Lögberg - 24.09.1914, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24. SEPTEMBER 1914
LÖGBERG
GefiS út hvern fimtudag af
Ttie Columbia Press, Ltd.
Cor. Willlam Ave &
Sherbrooke Street.
Winnipeg. - - Manitoba.
KRISTJAN SIGURÐSSON
Editor
J. J. VOPNT.
Business Manager
Utanáskrift til blaðsins:
The COIjUMBIA PRESS, Ltd.
P.O. Box 3172 Winnipeg, Man.
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOR I/5GBERG,
P.O. Box 3172, Winnipeg,
Manitolia.
TALSÍMI: GARRY 2136
Verð blaðsins : $2.00 um árið
geysilega fram úr áætlun.
Hvar mundi staðar nuinið?
Mr. Thos. H. Jolmson, sem orð
hafði fyrir sínum flokksmönn-
um, og mest studdi að því, að
þessar og aðrar upplýsingar
viðvíkjandi fjárhag fylkisins
komu fram, með því að toga
þær út úr ráðherrunum, lýsti
því yfir, að þó að liann gæfi
þessari nýju lántöku samþykki
vegna þess ,að brýn nauðsyn
lægi við, þá afsegði hann sér
alla ábyrgð og áskildi þinginu
; rétt til rannsóknar á ineðferð
j þessa fjár og annars, er til
| þinghús byggingarinnar hefir
j verið varið af almannafé. Með
I þeirri bitru varitraustsyfirlýs-
| ingu til stjórnarinnar gekk
I fjárveitingin fram.
Þingið var friðsamt, orðun-
| um stilt svo hógværlega og svo'
sína, til að standa við orð sín
og eiða, og til þess að vernda
liinn siðaða heim fyrir taum-
lausri valdafýsn og hernaðar-
græðgi.”
Þá benti Sir Wilfrid Laurier
á þá hættu, sem Canada stæði
af þessu stríði, og þær skyld-
ur, sem á oss hvíldu. Canada
lægi opin fyrir árásum og á-
gangi. Að vísu væri ekki útlit
fyrir, að óvinirnir hefðu bol-
magn til að vaða langt á land
upp, en strendurnar stæðu öll
um opnar ef þær væru ekki
varðar. Skip væru fyrir höfn-
um til beggja handa send út til
að spilla verzlun og samgöng-
um. Hefði verzlunarfloti vor
því orðið að liggja inni á höfn-
um, ef ekki hefði verið að gert.
Sir Wilfrid tók það aftur
l dapurt og dauft yfir þinginu j fram, að í Canada væri einn
| til að bvrja með, að sami þing- vilji og eitt hjarta. Hann
THE DOMINION BANK
8ll BDIHJND B. OSI.KK, M. P.. Pre* W. D. MATTHKWS .Vle^Pra.
C. A. BOGERT, General Manager.
Uppborgaður liöfuð.stóll....................$6,000,000
Varasjóður og óskiftur ágóði................$7,750,000
$1.00 gefur j ður bankabók.
pér þurfiS ekki aS blða þangað til þér eigið mikla peninga
upphæð, tíl þess að komast I samband við þennan banka. pér
getið byrjað reikning við hann með $1.00 og vextir reiknaðir af
honum tvisvar á ári. pannig vinnur sparifé yðar slfelt pen-
inga inn fyrir yður.
NOTRK DAME UKANCH: C. M. DKNISON, Manager.
SKI.KIBK BKANCU: i. GBISDALK, Manacer.
ástfólgið og til eftirdæmis og
fyrirmyndar öllum öðrum
þjóðum.”
Bréf
Valtýs er stílað til
Aukaþingið.
maður fann ásta'ðu til aðl hefði sagt það og segði það
minna þingmenn á að þeir væru] enn, að ef England ætti í alvar-
ekki viðstaddir jarðarför, legum ófriði, þá væri J)að hei-
heldur væri ]>að réttur hvers I lög skj'lda Canada, að hjálpa
j þingmanns,, á aukaþingi sem! því af ýtrasta megni. Nú
i öðrum, að hreyfa þeim málum j ætti England í stórkostlegra _________________^ ____________
er hann áliti almenning mikils j stríði, en dæmi væru áður til, j Joktorsins væri birtur í blaði
j varða, og skylda þeirra gagn-! og allur heimurinn teldi það voru verður því ekki við
Dr. Valtýs er stílað til hins
fyrra ritstjóra blaðsins, eins
og allir sjá, og mun hann vænt-
anlega svara því, sem persónu-
lega er að lionum vikið í því.
