Lögberg - 19.03.1914, Blaðsíða 7

LOGBERG, FIMTUDAGIN N
MARZ 1914.
RJÓMASKILVINDUR
eru ekki af póstsölu
tagi né jarðyrkju-
verkfœra flokki.
Það eru ýmsar tegund-
ir til af skilvindum, en De
Laval rjóma skilvindur eru svo
gó'ðar, að fær eru algerlega í
flokki fyrir sig.
DE LAVAL RJÓMA SKIL-
vindur eru búnar til af beztu
verkfræðlngum meC beztu smtða
úhöldum og úr bezta efni, af
beztu verkmönnum og í beztu
smiðjum stnnar tegundar, sem
til eru I víðri veröld, og öllu
þessu er beitt ú að búa til þá
allra beztu skilvindu.
ÞÆR ERU EKKl AF þVÍ
tagi, sem póstsölufélög láta
gera, þar sem ódýrast er að búa
skilvindur til,
né heldur teg-
undar þeirrar,
e r jarðyrkju-
verkfæra félög
láta sintða á-
samt með corn
shellers, plóg-
um, sláttuvél-
um, þreskivél-
um, uppskeruvélum, gasoline-
vélum, mylkivélum og þess hátt-
ar, en engin þeirra véla er sam-
an berandi að fínleika smlðar
eða vinnugæðum við það sem
rjöma skilvinda á að hafa til að
bera.
DE LAVAL RJÓMA SKIL-
vindur eru af því tagi. sem
98 prócent af rjómabúum nota,
en þar kemur fram halli á gæð-
um og tap á .þyngd vörunnar, er
le’iðir til glötunar, eins og alla
ttð hefir sannast á endanum, á
hverju rjómabúi, sem ekki hefir
skift um og fariö að nota Ðe La-
val í stað lttilfjörlegrar skilvindu.
ALVEG SAMSKONAR MUN-
ur er á heimila og smérbúa
skilvindum og alveg sömu á-
stæður liggja til að nota rjóma-
skilvindur á heimilum sem á
rjðmabúum, þó að vel geti verið
að bóndinn finni ekki eins mikið
til taps af slæmum eða gróða af
góðum skilvindum eins og smér-
búin, þar sem bændur hafa aðrar
vörur og afurðir að styðjast við.
MISMUNURINN A DE LA-
val og póstsölu og jarðyrkju
verkfæra tegund skilvindanna er
nákvæmlega fram settur og út-
skýrður I Ðe Laval vöruskrá,
sem gefin er hverjum sem biður
um hana, en vélarnar segja bezt
til sín ef reyndar eru samhliða
og það gefur hver De Laval um-
boðsmaður fúslega hverjum sem
kaupa vlll, færi til að sjá.
Ef |>ór þckkið ekki ncinn Dc
I.aval uinhoðsmann í nágrenn-
inu, þá þarf ekki annað en rita
na'stu aðal stöð félagsins.
De Laval Dalry Supply Co.,
Limited
MONTKEAIj, peterboro,
WINNIPEG, VANCOUVKH
50,000 Ctibú og Sveitarumboð
víðsvegur 11111 liciin.

IV indsor smjersalt
leysist vel upp og
setur ljúffengan
keim á smjerið.
Ósk þá flyt eg öllum frá
— áöur en eg sezt niöur —
að ykkur búi ætíð hjá
ánægja og friður.
Hr. Ó. lljörnson afhenti hr. S.
Otldsyni “sál" — úr leöri var hún
að vísu — og kvað hana fulla af
þakklæti frá St. “Breiðablik”, fyr-
ir vel unnið starf i þarfir bindind-
ismálsins hér i bygðinni, lipra
samvinnu og ákjósanlega viðkynn-
ingu í hvfvetna.
Hr. S. Oddson talaði því næst I
nokktir þakklætisorð til samkvæm-
isins og hinna mörgu kunningja í
bænum og bygðinni.
íslenzk ættjarðarkvæði voru
sungin, en þess á milli spilaði
lúðrasveit Wynyard-húa, og þá I
má ei gleyma veitingunum, sem ]
gestunum stóðu til boða og fratn-
reiddar voru af mik lli rausn.
