Lögberg - 01.10.1914, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 1. OKTÓBER 1914.
5
The Empire Sash & Door Co.
Limited
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
VIÐUR ”LATH“ ÞAKSPÓNN
Fljót afgreiðsla.
Abyrgst að kaupendur séu ánægðir
KOL og VIDUR
ALBERT GOUGH SUPPLY CO. "b'u.^SS"'
Skjót afgreiðsla. Lægsta verð
TALSIMI:
M. 1246
Lawrence D'Orsay, sem hægt verður aiS sjá á Walker leikhúsi
alla næstu viku i leiknum “The Ea rl of Pawtucket”.
manna heldur málefna. Hann er
ekki óvinur stjórnendanná, heldur
stjórnarstefnu þeirra. Hann berst
ekki gegn þeim sem störfin inna
af hendi, heldur verkum þeirra.
Þegar Hugh Gurthie berst, þá
berst hann fyrir eöa gegn málum.
ÓtrauSir vestanmenn.
Vestlendingar vita hvað þeir
vilja og er ant um aö verja rétt-
indi sin. Þingmennirnir bera þaö
meö sér inn í þingsalinn. Þeir eru
flestir röskir menn og haröir af
sér. Þeir liafa rutt sér brautir um
ónumda skóga og sléttur; útivistin
hefir brent þá marki sínu. Þeir
eru fráhverfir öllu tildri og tepru-|
skpa. Þeir eru rómsterkir og
hvellróma og fvlgja fast sínu máli.1
Þeir sækja fast fram og eru gust-
miklir. Þannig eru þeir allir
nema einn.
"Varið ykkur á þessum manni”
sagöi Disraeli um Bismark, “hann
meinar þaö sem hann segir”. Dr.1
Michael Clark frá Red Deer veit
hvaö hann vill og meinar það sem
hann segir. Ekki lætur hann
augnabliks ástriöur leiöa sig í
gönur. Hann klýfur bergið jafnt
og þétt aö settu marki. Þegar
Svíar unnu hvern sigurinn af öör-
um á Rússum, þá hló Pétur mikli
og sagði: “Þeir kenna okkur her-
mensku áður en lýkur”. Dr. Clark
þrífst þar helzt sem mótspyrnan er
rnest. Þó að ráöist sé á skoöanir
hans, veikir þaö ekki sannfæring
hans. Hann vinnur því meira, leit-
ar aö því betri ráöum, því aö þaö
er hans óbifanleg sannfæring, aö
réttlæti og sannleikur sigri jafnan
aö lokum.
Michael Clark er umbótamaður
en ekki byltingamaður. Hann
vinnur með hægö, gætni og —
gletni. Hann reynir sjaldan aö
leggja mótstöðumenn sína að velli
meö haröri atlögu. Heldur leiöir
hann athygli aö skoöunum þeirra
meö brosi.
''Barnið” á jringi.
Ef framsóknarflokknum yrðu
skyndilega fengnir stjórnartaum-
arnir í hendur, ver sennilegt aö
George Henrv Boivin hlyti sömu
stöðuna og Meighen hefir nú hjá
conservatívum. Hann er rétt um
þrítugt, lærdómsmaöur mikill,
djarfur og haröskeytinn, mælskur
vel 0g æskufjöriö svellur honum í
æðum.
Það er sagt að saga sem um
hann gengur frá æskuárunum, hafi
fyrst dregið athygli Lauriers aö
honum. Móöir hans var af írskum
ættum: hún dó skömmu eftir að
hann fæddist. Þrem árum síðar
i!ó faöir hans. Drengurinn varð
eftirlætisgoð bæjarbúa; þeir voru
flestir af írskum og skozkum ætt-
unt. Einkum hændist hann að
gamalli konu; hún gaf honum oft
sætabrauð og ávexti, þegar hann
fór fram hjá húsi hennar, á leiö úr
skólanum. Árin liðu; Boivin
komst í latínuskóla og þegar hann
kom aftur var hann fullfleygur
lögfræðingur. Skömmu seinna
kom þessi kona til hans, og bað
hann aö taka að sér flókið fast-
eignamál. Boivin var tregur til
að taka aö sér málið. En konan
lagði svo hart aö honum, að hann
lét tilleiöast og vann málið. Ef
hann hefði tapað því, heföi konan
oröiö eignalaus. Hún varð því svo
glöö þegar hún heyröi úrslitin, aö
hún baö hann um að senda sér
ómaksreikring:nn sem fyrst. Boivin
sendi henni reikning samdægurs.