að öðru leyti skal þess getið,
að þó að sanngjarnt virðist
dómur
eftir málavöxtum, að
; vart kjósendum, að finn að því vera að berjast fyrir hinnm
Það var sett seinni partinn j sem aflaga færi í stjórn fylkis- j háleitustu málum: frelsi, al-
á þriðjudag og slitið á föstu- j ins. Það væri látið heita svo, þýðlegri stjórn og siðmenn-
dagskveld eftir þriggja fullra sem þingið væri knllað saman j ingu. Það væri að berjast
daga setu. Stjórnin hafði kall- j vegna stríðsins, en þó hefði gegn kúgun, einveldi og villi-
að það saman til að vinna stjórnin enga tillögu borið upp j mannlegum þussaskap.
Went: samþvkkja borgumir- ,,,,, USsinni af fylkisins hálfu. j H kvnS 4ateSu til fvrir
frest a faste.gna skuldum og: I ,lefm» virt.st vera, ekk, sO.S- oss ag stolta af því. aSI D.U:n .iálf11In cf, Iílfllr
heunila tveggja miljon dala ið, lieldur fjarkroggnr stjorn-1 FiT1D.1flTlfl )lpfís; Ppki eririiÖ til KODlin SjalIUIIl Ser llKlir
komið vegna þess, hve
liann er. Hann mundi taka alt
of mikið rúin. Svar hans til
dr. G. F. er viðráðanlegra, n"
skal það því birt við
hentugleika.
Hveitiverð.
Stórmikiö liveiti hefir fluzt
borgarinnar á hverjum degi
undanfömu, um 1300 vagnar
dag, og varö þaö til þess aö prísar
lækkuðu og komust niöur í $1,05^4
á bezta október hveiti. Þá tóku
þeir til aö kaupa, sem selja hveiti
út úr landinu og svo mikið keyptu
þeir, aö hveiti hefir fariö hækkandi
síðan. Ekki er vonast eftir miklu
NORTHERN CROWN BANK
AÐALSKRIFSTOFA í WINNIPEG
Höfuðstóll (löggiltur) . . . $6,000,000
Höfuðstóll (greiddur) . . . $2,860,000
STJÓRNENDCR:
Formaöur...............Slr. D. H. McMILLAN, K.C.M.G.
Vara-formaður.................Capt. WM. ROBINSON
Sir D. C. CAMERON, K.C.M.G., J.H.ASHDOWN, H.T.CHAMPION
W. J. CHRISTTE, A. McTAVISH CAMPBELL, JOHN STOVEL
AUskonar bankastör! afgreidd. — Vér byrjum relknlnga viö ela-
staklinga eða félög og sanngjarair skilmálar velttlr.—Ávísanir seldap
tll hvaða staðar sem er á fslandi.—Sérstakur gaumur gefinn sparl-
sjóðs innlögum, sem byrja má með einuin dollar. Rentur lagðaa
við á hverjum sex mánuðum.
T. E. THORálElNSON, Ráösmaöur.
Cor. William Ave. og Sherbrooke St. Winnipeg, Man.
I .
:j búa, aö þeir heföu skotið háttstand-j ir” afarhlutdrægan og sprottinn af
b andi liðsforingja þeirra. Þeir j pólitískri óvild.
a lögöu þvi hendur á alla karlmenn j Þetta er eiginlega i fyrsta skifti
í bænum, skipuðu þeim aö hlaupa sem mér hefir veriö brugðiö um
á undan sér í smá hópum og letu hlutdrægni i ritdómum mínum,
kúlurnar dyngja á eftir þeim. j annars hef eg einmitt fengiö orð á
Varö þetta mörgum að1 bana. 1 mjg fyrir óhlutdrægni i þeim, og
þrjá daga fóru þeir þannig um bæ- j niargir hafa jafnvel sagt, aö eigin-
inn, rændu, rupluöu og myrtu. j lega væri eg eini íslenzki óhlut-
. . Ér taliö vist aö talsvert á annaö drægd ritdómarinn sern nú væri
..... ,_.r ._?-v -v8 . 8- hundraö manns hafi mist þar lifið. uppi) en(ja er þag sannast aö segja,
sem sjálfsagt hafa tafið víöa fyrir
þreskingu. Þess má geta, að mik-
iö af því hveiti sem nú flyzt að,
er gradaö 3 Northern og
Viö
lægra.