Samsætinu var svo slitið, þá
langt var liðið nætur og heyrði eg
suma scgja, að það hefði verið
eitt hið myndarlegasta, sinnar teg-
undar, sem haldSð hef8i verið
meðal ?slendinga hér.
Eg vil geta þess hér, að mjög |
virðingarvert og þakklætisverðugt 1
var það af hr. Sveini Oddsyni, I
þegar hann siðastliðið sumar I
braust i það að fara til ís’ands, og
gjöra tilraun með bifre'ðarflutn- j
inga. Fyrirtækið virtist alt annað
en glæsilegt fvrir félítinn fjöl- i
I skyídumann, því að reynsla fyrri j
tima sýndi að tilraunir með sams-
konar flutn:ngstæki á íslandi, j---------- ' =--------
I höfðu mistekist. En eg hygg að j eg með norskum strandíerðaskip-
jafnframt því, sem hr. Sveinu j um i norsku Finnmörk og víðar
Oddson hafði áhnga tvrir þessu uin Noreg, og þá var þar, einsog
Nálega hver hæstu
verðlaun voru unn-
in á stóru sýning-
unni af smjeri sem
Windsor salt hafði
verið notað í.
rós, og var vinsali; þessi sami Jón
hnuplaði þessum prýðis fallega
brag frá mér og síðan hef eg
gleymt honum, en ef einhver góð-
ur landi kann þennan brag, þá
þætti mér vænt um að læra hann
aftur í Lögbergi.
Að end ngu vil eg biðja þig,
herra ritstjóri, að lesa í málið og
lagfæra það, sem þarf, þvi að:
Hér er letur hvergi rétt
hrós mitt nær ei betur
i'la skrifað, illa sett,
ei þú lesið getur.
Hér liefir Magnús myndað stíl.
meður hönd ótama
ekki sér á auðan dil
— alt er kámið sama.
\’insamlegast
Magnús Jcnson.
/Iths. — Rragur sá eftir Sigurð
Breiðfjörð, sem hinn víðförli landi
vor minnist á, finst prentaður í
Smánuinum Sigurðar, er 48 erindi
og heldur langur til að prentast
hér að svo stöddu. Smámunimir
vortt gefnir út á ný fyrir tveim
eða þrem árum og eru til sölu í
bókaverzlun H. S. Bardals.
rannsaka kærur hans á embættis-
inenn, rej-ndust )>ær sannar í alla
staði; skifti þá svo um, að þeir
urðu að láta lff ð, en Said hinn
litli tók aftur við embætti sinu.
Said þessi hafði séð mörg svip-
leg augnahrigði ganga yfir ríki
lyrkja. Hann hafði verið nær-
staddur jægar Abdul Hamid hrauzt
11 valda, lifað margar styrjaldir,
frá því Tyrkir Ixirðust í skörðum
Ralkanfjalla, við Rússa, þartil }>eir
urðu að verjast innan vtsrgirðinga
s'ntvi, nokkrar bæjarleiðir frá
Miklagarði. Hann mun og hafa
stuðlað að því, að Abdul Hamid
var steA-pt ur vöHum, enda varð
liann stórvesir eftir að þeir tóku
stjóm, í síðasta s:nn árið 1911.
fcjgk'ri
Róstur í Rómaborg.
\ erkairenn í Rómaoorg tóku sig
sanian um að leggja niður v:nnu
emn daginn. og var það tilefní láí-
| ;ö í veðri vaka, að þeim mislíkaði
\
ráðstafanir og ný tilhögun á spí-
tölum borgarinnar, en í raun réttri
Björn Eyjólfsson.
Fæddur 15. Marz 1892. .
Dáinn 12. Des. 1913.