En á reikningnum stóð stórum
stöfum “Borgað”. Konan mót-
mælti þessu; en Boivin sagöi að
þetta væri ekki nema lítill greiði
fyrir alla góösemina, sem hún
hefði sýnt sér á æskuárunum.
Árið 1911 var Laurier að litast
um eftir merkisbera úr framsókn-
arflokknum fyrir Shifford kjör-
dæmi. Það var talið ramconserva-
tivt hérað. En Boivin bar sigur úr
býtum í kosningahríðinni. Á þingi
hefir hann sýnt svo víötæka laga-
þekkingu, mælsku og orðfimi, aö
honum hefir veriö trúað fyrir
hverju vandamálinu á fætur öðru.
Marga fleiri hrausta drengi og
knáa kappa mætti telja, sem hafa
skipað sér í fylkingarbrjóst fram-
sóknarflokksins og hefja þar sig-
ursæla baráttu, til blessunar landi
og lýð.
Vonir Póllands.
Fyrir rúmum hundrað1 árum
var rólland einn liðurinn í hinum
flóknu pólitísku útreikningum
Napóleons mikla. Þegar hann var
úr sögunni vildu stórveldi Noröur-
álfunnar ekki skafa þetta ríki,
sem einu sinni var svo stórt og
voldugt, út af landabréfinu. En
þegar hetjan frá Corsiku sté aftur
á fastaland Norðurálfunnar, uröu
þau að hafa hraðan á borði. Úr-
slitin uröu þau, aö Pólland varö
ekki framar til sem frjálst ríki.
En Kraká var viðurkent óháð
lýðveldi.
Friðrik Vilhjálmur konungur
sagði Pólverjum i hinni opinberu
yfirlýsingu sinni, að þó að landið
félli undir Prússland, þá þyrftu
Pólverjar ekki að hafna þjóðemi
sínu. Þeir skyldu fá að njóía allra
þeirra stjórnarfarslegu réttinda,
sem hann ætlaði að veita öllum
þegnum sínum, sem sýndu honum
tilhlýðilega hollustu. Og þeir
skyldu eins og allar aðrar nýlend-
ur hans, fá sérstaka stjóm.
Mönnum er kunnugt hvernig
þessi loforð hafa verið haldin.
Öll fyrirheit um sjálfstjórn hafa
verið svikin. Alt sem mint getur
á frelsi og sjálfstæði liðinna tima
hefir verið troðið í saurinn, og
Pólverjar hafa verið reknir til að
hafna því, sem hverri þjóð er
helgast og dýrmætast: rnáli sínu.
Austurríkismenn hafa gert sitt til
að kveikja ófriðareld á milli leigu-
liða og landsdrotna. Þeir kveiktu
ófriðareldinn, sem leiddi til hinn-
ar blóðugu bændauppreisnar árið
1846. Rússar gáfu pólskum þræl-
um frelsi árið 1863. Fyrir það
urðu þeir Rússum hliðhollir. Fyrir
það tókst þeim að bæla niður upp>-
reisnina. Siðan hafa Pólverjar
ekki átt viðreisnar von. Þeir hafa
orðið að sætta sig við sifekla kúg-
un og ánauð til þessa dags. Og
á því herrans ári 1914, má sá bú-
ast við fangavist eða útlegð, sem
vinnur annað eins ódæðisverk og
það að kenna fullorðnum manni
að lesa og skrifa; sama hegning
liggur við því, að segja fátæku
barni til í lestri og skrift, ef það
getur ekki borgað fyrir kgnsluna.
Prússar hafa unnið hvert
skammarstrykið á fætur öðru.
Þeir 'hlífast ekki við að beita hin-
um verstu brögðum, til að útrýma
öllu sem er pólskt. Þeir berja
börnin ef þau lesa bænir sínar á
Pólsku. Þeir hafa eytt tugum
miljóna til þess að setja Þjóð-
verja niður í héruðum, sem verið
hafa frá ómuna tíð bygð Pólverj-|
um einum. Þeir hafa bannað I
bændum að byggja hús á jörðum |
sínum, svo að þeir hafa oft orðið !
að hafast við í vögnum eða tjöld-1
um. En þrátt fyrir alt þetta hefir
þeim ekki tekist að neyða Pól-
verja til þess að selja jarðir sínar,
fara úr landi burt eða gleyma
tungu sinni. Prússar hafa orðið
fyrir hinum verstu vonbrigðum.