í, svari sínu gat Wilson forseti
þess. að hann vonaöist til, aö þegar
styrjöld þessari lyki, þá yröi rétt-
enn látur dómur upp kveöinn yfir
þeim þjóöum, sem hlut ættu aö
lántöku til framhalds á smíði arinnar. Þessu og öðru
þinghússins. Stjórnin hafSi líku var af stjórninni tekiS
hvorttveggja fram meS þeim meS óvenjulegu jafnaSargeSi,
sex atkvæSa meiri hluta, sem j ef til vill af því, aS hún hefir
liún hefir á fylkisþingi. i vitaS sig liafa góSa samvizku,
Gegn frumvarpinu um sex j máske líka af því, aS liSsmun-
mánaða borgunarfrest á fast-, ur var ininni á ]>essu þingi, en
eignaskuldum liöfSu liberalar nokkru sinni áSur. 1 stjórnar-
því má búast, aö
hveÍtÍ,hækkÍ í.VCrSÍ’ þÓ aSrVel málT; þær sem rangt hefðu aöhafst
fyrstu buast þv> f talb rnundu veröa aö bæta fyrir brot
V1 r.°^.V1' um s un a' sa 'ir' . sín og þeim sem orðið heföu fyrir
Lm hafra er hrð sama að segja, rangiætj, mundi veröa bættur skaö-
.1 pt'ir æ u u 1 ver 11 vi u >rJ’ jnn ag svo miklu levti sem i mann-
un komust ofan ! 46^c., en hafa le valdi stæöi. Hann mundi
hækkað siðan upp 1 40L2C. Hafra- -u ,•
, , ,, , V - ihuga mal þeirra nakvæmlega og
v * ' «1 Social Service Council kaus nefnd uppskeran var 1 rvrasta lagi, og. , . ■ n __*• ,
jaS liefSi viljaS ganga a gerSa j, V . , * . * s alvarlega. Meira gaeti hann ekki
samninga og lofa keisaranum i tl! aS blðJa Mamtoba þingið um | þV1 e" Vu efa bulSt , [ A gert á meöan ófriöurinn stæöi yfir.
aS merja þjóSirnar undir hæli að hlutast um aö takmörkuð yrði V, g n< af‘ s 0 ug æ_,’an *' Þéssu líkar sögur berast daglega
England hefSi ekki gripiS til
ni vopna fyr en í fulla linefa. Ef j
merja þjóSin
sér, þá liefSi þaS getaS setiS í
friSi. En hver einasti maSur
dáSist aS Englendingum fvrir
f T " óo >' aS þeir gerSu þaS ekki.
motbarur fram aS flokknuin eru nu 28, en 1 hinum 16 1
liera, en komu ekki fram öSru i’l meS meiri lilura af greidd-1 Þess vegna, kvaS hann,
en því aS draga úr eSa tak- um atkvæSum í fylkinu á bak
marka hin yfirgripsmiklu á- viS sig. Þegar svo stendur á,
kvæSi lagafrumvarps stjórn- j má búast viS, aS jafnvel liinir
arinnar, þannig, aS lagafrest- í hörSustu svírar beygi sig.
urinn skyldi ekki ná til: I»etta skamma þing hófst
1. veSbréfa og sölusamninga, I meS því aS foringjar flokk-
er dagsettir eru síSar en 1. anr;a fluttu HSeigandi ræSur
Agúst 1914; . j útaf stríSinu, sem land vort á
2. yfirgefinna landa;
standa nu Jiinglendmgar 1
stríSi. Þeir stæSu í því til
þess aS hjálpa til aS vernda
þaS, sem liverri þjóS væri dýr-
ast og helgast. ÞaS liS, sem
vér gætum sent, væri lítiS, og
þeir, sem færu, yrSu aS sýna
tvöfalt hugrekki og tvöfalda
sala áfengra drykkja í fylkinu, j °g ^ er frá yígvellinum. Mestur hluti
meöan ófriðurinn stæöi yfir. Lof-| Verfiö er í dag (þrfcjudag) "höttu^S
aöi Sir Rodmond Roblin því sknf-1 samkvæmt skýrslu Hansen Grain hana_ FoHngjanrir settust að mál-
lega, aö veita nefndinni áheyrn í Lo., þetta;
þinghúsinu, á tiltekinni stundu. j
En fám minútum fyrir þann tíma,
lætur hann skrifara sinn fóna til j
W. W. Buchanans, skrifara Siö-;
bótafélagsins, og segja honum, að
ekki -verði luegt aö taka á móti
nefndinni; þingiö hafi svo mörg-
Hveiti uiþg.