- . 1 — .c. c.iuiug | vildu þe r sýna, hve mikið þeir
fyrirtæki og taldi það lfklegt að aitaf er, nógur fiskur af öllu tagi, j mættu sin, og kippa ýmsu í betra
I til nytsemdar gæti oröið heima á j en svo komu þar 17 livalveiða h!0rf !s ,■
ættjörð nni, ]>á hafi hann litið svo j stöövar með ströndum fram, <>g , . ’ S . viöv,k-'andl'
á, að vagnar þeir, sern áður voru eftir þrjú ár fanst ekki fiskur í| 1 IOO-on° manns toku
I fengnir til íslands, hafi ekki verið j sjónum annað en litið eitt sand-1 verkfal,inu- gengu um „
hentugir fyrir vegina heima. og lúra og rauðspretta. Þá geröi næst-! fvlkingum og höfðu mikið um sig. j !l,rs 1 m- en var 1? viljafastur oj
ar- um hallæri í Finnmörk. ]>ví hað Meðal l>eirra setn h^ttn v»rl-nm 1 Ct V'"1 c“’as' afcöðrum. Skyldu-
rækmn var hann. ósérhlífinn cg
þátt
lxjrgina
tiliaunirnai ]>ví ekki ahyggilegar. um hallæri í Finnmörk, því það
Ini var það, að lu. Oddson valdi j fólk !if:r mest á fiskirii og hrein-
j sérstaka tegund bifreiöa til þess- dýrarækt og þá mátti norska
| aiar reynslu, sem hefir þá kosti j stjórnin veita ^50 þúsund krónur
að vera mjög lctt og traust, en það j til hjálpar fólkini. í Finnmörkinni
ei Ford-hifreiðin. - Ford.bifreið- 0<r þa taka þeir sig saman og
in hefii feikna úthreiðslu hér í Senda nefnd fyrir konung og
! a,fu °S er sérstaklega notuð um stjórn og klöguðu sína neyö og
lakan tegund vega, þar sem öðrum gengu ekki af pingvelli fyr en
þyngri hifreiðum verður ei -
| komið. — Sem dæmi þess,
f,ann 12. TN:sember síðastliðinn
lést að sjúkrahúsinu í Grafton N.
D. Rjörn Fyólfsson, rúmlega tví-
tugur áð aldri. Banamein hans
var uppskurður við botnlanga-
hólgu, sem mistókst.
Bjórn sál. var sonur þeirra hjón-
anna Gísla Eyólfssonar og Þór-
unnar h.inarsdóttur konu hans, að
llensel N. D. Auk foreldra hins
látna syrgja liann fjögur systkini;
Eyólfur, sem nú er heima á Is-
landi, I lalldór, Kristjana og Lukka
öH hjá foreldrum sinum.
Figinlegleikar Björns lieit. voru
sem teknir úr tveimur tímabilum.
Líkamsatgervi og drengskaparlund
fornaldarinnar var hjá honum
sameinað siðferðis andlegs
]>roska nútimans.
í dagfari var hann glaðvær en
| þó liógyær, leitandi aldrei á ann-
i ars hlut. en var 1k> viljafastur og
ALLAN LINE
K.onungleg Póstsufuskip
VETRAR-FERDIR
Frá St. John 0g Halifax
til
Liverpool og Glasgow.
Frá Portland
til
Glasgow
F A R G J O L D
4 FYRSTA FAIlRV.MI.........SHU.,,0 ok upn
4 ðOSU FAHHÝMI............... $47 50
4 pRIBJA FARRÝMI ........... !!*Sí!a5
Fargjald frá ^slandi
(Emigration rate)
Fynr 12 ára og eldri.................. $56.1*
5 til 12 ára ................... 28.05
“ 2 til 5 ára .................... i8i95
“ 1 til 2 ára..................... 1 3- 55
“ börn á 1. ári..................... 2 -,0
AHar frekari upplýsingar um gufuskipaferðirnar, far-
bréf og fargjöld gefur umboðsmaður vor, H. S. BABDAL,
horni Sherbrooke og Elgin, Winnipeg, sem annast um far-
gjalda sendingar til Islands fyrir þá sem til hans leita.
