norðurálfubúum, svo
sem Grænland og Vesturheim.
Það er segin saga að hagur lands
þessa stóð með blóma alla þá stund
sem landsmenn áttu skipastól næg-
verða mjög óalmennur i samkvæm | an og voru slikir Hstasjómenn sem
um hinna borgaralegu stetta, en ;i iandnámsold og á næstu. öldum
þe.m mun betur þre.fst hann v.ð En fyrnast t6k farmenskan og
lnrðirnar og meðal höfðmgjanaa, skipastóllinn gekk til þurðari. þá
sem á hverju sumri efndu til mik-( mistu landsmenn töikin á verzlun
illa _ danshátiöa og grímudans-1 sinni og var frá þeirri stund rás
leikja. I þeirra i hendi erlendra manna.
Um það leyti varð stjornarbylt- ; H1ýtur svo að fara hverju eylandi.
ingin mikla á Frakklandi og náöu sem engan hefir skipastól.
hin víðtæku áhrif hennar út um Þá er aftur t6k aK skipast tJ1
alla Evrópu, en dans.nn drap hún bins b^tra um hagi vorE) t6ku
ekki og hann barst með henni út landsmenn aftur ag temja ser fiski
um álfima. _ veiðar á höfum úti og farmensku,
í byrjun 19. aldar urðu til hinai Enda eigum vér nú allálitlegan
tegundir hringdansa, og j fiskifiota. Eer nU oz i hond
Til fróðleiks skal getið hér
mannfjöldans nú um nýárið
þeim Norðurálfulöndum, sem
skýrslur hafa borist frá og fólks
fjölgun þar og í nokkrum fleiri
löndum síðasta áratug.
í Danmörku reyndist fólksfjöld
inn 1. Febr. 1911 2,756,873.
Fjölgað hefir síðan 1901 um 307,-
j 333 manns, eða 12.5%. Á árunum
1901—06 var vöxtur sveitahéraða
meiri en verið hafði nokkura und
anfarna áratugi. en' nú hafa bee-
irnir hafa dregið sér mestan vöxt-
inn.
í Noregi reyndust landsbúar 1.
Des. 1910, 2,392,698. Á síðustu
iö árum hefir fjölgað um 7%.
Þar í landi hafa bæimir aldrei
vaxið, að tiltölu, eins litið og
þessum 10 árum.
í Sviss var fólksfjöldi 1. Des.
siðastl. 3,737,000. Fjölgun siðan
1900: 422 þús. eða 12.7%.
En þessi hefir fólksfjölgunin
verið í neðantöldum londum:
Opinber aoglýsing.
SLÉTTU OG SKÓGAR ELDAR.
AtHYGLI almennings er leitt a8 hættu
** þeirri og tjóni á eignuM og lífi, sem
hlotist getur >f skógareldun. og ítrasta
varúö í meBferð elds er brýnd fyrir mönn-
um. Aldreiskyldi kveikja eld í víBavangi
án þess að hreinsa vel í kring og gætaelds-
ins stöBugt, og slökkva skal á logandi eld-
spýtum, forhlaBi o. þ. h. áBur því er
fleygt til jarBar.
Þessum atriSum í bruna-bálkinum verB-
ur stranglega framfylgt:—
Hver sem kveikir eld og lætur hann ó-
hindraB læsast um eigB, sem haan á ekki,
lætur eld komast af landareign sioni vilj-
andieBa af skeytingarleysi, skal sœta tutt-
ugu til tvö huadruS dollara sekt eBa árs
faagelsi.
Hver sem kveikir eld og gengur trá hon-
um lifandi án þess aB reyna aB varna hon
um aB ótbreiBast um annana eignir, skal
sæta tuttugu til hundraB dollara sekt eBa
sex mánaBa fangelsi.
Hver sem vill kveikja elda til að hreinsa
landareign sfoa, verBur að fá skriflegt leyfi
næsta eldgæzlumanns. Þegar slíkir eldar
eru kveiktir, sknlu sex fulltíBa menn gæta
þeirra, og umhverfis skal vera 10 feta eld-
vörn. Ef þetta er vanrækt og eldnrinn
brýst út og eyBir skógum eBa eignnm, skal
sá sem eldinn kveikti sæta tvö hundruB
dollara sekt eBa árs fangelsi,
Hyer sem sér eld vera að læsast út, skal
gera næsta eldvarnarmanni aðvart,
Eldgæzlumenn hafa leyfi til að skora á
alla menn til að slökkva, sem eru sextán
til sextíu ára. Ef menn óhlýSnast, er
fimm dollara sekt við lögS.