Haírar 49%.
Barley 6^/2-
Flax 123LT
Belgir segja sögu sína.
Eins og getið var um í siðasta
nu 1,
,uuu vu' v u “2 ! um störfum aö gegna. Barst hon-1 ,, f u“
usamt oorum portum lnns þrautseigju, et þeirra ætti ao . . i blaði, hata Belgir scnt
veðhréfa, sem sett eru til brezka ríkis; því lauk með því,! verða vart á meðal miljónanna,
tryggingar lilutabréfum. ; að samþykt var 200,000 dala 1 sem nú berðust á landamær-
Það mun liafa verið grunur, f járveiting til hveitikaupa um Frakklands. En með því
Jiingsins, að einhverjum mjög
nákomnum vinum stjórnarinn-
ar hafi legið á horgunarfresti,
og það liafi verið aðal-orsök
þess, að frumvarp hennar var
horih upp. En sumir liberalir
þingmenn litu svo á, sem efna-
litlir menn, er væru að berjast
við að eignast heimili handa |
sór og sínum, mundu eiga örð- í
ugt uppdráttar um þessar'
mundir að halda þeim, og lögð-1
ust fvrir þá sök ekki eins fast j
Bretlands stjórn til handa;
báðir flokksforingjar fluttu
er n á ný þegnlegar ra»ður; að
þeim loknum stóðu allir þing-
menn á fa>tur og sungu ‘‘God
Save the King’,
þinginu slitið.
og var svo
Þá vék Sir Wilfrid máli sínu
að þeim Þjóðverjum, sem sezt
hafa að í Canada. Hann sagði
að það hefði oft verið viður-
kent, að þeir væru einhverjir
beztu horgarar þessa lands.
Þeir liefu oft sýnt, að þeir
’ elskuðu kjörland sitt. En þeir
Þegar það spurðist, að til I vær" ekki menn, ef þeir fyndu
Þeir í stríðs mundi koma, feldi Sir!eþþl ^ me® ættjörð
Þingrœða Lauriers um
stríðið
að senda þá, sýndu Canada-
menn það, að þeir vildu standa
við hlið Englands ekki síður í
stríðu en í blíðu .
menn a
um, þessi boðskapur svo seint, að fund Bandaríkjaforseta til aö tjá
ekki voru tiltök að tilkynna hann honum aðfarir Þjóöverja og biðja f”.
nefndarmönnum, áöur en þeirj hann að láta uppi skoðun sína. ^
færu að heirrtan; var því afráðið ber ber.a ettir fátt eitt af því, sem
aö halda til þinghússins og sjá
þeir höfðu að segja forsetanum.
tíð í liúsinu sem þeim leizt bezt á,
og létu húsmóðurina bera á borð
alt sem bezt var í húsinu. Að lok-
inni máltíð var húsið brent til
grunna. Eftir það var herskildi
farið um þorpiö. Nítján ára
| drengur var skotinn fyrir augum
! móður sinnar. Var honum gefið
])aö aö sök, að hann væri nógu
gamall til aö bera byssu.
Formonde var fyrir mánuði síð-
an einn af blómlegustu iönaðar-
um í mið Belgíu. Nú er hann
í aumara ástandi en Messina var
eftir jaröskjálftann mikla.