W. R. ALLAN
AðalumboðsiuaAur veatanlanda.
oru þeir, sem að rafmagni starfa. ! höföinglyndur
að
við
hve
i Ford-hifre ðin cr álitin hentug og
varanleg, hefir hún verið val:n
í öðrum fremur. til notkunar við
pt>stflutn:nga og slökkvilið í stór-
| horgum hér og austanhafs. Að
>eir fengu lög samin um, að eng-
in hvalveiða stöð mætti finnast
við Noregs strendur og enginn
mátti skjóta hval nær, en fimtíu
milur enskar undan landi og ein
norsk míla er 4enskrar. Og
svo harð:r voru Finnarnir í liorn
f rá Wynyard.
Fjölment kveðju samsæti var hr.
Sveini Oddsyni og konu hans
haldið hér, að kveldi hins 12. þ. m.,
í tilefni af því að þau eru nú að
leggja af stað héí5an alfarin til
íslands, því svo sem kunnugt er,
hefir hr. Oddson, samkvæmt
samningi við síðasta alþirigi ís-
lands, tekist á hendur vöru- og
fólksflutirnga með bifrciSum á
Suðurlandi. — Fyrir samsætinu
stóð Goodtemplarastúkan Brciða-
blik, en í forstöðunefnd voru cand-
tlæol. Ásm. Guðmundsson, Ó.
Bjömson og Miss Sölvason. Séra
H. Sigmar var forseti mótsins og
hafði því formálsorð. Framkoma
hans- hér, sem oftar, var lipur og
röggsamleg og jók ei lítið á glað-
værð gestanna.
t stuttu máli sagt, var samsæti
þetta hið prýðilegasta í alla staði,
enda vel til þess vandað. Ræður
héldu þeir: Dr. Sig. Júl. Jóhannes-
son, cend. theol. Ásm. Guðmunds-
son og hr. Ó. Björnson, og þarf
vart þess að geta, að snildarBragur
var á ræðum þeirra.
Kvæði til heiðursgestanna flutti
hr. F. H. Bcrg og fylgir það liér á
eftr.
Saman með oss Sveinn og fljóð
sitja að gleðimálum,
fram skal mæla fáein ljóð
fyrir kveðju skálum.
Bjó að vkkar lieima hér
Hvers manns eftir dómi —
gestrisnin sem ætíð er
íslendingsins sómi.
Mótað gull ]><’) græddi ei mund
Srii 11 má teljast fleira;
af hreinskilni og höfðingslund
höfðuð þiö ætíð meira.
Metur andi auðkýfings
a,t niót krónu skýrri,
cr samt hylli almennings
0,1 u gtilli dýrri.
^essu skal ei lengra lýst
íjóðið er nærri þrotið —
,en þessarar hylli, það er víst
þ'ð hafið hæði notið.
Ford-bifreiðin er traust, þrátt! að takaV aS þeir brendu'3 stöðvar
i fynr ^éttleikann, kemur til af því, Dg ríki<S mátti senda 4 herskip, til
| að hún er búin til úr sérstaklega aS haIda fóikinu S skefjum. á
; vönduðtt og vel stiltu stáli. j meSan félögin flyttu burtu. Og
, I'ilraun Sveins hepnaðist mjög , siöan hafa' ekki venð hvalveiða-
vel og hefir bonð þann árangur, j sto8var við Noregs strendur og
að næsta sumar munu fleiri bif- i koma heldur aldrei framar.
j reiðar verða i förum á Islandi, j Nú er sama sagan á ,nBur og
undir hans umsjón, enda útbún-; austur strondum Afríku. síðan
aður hetri með varahluti ýmsa til ,,ar komn 27 hvalaveiða stððvar,
vagnanna, ef eitthvað kann að bila. j a8 |)ar er alt j uppnámi. Rg )as
j Það virðist engum vafa bundið. ; þýzkn biaSii a8 |)ar veiíSist hvorki
| að herra Sve nn Oddson hefir í fisknr eSa síid meir3i sem fyr gekk
]>essu efni stigið stört spor til
framfara fyrir samgöngumál Is-
lands og að bifreiðarnar munu
verða hentugasta flntningstækið
um vegu landsins, eins og nú
standa sakir. Og er ekki freist-
and' að halda og vona að einmitt
1>i freiðafyrirtæki Sveins OJdsson-
ar. verði til þess að afstýra fram-
kyæmdum á því fyrst um sinn, að
hiö afar iskj-ggilega málefni, járn-
hrautarmálið á Islandi, nái fram
að ganga, því það fyrrtæki finst
mér myndi verða sá mylnusteinn
um háls þjóðarinnar. sem sökkva
invndi efnalegu sjálfstæði hen-ar
til fulls. — E11 livað um það, þökk
sé hverjum sem lyftir steini af
framfarahraut íslensku ]>jóðarinn
ar. — þökk hr. SAæini
fyrir tJraun sína!