Allar þvingunar tilraunir þeirra
við Pólverja, hafa borið ávexti
gagnstæða þeim, sem til var ætl-j
ast. Kúgunin hefir kent Pólverj- j
um að halda betur saman og fast- ■
ar við alt pólskt; hún hefir knúð j
þá til að rækta jörðina enn betur, |
spara fé, koma á allskonar sam-
vinnu í sveitum og vernda alla
þjóðlega menning; enda hefir hún
j blómgast furðanlega, þrátt fyrir
alla erfiðleikana. Pólverjar eru
manna færastir á öllum sViðutn
visinda og lista. Þeim hefir verið j
neitað um pólitiskt frelsi. Það
hefir að vissu leyti orðið þeim til
blessunar. Fyrir það hefir þjóðin j
beitt öllum hæfileikum sínum i
þarfir vísinda og lista. í Póllandi
er svo mikið af söngfræðingum,
myndhöggvurum, málurum, vís-
indamönnum og rithöfundum, að
þeir rúmast ekki heima á ættjörð-
inni. Þeir hafa því dreifst út um
öll lönd Norðurálfunnar og skipa
þar viða æðstu sæti í merkustu
mentastofnunum annara þjóða,
þar sem verðleikar, en ekki þjóð-
erni, er látið ráða vali. Á siðasta
áratugi hafa þrír Pólverjar skipað
fjármáláráðlierra sætið í Austur-
ríki.
Þegar Prússar unnu sigur á
Austurríki árið 1866, fengu Ung-
verjar og Galicíumenn heimastjóm.
Þá slakaði einnig á böndunum á
þeim hluta Póllands, sem Austur-
ríki laut. Pólsk menning tók að
blómgast og nú er pólska aðal
málið í öllum skólum, frá hinurn
lægsta til hins æðsta.
Þó að Pólverjar, sem nú búa í
Galicin, séu fátækir og verði að
bera þunga skatta, þá eru þeir
hlyntir Austurríki. Þeir meta
pólitískt frelsi meira en auðlegð.
Hapsborgar ættin er líka sú eina,
setn ekki hefir brugðið1 trúnaði við
þá, hátt á annan mannsaldur.
Styrjöldin, sem nú stendur yfir,
er engin blind tilviljun. Hún er
afleiðing stjórnarstefnu Rússa og
Þjóðverja. Þeir hafa hrint ófriðn-
unt á stað; hinar þjóðirnar hafa
dregist inn í hann á eftir þeim.
Austurríki mundi ekki hafa kveikt
þetta bál, ef Þjóðverjar hefðu eklci
skarað. í glóðimar og Rússar verið
því þyrnir í augum. I Austurríki
gekk á sífeldum æsingum og þar
var fult af njósnurum.
Pólverjar eru ekki hlvntir þe-s-
um slavnesku æsingum. Þeir vita
af hverju þær stafa, þeir vita hvert
stefnir og þeir treysta ekki Rúss-
um. Þeir bjuggust við þessu
striði löngu áður en það gaus upp.
Pólland átti að heita hlutlaust, en
því er þannig í sveit komið, að
innan landamæra þess hlutu óvin-
imir að slást. Hvemig sem ó-
friðnum lýkur, þá hljóta Pólverj-
ar að missa mikið af eignum sín-
um og þeir verða að berjast hver
gegn öðnim í fylkingum þjóðanna,
sem i ófriðnum eiga.
Er það nú réttlátt, að Pólland
beri ekkert úr býtum fyrir þennan
missir? Getur það treyst réttsýni
valdhafa þeirra þjóða, sem nú eru
að berjast? Saga þeirra gefur
litlar vonir um það. Vonir PóL
verja hafa svo oft orðið árangurs-
lausar. Nú verða þeir að treysta
á sjálfa sig, ef betur á að fara en
áður. Sumir stjórnmálamenn
þykjast sjá fagra framtíð blasa
við. Þeir halda að Pólland rísi
upp á ný á rústum þeim, sem
styrjöldin skilur eftir. ,
Það væra mikil vonbrigði fyrir
Pólland, ef því auðnaðist ekki að
bera neitt úr býtum, þegar reikn-
ingarnir verða gerðir upp.