Spítalar, kirkjur, skólar og
gegn frumvarpi þessu, eins ogl - -0— x-— -x--------, — —, * ..... * „ *
þeir hefðu annars gert. Þeir I stríðs mundi koma, feldi Sir ekþ> til með ættjorð feðra
vildu heldur samþvkkja það. í Wilfrid Laurier niður þá fyi- smna og _engmn mundi amæla
ef það gæti orðíð fátækum irætlun sína, að ferðast um þmm, . Þ«ð Ver ættnm
mönnum ' að liði. þó aldrei1 landið og l.alda ræður fyrir |eþþr 1 oHiði við hma þyzku
nema óverðugir nvtu þess, j almenningi um stjórnmál Can-:PJ°ðl stour en svo; ver aaoj Clung, sem var ein í nefndini, til og skildu við
Iieldur en að svifta fátæklinga ada, og á aukaþingi því, er!umsl;, i)V1 konnuðumst m4is Kvað hún þetta tiltæk
með öllu heirn stuðningi
. , , , Belgisk herdeild hafði veitt
■hverju fram yndi. Þegar þangað |>ý2ku Hddaraliði atlögu í Eins- sJukrahus voru brend og bræld
kom geröti þeir ítrekaðar tilraunir rríeau þorpi. Urðu Belgir nokkr-!'svý aS ckki steridur steinn yfir
til aö komast inn í þinghúsið og nm þýzkum liösforingjum aö bana. sleink Meöan þessu fór fram
bera fram erindi sín. Fór Roblin j Enginn haföi tekið þátt í þessari satu. .llösforin&jar að song og
að
fyrst undan í flæmingi. En
lokum var nefndinni neitað
áheyrn, og kvaðst Roblin geta tal-
að við hana á skrifstofu sinni.
\ ár nefndin óánægö meö þessi
úrslit.
fjöldi fólks var saman
I orustu nema hermennirnir. En dr>'kkJu-
um
þegar skyggja tók um kveldiö réð
ist mikið herlið inn í hæinn.
Borgarstjórinn færöi gildar
sannanir fyrir því, að enginn hafði
tekið þátt í þessum blóðsúthell-
ingum af Bglgja hendi, nema her-
Skýring til varnar.
að eg hefi gert mér mikið far um
aö taka öðrum fram í því efni. Eg
verð því að halda því fram, að
ummæli yðar séu sprottin af
tvennu: bæöi af ókunnugleika og
af hlutdrægni hjá yður sjálfum.
Það hlýtur að stafa af ókunn-
ugleika, þar sem þér teljið mig
pólitískan fjandmann Einars Bene-
diktssonar og álítið, a€ það muni
liafa haft áhrif á ritdóm minn.
Viö Einar' vorum einu sinni póli-
tískir andstæöingar (tæplega nokk-
umtíma “fjandmenn”j, en “tím-
arnir breytast og vér með þeim”
og því erum viö það ekki lengur,
heldur kemur okkur nú einmitt
prýðilega saman í pólitíkinni, svo
aö miklu fremur mætti nú kalla
okkur samherja en andstæðinga,
að svo miklu leyti sem viö látum
stórpólitíkina til okkar taka eöa
höfum nokkur áhrif. Auðvitað er
hér aðeins um meginatriði eða
meginstefnur aö ræöa, en ekki hver
einstök atriði. Þessi ásökun staf-
ar því af ókunnugleika og er miö-
uð við löngu liðna tíma, sem engin
áhrif liafa lengur.
En þó að Einar Benediktsson
heföi verið pólitískur mótstöðu-
mótstöðumaður minn (sem hann
nú ekki er), þá mundi eg ekki hafa
látið þaö hafa minstu áhrif á rit-
dóm minn um kvæöi hans. Eg
hefi jafnan gert mér far um að
Iáta ekki andstæðar pólitískar
skoðanir hafa áhrif á ritdóma
mína og margsinnis sýnt, að mér
hefir tekist það. Og sizt situr það
á yður, herra ritstjóri, að bregða
| mér um hlutdrægni af þeim sök-
um, því fáir hafa ausið mig meira
; lirópi foröum daga, en einmitt
Mikill
kominn :
hússins.
Herra ritstjóri!