A. T. B.
Oddsyni
upp í landsteinum. Þar getur
niaður séð hvaða eyðilegging slík-
ar óvættir gera landinu, og eg vona
að Alþingi heima, láti þær aldrei
koma i landhelgi framar, úr því
að búið er aö rýma þeini á burt,
og þá getum v'ð .verið viss um, að
íslendingar fá aftur sína gömlu
góðu gullöld eftir nokkur ár, sem
þeir höfðu fyrir 35 árum síðan.
Ennþá eitt hef eg á samvizk-
unni, mitt góöa Lögherg! Þegar
eg fyrir nokkrum mánuðum síðan
skemti mér viö að lesa allar fallegu
og vel skálduðo vísurnar í Lög-
hergi. ]>á kemur mér í hug, hvað
langt íslenzk skáld og skáldskapur
tekur fram öðrum ]>jóðum, sérlega
með tækifæris vísur. Þó ganga
Svíar næst lönJum, sérstaklega
og var því d'mt í borginni, þegar i Að leikjum og aflraunum stóð
rökkva tók. Alt ljigreglulið bæj- j 'lann hér öljum framar, — og mun
arins og herlið, sem til náðist, var f,e nim en þeim sem þetía ritar,
á verði, um ]5 þúsundir mannai ! hafa komiS 1 ,1UUS'ýö hér væri um
og var riddarahðið haft til þess að j ræ8a
Jvístra fylkingum lýðsins, en lög-
reglan varð að standa i rygkingum
°g ólmustu áflogum, lengi <!ags.
L ni 30 manns særöust svo, að
flytja varð á spítala, en upi mann-
vig er ekki getið. Margir eru
teknir aftur til vinnu, en þústur
helzt undir niðri, með því að
vinnuveitendur hafa ekki haldið
þau loforð öll, sem þeir gáfu
verkamönnum, áður en til verk-
fallsins kom. Eftir síðustu fregn-
um hefir ráðaneyti það, sem lengi
befir völd haft á ítalíu, og Giolitti
stýrir, sagt af sér embættum. og
þvkir ekki ólíklegt að róstur þess-
ar hafi valdið því að einhverju
le\ii.
Til Lögbergs.
Herra ritstjóri Lögbergs!
Þar eg hef nú lesið Lögtærg í
næstum 2 ár, og séð og lesið margt
gott og nytsamlegt í þvi hlaði, og
þar eg les og tala nokkur önnur
tungumál líka, eins vel eða hetur
en mitt móðnrmál, þá gEt eg séð,
að Lögherg er eitt af þeim beztu
hlöðum, sem koma út vikulega. Eg
les ensku, dönsku, svensku, þýzku
,og hollensku og h'öð á fjórum þeim
siðast nefndu fæ eg vikulega og
álít eg Ikigberg eitt af þeim lang
heztu. Fg væri betur fær til að
skrifa ]>ér a dönsku eöa þýzku, en
eg er hræddur um, að þú hafir
ekki tima til aö íslenzka það; en
þar, eg hef aldrei lært að lesa eða
skrifa frónskuna,. mitt móðurmál,
annað en hvað eg hef lært á skot-
spónum í bókum og blöðum, þá
hið eg þig að lagfæra þessa handa-
skömm.
Fg las í Lögbergi að hvalveið-
in lieima á Fróni er þegar útdauð,
sem betur fer, því það hefir gert
landinu svo mikinn skaða, að það
er ómögulEgt að reikna út, og eg
Datiður er í Miklagaröi Sa:d
Pas'ha, eða litli Said, sá er tvíveg-
is var stórvísir á Tyrklandi og við
margt hrugðinn um sina löngu æfi.
