Lögberg - 05.10.1911, Side 3

LÖGBERG. FIMTUDAGINN5. OKTOBER 1911.
3
íslandsminni.
flutt af'
t'órunni Richardsdóttur
17. Júní 1911.
Úr og festi Frítt!
fUngmennafélög á íslandi voru
samtaka í því aiS heiöra minningu
Jóns Sigurössonar 17. Júní i sum-
ar. Gengust þau margstaöar fy.*-
ir vcglegum samkomum þann. dag.
Ein slík samkoma var halditi í
Eaekjarnesi í Leirársveit og gekst
fyrir lienni ungmennafélagiö þar,
sem Ilaukur heitir. íslandshlööin
luku miklu lofsoröi á samkomu
þessa, en hún er frábrugöin öBrum
íslenzkum samkomum fyrir' þá sök
allra helzt, aö þar mælir kona
fvrsta sinni fyrir minni íslands.—
I>aö er húsfreyja Þórttnn Rich-
ardsdóttir, Sívertsen. í Höfn í
Borgarfiröi. Erindi þetta flutti
tsafold nýskeö og leyfir Lögberg
sér að birta það hér á eftir; þaö
er yfirlætislaust, lýsir einlægri ætt-
jaröarást og tekur aö efni og fonni
langt fram ýmsum íslandsminnum
sem vér höfum heyrt eftir karl-
menn.—Ritstj.)
•'Hláttvirta santkoma!
Þess hefir vieriö óskaö, að eg
segöi hér nokkur orö. fyrir minni
landsins okkar, og þykir mér þaö
sómi. En, þaö sannast hér sem
oftar. aö “vandi fylgir vegsemd
hverri”. og enginn mun finna bet-
ur en eg sjálf ,hve ósegjanlega ó-
fullkomin ieg er og ónóg til þess
hlutverks, þvi ])ess vænna sem
manni þykir um eitthvaö, þess
íremur skortir mann orð til aö lofa
ágæti þess og víðfrægja þaö.
Þaö er fyrir mér eins og sagt
var um Bjarna Tihorarenseti amt-
mann og reyndar fleiri góöa rnenn,
aö eg get ekki hugsaö vm fsland
svo aö eg hugsi ekki jafnframt um
fornaldarhetjur þess, lrreysti jteirra
dug og dáö. Þaö er öllum kunn-
ugt. aö land og þjóö er svo sam-
gróin heild. að þaö liggur viö, aö
þaö sé eins og líkami og sál; ef
annars er minst, þá veröur hitt aö
fvlgjast meö.
Eigum viö ]>á snöggvast aö liugsa
okkur þetta land eins og þaö var
fyrir 1037 árttm, eða 874, þegar:
“Gnoö úr hafi skrautleg skreiö.
skein á jökulfjöllin 'heiö,
Ingólfur þá eygði fyrst
ísland, morgungeislum kyst.
Öndvegsstólpum stafni frá
steypti’ hann tit í kaldan sjá.
Uetjan ]>rúö t helgttm móö,
horföi lengi’ og þögul stóö.”
(>g þaö var ekki aö furöa, þótt
Ingólf setti hljóöan. Ingó'lfur haföi
aö nokkru leyti brent skip sín aö
baki sér. Hann hafði barist viö
sér tignari tnenn heima í Noregi,
sonu Atla jarls hins mjóva á
Gaulum í Sogni, og feldi tvo þeirra
en hinn þriöji er þeirra var vitr-
astur og merkastur, haföi dæmt af
honum eignir hans, og sjálfan hann
landrækan, ella skyldi hann óhelg-
ur falla. Þa var Elóki Vilgeröar-
son, eöa Hrafna-Flóki, nýlega
kominn úr íslandsför sinni og hef-
ir það sennilega vakiö' hvöt hjá
þeim fóstbræðrum. Ingólfi og
Hjörleifi, að leita hingaö, svo aö
þaö hefir verið mcö margskonar
tilfinningum, aö Ingólfur virti
fyrir sér framtíðarlandiö fyrsta
sinni; landið, sem hann bjóst viö
aö netna og byggja fyrir sig og
niöja sína. Og
“landiö var fagurt og frítt:
fannhvítir jöklanna tindar,
himininn heiöur og bl'ir,
hafið var skinandi bjart.”
Sk<>gi vaxiö fjalls og fjöru í milli
og svo þrungiö af frjóvgun, aö
einn af mönnum Tlrafna-Flóka
komst svo aö oröi, að hann kvaö
“smjör drjúpa of hverju strái á
því landi, er þeir heföu fundið.”—
Já, fornöldin er okkar hugsjóna-
sviff. nútiöarbarna landsins.