í “Lögbergi” þann 30. júlí, sem þér, er þér voruð í þjónustu Ein-
, . „ , ........eg hefi Tengið i dag, hafið þér ars Benediktssonar við “Dagskrá”
Tau" Þe’Ta;,.ÍÍT Í’T8' m>;ktl Ckkl prentað upp svar dr. Guðm. Finn- ' Reykjavík og síðar ritstjóri
................. ’ bogasonar í “Skími” gegn rit- bennar, en munuð varla getað
dómi mínum í “Eimreiðinni” um haldið því fram, að þess sjáist
“Hrannir” Einars Benediktssonar merki í ritdómi rnínum um kvæöi
. og hnýtt þar við nokkrum inn- >’ðar "Kvisti . að eg hafi þar látið
,, . _ , málin. Þjóðverjar réönst á tvö
anddyn og gongum þing- bændabýli og sex ,hús j útjaSri
Tók Mrs. Nellie Mc- þorpsins, höfðu þau að skotmarki
iau í rústum. Engin
___, „ _____,__r)Vi, erjUIU°l' uu I,V1 Miuuuuumoi | mais. is.vað HUn þetta tiltæk: skotvonn sem nvleea höfðu vcrið - ... 1-1 . t. c -u -c - -
sem i stjórnin boilaði tií úfaf ófriðn- »1» M. «>» ÞjíSverjar RoWi„s hafa veris sé‘r mikil von. „„,„8. fll„,|ust J hjé Æ T
þeir mættú af ].ví tafa: Kijri !«■»>. lýsti haan því, „5 ádeilur| hefSu unniíi aS heill o?blessun r,rig«, hán hefsi hhMM til as fá samt kölluíu Þjóö'erjar alla;*”*• ** eg vl' ekkl la,a >Mm ?kald e5a syn' þir
að síður var fnnnvarpinu veitt!á stjórnina skvldu niðtir falla mannkynsins. En Þjoðyerjar» aö minna stjómina enn þá einu | karlmenn þorpsins saman og skip-
mótstaða í því formi, sem af sinni liálfu, meðan ríkið I heími dregist attur ur a lvð- ;sinni á bindindismálíð. Hún uðu þeim í þrjá flokka. Einn
stjórnin bar það upp, með 1 *tæði í vanda. Þingræða hans,; rettindabrautinm. Hanu kvaðst| kvaðst hafa vítt bindíndisstefnu flokkurinn var bundinn. Ellefu
beirri niðurstöðu, að ekki «em l>er skal birt ágrip af, erjvisf ,um ilu mjklð Y?" | stjórnarinnar og sig hefði langað monnum var skipað að fara niður
im/ui n iwuu, au orv r\ i ----- - --0 i 7 „ .. J * 1 ' 1 ---° ■••ynuuni *ai onijiau au JcUd iinnu
liafðist annað fram, Iieldur en ágætum liöfð, bæði af vinum 1 treisi væn a I yzkaianrti og ner ta aö taia um það mál í áheyrn í skurð. Þar fundust þeir örendir
x , , . w — þ . i_________ ____ pr npfni hpRSi hrv h pctji __________' u: „~t —, tt.' t , ..... ... . ...
]>»:■ takmarkanir, sem að ofan ()á óvinum, fyrir þann göfuga j eD þa befði þessi hryllilega
.>r.*ur ; hugsunarhátt og prúðan anda! ^tyrjold aldrei gosið upp.
' Hitt frumvarp stjórnarinn-' ffóðs horgara, sem hún er! stríð yæri ekki stríð á
arinnar, er lmn lagði fram sprottin af. Sir Wilfrid mælti þeudur hmni þyzkn þjoð. Og
fvi ir þíngið, fór fram á, að á þessa leið: / ; ef nokkur hjarmi vær, sjaan-
weita henni heimild til tveggja -Þill„iS hefir verið k-illað ^f^Jaldar hunmnnm,
.... i-'ingio uein \euo Kdiiao ha væri hann sa< aS Þioðveri-
mi.jon dala lantoku til í ram- sanian til j,ess að samþykkja; ar inun(lu f eítt skifti fvrir öll
halds opxnbeira \erka. PI>- j þær ráðstafamr, sem stjórmn I eftir á sjá svo tun, að aldrei
haflega voru af þinginu \ eitt- hefir gert> og t,I að veita henm framar gæti nokkur einn mað-
ar -,858,7°° dalir til þmghuss laga|ega heimild til að gera ITr hrint miljónnm manna út í
smiðannnar, samkw æmt þeim þær i áðstafamr framvegis, sem! sffkar hörmungar,—
aætlunum, sem stjornm þa nauðsvnlegar kunna að verða
lagði frani. Nú skýrði rað- tii aS firra Canada vandræð- “'''er bmjum gnð um hless-
herra opinherra verka frá þvi, ura og ti| aS þjálpa lieimaland-j un hans í þessu stríði — ekki
að þeim áætlunum væri hreytt, inu eftor beztu föngum í hinni! «-uS styrjaldanna, heldur guð
og búið yæn að eyða meir en ^gujipgu styrjöld, sem nú rettlætis og misknnnar.” Sir
lieilli miljon (lala fraru \lii stendur yfir. Eg skal taka
það sem veitt hefði verið. | j)aS strax fram, bæði fyrir
Grafa hefði þurft yfir tuttugu, hon(j samþingmriijna minna og
fet dýpra jiiður, heldur en r<ið kjördæma vorra, að vér erum
reiðubúnir til að samþykkja
allar þær gjörðir stjórnarinn-
ar mótmælalaust. Þó eitthvað
af því, sem gert hefir verið,
hefði eftir voru áliti átt að
liennar í þingsalnum. Hún kvaðst seinna, höfðu verið barðir til dauðs
hafa ætlað að benda á þá hlið með byssusköftum.
befði verið fyrir gert og leggja
niður stáli treysta steinsteypu
í undirstöðuna, svo að bún
þyldi jiunga byggingarinnar.