Hann var fæddur ár.ð 1832 og
kctmst ungur í utuanrikis mála
delid Tyrkjastjórnar, varð síðan
a:ðsti maður í verzlunardeild
stjórnarinnar.
eirð r stórar í Sýrlandi og var hann
]>.i sendur ]>angað að sefa þær, og
tókst ]>að vel og fljótt, en um að-
ferð hans fer ýmsum sögum.
Þegar stríðið hófst milli Rússa og
Tyrkja, hjó liann út 8000 manna
sveit, harðist djarflega við Rúss-
ann og fékk-stórar virðingar af
soldáni, að strið'nu loknu.
Skömmu á eftir varð hann utan-
með falleg kvæði, ]>ar næst Danirj ríi'is Liðherra og stórvísir nokkr-
] og Norðmcnn; þýzkir og Hollen l- 0111 arum síðar;^ því emhætti hélt
: ingar standa nokkuðu til baka; á ,ann þ‘l ' J)rjú ar, fékk ]>að aftur
1893 °S Lélt því þá lika í ]>rjú ár.
^ \ ið fráfal! þessa gervJega ung-
mérinis, sannast enn á ný orð
skáldsins:
Svo fjölmörg perlan, ,hrein scm
geislans glit,
var grafin djúpt í hafsins leyndar-
dóm.
Svo fjölmargt blótnið átti ilmi og
lit
á öræfin að sóa dauð og tóm.
Nú hvila d'mm ský sorgar og
örvæntingar yfir heimili hins látna
°g s,<yggja á sól gleði og ánægju,
— en syrgjendurnir biða rólega,
því þeir vita að sól gleðinnar er
ekki horfin af himm vona þéirra,
að eins hulin um stundar sakir,
og vita að hún muni skína með
meiri krafti en nokkurntima, þeg-
ar skýunum dreifir.
\'onin um sælli samtundi síðar
liuggar þá og styrkir i þessari
þungu sorg — því “Heimþrá vor
til guðs er lífsins kjami”.
“Mennirnir álykta en guð ræð-
ur". Þesstt spakmæli megum við
aldrei gleyma. Þó við syrgjum
Björn heit’nn, sem ástvin og leið-
, ... „„ , toga, lævgjum við oss auðmjúk-
lega fyrir raðstofun þess, sem tok
hann burttt frá okkar og bíðum
þolinmóðir eftir þeirri stund, sem
okkur auðnast að sjá hann aftur.
“Fyrir þér er einn dagur sem þús-
und ár,
og þúsund ár dagur, ei meir".
Karl Einarson.
Said Pasha dauður.
ÆFIMINNING
þeirn tveim þjóðum er ekki mikill
rnunur og mér finst þau tvö
tungumál ekki vera vel fallin til
skáldskapar, enda hef eg heyrt
mjög fá falleg kvæði þar i land',
en í ensku máli hef eg ekki fundið
hrúklega gerða vísu ennþá og hef
eg ta'að ensku í 7 ár!
Þó er eitt kvæði sem af öllu
her í skaldskap og |>ar er engin
Samkvæmt tdmælrm Suðurlands
birtist hér þessi dánarfregn.
Hinn 16. Maí s. 1. andaðist að
heimili sinu. Otey í Laugar.’al,
MIGKELS0H3
KILLEM QUICK
GDPÉPdisoN
GUARANTEED
KILLTHEMQUICK
EASV TO_USE^ PRICE S1.25
MICKELSON DRÚg'*The'mÍCÁL CO.. LTD.
Hafiðgætur á aS þér fáið
JVlickelson’s
Ivi ll-Lni -Quick
Oopher E i 111 r
i pökkum með mynd og
undirskrift Antons Mickel-
sons. — Þetta er það eina
Gopher eitur, sem búið ertil
með efprliti hans sjálfs, frá
1. Júní 1913. Miðinn sem hér
er sýndur, er yður full trygg-
ing — heimtið hann.