Hvað á að gera fy rir
Belgíu ?
Allir dást að Belgíumönnum
fyrir hreystilega vöm gegn ofur-
efli og vorkenna þeim þær þungu
búsifjar, er land þeirra hefir orðið
að þola af yfirgangi og ofsa
grimmra nágranna. Hvernig Bret-
um er í þeli til þeirra má ráða af
eftirfarandi grein, sem tekin er úr
einu stórblaði þeirra í London.
“Hvað eigum vér að' gera fyrir
Belgíu — fyrir þá hugprúðu smá-
þjóð, er troðin hefir verið járn-
uðum fótum alveg saklaus, er ekk-
ert hefir unnið til saka nema það,
að verja hlutleysi sitt, að vilja ekki
vera ánauðug þerna yfirgangs-
mannsins.
Þing vort hefir lánað eða gefið
Belgiu tíu miljón sterling pund og
látið fylgja fögur orð. Samskot
til hjálpar nauðstöddum í Belgíu
eru hafin um alt Bretland og
nefndir settar til þess að sjá fyrir
flóttamönnum þaðan, sem hingað
leita.
Látum oss gefa í þessa sjóði, alt
sem vér getum; bjóðum velkomna
og liðsinnum öllum sem leita til
vor úr þessu þjáða og þrekaða
landi, en — það er ekki nóg.
Vér tókum ábyrgð á, að landið
skyldi vera hlutlaust ef til stríðs
kæmi, erum að berjast vegna þess
að á það var gengið, og vegna þess
aö vér viljum að gerðir sáttmálar
haldist milli þjóðanna. Ef vér
verðum undir og líðum undir lok
sem sjálfstætt ríki, ásamt Belgíu.
þá getum vér vitanlega ekki upp-
fylt neinar skyldur sem á oss hvila
gagnvart henni. Ef oss verður
ekki komið á kné, þá hljótum vér
sannarlega að taka því, sem ábyrgð
vor hefir i för með sér og taka
því drengilega. Vér getum ekki
bætt fyrir þau mannslif, sem far-
izt hafa, eymd og kvöl getum vér
ekki linað með vorkunn, en því'
sem mannlegur máttur orkar —
að efla efnalega velgengni, getum
vér látið framgengt verða. Sú
skylda hvílir á oss og Frökkum
og má ekki vanrækjast.
Bezt er að heita þessu nú þegar,
meðan hugur hvers manns í
Belgíu er sár og sollinn og þarf á
allri þeirri huggun að halda, sem
unnt er að' veita. Ekki er hægt að
vinna það verk, fyr en striðið er
úti, eða búið er að hnekkja úr
landinu þeim sem halda því und-
ir hælnum, en svarið getur ein
þjóð annari heit, hvaða huggun
sem þvi kann að fylgja. Dreng-
skapur vor liggur við að skuldin
sé greidd. Því að gætið þessa:
Alt landið var undir lagt, iðnaður
eyddur, uppskera gerð að engu,
hýbýli brend og sprengd til agna,
borgir kúgaðar og þorp við velli
lögð, að ógleymdum þeim óumræði-
legu hervirkjum og níðingsverk-
um, sem sjónarvottar hafa sagt
heiminum frá. Alt þetta fór fram
á þrem fyrstu vikunum, sem stríð-
ið stóð, og er seint að telja það
sem seinna gerðist og enn kann að
verða gert. Gætið þess hvað þessi
litla ]>jóð hefir orðið að þola, þó
alsaklaus væri og þó að stórveldin
hefðu ábyrgðst henni frið. Þó
eitthvert annað stórveldi hafi látið
drengskap sinn, þá verðum vér að
gæta vors sóma, *hversu margar
miljónir sem það kostar.
Mjúkyrðin tóm ein ntils virði.