Hann skýrði frá },ví rétt eins
og það væri sjálfsagt og eðli- vera ógert, eða framkvæmt á
legt, að byggingin mundi kosta annan veg! j)a munum vér engu
alls hálfa fimtu miljón, um l>að ; mótmæla, engin skilyrði setja,
smíðinu væri lokið, í staðinn ekkert gagnrýna á meðan hætt-
fyrir 2,858,700, eins og áætlað | an vofir yfir vígvellinum. Það
var. j er skvlda vor, alvarlegri skylda
Þó að j)ingmenn grunaði, aðjog þyngri á metunum en allar
ekki væri gott á seiði, jiá er ó- aðrar, nú þegar fyrsta daginn
hætt að segja, að þeim brá illa j sem l>ing stendur yfir, að láta
við þessa sögu. Hér kom það Bretland og alla vini þess og
upp, að áætlun stjórnarinnar,
sem fjárveiting þingsins var
bundin við, og sem væntanlega
var gerð með ráði jiess bygg
óvini vita, að í Canada er að
eins einn vilji og eitt lijarta, og
að Canadamenn fylkja sér ein-
liuga undir merki heimalands-
inerameistara, sem fvlkið laun- ins, stoltir af því að það stend-
v- i v* lijl .... r 0v\».aH_
ar, og annari aðstoð, er stjórn-
inni er heimilt að veita sér, var
alveg út í bláinn. Af þinghús-
inu var lítið meira búið en
undirstaðan og hún ein fór svo
ur í ófriði, sem ekki er sprott-
inn af eigingjörnum hvötum,
heldur til að halda uppi óflekk-
uðum lieiðri sínum, til að full-
iíægja skyldum við bandamenn
Wilfrid kvað England hafa
nnnið einn signr í þessari
stvrjöld, sigur, sem ef til vill
væri dýrinætari en nokkur sig-
ur, sem floti þess eða landher
gæti unnið. Fyrir skömmu
befði innanlands uppreisn ver-
ið í aðsigi á Irlandi. Nú
streymdu þaðan sjálfboðar frá
suðri og frá norðri, sem tækju
höndum saman, berðust hlið
við hlið og væru reiðubúnir til
að leggja líf og hlóð í sölurnar
fyrir bið mikla sameiginlega
málefni. Þetta bræðraband
knýti nú saman hjörtu allra
hrezkra þegna, alt frá Canada
til Ástralíu og Nýja Sjálands,
og jafnvel til Suður Afríku —
allir væru reiðuhúnjr til að
fórna fé og fjörvi fyrir hið
mikla velferðarmál heimsins,
sem Bretar nú herðust fvrir.
f jiessu feldist sú von, að hið
brezka ríki kæmi úr eldraun
liins þunga stríðs með nýjum
og traustum sameiningar hönd-
um, öllum borgurum sínum
ófriða rins, sem að kveriþjóðinni
vissi, og sýna hve þunga byrði þær
hefðu að bera, ekki síður en karl-
mennirnir. Eins og karlmenn hefðu
beðið ran skuldafrest, eins hefði
hún ætlað, fyrir hönd kvenna, að
biðja þingið um að draga úr þeim
tárum og trega, sem af drykkju-
skap leiddi. Hún hefði vorast
eftir, nú þegar sorgar ag and-
streymis bikar mæðra, systra og
eiginkvenna væri svo fullur að út
úr flvti, að hún fengi að bera fram
þá bæn fyrir þing og stjórn, að
drykkjukránum yrði Iokað. Þá
væri þó einni lind þjáninganna
lokað.
l'rjií hundruö þúsund dala áfeng-
is reikningttr.