Fornöklin er það, sem varpaö
hefir birtu og bjarnva framan af
löngpu liðnum horfnum öldum og
alt fram á okkar daga. Fornöldin
hefir haldiö nafni okkar ógleymdu
meöal annara þjóöa, þrátt fyrir
fæö okkar og fátækt. En, hv,ernig
voru þá i raun og veru þessar ó-
dauölegu fornaldarhetjur?
Voru ])aö goöumborin ljóssins
börn, sem höföu livorki blett né
hrukku, andlega eöa likamlega?
Og f jarri fer þvi! Meö allri
viröingtt fyrir blessuðum forfeör-
unum okkar, þá mun óhætt aö fuU
yröa það, að þeir voru breiskir og
brotlegir tnenn alveg cins og viö,
afkomettdur þeirra. Þótt viö aö
eins rennutn huganum yfir þá
helztu þeirra, þá sésf fljótt, aö það
veröur ekki variö, og' þaö gerir
heldur ekkert til; ekki gengi okk-
ur Ivetur aö feta í förin þeirra,
heföi þeir veriö lieilagir og lýta-
lausir.
En þá' vaknar sú spuming ósjálf
rátt: Hvernig stendur þá á því, aö
viö, eklri og yngri hofum ekki get-
að haldiö landi og þjóö i þeim
heiöri og því iálitii, sem feöurnir
gátu lialdiö því í?
Viö erum kristnir. Við álítum
okkur innan takmarka hins ment-
Þettaágœta. svissneska
karlmanns úrerdreg-
ið upp á haldi ogstilt,
aða heims. Viö sendttm drengina Noregskonungurinn sjálfur; Ólaf- hræddir, kven-hræddir, eöa hrædd-
okkar í “latínuskóla” eöa búnaöar-jur Tryggvason. Mýramenn og ir við fjölmenni, aðrir óttast ein-
skóla, og dætur okkar í kvenna- Bórgfiröingar höföu knattleikamót veru, eöa eru hræddir viö dýr.
! skóla eöa hússtjómarskóla. á Hvítárvöllum, og sóttu þangað skorkvikindi, eld, feröalög eöa
“Landiö er fagurt og frítt; viösvegar aö; var þar æriö róstu- svo aö segja hvaö sem er. ! stæro 10, og arabiskai;
fannhvítir jöklanna tindar, sarnt stundum, en þeir fengu sér Engin takmörk eru sett flónsku-; tolur, hárfjcöur með
himininn heiöur og Már, |>aö ekki Ml. Gunnlaugur Orms-, atferli þeirra, sem þjást af þess- "“erk, nýmóCk^guU-
hafiö er skinapdi bjart.” tunga frá Gilsbakka tefldi viö konar ótta. Þeir sem óttast aöoiögö festí fæst alger-
lín þrátt fvrir þetta alt, vill þójlíelgu fögru á Borg, og mun hafa fsröast á járnbrautum, hafa ekk-; bítt ef mem> selja
jheimurinn ekki almenntlega kann-1 þott engu oskemtuegra en að nema ert yndi at terðalogum; peir sem | póstspjöidum. Þetta er fágætt tækifæri iu
ast við okkur sem þjóö. ' visindi af Þorsteini fÖöur hennar. hræddir eru viö lokuð húsakynni, aö eignast svissnesk úrókeypís. SendiOeft-
Hvernig stendur á því? Þá gekk mikið á hjá Skagfirö- .veigra sér við aö fara i kirkju ogj þeJmTe/dum,°s!ndumövér'yöur únð ífgra
Ja, þaö er nú löng saga aö segja ingum á Hegranesþinginu um vor- sitja út viö dyr, til þess aö veröa 1 og festina, að kostnaCarlausu Egta kven-
frá þvi. Það var lekki alt af vfir iö, þegar Ilafur á Knappstöðum fvrstir út, ef einhvern háska her «r ur silfn, °g 48 þml haisfesti, er latm ó
, ,! ...... . .1 d.-r . f,1 , keypis fyrirsolu a $4.sovirði af postspjold
landmu sodbjarti morguninn. þa er sagöt tyrir griðunum til handa ; að hondum. Um. Pósfspjöld vor Hjúga út, svo að yður
Ingólfur sá þaö fyrst. Sá morgun Gretti Ásmundssyni, svo hann gæti .VHskonar hræöslu-.sjúkdómar ; veröur ekki skotaskuld úr að se ja þau.
,. , , ... . ; Vértökumalti skiftum sem hér getið ekki
varö aö visu aö degi; bjortum og ghrnt. geta magnast hja monnum 1 sam- selt
þróttmiklum degi; þaö var forn-' Þaö mun varla hafa brugðist, aö bandi við atvinnugrein ]>eirra. THE WESTERN PljEMlUM CO.