Belgíumenn hafa getið sér ódauð-
lega frægð. Þeir eiga af oss skil-
ið meira en lofsvrðin og tíu miljón
sterlings punda lán eða gjöf. Þá
velgengni og efnalega vellíðan,
sem yfir landinu var, verðum vér
að hjálpa til að endurreisa. Þeir
hafa þolað svo margt, að vér fá-
um ekki fullgoldið. Vér skárumst
í leikinn til að hjálpa þeim, en
orkuðum ekki að bjarga þeim frá
þeirn ógnum, sem yfir þá hafa
dunið. Þeir urðu fyrstir til að
þola kvalir helvítis; þeir ættu því
að verða fvrstir til að fá hjálp og
hughreysting.
Það væri von til að Belgíumönn-
Komizt átram.
meS þvl aS ganga á Success Business College á Portage Ave.
og Edmonton St., eSa aukaskólana i Regina, Weyburn, Moose
Jaw, Calgary, Lethbrdge, Wetaskiwin, Lacombe og Vancouv-
er. Nálega allir tslendlngar 1 Vestur Canada, sem stúdéra
upp á verzlunarveginn, ganga á Success Business College.
Oss þykir mikii5 til þeirra koma. pelr eru góClr námsmenn.
SendiS strax eftir skólaskýrslu til skólastjóra,
F. G. GAItiiUTT.
President
D. F. FERGXJSON,
Principal.
í sambandi við íslandsferðir
Lágt fargjald og far útvegað
með öllum Gufuskipalínum.
WINNIPEG STEAMSHIP AGENCY
461 Main Street
Phene Main 3326 Winnipee, Man.
um væri sárt og þungt í skapi.
Hugsum okkur, ef vort land hefði,
alsaklaust, verið fótum troðið og
l^ugað í blóði sona sinna og dætra,
af voldugum ófriðarseggjum, er
hefðu ábyrgðst því frið og hlut-
leysi.
Nú er timi til, að veita alla þá
hjálp, sem í voru valdi stendur og
lofa því staðfastlega að veita að
endurreisn landsins af öllu megni,
þegar ófriðnum er lokið. Ekki
getum vér borgað fyrir mannslíf-
in sem tapast hafa, né hörmung-
arnar, sem fólkið hefir orðið að
þola. Því meir verðum vér að
leggja oss fram til að borga það,
sem vér getum komið gjöldum
fyrir.
Frá íslandi.
Reykjavík, 2. Sept. 1914.
“Hver er maðurinn?” heitir bók,
sem Einar Gunnarsson er að byrja
að undirbúa. Hún kemur út ein-
hvern tíma í vetur. Þetta er sams-
konar bók fyrir ísland og aðrar höf-
uðþjóðir hafa alllengi haft hjá sér
('svo sem “Who is Who?’’ og “Wer
ist’s ?”ý og segir frá núlifandi
mönnum landsins.
Olgeir Friðriksson, samgöngu-
ráðanautur er nýkominn úr ferð
austur um sveitir. Var kallaður
heim af stjórninni til að líta eftir
móttöku skipanna sem stjórnin hefir
fengið; var þetta áður en hann hafði
lokið starfi sínu á Eyrarbakka og
Vík í Mýrdal.
Flydedokken í Kaupmannahöfn,
sem hefir með höndum skipasmíðin
fyrir Eimskipafélag íslands, hefir
skrifað félagssíjórninni og tjáð
henni að búast mætti við nokkurri
seinkun á smíðun skipanna sökum
stríðsins. Bæði höfðu þeir ekki ver-
iö búnir að fá sér alt efnið áður en
stríðið byrjáði og eins hefir allmikið
af verkamönnum verið kallaðir í
herinn. Eimskipafélagsstjórninni
þótti þessi skýring ófullnægjandi
samkvæmt samningnum og óskar eft-
ir nánari skýrslu. — Vísir.
CARADA'
FiriESí
THEATEii |
VERID AD LEIKA — pESSA VIKU
Mats. á MiSv.d. og Laugard.
Geo. H. Colian’s dtilarfulla skoplcik
“7 KEYS TO BADDPATE”
AI.IjA vikua sem kemur
Mats. Mið.d. og l>augard.
LAWRENCE and BANDUSKY
koma með
LAWRENCE D’ORBAY
hinn alþekta enska leikara
er sýnir leikinn
“THE EARL OF PANTUCKET”
eftir Augustus Thomas
“Árin geta ekki kastað skugga á I
hina ótæmanlegu ánægju-lind sem
leikurinn “The Earl of Pawtucket”
frir meS sér, né tíminn rýrt hina 6-
eftirhermanlegu fyndni hins ágæta
gleSileikara Lawrence D’Orbay.”