Mickelsons Kill-Em Quick er 4-
reiðanlt ga bezta Gopher eitur sem
t,l er. Með$l,25 pakka má drepa
4000 gophers—kostar tœplcga lc á
ekruna.
Hjá öllum góðum lyfsölum
50c, 7 5c ok *1.25
Mickelson Drug & Chemical Co., Ltd.
WINNIPEG.
Offic .
703 Unio « B mk Bldg;
Factory
314- Young Street
Piltar, hér er tæki-
færið
Kaup goldiS metSan þér lærið rakara
iön í Moler skúlum. Vér kennum rak-
ara iSn til fullnustu á tveim mánuðum.
Stöður útvegaSar a8 loknu námi, ella
geta menn sett upp rakstofur fyrir
sig sjálfa. Vér getum bent ySur á
vænlega staöi. Mikil eftirspurn eftir
rökurum, sem hafa útskrifast frá
Moler skólum. VariS ySur á eftir-
hermum. KomiS eða skrifiS eftir
nýjum catalogue. GætiS aS nafninu
Moler, á horni King St. og Pacific
Ave., Winnipeg, eSa útibúum I 1709
Road St„ Regina, og 230 Simpson St.
Fort William, Ont.
Þér fáið yður rakaðan og kliptan
frítt upp á loíti frá kl. 9 f. h. til l e.h
Emi var hann stórvesír árið 1908,
þegar ungtyrkir hófu sina snerru j Eirikur Evvindsson.
settu soldán:nn irá völdum.
| Frá þvi er sagt..að árið 1896, er
Saicl pasha var stórvesir; að hann
lét lialda út hlaði og gekk ]>ar hart
að ýmsum háttsettum embættis-
mönnum, fyrir fjárdrátt og svik í
emhætt r færslu. Þeir fengu sol-
Ján á sitt mál, og einn góðan veð-
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annast lán og
eldsábyrgðir o. fl.
1 ALBtRTf\ BlOCf^. Portage & Carry
Phone Main 2597
WA-K' ’-VER
Litmálning
á gólf og innviði
þa'8cm mikið er undir
gæðunum komið
leið hetur, en átt 'hefir sér stað hjá
mörgum, sem meira hafa haft
, lianda á milli.
þjóð eða annara þjóða skáld, sem , ^
komast þar hálfa leiö. og * það , T ^ ^0"-1 æztl geld,n£lir soldáns
eru Islands öfugmæli. Það er sú st(,rves,rsins me« bn« fra herra
mesta snild, sem eg hef séð. Fyrir smum- a' onia straýa ,1aus fund-
' 'x ' T3 ' 1 sta.’ð þess íi<S hlvíSíi, fór S^id
10 arum siöan var eg 1 Rremen a i , ri 1 , r °
- i , ,■ T . • y ■ skyndilega a fund sen’iherra
Þyzkaland'. Þa var einn maður n. . , ,
■ ‘ .-11 v i 1,1 eta, sem þa var Dufferin lá-
>ar i grendinni, sem þeir kolluðu N 1 . ,
l • . f „ , ... v * . varður, og sagði honum td s nna
fyrirtaks gott skald; liann gerði 5 : N , v
, ,, , , ,: \ andræða, k\'að ser visan braöan
visur, sem kallast mattu ofugmæli,! ,„ n .