öklin; ,en sá dagur leiö að kvöldi, íþróttaþjóöir hafi veriö framfara- Rakarar verða (stupdum agndofa 0ept' L 4 w"V"pee, Ms"-
og svo kom nótt, voöaleg skelfing- þjóðir. af ótta, ef þeir sjá rakhníf, eöa
arnótt. meö martröö og illum i.oks er enn eitt. sem mér viröist simritarar, ef þeir koma auga á á- Framan af árum tók hann mik-
draumum, og mér liggur viö aö J afdráttarlaust benda í - 12345Ó46 höld sín, svo að' þeir verð’a að lok-!inn og góðan þátt i öllum bygöar-'
segja, aö sú nótt hafi varaö fráj eindregiö benda i íramfarááttina, um aö láta af störfum sinum. ; málum; voru kirkjumál Nýja fs-
þvi á 13. öld og alt fram undirjcf hófs og skynsemi er gætt, en Kvenfólk er einkum hrætt viö* lands sérstök áhugaefni hans. I
aldamótin 1800. Að vísu vakti paö er ungmiennalireyfi 'gin. Sújryk, næma sjúkdóma og sjúkdóms- j fámenninu og frumbýlingsskap
stöku maöur á því tímabili: Jónjhreyfing er að vísu langt frá því hættu. Þaö er síkvíðandi út afjfyrstu áranna, var hann jafnaöar-
Arason Guöbraudur Þorláksson, aö vera ný út um heim, þótt húnj sóttkveikjum, sem eru i rykinu. legast kjörinn til þess aö ausa
OLL
SÖGUNAR
MYLNU
TÆKI
Nú er tími til
kominn, að panta
sögunar áhöld til
að saga við til
vetrarins.
TMB HEQE EUREKA PORTABLE SAW MÍLL
Mountfíl on wheels, for saw-
inglogsy'j. / 86 in x 25ft. and un-
cler. Tbis^j^^Jh ^4 (fc miil is aseasilj- mov-
ed as a porta-
ble thresher.
Brvnjólfur Sveinsson, Árni Odds- ;é i hvita voöum hér ennþá. Þaö Sjúklingar þessir eru alt af aö.u olrlu þá er önduöust þar í grend,
son, HaJlgrímur Pétursson, Skúlijer varla sú smáeyja lengst út i opna glugga. Bækur forðast þeirjyngri sem eldri. og hafa orö fyrir
fógeti, Eggert Ólafsson og nokkrir höfum. aö þar sé ekki eitthvert eins og heitan eld, af þvi að í þeim vinum og vandamönnum er fram-
fieiri vöktu auðvitað, og dreyptu áj ungmennafélag stofnaö, því allir gæti falist s.óttkveikjur. F.f sjúk-jbáru kveöjuna siöustu. Þess utan
þjóöina hver á sinum tíma, svo aöjhljóta aö sjá og finna hvie mikluj lingarnir óttast meiðsli, fleygjaj framkvæmdi hann og aörar kirkju-;
hún yröi ekki aldauða, og þaö var, eölilegra (það er æskulýðinum uö |>eir hverri nál sem þeir koma augajlegar athafnir er til handa báru og
lika eina huggunin. aö hún slapf hafa eitthvað aö hugsa og starfa, á, og ]x>ra ekki aö þvo glugga af kki varö náö til prests. A fyrstu
' mcð Hfið. finna þaö sem fyrst að hann séjþví aö rúðurnar kynni aö brotna þingum kirkjufélagsins lúterska
Þar sem maður getur likt forn-1 eitthvaö annaö en matarilát og og glerbrotin særa þá. mun hann hafa setiö sein fulltrúi
öldinni viö hraust og þrekimikiö fatasnagi, og eigi aö verja kröft- Skynsemi þessara sjúklinga er sins bygðarlags. Siöari ár fór þój
glæsimenni á bezta skeiöi, semjurn sínum og fjöri sér og öönunjóskert og þeir geta meira aö segja hugur hans aö hverfa út fyrir svið
“hristir sverðið stælta rétt við til gagns. Ungmennunum trejsti .veriö ágætlega skynsamir. Sjúk-jþeirra trúar-skoöana. Og nú sið-
brjóstiö á sinni norn og segir: eg bezt til aö syngja vor og von j lingarnir vita. að þeir eru ekki ast taldi hann sig engri kirkju
Jhopa þú!” ]>á má líkja þjóöinni,; inn í hjörtu leldra fólksins, halda heilbrigðir og sjá greinilega, hvaöj fylgjandi að niálum.