Pantið nú þegar með póstl.
Kveld. ð2 til .5c. Mats. «1.50 til 25c.
Sala byrjar I leikhúsi næsta föstudag
klukkan 10 árdegis.
sem þeir báðu um.
Kaupafólk hefir aldrei fengið
annað eins kaup í Húnavatnssýslu
og nú gerist. í Víðidal er kaup karl- |
manna nú orðið jafnvel 30 kr. um'
vikuna.
A Siglufiröi fór kolaskipið Val-
halla á grunn 30. Ágúst og var ekki (
náð út er síðast fréttist.—Vísir.
— Demókratar unnu sigur og!
komu að sínum manni í ríkisstjóra |
stöðu í Maine, þann 14. sept., og
þykir það benda á, að Wilson for-
seti og hann flokkur verði sigur-
sæll i kosningum fyrsta kastið.
— Sir Wilfrid Laurier hélt ræðu
þegar sýning var opnuð í Toronto
12. sépt., og lauk henni á þessa
leið: "Vér skulum vera reiðubún-
ir og treysta drotni, sigur er i
vændum; vér eigum sigurinn vís-
an. Aðköst geta komið fyrir,
bræður; mótlæti er okkur víst með
köflum, en frelsið mun sigur vinna.
Látum oss treysta drotni.”
Auövitað.
Alla tíð eins
að gæðum og
bragði
DREWRYS
REDW00D
LAGER
Tilvaegrar uppörfunar, naeringar
og hressingar
E. L. DREWRY, Limited
Redwood Factories
WINNIPEG, - MANITOBA

J. J. BILDFELL
fasteignasali
Room 520 Union Bank - TEL. 2685
Selur hús og lóBir og aunast
alt þar aðlútandi. Peoingalán
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Horni Toronto og Notre Dame
Phone : Helmllís
Qsxrry 2988 Qarry 899
Thorsteinsson Bros.
&Co.
Byggja hús. Selja lóðir. Útvegs
lán og eldsábyrgð.
Fónn: M. 2092. 815 Somersst Bidf
Helmaf.: G .73«. Wlnnlpeg, M».
Þetía erum vér
The Coast Lumber
Yards, Ltd.
185 Lombard St.
Phone Main 765 I>rjú “yards”
Vinna fyrir 60 menn
Sextlu manns geta fengiS aógang
aS læra rakaraiön undir eins. Tll
þess aö vertSa fullnuma þarf að eins
8 vikur. Áhöld ókeypis og kaup
borgaö meðan verið er að læra. Nem-
j endur fá staði að enduðu námi fyrir
$15 til $20 á viku. Vér höfum hundr-
uð af stöðum þar sem þér getið byrj-
að á eigin reikning. Eftirspurn eftir
rökurum er æfinlega mikil. Skrlfið
eftir ókeypis lista eða komið ef þér
eigið hægt með. Til þess að verða
góðir rakarar verðið þér að skrifast
út frá Alþjóða rakai-afólaglnu.
Internatlonal Barber College
Alexander Ave. Fyrstu dyr vestan
við Main St., Winnipeg.
Ókeypis
Amcriskir silki
80KK *R
fiom tcknirorui
Á QYRGD
Reykjavík, 31. Ág. 1914.
Á fimtudagsnóttina sökk mannlaus
mótorbátur í Þorlákshöfn og er
hann talinn ónýtur. Sömu nótt
strandaði mótorbátur á Eyrarbakka,
einnig mannlaus. Honum var náð
út aftur og er ekki mjög skemdur.
í Húsavík er nú mesti þorskafli
sem menn muna til að nokkru sinni
hafi kornið þar. Menn fylla bátana
svo að segja á svipstundu.
Á Eyjafirði er síldarafli heldur
lítill þessa dagana, en þorskafli
sæmilegur.
15 kærur á hendur síldveiðaskipum
fvrir ólöglega veiði liggja nú frammi
á Akureyri. Sex eru nýsektaðir.
Síld er nú orðið ilt að veiða á
Siglufirði í herpinót en aftur geng-
ur reknetaveiði vel.