Samkvamt skipun
W. W. CORY.
Deputy Minister of the lnterior.
llnion Loan á InvestmentCo.
45 Aikins Bldg.
Tals. Garry 3154
Lánar peninga, kaupirsölusamninga, verzl-
ar með hús. lóðir og lönd. Vér höfum
vanalega kjörkaup að bjóða, því vér kaup
um fyrir peninga út í höad og getum þvf
selt með lœgra verBi en aBrir.
íslenzkir forstöBnmenn. HafiB tal af þeiaa
H. PETURSON,
JOHN TAIT,
E. J. STEPHENSON

Talsíma númer
Lögbergs er Garry
2 156
ŒfimÍBnÍBg.
Sunnsdaginn 26. Febr. þ. á.
lézt að heimili sínu hér að Mouse-
river, velþekti bændaöldungurinn
Einar Magnússon Westfjörð, eft-
ir 6 daga legu í luagnabólgu.
Einar sál. var fæddur íNóvem-
ber 1829 að Skálejjuin í Barða-
str.s. á Islandi. Þar að Skáleyj-
um bjuggu þá foreldrar faans;
ymsu
breytidansa, sem
dansaðir voru
og 1 nona sa
tími. er vér eignunist verzlunar-
er vér höfum gert hér
öll
ýmsa vegu. I ljósbcra dansinum sjálfsögðu er þar heitt og
eftir ýmsum afar léttúðarfullum j flota< þá
húsgangs-sönglögum. Þá hurfu trvgga ‘höfn og st6rverz]Un
hinir hægu dansar og hoppdansinn dregst hingag heim úr höndum
komst í mesta hefð. ^ _ erleiidra hilligöngumanna. Mun
.Nú á timum skortir í dansinn|þá vel komig hag ey]ands þesSj er
hin ýmsu einkenni, sem sérstak-1 v6r 1)Vggjum
leg voru hverri þjóð og stund- — ' . , , . „
& , . .... rj_. r ,. . En margt munum ver þurfa að
um hvern stett. Danshstmni er , ... , ° f ,
„ , . ...... , færa til betra hags aður þar komi
að hmgna, og allir heunsins mestu , , r
. • , , hag vorum, og þurfa munum ver
dansmeistarar geta ekki rett hana „ . ,7 ,
við eða komið í veg fvrir afturför- aíur aS hvetJa huS
ina. Og það er þvi að kenna. að ,manna vor;a °£ farmanna mf
8 vx u-’*i morgu moti. En eitt er þo sialf-
dansinn er hættur að vera þjoðleg „
, , - , „ j sagt fremur ollu oðru. Þeir verða
skemtun, það eru horfm ur hon- J’, . , ., , „ .
... . , • að hafa þjoðarmetnað sinn ínnan-
um hin vissu einkenni, sem fram , . þJ , , ,
, , , ,. ,• • L- ! horðs a ferðum smurn og ímynd
komu í danslistinm hja hverri , J .
Koiiiu ..J ,. hans og þjoðarþokk, er þeir leggja
þjoð her i yrrvm. og voipu í iægi og eru heim komnir ur svaö-
þessa iþrott þjoðermslegum dyrf- ilförum sinum
arbjarma. S
---------------- Svo er um sjómenn annara
þjóða, er hafa siglingafána. Blakt-
j ir hann yfir skipum þeirra og
hvetur þá i öllum mannraunum að
vinna sér og þjóð sinni til ágætis.
Er metnaður sjómanna engu minni
en hermanna að láta eigi niðúr
falla merki þjóðar sinnar. En
sjómenn vorir hafa hingað til orð-
ið að sigla undir fána annarar
þjóðar, þeim er ekkert itak á
hug þeirra og engar bjartar end-
urminningar tengja við þessa
þjóð. Þetta má nú eigi lengur svo
Furðulegur hellir.
H. S. Mobley auðugur bóndi
og hjarðeigandi, sem á heima í
nánd við Prairie Grove í Oklahoma
rikinu, á sér furðulegan helli, sem
að líkindum er sá vistlegasti hell-
ir, sem til er i víðri veröld. Hann
er útbúinn öllum þeim þægindum
nútíðarinnar, sem auðmenn hafa í
húsum sínum, og svo sem að
kalt
í Noregi • .-7 %
í Danmörku.. . . 12.5%
í Sviss , . .12.7%
I Prjsslandi .. . .. 16 %
í Bandaríkjum . ■ 21 %
Á íslandi . 8.4% —Isafold.