jsiem skreiddist meidd og marinjviö saklausri glaöværö á heimilun-isjúkdómurinn er hættulegur. < í landsmálum hallaðist hann'
undan ánuaöarfargi einokunar ves- um og laöa að ]>eim fólk; og næst Iiræösla sú, sem hér hefir verið lengi framan af að ;lágtollasternu
aldóms og hjátrúar, viö skjálfandi i því aö elska guð og náungann nefnd er ekki eðlilegur ótti, er or-,og var um eitt skeiö strangur fylg- j
iirvasa gamalmenni, meö lamaðan treysti eg þeim til aö elska landiö sakist af reynslu þess, sem þjáist. ismaöur liberal-flokksins. En þar
þrótt og sljófgaðar tilfinningar. sitt, og vanda máliö sitt: “Astkæra Menn geta haft ástæðu til að ött- fór ^ins og hinum öðrum malum,
Þaö ]>arf nokkuö til aö láta slíkan ylhýra máliö, og allri rödd íegra“! ast eldingar, ef þeir heföi ein- aö skoðanir hans breyttust í ]>ví
öldung kasta ellilælg! En,_____ ' Því ekkert höfum viö nokkurn hvern tíma verið i húsi, sem lostiö;efni. ()11 siöari ár hallaðist hann
“oft er morgunhiminn heiður tíma átt, ekkert eigum við og ekk- liefir verið eldingu. rncst aö stefnu socíalista.
hríöar]>rungiö eftir kveld.” ert getum viö nokkurn tíma eign- Þaö er ekki heldur undarlegt, | sögu og fornum fræöum var
Þetta undur er þó aö ske. viö ,er-; ast, sem þoli nokkurn samjöfnuð þó að menn sé hræddir aö ferðast: Jónas heitinn mætavcl aö .sér, enda
lím farin að kasta ellibelgnum.; viö ]>á dýru perlu: tungu feöra'i hestavagni, ef hestur hefir fælst var fornöldin íslenzka hans uppá-
Einungis að viö kunnum okkur nú vorra. Já, e'.ska landiö sitt. í sam- meö þá, eða hræddir við járnbraut- hald. Hann hafði ágætt minni og
hóf/, er viö losnum viö hann. bandi við það minnist eg sögu, sem arferðir og sjóferöir, ef þeir hafa námsgáfu góöa. Varð honum þvi I
Sá sem ekki hvaö minst hefirjeg heyröi Pál Melsted sagnfræöingj veriö viö járnbrautarslys eða skip-Jsögulesturinn aö þess fyllri notum.
gert til þess, aö vekja þjóöina okk- segJa> e*nu sinni; en, alt sem haunjbrot; og eins geta þeir veriö \ sjón var Jónas heitinn karl-
ar til nýs og btetra lífs, er ,nú ein- sagöi frá, varð eins og aö gullkorn! hræddir viö drauga, sem mikiö mannlega vaxinn en ]>> liðlega,
mitt maðurinn, sem fæddist 17. jnm í huga manns. Þaö var svo lesa af draugasögum eða eru hjá- dökkeygur og harö-eygur. Svart-Í
Júní 1811, og við mínnumst i dag sv'o auðskilið, einfalt og ljúft. jtrúarfullir. j ur var hann á hár og skegg, en nú j
eftir 100 ár, maöurinn sem gat sér Hann var að tala urn Fjölnismenn: Þessi hræðslu sjúkdómur getur oröinn hélu-grár.
með réttu þa.in göfuga oröstír að Konráö Gíslason og Jónas Hall-lgripið menn ]x> aö þeir sé heilir Jarðarför hans fór fram frá
vera kaltaöur “Óskabarn íslands,] grímsson. Þeir munu liafa verið á geösmununum, en einfeldningum Únítara kirkjunni á Gimli föstu-
sómi ]>ess, sverð og skjöldur”: Jón jafnvel búiö allir saman i Kaup-|er ]>ó hættara viö honum. Um or- daginn þann 8. Sept, og htefir ekki
Sigurösson forseti. Þaö var hannj mannahöfn um eitt skeiö: “Við sakir þessa sjúkdóms er það að þar í bæ verið meira fjölmentii viö
sem sagöi: “Aldrei aö vikja!” þeg- vorum að skrifa heim um voriöj’ j segja, aö hann er ekki sprottinn af jaröarför nokkru sinni. Líkmenn
ar liann vissi, aö hann hafði rétt sagöi hann, “nema Jónas skrifaöi viðburöum, sem skeö hafa, h'eldur voru gamlir samfélagar hans og úr;
mál aö verja, — og þar klemur ekki, liann nenti því ekki. hann var á hann sér upptök í einhverri sýki hópi elztu landnema bygöarinnar, j
fyrst fram aftur i hreinni og réttri' s.vo l.atur, og þess vegna eru svo i heilanum. ÓÞýtt.J ]>eir Benedikt Arason, Einar lækn-j
mynd, rausn og skörungsskapur niörg kvæöabrot eftir hann, að +++ ir JónassOn, Eyjólfur Eyjólfsson
fornaldarinnar. Gefur þaö manni hann nenti ekki að ljúka viö þam. .EFLU INNING. ; frá Winnipeg, Guðni Þorsteins-j
vonir um, aö þau ágætu þjóöarein- Hann var að ganga uin gólf hjlá ---- # , son, Jóhann Arnason og Krist-1
kenni íslendinga hafi ekki alvegj°kkur og viö vorum aö segja hon- Aðfaranótt fostud. -þess^ 1. Sept-. mundur Sæ.mundsson. Ræðuna
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St.,
Winnipeg, Man.