Á laugardagsmorgun fékk ráð-
herra Islands frá konungi símskeyti
á þessa leið flausl. þýttj: “Eg læt
hér með í ljós hluttekning mína útaf
“Skúla Fógeta ”slysinu.— Óska upp-
lýsinga um efnahag aðstandenda
hinna druknuðu. Kristján Rex.’.’—
Ráðherra símaði þegar þakkir til
konungs.
Noniii litli var að lúka við þriðja
púddings diskinn sinn.
“Einu sinni var drengur” sagði
móðir hans, “sem borðaði of mik- j
inn púdding, svo að hann sprakk.”
Nonni hugsaði sig um dálitla j
stund. “Það getur aldrei orðið of j
mikið af púdding” sagði hann.
“Það hlýtur þó að hafa verið”
sagði móðir hans, “annars hefði
drengurinn ekki sprungið.”
Nonni náði sér í fjórða skiftið á
diskinn og sagði: “Jú, drengur-
inn hefir verið of lítill.”
Walker (Leikhúsið
Geo. M. Cohan, höfundur “Seven
Keys to Baldpate” hefir vakið mik-
ið athygli á Walker þessa viku.!
Éftir því að dæma, hvilíkur f jöldi j
hefir sótt leikhúsið alla vikuna, þá ]
virðist fólk taka hann fram yfir I
alla aðra, sem þar hafa sýnt sig.
Ilann hefir fléttað þennan leik svo
lipurlega saman, að varla eru dæmi,
til annars. “Matinee” á laugardags
kveldið.
Vér viljum, aS þér þekktð þessa
sokka.
þeir reyndust vel, þegar allir
aðrir brugðust. þeir eru einstak-
lega þægilegir við fót. A þeim'eru
engin samskeyti. þeir pokast
aldrei né vikka, þvi að sniðið er
prjónað á þá, ekki pressað. þeir
eru teknir i ábyrgð, að þeir séu
vænir, fallegir á fæti, öðrum betri
að efni og frágangi, alveg óblett-
aðir og að þeir endist 1 sex mánuði
án þess að gat komi á þá, ella verði
annað par gefið I þeirra stað.
Vort ókeypis tllboð.
Hverjum og einum, sem sendir
oss 50c. til burðargjalds, skulum
vér senda alveg ókeypis, að und-
anteknu tollgjaldi:
þrjú pör af vorum frægu Ame-
ríku karlmanna sokkum úr silki,
með skriflegri ábyrgð, af hvaða lit
sem er, eða:
þrjú pör af kvensokkum vorum,
gulum, svörtum eða hvitum, með
skriflegri ábyrgð.
Tefjið ekki. — Tilboðið stendur
aðeins þargað til umboðssali er
fenginn 1 yðar heimkynni. Nefnið
lit og tiltakið stærð.
The International Hosier Co.
21. Bittner Street
Frek 3,000 símskeyti hafa verið
send héðan þennan mánuð.
Fosteck, 'skip Þórarinr Tuliniusar
stórkaupmanns, fer um þessar
mundir frá Kaupmannahöfnx hlaðið
vörum til Austur- og Norður-lands
bæði lianda hinum sameinuðu ísl.
veralunum og kaupfélögum þeim
sem skifta við Tulinius.—Því er við
brugðið, hversu vel Tulinius hefir
getað leyst af hendi pantanir þær
itm nauðsynjavöru er honurn bárust
og hefir hann getað sent öllum alt,
Þeir sem leikhús sækja i þessari
borg, munu fagtia yfir því, að Mr.
Lawrence D’Orsay sýnir sig á
Walker alla næstu viku. Þeir sem
ekki liafa séð Mr. D’Orsay í “Earl j
of Pawtucket, eru öfunds verðir. j
Þeir ættu sannarlega að nota sér!
tækifærið.
Margir munu muna eftir hinum
ágreta leik Mr. D’Orsays í “A
Royal Family”. Þá ætlaði London
og New York að ganga af göflun-
um. En hann er heimsfrægur
Dayton, Oliio, U.S.A.
fyrir leik sinn í “Earl of Paw-
tucket”.
Mr. D'Osray er reglulegt enskt
prúðmenni. Menn læra að skilja
hvað sannur Englendingur er, með
því að horfa á D.Orsay á leiksviði.
Enginn ætti að missi tækifærið.
Tekið á móti póst pöntunum nú
þegar. Sæta sala byrjar á föstu-
daginn kemur kl. io. f. h.