Dr. C. W. Gonlon. formaður
nefndarinnar, benti á, að árlegur
drykkjureikningur Manitoba fylk-
is væri $300,000. Þessu fé þyrfti
sérstaklega nú að verja á annan og
happasælli hátt. Nefndin hefði
komið til að benda stjóminni á,
hve æskilegt j>að væri, að draga úr
áfengis sölu, meðan stríðið stæði
vfir. Stjórnin þyrfti að sjá sem
flestum fyrir vinnu, því þegar
menn hefðu ekkert að starfa, þá
Iægi Bakkiis í levni, eins og varg-
ur á veiðum.
Trúr smali og samboðinn flokks-
mönnum sínum, greip fram í fyrir
Mrs. McClung. En ekki leið á
löngu áður þeim munni var lokað.
Inni í þingsalnum urðu svo
heitar orðahnippingar á milli
Norris og Roblins, út úr viðtökum
þeim, sem nefndin fékk, að forseti
varð að skerast í leikinn.
L’m nóttina io. ágúst réðist
fjöldi þýzkra hermanna á Velm.
Fólk var þar í fasta svefni. Þeir
skutu á hús Beglimmes, brutust
inn í það og gjörspiltu öllum eign-
um hans. Engan mótþróa hafði
bann þó sýnt þeim. Þeir ráku
hálfnakta konu úr öðru húsi tvær
mílur út úr þorpinu. Þar var
henni slept. Og þegar hún flúði,
var hleypt af byssum á eftir henni;
en hún komst ósköddtrð tmdan.
Maður hennar var rekinn í aðra
átt og særður til ólífis.
Dagana io., n. og 12. ágúst,
gerðust þessir atburðtr: Gamall
maður var særður þrem stórum
sárum á handlegginn. Síðan var
hann hengdur upp á fótum og
brendur lifandi. Böm og konur
voru særð og barin í Oramel, og
aðrir ibúar sættu svo illri meðferð,
að ekki særnir frá að segja.
Belgiskur liðsforingi lá særður í
blóði sínu og gat enga björg sér
veitt. Þjóðverjar miðuðu skam-
byssum í munn honum og gengu
af honum dauðum. Stundum
höfðu ]>eir belgisk flögg á stöng-
um sinum til að villa fyrir hinum.
Nálægt Loncin dró þýzk riddara-
deild hvítt flagg á stöng. En þcg-
ar belgisku hermenmrmr nálguð-
ust þá til að taka þá höndum.
skutu þeir á þá á örstuttu færi.
Nítjánda ágúst komu Þjóðverj-
ar til Acdschot; þar var bær með
nálægt 8000 íbúum. Þar voru
engir belgiskir hermenn til varnar.
En Þjóðverjum var svo laus
liendin, að þeir skutu meinlausa
borgarana á göttiin bæjarins. Um
kveldið báru þeir þá sök á bæjar-
ómótmælt, j>ó eg sé annars ekki hlutdrægni.
vanur að vera hörundsár viðvíkj- Nei, sannleikurinn er einmitt sá,
andi því, hvað um mig er sagt eða að hlutdrægnin er eingöngu á yð-
ritað. ar lilið, en ekki á mína. Þér eruð
Þér segið: “Það vita allir og sem gamall skjólstæðingur og sam-
sjá, að það er hinn pólitíski fjand-; verkamaður Einars Benediktsson-
I maður Einars, sem heldur á penn- ar blindtir fyrir göllum hans, þar
, anum, en ekki hinn óhlutdrægi og| sem eg sé bæöi kostina og lestina
j sanngjami ritdómari”, og teljið j og hefi bent á hvorttveggja jöfn-
>ennan ritdóm minn tmt “Hrann- um höndum í ritdómi mínum um
C0AL & W00D
$1 0.25 tonnið. Fljót
afgreiðsla. Símið eftir
prísum til Sher. 2299.
O. W. VINCENT
Cor. Arlington & Ellice Ave
Nýtt snið fyrir haustið og veturinn
\/ÉR erum að bíða
* eftir að fá að búa
til föt yðar ogyfirhafnir;
yÖur mun geðjast aÖ
þeim. Oss hefir marg-
sinnis verið hrósað fyrir
snild og smekk í sniði
, voru á hinum vönduðu
ötum er vér búum tíl.
Vér getum fullvissað yður um, að snild vor hefir
ekki farið minkandi. Miklu fremur getum vér nú bú-
ið til VANDAÐRI FÖT en nokkru sinni áður.
O’CONNELL & PARS0N
Talsími G. 3988
(Eftirmenn IV. Bonds).
Suite 7 McLean Blk.
530 Main St.