I
yy
Það tekst vel að kveikja upp á morgnana ef þér notið
ROYAL GEORGE" ELDSPÝTUR
til þess, því að þær bregöast aldrei. Það
kviknar á þeim fljótt og vel. Og þær eru þaraö
auki HÆTTULAUSAR, pEGJANDl, ÖRUGGAR. Það
kviknar á þeim hvar sem er. Þér fáið 1000 eld-
spítur í stokk fyrir 10 c. MUNIÐ ÞAÐ! Þér
megið ekki missa af því. Búnar til af
The E. B. Eddy ío. Ltd. Hull, Canada
TEESE & PERSSE, LIMITED, UmboOsmenn. Winnipcgf, Calgary, EdmoCton
Rcgina, Fort Willlam og: Port Arthur.Q
JJ
dáiö út, þegar þeir uröu sem aum-'nm a« skrifa, en hann eydd'i því. druknaöi viö bryggjuna
astir, heldur lifað í stofninum og ]>angaö til Konráö gekk út, þá tók Jc!nas Þondi Stefánsson,
á Gimli,
-......^ emn af | frá winnipeg.
muni þvi vakna meö tímamun, því hann pennann hans og ritaöi nokk- iyistn landnemum .Nyja Islatxls. Erá æfi Jónasar mætti mikiöj
auðvitaö var ]>aö ]>etta, framar öllu ur °rð á 'blað, ýtti því svo til mín Þótt a dauða hans bafi ]>egar jp;ra segja og erfiöleikum fyrrij
(iöru, stem geröi feðurna fræga: °k' sagöi: "Þetta geturðu sent vcriö minst i blöðnnum, þykit þó :'ira_ er hann og samferðasveit hans
Áræöi, lireysti, drenglyndi. rausn.jbeim ef þú vilt." Þaö sem Jónas vc' bæfa aö minnast hans aö varg vfirstíga við bygging
j skörungssJcapur. ritaöi á blaðið var smákvæöi eftir,uo^ru frekara, með því að hann xýja íslands,, en hér er ]>ess ekki
Karlmennina tala eg ekki um, hann, sem heitir : "Eg bið að j;ir úr hój>i hinna fyrstu Islend- posjur Sjaldnast er lika spurt um
jþað muna allir eftir þeim, en þeg-!heilsa”, og er eins óviðjafnanlega u1Ba béi t alfu og vel að sér gjör jjgna> en horft til ]>ess sein
ar eg heyri og sé, í ræðum og rit-! yudislegt og þaö er látlaust; þið a niargan hatt. framtindan híður og yfir stendúr.
:iim nútímans, þetta fjölorða kven- kunniö ]>að máske ekki öll, og mig Jónas heitinn var fæddur að, j?n ]>e;m sem þannig miða og litu
frelsishjal, þá vilja konta í hugajlangar til að fara meö þaö. þaö er; Þverá í Blönduhlíð í Skagafjarð- Jónas heitinn fyrst síöustu árin,
minn íslenzku konurnar okkar ekki langt, og er svona; arsýslu 16. Janúar áriö 1845. ]>á var honum mikiö gengið. Hann
gömlu, svo sem ;• Auður djúpauðga, j “Nú andar suðriö sæla vindum Foreldrar lians voru þau Stefán var gamalntenni, á hallandi æfi,
j Þorgerður Egilsdóttir, Þorbjörg þýðum, Jónsson. nú löngu látinn,, og Guð- .hilaður að heílsu og kröftum, að
I dóttir hennar, í Vatnsfirði, kóhajA sjónunt allar hárur s-máar rísa björg Tómasdóttir, enn á lífi, rúmtj feta síðustu sporin til grafar.
Aærmundar mjóva. Hún varj°fí flykkjast heinn að fögru landi j 90 ára aö aldri og til heimilis lijá Blessuð sé hinum gamla norö-
skörungur ntikill og stórvitur”, j tsa, dóttur sinni PaHnu, konu Stefáns lenzka tslendingi bústaöaskiftin,
,segir í Grettissögu, •'bún hafði hér-jað fósturjarðar tninnar strönd og ; Eiríkssonar í Nýjabæ t Nýja ís-j friðurinn og hvíldin.
jaðsstjóm og skipaði öllunt máltun, j hlíöuni. landi. R p.