c„ I>a5 var sú mesta han.laskömm. | " * í‘"' ° ,'
sem eg hef sé«. . ! s,"rv;''lnnn ver“ "">i'r ™ni<l
4 | l.reta, og peim væn að mæta, ef
Mímr góðu herrar, þó margar ] hann yrði fvrir líftjóni. og bætti
fallegar vísúr og kvæði hafi staðið j ])Ví við, að soldán
i Fögbergi, þá eru fjölda mörg, j ábyrgðarfullur fyrir
sem ekki eru komin cnnþá, og væri j jafnvel ]>ó að liann anaaðist á sótt-
ílla fanð, ef þau gleymdust. Eg arsæng. Þetta hre’f, Said var lát-
vi' taka til dæmís kvæðið eftir inn i friði, og engin viðleitni höfð
riað hefir drcgist helzt til lengi
að minnast manns þessa, s?m mjög
var vel kyntur og að góðu e:nu ,
kunnur úsinu hygðarlagi og víðar. | Eirjkur sál. var fjörmaður mik-
Ivrikur lieit. var fæddur i Útev, ! ill á yngri árum, ósérhlífinn og
haustið 1846. ólst hann upp lriá framgjarn; þurfti líka ott á dugn-
foreldrum sínum Evvindi Þórðar
svni og Ingibjörgu Eiriksdóttur,
aði og snarræði að halda, ]>ar sém
hann var e:nyrki. Þegar á alt er
]>au voru fremur fátæk. var Firík- j litið. mátti afkoma hans heita góð,
ur sál. elstur þeirra bama og þvi \ og nú á síðari árum. eftír að hörn j
eigi hlift þegar hann komst á legg, ] hans komust upp, var búskapur
t. d for hann fyrst til sjávar á 15 j þeirra hjóna í bezta lagi, áhúðar-
••n ð og reynd-st þá svo nýtur að jörð sína hætti hann mikiö l æði I
hann fekk fullan hlut, enda var , með þúfnasléttum og girðingum. |
hann síðar talinn með allra beztu l ,
sjomönnum. ! siðustu arum var Firikur sal,
Föður sinn misti hann um tví-
tugs aldur og hjó eftir það nokkur
ár með móður sinni.
Voriö 1863 tók hann til sín eft
FURNITURE
•* *' í. 4% y ^ * f t ry \ %
OVERLAND
i íar.nn að heilsu, og síðasthðinn
vetur hélt liann við rúmið að mestu
j leyti og var mjög þjáður á stund-
um.
sem vita að sólin gengur ekki und-
ir hinumegin við landamærin.
Þess má geta, ckkju og börnum
Sigurð heitinn Breiðfjörð, sem
liann gerði í fyrsta sinn, sem hann
fór til Kaupmannahafnar. Þann
vona að Alþingi aldrei Fti slíka brag hef eg haflj; en jiegar eg
meinvætti koma t landhelgi fram- sigldi í strandferðum fyr'r Kina,
ar- ... þá var þar búsettur Iandi. að
Fvrii mörgum árum síðan var nafni Jón, giftur kinverskri blótrta-
til að ná lit'i hans, jafnvel ekki
með eitri. Soldán sendi jafnvel
einn af læknum sínum, til þess að
fylgja Said út og inn og gæta þess,
að heilsu lians og lifi væri borgið.
En tign sinni og etnbætti varð hann
að sleppa. Seinna meir lét soldán
skyldi vera irlifandi ekkju sína Kristínu Guð- i Hann horfði með hugrekki og 1
lífi hans, mundsdóttur ættaða af Seltjarnar- ' djörfung móti dauðanum, og ] Kiriks sál- t'1 maklegs lofs, að að-
nesi; bjuggu þau saman 40 ár í ! ahlrei var liann svo þjáður að ekki bjúkrun þeirra og umhvggja yar
I tey. þe>m varð 6 barna auðið, af bráði af honum þegar kunningjar aðdáanleg i hans löngu legu og
þeim eriy 4 lifandi, 2 synir og 2 ] hans heimsóttu haryi, enda var 1 gerði honum síðustu" stundimar
dætur, mjög mannvænleg böm. j hann alla daga gestrisinn og góður léttari.
Lengst af átti Eirikur sál. við | lieim að snekja. hann talaði rólega I
fremur þröngan fjárhag að búa. j um að nú mundi fundum fækka,
en þrátt fvrir erfiðleikana. lét 1 eins og ]>egar talað er um að leggja
hann sér mjög ant um heimili sitt, j af stað i langa ferð, duldist honum
og það vita þeir bezt, sem kunnug- ' þó sízt livað verða myndi, en þann-
astir eru, að konu hans og bömum ig tala og hugsa einungis hetjur.
Dalurinn, sem fóstraði hann frá
blautu barnsheini. þakkar honum
fyrir starfið, og allir sem kyntust
honum minnast hans með hlýju
hugarþeli.
P. G.