Ferming.
Sunnudaginn 7. Maí fermdi séra
Jón Jónsson þessi ungmenni í
Goodtemplarahúsinu að Lundar,
Man.:
Sveinar:
Jónatan M. Einvarðsson frá
Mary Hill P. O.
Torfi Helgason Oddson frá
Cold Springs P. O.
Oskar Franklin J. Eyjólfsson,
Lundar.
Eiríkur Hallsson, Lundar.
Bjöm Júliujs Eirffísscb, Cojd'
Springs P. O.
Oskar Jóhann F. Þ'orgilsson,
Vestfold P. O.
Mattias Ágústsson frá Lundar.
Gunnar E Þorleifsson, Stony
Hill.
Eirikur Július Eiríksson, Cold
Springs.
Þórleifur E- Þorleifsson, Stony
Hill P. O.
Stúlkur:
Helga Std. Dalmann, Lundar
P. O.
Marsilina H. Oddson, Cold
Springs.
Guðlaug María Eyjólfsson, frá
Lundar P. O.
Kristin F. Þorgilsson, Vestfold
P. O.
Guðrún G. Rafnkelsson, Stony
Hill P. O.
Laufey Svava H. Guðmundsson
frá Siglunes P. O.
AS spara tíma
er að lengja lífið
CLARK JEWEL GAS-STÓR
epara mikla fyrirhöfn á heimili, sparar
tíma og áhyggjur, Bresnir gasi og sparar
þassvegna fé.
GAS STOVE DEPARTMENT
Winnipcg Electric Railway Company
322 Main st. Talsími Main 25*2
Baileys Fair
144 NENA STREET
(Næstu dyr fyrit norBan Northern
Crown Bankann).
Nýkominn
postulíns-varningur.
Vér höfum fengið í vikuani
þrens keaar postulínsvaraing rndS
nýja pósthúsinu, bæjarhöllinni ag
Union stöðinni. B. B. dðskar, te-
disfcar, skálar, bollar, rjómakötna-
ur og sykurfcer, fcönnur, blómstur-
vasar og rnargt fíeira.
Kosta 20C. og þar yfir.
Vér vonum þér reynið verzlua
vora; yður mun reynast vertflV
eins iágt og niBur f bet
Nr. 2 leður skólapoki, bók og
blýantur fyrír 25C.
Phone Main 5129
S. A. SIGURDSON
Tals. Sharbr, 2786
S. PAULSON
Tals.Garry 2443
Signrdson & Paulson
BYCCipCAtyEfN og FJ\STEICNfSALAR
Skrifstofa: Talsími M 4463
510 Mclntyre Block, Winnipeg
Magnús Einarsson og Sigríöur
Einarsdóttir. Einar Westfjörö
var systursonur séra Guöm. próf.
Einarssonar aö Breiöabólsstaö í
Snæfellsness. Matth. Jochums-
a son, þjóöskáldiö góöa, og Einar
voru systrasynir.
Ariö 1852 giftist Einar sál. Ingi-
björgu Jónsdóttir, bónda Bjarna-
sonar frá Ófafsdal í Dalasýslu;
eígnuöust þau 5 börn í hjónabandi
sínu, en af þeim lifir aöeins eitt,
[ngibjorg, kona Mr. G. Gíslason-
ar, og hafa þau til skamms tíma
Ijúiö vestur á Kyrrahafsströnd.
Eftir 15 ára sambúö, eöa áriö
1867, misti Einar konu sína og
var um hríö ekkjumaöwr.
Áriö 1873 giltist Einar í annaö
sinn, eftirlifandi konu sinni, Krist-
ínu Jónsdóttir bónda Magnússon-
ar frá Tindum í Baröastr.s. Móö-
ir Kristínar var systir Sveins pró-
iásts Níelssonar, fööur Hallgríms
biskups. Einar sál. og Kristín
eignuöust 5 börn, af þeim eru 3
dáin. Tveir synir þeirra eru á
ífi, Jakob og Sveinn. báöirbænd-
ur viö Mouse-river. Þeir eru
báöir drenglyndir efnismenn. Fyr-
ir *8 árum síöan fluttist Einar
sál. meö konu og börn til Amer-
íku, og settist íyrst aö á Gaiöar,
N. D. Þar bjuggu þau hjón þar
til voriö 1892 aö þau fluttu sig
búferlum vestur aö Mouse-river.