þegar Vermundur var eigi heima.’' OI heilsiö ölluna heima rómi blíð- Systkini Jónasar voru mörg, “Noröurland" og “Þjóðvilj-
Það var rausn og skörungsskapur, um auk systurinnar, sem nú er talin. inn’ ’ern beðin að flvtja dánar-
:}>egar ltún tók Gretti Ásmundsson,j um hæð og sund a drottins ást og : ent 4 búsett í Skagafirði: Stefán, fregn þessa.
jmesta vandræðamann landsins, úr friöi; Bjöm, Jón og Guðrún. ______^^________
jhöndum Isfiröinga, sent lekki sátt kyssi ]>ið, bíirur!! bát á fiskimiði, jjj?, foreldrum sínurh ólst Jpnas
jönnur ráö til aö varðveita hann enjblási þið, vindar ! þýtt á kinnum heitinn uj>p til fullorðinsára, en
aö ltengja hann á gálga. En hún íríðuni. _ _ ,eftir þaö dvaldi hann um hríð í!
; ílutti séra Rögnvaldttr Pétursson
KORNYRKJUMENN.
Ef þér viljiÖ fá hæsta verÖ fyrir korntegúndir yðar,
þá er ráðiÖ að senda þær til bændafélagsins THE GRAIN
GROWERS’ GRAIN CO. LTD.
Stœrsta kornskifta og útflutningsfélag í Canada.
Ritið eftir íslenzkum bæklingi, um fyrirsögn á flutn-
ingi.
The Grain Grovers’ Grain Company Ltd.
Winnipeg, - Manitoba.
La
Þ AKKARÁVARP.
(gat varðveitt hann, óhindraðan á \ orboðinn ljúfr, fitglinn trúr, sem1 vin.numensku 5 Hróarsdal og víSar. hjálpin& næst” Þaö o-et ' <U' sagt*
heimili sínu, ]>ar til bóndi hennar fer .\ri« 1873 kvæntist hann eftirlíf-jb : = (.rKu„n' siúkdóms^riíSi
kom heim af þingi. — Og það var mcð fjaðrabliki háa vegaleysu an(}i ekkju sínni, Steinunni Grims- c<r varfj ag 1^] j fyrra suniar oe
i-ausn og skörungsskapur, lægarii sunmrdal aö kveða kvæðin þin. ;clottur fr; Egg ; Hegranesi, sunnu- ,4 aftur hessu sumri hefir drotP
Bergjróra kona Njáls vissi bjarg- Heilsaöu einkum, ef aö fyrir ber daghin fyrstfJ j jólaSföstu. Reistu ™ J^
arleysi á Hlíðarenda, hjá Ilallgerði | engil, með-hufu og rauðan skuf, jþ^ bú um eins árR tima á Skúm-1 ar ‘ 11 ‘ ** ’ P'
j fjandkonu sinni, og eggjaði þój ’ pcysu; þúfu í sömu sýslu. Sumarið 18741 Leknirmn, Dr Brandson creröi
1 bonda sinn á aö gcfa þangað hey á ])rostur mmn goður. það er stulk- f1uttu þau ^{zTÍ a{ laucli burt já már uppsl{urg ; fvrra ’ nú ;
15 hestum og mat á 5. En auðvit- an mm.” :vestur um haf til Ontario. Ári síð- j su ]iann m-r ams
aö kunnum við þá illa skaplyndi \ Svo bið eg ykkur virða orö mm jar< incg ' - ' ' ’ '----- ' ‘ . ■ k
lallgerðar
xtö beiskir bitar sem hún varöJa«iur tra pvi, sem eg veu jKKur pyx- í bjuggu fyrst nokkuíi fyrir
al-
von
an m
viö þá illa skaplyndi Svo bið eg ykkur virfia orð mm|ar> mcS íyrsta landnámshópnum, j rát5 Q _Kra hiáIn Mt "sitt verk
bafi henni ekki Ijptt vel ,..g v,l ekk, hmdra ykkur leng-^ fluttust þau Nýja íslands og {yrir mig hefir hann unnið endur-
, arð-aðmr fra þvi, sem eg veit \kki þy jbjuggu fyrst nokkuð fyrir noröan: gjaldslaust en þó ávalt stundað
'eKgJa ser tu munns, ur bun Berg-jir skemtilegra. <• — f —1 e
þóru og skemmu
" s 'euiú^Sra- , Gimli, en árið 1882 íærðu þau sig mig meg þeí,rri ljúfmensku og
Kg bið ykkur ek^ aS , P jinnxbœinnog hafabúiðþarsíðan. lV!, sem ma«ur. jJelzt gæti á«
Lmnaj K.'.e, «!!;«„ Wma ál ..Þau.hÍou eignuöust 8 born alls,,á þar se)U um mi,kjS endurgjaldj
son, H. Pétursson, T. Thornas, J.j
B. Skaptason, Þ. Hallgrímsson,j
Mrs. N. Ottenson, Mrs. H. Skaft-
feld, Th. Johnson, Mrs. F. J. Berg-
mann. Mrs. J. Thorpe, M. John-
son, Alex Johnson, Þ. Þ- Thor-
steinsson, J. Pálsson, S. Pálsson.,
ónefndur, ónefndur, B. Árnason,
Bella Gottskálksson, O. Gottskálks
son $i hver; J. Thorvarösson, vin-
ur, G. Árnason, J. Ámason, L.
Kristjánsson, ónefnd, Steinunn
Magnússon. Helga Jobnson, C.
Paulson, ónefndur, D. Hanson,
Kristján Stefánsson 50C. h\rert;
vinur. vinur, óuefnd, M. Tihor-
steinson 25C hvert. Samtals $63.50.
Þau hjónin Mr. og Mrs. Ás-
björn Eggertsson hafa á margan
íhátt líknað mér í þessum erfiðu á-
stæðum minum. Hjá þeim var eg
í fyrra sumar og hefi einnig verið
hjá þeim í sumar. Þau hafa veitt
mér hjúkrtin og kærleiksríka ná-
kvæmni og ávallt reynst mér hinir
sönnustu vinir.
ölltim þessum, sem nefndir hafa
j verið og mörgum öðrum, sem hafa
1 rétt mér hjálparhönd, votta eg af
hjarta þakklæti og bið drottin að
launa þeim öllum. Hann sem ekki
j gleymir sínu minsta barni varð-
j veiti þá ávalt og blessi.
Winnij>eg, 19. Sept. 1911.
Ólöf Hallgrimsd. Fnjóskdal.
Svo er það annar óbrigöull vott-(
ur um vaxan'di ]>rótt og þjóðar-jar> eS' ^eld íslenzki fáninn hérna á dáu ^ j resku en 4 eru á lífi: Sig- j vær; ag ræga
vakning hér hjá okkur. og það eru J bolnum kunni ekki viö það en egjtryggur Ixæjarráðsmaður á Gimli, j Júltmánuði síðastl. héldu nokkr-
íþróttirnar. Varla getur svo semj’tMa að biðja ykkur að syxigja a 'Eugenia, gift, búandi á Gimli, ar Ulisar‘ stúlkur 6 Gimli samkomu
neitia af forusögum okkar, aðekkijGl um krottum: ......... Steinunn skólakeunari í Winnipeg
"O, fögur er vor fósturjörð,
um fríöa sumardaga.—”
jsé þar minst á íþróttir, og iðkuðu:
þær jafnt eldri menn sem yngri.;
Svo segir i Egilssögu: “Skalla-;
grímur hendi mikit gaman at a,fl- y v ] • , -i j ,
raununt ok leikum. Um þat þóttij HrœÖslu Sjukdomar.
hönumi gott at ræöa.” Þá var hann -----
j þó hniginn aö aldri. Aflraunir, j Mevm hafa ekki veitt því alvar
! glimur, stint
mér til styrktar. Agóöinn af henni
i>g Jóuasína skolakennari vestui al]ur var ntér sendur, aö upphæð
í fylkinu, Manitoba.. í $29.55. Á Gimli er enn fremur
Jónas heitinn var afhurða þrek-;; kona ein. Mrs. Ghristíana Chis-
maður á yngri árum og vaskleika- well, sem sendi mér að gjöf $10.
maöur liinn ínesti. Hann varj f Winnipegbæ gengust þau hjón-
gljmumaöur góöur, lék sér á skaut-jin Mr. og Mrs. J. Gottskálksson,
um og skíöum og sundmaöur með fyrir samskotum mér til styrktar,
1 og tafl var alt mjög lega eftirtekt fyr en á seinustu tíð afbrigðum, Er sagt að á fyrri ár- og er sti gjafaskrá ]>annig: Mr. og
j mikiö stundaö í fornöld, og þóttujaö hræösla getur verið sjúkdómur.! um hafi hann synt milli tangajMrs. Th. Oddson $6, Mr. og Mrs.
jþeir mestir menn, er lengst kom- j Nú viðurkenna læknar að til sé j Gimlivíkur fum 4 mílur enkarL J. Gottskálksson J. T. Bergmann.