Þar bjuggu þau rúm 18 ár. Þaö
mun nær sanni aö Einar sálugi
og kona hans væru meö þeim
fyrstu landnemum ísl. bygöarinn-
ar viö Mouse-úiver. Þau munu
hafa þekt kosti og ókosti frum-
býlingsháttarins í ókunnu landi.
Gripa Eyrna-hnappar
Gerðir úr Alluminum
MeB nafni yBar og pósthúsi.—
Skrifið á íslenzku og biðjiB oss
að senda yður einn til sýnis,
með nafni yBar á. ViBbúum
til alskonar Stimpla.
CANADIAN STAMP CO.
TRIBUNE BUILDING, .' WINNIPEG.
P. O. Box 2235.
Gömul nærföt
verður að þvo hjá æföum
þvottamönnum.
Góð nærföt
eru þess verÖ að þau séu
þvegin hjá æfðum þvotta-
mönnum.
WINNIPEG
261--263 Nena Street
LAUNDRY
Phone Main66
Mikla þjáning hefir hægðaleysi
í för með sér, og er undirrót
margra sjúkdóma. Haldið innyfl-
unum heilbrigðum, kona, og þér
komist hjá mörgum kvensjúk-
dómum. Sjúkdómur þessi er mjög
einfaldur, en getur dregið illan
dilk eftir sig, eins og kunnugt er.
Eðli manna þarfnast oft hjálpar,
og ef Chamberlains töflur fCham-
berlain’s TabletsJ eru notaðar,
losna menn við margan kvillann.
Seldar Ihjá ölluin lyfsölum.
Einar sál. var dugnaðarmaöur
hinn mesti og fjör og áhuga maö-
ur meö afbrigöum. Hann vann
alla æfi aö kalla mátti án þess aö
hlé yröi á. Þegar gesti bar aö
garöi hans, sem ekki var nýlunda
þá sáu aökomumenn húsbóndann
ávalt sívinnandi. En ávalt gaf
hann sér tíma til aö tala víö gesti
sína, því hann vildi aö öllum liöi
vel á sínu heimili. Ávalt hélt
hann uppi samræöum m«ö fyndni
og gamanyröum, en hvefsni og
móðgunarorð voru honum svo ó-
geöfeld aö hann geröi þau land-
ræk, frá sér og sínu inni.
Þegar um er ræða
PAPPÍRS-BIRGÐIR
°g
ELDSPYTUR
—Þá höínm yér úrvals tegnndirnar. Pappír og eldspýtur eru aBal yarningur
vor. LátiB oss vita ntn þarfir yðar,—vér önn-
omst alt anaað.
The E. B. Eddy Go. Ltd.
HULL, CANADA
TEESE & PERSSE, LIMITED, UmboCsmenn. Winnipegr, Calgary, Edmonton
Regrina, Fort William og Port Arthur.
Einar sál. var bráögjör og ör í
lund. Hann elskaði hreinlyndi
en hataöi fláttskap og undirferli.
Öllum sem kyntust honum þótti
vænt um hann og heimili hans.
Enda átti Einar ágætis konu.sem
stóö honum jafn framarlega í því
aö létta byröi meöbræöra sinna
og systra. Já, þessara isl. ágæt-
is hjóna mun lengi veröa minst
hér. Vér menn, erum því miöur
oft svo ógnar gleymnir, en vart
mun sumum af oss, Mouseriver-
ingum gleymast aö heiöra minn-
ingu hins góöa og göfuga vinar
vors, Einars Magnússonar West-
fjörös. Blessun guös sé yfir mold-
um hans. Guöi sé lof fyrir lffs-
starf hans alt. Vinur.
J. M. Howell, góðkunnur lyfsali
í Greensburg, Ky, segir: “Vér not-
um Chamberlains hóstameðal
ýChamberlain’s Cough RemedyJ
heimili voru, og reynist ágætlega,
Selt hjá öllum lyfsölum.
„Kvistir“ í Bandi
MiiniðJ eftir Joví að nú fást
kvistir Sig. Júl. Jóhannessonar í
ljómandi fallegu bandi hjá
öllum bóksölum
VERÐ $1,50
íilenzkt víravirki
úr gulli og silfri
fæst nú og í næstu þrjá mánuði smíðað á
vinnustofu Björns gullsmiðs ölafssonar 752
Victor st. hér 1 bænum. Allar aðgerðir á
gull og silfur8míði verða fljótt afgreiddar.
Björn Ólafston, gullsmiður,
752 Victor Street, Winaipeg