j ust i hverju fyrir sig. Viö minn- margskonar hræðsla, sem sc <ilt og' hafa þatS ctrgir leikið siðan. o£*' kvenfél. TjaldbúiSafsafn. $5
umst metnaöar Kjartans Ólafsson-; annars eðlis en venjulegur og eölijHann var ranunur að afli og liinn hver; Jón Vopni $4; L. Hallgríms-
jar við sundið; hann hirti lekki einu; legur ótti, sem onsakast af ein-j íslenzkasti i anda, taldi hreysti og Lon $3; Mathews -nd Sigurðsson
jsimú um að vita nafn þess inanns, hverjum gildum orsökum. hugrekki hinn dýrmætasta arf erí j. Hall, G. Stephenso.11, $2 hver;
er honum þótti hafa boriö liærraj Sumir eru t. d. hræddir við lok- j fallist hefði til ó'ðals íslendingum. j Mrs. S. Brynjóilfson $1.50; D.
lilut á sundinu, og hefir hann þóiuð herbergi, aðrir við opin her-jHagur var bann á hönd og .talinn Jónasson,. TI. B. Skaptason, Thor-
jeflaust bafa bugboð um aö það varjbergi. sumir lofthræddir, maiin-j góður smiöur á tré og járn. Íeifur Jónasson. Tb. E. Thorsteins-
Sildarafli meö afbrigðum a
Eyjafirði þessa vikuna en verðið
lágt. Eitt skipiö fór með síld sína
inn á Akureyri fyrir nokkrum dög
nm, en fékk svo lágt tilboö í hana
aö skipstjóri kaus beldur aö fara
með síldina út aítur og sökkva
henni þar í sjóinn. —
Vinnumaður Helga í Tungu, við
Laugarvcg hér í bænum, var að
flytja farangur á vagni ‘að austan
í vikunni sem leið. Rétt íyrir of-
an Artúnsbrekkuna fækhist hest-
arnir fyrir vagninum og hlupu
tryltir með vagninn alt hvað af
tók. f brekkunni ætlaöi ökumað-
ur aö bjarga sér meö því að henda
sér af vagninum; stökkið yar hátt
og svo illa kom hann niður að hann
bratit handlegg og fót. Hestarnir
þuttt" áfram nteð vagnittn alla leið
yfir nyröri brútta á ánum. Þegar
aö syöri brúnni kom rakst vagninn
á brúna og fór þar í tvent; þar
stöövuðust hestarnir.
Tvo botnvörpunga hefir Vigfús
lögneglustjóri Einarsson á Siglu-
firði náð í fvrir skömmu og sektað
báða.
í fyrri nótt hljóp á landi í fjör-‘
tinni hjá Kleppi smokkfiskttr svo
þúsundum skifti ($,ooo). Þórð-
ur spítalalæjknir lét hirða þenna
sjaldgæfa reka og gera að honum
í gær; hafði 5 menn að því starfi.
Geta menn nú fengið sér srnokk-
fisk til beitu hjá lækni. — Isafold.
Gefið gætur að kvefsýki, það er
gott ráð kontim sem körlum. Kvef
getur orðið börnum að bana. Ekk-
ert er betra við kvefi og hósta
barna hleldur en Chamberlain’s
hóstameðal fChamberlain’s 'Cough
RtmedyJ. Það er holt o§ óbrigð-
ult. Selt hjá öllum lyfsöluf.
Uppboð á SkóIulOndtmr.
Almenningi gefst hér með til vitundar.
að norður helmingur af Section u, Town-
ship 21, Range 2 East, verður seldur á op-
inberu uppboði fimtudaginn 12. Október
1911. klukkan 2,30 síðdegis á skrifstofu
skólalanda (School Lands Office) í nýjn
pósthúss byggingunni f Winnipeg.
Landið verður boðið upp í pörtum, lög
um samkvœmt, og ekki selt undir $7,0»
ekran.
BORGUNAR SKILMÁLAR.
Einn fimti i peningura greiðist við ham-
arshögg og hitt í fjórum jöfnum árlegum
afborgnnum, að viðboettri rentu, fimm af
hundraði árlega.
Salan nær aðeins til yfirborðs réttinda,
og verður háð venjulegum forréttindum til
handa krúnunni.
I ,, Scrip" eða ábyrgðir veiða ekki teknar
gildar. Allar banka-ávísanir verða að
vera viðurkendar af bankanum, sem þs*r
eru stílaðar á.
Ef járnbraut eða þjóðvegur er Iagður
vfir einhvern hluta lands, sem seldnr er
þá er landið selt með þvf skilyrði, að taka
megi frá svo mikið af landinu. sem nauð-
synlega þarf handa járnbrautinni eða veg
inum.
Nánari upplýsingar tást ef leitað er til
W. M. Ingram Esq. Superintendent of
School Lands
Samkvsemt skipun,
P. G. KEYES,
Secretarv